ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

 

Όλα είναι ψυχή σε αυτόν τον κόσμο. Ακόμα και η ύλη ψυχή ζητάει για να αβγατίσει. Η οικονομία είναι ένα άθροισμα χρήματος, πόρων και λοιπών εργαλείων ισχύος μιας χώρας. Όλα αυτά τα μετρήσιμα στηρίζονται σε μη μετρήσιμες ψυχικές διακυμάνσεις ενός λαού αλλά και του διεθνούς περίγυρού του. Η πολυεπίπεδη κρίση που περνάει η πατρίδα μας έχει χτυπήσει την οικονομία ακριβώς εκεί που «πονάει»: στο ηθικό του λαού. Στην αισιοδοξία του, στον αυτοσεβασμό του και στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Γι' αυτό, η αναστάσιμη πράξη των ναυτών μας ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για την κοινωνία μας. Την ώρα του «Χριστός Ανέστη», το άγημα της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, που είχε σταλεί, ειδικά για την περίπτωση, στον Ιερό Ναό Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο Κολωνάκι, έψαλλε τον Εθνικό Ύμνο, «σκεπάζοντας» τον ήχο της λειτουργίας και συγκινώντας τους Έλληνες που είχαν πάει για να παρακολουθήσουν τη λειτουργία. Η αμηχανία διαφόρων επισήμων που αιφνιδιάστηκαν από την πρωτοβουλία των παιδιών του έθνους μας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Πολλοί εξ αυτών αντιμετωπίζουν με αμηχανία τις αλληλοδιάδοχες «εκπλήξεις» που μας κάνουν καθημερινά οι «δάνειες δυνάμεις».

Η συμβολική και όμορφη ενέργεια των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων προφανώς στόχευε στο να δείξει στη δοκιμαζόμενη κοινωνία μας ότι η Ανάσταση του Κυρίου συνδέεται και συμβαδίζει με την Ανάσταση της πατρίδας. Άλλωστε, οι θετικές οικονομικές επιδόσεις κάθε χώρας, όπως η Ελλάδα, πάντοτε στηρίζονται στην ανεκτίμητη υπεραξία που κερδίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις της στα πεδία της τιμής. Το «ράλι» της ανάπτυξης στις μεταπολεμικές δεκαετίες του 20ού αιώνα ξεκίνησε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και στη μακρινή Κορέα. Της ίδιας απόψεως είναι και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός, Μιχάλης Κωσταράκος, ο οποίος συνεχάρη τα τμήματα των Στρατιωτικών Σχολών «που έψαλαν λεβέντικα τον Εθνικό Ύμνο» στην Ανάσταση στην Αθήνα. Με λαό και στρατό ενωμένο η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει και να ευημερήσει. Αυτές είναι οι καλές ελπίδες μας.