ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. Γ. ΜΠΟΥΤΑΡΗ

Διφορούμενο και εντελώς ανιστόρητο κείμενο του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, κ. Γ. Μπουτάρη, δημοσιεύτηκε στην ημερήσια εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» των Αθηνών της 8-5-2013. Ένα κείμενο με εντελώς φαναριώτικη διάλεκτο, «που άλλα γράφει και άλλα θέλει να γράψει, και άλλα λέει και άλλα εννοεί».

Με κροκοδείλια δηλαδή κλάματα, ο κ. Μπουτάρης, και χωριάτικη κουτοπονηριά ενδιαφέρεται, δήθεν, για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ στην πραγματικότητα σκοπεύει στην εντελώς απομάκρυνσή της από το Ορθόδοξο Κράτος των Ελλήνων, δηλαδή ζητεί την «απομάκρυνσή της από τους πιστούς της» Όμως, πλανάται ο κ. Μπουτάρης πλάνην οικτράν «και λακτίζει προς κέντρα, όταν αποτολμά και ζητεί τούτο», γιατί το επίγειο Κράτος και η ουράνια Εκκλησία Εκείνου, είναι «Σιαμαίοι αδελφοί, μη επιδεχόμενοι οιονδήποτε χωρισμόν», και ο σφιχτός αυτός ευλογημένος εναγκαλισμός, μεγάλος επιδεικνύεται, κατά τον εκάστοτε εορτασμό των Εθνικών μας επετείων, και των μεγάλων Χριστιανικών εορτών, ιδίως του Πάσχα, γι' αυτό και πολλάκις ζητείται n κατάργηση των Εθνικών επετείων....

Επ΄ αυτού ο Πανεπιστημιακός καθηγητής, κ. Μέγας Λ. Φαράντος, αναφερόμενος για την ορθοπόδηση του σημερινού Έλληνα και της ένδοξης Χώρας μας αναφέρει τα εξής: «Μόνον στον θετικό συγκερασμό Ελληνισμού και Ορθοδοξίας θα μπορούσε να ορθοποδήσει ο σημερινός Ελληνισμός» (ΕΝΑΤΕΝΙΣΕΙΣ - ΤΟΜΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, σελ. 9 -13)

Λοιπόν, επειδή επανέρχεται και πάλι στο προσκήνιο το θέμα του χωρισμού Εκκλησίας Κράτους, εν πολλοίς θεωρώ, ότι στο χωρισμό αυτό φτάνουμε, εκάστοτε, από υπερφίαλες και απερίσκεπτες δηλώσεις ελαχίστων Ταγών της Εκκλησίας, που ροκανίζουν έτσι το δέντρο του χωρισμού μας από το Κράτος, γιατί ο καθένας τους εμφανίζεται, φωνασκεί, και ενεργεί,  όταν, κατά την γνώμη του νομίζει ότι του δίνεται η ευκαιρία να εμφανιστεί στα ΜΜΕ, και στην προσπάθειά του αυτή να γίνει το πρόσωπο της ημέρας όλως απερίσκεπτα και πάλι, τα θυσιάζει όλα στο βωμό της προβολής του, και έτσι δίνεται, στον κάθε κ. Μπουτάρη η ευκαιρία, να προσβάλλει, επί του ασφαλούς πλέον, την Εκκλησία Εκείνου.

Όμως κάποτε θα πρέπει να εκλείψουν από την Εκκλησία Εκείνου, την Ορθόδοξη Εκκλησία, τέτοιες απαράδεκτες Αντικανο­νικές συμπεριφορές Ταγών της Εκκλησίας Εκείνου, γιατί ίσως τελικά, στο θέμα αυτό, του προβαλλόμενου χωρισμού, να παρουσιαστεί σοβαρή ταλαι­πωρία. Από μιά γενικότερη θεώρηση του θέματος, αποδεικνύεται περίτρανα, ότι οι οργανωμένες και πολιτισμένες ανθρώπινες κοινωνίες, κ. Μπουτάρη, άρχονται και καθοδηγούνται από δύο μεγάλους Οργανισμούς. Τον επίγειο Κρατικό και τον ουράνιο Θρησκευτικό. Οι δύο αυτοί οργανισμοί στο­χεύουν στο ίδιο ακριβώς πρόσωπο, τον άνθρωπο, και τις ανθρώπινες κοινω­νικές σχέσεις. Οι βλέψεις δηλαδή και της Πολιτείας - Κράτος και της Εκ­κλησίας συναντώνται στον Έλληνα πιστό πολίτη, και ως εκ τούτου οφεί­λουν, αδιάσπαστοι, να έχουν αγαστή συνεργασία μεταξύ τους και τούτο για το καλό, βέβαια, του Ελληνικού λαού.

Από το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός προκύπτει ένα πρώτο απλό λογικό συμπέρασμα, ότι δηλαδή αυτοί οι δύο μεγάλοι Οργανισμοί οφείλουν, ανα­ντίρρητα, να συνεργάζονται και μάλιστα πολύ στενά. Και ένα δεύτερο επίσης λογικό συμπέρασμα είναι, ότι ο Δημιουργός και της Εκκλησίας και της Πολιτείας - Κράτος είναι ο ίδιος, ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, «ορατού και αοράτου», και ο οποίος θέλησε ο άνθρωπος να ζεί «εν κοινωνία» γεγονός που σημαίνει, ότι απαιτεί αυτή τη στενή συνεργασία στα πλαίσια βέβαια των αρμοδιοτήτων τους. Αφού λοιπόν υπάρχει κοινός στόχος, τότε οι δύο αυτοί μεγάλοι Οργανισμοί, κ. Μπουτάρη, όχι μόνον θα πρέπει να συνεργάζονται, αλλά και να αλληλοβοηθούνται στο έργο τους στενά, σε μιά αγαστή συνεργασία, στα πλαίσια βέβαια της εκατέρωθεν αποδεδεγμένης συναλληλίας. γιατί είναι αμφότεροι «Θεού διάκονοι εις το αγαθόν» (ενθ. αν.).

Μιά περαιτέρω ιστορική αναδρομή θα αποδείξει, ότι καί στον πρό Χριστού κόσμο καί στον μετά Χριστό κόσμο και σήμερα το Θρησκευτικό συναίσθημα, διαποτίζει, αναμοχλεύει και συγκλονίζει τα μύχια της ψυχής του ανθρώπου, και τον τρέφει πνευματικά στις Κρατικόπολιτικές και Θρη­σκευτικές του ενασχολήσεις χωρίς καμιάν απολύτως διάκριση, και προ πά­ντων χωρισμό από το Πολιτικοθρησκευτικό του είναι, και σε αυτό συμ­βάλλει, τα μάλα, η Εκκλησία με το Ιερατείον της. Συνεπώς, κ. Μπουτάρη, η Εκκλησία προσφέρει, ιδίως σήμερα πολύπλευρο έργο, στο Κράτος, και στη κοινωνία γενικώτερα πέραν «των έργων του Θεού». Είναι εργαζόμενη και όχι περιεργαζόμενη (= ξένων υποθέσεων), η Εκκλησία Εκείνου, κ. Μπουτάρη, και επόμενο είναι, να απαιτεί από την Πολιτεία, την Κρατική εκείνη περίθαλψη του Ιερατείου της, όπως και ο κάθε εργαζόμενος πολίτης, γιατί «τω εργαζομένω ο μισθός ου λογίζεται κατά χάριν, αλλά κατά οφείλημα. άρα ο εργαζόμενος εσθιέτω!», μόνον κεφαλές λιποβαρούς περιεχομένου θα είχαν αντίθετη άποψη.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι «Κράτος εν Κράτει», όπως τούτο συμβαίνει αλλού, κ. Μπουτάρη. Είναι σε πλήρη συνεργασία και υπακοή προς την Πολιτεία, εφ' όσον βεβαίως αυτή δεν υπερβαίνει τις αρμοδιότητές της, και μάλιστα εργάζεται και βοηθεί η Εκκλησία και για τους κοινωνικούς σκοπούς της Πολιτείας, από πολλές μάλιστα σκοπιές. Εργάζεται μεθοδικά, και κοπιάζει για τις κοινωνικές σχέσεις και την επούλωση, κατά το δυνατόν, των αναγκών των ανθρώπων. Το τονίζω αυτό, κ. Μπουτάρη, ότι εργάζεται και μάλιστα με μέθοδο και κοπιαστικά η Εκκλησία, και από πολλές σκοπιές βοηθώντας και την Πολιτεία, και δεν περιεργάζεται ξένες υποθέσεις, όπως τούτο, όλως λαθεμένα κάνετε εσείς.

Όλοι μας κάνουμε μιά επιλογή ζωής κ. Μπουτάρη, και εσείς την έχετε ήδη κάνει. Είσαστε ένας πετυχημένος Οινοποιός, και πρόσφατα ασχολεί­στε, προσωρινώς, και με τα κοινά του ιστορικού Δήμου της Θεσσαλονίκης μας. Περιοριστείτε, λοιπόν ακριβώς «στα του οίκου σας», στην ποιότητα του Μούστου και την επιτυχία της «Φίρμα σας», και στα του Δήμου, και αφήσατε τα άλλα για τους άλλους αρμόδιους να τα επιλύσουν, γιατί και το Κράτος ξέρει καλά τί πρέπει να κάνει και πώς να ενεργεί, και να πολιτεύεται εκάστοτε, και η Εκκλησία Εκείνου καλώς πορεύεται.

Οι σφιχταγκαλιασμένοι «Σιαμαίοι αδελφοί». Κράτος και Εκκλησία, γνωρίζουν πολύ καλά ο ένας τον άλλον, από παλιά, και δεν χρειάζονται «κολαούζους ούτε και προφεσόρους, για την δεδομένη αυτή αγαστή συνεργασία τους».

Και για να τελειώνουμε με το θέμα αυτό, του χωρισμού δηλαδή της Εκκλησίας από το Κράτος, γιατί είναι αδιανόητον, ακόμη στον πλέον ευφάνταστο, με τα όσα ντοκουμέντα αναφέρθηκαν ανωτέρω, να διαταραχθεί αυτή η πανάρχαια αγαστή συνύπαρξη και σφικτός εναγκαλισμός, και να μιλάμε σήμερα για ένα χωρισμό, που θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και στους δύο αυτούς κορυφαίους Οργανισμούς επίγειο και θείο.

Το χωρισμό λοιπόν, κ. Μπουτάρη, της Εκκλησίας από το Ελληνικό Κράτος μόνον ανθελληνικές κεφαλές θα αποτολμήσουν να διαταράξουν αυτό το αδιάσπαστο Θεοαποστολικοεθνικό σφιχταγκάλιασμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας από το επίσης Ορθόδοξο Κράτος μας.

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ

Voiotosp@gmail.com

Γνωστοποίηση:

Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρη

Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. ΑΝΘΙΜΟΝ

Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ