Η σύγκρουση Βενιζέλου - Παπανδρέου για τα χρέη που αφήνει
πίσω του το ΠΑΣΟΚ στην τελευταία φάση της διαδρομής του προς την κόλαση της
πολιτικής απαξίας δεν αποτελεί την κορύφωση ενός δράματος, αλλά την κατάληξη
μιας διαδικασίας εκκαθάρισης εν λειτουργία, που ανέλαβε ο γνωστός δικηγόρος και
καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, ορμώμενος εκ Θεσσαλονίκης, Ευ . Βενιζέλος. Ο
δικός του καθηγητής και «μέντορας», αείμνηστος επίσης καθηγητής Συνταγματικού
Δικαίου, Κ. Τσάτσος, βρισκόταν σε περιώνυμη θέση όταν το ΠΑΣΟΚ ξεκινούσε την
πορεία του. Τότε, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, τον προηγούμενο αιώνα. Ήταν
ο εισηγητής της μειοψηφίας επί Κ. Καραμανλή, του ιδρυτή της Ν.Δ. και επικεφαλής
της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας τότε, στην περίφημη συντακτική,
πραξικοπηματική συνέλευση για το Σύνταγμα του 1975. Το «κατώφλι» εισόδου στην
περίφημη περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Σήμερα πλέον όλα αυτά έχουν φτάσει στο τέλος τους. Πρόσωπα,
κόμματα, αγκυλώσεις, διχασμοί, ιεραρχίες, παραδόσεις, σχέσεις εξάρτησης. Το
ΠΑΣΟΚ το ίδιο όχι μόνο διαλύεται ως χρεοκοπημένη πλήρως πολιτική οργάνωση, αλλά
ως κύριο κόμμα εξουσίας. Ως πολιτική «φαμίλια», δηλαδή, με την έννοια της
ορθόδοξης μαφίας, αυτής του οργανωμένου εγκλήματος. Γιατί ουσιαστικά ακόμη και
σήμερα γύρω από τον «καβγά» κορυφής για το χρέος των 110.000.000 ευρώ,
συσσωρευμένων υποχρεώσεων από το κόστος της κακοδιαχείρισης στα κομματικά
ταμεία, πέραν των κρατικών, το ΠΑΣΟΚ δείχνει τον πραγματικό του εαυτό. Δεν ήταν
και δεν είναι τίποτα παραπάνω ή παραπέρα από ένα κόμμα εξουσίας. Σκέτο, χωρίς
ιδεολογία, στρατηγική, θεώρηση και τάξη πραγμάτων. Δεν φτιάχθηκε για να αλλάξει
ή να πείσει για κάτι μαρξιστικό, φιλελεύθερο ή σοσιαλδημοκρατικό. Οργανώθηκε
για να χειριστεί τα λεφτά των άλλων.
Είτε αυτά ήταν φόροι, είτε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, είτε
ιδιωτικές περιουσίες. Το ΠΑΣΟΚ κυριάρχησε στις δεκαετίες από το 1980 μέχρι το
2010, όχι ως φορέας πολιτικής, αλλά ως «φαμίλια» διαχείρισης του πλούτου, όχι
για λογαριασμό του δημόσιου συμφέροντος, του έθνους και του λαού, αλλά για
λογαριασμό ιδιωτικών συμφερόντων, συγκροτώντας μια χώρα ιδιωτικών συμφερόντων.
Ο διορισμός, οι πελατειακές σχέσεις, τα συνδικάτα, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί,
οι τράπεζες, τα μεγάλα έργα και οι προμήθειες των πολιτικών, τα όπλα, τα πανεπιστήμια,
οι ασυλίες, τα πάντα ήταν δομημένα με τέτοιον τρόπο ώστε να εξυπηρετείται η
οργάνωση της «φαμίλιας».
Σου κάνω εγώ τη χάρη, που μου τη ζητάς, εγγραφόμενος στο
κόμμα ή στην κλαδική, και στη συνέχεια εσύ μου την ξεπληρώνεις με την ψήφο, για
να διατηρώ την εξουσία να σου κάνω την επόμενη χάρη, που θα σου είναι αναγκαία
στη ζωή. Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε το απόλυτο κόμμα εξουσίας. Το 2010 με τα Μνημόνια
έχασε την πραγματική εξουσία του και ύστερα από μια προσπάθεια να υπηρετήσει
την ευρωπαϊκή υπερδομή, που απέτυχε γιατί το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες
λειτουργούν διαφορετικά, το ΠΑΣΟΚ τελείωσε. Ο Βενιζέλος σήμερα προσπαθεί να
λύσει τα διαχειριστικά προβλήματα, που θα επιτρέψουν την τυπική διάλυσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου