ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Όποιος είχε την υπομονή, την περιέργεια ή απλώς μια ανειλημμένη υποχρέωση ώστε να κατέβει χθες στο κέντρο των Αθηνών θα διαπίστωνε κάτι σπουδαίο και συνάμα ελπιδοφόρο. Οι Έλληνες πολίτες έχουν γυρίσει για τα καλά την πλάτη τους στους εργατοπατέρες και τους επαγγελματίες συνδικαλιστές. Οι συγκεντρώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά δεν τράβηξαν την προσοχή του κόσμου και η προσέλευση του πλήθους ήταν εξαιρετικά μικρή. Παρά την ιδιαίτερη συγκυρία και τη σφοδρή επίθεση που δέχονται από την τρόικα και τους ελληνόφωνους συνεργάτες της τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα του λαού, οι πολίτες τούτου του ταλαιπωρημένου τόπου δεν συγκινήθηκαν από τα «αγωνιστικά προσκλητήρια» των βολεμένων «επαναστατών» των εύκολων λόγων και των ακόμα πιο εύκολων συνεννοήσεων με την εξουσία.

Το έργο έχει παιχτεί τόσες πολλές φορές, που κατάντησε κουραστικό και για τους... αμετανόητους. Οι αργόσχολοι δήθεν υπερασπιστές των λαϊκών δικαίων χρησιμοποίησαν επί σειρά ετών το «μπούγιο» των διαδηλώσεων, για να πλουτίσουν και να κάνουν σταδιοδρομίες σε υπουργεία και κρατικούς φορείς. Οι αποπροσανατολισμένοι μεροκαματιάρηδες αντιμετωπίζονταν ως τα μηδενικά που θα στοιχίζονταν οικειοθελώς πίσω από τις «μονάδες» του συνδικαλισμού, για να σχηματίσουν την κρίσιμη μάζα, η οποία θα προσέφερε ισχύ σε εκείνους που δεν την αξίζουν! Ενα από τα σημαντικότερα προβλήματα του τόπου, που ενίσχυσε πολύ την τάση της αποβιομηχάνισης και τη δημιουργία του υδροκέφαλου κράτους, ήταν η εκτροπή του συνδικαλιστικού ρεύματος στον χείμαρρο της ιδιοτέλειας και του πολιτικαντισμού. Το συγκεκριμένο φαινόμενο βρίσκεται σε ύφεση -ακριβώς όπως η οικονομία, την οποία διέλυσαν οι αντιπαθείς εκπρόσωποι των πιο χαμηλών ενστίκτων της Αριστεράς.

Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη (Ισπανία, Πορτογαλία και αλλού) οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της περιοριστικής πολιτικής είναι δυναμικές και πάνδημες, εδώ είναι ισχνές, άτονες, σχεδόν ανύπαρκτες. Το γεγονός δεν είναι κακό. Κάθε άλλο! Δείχνει ότι οι Ελληνες έχουν αντιληφθεί τον ρόλο και το ήθος των συνδικαλοπατέρων, τους αποστρέφονται και ό,τι καταφέρουν θα το καταφέρουν με δική τους προσπάθεια και αγώνα.