ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ ( Α΄ ΜΕΡΟΣ)

Τα άγια χώματα των Ιεροσολύμων τα οποία περπάτησε ο Κύριός μας Ιησούς  Χριστός όσο ευρίσκετο στον κόσμο αυτό, θα επισκεφθούμε νοερά από σήμερα 16η Απριλίου μέχρι και τη Μεγάλη Τετάρτη 1η Μαΐου 2013.

Ο  τόπος της γεννήσεως του Κυρίου μας.

Ο περίλαμπρος Ναός κτίσμα της Αγίας Ελένης. 

Η πόρτα του Ναού είναι πολύ μικρή.  Ο λόγος είναι ότι πρέπει οι εισερχόμενοι μέσα να σκύβουν, δηλαδή να ταπεινώνονται μπροστά στο Θεό! Άνθρωπος ορθός δεν μπορεί να περάσει. 'Ολοι  πρέπει να προσκυνήσουν μπαίνοντας στον ιερό χώρο του ναού. Το πρώτο που συναντάει κάποιος μπαίνοντας στο ναό της Γεννήσεως και αριστερά όπως μπαίνουμε, είναι τα παλαιά κράσπεδα του ναού. Μωσαϊκά από την εποχή της Αγίας Ελένης 1750 χρόνια πριν.  Εκεί θαυμάζει κανείς όχι μόνον την τέχνη αλλά κυρίως το ζήλο με τον οποίο εργάζονταν τότε οι χριστιανοί.  Το ίδιο περίτεχνα είναι και τα μωσαϊκά στους τοίχους του ναού έργα καί αυτά τής  ίδιας εποχής. Με παραστάσεις αγιογραφικές σε βυζαντινή απεικόνιση καί μέ τέχνη που μέχρι σήμερα αφήνει έκπληκτους... τους πάντες.

Σε κάποιο από τους  γρανιτένιους στύλους του ναού, υπάρχουν σταυροειδώς 5 τρύπες όχι σκαλισμένες.  Χαραγμένες από Θείο χέρι.  Κάποτε που εκεί στη Βηθλεέμ  εγίνονταν σεισμοί, σε κάποιο σεισμό πολύ δυνατό ο εφημέριος του ναού είδε μία γυναίκα. Ρώτησε τη γυναίκα ποιά ήταν.  Εκείνη τον πήρε από το χέρι προχώρησαν στη συγκεκριμένη κολώνα και σχηματίζοντας με τα δάχτυλα της το σημείο του Τιμίου Σταυρού, ακούμπησε τα δάχτυλα της επάνω στην κολώνα.  Ο γρανίτης σαν να ήταν λάσπη εκείνη τη στιγμή, δέχτηκε τα αποτυπώματα των δακτύλων της Παναγίας μας, που ήταν η συγκεκριμένη γυναίκα, και μέχρι σήμερα υπάρχουν οι 5 αυτές οι τρύπες επάνω στη συγκεκριμένη κολώνα.  Με την κίνηση αυτή η Θεοτόκος, όπως είπε η ίδια, υποσχέθηκε ότι η Ίδια θα προστατεύει τον Ναό από τούς σεισμούς. Μετά,  συνεχίζουμε προκειμένου να φθάσουμε στο άγιο σπήλαιο.

Εκεί δεξιά από το ιερό βήμα του ναού και έξω από το χώρο του ιερού σπηλαίου, ευρίσκεται η θαυμαστή και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βηθλεεμίτισσας. Αφού γίνει η προσκύνηση της ιερής αυτής εικόνας, κατεβαίνουμε τα σκαλιά του ιερού σπηλαίου. Χώρος μικρός αλλά τόσο μεγάλος! Χώρος κλειστός αλλά τόσο Ουράνιος! Εκεί μέσα κατέβηκε ο Χριστός μας γιά νά μάς σώσει από τήν αμαρτία.  Εκεί βρέθηκε διωγμένος από την ασπλαχνία των ανθρώπων της εποχής του.  Εκεί που τότε είχε μόνο  ζώα και φοβερή  βρωμιά.  Εκεί σήμερα συνωστίζονται κυριολεκτικά όλα τα έθνη της γης, να προσκυνήσουν  το θείον βρέφος.  Κάτω από την Αγία Τράπεζα, αφού στο σπήλαιο σήμερα τελούνται καθημερινά Θείες Λειτουργίες, ευρίσκεται το άστρο της Βηθλεέμ!

Το  άστρο που ορίζει τον χώρο που ακούμπησε ο κύριος όταν γεννήθηκε. Το πρώτο είναι  ο τόπος που ακούμπησε η Υπεραγία Θεοτόκος τον Κύριο βρέφος και τον σπαργάνωσε δηλαδή τον τύλιξε μέ κομμάτια από τα φορέματά της, καθότι ήταν πολύ φτωχιά και δεν είχε ούτε καν τα στοιχειώδη για τη γέννηση του Κυρίου.  Ακόμα πιο δίπλα, άλλος τόπος Άγιος!  Η φάτνη των  αλόγων ζώων.  Εκεί που έγινε η πρώτη κούνια του Κυρίου μας.  Εκεί που έσκυψαν τα άλογα ζώα και θέρμαιναν  με τις ανάσες τους το νεογέννητο βρέφος. Εκεί  που στη συνέχεια ήλθαν οι βοσκοί και προσκύνησαν το νεογέννητο Βασιληά.  Εκεί που ακούστηκε ο ύμνος των αγγέλων.  Βγαίνοντας από το ναό πρός τα δεξιά, πηγαίνουμε προς ένα άλλο ιερό σπήλαιο. Κατεβαίνοντας αρκετά σκαλιά βρισκόμαστε στο λεγόμενο σπήλαιο των νηπίων! Εκεί, αμέσως μετά τη σφαγή των νηπίων, έθαψαν οι άνθρωποι τά βρέφη που έσφαξε η μανία του Ηρώδη.

Το σπήλαιο εκείνο στη συνέχεια έγινε τόπος προσευχής και ασκήσεως. Εκεί στη συνέχεια ετάφησαν και πολλοί άγιοι πατέρες που εσφάγησαν το 614 μετά Χριστόν από τούς Πέρσες.  Μέχρι σήμερα βλέπει κανείς κυρίως αυτούς τους τάφους αλλά και πολλά οστά νηπίων αλλά και ενηλίκων. Ο χώρος παρότι κάτω από τη γη με πολλή υγρασία παντού της αναδίδει άρρητη ευωδία. Προχωρούμε για ένα ακόμα χώρο της Βηθλεέμ. Ένα άλλο σπήλαιο. Το "σπήλαιο του γάλακτος". Σήμερα βρίσκεται στα χέρια των καθολικών! Εκεί στο σπήλαιο αυτό, κατά την Ιερά παράδοση θηλάζοντας η Υπεραγία Θεοτόκος το νεογέννητο Κύριό  μας, μία σταγόνα από το γάλα τινάχτηκε και όλο το σπήλαιο άσπρισε.  Μέχρι σήμερα διακρίνει κανείς τα τείχη του σπηλαίου κατάλευκα. 

Η συνέχεια αύριο