ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

«Γιατί δεν έρχονται οι επενδύσεις, αφού η εσωτερική υποτίμηση έχει φτάσει σε τόσο ακραία επίπεδα;» αναρωτιούνται οι πολίτες. Η απορία είναι εύλογη. Πολλοί προσπαθούν να απαντήσουν με επιχειρήματα που ξεκινούν από τη μη πάταξη της γραφειοκρατίας και σταματούν στην ανασφάλεια και την εγκληματικότητα. Υπάρχει και μια μικρή μερίδα δόλιων και βαθιά αντικοινωνικών ανθρώπων που εισηγούνται ακόμα μεγαλύτερη εσωτερική υποτίμηση, για να γίνει πιο «ελκυστική» η οικονομία μας. Δηλαδή, να επιστρέψει η κοινωνία μας στον 18ο αιώνα για να βαδίσει... γρήγορα η οικονομία στον 21ο αιώνα.

Πειστική και ορθή απάντηση στο ερώτημα της καθυστέρησης - και ουσιαστικής ανυπαρξίας - των ξένων επενδύσεων δίνουν χώρες που δεν έχουν υποστεί διαδικασίες εσωτερικής υποτίμησης, προσφέρουν μεγαλύτερα ημερομίσθια, καλύτερο κοινωνικό κράτος και παροχές και παρά ταύτα - οι ξένες επιχειρήσεις τις προτιμούν για να λειτουργήσουν στο έδαφός τους υποκαταστήματα και νέες γραμμές παραγωγής. Ένα από τα κλασικότερα παραδείγματα είναι η ίδια η Γερμανία.

Για να τραβήξεις το ενδιαφέρον της διεθνούς επιχειρηματικής κοινότητας να αναπτύξει δραστηριότητες στο έδαφός σου δεν είναι απαραίτητο να μετατρέψεις τον λαό σου σε δουλοπάροικους. Ούτε να ξεθεμελιώσεις το κοινωνικό κράτος και τις δομές του. Απλώς οφείλεις να έχεις υγιή οικονομία, πρωτογενή παραγωγή και αξιοπιστία. Αν δεν τα έχεις εξασφαλίσει όλα τούτα, δεν πρόκειται να τραβήξεις το ενδιαφέρον επενδυτών, αλλά αρπακτικών, νεοαποικιοκρατών και σύγχρονων δουλεμπόρων.

Ουδείς ξένος προτίθεται, στο πλαίσιο μιας ιδιότυπης «ιεραποστολής», να «φτιάξει» την οικονομία σου αν εσύ πρώτος δεν την έχεις εξυγιάνει. Καμία σοβαρή εταιρία δεν πρόκειται να ασχοληθεί εποικοδομητικά με την υπόθεσή σου αν η χώρα σου έχει καταντήσει ένα ασυνάρτητο ανδράποδο των κατά καιρούς ισχυρών.

Οι Έλληνες έχουν την υποχρέωση να φτιάξουν τη χώρα τους όπως τη θέλουν, την ονειρεύονται και τους αξίζει. Έπειτα θα ακολουθήσουν οι αλλοδαποί κεφαλαιούχοι και οι επιχειρήσεις τους. Το αντίστροφο δεν είναι δυνατόν να γίνει - ούτε θα ήταν και πρέπον. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.