Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ

Όπως δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά, έτσι δεν πρόκειται να προχωρήσει καμία μεταρρύθμιση χωρίς να θιγούν συμφέροντα. Το ζήτημα, όμως, για την Ελλάδα σήμερα δεν είναι τα σπάσιμο των αυγών, αλλά αν σπάζοντας τα αυγά κάνουμε ομελέτα ή μια ...τρύπα στο νερό. 

Γιατί αυτό θα γίνει αν ληφθούν μέτρα που θίγουν δικαιώματα πολιτών ή ακόμα και συμφέροντα χωρίς όμως να προωθηθεί μία πραγματική μεταρρύθμιση, αλλά στην ουσία μία αντιμεταρρύθμιση.Και εκφράζουμε την ανησυχία γιατί ο μεταρρυθμιστικός οίστρος σε πολλά σημεία οδηγεί την τρόικα σε αντιμεταρρυθμιστικές πρακτικές και απαιτήσεις. Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος ποια πράξη συνιστά μεταρρύθμιση και ποια αντιμεταρρύθμιση.. Το πιο ασφαλές κριτήριο είναι αν με τις ρυθμίσεις προάγεται το γενικό καλό, λειτουργεί υπέρ της οικονομικής προόδου, της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνίας των πολιτών, ενώ ένα δεύτερο κριτήριο θα μπορούσε να θεωρηθεί το ποιοι θίγονται και ποιοι ευνοούνται. 

Γιατί όπως δίδασκε και ο Αριστοτέλης το ανώτατο πολιτικό αγαθό είναι η ολοκλήρωση του ατόμου μέσα σε μία πολιτεία που υπάρχει για την πραγμάτωση αυτού του αγαθού. Και αυτό το ανώτατο αριστοτελικό αγαθό θα όφειλαν να υπηρετούν οι μεταρρυθμίσεις για να είναι πραγματικές. Στην αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή το υπονομεύουν, θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για αντιμεταρρύθμιση. 

Κοιτάζοντας τη λίστα με τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα αρκετά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως αντιμεταρρυθμιστικά, γιατί όχι μόνο δεν οδηγούν στην ολοκλήρωση του ατόμου, αλλά αντίθετα στην αποσάρθρωσή του και την απελπισία. Μία ματιά στην κοινωνία θα πείσει και τους πιο δύσπιστους.