Όσοι Ευρωπαίοι εταίροι μας απορούν με τις δικές μας αντιρρήσεις και τη δική μας επιμονή να μην χρησιμοποιηθεί ο όρος "Μακεδονία" στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων, χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι αυτό δεν πρέπει να μας πειράζει αφού υπάρχει η δήλωση των ιθυνόντων του υπό κατασκευήν κράτους ότι δεν έχουν εδαφικές βλέψεις και δεν υποστηρίζουν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ως προς τις εδαφικές βλέψεις, θα ήταν αστείο να φοβόμαστε κάτι τέτοιο. Πολύ σωστά ο κ. Σαμαράς δήλωσε σχετικά πως θα ήταν η πιο απίθανη περίπτωση να πάθουμε κακό από τα Σκόπια, να δεχθούμε επίθεση ή ότι άλλο σχετικό. Κανείς δεν συζητάει κάτι τέτοιο. Το άλλο, ότι θα υπήρχε περίπτωση να ταυτισθούν με τους αρχαίους Μακεδόνες και αυτό δεν συζητείται.
Η παρουσία των προγόνων του Αλεξάνδρου, και η δική τους, στον ευρωπαϊκό χώρο έχει μια απόσταση μιας χιλιετίας τουλάχιστον, οπότε και λόγω "μαθηματικών" πράξεων, δεν τολμά κανείς να το θέσει. Ούτε ο Γάλλος ιστορικός κ. Ντιροζέλ θα το τολμούσε. Και ρωτάνε οι Ευρωπαίοι και μαζί τους, δυστυχώς, μερικοί δικοί μας ακραίων αποχρώσεων: τότε λοιπόν τι φοβόσαστε;
Γιατί όλος αυτός ο θόρυβος και η επιμονή σας; Γιατί κάνετε αυτόν τον τεράστιο αγώνα για μια λέξη, έναν όρο που δεν μπορεί σε τίποτε να σας ενοχλήσει. Όσοι ξένοι και ημέτεροι σκέπτονται έτσι και κολλάνε μάλιστα και αφίσες με τις απόψεις τους, ξεκινάνε από ένα ηθελημένο ασφαλώς λάθος. Δεν φοβάται ο ελληνικός λαός πως με τον όρο "Μακεδονία" στο χαρακτηρισμό του κράτους κινδυνεύει η ακεραιότητα της χώρας μας από τους Σκοπιανούς. Αυτό ούτε ως χαριτολόγημα λέγεται. Η "ιστορία" αυτή μας ενοχλεί γιατί περιέχει μεγάλη δόση προστυχιάς και δόλου.
Εντάσσεται σε ένα μακρόπνοο σχέδιο να ταπεινώσει τη χώρα μας από το ιστορικό της μεγαλείο. Δεν μας συγχωρούν οι Ευρωπαίοι και οι γείτονες μας που επηρεάζονται από αυτούς ότι είμαστε η μητέρα χώρα της Ευρώπης. Ότι στη γλώσσα μας είναι γραμμένα τα κείμενα του αρχαίου κλασσικού πολιτισμού και από τους Έλληνες φιλοσόφους και συγγραφείς της, τους μεγάλους της Ιστορίας της ανθρωπότητος.
Γνωρίζουν ότι όλοι στις γλώσσες τους έχουν ένα 25-30 % λέξεις ελληνικές. Και τέλος, ότι το ευαγγέλιο του Χριστιανισμού και οι ιεροί κανόνες που διέπουν την τάξη και το σύστημα της ενωμένης και αδιαίρετης Εκκλησίας, είναι επίσης στο πρώτυπο ελληνικά. Δεν μας συγχωρούν ακόμη, όλοι λίγο ή πολύ, πως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ακολουθήσαμε τη γραμμή των ελευθέρων λαών, ότι πολεμήσαμε ηρωικά εναντίον του ναζισμού και προσφέραμε στους συμμάχους την πιο θετική συμβολή στην επικράτηση των δημοκρατικών θεσμών, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην ανθρωπότητα.
Η λέξη "Μακεδονία" δεν είναι μόνο ένα ιστορικό όριο μεταξύ βαρβαρότητας και πολιτισμού. Είναι η αφετηρία που ένας νέος ηγέτης, ο Έλληνας Μέγας Αλέξανδρος ξεκίνησε και κατέκτησε τον κόσμο μεταφέροντας την ελληνική παιδεία και τα ελληνικά γράμματα. Χάρις σ' αυτόν και στους διαδόχους του, κυρίως τους Πτολεμαίους, έγιναν παντού, επί της γνωστής τότε Οικουμενικής, κέντρα παιδείας και πολιτισμού, βιβλιοθήκες και σχολές για να δώσουν ένα άλμα στροφής στα μέχρι τότε καθιερωμένα.
Το πέρασμα του Αλεξάνδρου προετοίμασε την επικράτηση του Χριστιανισμού. Και δεν είναι τυχαίο πως ο Ιησούς λίγες ημέρες πριν από την σταυρική του θυσία, όταν του είπαν πως, μερικοί Έλληνες θέλουν να τον δούν είπε: Τώρα θα δοξασθεί ο υιός του Ανθρώπου. Και ήταν αυτό μια θεϊκή προφητεία ότι στα ελληνικά θα γίνει απανταχού της Γης, γνωστό το κήρυγμά του και η διδασκαλία του. Αυτό λοιπόν τον όρο, αυτό το σύμβολο που λέγεται Μακεδονία, θέλουν να σφετερισθούν άνθρωποι, άσχετοι με την ουσία και την έννοιά του.
Αυτός και μόνο αυτός είναι ο λόγος που η Κυβέρνηση με τη συμπαράσταση ολόκληρου του Ελληνικού λαού και του Γένους μας, όπου κι άν έχει την παρουσία του, με τους διαλεχτούς μας απόδημους δίνει τη μάχη και τον υπέρ πάντων αγώνα, ώστε να φύγει από το κράτος των Σκοπίων, ένα όνομα που δεν είναι δικό τους και δεν τους ανήκει σε καμιά περίπτωση.
Αλλιώς ποιος φοβάται και γιατί να τους φοβάται η Ελλάδα; Τι έχουν παραπάνω από μας; Εμείς ως λαός είμαστε ένα. Εκείνοι είναι ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων πληθυσμών που είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να πιαστούνε στα χέρια και να εγείρουν διεκδικήσεις η μια ομάδα εις βάρος της άλλης.
Κατά την απογραφή του 1991 στο χώρο τους που είναι 25.731 τετραγωνικά χιλιόμετρα, συνωθούνται ούτε λίγο ούτε πολύ 45 εθνικές ομάδες που αποτελούν τα κατάλοιπα του εθνικού μωσαϊκού της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των κατά την διάρκεια της εκουσίων ή εξαναγκασμένων μετακινήσεων πληθυσμού".
Αν εξετάσουμε και το "ομοιόμορφο" της θρησκείας τότε, θα βρεθούμε σε άλλους τόσους κατακερματισμούς. Δεν φοβόμαστε λοιπόν τους Σκοπιανούς. Αντιδρούμε κι όπως όλα δείχνουν θα τα καταφέρουμε γιατί η Μακεδονία είναι μόνο δική μας. Αν κακή τη μοίρα μερικά γεωγραφικά της τμήματα έχουν περιέλθει στους γείτονες, αυτό δεν σημαίνει πως τους ανήκει και ο όρος και η ιδέα.
Αν ήταν έτσι και η Τουρκία που επί πεντέμιση αιώνες κατέχει την Κωνσταντινούπολη θα μπορούσε να μετονομασθεί σε "βυζαντινή αυτοκρατορία". Και σύμβολα ιστορικά όπως η Μακεδονία που άλλαξαν τον ρουν της ιστορίας της ανθρωπότητας δεν γίνονται κτήμα κανενός άλλου, εκτός από εκείνους που τους ανήκουν δικαιωματικά, όσες αναγνωρίσεις κι αν γίνουν, του Βατικανού, της Βουλγαρίας και της Νέας Ζηλανδίας, ακόμα και χωρών της ΕΟΚ. Τέτοιες αναγνωρίσεις προσφέρουν τυπικά πιστοποιητικά ανεξαρτησίας, αλλά ποτέ και ιστορικές δικαιοδοσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου