Άπό παντού ακούονται φωνές απογνώσεως για τό κατρακύλισμα της άνθρωπότητος. Στην αδιάκοπη πάλη τών δυνάμεων τον σκότους με τις δυνάμεις του φωτός, φαίνεται νά υπερισχύουν οι πρώτες, πράγμα πού ανοίγει τεράστιες δυνατότητες αυτοκαταστροφής στον πλανήτη και στον άνθρωπο. Ή αγωνία μας έχει κορυφωθή, καθώς μαντεύουμε πώς δεν είναι πολύ μακρυά ή μέρα και ή ώρα πού τό οικοδόμημα αύτού του πολιτισμού μας θά κατάρρευση με πάταγο και θά συμπαρασύρει στην άβυσσο όλους μας. Φαίνεται πώς ή δική μας εποχή θά έχη την κατάρα νά ζήση αυτή τήν καταστροφή καί νά δή έναν άλλο κόσμο νά ξεπετάγεται από τά ερείπια του δικού μας. Ένας κόσμος πεθαίνει κι ένας άλλος έρχεται. Τά σύνορα μετακινούνται προς τά δεξιά και προς τά αριστερά καί οι άνθρωποι έχασαν τον προσανατολισμό τους, καθώς έχουν ζαλισθή άπό τούς καπνούς τών πολέμων, τών εγωισμών και τών ερειπίων.
Όλα σήμερα μετακινούνται. Ένας ξέφρενος χορός μεταβάλλει άπό στιγμή σε στιγμή τό σκηνικό της ζωής μας, κι είμαστε αναγκασμένοι νά ρουφάμε μέ τά ρουθούνια μας τις αναθυμιάσεις, πού ή ξέφρενη πορεία τών πολλών δημιουργεί στο πέρασμα της. Μέσα στην γενική αναταραχή πού παρασύρει αρχές, ηθικές, Ιδεολογίες, Ιδανικά, σύμβολα, τά πάντα, κανείς δεν μένει όρθιος. Όλα πέφτουν και όλα αλλάζουν. Τό αίτημα της αλλαγής γίνεται σύμβολο τής εποχής μας, καθώς οί άνθρωποι αναζητούν σε νέα σχίσματα νά βρουν αυτό πού δεν έχουν. Μπροστά σ αυτό τό χάος πού ξανοίγεται στο δρόμο μας μιά και μοναδική απομένει ελπίδα για όλους μας. Κι αυτή είναι ή αλήθεια, ή μοναδική και αξεπέραστη αλήθεια τού Θεού γιά τον άνθρωπο τής κάθε εποχής, τής κάθε ηπείρου. Στον αιώνα τής ιλιγγιώδους ταχύτητος, τών διαστημικών πτήσεων και εξερευνήσεων, τής άποθεώσεως τής τεχνολογίας, Ίσως νά φαίνεται κάπως ξεπερασμένος ο λόγος γιά τον θεό και τήν αλήθεια του.
Κι όμως τό σημερινό χάος οφείλεται στο ότι μετά άπό τον πόλεμο ακούστηκε στο πλανήτη μας τό σύνθημα πώς πέθανε ο Θεός, και τό σύνθημα αυτό έγινε σύμβολο γιά τή ζωή τήν καθημερινή χιλιάδων ανθρώπων, πού στο θάνατο τού Θεού θέλησαν νά θεμελιώσουν τον πολιτισμό και τις κατακτήσεις τους. Είναι, λοιπόν, καιρός γιά επιστροφή, καιρός γιά αυτοκριτική και αυτοέλεγχο. Ό μεγάλος άγγλος ιστορικός Τόυνμπη στο βιβλίο του «Πώς νά επιζήσουμε στο μέλλον» πού έγραψε στά 1917, στο ερώτημα άν θά επιζήση ή άνθρωπότης μέσα άπό τή σύγχρονη κρίσι, άπαντα: «Μόνον μέ μιά ριζική και βαθειά έπανάστασι ιδεών και ιδανικών, μιά θρησκευτική έπανάστασι πού θά μας γλυτώση άπό τον εγωκεντρισμό και θά μας φέρη σε επαφή μέ τήν υπέρτατη πνευματική πραγματικότητα». («Πώς νά επιζήσουμε στο μέλλον» σ. 67).
Αυτό πού λέει ό διάσημος ιστορικός του αιώνα μας, αρχίζουν σήμερα νά τό αντιλαμβάνονται οι σώφρονες άνθρωποι, πού αναζητούν τήν λύσι τών προβλημάτων τους. Βέβαια γιά πολλούς ο ρόλος τής Εκκλησίας μας είναι καθαρά τελετουργικός. Καί είναι τόσα πολλά καί πολύπλοκα καί δύσκολα τά προβλήματα ετούτα, πού μαστιγώνουν τον άνθρωπο καί τού αφαιρούν τήν ικμάδα τής ζωής του. Προβλήματα σέ παγκόσμια κλίμακα ή καί σε περιωρισμένη έκτασι. Προβλήματα οικονομικού ή ιδεολογικού περιεχομένου. Προβλήματα ήθους καί ποιότητος τής ζωής μας. Προβλήματα άπό τήν καλή και έγκαιρη λύσι τών οποίων εξαρτάται ή συνέχισι τής πορείας μας πάνω στή γή.
Διερωτάται ο σύγχρονος γάλλος ακαδημαϊκός Ντανιέλ-Ρόπς αν υπήρξε ποτέ στήν Ιστορία μιά αληθινά χριστιανική Ευρώπη, πού νά υπάκουε στις εντολές τού Ευαγγελίου, καί δίνει αρνητική άπάντησι, γιατί πολλοί εκπρόσωποι τής χριστιανωσύνης υπέκυψαν στις κλίσεις τής φύσεως καί παραχάραξαν τον χριστιανισμό μέ τή ζωή καί τά έργα τους (Ντανιέλ-Ρόπς: Άρνησι καί καταστροφή, έν Ή αγωνία τού συγχρόνου άνθρωπου σ. 78). Αν αυτό είναι αλήθεια, είναι εξ ίσου αληθινός ο λόγος τού Κυρίου μας πώς ή Εκκλησία του είναι ή ζύμη πού ζυμώνει όλο τό φύραμα, όλον τον κόσμο γιά νά τον κάνη «Βασιλεία τού Θεού».
Ή εποχή μας, είναι χορτασμένη άπό ψωμί καί βούτυρο. Πεινάει όμως άπό αλήθεια. Τρομερά επίκαιρος έγινε στις ήμερες μας ό λόγος τού Προφήτου: «Εξαποστελώ λιμόν επί τήν γήν, ου λιμόν άρτου, ουδέ δίψαν ύδατος, αλλά λιμόν τού άκούσαι λόγον Κυρίου» ('Αμ. 8, 11). Ναι. οι άνθρωποι σήμερα εύκολα ακούνε τούς πολιτικούς, τίς εφημερίδες, τους διαφημιστάς, τήν τηλεόρασι, τούς ρήτορες. Εύκολα δίνουν τήν καρδιά τους σέ ό,τι φαντάζει καί δημιουργεί εντυπώσεις. Δύσκολα όμως τείνουν τ' αυτιά τους για να ακούσουν την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου