κ. Υπουργέ,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
ΛΕΓΕΤΑΙ, ότι Κυβερνητικοί Παράγοντες εναντιούμενοι στο νόμο της Δικαιοσύνης της Φύσεως και της Συνειδήσεώς τους και υποβιβαζόμενοι κάτωθεν και «τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις», όλως αναίσχυντα, αποτολμούν με κυνική θρασύτητα και αναίδεια το απονενοημένον, την νομιμοποίηση των «γάμων» του δαιμονικού συναπαντήματος και ονείδους της ανθρωπότητος, ήτοι: Των ομοφυλόφιλων, των λεσβίων γυναικών, των αμφιφυλόφιλων και των τρανσεξουαλικων, αδιαφορούντες κυνικά οι άθλιοι, αν ευτελίζεται η Θεοειδής ανθρώπινη προσωπικότητα.
ΓΑΜΟΣ, κατά τα Λεξικά και τις Εγκυκλοπαίδειες της Θεοθαύμαστης Ελληνικής Θείας γλώσσας, σημαίνει, και είναι, συζυγικός δεσμός δύο ετερόφυλων, ενός άνδρα και μιάς γυναίκας κ. Υπουργέ. Συνεπώς, Γάμος είναι μόνον η Νόμιμη ένωση - συμβίωση ανδρός και γυναικός. Δεν υπάρχει, δεν επιτρέπουν άλλο γάμο οι απαράβατοι όροι της Δικαιοσύνης της Φύσεως. Και στη κοινωνία μας δεν υπάρχουν άλλα γραφεία Συνοικεσίων, παρά μόνον γραφεία Συνοικεσίων ετερόφυλων.
ΌΜΩΣ. επειδή μέσω του γάμου επιτυγχάνεται η διαιώνιση του ανθρώπινου γένους και διαμορφώνεται η σχέση των συνερχομένων εις Γάμου κοινωνίαν, ο θεσμός αυτός έρχεται αναγκαστικά σε σχέση με τη θρησκεία των λαών. Από τις Αρχαϊκές και Πρωτόγονες κοινωνίες κ. Καστανίδη, ο θεσμός του γάμου ρυθμιζόταν από περιορισμούς θρησκευτικής φύσεως και μάλιστα αν δεν ετηρούντο, η ένωση των δύο αντιθέτου φύλου προσώπων εθεωρείτο ως σοβαρή παράβαση νόμου, ως ανόμημα με ολέθριες κοινωνικές συνέπειες. Μάλιστα από τη κλασική ακόμη αρχαιότητα για την αποφυγή ασθενειών, συγγενικής μορφής, η θρησκεία καθόριζε και τους βαθμούς συγγενείας.
ΥΣΤΕΡΑ από όλα αυτά τα όσα, ακροθιγώς πως, αναφέρθηκαν και πολλά άλλα, ερωτάσθε: Είναι ποτέ δυνατόν να βρεθούν άνθρωποι, και μάλιστα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ώστε να εκδώσουν τέτοιο νόμο και να τον εισάγουν στη Βουλή για ψήφιση, όταν ο νόμος αυτός παραβιάζει βάναυσα τους απαραβίαστους Όρους και Κανόνες της Δικαιοσύνης της Φύσεως, και το νομικό αυτό εξάμβλωμα να γίνει αποδεκτό από την Ελληνοχριστιανική κοινωνία, και προσέτι, όταν οι αφύσικες αυτές συμβιώσεις είναι, ως λέγεται, φορείς σοβαρών ασθενειών και άλλων οικογενειακών και κοινωνικών προβλημάτων;
ΙΣΧΥΡΙΖΕΣΤΕ, κ. Υπουργέ ότι ο νόμος αυτός θα στηρίζεται στα «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά ερωτάσθε και πάλι, υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα στη περίπτωση που βάναυσα παραβιάζεται η Δικαιοσύνη της Φύσεως με ολέθριες προς πάσαν κατεύθυνση συνέπειες; Μόνον κεφαλές λιποβαρούς περιεχομένου και ηθικής, οικογενειακής και κοινωνικής αναλγησίας και σήψεως μπορεί να το αποτολμήσουν αυτό κ. Καστανίδη!!
Μετά τα ως άνω δεν θα ήθελα να πιστέψω, ότι ανήκετε σ’ αυτές τις κεφαλές.
Voiotosp.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου