Με αφορμή τα δημοσιεύματα του Τύπου σχετικά με την περικοπή του μισθού των Κληρικών από την Κυβέρνηση στο ήμισυ και το υπόλοιπο ήμισυ από τις Μητροπόλεις, θα πρέπει η Κυβέρνηση να αναλογιστεί τις ευθύνες της, για την απόφασή της αυτή σε αυτό το λεπτό ζήτημα. Σας παραθέτουμε κείμενο του Συνταγματολόγου κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, που αναφέρεται σχετικά την περίοδο Σημίτη, για τη ρύθμιση της μισθοδοσίας των Ορθοδόξων Κληρικών.
________________________
Διαβάστε το κείμενο:
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό: στην ελληνική έννομη τάξη προστατεύεται η θρησκευτική ελευθερία και όχι απλώς και μόνον η ανεξιθρησκία, δηλαδή η ανοχή του κράτους έναντι όλων των εκδηλώσεων, αρνητικών ή θετικών, του θρησκευτικού γίγνεσθαι. Διασφάλιση της θρησκευτικής ελευθερίας σημαίνει όμως ότι το κράτος δεν «ανέχεται» απλώς, αλλά ότι υποχρεούται και να προστατεύει με θετικό τρόπο τη θρησκευτική συνείδηση και τη λατρεία για κάθε «γνωστή» θρησκεία. Αυτό, σε συνδυασμό με την παράγραφο 3 του άρθρου 13, σύμφωνα με το οποίο «οι λειτουργοί όλων των γνωστών θρησκειών υπόκεινται στην ίδια εποπτεία της πολιτείας και στις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι της όπως και οι λειτουργοί της επικρατούσας θρησκείας», δίνει απάντηση και στο ζήτημα της κρατικής μισθοδοσίας των λειτουργών της ορθόδοξης εκκλησίας. Ανεξάρτητα από την ιστορική αιτιολόγηση των σχετικών ρυθμίσεων και από τη σύνδεση τους με τους διακανονισμούς που έγιναν κατά καιρούς ως προς την εκκλησιαστική περιουσία, τα έσοδα των εκκλησιαστικών νομικών προσώπων και την είσπραξη σημαντικού τμήματος τους από το κράτος, σημασία έχει το γεγονός πως το θέμα πρέπει πλέον να τεθεί αντίστροφα:
Στο πλαίσιο ενός κράτους θρησκευτικά ελεύθερου και φιλελεύθερου, που προστατεύει ενεργητικά και δεν ανέχεται απλώς το θρησκεύεσθαι (όπως και το μη θρησκεύεσθαι), το ζητούμενο δεν θα έπρεπε να είναι η κατάργηση της κρατικής μισθοδοσίας του ορθόδοξου κλήρου, αλλά η δημοσιονομική κάλυψη της μισθοδοσίας των λειτουργών και των άλλων γνωστών θρησκειών. Αυτό άλλωστε γίνεται εν μέρει, εφόσον ο μουφτής, π.χ., είναι δημόσιος λειτουργός. Είναι, βέβαια, προφανές ότι για λόγους θρησκευτικής ισότητας μία ρύθμιση για τη μισθοδοσία από το κράτος των λειτουργών και των άλλων («γνωστών») θρησκειών πρέπει να συνοδεύεται από δημοσιονομικούς διακανονισμούς ανάλογους με αυτούς που διέπουν τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα της ορθόδοξης εκκλησίας, καθώς ιστορικά η ανάληψη της μισθοδοσίας των ορθόδοξων κληρικών από το κράτος συνδυάστηκε με ειδικές ρυθμίσεις για την είσπραξη από αυτό σημαντικού ποσοστού των κάθε είδους εσόδων των ναών, των προσκυνημάτων κ.λπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου