Το ως άνω βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες:
Στο πρώτο κεφάλαιο, που ξεκινά με τη λήξη των βαλκανικών πολέμων, εξετάζονται οι νέες σχέσεις μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους, όπως επαναπροσδιορίστηκαν μετά την αύξηση των εδαφών της Ελλάδας.
Το δεύτερο κεφάλαιο εξετάζει τα νέα προβλήματα που δημιουργήθηκαν την περίοδο του Εθνικού διχασμού και του περίφημου αναθέματος του Βενιζέλου, με την κομματική πολυδιάσπαση της εκκλησίας να αποκτά κεντρικό ρόλο έως το 1922, ενώ όπως επισημαίνει ο συγγραφέας είναι εντυπωσιακή η απουσία της από τη Μικρασία.
Στο τρίτο κεφάλαιο μελετάται η νέα πορεία της εκκλησίας με την έλευση του Χρυσόστομου στην Αρχιεπισκοπή, την εποχή που το πολιτικό σύστημα προσπαθεί ακόμη να ισορροπήσει από τα πάθη του εθνικού διχασμού. Σε αυτό το πλαίσιο, εξετάζονται οι σχέσεις της εκκλησίας τόσο με τη νεοσύστατη δημοκρατία του 1924 όσο και με τη σύντομη δικτατορία του Παγκάλου, καθεστώτα τα οποία θα αναζητήσουν θεσμικές και ουσιαστικές αλλαγές στην εκκλησία.
Τέλος, το ζήτημα της διαδοχής του αρχιεπισκόπου το 1938 και οι πολιτικές και θρησκευτικές προεκτάσεις του μελετώνται στο τέταρτο κεφάλαιο ως το καλοκαίρι του 1941 όταν το ζήτημα επιλύεται πια από τις κατοχικές δυνάμεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου