«Διώξαμε τους Εβραίους, που προσεύχονται το Σάββατο, σειρά τώρα παίρνουν οι χριστιανοί, που προσεύχονται την Κυριακή». Το σύνθημα που πρωτογράφτηκε στα σπίτια των κοπτών της Αιγύπτου πριν από 12 χρόνια γίνεται πράξη, καθώς τα παρακλάδια της Αλ Κάιντα, με προεξάρχουσα τη φονταμενταλιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, αιματοκυλούν χριστιανικές συνάξεις και προκαλούν μεγάλο προβληματισμό σε Δύση και Βατικανό, κυρίως όμως στους χριστιανούς της Αιγύπτου.
«Πρώτα τους ανθρώπους του Σαββάτου, μετά τους ανθρώπους της Κυριακής»! Το σύνθημα, που πρωτοεμφανίστηκε πριν από 12 χρόνια στους τοίχους των σπιτιών των μειονοτικών κοπτών της Αιγύπτου, κάνει τώρα την εμφάνιση του ολοένα και πιο συχνά στις χριστιανικές συνοικίες της Βαγδάτης, γραμμένο από εξτρεμιστές ισλαμιστές. Παρά το μπερδεμένο νόημα, το μήνυμα τους είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο για τους πλείστους όσους αποδέκτες: όπως διώξαμε τους Εβραίους (που προσεύχονται το Σάββατο), έτσι θα διώξουμε και τους χριστιανούς (που έχουν την Κυριακή ως ημέρα θρησκευτικής αργίας).
Η πραγματικότητα, δυστυχώς, τους επιβεβαιώνει... Αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την αιματηρή επίθεση κατά του καθεδρικού ναού Σύρων στη Βαγδάτη, στα τέλη Οκτωβρίου (με απολογισμό 57 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες), η φονταμενταλιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, που θεωρείται παρακλάδι της Αλ Κάιντα, είχε απειλήσει ανοιχτά με τρομοκρατικό χτύπημα την Κοπτική Εκκλησία της Αιγύπτου, κατηγορώντας την ότι κρατούσε φυλακισμένες δύο συζύγους ιερέων που είχαν ασπασθεί το Ισλάμ.
Η κοπτική εκκλησία της Αλεξάνδρειας, που αιματοκυλίστηκε από τρομοκράτες, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, ήταν μεταξύ των 50 τόπων λατρείας, που αναφέρονται σε λίστα, η οποία αναρτήθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου, σε ισλαμική ιστοσελίδα, για τους πιθανούς στόχους επικείμενων τρομοκρατικών επιθέσεων στην Αίγυπτο, στην Ευρώπη και στον Καναδά. «Δεν είναι πρωτόγνωρο που ισλαμιστές εξτρεμιστές βάζουν στο στόχαστρο χριστιανούς, την περίοδο των Χριστουγέννων», εκτιμούν πολλοί ειδικοί σε θέματα τρομοκρατίας, όπως ο Πίτερ Μπέργκεν.«
Ξαφνικά, ωστόσο», παρατηρεί, «καταγράφονται ταυτόχρονες επιθέσεις, ανά τον κόσμο». Τουτέστιν, υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ενός οργανωμένου σχεδίου κλιμάκωσης των επιθέσεων εξτρεμιστών ισλαμιστών κατά χριστιανικών στόχων. «Οι χριστιανοί είναι ευκολότερος και πιο ευάλωτος στόχος απ' ό,τι οι άλλες κοινότητες», επισημαίνει ο Εμίλ Χοκαγιέμ, αναλυτής στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, με έδρα το Μπαχρέιν. «Είναι μια νέα στρατηγική για την Αλ Κάιντα, καθώς το τρομοκρατικό δίκτυο βρίσκει λιγότερους δυτικούς στόχους για να επιτεθεί.
Οι επιθέσεις κατά σιιτών αποδείχθηκαν πολιτικά πολύ δαπανηρές, καθώς οι σιίτες πολιτοφύλακες απάντησαν σκληρά, ενώ οι χριστιανοί δεν μπορούν να εκδικηθούν». Κι έτσι, από το Ιράκ μέχρι την Αίγυπτο, οι επιθέσεις κατά των χριστιανών αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς τους τελευταίους μήνες, τρέποντας ολοένα και περισσότερους σε φυγή από την ευρύτερη Μέση Ανατολή. «Απ' άκρη σε άκρη της περιοχής, που υπήρξε κοιτίδα του χριστιανισμού και οι πιστοί του αποτελούσαν κάποτε σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού», παρατηρεί η πολιτική επιθεώρηση Christian Science Monitor, «οι χριστιανοί σήμερα δεν αποτελούν παρά μικρές μειονότητες».
«Λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως η αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών στο εξωτερικό, η στοχοποίησή τους εν μέσω της κλιμακούμενης θρησκευτικής διένεξης, το πρόβλημα της υπογεννητικότητας στις τάξεις τους, αλλά και οι διακρίσεις που γίνονται σε βάρος τους, η τάση αυτή φυγής των χριστιανών ενισχύεται πλέον σχεδόν σε όλες τις χώρες που έχουν σημαδέψει με την παρουσία τους εδώ και δύο χιλιετίες», αναφέρει το δημοσίευμα. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, οι χριστιανοί απάρτιζαν το 20% του συνολικού πληθυσμού της Μέσης Ανατολής (σχεδόν όσο είναι σήμερα οι Ασιάτες και οι Ισπανοί στις ΗΠΑ). Ένας στους πέντε κατοίκους της περιοχής ήταν χριστιανός Άραβας. Τώρα, με εξαίρεση ίσως τον Λίβανο, το ποσοστό αυτό έχει σχεδόν εκμηδενιστεί...
Σύμφωνα με το Βατικανό, ο πληθυσμός τους μετά βίας φθάνει τα 20 εκατομμύρια πιστούς, σε σύνολο 356 εκατομμυρίων κατοίκων. Και η αναλογία αυτή διαρκώς μικραίνει. «Οι επιπλοκές λόγω αυτού του φαινομένου είναι πολλές», γράφει ο οικονομολόγος Τσαρλς Λ. Σίμουρ, σε ανάλυση του, υπό τον τίτλο «Αλλάζοντας την παγκόσμια δημογραφία: Οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι στη Μέση Ανατολή». «Η παρουσία στην περιοχή των χριστιανών Αράβων δημιουργεί μια "γέφυρα" μεταξύ της Δύσης και του ισλαμικού κόσμου.
Χωρίς αυτούς, το "εμείς έναντι αυτών" γίνεται ακόμη πιο ισχυρό ως νοοτροπία. Ήδη, οι περισσότεροι από τους χριστιανούς που φεύγουν από τη Μέση Ανατολή λένε ότι αφήνουν πίσω τους μια εξαιρετικά πολωμένη κοινωνία», επισημαίνει ο ίδιος. «Πρόκειται για ένα επικίνδυνο σχήμα, μέσω του οποίου το κύμα βίας μεταφέρεται στο Ιράκ, στην Αίγυπτο κι ενδεχομένως και σε άλλες αραβικές χώρες που εξακολουθούν να απολαμβάνουν μιας θρησκευτικής ποικιλομορφίας και μιας ακόμη αξιοσημείωτης χριστιανικής παρουσίας, με τον Λίβανο επικεφαλής», αναφέρει η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα της Βηρυτού «Αl Nahar».
«Υπάρχει μια μόνιμη αραβική 11η Σεπτεμβρίου», επισημαίνει, «που μετακινείται διαμέσου ετοιμοθάνατων καθεστώτων». Σαστισμένη, ακόμη, η Δύση δείχνει να τηρεί στάση αναμονής. Η Ιταλία ζήτησε να τεθούν οι βιαιότητες σε βάρος των χριστιανών και οι θρησκευτικές διενέξεις ως θέμα στην ατζέντα της επικείμενης συνόδου των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών, στα τέλη Ιανουαρίου, ενώ ο πάπας προανήγγειλε για τον Οκτώβριο μια νέα συνάντηση, στην Ασίζη, μεταξύ των απανταχού θρησκευτικών ηγετών, για να εξετάσουν από κοινού το πρόβλημα, η επίλυση του οποίου απαιτεί λεπτούς χειρισμούς.
«Κάθε προσπάθεια να χτυπηθεί μια "ευαίσθητη χορδή" στη χριστιανική Δύση, προκειμένου αυτή να σπεύσει σε υπεράσπιση των μειονοτικών χριστιανών, μας τραβά ολοένα και πιο κοντά σε μια διαμάχη, που εξυπηρετεί το δόγμα της "σύγκρουσης των πολιτισμών"», παρατηρεί ο αναλυτής Σ. Μ. Σένοτ. «Αυτή ακριβώς δείχνει να είναι η αντίληψη της Αλ Κάιντα για την ιστορική αυτή στιγμή.
Και είναι ακριβώς γι' αυτό τον λόγο που η Δύση θα πρέπει να αποφύγει μία τέτοια προσέγγιση. Η Αλ Κάιντα δεν είναι παρά μια εγκληματική, τρομοκρατική οργάνωση, "παγιδευμένη" σε ιδεολογίες του 12ου αιώνα. Κι αυτό δεν είναι πολιτισμός»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου