ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΘΑΙΡΕΤΕΟΣ ΕΠΙ ΑΙΡΕΣΕΙ

Ο κ. Σαββάτος είναι αποδεδειγμένα καθαιρετέος

για τα κάτωθι:

α) Το 2007 στο Μπάρι της Ιταλίας, στην πανηγυρική εορτή του Αγ. Νικολάου με τo Ρωμαιοκαθολικό τυπικό, το έντυπο των Ρωμαιοκαθολικών, (ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ), αναφέρει ότι: «Αυτή τη χρονιά, στην Αρχιερατική Ευχαριστία, παραβρέθηκε, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο του Μπάρι κ.κ. Francesco Cacucci και ο Ορθόδοξος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος Σαββάτος... ». Δηλαδή, ο κ. Σαββάτος, σομπροσευχήθηκε με το Ιερατείο του αιρεσιάρχη Πάπα και ανέχτηκε - αποδέχτηκε τα τελούμενα υπ' αυτού.

Τούτο σημαίνει, από Κανονική έποψη, καθαίρεση, διότι όχι μόνον συμμετείχε σε συμπροσευχή με αιρετικούς, ο κ Σαββάτος, αλλά και αποδέχτηκε -ανέχτηκε τα τελούμενα υπ' αυτών. Στις αντικανονικές αυτές ποδοπατήσεις οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες είναι αυστηροί και επιβάλλουν, άνευ ουδεμιάς αντιλογίας, αφορισμό και καθαίρεση. «Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον, αφοριζέσθω. εί δε επέτρεψεν αυτοίς, ως κληρικοίς, ενεργείσαι τι, καθαιρείσθω ... ότι ου δει αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν αίτινές εισιν αλογίαι μάλλον, ή ευλογίαι» (Καν. ME' Αγ. Αποστόλων - Καν. ΛΒ' Συν. Λαοδικείας),

β) Σε κατηγορηματικές δηλώσεις του, ο κ. Σαββάτος, «γυμνή τη κεφαλή», αποφαίνεται, ότι: «Η Εκκλησία μετά το 1054 είναι πλέον διηρημένη». Τούτο σημαίνει ότι αρνείται, ο κ. Σαββάτος, το Σύμβολο της Ορθοδόξου Πίστεως της Εκκλησίας μας. στο οποίον, σημειωτέον, ορκίστηκε ο άθλιος, πριν αρχίσει η χειροτονία του σε Αρχιερέα. Ήτοι, αρνείται, ο κ. Σαββάτος, τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, περί: « Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας».Το σοβαρότατο αυτό Δογματικό ολίσθημά του τον παραπέμπει στις «Κεφαλικές» συνέπειες των Θείων και Ιερών Κανόνων, όπου στον τολμητία τοιούτων κραυγαλέων αντορθόδοξων θέσεών, του δείχνουν την, με συνοπτικές διαδικασίες για να μην «κερδαίνει φυγοδικών», την έξοδο του από τον άγιο Ορθόδοξο χώρο της Εκκλησίας Εκείνου, δηλαδή, την καθαίρεσή του, «ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ών αυτοκατάκριτος », (Τίτ. 3.11. πρβλ. Καν. οδ΄ Απ/λων).

γ) Υπάρχουν και δημόσιες δηλώσεις και ενέργειες, του κ. Σαββάτου, όπου εκφράζει τον υπέρμετρο σεβασμό και θαυμασμό του προς τον αιρεσιάρχη Πάπα και το έργο του, μάλιστα δε, όλως αυθαίρετα και παρά τις αντιδράσεις πιστών της Μητροπόλεώς του, έχει παραχωρήσει, ο Θεομπαίχτης. στους Ρωμαιοκαθολικούς της Επαρχίας του, και εγκαινιασμένο Ορθόδοξο Ναό, για την επίδειξη των κακοδοξιών τους, και βεβαίως για προσηλυτισμό, και μάλιστα με την Βούλα της Ιεράς Συνόδου!! (Επί εποχή Χριστοδούλου).

δ) Υπάρχουν επώνυμες καταγγελίες, από τον συνεπίσκοπό του, Κυθήρων κ. Σεραφείμ καθώς και από Ορθόδοξους Πανεπιστημιακούς δασκάλους, και πιστούς, όπου καταγγέλλουν τον, κ. Σαββάτο, «επί αιρέσει», και ότι πρέπει το συντομότερο δυνατόν να καθαιρεθεί, γιατί, οι ψυχοκτόνες αιρετικές του θέσεις, η εν γένει βιωτή και πολιτεία του, και η περαιτέρω παραμονή του, καταρρακώνουν, την διδασκαλία της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ διδασκαλίας, και κατασκανδαλίζει όχι μόνον τους πιστούς της Επαρχίας του και τους πανέλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς, αλλά και τον ανά τον κόσμο Ορθόδοξο Χριστιανισμό.

Κατόπιν όλων αυτών των ως άνω εκτεθέντων αποδεικτικών Νομοκανονικών ντοκουμέντων σε βάρος, του αποδεδειγμένα πλέον αιρετικού, κ. Σαββάτου, ΕΡΩΤΑΤΑΙ: α) Γιατί, αφού ο ογκωδέστατος φάκελλος σε βάρος του κ. Σαββάτου, ήταν έτοιμος προ πολλού, δεν κρίθηκε από την μόνη αρμόδια ετήσια Σύνοδο της Ιεραρχίας, η οποία συνήλθε τον Οκτώβριο και, σκοπίμως, άφησαν να κριθεί από την αναρμόδια Διαρκή Ιερά Σύνοδο;

β) Πού ακριβώς, και σε ποίους Θείους και Ιερούς Κανόνες, στηρίχτηκαν τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και ομόφωνα αποφάσισαν, ότι: «ουδεμία εκκλησιολογική παρεκτροπή υφίσταται στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο»;

Οταν, ο κ. Σαββάτος, καταγγέλλεται επώνυμα από τον Μητροπολίτη Κυθήρων και από πλειάδα πιστών «επί αιρέσει» και ζητούν την καθαίρεσή του;

Όταν ο κ. Σαββάτος, αρνείται το Σύμβολο της Πίστεώς μας και τις αποφάσεις, επ' αυτού, των Οικουμενικών Συνόδων;

Όταν έπαιξε θέατρο την ιερά εκείνη στιγμή, λίγο πριν τη χειροτονία του σε Επίσκοπο, που ορκιζόταν στο Σύμβολο αυτό της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ πίστεώς μας, απαγγέλλοντας μάλιστα τούτο με στεντόρεια φωνή ενώπιον Κλήρου και λαού, ότι θα τηρεί απαρασάλευτα: Τα δόγματα, τις αποφάσεις των Οικ. Συνόδων, τους Θείους και Ιερούς Κανόνες την Ιερά Παράδοση, και την εν γένει ΟΡΘΟΔΟΞΗ διδασκαλία της Εκκλησίας μας;

Οταν από την χειροτονία του και μέχρι σήμερα, εκ των πραγμάτων, φαίνεται, ότι ενέπαιζε, και εμπαίζει τα Θεία;

Όταν εκθειάζει τον αιρεσιάρχη Πάπα σε βάρος της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ -ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑΣ των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας;

Οταν, ο κ. Σαββάτος, με την όλη του εν γένει βιωτή και πολιτεία διακωμωδεί τα Θεία και κάθε τι το ιερό και όσιο παίζοντας θέατρο:

Οταν... Οταν... Οταν...

Οταν, λοιπόν, ο κ. Σαββάτος, είναι δράστης όλων αυτών και τόσων άλλων βέβηλων πράξεων, και όλα αυτά είναι γνωστά στα μέλη της Συνόδου τότε γιατί χαρίστηκαν ενσυνείδητα στον κατηγορούμενο «επί αιρέσει», κ. Σαββάτο (Καν. IE' Συν. Καρθ/νης).

Τώρα τον πάρα πέρα πρώτο λόγο επ' αυτού τον έχουν: Ο Μητροπολίτης κατήγορος, του κ. Σαββάτου, Κυθήρων κ. Σεραφείμ, οι ΟΡΘΟΔΟΞΟI Πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι που ήδη έχουν εκφραστεί για την «Κεφαλική» ενοχή του κ. Σαββάτου, ο οποίοι οφείλουν, πλέον, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.