ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ Η ΚΥΠΡΟΣ

 

Είναι γνωστό σε όλους, και κυρίως στους Άγγλους, ότι η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου είναι διαχρονική – ειδικά τώρα που φαίνεται ότι αναθεωρούν την εξωτερική τους πολιτική μετά την έξοδό τους από την ΕΕ.

Η εμπλοκή της Τουρκίας στο Κυπριακό, τη δεκαετία του 1950, είναι προϊόν «μαγειρέματος» της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία διά της τακτικής τού «διαίρει και βασίλευε» ήθελε να διασφαλίσει τη μόνιμη παρουσία της στην Κύπρο, μετατρέποντας το Κυπριακό σε ένα φαινομενικά ελληνοτουρκικό ζήτημα.

Όσο οι ΗΠΑ επεξέτειναν την επιρροή τους στον κόσμο και την περιοχή της Μέσης Ανατολής –παίρνοντας σε ένα βαθμό τη θέση της αποδυναμωμένης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Αγγλίας–, άρχισαν να εμπλέκονται κι αυτές στο Κυπριακό, με αποκορύφωση την επιβολή της χούντας του 1967, η οποία επιβλήθηκε για να καταστεί δυνατή η διχοτόμηση της Κύπρου.

Το Πολυτεχνείο, η αντικατάσταση του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη, το προδοτικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 1974, η εισβολή και η κατοχή του 37% της Κύπρου, με τον Αττίλα Ένα και τον Αττίλα Δύο, ήταν απλώς τα τελευταία παραρτήματα του σχεδίου διχοτόμησης του νησιού. Ασφαλώς, εκτός από τη διασφάλιση της παραμονής των Άγγλων στο νησί, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που οδήγησαν σε όλα αυτά.

Ο Χένρι Κίσινγκερ κάτι ξέρει, γνωρίζει ποια σχέδια γεωιστορικής σημασίας εξυπηρετούσε όταν έπαιζε το ρόλο του ενορχηστρωτή του εγκλήματος εναντίον της Κύπρου, χωρίς ποτέ κανείς εισαγγελέας να του απαγγείλει τις κατηγορίες που του αναλογούν. Κρίμα.

Όμως ενώ ο λεγόμενος «διεθνής παράγων» πέτυχε αυτά που ήθελε παίζοντας αιματοβαμμένα παιχνίδια στις πλάτες των Ελλήνων της Κύπρου, ενώ έβαλε και επέτρεψε την παρουσία στο νησί 40.000 Τούρκων στρατιωτών, που παραμένει στα Κατεχόμενα ως δύναμη κατοχής, τώρα βλέπουμε τον ίδιο αυτόν διεθνή παράγοντα να... καίγεται για την επανένωση του νησιού.

Και αν η Λευκωσία και η Αθήνα δεν κατανοήσουν τι κρύβεται πίσω από αυτό το... όψιμο ενδιαφέρον του διεθνούς παράγοντα, που μεταφράζεται στην πρεμούρα του ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτιέρες, να καλέσει εσπευσμένα στη Νέα Υόρκη τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον ψευδοπρόεδρο ενός παράνομου ψευδοκράτους. 

Για να επιβάλει μια «λύση» που μαγειρεύεται στα ίδια δωμάτια που σχεδιάστηκαν τα εγκλήματα εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου, με την εισβολή και κατοχή, δεν θα μπορέσουν να διαχειριστούν την κατάσταση επ’ ωφελεία των εθνικών μας συμφερόντων.

Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος που ο διεθνής παράγων θέλει να ανατρέψει μια κατάσταση που ο ίδιος δημιούργησε;Για να συμβάλλουμε στον προβληματισμό, θα καταθέσουμε τη δική μας άποψη. Οι λόγοι είναι δύο: ο ένας γεωπολιτικός-γεωενεργειακός και ο άλλος γεωιστορικός.

Όσον αφορά τον πρώτο, οι ΗΠΑ και οι παράγοντες που εμπλέκονται στο ενεργειακό παιχνίδι της κυπριακής ΑΟΖ θέλουν να πέσουν οι ΤΕΛΙΚΕΣ υπογραφές από Ελλάδα, Αγγλία και κυρίως Τουρκία για τη δημιουργία ενός νέου κράτους, στο οποίο δεν θα έχουν παρεμβατικά και επεμβατικά δικαιώματα οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις.

Όχι, δεν τους ενδιαφέρει αν το νέο κράτος είναι υπό τη φαινομενική επήρεια του τουρκικού παράγοντα. Ίσα-ίσα, για να ξεπεράσουν τις τουρκικές ενστάσεις, αυτό ακριβώς θα επιδιώξουν. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μην ασκεί στρατηγικό έλεγχο στην Κύπρο η Τουρκία, άρα να φύγουν τα στρατεύματα που εξασφαλίζουν κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα, και το κυριότερο:

Να υπογράψει η Τουρκία για το τι ανήκει σε ποιον στην Ανατολική Μεσόγειο και να ξεκαθαρίσει η κατάσταση για τις εταιρείες που θα εκμεταλλευθούν τα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, ο διεθνής παράγων θέλει τη σαφή οροθέτηση των δικαιωμάτων της Τουρκίας κυρίως στη θάλασσα της Μεσογείου. 

Μέσω της υπογραφής της στο νέο κυπριακό κράτος.  Δηλαδή, μπορεί να της δώσει ανισοβαρή ανταλλάγματα στη διοίκηση του νέου κράτους, για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στο τι ανήκει σε ποιον στην Ανατολική Μεσόγειο.

Όσο για τον γεωιστορικό λόγο, αυτός είναι η καταστροφή του κυπριακού κράτους και η αντικατάστασή του από ένα κρατικό μόρφωμα το οποίο δεν θα έχει ως κύρια αποστολή την προστασία του Ελληνισμού και των ιστορικών του δικαιωμάτων πάνω στο νησί. Με πιο λίγα λόγια, στόχος είναι σταδιακά ο πλήρης αφελληνισμός του νησιού. Πάρτε τα μέτρα σας.