Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΕΥΝΑ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (ΕΥΠ): 2013-2016 ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΥΠ-ΚΥΚΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ: 2013–2016 (Α6ΜΗΝΟ 2017)

 

Όπου επικρατεί στην Ε.Υ.Π., είναι φυσικά αδύνατον να παραχθεί οποιοδήποτε εθνικά ωφέλιμο έργο, ενώ από συγκεκριμένες αναξιοκρατικές επιλογές είναι φανερό ότι τίθενται σε αμφισβήτηση ακόμη και τα εθνικά μας συμφέροντα.

Κατ’ επανάληψη, από τότε που ξεκίνησε να δημοσιοποιείται αυτή η έρευνα, στα τέλη του 2013-αρχές 2014 εως σήμερα Ιούνιος 2017, έχουμε τονίσει και αποκαλύψει με σειρά ρεπορτάζ και στοιχείων {με έγγραφα, εκθέσεις και αναλύσεις}, το τεράστιο κόστος για την χώρα και τα εθνικά της συμφέροντα, αυτή η αλληλοεξόντωση.

Η αλληλοφαγωμάρα. Τους κινδύνους που εγκυμονούν τα επαναλαμβανόμενα λάθη. Οι αδικίες. Οι συνεχείς διώξεις, ειδικότερα ενός συγκεκριμένου ατόμου, με το οποιο έχουμε ασχοληθεί και αυτός είναι ο Κώστας Αγγελάκης.  Έχει κάνει λάθη; Φυσικά! Πολλά και ίσως ανεπανόρθωτα.

Προσοχή: Όχι, όμως εις βάρος της χώρας. Αυτό έχει προκύψει επίσημα και με τον πιο κατηγορματικό τρόπο με την αθώωση του από την ελληνική δικαιοσύνη. Κρίθηκε από την υφιστάμενη (νέα υπό τον Αλέξη Τσίπρα κυβέρνηση) διοίκηση του Γιάννη Ρουμπάτη,  ότι πρέπει για δικονομικούς λόγους.

Αλλά προφανώς με άλλες σκοπιμότητες και ακόμα βαθύτερες αιτίες – ότι πρέπει να ασκηθεί αναίρεση σε μια ακραία και ιδιότυπη κατά γράμμα εφαρμογή του νόμου μέχρι τέλους υπερασπίσεως των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου (;) έναντι ποιου; ΟΚ. Έγινε.

Η απόφαση που αναμένεται θα δείξει και την συνέχεια.  Όλα τα άλλα, τι νόημα έχουν; Πάμε λοιπόν να δούμε κάποια στοιχεία που καθιστούν αφερέγγυα και άδικη την παρούσα διοίκηση του Γιάννη Ρουμπάτη. 

Αλλά και τις αμέσως προηγούμενες, όχι μόνο διότι παραβιάζουν μια σειρά νόμων αλλά καταργούν εμπράκτως και αυτή ακόμα την έννοια περί δκαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων αυτών χρόνων, η υπηρεσία έχει ασκήσει πρωτοφανείς και ανυπόστατες διώξεις. 

Ή ακόμη έχει επιβάλλει εξοντωτικές και πρωτοφανείς για τα δεδομένα, όχι μόνο της υπηρεσίας, αλλά και ολόκληρου του δημόσιου τομέα, πειθαρχικές ποινές σε βάρος υπαλλήλων.

Μεταξύ των οποίων και σε πρώην υψηλόβαθμα υπηρεσιακά στελέχη και συνδικαλιστές, όπως του Κων/νου Αγγελάκη, προέδρου και Αθανασίου Χαϊκάλη,  αντιπροέδρου της (υπό εκκαθάριση πλέον) Ομοσπονδίας των Συλλόγων της Υπηρεσίας (Π.Ο.Σ.Ε.Υ.Π.).

Οι οποίες διώξεις έχουν καταγγελθεί, κατά το παρελθόν και από την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αλλά και από τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης, όταν και ξεκίνησαν οι διώξεις των ανωτέρω αναφερόμενων στελεχών από την τότε κυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου για τους γνωστούς σε όλους μας πλέον λόγους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δύο ανωτέρω υπάλληλοι, είτε έχουν αθωωθεί στα ποινικά δικαστήρια (Κ. Αγγελάκης), είτε έχουν απαλλακτική πρόταση στην ΕΔΕ (Αθ. Χαικάλης) για τις πειθαρχικές υποθέσεις που τους είχαν ασκηθεί προ εξαετίας και πενταετίας αντίστοιχα (οι συγκεκριμένες διώξεις).

Ο αριθμός των πειθαρχικών διώξεων που έχουν ασκηθεί στην υπηρεσία κατά τα τελευταία χρόνια ξεπερνά κατά πολύ το σύνολο όλων των προηγούμενων ετών από ιδρύσεως της υπηρεσίας. 

Συμπεριλαμβανομένης της περιόδου της δικτατορίας. Με αποτέλεσμα να δημιουργείται κλίμα εκφοβισμού, ανασφάλειας και τρόμου σε βάρος των υπαλλήλων και ειδικότερα των νεοτέρων από αυτούς. 

Παράλληλα, ενώ τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα είναι ιδιαίτερα επιμελή στην άσκηση πειθαρχικών διώξεων σε βάρος των ανωτέρω αναφερόμενων υψηλόβαθμων στελεχών-συνδικαλιστών, δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τις πειθαρχικές διώξεις σε βάρος υπαλλήλων.

Που κατηγορούνται από τριετίας τουλάχιστον, για διάφορα αδικήματα, ακόμη και κακουργηματικού χαρακτήρα ή τις έστειλαν στο αρχείο επικαλούμενα δήθεν την «εργασιακή ειρήνη» και το νόμο «Κατρούγκαλου», μόνο και μόνο επειδή είναι φίλα προσκείμενοι στη σημερινή κατάσταση, εφαρμόζοντας έτσι δύο μέτρα και δύο σταθμά στην απόδοση δικαίου μέσα στους κόλπους της υπηρεσίας. 

Εφ όσον προηγούμενα όλα αυτά τα ονόματα έχουν γίνει βορά προς πάσης φύσεως «ενδιαφερόμενο» πρόσωπο ή ξένο κρατικό φορέα… όχι μία, ούτε δυο, αλλά 100αδες φορές και σε πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις. 

Πάμε στα γεγονότα για να γίνει κατανοητό το μέγεθος των λαθών αλλά κυρίως της εσωτερικής κρατικής σήψης και διαφθοράς.  Δηλαδή, η υπηρεσία δεν δείχνει τον ίδιο ζήλο για την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας της.

Και της διαφύλαξης του κύρους της, σε περιπτώσεις άλλων υπαλλήλων της κατά των οποίων έχουν ασκηθεί από τη Δικαιοσύνη ποινικές διώξεις κακουργηματικού χαρακτήρα για σοβαρότατα αδικήματα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τον Θεόδωρο Σπατιώτη, σε βάρος του οποίου έχει ασκηθεί από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος 

Για το αδίκημα της παραβίασης  Μυστικών της Πολιτείας, του έχει επιβληθεί από τον 3οΤακτικό Ανακριτή κ. Δημ. Φούκα που διεξήγαγε την έρευνα για την γνωστή υπόθεση «Πυθία».

(Υποκλοπές Vodafone – Προσπάθεια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή – Απόπειρα δολοφονίας του τότε Πρωθυπουργού) ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη Χώρα. 

Και παρόλα αυτά, ήδη τρία περίπου χρόνια μετά, δεν έχει ασκηθεί σε βάρος του πειθαρχική δίωξη, δεν έχει καν τεθεί σε αργία, αλλά εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντά του ως υπάλληλος της Ε.Υ.Π.

Τόσο αυτός όσο και η συγκατηγορούμενή του Αγγελική Πατελάκη. Τελικό αποτέλεσμα στην συγκεκριμένη υπόθεση;  την Δευτέρα 19 Ιουνίου ήρθε η «αθώωση» του Θ. Σπατιώτη, με 4 προς ένα και αναπάντητα τα  10αδες κρίσιμα ερωτήματα του εκπροσώπου των εργαζομένων, Σ. Ν.  στο πειθαρχικό.

Μια πειθαρχική διαδικασία που ολοκλήρωσε (;) ταχύτατα τις  εσωτερικές ανακρίσεις, χωρίς ανακρίσεις (sic)  - την ίδια στιγμή που εκκρεμούν και καρκινοβατούν άλλες- με τα ερωτήματα να παραμένουν αναπάντητα.

Εξέλιξη «προπομπός» της ίδιας υπόθεσης στο δικαστήριο, ώστε αυτή η αθώωση να αποτελέσει εφαλτήριο και την βάση και για την αθώωση του σε μια υπόθεση που τα στοιχεία βοούν. Κραυγάζουν. Αλλά το σύστημα και το βαθύ κράτος προστάζει….Σημειώστε ότι το αδίκημα που αντιμετωπίζουν Σπατιώτης και Πατελάκη είναι κακούργημα!

Και το πόρισμα για την εσωτερική ΕΔΕ. Όταν για άλλες υποθέσεις επιδεικνύεται απίστευτη καθυστέρηση και παρά τις αθωώσεις (περίπτωση Αγγελάκη – Χαϊκάλη), βγήκε χωρίς να εχουν κληθεί βασικοί μάρτυρες! Άνθρωποι που και γνώριζαν και ήθελαν να καταθέσουν.

Ο κ. Λιούκας όμως άλλα προτάσσει… άλλα, και όχι το συμφέρον της υπηρεσίας. Τα ακούτε, αξιότιμε Κύριε Ρουμπάτη (λέγε με Χρυσοχοϊδη, Φ. Παπαγεωργίου, Μπίκα, κτλ)…Άλλη θα έπρεπε να είναι βασική σας προτεραιότητα. Άλλη! Να κλείνουν οι πληγές μια προς μια και η υπηρεσία να επανέλθει στην κανονικότητα και την εσωτερική της ηρεμία.

Ώστε να προσηλωθεί  στο έργο και την αποστολή της που είναι η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας σε τομείς δράσεων και ενεργειών της.  Θέλετε άλλο παράδειγμα; Η υπόθεση με τον Βασίλειο Δρακακάκη, σε βάρος του οποίου ασκήθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών δίωξη για το αδίκημα της δουλεμπορίας.

Την  κατηγορία αυτή η Υπηρεσία την εκτίμησε προφανώς ως ήσσονος σημασίας, που μάλλον δεν διαταράσσει τη λειτουργία της και δεν θίγει το κύρος της, αφού όχι μόνο ο υπάλληλος δεν τέθηκε σε αργία, αλλά συμμετέχει και ως τακτικό μέλος στο υπηρεσιακό - πειθαρχικό συμβούλιο των πολιτικών υπαλλήλων της Ε.Υ.Π.!!!

Συμμετείχε μάλιστα και στη συνεδρίαση της 4ης Ιανουαρίου 2016, κατά την οποία εκδόθηκε η απόφαση για τον Κ. Αγγελάκη, ψηφίζοντας υπέρ της επιβολής σε βάρος του της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, αναγκάζοντας τον Κ. Αγγελάκη να προσβάλει και αυτήν την παράνομη απόφαση στο ΣτΕ.

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε μια πλειάδα άλλων κραυγαλέων περιπτώσεων, αλλά για πολλούς και ευνόητους λόγους δεν το πράττουμε στην παρούσα φάση… Ένα στοιχείο μόνον φτάνει για να κατανοηθεί το μέγεθος της σήψης και της κρίσης. Περισσότερες από 50 (μικρές ή μεγάλες) υποθέσεις  βρίσκονται (ή καρκινοβατούν) στην Ελληνική δικαιοσύνη. 

Αυτό και μόνον αρκεί. Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών(ΕΥΠ) λοιπόν φαίνεται ότι τηρεί «δύο μέτρα και δύο σταθμά», όσον αφορά τους υπαλλήλους της.  Σε βάρος των οποίων εκκρεμούν ποινικές διώξεις, και μάλιστα κακουργηματικού χαρακτήρα, και δε δείχνει να θίγεται στο ελάχιστο από σοβαρότατες κατηγορίες που εκκρεμούν σε βάρος άλλων υπαλλήλων.(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Τομέας Ενημέρωσης: Voiotosp.blogspot.gr