ΕΩΣ 123 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΜΕΙΩΣΗΣ

Μόνο ως απόπειρα ναρκοθέτησης της εθνικής διαπραγματευτικής γραμμής για απομείωση του χρέους εκλαμβάνουν στην κυβέρνηση όσους ισχυρίζονται ότι η απομείωση κατά 123 δις ευρώ μέσω της μετάθεσης της αποπληρωμής των τόκων του χρέους μέχρι το 2048, σημαίνει νέο δάνειο για την Ελλάδα.

Υπενθυμίζεται πως αυτό το σενάριο μελετά ο ESM και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών με επιστολή του σε Γερμανούς βουλευτές, την οποία δημοσίευσε το Reuters, ισχυρίζεται ότι αυτό το ενδεχόμενο «θα σήμαινε εκ των πραγμάτων ένα νέο δάνειο, το ύψος του οποίου εξαρτάται από την εξέλιξη των επιτοκίων».

Πολύ προσεκτική η ελληνική κυβέρνηση δεν σχολιάζει απολύτως τίποτα σχετικά με τα σενάριο που επεξεργάζεται ο ESM, την αντίδραση Σόιμπλε που επιχειρεί «να το κάψει» ή το δημοσίευμα του Reuters. Αυτό όμως επιβεβαιώνει ότι η μέθοδος της απομείωσης κατά 123 δις ευρώ μέσω της μετάθεσης αποπληρωμής των τόκων ως το 2048, βρίσκεται πάνω στο τραπέζι.

Οικονομικοί κύκλοι: Γιατί δεν είναι νέο δάνειο ή νέο μνημόνιο. Ωστόσο δεν μπορεί να μην επισημανθεί η «υιοθέτηση» από πολλά ΜΜΕ της άποψης Σόιμπλε ότι πρόκειται για νέο δάνειο. Οικονομικοί κύκλοι στην Αθήνα απέφευγαν να εμπλακούν σε μία συζήτηση που άπτεται της πολιτικής προπαγάνδας.

Τραπεζικός παράγοντας ανέφερε πως «όποιος έχει πάρει στη ζωή του δάνειο, γνωρίζει ότι κάθε επέκταση δανείου αποτελεί εκ των πραγμάτων νέο δανειακό κείμενο γιατί εισάγει νέο πιστωτικό κίνδυνο για τον πιστωτή». «Αλλά αυτό δεν σημαίνει νέο δάνειο. Αλλιώς και το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους θα «κακοχαρακτηριστεί ως νέο δάνειο», είπε εμφατικά.

Κύκλοι του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών διερωτήθηκαν «αν οι διαστρεβλώσεις αυτές προκύπτουν από απλή ανοησία και άγνοια ή από πολιτική σκοπιμότητα» πιθανότατα των ΜΜΕ. Και «συμβούλεψαν» «τους διάφορους "ειδήμονες" για όσα δεν μπορούν να μιλούν, καλύτερα για αυτά να σωπαίνουν».

Οικονομικοί παράγοντες με συμμετοχή κατά το παρελθόν στις διαπραγματεύσεις επεσήμαναν, ότι η μετάθεση της αποπληρωμής των τόκων δεν συνιστά δάνειο ή νέο μνημόνιο. Μάλιστα επικαλούνται την απόφαση της 24ης Μαΐου 2016 στο Eurogroup, η οποία αναφέρεται στα βραχυπρόθεσμα μέτρα (που ήδη εκτελούνται) και στα μακροπρόθεσμα μέτρα.

Η απόφαση αυτή αποτελεί το μόνο υπάρχον συμβατικό νομικό πλαίσιο των μέτρων βάση του οποίου θα μπορούσε να εισαχθούν δικαιώματα και υποχρεώσεις στους αντισυμβαλλομένους. Όμως σε αυτή δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε επιπλέον "conditionality", σε επιπλέον μνημόνια, ή επιπρόσθετες προϋποθέσεις που να επιβαρύνουν την ελληνική πλευρά.

Ίσα ίσα που η απόφαση του Μαΐου του 2016 καθιστά «τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους μία συμβατική υποχρέωση που ανέλαβε η πλευρά των δανειστών ως αντίκρισμα για την νομοθέτηση των μεταρρυθμίσεων από την Ελληνική Βουλή», σημειώνει οικονομικός παράγοντας.

«Η επέκταση των δανείων δεν είναι μια νέα τεχνική μείωσης της παρούσας αξίας του χρέους που εφηύρε ο ESM μετά το Μάιο του 2016 ώστε να χρειάζεται να τροποποιηθεί μελλοντικά η απόφαση του Μαΐου 2016 για να την περιλάβει», σημειώνει και συμπληρώνει .ότι «αντίθετα, στην απόφαση υπάρχει ρητή αναφορά σε επέκταση της διάρκειας των δανείων ως μέτρο απομείωσης του χρέους».

Γερμανικό Υπ.Οικ: «De facto δάνειο».Πάντως στο κείμενο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών υπάρχει ένας ισχυρισμός που πρέπει να μελετηθεί: αν το «νέο» δανειακό κείμενο για την μετάθεση της αποπληρωμής των τόκων αποτελεί de facto δάνειο ή συμβατικό δάνειο.

«Ένα de facto δάνειο είναι ένα δάνειο που ακριβώς δεν προκύπτει από σύμβαση. Όμως τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των αντισυμβαλλομένων κρατών προκύπτουν μόνο από συμβάσεις», αναφέρει έμπειρος παράγοντας του χρηματοπιστωτικού τομέα εξηγώντας γιατί η ερμηνεία της αναφοράς σε "de facto νέο δανειο" ή "factually νέο δάνειο" είναι διαστρεβλωτική της πραγματικότητας.