ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Ο ΜΑΚΡΟΝ

 

Η νίκη Μακρόν στο πρώτο γύρο είναι γεγονός. Τα βλέμματα τώρα είναι στην 7η Μαΐου στο δεύτερο γύρο που και επισήμως χρειάζεται να εκλεγεί.Οι δημοσκοπήσεις «δείχνουν» Μακρόν αλλά οι ειδικοί λένε ότι η διαφορά δεν θα είναι τόσο μεγάλη.

Το διακύβευμα τώρα είναι πως θα είναι η ΕΕ μετά την νίκη Μακρόν. Πόσο η ανάσα που λαμβάνει η ΕΕ θα χρησιμοποιηθεί επ αγαθώ. Αν θα προχωρήσουμε πιο βαθιά στην ενοποίηση διορθώνοντας τα πολλά προβλήματα που έχουν προκύψει από την γερμανική εκδοχή της ΕΕ και με ένα σκληρό νόμισμα που τις περισσότερες φορές λειτουργεί εις βάρος των πολλών.

Ο Μακρόν μπορεί να δημιουργήσει μια «τελευταία ευκαιρία» για την συστημική πραγματικότητα ώστε να συνεχίσουν να είναι ελκυστικές προς την πλειοψηφία των Γάλλων τώρα και της ΕΕ γενικότερα.

Ευτυχώς, η μισαλλόδοξη πολιτική της φιλορωσικής ακροδεξιάς της κας Λεπέν δεν κέρδισε – αλλά δεν έχασε κιόλας- και τώρα ο στόχος όλων των «παραδοσιακών κομμάτων» είναι να μειώσουν την επιρροή Λεπέν στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία.

Αστάθμητος παράγοντας, ο λαϊκίστικος, αντι ελιτ και αντι συστημικός, είναι ο υποψήφιος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μελανσόν που με μια ουτοπική και εν πολλοίς επικίνδυνη πολιτική επιθυμεί να εξισώσει τα πάντα και φτάνει, μη στηρίζοντας τον Μακρόν, να «κλείνει» το μάτι ακόμα και στην Λεπέν.

Η ΕΕ πήρε ανάσα, και τα χρηματιστήρια έδειξαν ότι υπάρχει μια θετική αύρα μετά τον πρώτο γύρο των Γαλλικών Εκλογών. Όμως, το ερώτημα τώρα είναι αν οι Γερμανοί προ των δικών τους εκλογών, θα αντιληφθούν ότι η νίκη Μακρόν από μόνη της δεν μπορεί να εγγυηθεί το τέλος του λαϊκισμού.

Ο Μακρόν, με κάποιες προϋποθέσεις, μπορεί να συνεχίσει την φιλοευρωπαϊκή και φιλελληνική πολιτική Ολάντ. Όμως, όσο το γερμανικό βαθύ κράτος, δια του Δρ Σόιμπλε, σαμποτάρει την ανάπτυξη των πολιτών που βάλλονται από το μονόδρομο της παγκοσμιοποίησης, ένας…Μακρόν δεν μπορεί να φέρει την Άνοιξη.

Η ΕΕ που θέλουμε είμαι μια Ευρώπη που πιστεύει σε αξίες, δημιουργεί ευκαιρίες και ακυρώνει τις επιλογές της τιμωρητικής οικονομικής πολιτικής που κάνει τα ελλείματα του Νότου, πλεονάσματα της Γερμανίας.

Ο Μακρόν είναι η τελευταία ευκαιρία της ΕΕ. Οι Γάλλοι το κατάλαβαν, Η ΕΕ το κατανοεί; Το Βερολίνο το συνειδητοποιεί; Όλοι έχουν 2 εβδομάδες για να μην κάνουν  (και άλλα) λάθη και δούμε το φαινότυπο Λεπέν και το φαινότυπο Μελανσόν να «καταστρέφουν εκ των έσω» την ΕΕ.