28 Απριλίου, 2017

ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 

Ζούμε στην εποχή του «συμφωνώ μαζί σου μόνο αν η γνώμη σου συμφωνεί με την δική μου». Κάθε άλλη (ή διαφορετική) της επικρατούσας άποψης(γνώμης) είναι «φασισμός»!

Τα τεκταινόμενα-παγκοσμίως διεθνώς και σε ευρωπαϊκό επίπεδο - αλλά μέσα από μια συνολική θεώρηση,  και όχι εδικώς και εξειδικευμένα, επί του αποτελέσματος των Γαλικών εκλογών του Α’ γύρου,  και για αυτό ας μου επιτραπεί να προσθέσω και την δική  μου ερμηνευτική ανάλυση- προσέγγιση.

Με αφορμή τα όσα ακούγωνται –γράφονται – και κατατίθενται στο δημόσιο διάλογο τώρα με αφορμή το αποτελεσμα των γαλλικών εκλογών. Νωρίτερα με αφορμή την απόφαση των Βρετανών να φύγουν από την ευρωπαϊκή «κοινότητα».

Ή τα πρόσφατα αποτελέσματα στην Αυστρία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα  πιο πριν με αφορμή το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ που όλοι είχαν προεξοφλήσει νίκη της Χείλαρυ Κλίντον. 

 Και φυσικά με αφορμή το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών στην Γαλλία ή πιο ύστερα τα όσα θα ειπωθούν με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών στην Γερμανία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης που όσων ούπω έρχονται τάχυστα.  «Αποτελέσματα» που αν και θα δείχνουν πολλά,  εν τούτοις η «νίκη» θα ανήκει στους αληθινά ηττημένους που φαινομενικά θα είναι  οι «κερδισμένοι»…

Ίσως και, τα όσα ακολουθούν,  να βοηθήσουν  κάποιους να δουν και να ερμηνεύσουν πολλά πράγματα, από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, και με μια άλλη διαφορετική οπτική θεώρηση. Πιο ψύχραιμα. Πιο ρεαλιστικά. Διαφορετικά. Χωρίς παρωπίδες. 

Είτε να βρουν αιτία και αφορμές για  να εμβαθύνουν λίγο περισσότερο… Να δουν  πίσω από  κάποια γεγονότα, που αν και φαινομενικά τουλάχιστον μπορεί και να μην συνδέονται…αλλά που ωστόσο, με μια πιο προσεχτική σε βάθος θεώρηση και προσέγγιση.

Χωρίς να περνάμε στο «απένταντι ρεύμα»…εκείνο της άκρατης και ατέρμονης  συνομωσιολογίας και των ευραίως διαδεδομένων συνομωσιολογικών θεωριών που κατακλύζουν το παγκόσμιο διαδίκτυο, ίσως και  να έχουν κάποια «σχέση»…μεταξύ τους. Ίσως…

Θεωρίες συνομωσίας  που αφενός μοιάζουν με «θεωρίες συνομωσίας», για να μπορουν εύκολα και αβάσανιστα να απορρίπτονται και που  βεβαίως πίσω τους, κρύβεται μια τεράστια βιομηχανία κέρδους…Αφενός. 

Και αφετέρου διότι αυτή η προσέγγιση φυσικά δεν ισχύει για όλες αυτές τις «θεωρίες συνομωσίας» που κάποιες ξεπερνούν και γελοίον του πράγματος. Κάποιες άλλες όμως, μάλλον εξυπηρετούν άλλους στόχους. Άλλους σκοπούς… Ξκινούν από αλλού.

Ωστόσο, σε μια εποχή που όλα ισοπεδώνονται. Μηδενίζονται. Αξίες. Ήθη. Έθιμα. Παραδόσεις. Πίστη θρησκευττική και εθνική.  Έννοιες και θεσμοί όπως:  Έθνος, Κράτος, Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια, Σύνορα.

Αλλά και ιδέες και  πανανθρώπινες αξίες όπως (αληθινή και πραγματική) Ελευθερία, (ουσιαστική) Δημοκρατία, (Ανεξάρτητη) Δικαιοσούνη, Ισότητα, Ισονομία, Ισοπολιτεία,  Πρόοδος και αληθινός εκσχυγχρονισμός της Κοινωνίας και των θεσμών της, που συνθλίβονται ή σκοπίμως συγχέονται με έννοιες που ακούγωνται εύηχα.

Αλλά, μπαίνοντας στο μεγάλο «χωνευτήρι» της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης που, κονιορτοποιεί κάθε άλλη αξία, κάθε Λαού κάθε έθνους με ιστορία και παράδοση αιώνων, και αντί αυτών προτάσει  άλλα ζητήματα που έχουν ως κίνητρο το χρήμα την «ελεύθερη διακίνηση» ανθρώπων και αγαθών που όμως στο όνομα της ασφάλειας και της ειρήνης ούτε ελεύθερη είναι αυτή η διακίνηση ούτε αληθινή. 

Κάθε άλλο μάλιστα. Απόλυτα ελεγχόμενη! Είναι καλό λοιπόν  – και για την δική μας ψυχική και φιλοσοφική και πνευματική  υγεία - να είμαστε και «ελαφρώς» λίγο περισσότερο από το «επιτρεπόμενο» υποψιασμένοι… Λίγο.

Ουδείς μπορεί να παραθεωρήσει πολύ περισσότερο να απαρνηθεί  το προσωπικό στοιχείο, του κάθε ενός μας. Την ιστορία και τα βιώματα του. Αυτά είναι που εν τέλει συνθέτουν και καθορίζουν την προσωπικότητα μας. Ειδικά όλα εκείνα των παιδικών μας χρόνων.

Προσωπικό δεδομένο   που και αυτό με την σειρά του, εν καιρώ,  συνδιαμορφώνεται από πολλούς και ποικίλους  παράγοντες και  προϋποθέσεις της Ανθρώπινης Προσωπικότητας και συμπεριφοράς.

Συμπεριφοράς   που με το χρόνο ωριμάζει, παγιώνεται  και  εν τέλει (όλα αυτά μαζί) συνθέτουν και συνδιαμορφώνουν την διαρκώς και αναγκαστικά (πολλές φορές και βίαια)  μεταβαλλόμενη σκέψη του Ανθρώπου.

Συμπεριφορά Δημόσια και Ιδιωτική, που σε καμία περίπτωση  δεν πρέπει να  αποκρυσταλλώνεται  εύκολα και απόλυτα(για τίποτα και για κανέναν)  γιατί τότε πολύ απλά, χωρίς να το αντιληφθούμε, εξελισσόμεθα σε εγωκεντρικά και ατομοκεντρικά όντα,  και όχι σε ολοκληρωμένα Ένθεα και Έλλογα   Πρόσωπα. 

Καθώς κάθε Πρόσωπο οφείλει και πρέπει να  είναι η Ζωντανή Εικόνα του Θεού επί Γης. Με δυο λόγια αν αφοριστικά σκεπτόμενοι και εκ προοιμίου αντίθετοι, αρνητικοί, προκατηλειμένοι, βάζοντας ταμπέλες και στοχοποιώντας κάθε άλλη άποψη από αυτή  που δεν συμφωνεί με κάποιο άλλο  και εν προκειμένω αν αυτή – η οποιαδήποτε άποψη δεν είναι «προοδευτική».

Δεν έχει «αριστερή» προέλευση και αφετερία, δεν ανήκει στην λεγόμενη «δημοκρατική»  ιδεολογία (ή στην πραγματικότητα ιδεοληψία και αρρωστημένη  εμμονή) - δεν συνάδει με αυτό που χρόνια τώρα οικοδομείται συστηματικά παντού σε σχολεία, ΜΜΕ, και δημόσιο λόγο,  εδώ και 45 με 50 χρόνια στο δυτικό κόσμο, μη εξαιρουμένης της Ελλάδος,  μεταμορφωνόμαστε δηλ σε αυτό που έχουμε απορρίψει!

Ενσαρκώνουμε, ως άτομα ή διασυλλογικά,  αυτό ακριβώς για το οποίο μαχόμεθα δηλ  που είναι η αντίθεση μας  στο φασσισμό! Την αντίθεση μας σε κάθε είδους  δόγμα  και σε κάθε τι το απόλυτο – και μάλιστα με υπερβάλλοντα ζήλο κάνοντας χρήση και της βίας! 

Αναλαμβάνουμε «ρόλο και δράση», με όρους όχι καθαρούς και διάφανους αλλά φορώντας κουκούλα και μαύρα ρούχα, και με  προϋποθέσεις και κώδικες συμπεριφοράς , σαν αυτούς που καταγγέλλουμε! Σαν αυτά που καταδικάζουμε!

Με αποτέλεσμα να ακυρώνουυμε εμπράκτως αυτά ακριβώς που διακυρήσσουμε! Να καταργούμε δηλ.  όλα αυτά τα ιδανικά και τις αξίες (όπως ελευθερία Λόγου και έκφρασης, δημοκρατία, ισότητα, ισονομία, ισοπολιτεία κτλ) για τις οποίες  υποτίθεται  πιστεύουμε και αγωνιζόμαστε.

Μεταβάλλουμε δηλ. εαυτούς, - αν και ένθεα και Έλλογα  όντα,  σε   όντα εγωϊστικά. Σε άτομα, που με κίνητρο το πάθος και το «Εγώ», και επομένως κάθε τι εγωϊστικά φερόμενο, δρά μακράν ελευθέρας Βουλήσεως, επομένως δεσμευμένο σε πάθη, όπου, όπου (ανθρώπινα) Πάθη εκεί και η εξάρτηση, άρα κάθε τι εξαρτώμενο καταργεί το αυτεξούσιον, δηλαδή πλάσμα ανελεύθερο που ,άγεται και φέρεται μακράν του Θεού… σε όντα άλογα! Που δρούν ως θηρία. Με κανόνες και νόμους ζούγγλας!

Κάθε ένας που σκέπτεται και ενεργεί έτσι, δυστυχώς μεταμορφώνεται σε άτομο ή συλλογικότητες,     που ενώ νομίζουν (ακόμα χειρότερα) πιστεύουν  και διακηρύσσουν  ή πολύ περισσότερο παλεύουν και μάχονται για την Δημοκρατία ως το τέλειο πολίτευμα - αν και όπως έχει εξελιχθεί και μεταμορφωθεί παγκοσμίως αφενός  είναι το πιο ατελές και απατηλό σύστημα.

Και αφετέρου επ’ ονόματι Της Δημοκρατίας, όπως και άλλων εξίσουν πανανθρώπινων Αξιών όπως η Ελευθερία η Δικαιοσύνη κτλ,  έχουν γινει τα πιο φρικτά εγκλήματα -στην πραγματικότητα έχουν καταργήσει αυτή την ίδια την Φύση και την Ουσία της Δημοκρατίας της Ελευθερίας της Δικαιοσύνης της Ισότητας της Ισονομίας και της Ισοπολιτείας.  Της ελεύθερης έκφρασης λόγου και έργων.
 
Μάλιστα δε τα άτομα αυτά, που καθόλου τυχαία προέρχονται και πιστεύουν καθ’ ολοκληρίαν σε ένα επίσης ολοκληρωτικό σύστημα ιδεών και διακυβέρνησης,   παλεύουν με Πάθος – ενιότε μανιοδώς –  για Αυτήν (την Δημοκρατία),  όπως και για τα  καθέ είδους Ανθρώπινα Δικαίωματα,  έχει αποδειχθεί πως ατομικά ή και συλλογικά ομαδικά μόνον ελεύθερα δεν είναι. Κάθε άλλο παρά πιστεύουν σε αξίες όπως για αυτές που αγωνίζονται   όπως είναι:

Η Ελευθερία έκφρασης γνώμης όποια και αν είναι αυτή αρκεί με πράξεις, δράσεις και έργα να μην καταλλύει – καταπατά,  την Ελευθερία του «Άλλου»

Η Δικαιοσύνη.

 Η Ισότητα. 

Η Ισονομία.  

Η Ισοπολιτεία. 

Και άλλα εξίσου σημαντικά και μεγάλα πανανθρώπινα  ιδεώδη και Αξίες, για τα οποία μάλιστα  έχει παγκοσμίως χυθεί και αίμα για την κατάκτηση και –για την ελεύθερη και ακώλυτη- καθιέρωση τους και επικράτηση τους.

Εν τέλει όμως,   με τις απόλυτες ιδέες και απόψεις που εκφέρουν, στο όνομα πάντα της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, και των λοιπών παραγόγων της-ισονομία, ισοπολιτεία, δικαιοσύνη κτλ-   καταλλήγουν να δογματίζουν! Επομένως  καταλήγουν να ακυρώνουν, εμπράκτως,  κάθε αλήθεια για την οποία μάχονται.

Μεταμορφώνονται δε και μεταλλάσσονται, σε έτι χειρότερα όντα ακόμα και από αυτά τα άλλογα άγρια θηρία της άγριας φύσης όπου το ένα θα φάει το άλλο όχι μόνον προς τέρψην και ιδονή αλλά πρωτίστως και κυρίως  ως επίδειξη δύναμης και ισχύος!

Δηλαδή:κάθε άλλη άποψη-όποια και αν είναι αυτή –  πέραν εκείνης που «Εγώ εκφράζω» - το «εγώ» σχήμα ρητορικό στην προκειμένη περίπτωση για να βοηθήσω στον συλλογισμό μας-  είναι λάθος! Κάθε άλλη άποψη δεν είναι απλώς μια διαφορετική άποψη  ή μια αντίθετη άποψη αλλά είναι μια ακροδεξία άποψη! 

Δηλ. κάθε άλλη διαφορετική άποψη – από την δική μου που εν προκειμένω  συν τοις άλλοις δεν είναι και αριστερή και προοδευτική  άποψη- είναι μια ακροδεξιά,  άποψη.  Είναι μια φασιστική άποψη!

Επομένως κάθε άλλη διαφορετική από την δική μας («αλήθεια») είναι ένα ψεύδος (!) είναι  μια φασιστική άποψη!  Αυτά όλα είναι που «περνούν» τα δυτικά ΜΜΕ όταν βλέπουν να ορθώνεται αντίδραση και αντίσταση σε ότι δήποτε συστημικό. 

Σε ότι δήποτε δεν ανήκει στην  αρχικά ήπια επιβολή (μέσω των ΜΜΕ και όχι μόνον) και εν συνεχεία πολλές φορές βίαιη επιβολή φιλοσοφία και αντίληψη περί Παγκοσμιοποιήσης. 

Αυτή  του είδους η παγκοσμιοποίηση που κινείται με γνώμονα μόνο το χρήμα τις αγορές και τα κέρδη λίγων (οικογενειών στο πλανητη) κάθε άλλο έχει σχέση με την αληθινή και ουσιαστική παγκοσμιοποίηση που πρώτος έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος δια της σύσφιξης και συνεργασίας αλλά και συναλληλίας  των πολιτισμών. 

Καμία απολύτως σχέση με την πρώτη αληθινή μεγάλη παγκοσμιοποίηση που έφερε ο Ελληνισμός δια του ελεύθερου εμπορίου και εν συνεχεία με τον Μεγάλο Αλέξανδρο όπου ήταν βασική και ουσιαστική η σχέση και η συνεργασία – χωρίς όμως συγχρωτισμό και συσχηματισμό δηλ χωρίς να αυτοαναιρείται χάριν του ενός ή του άλλου πολιτισμού ο κάθε άλλος πολιτισμός – μεταξύ λαών και εθνών.

Μεταξύ πολιτισμών και ηθών κάθε λαού.  Αντιθέτως όλο αυτό το σύστημα που υπακούει μόνον στους κανόνες των αγορών και του απόλυτα ελεγχόμενου εμπορίου ώστε να επικρατεί μόνον ο ισχυρότερος έναντι του ισχυρού και αδύναμος να γίνεται ασθενέστερος και ακόμα πιο αδύνατος, ανύπαρκτος να εξαφανίζεται μπροστά στους ισχυρούς και πανίσχυρους. 

Να αφανίζεται κάθε τι άλλο κάθε άλλη πρόταση, κάθε άλλη άποψη να διαγράφεται να παύει, να μην υπάρχει και όπου εμφανίζεται να αφανίζεται ακόμα και δια της βίας. Αυτό όλο το σύστημα φέρεσθαι πολιτεύεσθε και εν γένει συμπεριφέρεσθε αυτό σήμερα  λέγεται «δημοκρατία»!  Λέγεται «ελευθερία»!   

Και για να μην παρεξηγηθώ ή ως συνήθως σπεύσουν κάποιοι να κολήσουν ταμπέλες και μοιράσουν πιστοποιητικά φρονημάτων και ιδεολογικής καθαρότητας, τα ίδια ακριβώς ισχύουν και αντιστρόφως ανάλογα.

Όταν δηλ η άποψη μας (λ.χ  η φιλελεύθερη ή πατριωτική η εθνική ή έστω και δεξιά ή ακροδεξία αποψη μας) δεν συμπιπίτει, δεν ταυτίζεται, δεν συμπορεύεται δεν συμφωνεί, με εκείνη που εκφράζει τα ακριβώς αντίθετα από τις δικές μας απόψεις, δηλ μια άποψη και γνώμη με αριστερή προέλευση και κουμουνιστική  γεννεσιουργό αιτία.

Κάθε τι δηλ.  που δεν αφήνει περιθώρειο στο διάλογο και δογματίζει, άρα είναι ακραίο ως τέτοιο(απόλυτο δηλαδή) οφείλει ένας πράγματι ελεύθερος και Νοήμων   Άνθρωπος που έχει ελεύθερο το Αυτεξούσιο, να το απορρίπτει ακριβώς γιατί  είναι όχι απλά ακραίο αλλά συνάμα και επικίνδυνο για την ανθρωπότητα. 

Τον ίδιο τον άνθρωπο. Κάθε τι δηλ, που επιβάλει δεσμά οποιουδήποτε είδους    στο Αυτεξούσιο και ακώλυτον του Ελευθέρως και αβιάστως βουλεύεσθε,  του Ανθρώπου, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο Δώρο του Θεού στον Άνθρωπο (εκ του Άνω Θρώσκω), είναι επικίνδυνο καθώς παραβιάζει και βιάζει τον ίδιο τον Άνθρωπο! 

Προσβάλει τον ίδιο τον Θεό! Κοντολογίς! Ζούμε στην δικτατορία των μειοψηφιών. Βιώνουμε την περίοδο της ισχύος των ανικάνων και ατάλαντων. Την εποχή της ισοπέδωσης των πάντων. Ιδεών και αξιών.  Οραμάτων και παραδοσιακών θεσμών όπως: η Οικογένεια, το Έθνος (κράτος) το Έθνος, την Θρησκεία, του λυσαλαίου πολέμου εναντίον της Ορθοδοξίας και της Πατρίδας.

Ζούμε – δυστυχώς – στην εποχή του «συμφωνώ μαζί σου μόνο αν η γνώμη σου συμφωνεί με την δική μου ή δεν είναι καλύτερη από τη  δική μου»! Ζουμε στον παραλογισμό της θεώρησης των πραγμάτων υπό το προίσμα  και την φιλοσοφία «διαφωνώ μαζί σου επειδή και μόνον υπάρχεις με διαφορετική άποψη! Επειδή τολμάς να έχεις άλλη γνώμη! 

Επειδή δεν είσαι αριστερός! Επειδή  δεν είσαι δημοκράτης! Δεν είσαι προοδετικός. Δεν πιστεύεις στην παγκοσμιοποίηση». Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, κάθε φορά που «δαιμονοποιούν» και ξορκίζουν ως «κακό», ακραίο, ακροδεξιό, πολύ περισσότερο ως φασιστική,  κάθε άλλη, διαφορετική από την δική τους άποψη, μάλλον έχουν περάσει στην αντίθετη από την – ιστορική φιλοσοφική.

Ακόμα και θρησκευτική Ιερή και Θεία-  ουσία αυτής  της άποψης για την οποία δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα! Κάθε άλλο πιστεύουν σε έννοιες και αξίες όπως η Δημοκρατία. Η Ελευθερία. Η Ανεξαρτησία. Η Ισότητα και η Ισοπολιτεία. Η Ισονομία και  Δικαιοσύνη.

Και για να φτάσω στο δια ταύτα: Εν προκειμένω, κάθε άλλη άποψη πέραν εκείνης  της  «επικρατούσας» δηλαδή  άποψης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη – εν μέρει και στις ΗΠΑ, το είδαμε με την εκλογή του Ντόναλτ Τράμπ στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας του, πως αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα! Ως η έκφραση του κακού. Έκφραση  του δαίμονα.   Άνοδο  του ακροδεξιού. 

Ως άνοδος του Φασισμού! Αφήνουμε ασχολίαστο το γεγονός του απόλυτου ψεύδους που μετέδιδαν τα ελληνικά ΜΜΕ και το κάνουν συστηματικά εδώ και χρόνια βοηθούντος τώρα πια του διαδικτύου όπου ο καθείς μπορεί να δικινεί όποιο ψέμα, συκοφαντεία, λάσπη και ότι δήποτε έναντι του άλλου χωρίς έλεγχο.

Το ίδιο υπάρχει και αλλού, έστω πιο σγκρατημένα όπως  π.χ. Καναδά και Αυστραλία  ή έστω  και σε  μέρος της χειμαζόμενης και σκληρά δοκιμαζόμενης  Αφρικανικής Ηπείρου. Παντού ψέυδη!  Όπου δηλαδή τα δυτικά ΜΜΕ διαμόρφωναν γνώμες και απόψεις μέσα από μια άλλη – ίσως όχι και τόσο πραγματική - εικόνα… κυρίαρχη άποψη είναι μόνον μια! 

Η άποψη που ταυτίζεται με την παγκοσμιοποίηση. Παγκοσμιοποίηση που ισούται και ταυτίζεται με έννοιες – όπως έχουν δοθεί  και επικρατήσει σήμερα και όχι όπως είναι στην ουσία και το βάθος τους – Δημοκρατία, εκσυγχρονισμός, πρόοδος, ελεύθερη διακίνηση αγαθών και πολιτών αλλά όχι ιδεών και απόψεων. Σε αυτά τα δυο υπάρχει  βίαιο εμπάργκο!

Επιτρέπεται μόνον η είσοδος – και στις δουλειές και παντού – μόνον αν είσαι αριστερός. Προδοευτικός. Αν είσαι γκέϊ (και δεν έχω και τίποτα μαζί τους αλλά αυτή είναι αλήθεια) αντιθέτως καλό είναι να υπάρχουν όλα σε μια μεγάλη κοινωνία. Όλα τα φρούτα μέσα σε ένα μεγάλο κήπο το κάθε ένα έχει την δική του αξία. 

Την δική του γεύση. Την δική του συνεισφορά. Αλλά όχι έτσι όμως.  Όχι οι μειοψηφίες να επιβάλλονται στις πλειοψηφίες. Για Ινδία και Κίνα, ή τον Κόσμο του Ισλάμ (ανεξαρτήτως Σχολής σκέψης Σουνίτες ή Σιήτες δηλ)  δεν γίνεται καν λόγος!

Άλλη νοοτροπία άλλα βιώματα άλλη επικρατούσα θεώρηση και αντίληψη περί κοινωνικών αγαθών και άλλων τινών. Ενσαρκώνουν δηλ, όλοι αυτοί που απερίσκεπτα, χωρίς βάθος και εμπεριστατωμένη πρωτίστως,  με επιστημονικά δεδομένα και κριτήρια,  έστω και  κάποια υποτυπώδη πανεπιστημιακή μελέτη.

Βασισμένη όμως  σε κάποια μεγάλα κοινωνικά και  ποσοτικά ανθρώπινα και οικονομικά μετρήσιμα μεγέθη με μια λέξη (όποια και αν είναι αυτή είτε ακροδεξιός είτε εθνικιστής είτε πολύ περισσότερο καθ υπερβολήν,) αυτό που ομοθυμαδόν καταγγέλλουν, τον φασσισμό! Προσωποποιούν  το απόλυτο! Το κακό.  

Κοινώς  δογματίζουν υπερθεματίζοντας υπέρ της μιας ή της  άλλης τοποθέτησης, χωρίς να έχουν εμβαθύνει. 

Χωρίς να αφήνουν περιθώρεια ελευθερίας μιας άλλης λίγο ή περισσότερο  διαφορετικής άποψης. 

Χωρίς καν να αναρωτιώνται για το τι οδήγησε αυτούς τους ανθρώπους – που πλεον δεν είναι ένα απλό σύμπτωμα κάποιων χιλιάδων ή έστω εκατομμυρίων ανθρώπων αλλά ένα ανεξέλεγκτον παγκόσμιο κοινωνικό φαινόμενο.

Χωρίς να  προβληματίζονται ή να απευθύνουν στον εαυτό τους ή στην ομάδα ή στο περιβάλλον τους να κάνουν κάποια ανοιχτή συζήτηση ή  έστω να θέσουν αι δουν σε βάθος  κάποια ερωτηματικά   όπως λ.χ.

-γιατί τέτοια μεταστροφή;

-γιατί – εδώ και μια 10ετια τουλάχιστο προσωπικά τα έχω επισημάνει άλλοι αρκετά νωρίτερα-  οι λαοί και στην δύση αλλά και στις ΗΠΑ αλλάζουν κατεύθυνση. Πολιτική και ιδεολογική;

-γιατί από την αριστερά ιδεολογία και τον έστω όπιο ακόμα και δήθεν προοδευτισμό, στην απέναντι όχθη και μάλιστα στην πιο επίφοβη, - καθώς κάθε τι ακραίο απόλυτο και δογματικό από την φύση του είναι επίφοβο και επικίνδυνο,- την λεγόμενη άκρα δεξιά αντίληψη;

-γιατί τόσος φόβος;

-Γιατι τέτοια – και μάλιστα όχι υπό ομαλές συνθήκες – αλλαγή στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των μαζών και των κοινωνιών;

-γιατί  τόση άρνηση;

-γιατί τέτοια αντίδραση στην μετακίνηση πληθυσμών; και μάλιστα στη βίαιη επιβολή της (με πόλεμους κτλ)

Και άλλα πολλά και καυτά ερωτηματικά. Πραγματικά και όχι μόνον υπαρξιακά ή οντολογικά; Αλλά και πολιτικά; Ιδεολογικά. Φιλοσοφικά; Μήπως γιατί οι άνθρωποι, στις δυτικές κοινωνίες κυρίως, δείχνουν να  επιστρέφουν έντρομοι και φοβισμένοι σε «παλιές».

Αλλά όχι  ευτελείς, διαχρονικές και ιστορικές  κοινωνικές πολιτισμικές και διαπολιτισμικές αξίες όπως το έθνος κράτος. αξίες και έννοιες που πολεμήθηκαν με λύσσα και μανία όπως    Η πατρίδα. Η Οικογένεια. Η Θρησκεία. Η καθαρότητα της εθνικής και θρησκευτικής  ταυτότητας;

Γιατί, με αυτές, τις πολλές φορές όντως ακραίας μορφής επιλογές τους- ίσως και ελλείψει άλλων υγιέστερων – επιζητούν να επιτρέψουν στις κοινές ρίζες; Τις  κοινές, με βάση πολύ συγκεκριμένα δεδομένα,  ανθρώπινες αξίες. Όπως  η  κοινή ηθική. 

Η κοινή Πίστη.  Τα κλειστά και ενιαία σύνορα. Γιατί αρχίζουν μέσα σε όλα αυτά τα γιατί να ευδοκιμούν απόψεις και θέσεις  που λίγα χρόνια μόλις πριν θα απορρίπτονταν μετά βδελυγμίας άνευ συζητήσεως.

Γιατί κάποιοι σήμερα επενδύουν στον φόβο; Γιατί επιλέγουν την χρήση βίας ; τα γιατί είναι 100αδες. Αν καθίσεις και σκεφτείς, χωρίς να κάνεις διάλογο, οδηγείσαι στα άκρα. Το πλέον ουσιώδες αγαθό της δημοκρατίας ο ελεύθερος και ακώλυτος διάλογος. Αποτέλεσμα μιας όντως  ελεύθερης κοινωνίας Προσωπων.

Προσεγγίζουν δηλ.  όλοι εκείνοι που, με αφορμή  τώρα, τις Γαλλικές εκλογές, ή νωρίτερα με αφορμή γενικώς την άνοδο κάθε άλλης άποψης, πέραν της βίαια επιβληθείσας αριστερής και τάχα μου προοδευτικής και εκσυχγρονιστικής, και είτε  σπεύδουν να κολήσσουν ταμπέλες σε εκατομμύρια ανθρώπους  και να  ερμηνεύουν,  λανθασμένα σίγουρα και πάντως βεβιασμένα, στοχοπιώντας τους.

Χωρίς να εμβαθύνουν και να μελετήσουν το νέο παγκόσμιο φαινόμενο του «Νέου Ανθρώπου» (Homo phovicus) -που σε  σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, μόλις 50 ετών, δημιούργησε για την κάλυψη των αναγκών του, και πάντα με πρόσχημα την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών,  το παγκόσμιο οικονομικό πολιτικό και διατραπεζικό σύστημα ολιγαρχικών συμφερόντων.

Όπου απλώς ενστικτωδώς και μόνον φαίνεται να  αντιδρά είτε λογικά είτε συνειδητά είτε και σπασμωδικά, ενίοτε και φοβικά έντρομο, μπροστά στο άγνωστο και το εντελώς Άλλο και Ξένο Διάφορο προς  τον δικό του πολιτισμό τα δικά του ήθη, έθιμα και παραδόσεις, αξίες.

Αλλά  και θρησκευτική πίστη, σε όλο αυτό το  παγκόσμιο διαρκώς μεταβαλλόμενο βιαίως επιβεβλημένο αναγκαστικό  σύστημα. Σύστημα ζωής. Διαβίωσης και επιβίωσης. Γεμάτο ανασφάλεια. Αγωνιώδη ερωτηματικά για το άμεσο και προσεχές μέλλον του ( του Ανθρώπου της Δύσης).

Με μια λέξη. Αντιδρά ο  κάθε Άνθρωπος, γιατί προφανώς και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα  βίωσε τα αποτελέσματα του, στο φαινόμενο της βιαίως συστηματικά  επιβληθείσας παγκοσμιοποίησης!

Αντιδρά δηλ ο Άνθρωπος, εκτός των  άλλων που του επιβάλλονται συστηματικά βαθμιαίως και σταδιακά-ενίοτε και βίαια- και με   την μαζική μετακίνηση πληθυσμών, ένας άλλος τρόπος ζωής!

Γεμάτος ανασφάλεια. Γεμάτος αβεβαιότητα. Φόβο. Τρόμο.  Μετακίνηση πληθυσμών και μαζών   που με μαθηματική ακρίβεια, εκτός όλων των αλλων, αναγκαστκά – γιατί εκεί στοχεύουν - θα οδηγήσει και  στην  αύξηση της   προσφοράς εργασίας (με ευξευτελιστικά) φθηνά εργατικά χέρια, το είδαμε και θ το δούμε να εξελίσσεται ως φαιννόμενο. 

Και άρα, εξ αντικειμένου, θα οδηγήσει στην μείωση, των  ήδη υφιστάμεων  μισθών αφού θα υπάρχει και μεγαλύτερη προσφορά (εργασίας).  Άκρατος δηλ και ανεξέλεγκτος νεό φιλελευθερισμός. 

Χωρίς κανόνες. 

Χωρίς αξιολόγηση. 

Χωρίς αξικρατία. 

Χωρίς αριστεία. Όλοι ένα!

«Όλοι ένα» όχι όμως και όλοι ίσοι! Όχι ένα όπως το  δίδαξε πρώτος ο Χριστός και το εννοεί (στην πράξη και βιωματικά μόνον) η Ορθοδοξία και εν γένει ο Χριστιανισμός και η Παύλειος Θεολογία. Αλλά ένα μόνον ως προς την αποτίμηση προϊόντων και αγαθών! 

Ένα μόνο  ως προς την προσφερόμενη εργασία και παροχή υπρεσιών ασχέτως ποιότητας. Αυτά υποκρύπτει η Παγκοσμιοποίηση προάγγελοι της οποίας την 10ετια του 1960 υπήρξαν η διεθνοποίηση, και σε πιο lite μορφή το κίνημα των χίπις και των παιδιών των λουλουδιών,  απόρροια πάλι της κουμουνιστικής αντίληψης και φιλοσοφίας. 

Μια φιλοσοφία και μια αντίληψη που από όπου και αν την μελετήσεις σε βάθος, γεννεολογικά και βιολογικά οι πατέρες και γεννήτορες της είχα  μια ρίζα… αρκεί λίγο να ψάξεις και  θα την  βρεις…

Επομένως, όλη αυτή η μετακίνηση μαζών και πληθυσμών, με πρόσχημα τους πολέμους  διαδοχικά θα οδηγήσει αγνακαστικά  και στην μείωση των κοινωνικών αγαθών και άρα  την μείωση των οικονομικών πολιτικών απαιτήσεων αφού πρώτο μέλλημα, του Ανθρώπου,  θα είναι τώρα πια  η απλή επιβίωση! 

Αυτός είναι ο νέος άνθρωπος που οικοδομουν και χτίζουν κομμάτι – κομμάτι μέσα από το προσχημα και το κατασκεύασμα της ψεύτικης ψευδό εικονικής  παγκοσμιοποίησης!Μεταμορφώνονται δηλ. όλοι εκείνοι, που σπεύδουν να βάλλουν ταμπέλες, να στοχοποιήσουν  και να ονοματίσουν με την χρήση του ενός ή του άλλου προσδιοριστικού επιθέτου (φασίστας , ακροδεξιός, εθνικιστής κτλ)   σε  αυτό ακριβώς που καταγγέλλουν! Σε φασσίστες!

Και εν προκειμένω ενσαρκώνουν όχι απλά  τον Φασσισμό! Ή αυτό που εννοούν ως φασσισμό!   Αλλά  επί πλέον αενάως  δείχνουν να επιζητούν  έναν άκρατο και επικίνδυνο  ολοκληρωτικό σύστημα ζωής.  Ένα τρόπο ζωής όπου θα επικρατεί(σει)  μόνον η μια άποψη. Η μια ιδέα! 

Η μια άποψη:  Εκείνη του αριστερού.«Του προοδευτικού». «Του δημοκράτη». «Του εκσυγχρονιστή».   Αυτού που επιζητεί την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και προϊόντων για τον ίδιο αλλά χωρις αυτόν μέσα! 

Αγωνίζονται δηλ όλοι αυτοί που ομοθυμαδόν οικτήρουν όλους οσους ενστικτοδώς και μόνον αντιδρούν επιλέγοντας κάτι άλλο, ότι και αν είναι αυτό αρκεί να πηγαινει κόντρα σε αυτό που επιβάλλεται από το σύστημα των τραπεζών. Των ισχυρων. Το σύστημα των παγκόσμιων κέντρων  της ολιγαρχίας.  

Στοχοποιούν όσους πάνε κόντρα στο ρεύμα της εποχής. Ένα ρεύμα που στο πέρασμα του γίνεται χείμαρος που συμπρασύρει τα πάντα! Αξίες. Ήθη. Έθιμα. Παραδόσεις. Πίστη. Πολιτισμούς. Μοιάζει να μάχονται για ένα τρόπο διαβίωσης που άλλοι – όχι εκείνοι για τον οποίο μάχονται – επέλεξαν και επιβαλλουν με κάθε μέσον! 

Με κάθε τρόπο! Ένα τρόπο διαβίωσης που συν τοις άλλοις,   στο  όνομα της ασφάλειας και της ειρήνης, εν μέσω δε ενός κεκυρηγμένου ασσύμετρου Ιερού Πολέμου, εξ αιτίας του οποίου,    θα πρέπει να  ανασταλλούν και να περισταλλούν ακόμα και αυτά τα τυπικά (ακόμα) συστημικά  ανθρώπινα (;) δικαιώματα του Ανθρώπου.

Όπως αυτά νοούνται στο δυτικό τρόπο ζωής εδώ και κάποιους αιώνες. Ειρωνία και τραγωδία μαζί!  Από την μια αγωνίζομαι για την Δημοκρατία και την επικράτηση της με όλα τα αγαθά που συνεπάγεται υγιώς  {Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Ισότητα, Ισονομία, Ισοπολιτεία, Δικαιοσύνη}  αλλά από την άλλη, «σου απαγορεύω με τον δικό μου τρόπο – ενίοτε και προ πάντων  δια της βίας – να έχεις διαφορετική άποψη από την δική μου! 

Σου απαγορεύω να την εκφράζεις!

 Σου απαγορεύω να σκέφτεσαι! 

Αν δεν σκέφετεσαι όπως εγώ! 

Αν δεν συμφωνείς μαζί μου!   

Αν δεν γίνεις το ίδιο με εμένα.»

Μοιάζουν να λένε όλοι εκείνοι «Αν δεν πιστεύεις ότι και εγώ! Δεν μπορείς να υπάρχεις! Μπορείς να επιλέγεις ότι θες, όπως θες και όποτε θες,  αρκεί να συμφωνεί με την δική μου επιλογή! Με τα δικά μου θέλω!  

Μπορείς να διαφωνείς – όσο θές – αρκεί να συμφωνείς μαζί μου!» Όπως σαφώς και υπαινίσσονται,  όλοι εκείνοι που δεν τους αρέσει ή δεν τους ταιριάζει αυτό που τους έμαθαν και τους επέβαλαν κάποιοι άλλοι να  πιστεύουν ως δική τους επιλογή…

 Ειδικά   όταν και προ πάντων δια της βίας προσπαθούν να επιβάλλουν οι μεν(Αριστεροί και κάθε ίδους «προοδευτικοί»)  στους δε και οι δε(Δεξιοί ακροδεξιοί εθνικιστές κτλ)  στους μεν… αν και οι τελευταίοι, στην μεγάλη πλειοψηφία τους,  μοιάζουν περισσότερο φοβισμένοι και έντρομοι παρά αποφασιμένοι για την όποια επιλογή τους.

Πολύ περισσότερο κάθε άλλο παρά συνειδητοποιημένοι της οποιασδήποτε υπό το κράτος του φόβου, επιλογής τους.    Τόση δημοκρατία. Τόση ελευθερία… Αυτή (δυστυχώς) είναι η παγκοσμιοποίηση!

Αυτή είναι η  όχι και τόσο «νέα» Τάξη Πραγμάτων… Προπομπός της οποίας εδώ και μια 30ετια – τουλάχιστον - είναι η πολυδιαφησμένη παγκοσμιοποίηση. Καλύτερα, είναι η πίσω όψης της… 

Η σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού δηλαδή. Αυτός είναι ουσιαστκός και πραματικός τρόπος σκέψης και φιλοσοφία που διέπει στο σύνολο του τον    «νέο» παγκόσμιο «διαπολιτισμικό» δρόμο της Νέας Τάξης Πραγμάτων. 

Ένα σύστημα ελέγχου των πολλών από τους λίγους (ολιγάρχες) που θέλει και επιβάλλεται από ισυχρά  – θεσμικά και εξωθεσμικά – κέντρα   διεθνών και παγκόσμιων συμφερόντων.

Επιχειρώντας έτσι να επιβάλει   με κάθε τρόπο και με όπλο την   παγκοσμιοποίηση  και τις επιλογές της! Τους εκλεκτούς της.    Ισοπεδώνοντας τα πάντα!

Σε ότι αφορά δε τις ερμηνευτικές προσεγγίσεις για το τι ακριβώς σημαίνει Φασσισμός αυτές (και πάλι) ποικίλουν, με βάση τα όσα αδρά προανέφερα,  πέραν βεβαίως  των ετυμολογικών που έχουν μια κοινή βάση την λατινική ρίζα fasces (πληθυντικός του ουσ. fascis).

Τομέας Ενημέρωσης: Voiotosp.blogspot.gr
 

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: