Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

 

Η επερχόμενη νέα κυβέρνηση, το διαπραγματευτικό ατού της και... ο τρίτος δρόμος Πολύς λόγος γίνεται – και ορθά γίνεται για την διαπραγματευτική δεινότητα μιας μελλοντικής κυβέρνησης Σύ.Ριζ.Α. απέναντι στη συνέλευση των πιστωτών. Ασφαλώς, όταν μπαίνει κανείς σε μια διαπραγμάτευση, η απόλυτη - ή τουλάχιστον η σχετική επιτυχία της, εξαρτάται μόνον από τα διαπραγματευτικά ατού που διαθέτει ο καθένας. Στην περίπτωση της Ελλάδας, έτσι όπως την άφησαν θεόγυμνη οι Ολετήρες, το μοναδικό διαπραγματευτικό ατού που έχει απομείνει, είναι η επίκληση των αρχών του διεθνούς δικαίου, όπως πολύ σωστά έχει ήδη διατυπωθεί.

Η ετοιμότητα μιας προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή έστω η απειλή μιας παράστασης στη συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, θα έθετε επί τάπητος πολλά ζητήματα σχετικά με την παραβίαση της Διεθνούς Χάρτας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην Ελλάδα, αδιαλείπτως και ποικιλοτρόπως, τα τελευταία χρόνια των συνεχόμενων μνημονίων που μοιάζουν με συνεχόμενους πνιγμούς για την κοινωνία μας. Μάρτυς μας κι ο Πάπας της Ρώμης, εκτός των αριθμών!

Το δεύτερο διαπραγματευτικό εργαλείο που οφείλει να έχει μια κυβέρνηση σοβαρή και πρόθυμη να διαπραγματευτεί, αντί για να μας κοροϊδεύει αναίσχυντα όπως κάνουν οι σημερινοί αγιογδύτες που μας κυβερνούν, είναι το αναπτυξιακό πρόγραμμα πάνω στο οποίο θα βασίσει την ρήτρα ανάπτυξης που θα υποσχεθεί, και συνακόλουθα, το τελικό σχέδιο αποπληρωμής του όποιου μέρους του χρέους και με όποιον τρόπο, συνομολογηθεί να αποπληρωθεί. Σχέδιο που πρέπει να είναι συγκεκριμένο, να θέτει στρατηγικούς στόχους και να ξετυλίγει τις τακτικές ανά περιφέρεια, ανά νόμο και ανά δήμο, αν είναι δυνατόν.

Αυτό, δηλαδή, που προσπαθεί να κάνει ο ερίτιμος κ. Φούχτελ για λογαριασμό των αφεντικών του, θα πρέπει να είναι έτοιμη να το πετύχει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση, για λογαριασμό του ελληνικού λαού. Σχέδιο που πρέπει εκτός των άλλων, να υποδεικνύει και να κατανέμει τους πόρους, αλλά και να προσδιορίζει τις πηγές χρηματοδότησης. Πράγματι, μία από τις πηγές για τις χρηματοδοτικές ανάγκες ενός τέτοιου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης, είναι οι χρηματοροές - οι οποίες, μάλιστα, υποτίθεται ότι είναι και εμπροσθοβαρείς - που παρέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω διαφόρων προγραμμάτων που πολλές φορές μένουν αναξιοποίητα.

Πρέπει όμως αυτοί οι πόροι, χρηματικοί και άλλοι, αφενός να μην σπαταλιούνται με μοναδικό κριτήριο την απορροφητικότητα, προκαλώντας συχνά μεγαλύτερες ζημίες από τις αναμενόμενες ωφέλειες που πολλές φορές δεν έρχονται ποτέ, κι αφετέρου να επιβλεφθούν, ίσως, προσωρινά από μια ανεξάρτητη και αποτελεσματική αρχή, μέχρι να αναδιοργανωθεί ο δημόσιος τομέας ο οποίος σήμερα είναι αποδεκατισμένος και σμπαραλιασμένος από το πελατειακό κράτος που έχουν χτίσει μέσα στην καρδιά του, οι ανεκδιήγητοι που έχομε αφήσει, αφελείς και αμέριμνοι, όλα αυτά τα χρόνια να μας κυβερνούν.

Όμως αυτή η πηγή χρηματοδότησης, από μόνη της, δεν είναι αρκετή. Ασφαλώς το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, με το οποίο υποτίθεται ότι θα προικιστεί ο νέος φορέας ειδικού σκοπού, σύμφωνα με τις εξαγγελίες Τσίπρα στη ΔΕΘ, όχι μόνο προέρχεται από επισφαλείς πηγές, αυξάνοντας έτσι την διαπραγματευτική ισχύ του άλλου μέρους κι εξασθενώντας καίρια την ελληνική διαπραγματευτική θέση. Αλλά, το κυριότερο, είναι χρηματικοί πόροι που επίσης δεν επαρκούν για να καλυφθεί μια αγορά στεγνωμένη από κεφάλαια κίνησης, πόσο μάλλον να περισσέψουν πόροι και για κεφαλαιουχική επέκταση, όπου επιβάλλεται.

Απαιτούνται πρόσθετα κεφάλαια και αυτά θα πρέπει να τα βρει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση. Από πού όμως θα τα βρει, χωρίς να απλώνει χέρι διακονιάρη στην Φράου Καγκελάριο, παύοντας έτσι την όποια αποδοτικότητα, μαζί και κάθε σοβαρότητα, της μελλούμενης διαπραγμάτευση; Διαβάζοντας κανείς ότι, σε ανύποπτο χρόνο, ο κ. Τσίπρας δήλωσε σε ξένη δημοσιογράφο, αναφερόμενος σε διαβόητο εθνικό νταβατζή, ότι «αν θέλει να κρατήσει τις επιχειρήσεις και τα ΜΜΕ του, θα πρέπει πρώτα να καταβάλει τους φόρους και τα χρέη που του αναλογούν στις τράπεζες», θα μπορούσε μόνο να κάνει την παρατήρηση ότι αν τα εξυπηρετεί τα χρέη του προς αυτές τις τράπεζες ο εν λόγω εθνικός νταβατζής, ουδείς ψόγος επί του προκειμένου.

Τα υπόλοιπα λεγόμενα του κ. Τσίπρα, όμως, κάτι πρέπει να υπονοούν. Ίσως να υπονοούν ότι με την πάταξη της μεγάλης και νόμιμης φοροαποφυγής που ευδοκιμεί στο πελατειακό μας κράτος, αφού αντιμετωπισθεί, όπως-όπως, η ανθρωπιστική κρίση, θα περισσέψουν και οι αναγκαίοι πόροι που θα χρηματοδοτήσουν το εγχείρημα της επανεκκίνησης της οικονομίας. Όμως, πιθανότατα, ούτε αυτοί οι πόροι θα αποδειχθούν επαρκείς, σε μια συγκυρία όπου ο κίνδυνος lock-out ορισμένων επιχειρηματικών ομίλων θα είναι υπαρκτός, αν όχι βέβαιος.

Αν, λοιπόν, δεν κυνηγηθεί διεθνώς ο παράνομα αποθησαυρισμένος και συσσωρευμένος πλούτος δεκαετιών ή αν δεν αποκαλυφθεί πόσες φορές παραπάνω από το κανονικό μας χρέωναν όλα αυτά τα χρόνια – και συνεχίζουν να μας χρεώνουν - οι διάφοροι εθνικοί μας εργολάβοι για να κατασκευάζουν τους δρόμους, τα φράγματα και τα γιοφύρια που μας κατασκεύασαν – και σκοπεύουν να συνεχίσουν να κατασκευάζουν και στο μέλλον-, τότε δεν θα γίνει καμία διαπραγμάτευση, αλλά μια τρύπα στο νερό.

Άλλη μια τρύπα στο νερό, που η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να την αντέξει. Ασφαλώς, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται αν δεν ανοίξουν τα λογιστικά βιβλία αυτών που δημιούργησαν το χρέος, και είναι κοινός ο τόπος, ότι τα περισσότερα ίχνη της καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου μας είναι καταχωρισμένα στα κιτάπια των πτωχών μας τραπεζών και στα διάσπαρτα και χειρόγραφα υποθηκοφυλακεία της έρημης χώρας μας.

Απ' αυτά τα δύο στοιχεία, λοιπόν, θα εξαρτηθεί αν μία κυβέρνηση του Συ.Ριζ.Α. θα μπορέσει, κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον, να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά γύρω από το ζήτημα του ελληνικού χρέους ή αν θα δείχνει ο κ. Τσίπρας στα μάτια όλων μας, μετά ολίγων μηνών πρωθυπουργίας, γηραιότερος και θλιβερότερος, ακόμα κι από τον μπάρμπα - Φανούρη αν είναι αυτό ποτέ δυνατόν!

Για το δεύτερο στοιχείο, για την πυγμή δηλαδή που θα επιδείξει ο κ. Τσίπρας απέναντι στους Έλληνες - και όχι μόνον - ολιγάρχες και στους άλλους μεταπράτες, στους λαθρέμπορους καυσίμων και στα άλλα κοινωνικά περιττώματα που επιπλέουν στον βούρκο του κοινωνικοπολιτικού μας συστήματος και που ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να πλουτίζουν αδικαιολόγητα, δεν θα το μάθουμε ποτέ αν την διαθέτει για να την επιδείξει, παρ' εκτός αν τον κρίνομε ως τον καταλληλότερο για Πρωθυπουργό, στις επόμενες εκλογές που κατά τα φαινόμενα δεν θα αργήσουν.

Το πρώτο, όμως, στοιχείο, που είναι το σχέδιο της παραγωγικής ανασυγκρότησης, το περιμένουμε εδώ και τώρα, κατά τα υπεσχημένα: το γοργόν και χάριν έχει, λοιπόν, για τις περιφερειακές συνδιασκέψεις, όπου το πρόγραμμα του Συ.Ριζ.Α. αναμένεται να εξειδικευθεί, με βάση τις ανάγκες της κάθε Περιφέρειας και μάλιστα με την εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών στις αποφάσεις, κατά τα λεχθέντα. Γρηγορείτε, λοιπόν,  και μην γυρνάτε από κανάλι σε κανάλι τα πρωινά, να μας λέτε ότι προχωράτε μπροστά με το σχέδιο που κατατέθηκε στη Θεσσαλονίκη, διότι μόνον ευσεβείς πόθους έχετε καταθέσει εκεί!

Υ.Γ. Υπάρχει, βέβαια, πάντα και ο τρίτος δρόμος, αλλά θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι σε αυτήν την τελευταία περίπτωση, θα ζήσουμε μια περίοδο γεμάτη οδύνες, όπου μέχρι να βρεθεί και να αποκατασταθεί κάποια ισορροπία, θα χρειάζονται πολλές δραχμές για να αγοράζει κανείς κινέζικα σκόρδα στη λαϊκή του Σαββάτου. Αυτό όμως, όπως φάνηκε από τις πρόσφατες ευρωεκλογές, η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν το επιθυμεί κι εδώ που τα λέμε, καλά κάνει!

 

11/10/2014 - Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

 

ΑΡΘΡΟ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΟ 2016

Η θεματολογία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:

Η Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών αποφάσισε την συγκρότηση Ειδικής Διορθοδόξου Επιτροπής, η οποία θα αποτελήται από έναν Επίσκοπο και έναν σύμβουλο από κάθε Αυτοκέφαλη Εκκλησία, που θα έχη την ευθύνη να ετοιμάση τα θέματα που θα συζητηθούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Επίσης, η Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών διήρεσε καθ’ ομάδες τα θέματα που πρόκειται να συζητηθούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, από τα οποία άλλα έχουν ετοιμασθή από τις Προσυνοδικές Πανορθοδόξους Διασκέψεις και άλλα ετοιμάζονται ή θα ετοιμασθούν. Συγκεκριμένα:

Από την Ειδική Διορθόδοξη Επιτροπή θα αναθεωρηθούν τα κείμενα για τα θέματα:«Η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Οικουμενική κίνηση», «Οι σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον», «Η συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην προώθηση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών και την εξαφάνιση των φυλετικών και άλλων διακρίσεων».Από την ίδια Ειδική Διορθόδοξη Επιτροπή θα γίνη επιμέλεια, εφ’ όσον χρειασθή, των κειμένων που ήδη έχουν υιοθετηθή:

«Το ζήτημα του κοινού Ημερολογίου», «Τα κωλύματα του γάμου» και «Η σπουδαιότητα της νηστείας και η τήρησή της σήμερα».Η Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη, που θα συγκληθή το 2015, θα μελετήση το κείμενο που υιοθετήθηκε από προηγούμενη Διορθόδοξη Προπαρασκευαστική Επιτροπή, με θέμα: «Το Αυτόνομον στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ο τρόπος ανακηρύξεώς του». Επίσης, διατυπώθηκε η ευχή, στο προπαρασκευαστικό στάδιο να συζητηθούν δύο θέματα, για τα οποία μέχρι τώρα δεν επήλθε συμφωνία, ήτοι: «Το Αυτοκέφαλον στην Ορθόδοξη Εκκλησία κι ο τρόπος ανακηρύξεώς του» και «Τα Δύπτυχα».

Εάν υπάρξη ομοφωνία, θα παραπεμφθούν και αυτά στην Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη του 2015 και στην συνέχεια στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Παρατηρώντας τον αριθμό των θεμάτων βλέπουμε ότι είναι επτά (7), που ετοιμάσθηκαν και θα ετοιμασθούν και θα επεξεργασθούν από Προσυνοδικές Πανορθόδοξες Διασκέψεις, και δύο (2) που διατυπώνεται η ευχή να προετοιμασθούν, δηλαδή συνολικά εννέα (9) θέματα.

Επειδή λέγεται ότι τα θέματα είναι δέκα (10) τον αριθμό, υποτίθεται ότι ως δέκατο θα είναι το θέμα της Διασποράς, για την οποία επιτεύχθηκε μία συμφωνία με τις συσταθείσες Επισκοπικές Συνελεύσεις. Τα κείμενα τα οποία ετοιμάσθηκαν από δεκαετίες, πριν τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, στις Προσυνοδικές Πανορθόδοξες Διασκέψεις είναι άγνωστα στους περισσοτέρους Αρχιερείς, και σε μένα, παραμένουν σε κάποιες Επιτροπές και Γραφεία και δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενό τους. Είναι ευνόητον ότι τα κείμενα αυτά πρέπει, οπωσδήποτε, να τεθούν υπ’ όψη τουλάχιστον των Μητροπολιτών, οι οποίοι έχουν ευθύνη για την ψηφοφορία.

Ιδιαιτέρως, πρέπει να προσεχθή η θεολογική προοπτική τους. Ελπίζω ότι κατά την επεξεργασία του θέματος της σχέσης Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπό Χριστιανικό κόσμο θα γίνη λόγος για το analogia entis και το analogia fidei, που είναι από τις βασικές διαφορές στον τρόπο θεολογήσεως μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και άλλων Χριστιανικών Ομολογιών, όπως επίσης θα τεθή το θέμα του actus purus, που είναι η πηγή όλων των δογματικών διαφορών μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού. Και αυτό γιατί, αν μια Σύνοδος δεν βασίζεται σε θεολογικά και δογματικά θέματα, τότε χάνει την βαρύτητά της.

Οι αποφάσεις με ομοφωνία:

Οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών αποφάσισαν ότι όλες οι αποφάσεις τόσο κατά τα προπαρασκευαστικά στάδια, όσο και κατά τις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου «θά λαμβάνωνται καθ’ ομοφωνίαν». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν κάποια από τις δεκατέσσερεις Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν συμφωνή με κάποιο κείμενο, τότε δεν θα υπάρξη καταληκτική απόφαση. Όμως, στην περίπτωση αυτή για να υπάρξη απόφαση, λόγω της ομοφωνίας, ενδεχομένως θα γίνουν εκατέρωθεν υποχωρήσεις.

Καί, βέβαια, εξαρτάται από τις ισχυρές απόψεις που θα διατυπωθούν, για το ποιά θα είναι η τελική απόφαση.Πρέπει να σημειωθή ότι σήμερα, δυστυχώς, η Ορθόδοξη Εκκλησία στον κόσμο εκφράζεται με τρεις κατευθύνσεις, ήτοι από ελληνόφωνους, σλαυόφωνους και αραβόφωνους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Βέβαια, η γλώσσα δεν είναι πρόβλημα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και θεολογία, αλλά το πρόβλημα είναι ο εθνικισμός, ο οποίος, αν και έχη καταδικασθή από την Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου το 1872, εν τούτοις στην πράξη αποτελεί μια χαίνουσα πληγή στο σώμα της Εκκλησίας και συνδέεται με το μεγάλο πρόβλημα της Διασποράς.

Παρατηρούμε, δηλαδή, ότι, ενώ οι ιεροί Κανόνες για την συγκρότηση μιας Τοπικής Εκκλησίας θέτουν γεωγραφικά όρια, εν τούτοις σήμερα τίθενται εθνικιστικές αρχές (φυλές, κράτη, γλώσσα, νοοτροπία). Αυτό σημαίνει ότι, ενώ κατά το κανονικό Δίκαιο σε κάθε γεωγραφικό τόπο υφίσταται μία Εκκλησία, υπό μία εκκλησιαστική αρχή, ανεξαρτήτως φυλής, γλώσσας, εθνικότητας κλπ., παρά ταύτα σήμερα σε έναν γεωγραφικό τόπο μπορεί να υπάρξουν πολλοί Επίσκοποι, που ανήκουν σε διάφορες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες, μερικές φορές φέρουν και τον ίδιο τίτλο.

Αυτό φαίνεται έκδηλα στην Αμερική - αλλά και σε άλλες περιοχές - η οποία ενώ υπάγεται εκκλησιαστικώς στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και όλοι οι Κληρικοί, από όσες χώρες και αν προέρχωνται, πρέπει να μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, εν τούτοις πολλές άλλες Εκκλησίες έχουν δικούς τους Επισκόπους που συγκροτούν εθνικές Εκκλησίες. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Είναι επόμενο ότι αυτή η αταξία συνιστά εκκλησιολογικό πρόβλημα, το πρόβλημα της «συνεδαφικότητας», που πρέπει να απασχολήση την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Το πρόβλημα αυτό αποτελεί τροχοπέδη στις αποφάσεις της μέλλουσας Συνόδου, τόσο στο προπαρασκευαστικό στάδιο, όσο και στις εργασίες της, γιατί δημιουργούνται, δυστυχώς, και θα δημιουργηθούν άτυπες ομοσπονδίες Ορθοδόξων Εκκλησιών, με κοινό γνώρισμα την γλώσσα, τις φυλές, ίσως και τις εθνοφυλετικές και πολιτικές νοοτροπίες, πράγμα που διασπά την εκκλησιαστική ενότητα.

Αυτήν την κατάσταση αγωνίζεται να υπερβή το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο κινείται σε αυστηρά κανονικά, εκκλησιολογικά πλαίσια, που καθορίσθηκαν από τους Πατέρες των Οικουμενικών Συνόδων, αλλά, δυστυχώς, βρίσκει πολλά εμπόδια στο έργο του. Όλα αυτά εγράφησαν, γιατί η ομοφωνία μπορεί λόγω υποχωρήσεων να εκφράση την ενότητα της Εκκλησίας, μπορεί να αποστασιοποιηθή από την θεολογία της Εκκλησίας, μπορεί, όμως, να αποτελέση και «τροχοπέδη» στις αποφάσεις.

Εν πάση περιπτώσει ενδεχομένως η ομοφωνία θα συντηρήση την άτυπη καλλιεργούμενη ομοσπονδιοποίηση των Ορθοδόξων Εκκλησιών ή μπορεί να δώση δικαιώματα σε παγκόσμιους πολιτικούς ανταγωνισμούς μεταξύ Κρατικών μορφωμάτων, για να χρησιμοποιούν τον εκκλησιαστικό χώρο για δικά τους γεωπολιτικά σχέδια. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ειδικά ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος τα γνωρίζει όλα αυτά με την πολυχρόνια εμπειρία που διαθέτει και τα χαρίσματα που τον διακρίνουν και έχουμε εμπιστοσύνη στους διακριτικούς και ευέλικτους χειρισμούς του.

Βρίσκω εδώ την ευκαιρία να τονίσω ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν προεδρεύει απλώς στις Πανορθόδοξες Συνόδους, αλλά αποτελεί το κέντρο και συγκροτεί την ενότητά τους. Το ορθόδοξο εκκλησιαστικό πολίτευμα διακρίνεται μεν για την συνοδικότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι καταργείται η ιεραρχικότητα, αφού το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι συνοδικώς ιεραρχικό και ιεραρχικώς συνοδικό. Έτσι, αποφεύγεται τόσο η παπική «απολυταρχία», ως θεσμός, όσο και η προτεσταντική «αναρχία», ως πρακτική ζωή.

Επί πλέον πρέπει να σημειωθή ότι η Αυτοκεφαλία στο ορθόδοξο κανονικό Δίκαιο δεν λειτουργεί ούτε πρέπει να λειτουργή ως αυτόνομη «αυτοκεφαλαρχία», με την έννοια της πλήρους ανεξαρτησίας, αλλά εννοείται με την έννοια της αλληλεξάρτησης με την Εκκλησία της Νέας Ρώμης-Κωνσταντινουπόλεως. Το λουθηρανικό πρότυπο ευνοεί μια Χριστιανική Κοινότητα με την έννοια της πλήρους ανεξαρτησίας και όχι ως αλληλεξάρτησης με τις άλλες Εκκλησίες, και αυτό δεν πρέπει να βρίσκη έρεισμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Μία «φωνή» - ψήφος για κάθε Εκκλησία:

Συμφωνήθηκε στην πρόσφατη Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών ότι οι Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες θα αντιπροσωπευθούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τους Προκαθημένους τους που θα συνοδεύωνται από έναν αριθμό Επισκόπων μικρότερο των είκοσι τεσσάρων (24), και κάθε Εκκλησία θα έχη μία (1) ψήφο στις αποφάσεις.

Αυτό έχει σχέση με την ομοφωνία, γιατί στις συζητήσεις που έγιναν έως τώρα τέθηκε το θέμα: Εάν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας παραστούν όλοι οι Ιεράρχες όλων των Εκκλησιών, τότε οι αποφάσεις θα λαμβάνωνται με πλειοψηφία, αφού κάθε Επίσκοπος θα έχη την δική του ψήφο. Εάν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες αντιπροσωπεύωνται από έναν συγκεκριμένο αριθμό Επισκόπων, τότε κάθε Εκκλησία θα έχη δικαίωμα μιας ψήφου, αλλ' οι αποφάσεις θα λαμβάνωνται «καθ’ ομοφωνίαν». Στην παρούσα περίπτωση επιλέχθηκε η δεύτερη δυνατότητα.

Αυτό το θέμα συνδέεται με πολύ λεπτά ζητήματα που πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοσθούν από κάθε Τοπική Εκκλησία. Κατά την γνώμη μου θα πρέπει η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με απόφασή της να συντονίση την πορεία, ήτοι γνώση των ήδη κειμένων, επιλογή καταλλήλων προσώπων, αποφάσεις συγκεκριμένες, σύμφωνα με την παράγραφο (α), άρθρο 4 του Ν. 590/1977 «Περί του Κατάστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος».

Αυτό είναι απαραίτητο να γίνη, γιατί η συμμετοχή των Εκκλησιών πρέπει να είναι ουσιαστική και να εκφράζη τις κατά το δυνατόν ολοκληρωμένες θεολογικές θέσεις κάθε Εκκλησίας, που θα συντονίζωνται στα δόγματα, το κανονικό Δίκαιο, τις εκκλησιαστικές παραδόσεις, αλλά και τις πραγματικές ανάγκες των συγχρόνων ανθρώπων, όχι απλώς τις ανάγκες των Κληρικών.

Το γράφω αυτό, γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που συζητούνται θέματα που απασχολούν, ως μη ώφελε, τους Κληρικούς και όχι τους λαϊκούς. Για το θέμα αυτό θα αναφερθώ στα Συνοδικά όργανα της Εκκλησίας, γιατί δεν είναι δυνατόν να παραμένουμε αμέτοχοι σε τέτοια σοβαρά δογματικά και εκκλησιαστικά θέματα και να τα χειρίζοται μόνον μερικοί Ιεράρχες, όσον κατηρτισμένοι και αν είναι.

Όλοι έχουμε ευθύνη στα εκκλησιαστικά ζητήματα, ιδίως μάλιστα όταν κάθε Αυτοκέφαλη Εκκλησία θα καταθέση τις θέσεις της και θα ψηφίζη ενιαίως με μία ψήφο, για την οποία θα έχουμε όλοι μέρος της ευθύνης. Δεν είναι δυνατόν να χωρίζωνται οι Αρχιερείς σε δύο κατηγορίες, αυτούς που συμμετέχουν στην διαδικασία και στους άλλους που μένουν στο περιθώριο και έχουν άγνοια των πραγμάτων. Όσον εξαρτάται από μένα, δεν προτίθεμαι να αποποιηθώ αυτών των ιεραρχικών μου υποχρεώσεων.

Η θεολογική ορολογία:

Είναι ευνόητον, επειδή γίνεται λόγος για Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ότι η ορολογία των αποφάσεων πρέπει να είναι αυστηρώς θεολογική και εκκλησιολογική. Οι αποφάσεις πρέπει να συντονίζωνται στην όλη παράδοση της Εκκλησίας, η οποία δεν είναι συντηρητική, αλλά παραδοσιακή, δεν συνιστά μια αδράνεια, αλλά μια κίνηση, μέσα, όμως, από θεολογική και εκκλησιολογική σκέψη.

Έτσι, στην συγγραφή των κειμένων θα πρέπει να συμμετέχουν Αρχιερείς και θεολόγοι που θα επιμεληθούν την ορολογία που θα χρησιμοποιηθή, ώστε να μήν εκφράζη την νεοσχολαστική, υπαρξιστική και μεταπατερική θεολογία. Είναι δε γνωστόν ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας στις Οικουμενικές Συνόδους αγωνίσθηκαν με σθένος καί, με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, χρησιμοποίησαν την κατάλληλη ορολογία («τώ βραχύ ρήματι και πολλή συνέσει») που να εκφράζη την ορθόδοξη πίστη ασφαλώς και θεοπνεύστως. Επιλογή μιας εσφαλμένης ορολογίας δημιουργεί εκτροπή από την ορθόδοξη διδασκαλία. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό και απαιτούνται ικανοί Κληρικοί που θα γνωρίζουν επαρκώς την ιστορία και το περιεχόμενο των όρων και των φράσεων.

Επίσης, η αντιμετώπιση βιοηθικών θεμάτων, αν τελικά τεθή τέτοιο θέμα στην Ημερήσια Διάταξη της Συνόδου, πρέπει να γίνη με ιδιαίτερη προσοχή και με σοφή θεολογική επιμέλεια, ώστε να μήν αλλοιώνεται η ορθόδοξη ανθρωπολογία εν ονόματι της επιστήμης, όπως, δυστυχώς, έγινε μέχρι τώρα σε μερικά κείμενα, κατά την εύστοχη επισήμανση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου παλαιότερα σε Γράμμα του (5 Οκτωβρίου 2006) προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Προσωπικά, έχω εμπιστοσύνη στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, που διακρίνεται για την ευαισθησία του, την εκκλησιολογία του και την δημοκρατική του νοοτροπία, και πιστεύω ότι θα λάβη υπ’ όψη του όλες τις θεολογικές και εκκλησιολογικές παραμέτρους των θεμάτων αυτών, ώστε η Εκκλησία μας στην συγκληθησομένη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο να συμμετάσχη με άριστη προετοιμασία, διότι διαθέτει ικανότατο αριθμό πεπειραμένων Ιεραρχών και θεολόγων με άριστη θεολογική κατάρτιση.

Το θέμα δεν είναι να συγκληθή απλώς η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά να παραμείνη στην ιστορία ως όντως Αγία και Μεγάλη και να είναι διάδοχη της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, της Συνόδου του 879-80 (Η' Οικουμενική, η οποία αναγνώρισε την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο), της Συνόδου του 1351 (Θ' Οικουμενική) και της Πανορθοδόξου Συνόδου του 1848, στις οποίες πρέπει να αναφερθή, όπως γίνεται σε τέτοιες μεγάλες Συνόδους, για να μήν παρουσιασθή ως αποκεκομμένη από τις προηγούμενες Συνόδους, αλλ' ως συνέχειά τους.

Άν δεν γίνη αναφορά στις προηγούμενες Οικουμενικές και Μεγάλες Συνόδους ή αν αναφερθούν μόνον οι επτά (7) Οικουμενικές Σύνοδοι και παραλειφθούν οι επόμενες, τότε θα υπάρξη σοβαρό θεολογικό και εκκλησιολογικό πρόβλημα. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση όχι απλώς της ιστορίας, αλλά της πραγματικής εκκλησιαστικής ιεράς ιστορίας, η οποία προσδιορίζεται από μια θεολογική, εκκλησιολογική και κανονική προοπτική.

Πρέπει να γίνη καλή προετοιμασία για την μέλλουσα να συγκληθή Σύνοδος το έτος 2016, ώστε αυτή να συντελέση όντως στην ενότητα της Εκκλησίας και όχι να ενθαρρύνη ή να συντείνη σε δημιουργία σχισμάτων μέσα στην Εκκλησία, που θα διασπάσουν την ενότητά της.–

 

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ελλάδα:Τα προηγούμενα χρόνια, κυρίως λόγω της κρίσης, το μποτιλιάρισμα είχε περιοριστεί στις μεγάλες οδικές αρτηρίες του Λεκανοπεδίου, όμως, φαίνεται ότι το τελευταίο διάστημα κάνει και πάλι την εμφάνισή του. Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Διαχείρισης της Κυκλοφορίας, τον Σεπτέμβριο σημειώθηκε αύξηση 3% στον κυκλοφοριακό φόρτο σε βασικές αρτηρίες της πρωτεύουσας.

Την εκτίμηση ότι η παρούσα Βουλή μπορεί και πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας εξέφρασε ο ανεξάρτητος βουλευτής Σπύρος Λυκούδης. Μιλώντας το πρωί του Σαββάτου στο Mega ο κ. Λυκούδης τόνισε ότι «η Βουλή έχει υποχρέωση να συμβάλλει μέσα από συνεννοήσεις να εκλέξει Πρόεδρο. Οι 180 βουλευτές αν υπάρξουν συνεννοήσεις μπορεί να βρεθούν».

Την αντίστροφη μέτρηση για την προεδρική εκλογή σηματοδοτεί η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ενώ φαίνεται ότι εγκαινιάζεται, μέχρι την προεδρική εκλογή, μια περίοδος σκληρής πόλωσης μεταξύ κυβέρνησης-ΣΥΡΙΖΑ. Η ψηφοφορία κύλησε χωρίς εκπλήξεις, υπήρξαν όμως απουσίες με νόημα, ενώ το ερώτημα πλέον είναι τι θα πράξουν στην προεδρική ψηφοφορία οι 18 ανεξάρτητοι βουλευτές που τα μεσάνυχτα της Παρασκευής ψήφισαν «όχι».

Προσωρινή και σταδιακή διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων, αλλά και απαγόρευση στάθμευσης, έχουν προγραμματιστεί στο κέντρο της Αθήνας για την Κυριακή, λόγω διεξαγωγής του αγώνα δρόμου «Παναθήναια 2014». Στις 15 Οκτωβρίου αρχίζει η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης. Παρά την μείωση της τιμής, όμως, οι καταναλωτές δεν δείχνουν ενδιαφέρον για παραγγελίες προς το παρόν.

Κόσμος: Απελευθερώθηκαν 27 όμηροι στο Καμερούν που είχαν αιχμαλωτίσει ένοπλοι της Μπόκο Χαράμ, ανάμεσά τους δέκα Κινέζοι και η σύζυγος του αντιπροέδρου της χώρας. Οι 27 είχαν απαχθεί τον περασμένο Μάιο. Ενώ οι αναφορές από το κουρδικό Κομπάνι στη βόρειο Συρία μιλούν για κατάληψη ακόμη και σχεδόν της μισής πόλης από την ISIS, αμερικανοί αξιωματούχοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και για την επαρχία του Ανμπάρ στο δυτικό Ιράκ.

Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πιέζουν την Τουρκία, η οποία συμφώνησε μεν σε υποστήριξη εκπαίδευσης και εξοπλισμού της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης αλλά ο Λευκός Οίκος επιμένει «στην επιτάχυνση της τουρκικής βοήθειας». Οι ισπανικές αρχές ανακοίνωσαν ότι τρεις ακόμη άνθρωποι τέθηκαν υπό παρακολούθηση χθες Παρασκευή στο νοσοκομείο Λα Πας Κάρολος Γ’, οι οποίοι όμως δεν παρουσιάζουν συμπτώματα του ιού Έμπολα, αλλά ενδέχεται να είχαν έρθει σε επαφή με την ισπανίδα νοσοκόμα που έχει νοσήσει. Διεθνής ανησυχία για τον ιό, οι νεκροί από τον οποίο έχουν ξεπεράσει τους 4.000.

Έναν ιρακινό εικονολήπτη, τον αδελφό του και άλλα δύο άτομα εκτέλεσαν δημόσια οι τζιχαντιστές σε χωριό βόρεια της Βαγδάτης. Σύμφωνα με την οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, ο εικονολήπτης, πατέρας τριών παιδιών, είχε απαχθεί από το Ισλαμικό Κράτος την 7η Σεπτεμβρίου. Μια γυναίκα που πέρασε 17 χρόνια από τη ζωή της στη φυλακή, καταδικασμένη για μία δολοφονία που δεν διέπραξε, αθωώθηκε από δικαστήριο του Λος Άντζελες, το οποίο αποδέχτηκε ότι η βασική μάρτυρας στην υπόθεση είχε πει ψέματα στις Αρχές.

Οικονομία: «Όλοι θεωρούν πια ότι η Ελλάδα, όπως αναφέρθηκε και στις συναντήσεις του ΔΝΤ, πήγε πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο. Και αυτό έχει σημασία και όλοι ενδιαφέρονται αυτή η πρόοδος να συνεχιστεί» δήλωσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, για την εικόνα που αποκόμισε από τις επαφές του στην Ουάσιγκτον. Όσο-όσο πουλάνε πλέον οι Έλληνες την ακίνητη περιουσία τους για να πληρώσουν υποχρεώσεις, να αποφύγουν τους φόρους και τον κίνδυνο μεγαλύτερης μείωσης των τιμών.

Διαμερίσματα που δεν βρίσκουν ενοικιαστή, σπίτια στην επαρχία τα οποία δεν κατοικούνται καθώς ανήκουν σε κατοίκους που διαμένουν στην πόλη και καταστήματα ή γραφεία που δεν προσφέρουν ούτε ένα ευρώ στους ιδιοκτήτες τους παρά μόνο κόστος, βρίσκονται πρώτα στη λίστα των εκποιήσεων. Το ALBA Graduate Business School at The American College of Greece, σε συνεργασία με τη Socialab, Digital Marketing Agency ανακοίνωσε την έναρξη του 6ου κύκλου μαθημάτων, στις 29 Οκτωβρίου, που οδηγεί στην απόκτηση τού τίτλου Professional Diploma in Digital Marketing.

Αθλητισμός: Ο Ιμπραΐμ Αφελάι του Ολυμπιακού, βρήκε δίχτυα απέναντι στο Καζακστάν, πετυχαίνοντας το καθοριστικό γκολ για την Ολλανδία που όπως και η Ιταλία κόντρα στο Αζερμπαϊτζάν, δυσκολεύτηκαν αρκετά, αλλά βρήκαν τον τρόπο να πάρουν τους τρεις βαθμούς στη 2ηη αγωνιστική των προκριματικών του Euro 2016. Στον αντίποδα η Κύπρος «πέταξε στα σκουπίδια» το «διπλό» στη Σλοβακία, καθώς ηττήθηκε εντός έδρας από το Ισραήλ. Η Λαμία επικράτησε εντός έδρας με 1-0 του Αγροτικού Αστέρα στην πρεμιέρα του 2ου ομίλου της Football League (Β΄Εθνική).

Το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης σημείωσε ο Ρέπετσας στο 82' αλλά στην συνέχεια αποβλήθηκε αφού ανέβηκε στην εξέδρα για να πανηγυρίσει το τέρμα που πέτυχε με αποτέλεσμα να δεχτεί τη δεύτερη κίτρινη κάρτα. Μία κεφαλιά του Κοτσώνη στο 87' αποδείχτηκε αρκετή για τον Απόλλωνα ούτως ώστε να νικήσει 1-0 τον Φωστήρα στη Ριζούπολη και να μπει ιδανικά στο πρωτάθλημα του Νότιου Όμιλου της Football League. Την πλήρη στήριξη της ΕΠΟ έχει ο Κλαούντιο Ρανιέρι, όπως κατέστησε σαφές η Ομοσπονδία, σε ερώτηση που δέχθηκε όσον αφορά το μέλλον του Ιταλού τεχνικού στον πάγκο της Εθνικής, ειδικά στην περίπτωση που οι αγώνες με Φινλανδία και Βόρειο Ιρλανδία δεν πάνε καλά.

 ΓΕΓΟΝΟΤΑ (11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)

2003:Γίνεται ο διαχωρισμός σιαμαίων κοριτσιών από τη Θεσσαλονίκη, μετά από χειρουργική επέμβαση σε νοσοκομείο της Ρώμης

2009:Πεθαίνει ο αθλητής του αλπικού σκι, Γιάννης Βλάχος, που εκπροσώπησε την Ελλάδα σε Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2002(Σολτ Λέικ Σιτι) και του 2006(Τορίνο)

2010:Πεθαίνει ο μαθηματικός και ακαδημαϊκός, Νικόλαος Αρτεμιάδης

2003:Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τους Τορόντο Ράπτορς και χάνει στην έδρα του με 100-76

1954:Οι Βιετμίνχ αποκτούν τον έλεγχο από τους Γάλλους στο βόρειο Βιετνάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου στην περιοχή

1844:Γεννιέται ο Χένρι Τζον Χάιντς, επιχειρηματίας γερμανικής καταγωγής που έμεινε γνωστός λόγω της παραγωγής της γνωστής μαγιονέζας Heinz

1961:Γίνεται πράξη η μομφή κατά της Νοτίου Αφρικής για το Απαρχάιντ, από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

1881:Γεννιέται ο Χανς Κέλσεν, αυστριακός νομικός και θεωρητικός του δικαίου, οπαδός της θεωρίας του νομικού θετικισμού.