23 Μαρτίου, 2014

ΣΤΗ ΛΕΟΝΤΙΟ ΣΧΟΛΗ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ


Με παλαιούς του μαθητές συναντήθηκε  χθες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στη Λεόντειο σχολή στη Ν. Σμύρνη. Ο Αρχιεπίσκοπος δίδασκε την δεκαετία του 1960 σε μαθητές λυκείου στην Λεόντειο σχολή τα μαθήματα της ιστορίας, των αρχαίων ελληνικών και της νεοελληνικής γλώσσας.

Τον Μακαριώτατο υποδέχθηκε ο διευθυντής του σχολείου, ο οποίος τον ξενάγησε στους χώρους και στα εργαστήρια κι αμέσως μετά τον οδήγησε στην αίθουσα διδασκαλίας, όπου τον περίμεναν οι παλιοί του μαθητές. Ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε συγκινημένος που 50 χρόνια μετά συναντούσε τους παλιούς του μαθητές και που κάποιοι από αυτούς, όπως είπε, τον θυμούνται και τον επισκέπτονται συχνά.

Ένας από τους παλιούς μαθητές αναφέρθηκε στην ομιλία του Αρχιεπισκόπου την ημέρα του Οσίου Φωτίου στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ιερά Μονή Πεντέλης. Ο Αρχιεπίσκοπος είχε κάνει λόγο τότε για τα προβλήματα Εκκλησίας και κοινωνίας κι αυτό του θύμισε τον νεαρό καθηγητή που είχε στο σχολείο, ο οποίος δε φοβόταν να υπερασπιστεί τη γνώμη του με θάρρος.

Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε πως "υπάρχουν άνθρωποι πνευματικοί, με αρχές και θρησκευτικά βιώματα, οι οποίοι δεν θα ήθελαν επικοινωνία με τον κλήρο και δεν τους βλέπουμε στην Εκκλησία. Και υπάρχει το ερώτημα, ποιος φταίει για αυτό; Μήπως έχουμε υψώσει και εμείς χαρακώματα; Ίσως πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας".

Στη συνέχεια, ο Μακαριώτατος συμβολικά παρέδωσε ένα μάθημα ιστορίας στους παλιούς του μαθητές για τα "θέματα" στο Βυζάντιο. Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία "θέματα" ήταν μεγάλες στρατιωτικές μονάδες που δημιουργήθηκαν κατά τον 6ο αιώνα, οι οποίες λάμβαναν το όνομά τους από την τοποθεσία στην οποία υπήρχαν.

Ο Αρχιεπίσκοπος, αμέσως μετά, τους μοίρασε ένα φυλλάδιο με ένα κείμενο υπό τον τίτλο "Άστοχοι Στοχασμοί" ζητώντας τους να προβληματιστούν και να ανταλλάξουν τις απόψεις τους. Στο κείμενο αυτό μεταξύ άλλων αναφέρονταν: "Οι Έλληνες είναι λαός ρομαντικός. Είναι ρομαντικοί από παραδόσεως, από κατασκευής, από ψυχοσυνθέσεως και είναι, ως εκ τούτου, ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο.

Σκέφτονται πάντα με την καρδιά και ποτέ με το νου. Πάντα στις κρίσιμες και μεγάλες στιγμές του Έθνους, οι Έλληνες αφήνουν κατάπληκτη την ανθρωπότητα με τις φοβερές κατακόρυφες ανόδους και πτώσεις τους. Ουδέποτε στις πράξεις υπάρχει λογική και κρίση, αλλά μόνο συναίσθημα".

Αμέσως μετά οι μαθητές μοιράστηκαν εμπειρίες και μνήμες από τα χρόνια που είχαν τον Αρχιεπίσκοπο καθηγητή, μίλησαν για τη ζωή τους σήμερα και του ζήτησαν να στέκεται στο πλευρό των νέων, γιατί, όπως είπαν, "οι νέοι σήμερα χρειάζονται όραμα και ανθρώπους σαν τον Αρχιεπίσκοπο να τους καθοδηγούν". Προσφέρθηκαν, επίσης, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί να ενισχύσουν εθελοντικά, με τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους, το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Αρχιεπισκοπής.


Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τους υπεύθυνους του σχολείου που διοργάνωσαν αυτήν τη συνάντηση, αλλά και όλους όσοι συμμετείχαν. Αναφέρθηκε στο κοινωνικό φροντιστήριο της Αρχιεπισκοπής, αλλά και σε κάποια από τα υπόλοιπα προγράμματα φιλανθρωπικού χαρακτήρα στα οποία θα μπορούσε να συνεισφέρει όποιος επιθυμεί και επισήμανε πως "όλα αυτά τα προγράμματα λειτουργούν από τον λαό.

Η βοήθεια και η προσφορά του καθενός στηρίζει αυτήν την προσπάθεια", κατόπιν ο Αρχιεπίσκοπος παρέδωσε στους μαθητές του αναμνηστικό έλεγχο από το σημερινό "μάθημα".



ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΚΙΕΒΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΑΛΛΗΣ ΜΙΑ ΒΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΜΑΙΑ

 

Μια διαδήλωση υπέρ της ενότητας της Ουκρανίας πρόκειται να πραγματοποιηθεί σήμερα στη Μαϊντάν του Κιέβου, την πλατεία που έγινε το κέντρο της αμφισβήτησης εναντίον του καθαιρεθέντος προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ενώ οι φιλορωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να καταλαμβάνουν ουκρανικές στρατιωτικές βάσεις στην Κριμαία. Τη διαδήλωση αυτή, θα ακολουθήσει συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της ουκρανικής κυβέρνησης.

Χθες στρατιώτες επίλεκτων ρωσικών μονάδων, πυροβολώντας στον αέρα και υποστηριζόμενοι από τεθωρακισμένα οχήματα, κατέλαβαν μια ουκρανική βάση στην Κριμαία, επιδεικνύοντας για άλλη μια φορά την αποφασιστικότητα της Μόσχας έναντι των κυρώσεων και των διπλωματικών προσπαθειών της Δύσης. Αυτή η επίδειξη ισχύος ήταν η πιο θεαματική από την άφιξη των ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία πριν από τρεις εβδομάδες και την ένωση, την Τρίτη, της ουκρανικής χερσονήσου με τη Ρωσία.
 

Γ΄ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

 
Ενώ διανύομε το στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Αγία μας εκκλησία την σημερινή Γ’ Κυριακή των Νηστειών, προβάλλει ενώπιόν μας τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου προς ασπασμό, προκειμένου να μας ενισχύσει σ’ αυτό το διανυόμενο στάδιο της εγκράτειας των παθών και να μας προετοιμάσει καταλλήλως για να εορτάσουμε αξίως τα Άχραντα Πάθη και την Ανάστασή Του. Και το αποστολικό και το ευαγγελικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής αναφέρονται στην κυρία υπόθεση την οποίαν η έννοια του Τιμίου Σταυρού περικλείει.


Η μεν αποστολική περικοπή αναφέρεται στον Χριστό ως Μέγα Αρχιερέα ο οποίος προσφέρεται ως εξιλαστήριος θυσία υπέρ ημών των αμαρτωλών (Εβρ. 4 14-5,6) η δε ευαγγελική στην ανταπόκριση και την άρση του Σταυρού τις οποίες ζήτησε ο Κύριος εκ των μαθητών του κατόπιν ελευθέρας θελήσεώς τους.  Η Εκκλησία πάντοτε προβάλλει τον Τίμιον Σταυρόν του Σωτήρος στην θεία λατρεία. Το ξύλο του Σταυρού, ατιμωτικό και περιφρονημένο έως της εποχής του Χριστού, επί του οποίου εθανατώνοντο οι εγκληματίες καθίσταται ηγιασμένον, πλήρες χάριτος και ευλογίας, διότι επ’ αυτού έρρευσε το Τίμιον Αίμα του Σταυρωθέντος Λυτρωτού.

Δια του Σταυρού προβάλλεται ενώπιον του ανθρώπου, το μυστήριο της λυτρώσεως, χάρις στο οποίο εξηγείται η πάντα νουν υπερέχουσα σοφία του θεού. Ο Τίμιος Σταυρός παραμένει πλέον επί της γης για να υπενθυμίζει διαρκώς όσα Εκείνος ο αναμάρτητος, ο μεγαλομάρτυς του Γολγοθά υπέστη χάριν του ανθρωπίνου γένους. Είναι το αδιάσειστο τεκμήριο της Σταυρώσεως του Κυρίου. Οπουδήποτε και αν φυλάχθησαν μέρη και τεμάχια του Τιμίου Σταυρού αποτελούν πολυτίμους θησαυρούς της θείας χάριτος. Και η χάρις αυτή είναι το κλειδί της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Αυτόν τον Εσταυρωμένον θείο Λυτρωτή διακηρύσσει πάντοτε ο άμβων της Εκκλησίας. Η θεία δύναμής του παραμένει ακατάβλητη. Εις όλη τη σωτηριώδη οικονομία του θεού, προβάλλεται η επί του Σταυρού θυσία του Σωτήρος θυσία άπειρης αγάπης, θείου ελέους, ενδύσεως του καινού ενδύματος της χάριτος, εμφάνισις της καινής κτίσεως προς τον άνθρωπο. Υπέροχος ο λόγος του Απόστολου Παύλου «ο λόγος γαρ ο του σταυρού, τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις δύναμις θεού (Α Κορ. Ι, 18). Ο λόγος που προβάλλεται ενώπιόν μας ο Τίμιος Σταυρός είναι η ανάγκη ψυχικής τονώσεως.


 Η περίοδος αυτή για τον Χριστιανό επιβάλλει εγρήγορση πνευματικής περισυλλογής και αθλήσεως. και δια του Σταυρού υπάρχει η ενίσχυσις. Είναι και υπενθύμισις για την έγκαιρη τέλεση του χριστιανικού καθήκοντος της μετάνοιας. Ο Εσταυρωμένος προσφέρει άδολα την αγάπη και την συγκατάβασίν του, τις ευεργεσίες του, την σώζουσα χάρη του και μας καλεί να μελετήσουμε το Σταυρικό Πάθος και να προσέλθουμε στην πνευματική τράπεζα
 

ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΚΛΗΣΕΩΝ

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2948

Αριθμ. Πρωτ. 781/ Διεκπ. 414
Αθήνα 24η Φεβρουαρίου 2014

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Έχοντας διανύσει το ήμισυ της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η αγία μας Εκκλησία σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, τιμά και προσκυνεί τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, Τον υψώνει και Τον προβάλλει ορόσημο πίστεως και ελπίδος για κάθε χριστιανό, ο οποίος αγωνίζεται τον καλό αγώνα της πίστεως.

Παράλληλα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας, επειδή τα αποστολικά αναγνώσματα της περιόδου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και επομένως και της σημερινής Κυριακής, αναφέρονται στον Μέγα Αρχιερέα Κύριο Ιησού Χριστό, στην αρχιερωσύνη Του και την διακονία Του, έχει από ετών αποφασίσει η εβδομάδα που έπεται της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως να είναι αφιερωμένη στην ιερωσύνη των λειτουργών Της και ιδιαιτέρως στην καλλιέργεια των ιερατικών κλήσεων.

Δοξάζει τον Κύριο που εμφυτεύει στις καρδιές νέων ανθρώπων τον κατά Θεό ζήλο και την έφεση της διακονίας του αγίου θυσιαστηρίου και εκβάλλει εργάτες στον θερισμό (Ματθαίου θ’ 38). Ευλογεί πατρικά τους ευσεβείς γονείς που καλλιεργούν την κλίση των τέκνων τους να υπηρετήσουν το ιερό θυσιαστήριο και να αφιερώσουν την ζωή τους εις «έργον διακονίας εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Εφεσ. δ’ 11-12).

Θεωρεί κατάλληλη ευκαιρία να υπομνήσει στους πιστούς την διδασκαλία Της για την ιερωσύνη. Η ιερωσύνη, όπως δόθηκε από τον Κύριο Ιησού Χριστό, όπως βιώθηκε στα δύο χιλιάδες χρόνια πορείας της Εκκλησίας στον κόσμο και όπως διδάχθηκε και εξηγήθηκε από τους θεολόγους πατέρες και διδασκάλους Της είναι:

α’. Θυσία και προσφορά.

Ο σταυρικός θάνατος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι θυσία που προσφέρθηκε από τον Ίδιο με την θέλησή Του για την σωτηρία του κόσμου.

Κατά τον ίδιο τρόπο, η ιερωσύνη, η ζωή του Κληρικού και η διακονία του στον κόσμο, είναι εκούσια θυσία για τον ίδιο σκοπό. Όντως, προκειμένου να αφιερώσει κανείς την ζωή του στην υπηρεσία του Θεού, χρειάζεται να διαθέτει μεγάλα αποθέματα πίστεως και αγάπης προς τον Θεό και προς τον πλησίον, ώστε να υπαγορεύει και αυτήν ακόμη την αυτοθυσία.

Ζούμε σε εποχή, κατά την οποία κυριαρχεί η αβεβαιότητα για το μέλλον, η ανασφάλεια, η αγωνία για το αύριο. Η κατάσταση αυτή αφορά στο σύνολο της κοινωνίας και οφείλεται κυρίως σε πνευματικά αίτια, αλλότρια προς το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Η έλλειψη αγάπης, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς ευθύνονται πρωτογενώς για την πολυδιάσπαση της κοινωνίας, για την εκμετάλλευση, για τα ποικίλα αδιέξοδα.

Αυτή η εσωτερική αγωνία σχεδόν του καθενός, η αίσθηση της προσωπικής του αδυναμίας και η ανάγκη για λύτρωση από τα κάθε είδους δεινά, κινούν τον Κληρικό σε παροξυσμό αγάπης για προσφορά στον σύγχρονο άνθρωπο, που είναι φορτωμένος με τα προβλήματα της ζωής και κουρασμένος από την αγωνία και την απογοήτευση.

β’. Δώρο Θεού.

Ο Θεός κατέστησε τους ποιμένες της Εκκλησίας με το μυστήριο της χειροτονίας «ποιμαίνειν την Εκκλησία του Θεού» (Πράξεων κ’ 3-8). Με την ιερωσύνη ανακαινίζεται ο άνθρωπος, φωτίζεται από το φως της θεογνωσίας, αγιάζεται από την Χάρη του αγίου Πνεύματος, καθαίρεται από τους ρύπους της αμαρτίας, λαμπρύνεται από την μετοχή και κοινωνία του Θεού, μετέχει στην δόξα του Θεού, παρηγορείται και στηρίζεται όταν πολεμείται από τις αντίθεες δυνάμεις και αρχές και εξουσίες.

γ’. Πνευματικό αξίωμα.

Η ιερωσύνη ενεργεί στον επίγειο κόσμο, ουσιαστικά όμως διαχειρίζεται ουράνια και αιώνια αγαθά. Ενώ είναι εντός του κόσμου δεν αποτελεί εγκόσμια εξουσία αλλά εργάζεται για την μεταμόρφωση του κόσμου σε βασιλεία Θεού.

δ’. Άσκηση διακονίας.

Ο απόστολος Παύλος καθορίζει τον σκοπό για τον οποίο δόθηκε η ιερωσύνη, λέγοντας ότι αυτή επιτελεί «έργον διακονίας» και εργάζεται «εις την οικοδομήν του σώματος του Χριστού»(Εφ. 11-12) Ο ρόλος, επομένως, και η διακονία του ιερέως είναι ζωτικής σημασίας, διότι αποτελεί τον ζωντανό απόστολο και κήρυκα του Ευαγγελίου της ελπίδας, της πίστεως και της αγά-πης, εργάζεται για την χριστοποίηση του κόσμου.

ε’. Εκκλησιαστικό λειτούργημα.

Ο ιερεύς υπηρετεί τον Θεό και τον λαό του Θεού που συγκροτεί την Εκκλησία, ενδεδυμένος την «της ιερατείας χάριν» και εφοδιασμένος την εξουσίαν «του δεσμείν και λύειν» τα αμαρτήματα των ανθρώπων.

στ’. Αποστολή.

Ο Κύριος απέστειλε τους αγίους Αποστόλους για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και να συναγάγουν τα διασκορπισμένα τέκνα του Θεού τελούντες τα άγια Μυστήρια. Είπε: «καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ καγώ πέμπω υμάς (Ιωάννου κ’ 21) και «ουχ υμάς με εξελέξατε, αλλ΄ εγώ εξελεξάμην υμάς και έθηκα υμάς ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε και ο καρπός υμών μένη» (Ιωάννου ιε’ 16).

ζ’. Υπόσχεση και προσδοκία.

Εάν θέλαμε να συνοψίσουμε σε δύο μόνον λέξεις το νόημα και το περιεχόμενο της ιερατικής κλήσεως, δεν θα επιλέγαμε προσφορότερες λέξεις από την υπόσχεση και την προσδοκία. Υπόσχεση του κληρικού ότι τίθεται άνευ όρων στη διακονία του Θεού, και υπόσχεση του Θεού ότι είναι αρωγός στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνει ο κάθε ιερεύς.

Παράλληλα, προσδοκία εκ μέρους του Θεού ότι ο κληρικός θα ανταποκριθεί στην παρά Θεού κλήση και θα παραμείνει πιστός στην υπόσχεσή του, και προσδοκία όλων των πιστών ότι ο ιερέας θα αποδειχθεί οδηγός ισάξιος του Μωυσή και θα τους οδηγήσει μακριά από τα αδιέξοδα και τον πνευματικό όλεθρο, στην κατάκτηση της γης της επαγγελίας, δηλαδή της εν Χριστώ σωτηρίας.

Δεν θα μπορούσε άλλωστε η θυσιαστική ζωή του κληρικού να περιγραφεί διαφορετικά, αφού και ο ίδιος ο Σταυρός του Κυρίου μας αποτελεί υπόσχεση και προσδοκία: υπόσχεση νίκης κατά του αντικειμένου εχθρού και πολεμίου, και και προσδοκία Αναστάσεως για τον κάθε χριστιανό, ο οποίος προστρέχει με πίστη και κλίνει ενώπιον του Τιμίου Σταυρού το γόνυ της ψυχής και του σώματος και τον ασπάζεται ευλαβικά.

Ο Αθηνών
Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ο Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ

† Ο Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Προκόπιος

† Ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος

† Ο Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου Τίτος

† Ο Γρεβενών Σέργιος

† Ο Μηθύμνης Χρυσόστομος

† Ο Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου Ιάκωβος

† Ο Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος

† Ο Παροναξίας Καλλίνικος

† Ο Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας

† Ο Ζακύνθου Διονύσιος

† Ο Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Κύριλλος

Ο Αρχιγραμματεύς

† Ο Διαυλείας Γαβριήλ
 

ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ: 42 ΚΙΛΑ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ 4,8 ΕΚΑΤ. ΔΟΛΑΡΙΑ ΣΕ ΜΕΤΡΗΤΑ

 

Συνολικά 42 κιλά χρυσού και 4,8 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά κατέσχεσαν οι ουκρανικές αρχές μετά από έρευνα στο σπίτι του πρώην υπουργού Ενέργειας Εντουαρντ Σταβίτσκι. Τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης περιγράφουν τον Σταβίτσκι ως μέλος του στενού κύκλου του Γιανουκόβιτς. Ο εκπτωτος πρόεδρος ήταν αυτός που τον διόρισε υπουργό Ενέργειας τον Δεκέμβριο του 2012.

Την Παρασκευή η  ουκρανική αστυνομία συνέλαβε και τον επικεφαλής της κρατικής εταιρείας ενέργειας Naftogaz Εβγκέν Μπακούλιν. Ο Μπακούλιν κατηγορείται για μεγάλης κλίμακας διαφθορά που προκάλεσε στην Ουκρανία ζημία περίπου τεσσάρων δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η Naftogaz είναι υπεύθυνη για τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου και τη διανομή του στην Ουκρανία. 'Εχει επίσης το μονοπώλιο της μεταφοράς φυσικού αερίου από τη ρωσική Gazprom μέσω της Ουκρανίας στην Ευρώπη.