17 Δεκεμβρίου, 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ


Από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών σχετικά με την απασχόληση ανέργων στο «Πρόγραμμα Κοινωφελούς Χαρακτήρα», το οποίο υλοποιείται με ευθύνη του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανακοινώνονται τα εξής:

Όσοι-ες εγγεγραμμένοι ωφελούμενοι άνεργοι έχουν επιλεγεί από τον ΟΑΕΔ, βάσει του συστήματος μοριοδότησης και σύμφωνα με τον οριστικό πίνακα κατάταξης που έχει αναρτηθεί στον διαδικτυακό τόπο του ΟΑΕΔ (www.oaed.gr), ως επιτυχόντες για απασχόληση στον επιβλέποντα φορέα ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ, καλούνται να προσκομίσουν απαραιτήτως το συστατικό σημείωμα υπόδειξης του ΟΑΕΔ και όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά(σχετικά οι ωφελούμενοι άνεργοι μπορούν να ενημερωθούν από τον διαδικτυακό τόπο του ΟΑΕΔ www.oaed.gr, στην ενότητα e-Υπηρεσίες /Προγράμματα Κοινωφελούς Χαρακτήρα και από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Οργανισμού) στην αρμόδια Επιτροπή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, η οποία θα τους δέχεται στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής στο Ρούφ, ως εξής:

1.Οι επιτυχόντες με ειδικότητα ΔΕ ΓΕΝΙΚΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013 από 09:00 π.μ. έως 14:00 μ.μ.

2.Οι επιτυχόντες με ειδικότητες ΠΕ και ΔΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ, ΠΕ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, ΔΕ ΗΧΟΛΗΠΤΩΝ και ΠΕ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΩΝ την Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013 από 09:00 π.μ. έως 14:00 μ.μ.

3.Οι επιτυχόντες με ειδικότητες ΤΕ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΩΝ, ΠΕ ΙΑΤΡΩΝ, ΠΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ, ΤΕ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ και ΠΕ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ την Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013 από 09:00 π.μ. έως 14:00 μ.μ.

Διεύθυνση Πολιτιστικού Κέντρου:

Οδός Μεγ. Βασιλείου 15, Ρουφ. Δεύτερος παράλληλος δρόμος πίσω από το κτήριο του Μουσείου Μπενάκη. Με το μετρό, στάση «Κεραμεικός», βγαίνουμε στην έξοδο «Κωνσταντινουπόλεως» και μετά, παίρνοντας την οδό Δεκελέων, συναντάμε τη Μεγάλου Βασιλείου.

Με το λεωφορείο είναι η στάση «Καμπά» (αρ. γραμμής 049 και 815) ή η στάση «Πέτρου Ράλλη» (αρ. γραμμής 838, 914, Β18 και Γ18).


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ!


Αγαπητοί φίλοι του Ιστολογίου μας.

Τα Χριστούγεννα η μεγαλύτερη και πνευματικότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης πλησιάζει Ωστόσο ένας ολόκληρος κόσμος αυτή την αγία Ημέρα θα την περάσει εφέτος ερήμην της χαράς. Η Σκύλα της αρρώστιας από την μια και η Χάρυβδη της ανέχειας από την άλλη θα δημιουργήσουν τους απόκληρους της ζωής με πρόσθετα προβλήματα.

Οι δίχως σταματημό ανατιμήσεις των βασικών αγαθών, σε συνδυασμό με το μειωμένο η και ανύπαρκτο εισόδημα, δεν θα αφήσουν εορταστικά περιθώρια για αμέτρητους συμπολίτες μας. Το Ιστολόγιό μας αυτά τα Χριστούγεννα χτυπά επίμονα την πόρτα των φίλων μας και θερμά τους παρακαλεί να συμπαρασταθούν στα απροστάτευτα παιδιά, στις χαροκαμένες οικογένειες και στα περήφανα γηρατειά.

Ελάτε φίλοι μας όλοι μαζί από το υστέρημά μας να ετοιμάσουμε το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι των φτωχών.

Ελάτε όλοι μαζί να βοηθήσουμε την σπιτωμένη φτώχια. Ελάτε όλοι να σκορπίσουμε λίγη χαρά σε μαραμένα χείλη.

Ελάτε να σκουπίσουμε δάκρυα καυτά και αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε όταν ο καθένας από μας πηγαίνοντας στα Super Market για τα όποια ψώνια κάνουμε, πριν εξέλθουμε από αυτό να θυμηθούμε τους εμπερίστατους συνανθρώπους μας αφήνοντας ότι μπορεί ο καθένας έστω ένα κιλό ζάχαρη, ένα βρεφικό γάλα, ένα πακέτο ζυμαρικά ή ότι άλλο νομίζετε και μπορείτε στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο των Super Market  της πρωτοβουλίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με την ένδειξη--

Σας υπενθυμίζουμε ότι η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών καθημερινά προσφέρει 10.000 μερίδες φαγητό σε άστεγους συνανθρώπους μας, επίσης 8.500 δέματα αγάπης σε άπορες οικογένειες καθώς και 3.650.00 μερίδες φαγητού μοιράζονται το χρόνο σε 77 ενορίες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, όπως επίσης 3.000 φάρμακα ημερησίως σε ανασφάλιστους και εμβόλια σε χιλιάδες παιδιά.

Με την ελπίδα και την βεβαιότητα ότι πρόθυμα θα ανταποκριθείτε στη Χριστουγεννιάτικη έκκλησή μας, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων θερμότατα και σας ευχόμαστε με υγεία και χαρά να περάσετε τις Άγιες ημέρες των Χριστουγέννων.

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ

(17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ) † ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΕΚ ΖΑΚΥΝΘΟΥ


Ο θαυμαστός ιεράρχης Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στο ξακουστό νησί της Ζακύνθου, από τους ευγενέστερους, πλουσιότερους και ενδοξότερους άρχοντες της πόλης αυτής. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μώκιος, από το γένος των Σηκούρων, και η μητέρα του Παυλίνα, άνηκε στο γένος των Βαλβίων, που ήταν άρχοντες της γαληνοτάτης αριστοκρατίας των Ενετών.

Όταν απογαλακτίσθηκε και έφτασε σε ηλικία για μάθηση, οι γονείς του τον ανέθεσαν σε θεοσεβείς και σοφούς δασκάλους, από τους οποίους καθώς μάθαινε όχι μόνο τα γράμματα αλλά και τα καλά και θεάρεστα ήθη, επειδή ήταν πολύ ευφυής, έμαθε πολύ σύντομα όσα ήταν αρκετά να του φωτίσουν τη διάνοια, για να καταλάβει την πλάνη του κόσμου, της πρόσκαιρης ζωής τη ματαιότητα και της ψυχής την αθανασία.

Επειδή μάλιστα καθημερινά διακρινόταν σε πράξεις ενάρετες και στη θεοσέβεια, σκέφθηκε να γίνει στρατιώτης του επουράνιου βασιλιά Θεού, οπλισμένος με τον θώρακα της καθαρής πίστης και την πανοπλία των θεάρεστων έργων του, ώστε νικώντας έτσι τους τρεις θανατηφόρους εχθρούς (σάρκα, κόσμο, διάβολο), να μπορέσει και να αξιωθεί να απολαύσει, ως τροπαιούχος νικητής, το αμάραντο στεφάνι της δόξας.

Μοναχός και ιερέας στη Μονή Στροφάδων

Επειδή όμως οι κοσμικές φροντίδες και ο πολυτάραχος θόρυβος των βιοτικών πραγμάτων τον εμπόδιζαν να θέσει σε εφαρμογή τον θεοφιλή σκοπό του και τον θεϊκό έρωτα, αποφάσισε να απομακρυνθεί από τις συγχύσεις και ταραχές του κόσμου, για να μπορεί ατάραχα να εντρυφά στα ουράνια, και να λατρεύει ολόψυχα τον δημιουργό και Σωτήρα Θεό.

Θεωρώντας λοιπόν, κατά τον απόστολο Παύλο (Φιλιπ. 3, 8), τα πάντα ως σκουπίδια [σκύβαλα], περιφρόνησε με γενναιότητα κάθε απόλαυση της παρούσας ζωής, την αγάπη των γονέων, το μέγεθος του πλούτου, την αριστοκρατική καταγωγή, τις τιμές και δόξες των αξιωμάτων, και κάθε άλλο που ήταν αρεστό στη σάρκα και την καλοπέραση, και φεύγοντας από την ιδιαίτερη πατρίδα του, πέταξε σαν αετός υπόπτερος σε ψυχοσωτήρια φωλιά:

Πήγε στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, πού βρισκόταν απέναντι και στο νότιο μέρος της Ζακύνθου, σε απόσταση μέχρι 40 μίλια.Φτάνοντας εκεί γεμάτος πνευματική ευφροσύνη, αφού υποβλήθηκε στην κανονισμένη δοκιμή σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους μοναχούς, έλαβε από τον Ηγούμενο το αγγελικό ένδυμα και έγινε καλόγηρος. Αν και ήταν πολύ νέος στην ηλικία, εντούτοις ξεπερνούσε στις αρετές και τους πιο ηλικιωμένους και ενάρετους πατέρες της Μονής.

Αγρυπνούσε το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας, διαθέτοντας το χρόνο του στην ανάγνωση πνευματικών βιβλίων και σε ύμνους και δοξολογίες προς τον Θεό. Χαλιναγωγούσε τις εμπαθείς ορέξεις της σαρκός και τις δάμαζε με πολυήμερες νηστείες. Με το να στοχάζεται τη μηδαμινότητα της ανθρώπινης φύσης, νικούσε τον δαίμονα της υπερηφάνειας με άκρα ταπείνωση. Και παρόλο που καταγόταν από λαμπρή γενιά, εντούτοις θεωρούσε τον εαυτό του ευτελέστερο και αναξιότερο από όλους.

Γι' αυτό και όλοι οι πατέρες της Μονής τον είχαν ως πρότυπο των αρετών και εικόνα της αγιότητας. Προσπαθούσε μάλιστα ο καθένας τους να μιμείται τη ζωή του, όσο μπορούσε. Αφού πέρασε με επιτυχία το στάδιο της δοκιμασίας, οι προεστώτες της Μονής τον έκριναν άξιο για το βαθμό της ιερωσύνης, ώστε να προσφέρει ιλαστήριες ευχές και αναίμακτες θυσίες στον Θεό, οίκος παλαιά ο Μελχισεδέκ, για τη σωτηρία του κόσμου.

Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης

Αργότερα ένιωσε την επιθυμία να μεταβεί για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και την Ιερουσαλήμ. Με απόφαση της μοναστικής αδελφότητας κρίθηκε σκόπιμο να πάει στα νησιά των Κυκλάδων, για να βρει ευκολότερα κάποιο πλοίο, ώστε να ταξιδέψει προς τους Αγίους Τόπους, καθώς το επιθυμούσε η καρδιά του. Πηγαίνοντας από νησί σε νησί και ζητώντας να βρει την ευκαιρία για να εκπληρώσει το σκοπό του, πέρασε και από την Αθήνα.

Σύμφωνα με την κανονική ιερατική τάξη πήγε να προσκυνήσει και τον μητροπολίτη, ο οποίος είχε ακούσει τα όσα καλά λέγονταν για τον Διονύσιο. Τον παρακίνησε λοιπόν να αναλάβει τη διαποίμανση της Αρχιεπισκοπής της Αίγινας, που τότε χήρευε. Ο Διονύσιος, οντάς ταπεινόφρων και απλός, του εξηγούσε ότι δεν ήταν άξιος για τέτοιο αξίωμα και να δεχτεί τόση φροντίδα ψυχών πάνω του. Ο συνετός όμως μητροπολίτης, που τόσο πολλά είχε ακούσει για τις αρετές του Διονυσίου, που επιβεβαιωνόταν και από τη σεμνοπρεπή του εμφάνιση, τον πίεσε τόσο, ώστε τον έκανε και δέχθηκε, για να μη φανεί ανυπάκουος στα προστάγματα του αρχιερέα.

Τότε ο μητροπολίτης Αθηνών γνωστοποίησε με Γράμμα του προς τον κλήρο και το λαό της Αίγινας την αξία του Διονυσίου και ότι με πιέσεις και παρακάλια και πνευματικές παρακινήσεις τον έκανε να δεχτεί τη διαποίμανσή τους. Οι δε χριστιανοί της Αίγινας με ομόφωνη γνώμη τον εξέλεξαν για ποιμένα και διδάσκαλο τους, δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Θεό, που τους έστειλε για κυβερνήτη και οδηγό τέτοιον άντρα θεοσεβή και άγιο. Σύμφωνα λοιπόν με την τάξη χειροτονήθηκε, από τον μητροπολίτη Αθηνών, αρχιεπίσκοπος Αιγίνης. Πόσο χαρούμενοι ήταν εκείνη την ημέρα οι Αιγινήτες, ας το φανταστεί κάθε θεοσεβής!

Αφού ανέλαβε τη διαποίμανση του λογικού εκείνου ποιμνίου, δεν έπαυε να το διδάσκει καθημερινά με νουθεσίες, ιερά λόγια και ψυχωφελή παραδείγματα. Επειδή όμως η φήμη γι' αυτόν εξαπλωνόταν παντού και όπως ο μαγνήτης τον σίδηρο είλκυε τους πάντες κοντά του για να ακούσουν τα μελιστάλαχτα και θεόσοφα λόγια του, μετά από αρκετό χρόνο αρχιερατείας, επειδή φοβήθηκε μη τυχόν και ο έπαινος των ανθρώπων που τόσο πολύ τον είχε υψώσει, τον γκρεμίσει στο φαράγγι της κενοδοξίας, σκέφθηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο.

Και λοιπόν, αφού άφησε άξιο διάδοχο, ετοιμάσθηκε να Επιστρέψει στην αγαπημένη του πατρίδα, τη Ζάκυνθο. Ευλόγησε τότε το ποίμνιο του και παρακάλεσε τον Κύριο να το διαφυλάττει αβλαβές από ορατούς και αόρατους εχθρούς και να του χαρίζει ότι καλό Επιθυμεί. Αναχωρώντας, γέμισε τους πάντες με υπέρμετρη θλίψη.

Επιστροφή στη Ζάκυνθο. Ησυχαστής στην Αναφωνήτρια

Καθώς έφτασε στην αγαπημένη του πατρίδα, με την επίσημη ιδιότητα του αρχιερέα, όλοι οι συμπατριώτες του πήραν απερίγραπτη χαρά, διότι τον σέβονταν ως νοητό ήλιο της  αγιότητας. Επειδή μάλιστα την περίοδο εκείνη χήρευε η Αρχιεπισκοπή της Ζακύνθου, το 1589 ο Διονύσιος ορίσθηκε με Γράμμα πατριαρχικό να διαποιμάνει επιτροπικώς την εκκλησιαστική εκείνη επαρχία, μέχρι που να γίνει νέα εκλογή, πράγμα που έλαβε χώραν επί πατριαρχίας του τότε πατριάρχη Ιερεμία.

Ο Διονύσιος, όχι με ευχαρίστησή του, αλλά από αγάπη προς τους συμπατριώτες του που τόσο τον παρακάλεσαν, και για να φανεί υπάκουος στην πατριαρχική εντολή, είχε δεχθεί την προσωρινή διαποίμανση της Αρχιεπισκοπής. Όταν όμως κλήρος και λαός ψήφισαν άλλο πρόσωπο, δεν θέλησε πλέον να παραμείνει ζώντας στην κοσμική πόλη, στην οποία δεν είχε την ευκαιρία να επικοινωνεί νοερά με τον δημιουργό του Θεό και να λεπτύνει τον νου του με την θεία μελέτη και την θεϊκή κατανόηση.

Είχε μάλιστα κατάλληλο τόπο, από δεκαετίας, έτοιμο για να ησυχάσει, όπως το επιθυμούσε, στον οποίο τόπο βρισκόταν οικοδομημένο το ξακουστό μοναστήρι της Υπεραγίας Θεοτόκου, της επονομαζόμενης Αναφωνητρίας, που απέχει σχεδόν είκοσι μίλια από την πόλη της Ζακύνθου και δεσπόζει σ' ένα από τα ψηλότερα όρη του νησιού, προς το δυτικό μέρος του. Αυτό το ευαγές μοναστήρι εξουσιάζεται ως κτητορικό δίκαιο από τη Γαληνότατη Αυθεντία των Ενετών. Από αυτήν το είχε λάβει πριν από καιρό ο Διονύσιος
για ησυχαστική κατοικία του. Όπως λοιπόν, πορευόμενος ο Διονύσιος στα υψηλά εκείνα όρη, ανέβηκε υψηλά με το σώμα, έτσι ύψωσε και τον νου του τελείως στα ουράνια.  Τίποτα άλλο δεν σκεφτόταν παρά μόνο το ασύγκριτο κάλλος της τρισηλίου θεότητας.

Και τόσο πολύ ελέπτυνε την ψυχή του με τις νοερές θεωρίες, ώστε μπορώ να πω ότι έγινε όλος ουράνιος. Παραλείπω να περιγράψω τις νηστείες που σκοτώνουν τα πάθη, τις νυχθήμερες προσευχές, τις δύσκολες και βασανιστικές του σώματος χαμευνίες (διότι έχοντας φτιάξει το «κρεβάτι» του με μυτερές πέτρες, το οποίο σκέπαζε ωραία με καλά σκεπάσματα, δεν επέτρεπε σε κανέναν από τους υποτακτικούς του να μπαίνει στο κελί του, για να μην αποκαλυφθεί η αρετή του αυτή, γι' αυτό και τακτοποιούσε μόνος του το πέτρινο κρεβάτι).

Δεν αναφέρομαι στην διαρκή ελεημοσύνη, με την οποία φαινόταν σαν μια βρύση από την οποία τρέχει νερό ασταμάτητα και ποτίζει χορταστικά τους διψασμένους φτωχούς. Διότι κάθε χρόνο, κατά το άγιο Πάσχα της λαμπροφόρου αναστάσεως του Κυρίου, είχε τη συνήθεια να φορτώνει με σιτάρι, όσπρια, αρνιά, κατσίκια και άλλα φαγώσιμα, μια μεγάλη λέμβο του μοναστηριού και να τη στέλνει στην πόλη με καλογήρους της μονής, για να
τα μοιράζουν κρυφά κατά την εντολή του στους φτωχούς. Δεν μνημονεύω τις άλλες αρετές του, με τις οποίες φαινόταν σαν άλλο καρποφόρο δέντρο ο Διονύσιος, που στ' αλήθεια ήταν ένσαρκος άγγελος και άνθρωπος αγγελόμορφος.

Νουθετούσε καθημερινά καθώς δίδασκε τους πατέρες της μονής, όχι μόνο με τον λόγο, αλλά περισσότερο με το καλό του παράδειγμα, το οποίο είναι η πραγματικά αληθινή και πρακτική διδασκαλία, όπως παραγγέλλει και η Γραφή: «ποιείν τε και διδάσκειν» (Πραξ. 1,1). Τους παρακινούσε να τηρούν απαράλλακτα την τάξη και την ηθική της μοναχικής ζωής και να μη τολμήσουν ποτέ να παραβούν καμία από τις υποσχέσεις που έδωσαν τότε που φόρεσαν το αγγελικό σχήμα.

Μεταξύ των πολυάριθμων αρετών που τον στόλιζαν και περισσότερο από όλες έλαμπε η θεώνυμη εκείνη, η οποία ονομάζεται ρίζα και θεμέλιο όλων των αρετών, η κατά Θεόν εννοώ αγάπη προς τον πλησίον που ήταν τόσο πολύ ριζωμένη στην καρδιά του, ώστε ξεπέρασε και αυτά τα όρια της φύσης.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΤΟΝ ΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ

Εκείνο το γιόμα ο ηγούμενος στο μοναστήρι της Παναγίας της Αναφωνήτριας στη Ζάκυνθο Διονύσιος Σιγούρος κι ένας καλόγερος κλάδευαν τα δέντρα στον περίβολο του μοναστηριού, όταν ένα νέος άντρας, φοβισμένος κι ανήσυχος, όρμησε κοντά τους σαν κυνηγημένο αγρίμι και προσέπεσε στα πόδια του πρώτου:

-Σώσε με, γέροντα. Με κυνηγούν να με σκοτώσουν, είπε κι έριχνε ολοένα τα μάτια του με τρόμο κι αγωνία κατά την αυλόπορτα.

Ο ηγούμενος, που ήταν ντόπιος στο νησί και γνώριζε όλους τους συντοπίτες του με το μικρό τους όνομα, κατάλαβε πως ο επισκέπτης δεν ήταν Ζακυνθινός.

-Ποιος, παιδί μου, κατατρέχει έναν ξένο άνθρωπο σ' αυτόν το φιλόξενο τόπο; ρώτησε παραξενεμένος.

-Οι Σιγούροι, γέροντα ... Το Σιγουρέϊκο ολάκερο ... Ξαφνιάστηκε ο αγαθός γέροντας για δεύτερη φορά, καθώς άκουσε πως τον ξένο κυνηγούσαν οι στενοί συγγενείς του.

-Γιατί σε κατατρέχουν οι Σιγούροι;

-Έκαμα φονικό, δέσποτα ...

Σύξυλος απόμεινε λίγες στιγμές ο ηγούμενος:

-Ποιανού αφαίρεσες τη ζωή;

Του άρχοντα Κωνσταντίνου Σιγούρου.

Κάηκε η καρδιά του ηγούμενου, καθώς άκουσε πως σκοτωμένος ήταν ο αδερφός του! Ο πόνος τον έπνιξε. Τα μάτια του υγράνθηκαν. Ένα συναίσθημα παράπονου κι οργής μαζί τύλιξε την καρδιά του και για μια στιγμή πέρασε από το μυαλό του να εκδικηθεί το φονιά του αδερφού του, παραδίνοντάς τον στους διώκτες του για άμεση και δίκαιη τιμωρία.

Για λίγο μονάχα σκέφτηκε έτσι, γιατί ευθύς αμέσως μετάνιωσε. Έβαλε χαλινάρι στο πάθος της εκδίκησης, που γεννήθηκε στην ψυχή του. Όχι, δεν έπρεπε να πάρει εκδίκηση.

Ο ανεξίκακος Κύριος είχε συγχωρήσει τους σταυρωτές Του πάνω στο σταυρό. «Αγαθοποιείτε τους κακοποιούντας υμάς», ήταν η εντολή Του. «Κύριε, ελέησόν με, τον αμαρτωλό», ψιθύρισε κι έκαμε το σημείο του σταυρού.

Στράφηκε κατά το φονιά και, δίχως να του αποκαλύψει πως ήταν αδερφός του θύματος, τον ερώτησε ήρεμα:

-Γιατί, παιδί μου, σκότωσες αυτόν τον καλό άνθρωπο κι αξιότατο άρχοντα στο νησί;

-Η κακιά η ώρα, γέροντα ... Μα μην το ψάχνεις, αποκρίθηκε τρέμοντας πάντα εκείνος. Κρύψε με μονάχα γρήγορα, σε παρακαλώ, να γλιτώσω από τη δικαιολογημένη οργή τους ... 

Κρύψε με, γιατί όπου να ναι καταφτάνουνε στο μοναστήρι και θα με τουφεκίσουν ...

-Θα σε κρύψω ...; Ακολούθα με.

Τον έκρυψε σ'; ένα απόκρυφο σημείο, που μήτε οι καλόγεροι του μοναστηριού δεν γνώριζαν.

Δεν ήταν ο πρώτος τυχαίος μοναχός ο πατέρας Διονύσιος. Όχι. Είχε λάβει μεγάλη μόρφωση κι από εξαίρετους δασκάλους. Και θα μπορούσε να έχει κάποιο αξίωμα ή μια σημαντική κοινωνική διάκριση στη Ζάκυνθο, αν από μικρό δεν τον τραβούσε σαν μαγνήτης ο μοναχικός βίος.

Είχε διατελέσει κι αρχιεπίσκοπος της Αίγινας, μα γρήγορα είχε παραιτηθεί για λόγους ταπεινοφροσύνης κι είχε ξαναγυρίσει στο Μοναστήρι του, για να συνεχίσει το σημαντικό χριστιανικό και φιλανθρωπικό του έργο.

Μόλις που πρόλαβε ν' ασφαλίσει το φονιά κι οι Σιγούροι πρωτοξάδερφα και λοιποί συγγενείς του πλάκωσαν αρματωμένοι, ιδρωμένοι, κατάκοποι και, προπαντός αγριωμένοι:

-Πού είναι ο φονιάς, γέροντα;

Ο πατέρας Διονύσιος καμώθηκε πως δεν γνώριζε τίποτε:

-Δεν είμαστε φονιάδες εδώ, αδέρφια μου ...

-Δε λέμε για τους ανθρώπους του μοναστηριού, αλλά για το φονιά που τρύπωσε δω μέσα πριν από λίγο ...

Ο ηγούμενος κράτησε όλη την ψυχραιμία του. Έπρεπε να τους πείσει όχι μονάχα με τα λόγια του, αλλά και με τη στάση του, πως ο φονιάς δεν ήταν εκεί. Αν υπονοιάζονταν πως τον έκρυβε για λόγους χριστιανικής ανεξικακίας, εκείνοι θα κάνανε το παν να τον ανακαλύψουν.

-Μα τι θέση έχουν τ' άρματα στο Μοναστήρι; πρόσθεσε.

Εκείνοι του εξιστόρησαν τα γεγονότα όλα κι ο πατέρας Διονύσιος άφησε λεύτερα πια τα δάκρυά του, που ως εκείνη τη στιγμή συγκρατούσε με κόπο. Θρήνησε βουβά τον άδικο χαμό του αγαπημένου του αδερφού.

-Ναι, αδέρφια μου, μα τώρα τι γυρεύετε με τα ντουφέκια στο Μοναστήρι; είπε στο τέλος, σφουγγίζοντας τα μάτια του.

-Είδαμε που ο φονιάς τράβηξε κατά δω, γέροντα, και θαρρέψαμε πως θα σου γύρευε καταφύγιο, είπε ένας. Πάμε ... Φεύγουμε ... Όμως κάπου εδώ τριγύρω θα κρύβεται και θα τον εύρουμε ... Δε θα γλιτώσει!

Οι Σιγούροι άφησαν το Μοναστήρι και συνέχισαν την αναζήτηση του φονιά στο νησί. Ο πατέρας Διονύσιος, σαν τα ξαδέρφια του ξεμάκρυναν αρκετά από το Μοναστήρι, πήγε στην κρυψώνα και κάλεσε το φονιά να βγει έξω. Βγήκε εκείνος και βιάστηκε να του καταφιλήσει τα χέρια.

-Σ' ευχαριστώ, άγιε ηγούμενε. Σ' ευχαριστώ, που μου έσωσες τη ζωή ...

-Άνθρωπέ μου, γνωρίζεις ποιος είμαι;

-Όχι, γέροντα.

-Είμαι ο αδερφός του σκοτωμένου, του είπε με φωνή γεμάτη πόνο. Ο αδελφός μου που εσύ του αφαίρεσες τη ζωή, κανέναν δεν είχε βλάψει.

Γιατί το έκανες;

Σάστισε ο άλλος. Πάνιασε το πρόσωπό του και το πάνω χείλι του τρεμόπαιξε: Κακιά ώρα, δέσποτα, δικαιολογήθηκε ξανά τραυλίζοντας.

-Ανάγκη, αδελφέ μου, να μετανιώσεις γι' αυτή σου την πράξη. Να γυρέψεις συχώρεση από το Θεό. Γιατί αν χάσεις την ψυχή σου, τα χεις όλα χαμένα ...

Ο άλλος έβαλε τα κλάματα:

-Μετανιώνω, δέσποτα ...; Μετανιώνω ...

Ο πατέρας Διονύσιος τον συγχώρεσε. Του έδωσε μάλιστα και λιγοστά χρήματα για τις πρώτες του ανάγκες και τον συνόδεψε ως το γιαλό, όπου τον μπαρκάρισε σ' ένα περαστικό καραβάκι για την Πελοπόννησο.

Ο πατέρας Διονύσιος κοιμήθηκε στη Ζάκυνθο στις 17 Δεκεμβρίου 1622 κι η Εκκλησία για τον ενάρετο βίο του, τη χριστιανική και φιλάνθρωπη δράση και τα θαύματά του τον ανακήρυξε άγιο.



ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ


Ελλάδα

Αυτήν την ώρα συνεδριάζει η γενική συνέλευση των γιατρών του ΕΟΠΥΥ για να ληφθεί απόφαση για το μέλλον της απεργίας τους (μετά τις 19 Δεκεμβρίου). Την ίδια ώρα, εκκρεμεί ο καθορισμός ραντεβού του υπουργού Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη με τους γιατρούς, ώστε να αρχίσει ο διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών για τη μεταρρύθμιση στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, όπως ζήτησε ο πρωθυπουργός.

Συνάντηση με τον υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη θα έχει στις 11 το πρωί η Εκτελεστική Γραμματεία της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Στο επίκεντρο της συνάντησης αναμένεται να βρεθούν τα ζητήματα της διαδημοτικής κινητικότητας, αλλά και το θέμα των σχολικών φυλάκων. Πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης με τον εντοπισμό ακατάλληλων κοτόπουλων, που εισήχθησαν από την Ολλανδία για κάλυψη αναγκών της Εθνικής Φρουράς, ζήτησε ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου Φώτης Φωτίου.

Την παραίτηση της προέδρου του ΟΚΑΝΑ Μένης Μαλλιώρη ζήτησε ο υπουργός Υγείας, έπειτα από παρατυπίες που διαπιστώθηκαν στη διαχείριση κονδυλίων. Πίσω από την κίνηση αυτή κρύβεται αντιπαράθεση της υφυπουργού Ζ.Μακρή με την πρόεδρο του Οργανισμού. Τόσο η κ. Μακρή όσο και η κ. Μαλλιώρη δίνουν συνεντεύξεις Τύπου εντός της ημέρας.

Ίχνη ραδιενεργού Καισίου, σε πολύ μικρές μη ανησυχητικές συγκεντρώσεις, ανιχνεύτηκαν στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης, από ερευνητική ομάδα του ΑΠΘ, η οποία αποδίδει το γεγονός στην καύση ξύλου σε τζάκια και ξυλόσομπες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το ραδιενεργό στοιχείο απορροφήθηκε από τα δέντρα ορισμένων περιοχών της Βόρειας Ελλάδας, μέσω του νέφους που κατακάθισε στο έδαφος την περίοδο του πυρηνικού ατυχήματος του Τσέρνομπιλ, το 1986.

Κόσμος

Πιάνουν δουλειά την Τρίτη οι υπουργοί που συγκροτούν τη νέα κυβέρνηση συνασπισμού υπό την Ανγκελα Μέρκελ. Η ίδια ορκίζεται για τρίτη φορά καγκελάριος της Γερμανίας, ενώ αντικαγκελάριος αναλαμβάνει ο αρχηγός του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Αμετακίνητος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναβάθμιση για τον Γ.Φούχτελ.

Συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν έχει στη Μόσχα ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ενώ η Αντιπολίτευση δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει τις διαδηλώσεις στο κέντρο του Κιέβου. Η συνάντηση με τον Πούτιν θεωρείται κρίσιμη, αφού από τα ανταλλάγματα που ενδεχομένως να εξασφαλίσει ο Γιανουκόβιτς θα εξαρτηθεί προς ποια μεριά θα στραφεί η χώρα του: Βρυξέλλες ή Μόσχα;

Νέα στρατηγική ασφάλειας υιοθέτησε η κυβέρνηση της Ιαπωνίας, αυξάνοντας παράλληλα σημαντικά τις στρατιωτικές της δαπάνες. Οι κινήσεις αυτές γίνονται με το βλέμμα στραμμένο στην Κίνα, η οποία προωθεί τα δικά της γεωστρατηγικά σχέδια στην περιοχή.

Λίγες μέρες μετά την εκτέλεση του θείου του νυν ηγέτη της Βορείου Κορέας το καθεστώς τιμά την επέτειο των δύο χρόνων από το θάνατου του Κιμ Γιονγκ Ιλ. Η κρατική τηλεόραση έδειξε εικόνες από τις τελετές, τόσο στη έδρα του Κόμματος, όσο και στο μνημείο που έχει τοποθετηθεί στο κέντρο της Πιονγιάνγκ.

Η βρετανική αστυνομία ανακοίνωσε ότι δεν προκύπτει ανάμειξη της SAS (Special Air Service, μια ειδική μονάδα των βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων) στο θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνα και του επιχειρηματία Ντόντι Αλ-Φαγιέντ, στο Παρίσι το 1997.

Οικονομία

Περίπου 1,3 εκατ. φορολογούμενοι έχουν προμηθευθεί μέχρι σήμερα τα τέλη κυκλοφορίας του 2014. Την τελευταία εβδομάδα περίπου 165.000 πολίτες μεταβαίνουν κάθε ημέρα στις τράπεζες προκειμένου να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας. Έτσι, το ποσοστό εκείνων που έχουν προμηθευτεί τα τέλη διαμορφώνεται από το 7% του συνόλου στις 11 Δεκεμβρίου, στο 25% σήμερα.

Η Alpha Bank ανακοίνωσε σήμερα Τρίτη ότι κατά τη διαδικασία άσκησης παραστατικών τίτλων δικαιωμάτων κτήσεως μετοχών (warrants), μετά το διακανονισμό των εντολών ασκήσεως warrants περιλαμβανομένων και των κλασματικών μετοχών, ασκήθηκαν συνολικά 28.800.631 warrants επί μετοχών εκδόσεως της τράπεζας και κατοχής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Στοιχεία ερευνών που υποστηρίζουν πως στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ και σε βάθος 24.600 ποδών υπάρχει πετρέλαιο 1,2 έως 1,4 δισ. βαρέλια που θα μπορούσε να αποφέρει στην Κύπρο 60 δις. ευρώ, παρουσιάζει σήμερα πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Φιλελεύθερος».

Αθλητισμός

Ο ιδιοκτήτης και πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Βαγγέλης Μαρινάκης, θα έχει συνάντηση με τον Μίτσελ όπου θα γίνει ο απολογισμός της ως τώρα πορείας της ομάδας ενώ θα συζητηθεί και το ενδεχόμενο ενίσχυσης τον Ιανουάριο. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα στο «Γ. Καραϊσκάκης» θα προγραμματιστεί το ραντεβού του προέδρου των «ερυθρόλευκων» με τον Ισπανό τεχνικό.

Ο υποψήφιος επενδυτής του Αρη, Γιάννης Κωνσταντινίδης, κατήγγειλε ότι δέχθηκε απειλές από πρώην παράγοντες των «κιτρίνων», ενώ ξεκαθάρισε ότι για να «μπει» στα διοικητικά της ομάδας πρέπει είτε να υπαχθεί η ΠΑΕ στο άρθρο 99, είτε να υποβιβαστεί στη Γ' Εθνική. Καταγγελίες έκανε και για τον νυν πρόεδρο της ΠΑΕ Αρης, Δημήτρη Ηλιάδη.

Σημαντικό έδαφος στη μάχη του τίτλου έχασε η Ρόμα, η οποία αν και προηγήθηκε δύο φορές στο Μιλάνο, αναδείχθηκε ισόπαλη 2-2 με τη Μίλαν, στο παιχνίδι με το οποίο έπεσε η «αυλαία» της 16ης αγωνιστικής του Campionato. Η ομάδα της «αιώνιας πόλης» διατήρησε το αήττητο στο πρωτάθλημα, αλλά με την 5η ισοπαλία σε 16 αγώνες έμεινε 5 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Γιουβέντους. Ο Βασίλης Τοροσίδης έμεινε στον πάγκο των «Ρωμαίων» σε ένα ακόμη παιχνίδι.


ΓΕΓΟΝΟΤΑ (17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)

1903: Οι αδελφοί Wright πραγματοποιούν την πρώτη πτήση με μηχανοκίνητο αεροπλάνο.

1989: Η τηλεοπτική πρεμιέρα των “Simpsons”.

1997: Ουκρανικό αεροπλάνο που κατευθυνόταν προς την Θεσσαλονίκη και είχε απογειωθεί την Οδησσό με 70 επιβαίνοντες – μεταξύ των οποίων 42 Έλληνες – χάνει τον προσανατολισμό του και τελικώς συντρίβεται στα Πιέρια Όρη. Δεν υπήρξε ούτε ένας επιζών.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

1900: Κατίνα Παξινού, ηθοποιός με αξιόλογη πορεία στο Hollywood.

ΘΑΝΑΤΟΙ

1830: Simon de Bolivar, επαναστάτης – «απελευθερωτής» της Λατινικής Αμερικής από τον ισπανικό ζυγό και οραματιστής των Ηνωμένων Πολιτειών της Νότιας Αμερικής.




ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ

Μεταξ τν ποικλων θησαυρν κα πολυτμων κειμηλων, πο μ πολλ ελβεια φυλσσονται στν ερ Μον το γου Παλου στ γιον ρος, τν πρτη θσι καταλαμβνουν, χωρς μφιβολα, τ Τμια Δρα πο προσφεραν ο τρες ξ νατολν Μγοι στν ς βρφος νανθρωπσαντα Κριο.

Τ Δρα ατ ς γνωστν εναι χρυσς, λβανος κα σμρνα. χρυσς βρσκεται π τν μορφ εκοσι κτ πιμελς σκαλισμνων πιπδων πλακιδων, ποικλων σχημτων (παραλληλογρμμων, τραπεζοειδν, πολυγνων κ.λπ.) κα διαστσεων περπου 5Χ7 κ. Κθε πλακδιο χει διαφορετικ σχδιο πολπλοκης καλλιτεχνικς λειτουργας. λβανος κα σμρνα διατηρονται ς μεγμα μ τ μορφ βδομντα περπου σφαιρικν χανδρν μεγθους μικρς λις.

πειδ πνευματικ κυρως, λλ κα λικ, στορικ κα ρχαιολογικ ξα τν Τιμων Δρων εναι νυπολγιστη, φυλσσονται μ διατερη πιμλεια στ σκευοφυλκιο τς ερς Μονς γου Παλου. Γι λγους σφαλεας εναι κατανεμημνα σ διφορες λειψανοθκες, μνον δ μρος ατν τθεται σ προσκνησι τν πισκεπτν τς ερς Μονς μεταφρεται πρς γιασμν κτς γου ρους στς κατ τπους ερς Μητροπλεις.

Εαγγελιστς Λουκς γρφει γι τν Παναγα τι "διετρει πντα τ ρματα τατα ν τ καρδίᾳ ατς" (Λουκ. β΄ 19 κα 51). Πιστεεται δ π τος Θεολγους ρμηνευτς τι να μεγλο μρος π ατ τματα", τ λγια δηλαδ κα τ γεγοντα τς ζως το Κυρου, Θεοτκος τ κμυστηρεθηκε στν γιο πστολο Λουκ, ποος κα τ συμπεριλαβε στ Εαγγλι του. Δν χωρε καμα μφιβολα τι παρλληλα μ τ για "ρματα" το Κυρου, περαγα Θεοτκος "διετρει" κα ,τι λλο σχετικ μ τν πγεια ζω Του κα φυσικ τ Τμια Δρα.

Σμφωνα μ τν στορικ κα θρησκευτικ μας παρδοσι, Παναγα Μητρα το Κυρου, πρ τς Κοιμσες της, τ παρδωσε μαζ μ τν τιμα σθτα κα τν γα της Ζνη στν κκλησα τν εροσολμων, που κα παρμειναν μχρι τ τος 400 περπου.

Κατ τ τος τοτο, ατοκρτορας ρκδιος τ μετφερε στν Κωνσταντινοπολι πρς γιασμν το λαο κα προβολ κα ρωγ τς Βασιλευοσης, που κα παρμειναν μχρι τς λσες της π τος Φργκους τ τος 1204. Στ συνχεια κα γι ξντα περπου χρνια μεταφρθηκαν, γι λγους σφαλεας, μαζ μ λλα κειμλια κα θησαυρος στ Νκαια τς Βιθυνας, τν προσωριν πρωτεουσα το Βυζαντου. Μετ τν ποχρησι τν σταυροφρων, π ατοκρτορος Μιχαλ Παλαιολγου, πεστρφησαν στν Κωνσταντινοπολι, που παρμειναν μχρι τς ποδουλσες της στος Τορκους τ 1453.

Μετ τν λωσι τς Κωνσταντινουπλεως, ελαβστατη Χριστιαν μητρα το Μωμεθ το κατακτητο Μρω τ μετφερε ατοπροσπως στν ερ Μον γου Παλου στ γιον ρος. Μον ατ τς ταν γνωστ καθσον πατρας της, Γεργιος, βασιλες τς Σερβας, κτισε τν καθολικ να της, πρς τιμν το γου Μεγαλομρτυρος Γεωργου το Τροπαιοφρου.

Κατ τν γιορειτικ παρδοσι, καθς Μρω νβαινε π τν ρσαν (λιμνι) στ Μον, Κυρα Θεοτκος μ περφυσικ τρπο τν μπδισε ν πλησιση στ Μον κα ν παραβιση τ βατον το γου ρους. Ατ πκουσε κα παρδωσε ταπειν τ Τμια Δρα στος ελαβες μοναχος, ο ποοι κα στησαν στ σημεο κενο τς θεομητορικς παρουσας να Σταυρ πο σζεται μχρι σμερα κα λγεται "Σταυρς τς Βασιλσσης". Τ σουλτανικ γγραφο μ τς σχετικς πληροφορες παραδσεως τν Τιμων Δρων φυλσσεται στ ρχεο τς Μονς το γου Παλου.

αθεντικτητα τν Τιμων Δρων στηρζεται κατ να μρος στν προφορικ παρδοσι κα κατ τ πλοιπο στν στορα. κενο μως πο κρδαντα βεβαινει τ γνησιτητα τν Τιμων Δρων εναι ρρητη εωδα πο ρισμνα π ατ διαλεπτως κα ρισμνα κατ καιρος ναδδουν κα πλοσια αματικ κα θαυματουργικ χρις πο μχρι τν μερν μας ναβλζουν.