16 Δεκεμβρίου, 2013

ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΕ ΔΙΣ: ''ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΚΤΗ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ''


Να κάνουν δεκτή την παραίτηση που έχει υποβάλλει με επιστολή του ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος πρότειναν δύο παλαιοί και έμπειροι αρχιερείς στην τελευταία συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου! Οι Μητροπολίτες Καρυστίας Σεραφείμ και Θεσσαλονίκης Άνθιμος,  πρότειναν στον Αρχιεπίσκοπο και τους υπόλοιπους συνοδικούς αρχιερείς να κάνουν δεκτή την παραίτηση που υπέβαλλε πρόσφατα ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος.

Ο 75χρονος ιεράρχης στην επιστολή του είχε υποβάλλει την παραίτησή του (με ανοικτή ημερομηνία) ζητώντας να γίνει δεκτή όταν κάποια στιγμή κριθεί ακατάλληλος να τη διοικήσει και να τη διαποιμάνει με μία προϋπόθεση: να ερωτηθεί προηγουμένως και ο Δήμαρχος της περιοχής. "Δεν μπορεί να εμπαίζεται η Εκκλησία με επικοινωνιακά τρικ" φέρονται να είπαν οι δύο παλαιοί αρχιερείς και εισηγήθηκαν να γίνει άμεσα δεκτή από τη ΔΙΣ η παραίτηση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και να οριστεί πάραυτα Τοποτηρητής, όπως προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης. Προηγήθηκε εκτενής συζήτηση και προβληματισμός επί του θέματος και η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να θέσει προσωρινά την υπόθεση στο συρτάρι μέχρι νεωτέρας.

ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ «ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΖΗΡΙΔΗ»


Στο πλαίσιο του προγράμματος συναντήσεων των μαθητών με ανθρώπους του πνεύματος, που λειτουργεί στο σχολείο, οι μαθητές εξέφρασαν την επιθυμία να επισκεφθούν τον Αρχιεπίσκοπο.

Ο Αρχιεπίσκοπος καλωσόρισε τους 54 μαθητές της έκτης τάξης δημοτικού, τους ευχήθηκε να έχουν υγεία και όρεξη για διάβασμα, γιατί έτσι θα αποκτήσουν γερές βάσεις για το μέλλον.

Οι μαθητές είχαν μελετήσει συνεντεύξεις και δηλώσεις του Αρχιεπίσκοπου και του έθεσαν ερωτήσεις. Σε ερώτηση των παιδιών για το πότε και πώς αποφάσισε να γίνει κληρικός κι αν είναι όπως το φανταζόταν, ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε πως το σκεφτόταν από πολύ μικρή ηλικία, αλλά θεωρεί ότι μία τέτοια απόφαση χρειάζεται ωριμότητα και καλό είναι κάποιος να έχει σπουδάσει και να έχει εργαστεί στην κοινωνία πριν γίνει κληρικός. Ο ίδιος έγινε κληρικός 29 ετών και δεν το έχει μετανιώσει στιγμή.

Σε άλλη ερώτηση των μικρών μαθητών για το πώς έφτασε σε αυτήν τη θέση ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε πως ο Θεός το επέτρεψε και πως ήταν μία μεγάλη διαδρομή, ενώ αυτό που προσπάθησε να κάνει κατά την διάρκεια της διακονίας του ήταν να συμπαραστέκεται στους ανθρώπους που υποφέρουν. Ανέφερε πως υπηρέτησε πολλά χρόνια στην επαρχία Θηβών και Λεβαδείας, ασχολήθηκε με τον άνθρωπο, ενώ μετά ήρθε στην Αθήνα, και είδε ότι είναι αλλιώς τα πράγματα εδώ, αλλά ο πόνος παραμένει και τα προβλήματα υπάρχουν πάντοτε.

Οι μαθητές ρώτησαν τον Αρχιεπίσκοπο για ποιο λόγο τσακώνονται οι άνθρωποι διαφορετικών θρησκειών; Ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε πως δυστυχώς έχει και αυτήν την αρνητική πλευρά η ανθρώπινη ζωή. Επισήμανε πως επειδή δυστυχώς δεν αντέχει ο ένας την διαφορετικότητα του άλλου. Είναι γεγονός ότι τα χαρίσματα άλλος τα χρησιμοποιεί για την συνύπαρξη και άλλος για την διαίρεση. Υπάρχουν όλα μέσα στη ζωή του ανθρώπου.

Τα παιδιά αναφέρθηκαν στα φαινόμενα βίας στο κέντρο της πόλης και ζήτησαν τη γνώμη του Αρχιεπισκόπου για τη λαθρομετανάστευση; «Το θέμα είναι πολύπλοκο» απάντησε ο Αρχιεπίσκοπος και επισήμανε πως «κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να φύγουν από την πατρίδα τους, όχι επειδή το θέλουν, αλλά επειδή δεν έχουν να φάνε και αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.

Ήρθαν στην Ελλάδα κάποιοι για να βρουν καλύτερη τύχη. Τώρα βέβαια φεύγουν. Εμείς ως Έλληνες είμαστε φιλόξενοι. Ο Χριστιανισμός εξάλλου, λέει όταν έχεις ένα κομμάτι ψωμί και ο άλλος δεν έχει θα το μοιραστείς μαζί του».

Για την κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών στο Λύκειο ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε πως «όταν δε συμφωνείς με κάτι προσπαθείς να το αλλάξεις. Σύμφωνα με τη συνθήκη της Βεστφαλίας μπαίνει ένα τέλος στους θρησκευτικούς πολέμους της Δύσης. Θεώρησαν ότι ο άνθρωπος είναι το κέντρο της γης και ό,τι είχε σχέση με το Θεό το έδιωξαν. Αυτό, όμως, μπορεί να γίνει ιδεολογία του καθενός, ιδεολογία κόμματος ή κράτους. Βγάζοντας, λοιπόν, τα θρησκευτικά από τη ζωή μας, υιοθετείται η θεωρία ότι δε μας χρειάζεται ο Θεός και ότι ο καθένας μπορεί να κάνει τα πάντα μόνος του.

Ο άνθρωπος, όμως, έτσι έφτασε στην καταστροφή. Δε σέβεται τον συνάνθρωπό του. Όταν δεν υπάρχει Πατέρας, δηλαδή ο Θεός, δεν υπάρχουν και αδέλφια, δεν υπάρχει αδελφική θέση. Είναι αδελφική θέση ο ένας να έχει δουλειά και άλλος όχι; Είναι αποτέλεσμα αυτού του πράγματος. Υπάρχει όμως και η θέση του Ευαγγελίου που λέει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Υπάρχουν διάφορες ιδεολογίες, ανάλογα με τα συμφέροντα που έχει ο καθένας υποστηρίζει την δική του θεωρία. Μία μερίδα ανθρώπων θέλει να βγάλει το Θεό από τη ζωή μας, για να μπορεί να εκμεταλλεύεται το συνάνθρωπο.

Και αυτό είναι η εκτροπή. Έχοντας τον Θεό μέσα μας, όσες φορές και να πέσουμε θα ξανασηκωθούμε. Τα παιδιά ρώτησαν πώς θα μπορούσαν να συμβάλλουν στο σημαντικό φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας και ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε πως κύριος στόχος της Εκκλησίας είναι να στηρίζει τον άνθρωπο, ενώ παρότρυνε τους μαθητές να βοηθήσουν τους συμμαθητές τους ή τους συνανθρώπους τους που έχουν ανάγκη.

Ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΟΥΡΛΕΜΑΔΗΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ.

 

Ο κ. Δημήτρης Φουρλεμάδης από την «Αλληλεγγύη» της Ι.Α.Α. επί εποχής του μακαριστού Χριστόδουλου… είναι τώρα  Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου Alpha.  

Ο κ. Δημήτρης Φουρλεμάδης προσφάτως όμως εχειροτονήθη και πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Ρουμανίας κ. Δανιήλ.

Ο κ. Φουρλεμάδης μετέβη πριν από λίγο καιρό στη Ρουμανία προκειμένου να χειροτονηθεί. Σύμφωνα με τη real, ο κ. Φουρλεμάδης κυκλοφορεί στη δουλειά του ως λαϊκός χωρίς να φοράει ράσα - δικαίωμα που του δίνει το γεγονός ότι ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας.

Πράγμα που σημαίνει ότι δεν ανήκει σε κάποια μητρόπολη και λειτουργεί όποτε και όπου ο ίδιος θελήσει, αρκεί να έχει τη σύμφωνη γνώμη του οικείου μητροπολίτη, προσφάτως δε  ελειτούργησε στην Μονή του Οσίου Ποταπίου, στο Λουτράκι, όπου  ο μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος, είχε προσκαλέσει τον Αρχιεπίσκοπο Κάτω Δουνάβεως κ. Κασιανό από το Πατριαρχείο Ρουμανίας όπου συλλειτούργησε ο πατήρ Δ. Φουρλεμάδης.
 

ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ


Αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα La Stampa αποφάσισε να παραχωρήσει ο πάπας Φραγκίσκος με αναλυτική αναφορά στις σχέσεις με την ορθοδοξία. «Τα Χριστούγεννα, την περίοδο αυτή γεμάτη συρράξεις, είναι ένα κάλεσμα του Θεού, που μας προσφέρει το δώρο αυτό. Ο Θεός μας περιμένει, δεν κουράζεται, μας περιμένει πάντα. Μας προσφέρει τον δώρο του και στην συνέχεια αρχίζει να μας αναμένει», προσθέτει ο Αργεντινός ποντίφικας.

Ο Ποντίφικας, επιβεβαιώνει, επίσης, ότι «ετοιμάζεται να επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα για να συναντήσει τον "αδελφό" του, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, και να τιμήσουν τα πενήντα χρόνια από τον εναγκαλισμό του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ, που είχε λάβει χώρα, στην πόλη αυτή, το 1964».

Ο πάπας Βεργκόλιο επανέρχεται στο μεγάλο πρόβλημα της πείνας στον πλανήτη μας: «θέλω να πω σε όλους: δώστε να φάει σε όποιον έχει ανάγκη. Αν εργασθούμε και συντονιστούμε με όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, μπορούμε να δώσουμε μια μεγάλη συμβολή στο να ξεπεραστεί αυτή η παγκόσμια τραγωδία», τονίζει ο Φραγκίσκος, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Ο Άγιος Πατέρας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας τονίζει, επίσης, ότι «η μαρξιστική ιδεολογία είναι λανθασμένη, αλλά γνώρισε πολλούς μαρξιστές που ήταν καλοί άνθρωποι» και εξηγεί ότι οι όποιες μέχρι τώρα αναφορές του, ήταν «στην κοινωνική διδαχή της Εκκλησίας» στο ότι «υπήρχε η ελπίδα πως με την οικονομική ανάπτυξη, το ποτήρι θα γέμιζε και θα μπορούσαν να ευνοηθούν και οι πιο φτωχοί. Στην πραγματικότητα, όμως, όταν γεμίζει, το ποτήρι μεγαλώνει, αποκτά μεγαλύτερη διάσταση και για τους φτωχούς δεν μένει τίποτα».

Ο πάπας, στην συνέντευξή του, τονίζει, επίσης, ότι θέλει να αξιοποιήσει τις γυναίκες αλλά δεν θεωρεί ότι βαδίζουμε προς γυναίκες-ιερείς ή πιο συγκεκριμένα καρδινάλιους, ενώ σε σχέση με τους ορθόδοξους προσθέτει: «δέχθηκα, τους εννέα αυτούς μήνες, επισκέψεις πολλών ορθόδοξων αδελφών: του Βαρθολομαίου, του Ιλαρίωνα, του μητροπολίτη Περγάμου Ζηζιούλα, του κόπτη πατριάρχη της Αιγύπτου Τουάντρος. Τους δέχθηκα ως αδελφούς, διαθέτουν την αποστολική διαδοχή".

Προκαλεί πόνο το ότι δεν μπορούμε, ακόμη, να συλλειτουργήσουμε, αλλά η φιλία υπάρχει. Και νομίζω ότι ο δρόμος είναι αυτός: φιλία, κοινή προσπάθεια και προσευχή υπέρ της ενότητας. Δώσαμε ό ένας την ευχή του στον άλλον, ο ένας αδελφός δίνει την ευχή του στον άλλο αδελφό. Ο ένας λέγεται Πέτρος και ο άλλος Ανδρέας, Μάρκος, Θωμάς».

Σημείωσις του Ιστολογίου: Θυμίζουμε πως για πρώτη φορά έγινε η συνάντηση Πάπα Παύλου του ΣΤ΄ και Πατριάρχου Αθηναγόρα στο Όρος των Ελαιών από 5 - 6 Ιανουαρίου 1964.

ΟΛΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ


ANDREA TORNIELLI (VATICAN INSIDER - 15/12/2013)

"Mai avere paura della tenerezza"

Intervista con papa Francesco su Natale, fame nel mondo, sofferenza dei bambini, riforma della Curia, donne cardinale, Ior e prossimo viaggio in Terra Santa
Il Natale per me è speranza e tenerezza...». Francesco racconta a «La Stampa» il suo primo Natale da vescovo di Roma. Casa Santa Marta, martedì 10 dicembre, ore 12.50. Il Papa ci accoglie in una sala accanto al refettorio.
L'incontro durerà un'ora e mezza. Per due volte, durante il colloquio, dal volto di Francesco sparisce la serenità che tutto il mondo ha imparato a conoscere, quando accenna alla sofferenza innocente dei bambini e parla della tragedia della fame nel mondo. Nell'intervista il Papa parla anche dei rapporti con le altre confessioni cristiane e dell'«ecumenismo del sangue» che le unisce nella persecuzione, accenna alle questioni del matrimonio e della famiglia che saranno trattate dal prossimo Sinodo, risponde a chi lo ha criticato dagli Usa definendolo «un marxista» e parla del rapporto tra Chiesa e politica. 

Che cosa significa per lei il Natale?
«È l'incontro con Gesù. Dio ha sempre cercato il suo popolo, lo ha condotto, lo ha custodito, ha promesso di essergli sempre vicino. Nel Libro del Deuteronomio leggiamo che Dio cammina con noi, ci conduce per mano come un papà fa con il figlio. Questo è bello. Il Natale è l'incontro di Dio con il suo popolo. Ed è anche una consolazione, un mistero di consolazione. Tante volte, dopo la messa di mezzanotte, ho passato qualche ora solo, incappella, prima di celebrare la messa dell'aurora. Con questo sentimento di profonda consolazione e pace. Ricordo una volta qui a Roma, credo fosse il Natale del 1974, una notte di preghiera dopo la messa nella residenza del Centro Astalli. Per me il Natale è sempre stato questo: contemplare la visita di Dio al suo popolo».

 Che cosa dice il Natale all'uomo di oggi?

«Ci parla della tenerezza e della speranza. Dio incontrandoci ci dice due cose. La prima è: abbiate speranza. Dio apre sempre le porte, mai le chiude. È il papà che ci apre le porte. Secondo: non abbiate paura della tenerezza. Quando i cristiani si dimenticano della speranza e della tenerezza, diventano una Chiesa fredda, che non sa dove andare e si imbriglia nelle ideologie, negli atteggiamenti mondani. Mentre la semplicità di Dio ti dice: vai avanti, io sono un Padre che ti accarezza. Ho paura quando i cristiani perdono la speranza e la capacità di abbracciare e accarezzare. Forse per questo, guardando al futuro, parlo spesso dei bambini e degli anziani, cioè dei più indifesi. Nella mia vita di prete, andando in parrocchia, ho sempre cercato di trasmettere questa tenerezza soprattutto ai bambini e agli anziani. Mi fa bene, e mi fa pensare alla tenerezza che Dio ha per noi».

Come si può credere che Dio, considerato dalle religioni infinito e onnipotente, si faccia così piccolo?

«I Padri greci la chiamavano "synkatabasis", condiscendenza divina. Dio che scende e sta con noi. È uno dei misteri di Dio. A Betlemme, nel 2000, Giovanni Paolo II disse che Dio è diventato un bambino totalmente dipendente dalle cure di un papà e di una mamma. Per questo il Natale ci dà tanta gioia. Non ci sentiamo più soli, Dio è sceso per stare con noi. Gesù si è fatto uno di noi e per noi ha patito sulla croce la fine più brutta, quella di un criminale». 

Il Natale viene spesso presentato come fiaba zuccherosa. Ma Dio nasce in un mondo dove c'è anche tanta sofferenza e miseria.

«Quello che leggiamo nei Vangeli è un annuncio di gioia. Gli evangelisti hanno descritto una gioia. Non si fanno considerazioni sul mondo ingiusto, su come faccia Dio a nascere in un mondo così. Tutto questo è il frutto di una nostra contemplazione: i poveri, il bambino che deve nascere nella precarietà. Il Natale non è stata la denuncia dell'ingiustizia sociale, della povertà, ma è stato un annuncio di gioia. Tutto il resto sono conseguenze che noi traiamo. Alcune giuste, altre meno giuste, altre ancora ideologizzate. Il Natale è gioia, gioia religiosa, gioia di Dio, interiore, di luce, di pace. Quando non si ha la capacità o si è in una situazione umana che non ti permette di comprendere questa gioia, si vive la festa con l'allegria mondana. Ma fra la gioia profonda e l'allegria mondana c'è differenza». 

È il suo primo Natale, in un mondo dove non mancano conflitti e guerre...

«Dio mai dà un dono a chi non è capace di riceverlo. Se ci offre il dono del Natale è perché tutti abbiamo la capacità di comprenderlo e riceverlo. Tutti, dal più santo al più peccatore, dal più pulito al più corrotto. Anche il corrotto ha questa capacità: poverino, ce l'ha magari un po' arrugginita, ma ce l'ha. Il Natale in questo tempo di conflitti è una chiamata di Dio, che ci dà questo dono. Vogliamo riceverlo o preferiamo altri regali? Questo Natale in un mondo travagliato dalle guerre, a me fa pensare alla pazienza di Dio. La principale virtù di Dio esplicitata nella Bibbia è che Lui è amore. Lui ci aspetta, mai si stanca di aspettarci. Lui dà il dono e poi ci aspetta. Questo accade anche nella vita di ciascuno di noi. C'è chi lo ignora. Ma Dio è paziente e la pace, la serenità della notte di Natale è un riflesso della pazienza di Dio con noi».

In gennaio saranno cinquant'anni dallo storico viaggio di Paolo VI in Terra Santa. Lei ci andrà?

«Natale sempre ci fa pensare a Betlemme, e Betlemme è in un punto preciso, nella Terra Santa dove è vissuto Gesù. Nella notte di Natale penso soprattutto ai cristiani che vivono lì, a quelli che hanno difficoltà, ai tanti di loro che hanno dovuto lasciare quella terra per vari problemi. Ma Betlemme continua a essere Betlemme. Dio è venuto in un punto determinato, in una terra determinata, è apparsa lì la tenerezza di Dio, la grazia di Dio. Non possiamo pensare al Natale senza pensare alla Terra Santa. Cinquant'anni fa Paolo VI ha avuto il coraggio di uscire per andare là, e così è cominciata l'epoca dei viaggi papali. Anch'io desidero andarci, per incontrare il mio fratello Bartolomeo, patriarca di Costantinopoli, e con lui commemorare questo cinquantenario rinnovando l'abbraccio tra Papa Montini e Atenagora avvenuto a Gerusalemme nel 1964. Ci stiamo preparando». 

Lei ha incontrato più volte i bambini gravemente ammalati. Che cosa può dire davanti a questa sofferenza innocente?

«Un maestro di vita per me è stato Dostoevskij, e quella sua domanda, esplicita e implicita, ha sempre girato nel mio cuore: perché soffrono i bambini? Non c'è spiegazione. Mi viene questa immagine: a un certo punto della sua vita il bambino si "sveglia", non capisce molte cose, si sente minacciato, comincia a fare domande al papà o alla mamma. È l'età dei "perché". Ma quando il figlio domanda, poi non ascolta tutto ciò che hai da dire, ti incalza subito con nuovi "perché?". Quello che cerca, più della spiegazione, è lo sguardo del papà che dà sicurezza. Davanti a un bambino sofferente, l'unica preghiera che a me viene è la preghiera del perché. Signore perché? Lui non mi spiega niente. Ma sento che mi guarda. E così posso dire: Tu sai il perché, io non lo so e Tu non me lo dici, ma mi guardi e io mi fido di Te, Signore, mi fido del tuo sguardo». 

Parlando della sofferenza dei bambini non si può dimenticare la tragedia di chi soffre la fame.

«Con il cibo che avanziamo e buttiamo potremmo dar da mangiare a tantissimi. Se riuscissimo a non sprecare, a riciclare il cibo, la fame nel mondo diminuirebbe di molto. Mi ha impressionato leggere una statistica che parla di 10mila bambini morti di fame ogni giorno nel mondo. Ci sono tanti bambini che piangono perché hanno fame. L'altro giorno all'udienza del mercoledì, dietro una transenna, c'era una giovane mamma col suo bambino di pochi mesi. Quando sono passato, il bambino piangeva tanto. La madre lo accarezzava. Le ho detto: signora, credo che il piccolo abbia fame. Lei ha risposto: sì sarebbe l'ora... Ho replicato: ma gli dia da mangiare, per favore! Lei aveva pudore, non voleva allattarlo in pubblico, mentre passava il Papa. Ecco, vorrei dire lo stesso all'umanità: date da mangiare! Quella donna aveva il latte per il suo bambino, nel mondo  abbiamo sufficiente cibo per sfamare tutti. Se lavoriamo con le organizzazioni umanitarie e riusciamo a essere tutti d'accordo nel non sprecare il cibo, facendolo arrivare a chi ne ha bisogno, daremo un grande contributo per risolvere la tragedia della fame nel mondo. Vorrei ripetere all'umanità ciò che ho detto a quella mamma: date da mangiare a chi ha fame! La speranza e la tenerezza del Natale del Signore ci scuotano dall'indifferenza». 

Alcuni brani dell'«Evangelii Gaudium» le hanno attirato le accuse degli ultra-conservatori americani. Che effetto fa a un Papa sentirsi definire «marxista»?

«L'ideologia marxista è sbagliata. Ma nella mia vita ho conosciuto tanti marxisti buoni come persone, e per questo non mi sento offeso». Le parole che hanno colpito di più sono quelle sull'economia che «uccide»... «Nell'esortazione non c'è nulla che non si ritrovi nella Dottrina sociale della Chiesa. Non ho parlato da un punto di vista tecnico, ho cercato di presentare una fotografia di quanto accade. L'unica citazione specifica è stata per le teorie della “ricaduta favorevole”, secondo le quali ogni crescita economica, favorita dal libero mercato, riesce a produrre di per sé una maggiore equità e inclusione sociale nel mondo. C'era la promessa che quando il bicchiere fosse stato pieno, sarebbe trasbordato e i poveri ne avrebbero beneficiato. Accade invece che quando è colmo, il bicchiere magicamente s'ingrandisce, e così non esce mai niente per i poveri. Questo è stato l'unico riferimento a una teoria specifica. Ripeto, non ho parlato da tecnico, ma secondo la dottrina sociale della Chiesa. E questo non significa essere marxista».

Lei ha annunciato una «conversione del papato». Gli incontri con i patriarchi ortodossi le hanno suggerito qualche via concreta?

«Giovanni Paolo II aveva parlato in modo ancora più esplicito di una forma di esercizio del primato che si apra ad una situazione nuova. Ma non solo dal punto di vista dei rapporti ecumenici, anche nei rapporti con la Curia e con le Chiese locali. In questi primi nove mesi ho accolto la visita di tanti fratelli ortodossi, Bartolomeo, Hilarion, il teologo Zizioulas, il copto Tawadros: quest'ultimo è un mistico, entrava in cappella, si toglieva le scarpe e andava a pregare. Mi sono sentito loro fratello. Hanno la successione apostolica, li ho ricevuti come fratelli vescovi. È un dolore non poter ancora celebrare l'eucaristia insieme, ma l'amicizia c'è. Credo che la strada sia questa: amicizia, lavoro comune, e pregare per l'unità. Ci siamo benedetti l'un l'altro, un fratello benedice l'altro, un fratello si chiama Pietro e l'altro si chiama Andrea, Marco, Tommaso...».

L'unità dei cristiani è una priorità per lei?

«Sì, per me l'ecumenismo è prioritario. Oggi esiste l'ecumenismo del sangue. In alcuni paesi ammazzano i cristiani perché portano una croce o hanno una Bibbia, e prima di ammazzarli non gli domandano se sono anglicani, luterani, cattolici o ortodossi. Il sangue è mischiato. Per coloro che uccidono, siamo cristiani. Uniti nel sangue, anche se tra noi non riusciamo ancora a fare i passi necessari verso l'unità e forse non è ancora arrivato il tempo. L'unità è una grazia, che si deve chiedere. Conoscevo ad Amburgo un parroco che seguiva la causa di beatificazione di un prete cattolico ghigliottinato dai nazisti perché insegnava il catechismo ai bambini. Dopo di lui, nella fila dei condannati, c'era un pastore luterano, ucciso per lo stesso motivo. Il loro sangue si è mescolato. Quel parroco mi raccontava di essere andato dal vescovo e di avergli detto: "Continuo a seguire la causa, ma di tutti e due, non solo del cattolico". Questo è l'ecumenismo del sangue. Esiste anche oggi, basta leggere i giornali. Quelli che ammazzano i cristiani non ti chiedono la carta d'identità per sapere in quale Chiesa tu sia stato battezzato. Dobbiamo prendere in considerazione questa realtà». 

Nell'esortazione lei ha invitato a scelte pastorali prudenti e audaci per quanto riguarda i sacramenti. A che cosa si riferiva?

«Quando parlo di prudenza non penso a un atteggiamento paralizzante, ma a una virtù di chi governa. La prudenza è una virtù di governo. Anche l'audacia lo è. Si deve governare con audacia e con prudenza. Ho parlato del battesimo, e della comunione come cibo spirituale per andare avanti, da considerare un rimedio e non un premio. Alcuni hanno subito pensato ai sacramenti per i divorziati risposati, ma io non sono sceso in casi particolari: volevo solo indicare un principio. Dobbiamo cercare di facilitare la fede delle persone più che controllarla. L'anno scorso in Argentina avevo denunciato l'atteggiamento di alcuni preti che non battezzavano i figli delle ragazze madri. È una mentalità ammalata». 

E quanto ai divorziati risposati?

«L'esclusione della comunione per i divorziati che vivono una seconda unione non è una sanzione. È bene ricordarlo. Ma non ho parlato di questo nell'esortazione».

Ne tratterà il prossimo Sinodo dei vescovi?

«La sinodalità nella Chiesa è importante: del matrimonio nel suo complesso parleremo nelle riunioni del concistoro in febbraio. Poi il tema sarà affrontato al Sinodo straordinario dell'ottobre 2014 e ancora durante il Sinodo ordinario dell'anno successivo. In queste sedi tante cose si approfondiranno e si chiariranno». 

Come procede il lavoro dei suoi otto «consiglieri» per la riforma della Curia?

«Il lavoro è lungo. Chi voleva avanzare proposte o inviare idee lo ha fatto. Il cardinale Bertello ha raccolto i pareri di tutti i dicasteri vaticani. Abbiamo ricevuto suggerimenti dai vescovi di tutto il mondo. Nell'ultima riunione gli otto cardinali hanno detto che siamo arrivati al momento di avanzare proposte concrete, e nel prossimo incontro, in febbraio, mi consegneranno i loro primi suggerimenti. Io sono sempre presente agli incontri, eccetto la mattina del mercoledì per via dell'udienza. Ma non parlo, ascolto soltanto, e questo mi fa bene. Un cardinale anziano alcuni mesi fa mi ha detto: "La riforma della Curia lei l'ha già cominciata con la messa quotidiana a Santa Marta". Questo mi ha fatto pensare: la riforma inizia sempre con iniziative spirituali e pastorali prima che con cambiamenti strutturali». 

Qual è il giusto rapporto fra la Chiesa e la politica?

«Il rapporto deve essere allo stesso tempo parallelo e convergente. Parallelo, perché ognuno ha la sua strada e i suoi diversi compiti. Convergente, soltanto nell'aiutare il popolo. Quando i rapporti convergono prima, senza il popolo, o infischiandosene del popolo, inizia quel connubio con il potere politico che finisce per imputridire la Chiesa: gli affari, i compromessi... Bisogna procedere paralleli, ognuno con il proprio metodo, i propri compiti, la propria vocazione. Convergenti solo nel bene comune. La politica è nobile, è una delle forme più alte di carità, come diceva Paolo VI. La sporchiamo quando la usiamo per gli affari. Anche la relazione fra Chiesa e potere politico può essere corrotta, se non converge soltanto nel bene comune». 

Posso chiederle se avremo donne cardinale?

«È una battuta uscita non so da dove. Le donne nella Chiesa devono essere valorizzate, non "clericalizzate". Chi pensa alle donne cardinale soffre un po' di clericalismo». 

Come procede il lavoro di pulizia allo Ior?

«Le commissioni referenti stanno lavorando bene. Moneyval ci ha dato un report buono, siamo sulla strada giusta. Sul futuro dello Ior si vedrà. Per esempio, la "banca centrale" del Vaticano sarebbe l'Apsa. Lo Ior è stato istituito per aiutare le opere di religione, missioni, le Chiese povere. Poi è diventato come è adesso».

Un anno fa poteva immaginare che il Natale 2013  lo avrebbe celebrato in San Pietro?

«Assolutamente no». 

Si aspettava di essere eletto?

«Non me l'aspettavo. Non ho perso la pace mentre crescevano i voti. Sono rimasto tranquillo. E quella pace c'è ancora adesso, la considero un dono del Signore. Finito l'ultimo scrutinio, mi hanno portato al centro della Sistina e mi è stato chiesto se accettavo. Ho risposto di sì, ho detto che mi sarei chiamato Francesco. Soltanto allora mi sono allontanato. Mi hanno portato nella stanza adiacente per cambiarmi l'abito. Poi, poco prima di affacciarmi, mi sono inginocchiato a pregare per qualche minuto insieme ai cardinali Vallini e Hummes nella cappella Paolina». 

ΠΩΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΕΣ ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΚΕΦΑΛΕΣ ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ ΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ


Το τελευταίο φορτίο καυσίμου από παροπλισμένες πυρηνικές κεφαλές της σοβιετικής εποχής έφθασε χθες στις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να αξιοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας. Από το 1993, ρωσικό ουράνιο παράγει το 10% του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνεται στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο αμερικανο-ρωσικής συμφωνίας, η οποία υπεγράφη στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν όταν, κατά την επίσκεψή του στη Ρωσία, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αμερικανός αξιωματούχος βρήκε ουράνιο από χιλιάδες παροπλισμένες κεφαλές μέσα σε ετοιμόρροπες αποθήκες. Εν μέσω ανησυχίας ότι το υλικό δεν ήταν καλά ασφαλισμένο και θα μπορούσε να πέσει σε λάθος χέρια, η Ουάσιγκτον ζήτησε να το αγοράσει. Παρά την αρχική απροθυμία, η Μόσχα συμφώνησε τελικά να μετατρέψει σε πυρηνικό καύσιμο 500 τόνους ουρανίου κατάλληλου για χρήση σε βόμβες και να το πουλήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η συμφωνία απέφερε στη Ρωσία κέρδη ύψους άνω των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ και τα αμερικανικά πυρηνικά εργοστάσια επωφελήθηκαν αγοράζοντας σε συμφέρουσα τιμή καύσιμο που αντιστοιχεί σε 20.000 βόμβες και μετατρέποντάς το σε σχετικά καθαρό ηλεκτρικό ρεύμα. «Αυτή η συμφωνία αποτελεί παράδειγμα για το τι μπορούν να πετύχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία όταν συνεργάζονται», δήλωσε ο αμερικανός υπουργός Ενέργειας Έρνεστ Μονίζ.

«Θα χρησιμοποιήσουμε αυτήν την επιτυχία και για άλλες δραστηριότητες που εξυπηρετούν τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, μεταξύ μας και με τους εταίρους μας διεθνώς.» Τραγική ειρωνεία, η προειδοποίηση του αντιπροέδρου της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Ρογκόζιν, ανήμερα της παράδοσης του τελευταίου φορτίου καυσίμων, ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εάν δεχθεί επίθεση - μια απάντηση στην υλοποίηση του αμερικανικού προγράμματος Prompt Global Strike για την ανάπτυξη συμβατικού όπλου ικανού να χτυπήσει με ακρίβεια, οπουδήποτε στη γη, μέσα σε λίγα λεπτά.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ


Ελλάδα

Με την επανεκλογή του Φώτη Κουβέλη στην προεδρία της ΔΗΜΑΡ και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας για την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 2ου Συνεδρίου της Δημοκρατικής Αριστεράς. Ποια στελέχη αναδείχθηκαν στην Κεντρική Επιτροπή.

Μετά τις συστάσεις για περιορισμό της χρήσης τζακιών, στις οποίες οι πολίτες δεν φαίνεται να ανταποκρίθηκαν ιδιαίτερα - δεδομένου ότι χιλιάδες οικογένειες παραμένουν χωρίς ρεύμα και άλλες αδυνατούν να πληρώσουν πετρέλαιο για τη θέρμανσή τους -, το υπουργείο Περιβάλλοντος ετοιμάζει την υπουργική απόφαση για την παροχή δωρεάν ρεύματος τις ημέρες με αιθαλομίχλη.

Την ερχόμενη Πέμπτη θα συζητηθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής η πρόταση του εμπορικού συλλόγου της Αθήνας να παραμείνουν ανοικτά τα καταστήματα έως τις 11 το βράδυ το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου. Την «Λευκή Νύχτα» στην Αθήνα έχει ήδη προαναγγείλει ο Δήμος στο χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα εκδηλώσεών του.

Διήμερη επίσκεψη επίσκεψη στο Ισραήλ πραγματοποιεί από τη Δευτέρα ο υπουργός Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, δύο μήνες μετά τη σύγκληση του διμερούς Συμβουλίου Συνεργασίας. Ο κ. Αβραμόπουλος θα έχει συνομιλίες με τον ομόλογό του Μοσέ Γιαλόν, ενώ θα γίνει δεκτός και από τον πρόεδρο Σιμόν Πέρες.

Αν και η κινητοποίηση των διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Αθηνών συνεχίζεται για ακόμη 48 ώρες, η απεργιακή επιτροπή ανακοίνωσε πως δεν θα περιφρουρήσει την απεργία, κάτι που σημαίνει ότι το Ίδρυμα θα ανοίξει σήμερα, Δευτέρα, για την έναρξη των μαθημάτων. Οι διοικητικοί υπάλληλοι συγκεντρώνονται το πρωί έξω από τη ΓΑΔΑ, καθώς εκεί έχουν κληθεί να καταθέσουν τα μέλη του προεδρείου της Γενικής Συνέλευσης της 2ας Δεκεμβρίου. Οι απεργοί κάνουν λόγο για προσπάθεια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.

Κόσμος

Πηγή έντασης έγινε για μια ακόμα φορά η επαρχία Ξινγιάγνγκ, όπου ζουν οι μουσουλμάνοι Ουιγούροι της Κίνας. Τουλάχιστον 16 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε συγκρούσεις αστυνομικών με «ομάδες που έφεραν εκρηκτικά» στην πόλη Κασγκάρ. Σε ετοιμότητα κάλεσε τις Ένοπλες Δυνάμεις η πρόεδρος της Νοτίου Κορέας, φοβούμενη ότι μετά την εκτέλεση του Νο2 του καθεστώτος στη Βόρειο Κορέα θα σημειωθούν προβοκάτσιες. Ο Γιανγκ Σονγκ Τάεκ εκτελέστηκε έπειτα από μία σύντομη στρατιωτική δίκη, κατά την οποία κρίθηκε ένοχος για προδοσία.

Ο θανάσιμος τραυματισμός ενός εργάτη στο υπό κατασκευή στάδιο του Μανάους, όπου θα διεξαχθούν αγώνες του Μουντιάλ, προκάλεσε την παρέμβαση της βραζιλιάνικης δικαιοσύνης. Ο εισαγγελέας διέταξε το πάγωμα των εργασιών, έως ότου η κατασκευάστρια εταιρεία παρουσιάσει αναφορά με τα αίτια του δυστυχήματος. Ο εργάτης έπεσε στο κενό από ύψος 30 μέτρων. Με το σαρωτικό 62% των ψήφων, αλλά και με την αποχή σε εξίσου υψηλό ποσοστό, η Μισέλ Μπατσελέτ εξελέγη για δεύτερη φορά πρόεδρος της Χιλής. Η υποψήφια της κεντροαριστεράς επικράτησε άνετα στον β' γύρο, έναντι της Έβελιν Ματέι, η οποία έλαβε το 38% των ψήφων. Τα δύσκολα για την τέως (και νέα) πρόεδρο τώρα αρχίζουν.

Ένα τεράστιο κύμα παρέσυρε την Κυριακή επτά νέους σε μια παραλία της περιοχής Σεσίμπρα, στη νότια Λισαβόνα, με αποτέλεσμα ο ένας από αυτούς να χάσει τη ζωή του, ενώ η τύχη άλλων πέντε αγνοείται. Ένας φοιτητής από την παρέα κατάφερε να βγει στην ακτή και να ειδοποιήσει τις αρχές.

Οικονομία

Στην ανάγκη προσήλωσης της οικονομικής πολιτικής στις διαρθρωτικές αλλαγές θα αναφέρεται η Ενδιάμεση Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη Νομισματική Πολιτική 2013 που θα υποβληθεί αύριο, Τρίτη, στη Βουλή και το Υπουργικό Συμβούλιο. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην έκθεση θα εμπεριέχεται πρόβλεψη για ανάπτυξη το 2014 και θα υπογραμμίζεται πως η διορθωτική προσαρμογή βασικών μεγεθών, αποτελεί την απαρχή της εξισορρόπησης και αναδιάρθρωσης της οικονομίας.

Η Alpha Bank ανακοίνωσε ότι από σήμερα, Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013, οι δικαιούχοι λογαριασμών καταθέσεων της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου μπορούν να εξυπηρετούνται από το δίκτυο των καταστημάτων της Alpha Bank. Να ανασταλεί για δύο έτη η εφαρμογή του καθολικού φόρου υπεραξίας στην πώληση ακινήτων ζητούν φορείς της αγοράς. Σήμερα, Δευτέρα η ΓΣΕΒΕΕ και η Ομοσπονδία Κτηματομεσιτών Ελλάδος διοργανώνουν συνέντευξη Τύπου για τις επιπτώσεις που θα έχει στην αγορά ακινήτων το νομοσχέδιο για την φορολογία στα ακίνητα, οι πλειστηριασμοί και ο υπέρογκος φόρος υπεραξίας στην πώληση ακινήτων.

Αθλητισμός

Επίδειξη δύναμης στο β' ημίχρονο του αγώνα με τη Βαλένθια έκανε η Ατλέτικο Μαδρίτης, που νίκησε 3-0 και συνεχίζει την ξέφρενη πορεία της. Ο Ντιέγκο Κόστα άνοιξε το σκορ στο 59΄, ο Ραούλ Γκαρθία πέτυχε το 2-0 πέντε λεπτά αργότερα, ενώ στο 74΄ ο Ντιέγκο Κόστα έχασε πέναλτι. Η Αθλέτικ Μπιλμπάο πήρε ισοπαλία 1-1 από τη Σεβίλη στο «Σάντσεθ Πιθχουαν» και παραμένει στην 4η θέση της βαθμολογίας μετά την 16η αγωνιστική της Primera Division.

Παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0, η Μαρσέιγ κατάφερε να αποσπάσει ισοπαλία 2-2 από τη Λιόν στο «Ζερλάν», σε αναμέτρηση με την οποία ολοκληρώθηκε η 18 αγωνιστική του πρωταθλήματος Γαλλίας. Σε ένα πολύ σπουδαίο ματς που έγινε στο «Σαν Πάολο» η Νάπολι νίκησε 4-2 την Ιντερ και παραμένει στην τρίτη θέση της βαθμολογίας, μετά απο 16 αγωνιστικές στο Campionato. Οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν 3-2 στο ημίχρονο, οι «νερατζούρι» πίεσαν έντονα στη συνέχεια, αλλά η αποβολή του Αλβαρες στο 71' τούς στοίχισε, καθώς δέκα λεπτά αργότερα ο Καγεχόν «καθάρισε» το ματς. Στις καθυστερήσεις ο Χαντάνοβιτς της Ιντερ απέκρουσε εντυπωσιακά πέναλτι του Πάντεφ.


ΓΕΓΟΝΟΤΑ (16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)

1803: Εξήντα σουλιωτοπούλες χορεύουν τον χορό του Ζαλόγγου και πέφτουν στον γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους.

1899: Ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα της Μίλαν.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

1770: Ludwig van Beethoven, Γερμανός συνθέτης της εποχής του ρομαντισμού.

1775: Jane Austen, Αγγλίδα συγγραφέας.

ΘΑΝΑΤΟΙ

1916: Grigori Rasputin, Ρώσος καλόγερος που είχε σημαντική επιρροή στην «αυλή» του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας.




Η ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΩΝ «11» (ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ) ΦΕΡΝΕΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ!


Ενα βήμα πριν από την (τυπική) διάσπαση, που μπορεί να προκαλέσει και ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις με δεδομένη την οριακή πλειοψηφία της σημερινής κυβέρνησης στη Βουλή, βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ. Η κίνηση των 11 που σημειώθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά την εκδήλωση των «58» στο «Ακροπόλ» συνδέεται άμεσα με τις διεργασίες είτε για την ευθεία αμφισβήτηση και εν τέλει αντικατάσταση του Ευάγγελου Βενιζέλου από την ηγεσία είτε για τη δημιουργία νέου κομματικού φορέα που θα απευθύνεται στην «παραδοσιακή» βάση του ΠΑΣΟΚ.

Οι 11 βουλευτές και στελέχη που ζήτησαν έκτακτη σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής έχουν σχεδόν στο σύνολό τους «παπανδρεϊκές» καταβολές. Πρόκειται για τους βουλευτές Φ. Σαχινίδη, Θ. Μωραΐτη και Γ. Ντόλιο, και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Α. Κελεπούρη, Β. Κίτσιο, Α. Μακρυπίδη, Στ. Ξεκαλάκη, Μαν. Οθωνας, Αφρ. Παπαθανάση, Γ. Πεταλωτή, Κ. Τάτση, ενώ προς υποστήριξή τους έσπευσε η υπό τον Μιχάλη Καρχιμάκη Κίνηση των 75.

 Ο Παπανδρέου

Ο πρώην πρωθυπουργός, πάντως, παρακολουθεί μακρόθεν (τουλάχιστον προς το παρόν) τις διεργασίες χωρίς να τον στενοχωρεί φυσικά καθόλου το «πριόνισμα» του κ. Βενιζέλου. Περισσότερο, όμως, και από την όποια συμπόρευση με τον κ. Παπανδρέου, η κίνηση των 11 έχει σχέση με τα αδιέξοδα που αναπτύσσονται στο ΠΑΣΟΚ. Βουλευτές και στελέχη βλέπουν με πανικό να πλησιάζει η ώρα των εκλογών και η πιθανότητα της πολιτικής και εκλογικής «εξαφάνισής» τους να μεγαλώνει διαρκώς.

Την ίδια ώρα εγκαλούν τον κ. Βενιζέλο ότι ενδιαφέρεται μόνο για το δικό του μέλλον και των πολύ στενών πολιτικών φίλων του. Αυτό υπονοούσε και ο Θ. Μωραΐτης με τη δήλωση-απάντησή του στη Χαριλάου Τρικούπη (στο πλαίσιο της πρώτης ανταλλαγής πυρών) «η απόφασή μας είναι να υπερασπιστούμε την παράταξη και όχι να τη “διαπραγματευτούμε” όπως φαίνεται ότι κάποιοι θέλουν, προκειμένου να βρουν σανίδα πολιτικής επιβίωσης».

Σε πρώτη φάση, το «αντιβενιζελικό» μπλοκ σκοπεύει να πιέσει τον σημερινό αρχηγό του κόμματος να αναπροσαρμόσει τη σχέση του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. που θεωρούν ότι σφυρηλατείται έτι περαιτέρω μέσω της πρωτοβουλίας των 58 και της προοπτικής για μια ελληνικού τύπου «εκσυγχρονιστική» Ελιά.

 Ανακατατάξεις

Το επιχείρημά τους είναι ότι, αν επέλθει ρήξη μεταξύ των δύο νυν κυβερνητικών εταίρων, μπορεί να προκύψει άλλο κυβερνητικό σχήμα από τη σημερινή Βουλή χωρίς να είναι αναπόφευκτες οι εκλογές. Αυτό σημαίνει πιθανότατα και γενικότερες ανακατατάξεις στον κομματικό χάρτη. Οι διαφωνούντες με τον κ. Βενιζέλο ποντάρουν στο ότι θα ήταν δίκοπο μαχαίρι τυχόν διαγραφή τους, αφού μπορεί να πέσει η κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο, ότι επελέγη να υπογράψουν τρεις βουλευτές την επιστολή των 11 όταν προ ολίγων ημερών ο νέος Προϋπολογισμός ψηφίστηκε από 153 βουλευτές.

Το σενάριο της ανοιχτής αμφισβήτησης του κ. Βενιζέλου έχει τεθεί επίσης επί τάπητος. Κατά συνέπεια, το ενδεχόμενο της διάσπασης είναι υπαρκτό, αφού ο νυν αρχηγός δεν προβλέπεται να παραδώσει την ηγεσία. Σε αυτήν την περίπτωση δρομολογούνται ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.

Το εναλλακτικό σενάριο προβλέπει «λελογισμένη» αμφισβήτηση μέχρι έως τις εκλογές (ευρωεκλογές ή εθνικές) και απομάκρυνση του κ. Βενιζέλου μετά τη διαφαινόμενη συντριβή. Σε αυτήν την περίπτωση, εφόσον υπάρχει ακόμη ΠΑΣΟΚ, ο νέος αρχηγός θα επιχειρήσει να το επαναφέρει στην αριστερή «κοίτη» του και να βρει διαύλους συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα. Φιλοδοξίες να παίξει αυτόν τον ρόλο έχει και ο Κ. Σκανδαλίδης που, πάντως, απέφυγε να ταυτιστεί με τους 11, εκ των οποίων επιχειρεί να αναδειχθεί ως αρχηγός ο Θ. Μωραΐτης.

Σε περίπτωση που τα πράγματα οδηγηθούν γρήγορα σε ρήξη στο ΠΑΣΟΚ, θα τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο για δημιουργία νέου φορέα, με στόχο να στεγάσει και όλες τις άλλες πασοκογενείς κινήσεις που δεν θέλουν να συμπορευτούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ουσία των Χριστουγέννων είναι η αγάπη του Θεού, η συγκατάβασις της θείας αγάπης, η θυσία του Θεού, ο πλούτος της συγκαταβάσεως της αγάπης του Θεού για μας.Θεός δεν σημαίνει κυβερνήτης που κάθεται ψηλά στα σύννεφα αδιάφορος, όπως τον εικόνιζαν μερικοί αρχαίοι λαοί, αλλά σημαίνει Εκείνον ο οποίος έρχεται για μας, έρχεται κοντά στο πλάσμα Του, για να το αρπάξει στην αγκαλιά Του, να το πάρει στους ώμους Του, να λυτρώσει το απολωλός, να το πάρει κοντά Του, να το βάλει σε μια νέα ζωή, να του φτιάξει μια καινούρια κατάσταση χάριτος, αγάπης, ενότητος με τον Θεό.

Αυτό είναι το μεγάλο θέμα και δεν είναι τα τόσα άλλα με τα οποία ασχολούμεθα. Εδώ είναι η ουσία, εδώ είναι το παν. Θεός συγκαταβαίνων, ταπεινούμενος, παροικών εν τω Σπηλαίω και εν τη Φάτνη, για να ενωθεί μαζί μας, για να μας ανεβάσει σε κάτι καλύτερο. Το τονίζουμε αυτό και σήμερα, επειδή μας το τόνισαν το Ευαγγέλιό μας και η Υμνολογία μας, ότι αυτό είναι το Ευαγγέλιο, δηλαδή το άγγελμα το μοναδικό για τον άνθρωπο, να νοιώσουμε την αγάπη του Θεού.

Είμαστε προσκολλημένοι, εμείς οι άνθρωποι, και δεμένοι με πολλά πράγματα, με πολλά είδωλα. Έστω κι αν λέμε ότι δεν προσκυνούμε τα είδωλα, στην πραγματικότητα πολλοί από μας λατρεύουμε με απέραντη αφοσοίωση ποικίλα είδωλα, την σάρκα μας, το εγώ μας, το χρήμα μας. Έχουμε τόσες θρησκείες! Αλλά το ζήτημα είναι ότι είναι καμουφλαρισμένες, και ο πονηρός μας κάνει να μη λέμε ότι είμαστε ειδωλολάτρες, αλλά μας κάνει στην πράξη τέτοιους. Λατρεύουμε λοιπόν τις ανέσεις, τις συμβατικότητες, τις μικρότητες, την σχετικοκρατία, την συμφεροντολογία.

Αυτά είναι τα κάστρα, τα οποία έχουμε μέσα μας οχυρωμένα, τα οποία δεν εννοούμε να τα αφήσουμε πολλές φορές, παρ’ όλο που στην επιφάνεια βάζουμε ένα επίχρισμα ευλαβείας και μια συμβατικότητα θρησκευτικοφανείας. Η μεγάλη γιορτή έρχεται να μας πει, μέσα στην συγκλονιστική απλότητα του Σπηλαίου, ότι στην καινούρια κτίση, στην νέα θρησκεία, που λέγεται Χριστιανισμός, δεν έχουν τόπο οι συμβατικότητες, η σχετικοκρατία των τύπων. Για να μπεις στο Σπήλαιο, χρειάζεται αγνή καρδιά. Το μονοπάτι της αγνότητος της ψυχής και των διαθέσεων, αυτό μας προσεγγίζει προς την Βηθλεέμ.

Και μόνο εκείνοι οι οποίοι έχουν το σθένος, τη δύναμη, την ειλικρίνεια να ξεκολλήσουν το άτομό τους απ’ τα είδωλα, να απαλλαγούν από την λατρεία του Εγώ και του χρήματος, αυτοί μπορούν ν’ αντικρύσουν το Βρέφος, αυτοί μπορούν να συλλάβουν το νόημα της πίστεως και της υπάρξεως του ανθρώπου, το νόημα της ζωής εν τελευταία αναλύσει, που βρίσκεται υπό την πνοήν του Θεού.

Και δεν μπορεί η ζωή να κυβερνάται απ’ αυτά τα τόσο ψεύτικα και αμφίβολα είδωλα. Όπως τα μάτια μας είναι πλασμένα για να αντικρύζουν το φως, τα αυτιά μας να ακούν τους ήχους, η μύτη μας για να εισπνέει το οξυγόνο, έτσι και οι ψυχές μας είναι να νοιώθουν τον Θεό. Το νόημα τη ψυχής μας δεν είναι άλλο, δεν είναι να χορταίνει επίγεια, σχετικά και βρωμερά πολλάκις αγαθά. Αλλά να μπορεί με ειλικρίνεια να εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της αγάπης του Θεού. Να μπορεί να αναπνέει το μέγα γεγονός της θεϊκής συγκαταβάσεως, της απόλυτης αγάπης, η οποία είναι θυσία και την οποία μας δείχνει σήμερα η σάρκωση του Υιού του Θεού.[…]

Δεν μπορεί η ζωή μας επάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη να βαδίσει αληθινά, σε μια τροχιά πραγματική, εάν δεν εισέλθει στην σφαίρα αυτή του μυστηρίου του Θεού, ο Οποίος σαρκούται για να σταυρωθεί μεθαύριον. Του μυστηρίου, που αρχίζει από την Βηθλεέμ και κορυφώνεται στον Γολγοθά. Του μυστηρίου μιας τέτοιας συγκλονιστικής θυσίας, η οποία είναι ξεχείλισμα ειλικρινούς αγάπης, είναι δόσιμο για τον αγαπώμενο, είναι προσφορά για την εξύψωση του πλάσματος.