10 Νοεμβρίου, 2013

ΣΤΗ ΧΙΟ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ


Στη Χίο έφτασε το πρωί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, για να παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο για τα 101 χρόνια από την απελευθέρωση του νησιού από τον Οθωμανικό ζυγό. Ο Αρχιεπίσκοπος έφτασε στο νησί συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιο και τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Αρχιμ. Μάξιμο Παπαγιάννη.

Τους υποδέχθηκαν στο αεροδρόμιο ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσών κ. Μάρκος, ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης, ο Δήμαρχος της Χίου, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, των Ενόπλων Δυνάμεων, κληρικοί και λαϊκοί. Ο Μητροπολίτης Χίου καλωσόρισε τον Αρχιεπίσκοπο λέγοντάς του πως "είστε ευπρόσδεκτος στο νησί 365 μέρες το χρόνο". Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Χίου και τις Τοπικές Αρχές για την υποδοχή και τόνισε πως είναι ιδιαίτερα ευτυχής που βρίσκεται στο νησί για τον εορτασμό της επετείου της απελευθέρωσης, άλλωστε στη σημερινή εποχή είναι πολύ σημαντικές τέτοιες εκδηλώσεις".

Αμέσως μετά ο Αρχιεπίσκοπος και η συνοδεία του επισκέφθηκαν την Ιερά Μονή Αγίου Μηνά και αμέσως μετά τον Ιερό Ναό Αγίου Μάρκου Βροντάδου. Ο Μητροπολίτης Χίου καλωσόρισε τον Αρχιεπίσκοπο στην ενορία την οποία μεγάλωσε και του ζήτησε να ευλογήσει το Ναό και τους πιστούς. Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη για την πρόσκληση να παραβρεθεί στο νησί για την εορτή του Αγίου Μηνά και για τις εκδηλώσεις για την εκατοστή πρώτη επέτειο απελευθέρωσης του νησιού.

ΑΘΛΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΝ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ


Μέλη του Σωματείου Δρομέων Κύπρου "Περικλής Δημητρίου" επισκέφθηκαν χθες το μεσημέρι τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο για να πάρουν την ευχή του για την συμμετοχή τους στον σημερινό μαραθώνιο που διεξήχθη στην Αθήνα. Τα μέλη του Σωματείου με επικεφαλής τον πρόεδρό τους κ. Σωκράτη Σωκράτους ευχαρίστησαν τον Αρχιεπίσκοπο που τους δέχθηκε, ενώ τον ενημέρωσαν για την ιστορία του σωματείου, τους σκοπούς της ίδρυσής του, αλλά και τους στόχους που έχουν θέσει.

Ο Αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε στους αθλητές καλή επιτυχία στον αγώνα δρόμου, αλλά και στους εθελοντές του σωματείου καλή συνέχεια στο έργο τους με δύναμη και πίστη. Συζήτησε, ωστόσο, με τα μέλη για την προετοιμασία τους, ενώ αναφέρθηκε και στο ταξίδι που πραγματοποίησε στην Κύπρο πριν λίγες ημέρες. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος πρόσφερε σε όλα τα μέλη από ένα μικρό σταυρό ως ευλογία, ενώ ο πρόεδρος του σωματείου του έδωσε το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων, μία αναμνηστική πλακέτα, καθώς και μία μπλούζα του συλλόγου ως ενθύμιο της επίσκεψής τους.

Το σωματείο Δρομέων Κύπρου "Περικλής Δημητρίου" ιδρύθηκε το 1987 από ερασιτέχνες δρομείς, λάτρεις του αθλητισμού, στη Λευκωσία. Πήρε το όνομα του από τον αείμνηστο μαραθωνοδρόμο Περικλή Δημητρίου ο οποίος υπήρξε ένας αγνός, ιδεαλιστής αθλητής, φιλάνθρωπος και υπόδειγμα συμπεριφοράς και αρχών. Το σωματείο ιδρύθηκε με σκοπό να συνενώσει όλους τους ερασιτέχνες δρομείς και να προωθήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των μελών του, τις ανησυχίες τους και τις επιδιώξεις τους. Γενικότερα επιδιώκει την προώθηση του τρεξίματος σαν μέσο άθλησης, υγείας και καλής φυσικής κατάστασης, ενώ παράλληλα επιδιώκει τη διάδοση του αθλητισμού γενικότερα.

Η «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» ΚΑΙ Ο ΔΙΠΛΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ (ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ)


Άρθρο τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου 
π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

Η ΕΠΟΧΗ μας σφραγίζεται καθοριστικὰ ἀπὸ μιὰ νέα ἱστορικὴ συγκυρία, τὴ Νέα Παγκόσμια Τάξη πραγμάτων καὶ τὴν ἀνάδυση στὸ παγκόσμιο προσκήνιο μίας νέας παγκόσμιας Μονοκρατορίας τῆς Pax Americana, πού μεταφέρει τὸν κόσμο, ἀναδρομικά, στὴν ἑνότητα τῆς Pax Romana καὶ σ᾽ ὅ,τι αὐτὴ μπορεῖ νὰ σημαίνει γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο. Ἡ ἀνθρωπότητα ἐντάχθηκε σ' ἕνα παγκόσμιο σύστημα πολιτικῆς καὶ ἀξιῶν, πού ἐλέγχει καὶ διαμορφώνει καθολικά, μέσῳ τῆς ἑνιαιοποιημένης παιδείας καὶ τῶν κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε., τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν κοινωνία, ὡς πλανητικὸ ἄνθρωπο καὶ πλανητικὴ - ὁλιστική κοινωνία.

Τὸ Internet - Διαδίκτυο ἰδιαίτερα, ἑνοποιεῖ τὸν κόσμο μας, τεκμηριώνοντας αὐτό, πού ἐμπεριέχει ὁ ὅρος παγκοσμιοποίηση (Globalization). Καὶ εἶναι θεμιτὸ νὰ ἐπικαλούμεθα τὸν ἐλπιδοφόρο λόγο τοῦ Χριστοῦ μας «γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμὴν (Ἰω. 10,18), τὸ ἐρώτημα ὅμως εἶναι: ὑπὸ ποῖον ποιμένα;Ἡ Νέα Τάξη συνδέεται ἀποκρυφιστικά, μὲ τὴ Νέα Ἐποχὴ (New Age), τὴν ὑδροχοϊκὴ περίοδο τῆς ἱστορίας, πού διαδέχθηκε, ὅπως λέγουν, τὴν ἐποχὴ τοῦ «Ἰχθύος», δηλαδὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἱστορικῆς περιόδου, πού σφραγίζεται ἀπὸ τὴν μορφή Του. Καὶ ὀφείλω νὰ ζητήσω συγγνώμη, πού ἐπικαλοῦμαι καὶ τὴν ὀπτική τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, δικαιώνομαι πάντως, ἀφοῦ οἱ περισσότεροι τῶν πολιτικῶν Ἡγετῶν καθοδηγοῦνται ἀπὸ ἀστρολόγους.

Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἐπιτρέπεται ἕνας ἱστορικὸς παραλληλισμός: Στὶς 11.5.330 μ.Χ ἀναδύθηκε ἕνα νέο ἱστορικὸ μέγεθος, ἡ αὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης, πού ὑποστασιωνόταν μὲ τὸ τρίπτυχο: ἐκχριστιανισμένος ρωμαϊκὸς κρατικὸς φορέας ἑλληνικὸς πολιτισμὸς/παιδεία καὶ χριστιανικὴ  ὀρθοδοξία, ἡ ψυχὴ καὶ ζωοποιός δύναμη τοῦ νέου αὐτοῦ παγκόσμιου μορφώματος. Ἡ σημερινὴ Νέα Ἐποχή, ὡς παγκόσμια αὐτοκρατορία, ἀνατρέπει καὶ ὑποκαθιστᾶ τὸ παλαιὸ μὲ τὸ δικό της τρίπτυχο: παγκόσμια πολιτικὴ ἐξουσία τῶν Η.Π.Α., παγκόσμιος πολιτισμός, μέ τήν ἐπιβολή καί ἐπικράτηση τοῦ δυτικοῦ - φράγκικου πολιτισμοῦ, καὶ παγκόσμια θρησκεία, ὡς Πανθρησκεία, γιὰ τὴν διαμόρφωση ὁλιστικῆς συνειδήσεως πάνω στὴν πανθεϊστικὴ βάση:

Ὅλοι ἕνα  ὅλοι Θεός! Μέσα στὴν πολυωνυμία τοῦ (ἀναμενόμενου;) Ὑδροχοϊκοῦ Μεσσία ἀθετεῖται ἡ μοναδικότητα καὶ ἀποκλειστικότητα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου στὴ δυνατότητα σωτηρίας ὡς θεώσεως (πρβλ. Πράξ. «4,12: οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳοὐδενί ἡ σωτηρία»),διότι ὁ ΜΟΝΟΣ σωτήρας εἶναι ὁ Χριστός. Ἡ ἰδεολογία τῆς Νέας Ἐποχῆς συνιστᾶ ἔτσι, πρόκληση οὐσιαστικὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Ὄχι θεολόγος, ἄλλα διεθνολόγος, ὁ καθηγητὴς Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, περιέγραψε τὴ νέα αὐτὴ πραγματικότητα ὡς «κυριαρχία ἑνὸς ἀνάρχου διεθνοῦς συστήματος, μὲ κύρια χαρακτηριστικὰ τὴν ἀστάθεια, ρευστότητα, τὴν ἀνασφάλεια, τὸν πόλεμο ὅλων ἐναντίον ὅλων, ἀλλά καὶ τὴν ἀνικανότητα τοῦ διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ νὰ ἀποτρέψει  συγκρούσεις καὶ πολέμους, πολὺ δὲ περισσότερο νὰ ἐπιβάλει τὴν τάξη» (στὸν τόμο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, Ἅγιον Ὄρος 1996, σ. 248).

Κατὰ τὸν ἴδιο, «ἡ ἀνθρωπότητα ἤδη βιώνει τὴν τραγωδία τῆς μετάβασης σ' ἕνα ἐξαιρετικὰ ἀβέβαιο μέλλον». Ἡ τραγωδία αὐτὴ ἀποκαλύφθηκε σήμερα μὲ τὴν ἐπιβαλλόμενη ἀπό τούς ἰσχυροὺς τῆς γῆς παγκόσμια οἰκονομική κατάρρευση. Ἡ μετακαρλομάγνεια Εὐρώπη ἀπώλεσε πᾶσαν σχέσιν μέ τόν Χριστιανισμόν

2. Στὸ πλαίσιο διαμορφώσεως τῆς Νέας Ἐποχῆς ἐντάσσεται καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἑνοποίηση ἢ Ὁλοκλήρωση, ἡΕὐρωπαϊκὴ Ἕνωση .Οἱ ἐπιφανειακὲς  καὶ κυρίως φαινομενικὲς- συγκρούσεις (π.χ. Η.Π.Α. καὶ Ε.Ε) δὲν σημαίνουν καὶ οὐσιαστικὲς διαφοροποιήσεις, ἀλλά ἐκφράζουν ἀντιθέσεις συμφερόντων καὶ ἱστορικοῦ ρόλου. Πρέπει δὲ νὰ δηλωθεῖ, ὅτι ὡς Ὀρθόδοξος Ἕλληνας, ζυμωμένος μὲ τὴν οἰκουμενικὴ ὀρθόδοξη οἰκουμενικότητα, ἔβλεπα ὡς ὑπέροχο ἐπίτευγμα καὶ ἀδήριτη ἀνάγκη τὴν εὐρωπαϊκὴ ἑνότητα, ὡς Εὐρώπη ὅμως τῶν Λαῶν καὶ τῶν πολιτισμῶν τους. Κείμενα ὅμως καὶ πράξεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ἀπεκάλυψαν ὅτι ἀπώτερος στόχος εἶναι ἡ ἑνιαία πολιτισμική, ἱστορικὴ καὶ κρατικὴ συνείδηση γιὰ τὴ δημιουργία, τελικά, τοῦ ἑνιαίου εὐρωπαίου ἀνθρώπου, μέσῳ τῆς παιδείας.

Εἶναι δὲ ἤδη ἐμφανής, καὶ λόγῳ τῆς ἀδρανοποίησης τῶν δικῶν μας ἐσωτερικῶν ἀντιστάσεων, ἡ μονοδρομικὴ «μετακένωση» ἀπὸ τὶς χῶρες, πού συνιστοῦν τὸ Εὐρωπαϊκὸ «Διευθυντήριο», μὲ ἐξ ἴσου ἐμφανῆ τὴν προϊοῦσα ἀπορρόφηση (=ὑποδούλωση) τῶν μικρότερων λαῶν ἀπὸ τὴ μετακαρλομάγνεια Εὐρώπη, πού ἔχασε τελικὰ κάθε σχέση ὄχι μόνο μὲ τὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλά καὶ μὲ τὸν Χριστιανισμό. Ἡ πολιτικὴ δὲ σύγκλιση τῆς Γαλλίας μὲ τὴ Γερμανία καὶ οἱ ἐπιπτώσεις της στὶς πολιτιστικὲς καὶ οἰκονομικὲς σχέσεις τῶν εὐρωπαϊκῶν ἐθνοτήτων, δείχνουν τὴν ἐπιστροφὴ στὴν Καρλομάγνεια ἑνότητα τοῦ φραγκικοῦ μετώπου ἔναντι (καὶ ἐναντίον...) τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς, πού, κατὰ τὴν ὁμολογία πολιτισμολόγων, ὅπως ὁ Τoynbee ἢ ὁ Huntington, ἐνσαρκώνει πολιτισμικὴ παράδοση ἐντελῶς ἀσύμπτωτη μὲ ἐκείνη τῆς μετακαρλομάγνειας Εὐρώπης.

Ὁ Huntington, ὡς γνωστόν, ὑποστήριξε στὸ πολύκροτο βιβλίο του «The clash of civilizations», ὡς ἀδήριτη τὴ σύγκρουση τῶν πολιτισμῶν, ἀντιπαρατάσσοντας τὸν φραγκοτευτονικὸ πολιτισμὸ (Τεύτονες=Deutsche) στὸ Ἰσλὰμ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία! Ὁ δικός μας ὀρθόδοξος πολιτισμὸς βρίσκεται στοὺς ἀντίποδες τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτισμικῆς παράδοσης. Ἡ ἔνταξή μας στὴν Ε.Ε. εἶναι κυρίως πρόβλημα πολιτισμικὸ καὶ πνευματικὸ καὶ μετὰ πολιτικὸ-οἰκονομικό. Στὴν εὐρωπαϊκὴ μετανεωτερικότητα κρίνεται ἡ ἐθνικὴ συνέχειά μας, μὲ τὴν ἀναφόρτιση τῆς συλλογικῆς μας συνειδήσεως καὶ τὴν ἀλλοίωση τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας, πού ἔχει διαμορφωθεῖ στὸ φῶς τῆς ὀρθόδοξης Πίστεώς μας. Ὁ δυτικὸς πολιτισμὸς παράγει, αἰῶνες τώρα, ἄλλο τύπο ἀνθρώπου καὶ κοινωνίας, ἐξορίζοντας τὸ ὑπερβατικὸ ἀπὸ τὴν ἐνδοκοσμικὴ πραγματικότητα καὶ δίνοντας προτεραιότητα στὸ ἄτομο-ἐξάρτημα τῆς πολιτειακῆς μηχανῆς. Ὁ σέρβος ὅσιος π. Ἰουστῖνος (Πόποβιτς) εἶπε χαρακτηριστικά ὅτι τὸ ἐπίτευγμα τῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ ἄνθρωπος «ρομπότ», διότι ἡ Εὐρώπη, χάνοντας τὸν Θεό, ἔχασε καὶ τὸν ἄνθρωπο!

Ὁ ὀρθόδοξος πολιτισμὸς συνεχίζει - ἀκόμη καὶ σήμερα - τὴν ἁγιοπατερική θεοκεντρικότητα, ἐπιμένοντας στὸ πρόσωποφορέα τῆς ἐλευθερίας καὶ αὐτοθυσίας.

Ἡ παγκόσμιος Μονοκρατία

3.Μὲ τὴν ἔνταξή μας στὴν Ἑνωμένη Εὐρώπη καὶ συνακόλουθα μὲ τὴν συμπόρευσή μας μὲ τὴ Νέα Τάξη πραγμάτων - τὸ εὐρύτερο πλαίσιο τῆς συλλογικῆς μας ὑπάρξεως, ζοῦμε τὸν μεγαλύτερο καὶ σημαντικότερο ἀπ' ὅλους τούς ἱστορικοὺς ἀναπροσανατολισμούς μας, ἀφοῦ δὲν πρόκειται γιὰ μία συμμαχία παλαιοῦ τύπου (ὁ Ὀρθόδοξος πάντα ἐπιλέγει αὐτὸς τὶς συμμαχίες του καὶ μένει πιστὸς σ' αὐτές). Δὲν εἶναι, λοιπόν, κάτι ἐξωτερικὸ καὶ προσωρινό, ἀλλά κάτι ἐσωτερικὸ καὶ οὐσιαστικότατο, μετουσιώνεται ὁλόκληρη ἡ ζωή μας μεθιστάμεθα ζοῦμε μιὰν ἔκσταση, ἂν θέλετε-σὲ μιὰν ἄλλη ἱστορικὴ σάρκα-πραγματικότητα, μὲ προεκτάσεις τεράστιας σημασίας γιὰ τὴν ταυτότητά μας καὶ τὴν περαιτέρω θέση μας στὴν Ἱστορία.

Κατά τόν μακαρίτη Μάνο Χατζηδάκη «εἰσήλθαμε ἑκούσια σέ μία νέα τουρκοκρατία». Τὰ «ἔθνη» τῆς ἐποχῆς μας εἰσέρχονται σὲ μία παγκόσμια Μονοκρατορία, ἐντασσόμενα - ἀναγκαστικὰ - σ' ἕνα κατασκευασμένο παγκόσμιο πολιτικὸ σχῆμα, μὲ τὴν ἐπιβολὴ σ᾽ ὅλα τὰ ἐπίπεδα καὶ ὅλους τοὺς χώρους τῆς Ὑπερδύναμης. Ἡ κατασκευασμένη αὐτὴ «ἀλλαγὴ» ἐκφράζεται, πράγματι, ἀριστουργηματικά, καὶ προφητικὰ συγχρόνως, στὸ γνωστὸ βιβλίο τοῦ George Orwell, «1984» ἢ στὸ συγκλονιστικὸ ἄρθρο τοῦ Ben Gourion, στὸ περιοδικὸ Look τῶν Η.Π.Α. (16.1.1962), ὅπου ἀναπτύσσονται οἱ «προφητικὲς» προβλέψεις του γιὰ τὸν κόσμο τοῦ τέλους τοῦ 20οῦ αἰώνα: «Ἡ εἰκόνα τοῦ κόσμου τὸ 1987, ὅπως τὴ φαντάζομαι. Ὁ ψυχρὸς πόλεμος θὰ ἀνήκει στὸ παρελθόν.

Ἡ ἐσωτερικὴ πίεση (...) θὰ ὁδηγήσει σὲ μιὰ σταδιακὴ δημοκρατικοποίηση στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση (...). Δυτικὴ καὶ Ἀνατολικὴ Εὐρώπη θὰ γίνουν Ὁμοσπονδία ἀπὸ αὐτόνομα κράτη μὲ σοσιαλιστικὸ σύστημα (...). Μὲ ἐξαίρεση τὴ Σ.Ε., μιὰ ὁμοσπονδιακὴ χώρα, ὅλες οἱ ἄλλες ἤπειροι θὰ ἑνωθοῦν σὲ μιὰ παγκόσμια συμμαχία, στὴ διάθεση τῆς ὁποίας θὰ βρίσκεται μιὰ διεθνὴς ἀστυνομικὴ δύναμη». Ὅταν εἶδα τοὺς κυανόκρανους τοῦ Ο.Η.Ε., τότε κατάλαβα ποιὰ εἶναι αὐτὴ ἡ ἀστυνομία! Δὲν ὑπάρχει στρατὸς πιά. Ὑπάρχει μιὰ διεθνὴς ἀστυνομία, γιὰ νὰ ἐπιβάλλει τὴν τάξη, ἐκεῖ πού ἀπειλεῖται ἢ γίνεται προσπάθεια νὰ ἀπειληθεῖ ἡ ἐπιβαλλόμενη νέα παγκόσμια Τάξη.

Ἡ «προφητεία» ὅμως ἔχει καὶ συνέχεια: «Ὅλοι οἱ στρατοὶ θά καταργηθοῦν καὶ δὲν θὰ ξαναγίνουν πόλεμοι. Στὴν Ἱερουσαλὴμ τὰ ἑνωμένα Ἔθνη θὰ οἰκοδομήσουν τὸ βωμὸ τῶν Προφητῶν στὴν ὑπηρεσία ὅλων τῶν ὁμοσπονδοποιημένων ἑνωμένων ἠπείρων. Ἐκεῖ στὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι ἡ ἕδρα τῆς ἀνώτατης ἀρχῆς τῆς ἀνθρωπότητας καὶ θὰ λύει ὅλες τὶς διαφορὲς ἀνάμεσα στὶς ἑνωμένες ὁμοσπονδίες - ἠπείρους, ὅπως ἔχει προφητέψει ὁ Ἠσαΐας»...

Οἱ κινήσεις τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἰς τρία… ἐπίπεδα

4.Ἡ Νέα Ἐποχὴ κινεῖται σὲ τρία ἐπίπεδα: τὸ πολιτικό, πού σημαίνει κατίσχυση μιᾶς Ὑπερδύναμης μὲ μονοκρατορικὸ παγκόσμιο ρόλο· τὸ πολιτιστικό, μὲ τὴν ἐπικράτηση ἑνὸς ραφιναρισμένου καὶ ἀνανεωμένου δυτικοῦ (φραγκογερμανικοῦ) πολιτισμοῦ. Τὸ τρίτο ἐπίπεδο εἶναι τὸ θρησκευτικό. Οἱ διαθρησκειακὲς συμπροσευχές, (δηλαδὴ ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Πάπα - στὸν δυτικὸ Τύπο ἔχει χαρακτηρισθεῖ «πλανητάρχης Νο2» - καὶ μὲ τὴ συμμετοχὴ τῶν Ὀρθοδόξων Ἡγετῶν) δείχνουν, ὅτι τέθηκε ἤδη σὲ λειτουργία ὁ σχετικὸς μηχανισμὸς γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῆς παγκόσμιας θρησκείας μὲ νόημα σαφῶς πανθεϊστικό. Αὐτὸ δείχνει ἡ προβολὴ τῆς φύσεως ὡς «Οἰκολογία» στὶς διαχριστιανικὲς σχέσεις.

Αὐτὰ ἀπαιτοῦν, φυσικά, ἀναίρεση τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ μάλιστα στὴν πατερικὴ αὐθεντικότητά του (Ὀρθοδοξία). Στὸ πλαίσιο καὶ τὶς στοχοθεσίες τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τῆς Παγκοσμιοποίησης ἔχουν ἐνταχθεῖ καὶ οἱ Διαχριστιανικοί καὶ Διαθρησκειακοί Διάλογοι. Διακονοῦν καὶ αὐτοὶ πολιτικὲς σκοπιμότητες, κατὰ τὰ συμφέροντα τῆς Νέας Ἐποχῆς, καὶ ὄχι τὴν ἐν Χριστῷ Ἀλήθεια, τὴν «ἐν ἀληθείᾳ» ἑνότητα. Ἡ πολυπροβαλλόμενη ἕνωση γίνεται μέσο, δὲν εἶναι ὁ σκοπός. Διότι, ἂν ἦταν ἐν Χριστῷ αὐτὸς ὁ στόχος μας, θὰ ἔπρεπε νὰ κινεῖται στὸ πλαίσιο τῆς ἀποστολικῆς καὶ ἁγιοπατερικῆς παραδόσεως.

Ὅμως μὲ τὴ λεγομένη «μεταπατερικὴ θεολογία», τὴ «βαπτισματικὴ θεολογία, τὴ θεωρία τῶν Κλάδων», ὅλα ἐφευρήματα τοῦ ἀποχριστιανοποιημένου Δυτικοῦ Χριστιανισμοῦ γιὰ τὴν διευκόλυνση τῶν στόχων τῆς Παγκόσμιας Δύναμης, πού ἔχει αἰχμαλωτίσει τὰ πάντα, οἱ Διάλογοι σύρουν τὴν ἀποδυναμωμένη Ὀρθόδοξη Ἡγεσία σὲ μειοδοσίες ἔναντι τῆς ἀποστολικῆς καὶ ἁγιοπατερικῆς Ὀρθοδοξίας.  Στὴ θέση της ἔχει τεθεῖ ἡ δικὴ μας ἐλλειμματικὴ ψευδο-ὀρθοδοξία, πού θεραπεύει ἐφήμερες καὶ συμφεροντολογικὲς σκοπιμότητες, πού προδίδουν σὺν τοῖς ἄλλοις καὶ τὴν ἀφέλεια καὶ θεολογικὴ ἀνεπάρκειά μας.

Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ἡ προσδοκία πολιτικοῦ καὶ ἐθνικοῦ ὀφέλους ἀπὸ τὴν στήριξη τῶν ἐλπίδων μας στὸν Πάπα. Λσμονοῦμε ὅμως, ὅτι ὁ Πάπας εἶναι βασιλεὺς καὶ ἀρχηγὸς κράτους, ταυτισμένος μὲ τὶς κρατικὲς ἐξουσίες τῆς Νέας Ἐποχῆς, σὲ μόνιμη συμμαχία καὶ συνεργασία μαζί τους, καὶ ὅτι πέρα ἀπὸ παραπλανητικὰ εὐχολόγια, γιὰ νὰ ρίγνει «στάχτη στὰ μάτια» καὶ νὰ μᾶς ἐξαπατᾶ, καὶ νὰ ἤθελε ἀκόμη, δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς προσφέρει τίποτε ἀπὸ ὅσα ζητοῦμε.

Ἄρα ἡ ἐπιμονὴ νὰ προσφεύγουμε στὸ Βατικανὸ καὶ στὸν Πάπα, ζητώντας συμπαράσταση καὶ βοήθεια, εἶναι μάταιη καὶ προδίδει τουλάχιστον τὴν ἀφελότητά μας, ἂν ὄχι ἴσως καὶ τὴ συστράτευση στὴν ἐξυπηρέτηση ἀλλοτρίων καὶ ἀντορθοδόξων συμφερόντων.

Ἡ Πανθρησκεία ἄλλη μορφή Πανθεϊσμοῦ: Ἡ «Πανθρησκεία» μὲ ἐνδιαφέρει ἐδῶ περισσότερο, ὡς Θεολόγο. Διότι πρόκειται γιὰ μία ἄλλη μορφὴ πανθεϊσμοῦ, πού στοχεύει στὴν ἰσοπέδωση ὅλων τῶν θρησκευμάτων, μαζὶ καί τοῦ Χριστιανισμοῦ. Αὐτὸ συντελεῖται, βέβαια, μὲ τὴν «τεκτονικὴ» μέθοδο τῆς σύγκρασης τῶν πάντων καὶ συγκρητιστικῆς ἀναχώνευσής τους καὶ οὐσιαστικὰ διάλυσης ὅλων. Ἡ ἔνταξη τῆς Χώρας μας στὴν Ε.Ε. συνδέθηκε ἀπ᾽ ἀρχῆς μὲ χιλιαστικά ὁράματα καθολικῆς εὐημερίας, πού ἀκόμη προπαγανδίζονται γιὰ τὴν ἀπρόσκοπτη διακίνηση τῶν συνθημάτων καὶ τὴ χειραγώγηση τῆς κοινῆς γνώμης κατὰ τὶς διαθέσεις τῆς (πραγματικῆς) Ἡγεσίας.

Στὸ σημεῖο αὐτὸ πρέπει νὰ δηλωθεῖ, ὅτι ἡ ἔνταξη τῶν Ὀρθοδόξων Κρατῶν στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση συνδυάζεται ἀπ᾽ ἀρχῆς μέ την ἀποδοχὴ τῆς εὐρωπαϊκῆς νομοθεσίας, πού ἐπιβάλλει ἕνα νέο ἦθος, ἐπιφέροντας τὴν διάλυση τοῦ παραδοσιακοῦ ἱστοῦ τῆς κοινωνίας. Διότι ἡ ἀμοραλιστική παράλυση τῆς κοινωνίας δημιουργεῖ «ρομπότ», ὑπηκόους δουλοπρεπεῖς καὶ εὔχρηστους ἀπὸ τὴν παγκόσμια ἐξουσία.

Ἔτσι μᾶς ἐπέβαλαν τὸ αὐτόματο διαζύγιο, τὴν ἐλευθερία καὶ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, τὴν νομιμοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς «παιδοφιλίας» κ.λπ., γιὰ νὰ ἀνήκουμε στὴν Ἑνωμένη Εὐρώπη.

Γίναμε νομαρχία ἑνός ἐκτενοῦς κράτους: Ἐπιτρέψτε μου δὲ νὰ καταθέσω μιὰ ἐμπειρία μου στὴν Γερμανία, ὅπου σπούδαζα (1969-1975). Λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπιστροφή μου στὴν Ἑλλάδα, ἐπισκέφθηκα τὸν ἀείμνηστο καθηγητή μου Wilhelm Schneemelcher, διακεκριμένο ἐπιστήμονα, μὲ σημαντικὴ ἀνάμειξη καὶ στὸν πολιτικὸ βίο τῆς χώρας του, στὴν παράταξη τοῦ Σοσιαλιστικοῦ Κόμματος (SPD). Τότε μοῦ εἶπε: Γιὰ νὰ μπεῖτε στὴν Εὐρώπη, πρέπει νὰ μεταρρυθμίσετε τὸ Δίκαιό σας, προσαρμόζοντάς το πρὸς τὸ κοινοτικὸ (εὐρωπαϊκό). Δὲν μποροῦσα νὰ τὸ πιστεύσω, σήμερα ὅμως ἐκτιμῶ τὴν εἰλικρίνειά του, πού ἄφρονες και δουλοπρεπεῖς πολιτικοί μᾶς ἐπέβαλαν καί τήν οἰκονομική δουλεία.

Ἡ ἑνοποίησηκαὶ ἑνιαιοποίηση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ χώρου εἶναι ὁ στόχος τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ὀνείρου, κάτι πού μένει σταθερὸ καὶ ἀμετάθετο ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ 1950 ὥς σήμερα. Οἱ ὁραματισμοὶ τῶν πρωτοπόρων Εὐρωπαίων τῆς ἐποχῆς μας ἀπέβλεπαν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ στὴν «Εὐρώπη χωρὶς σύνορα», ἀλλά καὶ στὴν Εὐρώπη «τῶν νέων ὁριζόντων», ὡς ἕνωση ὑπερεθνικὴ (ὑπερκράτος), πού ἀπαιτεῖ πολίτες μὲ κοινὴ συνείδηση καὶ ἑνιαῖο τύπο ἀνθρώπου, τοῦΕὐρωπαίου ἀνθρώπου. Καὶ αὐτὸ εἶναι δυνατὸ νὰ ἐπιτευχθεῖ μὲ τὴ δημιουργία τῶν ἀναγκαίων συνθηκῶν μέσῳ τῆς παιδείας, τῶν μέσων ἐνημέρωσης καὶ τῆς εἰδικῆς ὀργάνωσης τῆς κοινωνίας.

Αὐτὸ ὅμως εἶναι ἀδύνατο χωρὶς τὴν ἰσοπέδωση τῶν ἰδιαιτεροτήτων τῶν ἐπὶ μέρους Ἐθνῶν, ὅταν μάλιστα διαφοροποιοῦνται ριζικὰ ἀπὸ αὐτό, πού ἐκφράζει ἀπὸ αἰῶνες γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ὁ ὅρος «Εὐρώπη» ἢ «Δύση». Συνεχῶς διακηρύσσεται, ἐξ ἄλλου, ὅτι ἡ ἕνωση καὶ ἑνιαιοποίηση τῆς Εὐρώπης πραγματοποιεῖται μὲ τὴν ἑνιαία νομοθεσία (Κοινοτικὸ Δίκαιο), πού ὑπέρκειται τῶν ἐθνικῶν νομοθεσιῶν. Ἡ ἰδιότητα τοῦ «Μέλους τῆς Ε.Ε.» σημαίνει αὐτόματα ἀπώλεια κάθε νοήματος γιὰ ἐθνικὴ κυριαρχία ἢ αὐτονομία. Στὸ Ὑπερκράτος Ε.Ε., ἤδη μὲ τὴ συνθήκη τῆς Ρώμης (1957), παραχωρεῖται κάθε ἐθνικὸ δικαίωμα. Ὁλόκληρος ὁ ἐθνικὸς μας βίος προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κέντρο λὴψεων ἀποφάσεων. Γίναμε ἐπαρχία (σήμερα Νομαρχία) ἑνὸς ἐκτενοῦς Κράτους.

Ἡ προσαρμογὴ συνόλης τῆς ζωῆς μας στὶς κεντρικές ἀποφάσεις εἶναι αὐτονόητη (πρβλ. παιδεία, ἐξωτερικὴ πολιτική, οἰκονομία, διεθνεῖς σχέσεις, κ.λπ.). Πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀλλαγὲς στὸν ἐθνικό μας βίο πείθουν ἀναντίρρητα ὅτι ὡς (Κράτος) Μέλος τῆς Ε.Ε. εἴμεθα «ὑποχρεωμένοι» νὰ δεχθοῦμε τὶς ἀποφάσεις τοῦ, ὅπως εὔστοχα ἐλέχθη, «Διευθυντηρίου», πόσον δὲ μᾶλλον, ὅταν ἡ Ἡγεσία μας (Κυβέρνηση καὶ Ἀντιπολίτευση στὸ μεγαλύτερό τους μέρος) εἶναι ἀπόλυτα ταυτισμένη μὲ τὴ «Δύση» («φιλενωτικὴ» παράταξη). Αὐτὸ ἀποδείχθηκε περίτρανα σήμερα μὲ τὴν οἰκονομικὴ κρίση, καρπὸ τῆς πλήρους ὑποδούλωσής μας στὴν παγκόσμια οἰκονομικὴ ὀλιγαρχία!

Πρόκλησις εἰς τήν ἀφυπνιζομένην Ὀρθόδοξον συνείδησιν

5.Ποιά, λοιπόν, μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ σχέση τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τὸν σύγχρονο κόσμο; Κατ᾽ ἀρχὰς εἶναι ἀνάγκη νὰ γίνει κατανοητό, ὅτι τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἡ εὐρωπαϊκὴ ἑνοποίηση ἢ ἡ προσχώρηση στὴ Νέα Τάξη καὶ τὴ Νέα Ἐποχή, ἀλλά ἡ δική μας παρουσία σ᾽ αὐτὰ τὰ νέα μεγέθη, πού συνδέεται μὲ τὸ πῶς νοηματοδοτοῦμε τὴν παράδοσή μας καὶ τὴν σχέση μας μαζί της, ἀλλά καὶ μὲ τὴ θέση τῆς ἁγιοπατερικῆς πολιτισμικῆς παράδοσης στὶς προτεραιότητες τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου.  

Γι' αὐτό, ἀκριβῶς, ἡ Εὐρώπη λειτουργεῖ ὡς πρόκληση στὴνἀφυπνιζόμενη ὀρθόδοξη συνείδηση. Πρόκληση ὅμως ὄχι μόνο ἀρνητική, ἀλλά καὶ θετική, βοηθώντας δηλαδή, ὅλους τοὺς Ὀρθόδοξους νὰ ἐπαναπροσδιορίσουν τὴν ταυτότητά τους ἐν ἀναφορᾷ πρὸς τὸν ὑπόλοιπο κόσμο. Ἐπαναπροσδιορισμὸς τῆς ὀρθόδοξης ταυτότητάς μας, σημαίνει ἐπανεύρεση τῆς ταυτότητάς μας ὡς «καινῆς κτίσεως» μέσα στὴ συγκεκριμένη κοινωνία, στὴν ὁποία κινεῖται ἡ ὕπαρξή μας. Τὸ μέτρο στὴν περίπτωση αὐτὴ τὸ δίνει ἡ «Πρὸς Διόγνητον Ἐπιστολὴ» (β' αἰ.), «ὁ ἀδάμας τῆς Ἀπολογητικῆς γραμματείας».

Ὅπως λέγει τὸ κείμενο: «Οἱ Χριστιανοὶ παρουσιάζουν μιὰ παραδοξότητα στὸν τρόπο ζωῆς τους. Πατρίδας οἰκοῦσιν ἰδίας (ὁ καθένας ζεῖ στὴν πατρίδα του), «ἀλλ' ὡς πάροικοι» (σὰν νὰ ᾽ναι προσωρινοί, μετανάστες)! «Μετέχουσι πάντες ὡς πολῖται καὶ πάνθ' ὑπομένουσιν ὡς ξένοι» (εἶναι πολίτες μιᾶς χώρας, ἀλλ᾽ ἔχουν συνείδηση ὅτι εἶναι ξένοι, περαστικοί). «Πᾶσα ξένη πατρὶ ἐστιν αὐτῶν καὶ πᾶσα πατρὶς ξένη (...). Ἐν σαρκὶ τυγχάνουσιν, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ σάρκα ζῶσιν». Αὐτὴ εἶναι, λοιπόν, ἡ νέα πραγματικότητα, πού εἰσήγαγε ὁ Χριστιανισμός.

Ἂν δὲν ὑπάρχει καὶ λειτουργεῖ ἔτσι ἡ Ἐκκλησία, δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίσει τὶς δυνάμεις τοῦ κόσμου καὶ τὶς μεθοδεύσεις τους. Ἀλλ' αὐτὸ ἀπαιτεῖ τὴν ἀναβάπτισή μας στὴν ὀρθόδοξη παράδοσή μας, ἀλλά καὶ τὴν ἑνότητα ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, ὄχι ὑπὸ τὴν μορφὴ ἑνὸς «διορθοδόξου τόξου», πού σημαίνει «συσχηματισμὸ μὲ τὸν κόσμο» (Ρωμ. 12,1), ἀλλά μὲ τὴν μετοχὴ στὴν ἄκτιστη θεία Χάρη μὲ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.

6. Ὁ συνειδητὰ Ὀρθόδοξος ζεῖ καί κινεῖται στήν «Νέα Ἐποχή» και τήν Ε.Ε μέ συγκεκριμένες βεβαιότητες, ποὺ ἀποβαίνουν καθοριστικὲς γιὰ τὴν περαιτέρω παρουσία καὶ στάση του μέσα σ᾽ αὐτὴν καὶ γενικὰ στὴ νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Ἔχει σαφῆ συνείδηση τῆς διαμετρικῆς διαφορᾶς ὀρθοδόξου καὶ δυτικοευρωπαϊκοῦπολιτισμοῦ. Ὅλες οἱ ἐκφάνσεις τοῦ ὀρθοδόξου πολιτισμοῦ ἀποτυπώνουν τὸν ἀγώνα γιὰ τὴν ἀνάδειξη τοῦ ἀνθρώπου σὲ θεὸ «κατὰ χάριν». Ἀνθρωπολογικὸ πρότυπο τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν εἶναι ὁ «καλὸς κἀγαθός» ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ὁ Θεάνθρωπος.

Οἱ ὀρθόδοξοι Λαοὶ στὴν πλατιὰ διαστρωμάτωσή μας εἴμαστε ζυμωμένοι μέσα σ' αὐτὴ τὴν πολιτισμικὴ παράδοση, καὶ παρὰ τὶς ἀναμφισβήτητες ἀλλοιωτικὲς ἐπιρροές, πού ἔχουμε δεχθεῖ στὴν ἱστορική μας πορεία, διακρατοῦμε στὴν συνείδησή μας τὰ ζώπυρα αὐτῆς τῆς παραδόσεως. Ἡ μετακαρλομάγνεια Δύση ἀποκομμένη ἀπὸ τὴν πατερικότητα, ἀνέπτυξε ἕνα πολιτισμό, πού ἔχασε κυριολεκτικὰ τὴν αὐθεντικὴ ἔννοια τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς κοινωνίας. Ἐνῶ δὲ παρήγαγε μιὰ ἐκθαμβωτικὴ ἐπιστημονικὴ πρόοδο, ἀποδεικνύεται ἐντελῶς ἀνίσχυρη νὰ διαπλάσει ἀνθρώπους, πού νὰ μποροῦν νὰ χρησιμοποιοῦν τὰ ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὄχι τὴν καταστροφικὴ ἐκμετάλλευσή του.

Καὶ μόνο οἱ δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, ὡς δημιουργήματα τῆς Εὐρώπης καὶ τοῦ «πολιτισμοῦ» της, δείχνουν ποῦ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει ὁ «χωρὶς Θεό», ρομποτοποιημένος, εὐρωπαῖος (δυτικὸς) ἄνθρωπος.

7.Ὑπάρχει ὅμως καὶ μιὰ ἄλλη προοπτική. Ἡ Ε.Ε. καὶ ἡ δυτικὴ κοινωνία παρουσιάζονται γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ἀγρὸς ἱεραποστολικός, χῶρος μαρτυρίας τοῦ λόγου καὶ τοῦ τρόπου (στάσης ζωῆς), πού συνιστᾶ τὴν οὐσία τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης. Αὐτὴ μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ δική μας προσφορὰ στὸν παραπαίοντα σημερινὸ κόσμο,ἀλλά αὐτό προϋποθέτει Ὀρθοδόξους… Ἡ παρουσία τῆς Ὀρθοδοξίας στὸ σύγχρονο κόσμο ὀφείλει νὰ εἶναι πρωταρχικὰ πνευματικὴ καὶ λειτουργική. Ἡ Θεία Λειτουργία, μὲ ὅλη τὴ λατρεία μας, εἶναι ὁ σημαντικότερος θησαυρός μας, διότι περικλείει καὶ διασώζει δυναμικὰ τὸ φρόνημα καὶ τὴ ζωὴ τῶν Ἁγίων μας, τὴν πίστη καὶ τὸν θεονόμο τρόπο ὕπαρξής μας.

Μιλώντας, βέβαια, γιὰ λειτουργικὴ θεολογία, ἀγγίζουμε τὴν πραγματικότητα τῆς Ἐνορίας, ὑπὸ τὴ διπλὴ μορφή της, τὴ μοναστικὴ καὶ τὴν κοσμική. Ἡ διακράτηση τῆς ζωτικότητας τοῦ ὀρθοδόξου πληρώματος ἐξασφαλίζεται διαχρονικὰστὸ Μοναστήρι καὶ τὴν τροφοδοτούμενη ἀπὸ αὐτὸ πνευματικὰ Ἐνορία. Χωρὶς τὴν ὑπαρκτικὴ σχέση πιστοῦκαὶ Ἐνορίας δὲν μπορεῖ νὰ γίνει σοβαρὸς λόγος γιὰ ὀρθόδοξη μαρτυρία. Ἡ ζωὴ τῆς Ἐνορίας, ὡς ἐνεργοποίηση τῶν ἁγιοπνευματικῶν χαρισμάτων τῶν μελῶν της, ἀσκεῖ τὴν ἰσχυρότερη δυναμικὴ καὶ ἐνεργεῖ τὴν ἀποτελεσματικότερη ἱεραποστολή.

Μέσῳ τῆς ἐνοριακῆς-κοινοτικῆς ζωῆς παρουσιάζεται ἡ Ὀρθοδοξία, ὅπως εἶναι: ὡς ζωὴ καὶ πνευματικὴ ὁδός, πού δίνει θεοκεντρικὸ νόημα στὴ ζωὴ καὶ ἀποκαλύπτει τὸν ἀληθινὸ προορισμό της. Ἡ ἀνασυσπείρωση τῶν Ὀρθοδόξων στὴ ζωὴ τῆς κοινότητας-ἐνορίας εἶναι ἡ μονὴ ἐλπίδα γιά τὴν συνεχῆκαί ἱστορικὴ ἐπιβίωσή μας. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο ἡ ὀρθόδοξη (ἐκκλησιαστική) Ἡγεσία δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ λάβει πολιτικό χαρακτήρα, ὡς ἕνα Βατικανὸ τῆς Ἀνατολῆς. Κέντρο τῆς ἑνότητας τῶν Ὀρθοδόξων μένει ἀμετακίνητα ὁ Χριστὸς καὶ ὄχι κάποιος - ἐκκλησιαστικὸς ἔστω - ἀξιωματοῦχος.

Ἡ προσφυγὴ στοὺς πολιτικοὺς μηχανισμοὺς τοῦ κόσμου τούτου, κάτι πού γίνεται μὲ τὸν ἐγκλωβισμὸ στὸν Οἰκουμενισμό, εἶναι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ὄχι ἐνδυνάμωση, ἀλλά ἀποδυνάμωση.

Ἡ Ὀρθοδοξία λειτουργεῖ ἑνωτικὰ καὶ καταλλακτικὰ ὡς πνευματικὴ δύναμη, προσευχομένη καὶ ἀγωνιζομένη «ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας».

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 46 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΤΟΥ π. ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΑΤΣΕΛΗ


Παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος πραγματοποιήθηκε χθες στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ασωπίας τιμητική εκδήλωση για τα 46 χρόνια προσφοράς του π. Κωνσταντίνου Κατσέλη, την οποία διοργάνωσε ο Σύλλογος Γυναικών Ασωπίας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου αμέσως μετά τον εσπερινό, όπου χοροστάτησε ο Επίσκοπος Τανάγρας κ. Πολύκαρπος, ενώ συγχοροστάτησε ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος.

Τον Αρχιεπίσκοπο συνόδευαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Αρχιμ. Μάξιμος Παπαγιάννης και ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Αρχιμ. Συμεών Βολιώτης. Παρόντες ήταν ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος, ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης, ο Δήμαρχος Ασωπίας, αλλά και εκπρόσωποι όμορων Δήμων, πολιτευτές, εκπρόσωποι τοπικών συλλόγων και φορέων, κληρικοί της Μητρόπολης και λαϊκοί από διάφορες περιοχές.

Η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ασωπίας, μίλησε για το έργο που επιτελεί καθημερινά ο π. Κωνσταντίνος, ενώ ο Μητροπολίτης Θηβών αναφέρθηκε στις κοινωνικές δραστηριότητες του Εφημέριου και στο φιλανθρωπικό του έργο. Ο Αρχιεπίσκοπος έκανε λόγο για έναν άνθρωπο με πολλά χαρίσματα και "ο π. Κωνσταντίνος προσφέρει τα τάλαντά του για το κοινό καλό" τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος. Στη συνέχεια στο ενοριακό κέντρο του Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου πραγματοποιήθηκε μουσικοχορευτική παράσταση αφιερωμένη στην πολυετή ιερατική διακονία του Εφημέριου του χωριού της Ασωπίας π. Κωνσταντίνου Κατσέλη.

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (10/11/2013)


Κατά Λουκάν (ι΄ 25–37)

Τω καιρώ εκείνω Νομικός τις προσήλθε τω Ιησού πειράζων αυτόν και λέγων. Διδάσκαλε, τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω; Ο δε είπε προς αυτόν. Εν τω νόμω τί γέγραπται; Πώς αναγινώσκεις; Ο δε αποκριθείς είπεν. Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της ισχύος σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Είπε δε αυτώ. Ορθώς απεκρίθης. Τούτο ποιεί και ζήση. Ο δε θέλων δικαιούν εαυτόν είπε προς τον Ιησούν.

Και τις εστί μου πλησίον; Υπολαβών δε ο Ιησούς είπεν. Άνθρωπος τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ, και λησταίς περιέπεσεν, οί και εκδύσαντες αυτόν και πληγάς επιθέντες απήλθον, αφέντες ημιθανή τυγχάνοντα. Κατά συγκυρίαν δε ιερεύς τις κατέβαινεν εν τη οδώ εκείνη, και ιδών αυτόν αντιπαρήλθεν. Ομοίως δε και Λευίτης γενόμενος κατά τον τόπον ελθών και ιδών αντιπαρήλθε. Σαμαρείτης δε τις οδεύων ήλθε κατ’ αυτόν, και ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη, και προσελθών κατέδησε τα τραύματα αυτού, επιχέων έλαιον και οίνον.

Επιβιβάσας δε αυτόν επί το ίδιον κτήνος, ήγαγεν αυτόν εις πανδοχείον και επεμελήθη αυτού. Και επί την αύριον εξελθών, εκβαλών δύο δηνάρια έδωκε τω πανδοχεί και είπεν αυτώ. Επιμελήθητι αυτού, και ό, τι αν προσδαπανήσης, εγώ εν τω επανέρχεσθαί με αποδώσω σοι. Τις ουν τούτων των τριών, πλησίον δοκεί σοι γεγονέναι του εμπεσόντος εις τους ληστάς; Ο δε είπεν ο ποιήσας το έλεος μετ’ αυτού. Είπεν ουν αυτώ ο Ιησούς. Πορεύου και συ ποίει ομοίως.


Μετάφραση Περικοπής

Εκείνο τον καιρό κάποιος νομικός πλησίασε τον Ιησού πειράζοντάς Τον, λέγοντας: «Δάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;». Και ο Ιησούς του είπε: «Τι είναι γραμμένο στο Νόμο; Τι διαβάζεις;». Και ο νομικός αποκρίθηκε και είπε: «Να αγαπήσεις τον Κύριο και Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη δύναμή σου και με όλη τη σκέψη σου και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου». Τότε του είπε ο Ιησούς: «Σωστά απάντησες. Αυτό να κάνεις και θα ζήσεις (στην αιώνια ζωή)». Ο νομικός, θέλοντας να δικαιολογηθεί, είπε στον Ιησού: «Και ποιος είναι ο πλησίον μου;». 

Παίρνοντας τότε αφορμή ο Ιησούς από τα λόγια του νομικού, είπε. «Ένας άνθρωπος κατέβαινε από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ, έπεσε στα χέρια ληστών και αφού τον έγδυσαν και τον έδειραν μέχρι που του άνοιξαν πληγές, έφυγαν και τον αφήκαν μισοπεθαμένο. Τυχαία πέρασε από το δρόμο εκείνο ένας ιερέας που τον είδε και προσπέρασε, χωρίς να του δώσει σημασία. Το ίδιο έκανε και ένας Λευίτης, που κατέβαινε το συγκεκριμένο δρόμο. Ένας Σαμαρείτης που πέρναγε από τον ίδιο δρόμο, πήγε κοντά του και μόλις τον είδε έτσι, τον λυπήθηκε και του έδεσε τα τραύματα, πλένοντας τα με κρασί και βάζοντας επάνω λάδι. Κατόπιν τον ανέβασε στο ζώο του, τον έφερε στο κοντινότερο πανδοχείο και τον φρόντισε καλύτερα. 

Την άλλη μέρα που έφυγε, έβγαλε και έδωσε δυο δηνάρια (νομίσματα) στον πανδοχέα, και του είπε: «Φρόντισε τον εσύ και αν τύχει και ξοδέψεις κάτι παραπάνω, εγώ στο γυρισμό μου θα σε πληρώσω. Ποιος, λοιπόν, από αυτούς τους τρεις πιστεύεις ποιός έγινε ΄΄πλησίον΄΄ σ’ εκείνον που κακοποιήθηκε από τους ληστές;». Και ο νομικός είπε: «Εκείνος που τον συμπόνεσε και τον φρόντισε». Του είπε λοιπόν ο Ιησούς: «Πήγαινε και κάνε και συ το ίδιο».


ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ


Ελλάδα

Συλλαλητήριο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν το Σάββατο κάτοικοι από τη Χαλκιδική που συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές. Το συλλαλητήριο διοργανώθηκε από το Συντονιστικό Φορέων Σταγείρων Ακάνθου Χαλκιδικής και με τη συμμετοχή εκπροσώπων κομμάτων και φορέων από τη Θεσσαλονίκη. Συνεχίζεται για δεύτερη ημέρα η συζήτηση στη Βουλή επί της πρότασης μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. «Φορέα των χειρότερων παραδόσεων λαϊκίστικης αντιπολίτευσης» χαρακτήρισε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, ενώ ο Χρ.Σταϊκούρας κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ να εγκαταλείψει «τακτικές λαϊκισμού και μηδενισμού». «Παρών» θα ψηφίσουν οι ανεξάρτητοι Ανδρ.Λοβέρδος και Χρ.Αηδόνης. Αντιδράσεις προκάλεσε μία αναφορά του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στ.Παναγούλη.

Η απόφαση της ΔΗΜΑΡ να ψηφίσει «παρών» στην πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μία «υπεύθυνη στάση» δήλωσε το Σάββατο ο Φώτης Κουβέλης. «Είναι μια υπεύθυνη στάση διότι αυτή την ώρα η χώρα διαπραγματεύεται. Και αυτή η κυβέρνηση πρέπει να διαπραγματευτεί γιατί αυτή υπάρχει» υποστήριξε. Επιτακτική ανάγκη χαρακτηρίζει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης την αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε να προχωρήσουν «απολύτως απαραίτητες θεσμικές αλλαγές», ανάμεσα στις οποίες είναι και η κατάργηση του άρθρου για ατιμωρησία των υπουργών. «Η μεταπολίτευση φέρει το στίγμα, το βάρος της ντροπής της υπουργικής ατιμωρησίας» λέει ο πρώην πρωθυπουργός. Σεισμική δόνηση μεγέθους 3,6 βαθμών σημειώθηκε στις 9:14 το πρωί του Σαββάτου στην θαλάσσια περιοχή δυτικά της Κρήτης.

Κόσμος

Ο Μπιλ ντε Μπλάζιο θα είναι από την Πρωτοχρονιά του 2014 δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Είναι ο πολιτικός που έβαλε τέλος στην 20ετή κυριαρχία των ρεπουμπλικάνων σε μια πόλη που -κατά τα άλλα- ψηφίζει σαρωτικά υπέρ των Δημοκρατικών. Θα είναι όμως ένας «άλλος» δήμαρχος: ο πρώτος κάτοικος Μπρούκλιν (από το 1973), με μια οικογένεια που αντιπροσωπεύει το νέο «cool» της πόλης. Γνωρίστε τους. Αναφορές για μέχρι και 1.200 νεκρούς έχει λάβει ο Ερυθρός Σταυρός από τον ισχυρότατο τυφώνα Χαϊγιάν που έπληξε τις Φιλιππίνες, ενώ οι αρχές της χώρας μιλούν για τουλάχιστον 100 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, με ισοπέδωση μικρών κατοικιών στις πιο ευάλωτες περιοχές. Σημαντικές καταστροφές στις υποδομές των παράκτιων περιοχών, την συλλογή των σορών -με αρκετές να κείτονται στο δρόμο- συνεχίζουν τα συνεργεία. Προς το Βιετνάμ συνεχίζει ο τυφώνας.

Τα εμπόδια σε προκαταρκτική συμφωνία του Ιράν και των «Έξι» για το πυρηνικό πρόγραμμα κάθε άλλο παρά έχουν απομακρυνθεί, αλλά πρώτη φορά εδώ και χρόνια φέγγει αχτίδα ελπίδας για δειλή υπέρβαση του πολυετούς αδιεξόδου: Η Γενεύη γίνεται το σκηνικό έντονης διπλωματικής κινητικότητας, με εκτός προγράμματος συμμετοχή όλων των ΥΠΕΞ των Έξι και συνέχιση για τρίτη ημέρα συνομιλιών για γεφύρωση των διαφορών. Μικρό καλάθι πάντως κρατούν όλες οι πλευρές ενώ το Ισραήλ, ως αφανής «συμμετέχων», υπογραμμίζει σε όλους τους τόνους την αντίθεσή του. Οι ΗΠΑ πρέπει να «επικαιροποιήσουν» την στάση τους απέναντι στην Κούβα, ανέφερε ο Μπαράκ Ομπάμα μιλώντας σε κουβανούς εξόριστους στο Μαϊάμι, λέγοντας πως οι στόχοι της Ουάσινγκτον θα μείνουν οι ίδιοι αλλά πρέπει να βρεθούν νέα εργαλεία.

«Πολιτικές του 1961 δεν μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικές στην εποχή του Διαδικτύου» είπε ο αμερικανός πρόεδρος. Σε μία ασυνήθιστα ανοικτή αμφισβήτηση του τρόπου με τον οποίο ο τούρκος πρωθυπουργός χειρίστηκε το θέμα των φοιτητικών εστιών προχώρησε στενός του σύμμαχος, και σημαίνον στέλεχος του κυβερνώντος AKP, λέγοντας πως ο Ερντογάν εξέθεσε το κόμμα σε περιττές επικρίσεις. Ο Μπουλέντ Αρίντς, αναπληρωτής πρωθυπουργός και ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του κόμματος, έκανε σχόλια εναντίον του Ερντογάν που έχουν κάνει ορισμένους ακόμη και να βλέπουν χάσμα στο ΑΚΡ ενόψει των επικείμενων εκλογικών αναμετρήσεων.

Οικονομία

Φόροι-ρεκόρ ύψους 24,7 δισ. ευρώ σάρωσαν την ελληνική κοινωνία από τον Ιανουάριο του 2010 ώς σήμερα, εξαντλώντας τη φοροδοτική ικανότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Σύμφωνα με Τα Νέα Σαββατοκύριακο, η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των πρωταθλητών φορολογικής επιβάρυνσης ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ. Να ανοίξει τα χαρτιά της σχετικά με τα μέτρα που ζητεί για το 2014 περιμένει από την τρόικα η κυβέρνηση, κατά την κρίσιμη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή μεταξύ των εκπροσώπων των δανειστών με το οικονομικό επιτελείο. Πάντως, ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας εμφανίζεται συγκρατημένα αισιόδοξος, εκτιμώντας ότι «θα υπάρξει συμφωνία με την τρόικα για το 2014, έστω και μετά από επίπονες διαπραγματεύσεις».

Η Ελλάδα θα χρειαστεί νέα βοήθεια, δηλώνει ο Κλάους Ρέγκλινγκ. Αλλαγές στον τρόπο φορολογίας των 18άρηδων, τον καθορισμό νέας διαδικασίας του ύψους της φορολογητέας αξίας εισαγόμενων οχημάτων, αλλά και εξαιρέσεις από το Τέλος Επιτήδευματος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων προσθήκη - τροπολογία που κατέθεσε το υπουργείο Οικονομικών στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Εθνικής Αμυνας για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα.Παράλληλα, προβλέπεται η υπαγωγή στο χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ προϊόντων όπως είναι ο καφές «delivery».

Αθλητισμός

Το ντέρμπι κορυφής που θα διεξαχθεί την Κυριακή στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, δεσπόζει από το πρόγραμμα της 11ης αγωνιστικής, με την οποία συνεχίζεται το πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ. Ωστόσο, η αυλαία άνοιξε το Σάββατο. Ο ΠΑΣ έχοντας για πρώτη φορά στον πάγκο του τον Σάκη Τσιώλη θα υποδεχτεί τον ΟΦΗ (17:15), ενώ το πρώτο ντέρμπι μεταξύ βορρά και νότου, έρχεται στις 19:30 με τον Άρη να αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό στο «Βικελίδης».Νωρίτερα, στα Χανιά ο Πλατανιάς με τον Νίκο Αναστόπουλο να κάνει ντεμπούτο στην τεχνική ηγεσία των Κρητικών, έφτασε στη νίκη επί του Απόλλωνα (Πλατανιάς - Απόλλων Σμύρνης 2-0).

Στην αναμέτρηση με την οποία άνοιξε η αυλαία της 11ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Σούπερ Λιγκ, ο Πλατανιάς επικράτησε του Απόλλωνα Σμύρνης στα Χανιά με 2-0. Το σκορ άνοιξε στο 43ο λεπτό ο Γουνδουλάκης, ενώ ο Κάταϊ στο 62΄ διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας του. Αυτή ήταν η πρώτη εντός έδρας νίκη του Πλατανιά στο φετινό πρωτάθλημα και μάλιστα στο ντεμπούτο του Νίκου Αναστόπουλου στην τεχνική ηγεσία των Κρητικών, ενώ αντίθετα ο Απόλλωνας έχει έξι ήττες σε ισάριθμα ματς εκτός έδρας. Παίκτης του Αστέρα Τρίπολης είναι ξανά, ο Καλίφα Σανκαρέ, όπως ανακοίνωσαν οι Αρκάδες. Ο Σενεγαλέζος αμυντικός υπέγραψε συμβόλαιο για τα επόμενα 2.5 χρόνια και από την 1η Ιανουαρίου θα μπορεί να υπολογίζεται κανονικά. Ο 29χρονος, έφυγε πέρσι τον Ιούλιο για την Αλ Αραμπί του Κατάρ, όμως εκεί τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε, με τον Αστέρα να του προσφέρει ξανά «στέγη».
 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ (10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)

1940: Ο Walt Disney γίνεται πληροφοριοδότης του FBI και καταδίδει κομμουνιστές που εργάζονται στην βιομηχανία του Hollywood.

1997: Αρχίζει την λειτουργία της η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

ΘΑΝΑΤΟΙ

1891: Αρθούρος Ρεμπό, Γάλλος ποιητής.

2002: Βασίλης Μάρος, πολυβραβευμένος σκηνοθέτης, εικονολήπτης και διευθυντής φωτογραφίας, από τους πρώτους κινηματογραφιστές που εισήγαγαν το «δύσκολο» είδος του ντοκιμαντέρ στην χώρα μας.



Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ


Με τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθούν να κρατήσουν ενωμένο το κόμμα τους άνοιξε χθες η συζήτηση της πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης, δικαιώνοντας έτσι όσους ερμήνευσαν την πρόταση ως απόπειρα του απόντος (!) χθες Αλέξη Τσίπρα να αποτρέψει τη διάσπαση των συνιστωσών του. Το απέδειξε ο ίδιος ο εισηγητής της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος επέλεξε να αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του ώστε να πείσει τους ίδιους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αμφισβητούν την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα (Γλέζος, Λαφαζάνης κ. ά.) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αξιόπιστο πρόγραμμα. Κατά τα λοιπά ο κ. Δραγασάκης κάλεσε τη Βουλή να αποσύρει την εμπιστοσύνη προς κυβέρνηση επικαλούμενος τρεις λόγους: τη δυσαρμονία της κυβερνητικής πολιτικής με τις ανάγκες της κοινωνίας, την αντίθεση της κοινωνίας προς την πολιτική αυτή και τις συνεχείς παραβιάσεις της νομιμότητας.

Από την άλλη, στο κυβερνητικό στρατόπεδο χθες επέμειναν να διατρανώνουν τη βεβαιότητα ότι για την κυβέρνηση η πρόταση δυσπιστίας δεν εμπεριέχει τον παραμικρό κίνδυνο, όντας σίγουροι ότι στην αυριανή ψηφοφορία δεν θα υπάρξει η παραμικρή διαρροή. Καταπέλτης κατά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης. «Σε ολόκληρη την Ευρώπη μιλούν με καλά λόγια για τον Σαμαρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπει τίποτα. Οι συνταγές ΣΥΡΙΖΑ θα διέλυαν τη χώρα» είπε ο κ. Μιχελάκης, εξηγώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να βάλει τρικλοποδιά στη χώρα την ώρα που πάει να σταθεί όρθια. «Δεν θα ρίξετε την κυβέρνηση. Θα την κάνετε πιο δυνατή» πρόσθεσε και γνωστοποίησε ότι σύντομα η κυβέρνηση θα φέρει νομοσχέδιο για την ψήφο των ομογενών, θεωρώντας το επιβεβλημένη εθνική υποχρέωση. Για «πισώπλατη μαχαιριά στην κυβέρνηση», έκανε λόγο η βουλευτής της ΝΔ Φεβρωνία Πατριανάκου, επισημαίνοντας πως «ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη ταλαιπωρείται τι θα κάνει με το μνημόνιο».

Η συνεδρίαση πάντως ξεκίνησε με καβγά Βαγγέλη Μεϊμαράκη - Ηλία Κασιδιάρη. Οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής έθεσαν θέμα ακυρότητας της ψηφοφορίας λόγω της απουσίας των τριών προφυλακισμένων βουλευτών και επιτέθηκε στον κ. Μεϊμαράκη γιατί δεν έχει ρυθμίσει το ζήτημα. Απαντώντας ο πρόεδρος της Βουλής είπε ότι το ζήτημα απασχόλησε το προεδρείο, ωστόσο αποφάνθηκε ότι η απουσία δεν επηρεάζει την ψηφοφορία, καθώς, είτε έτσι είτε αλλιώς, η πρόταση χρειάζεται 151 θετικές ψήφους για να τελεσφορήσει. Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα, την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξουν ΑΝ.ΕΛ., Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ. Έπειτα από μια επεισοδιακή συνεδρίαση της Κ.Ο. η ΔΗΜ.ΑΡ. αποφάσισε να καταλήξει στο «παρών», παρά το γεγονός ότι οι Γ. Πανούσης και Ν. Φούντα πρότειναν αποχή, ενώ οι βουλευτές Δ. Αναγνωστάκης και Γ. Κυρίτσης πρότειναν να υπερψηφιστεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Αίσθηση ωστόσο προκάλεσε και η τοποθέτηση του Ν. Καραθανασόπουλου του ΚΚΕ, ο οποίος, παρότι γνωστοποίησε ότι θα στηρίξει την πρόταση, «άδειασε» τον ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική του. «Οσα λέει ο Τσίπρας σήμερα θυμίζουν Γιώργο Παπανδρέου το 2009» είπε χαρακτηριστικά.


Η ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΜΙΑΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ


Οι άνθρωποι που μιλούν μια δεύτερη γλώσσα, έχουν αυξημένη προστασία έναντι της άνοιας και της νόσου Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μια νέα βρετανο-ινδική επιστημονική έρευνα, τη μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι δίγλωσσοι, αναπτύσσουν άνοια κατά μέσο όρο 4,5 χρόνια αργότερα, σε σχέση με όσους μιλάνε μόνο μία γλώσσα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Σουβάρνα Αλλαντί του Ινστιτούτου Ιατρικών Επιστημών Nizam του Χαϊντεραμπάντ και τον Τοόμας Μπακ του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, σύμφωνα με το «New Scientist», μελέτησαν 648 ανθρώπους με μέση ηλικία 66 ετών, οι οποίοι είχαν διαγνωστεί με άνοια και Αλτσχάιμερ.

Η έρευνα έδειξε ότι, ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες (μορφωτικό επίπεδο, φύλο, επάγγελμα, τόπος κατοικίας κ.ά.), όσοι μιλάνε δεύτερη γλώσσα, εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα άνοιας και Αλτσχάιμερ σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτό συμβαίνει ακόμα και μεταξύ όσων ανθρώπων είναι αναλφάβητοι. «Η έρευνά μας είναι η πρώτη που διαπιστώνει ότι το να μιλάει κανείς δύο γλώσσες, είναι πλεονέκτημα ακόμα και για όσους δεν μπορούν καν να διαβάσουν» δήλωσε η Αλλαντί. Σύμφωνα με τους Ινδούς ερευνητές, η ομιλία πέραν της μιας γλώσσας «οδηγεί σε καλύτερη ανάπτυξη εκείνων των περιοχών του εγκεφάλου που ελέγχουν τις εκτελεστικές λειτουργίες και την προσοχή, πράγμα που μπορεί να παρέχει προστασία από την εκδήλωση άνοιας».

Από την άλλη, πάντως, η μελέτη δεν διαπίστωσε να υπάρχει κάποιο πρόσθετο όφελος, αν κανείς είναι πολύγλωσσος, μιλώντας περισσότερες από δύο γλώσσες.  Σε ανάλογα συμπεράσματα, για τη σχέση πολυγλωσσίας - άνοιας, είχε καταλήξει μια προηγούμενη καναδική επιστημονική έρευνα με επικεφαλής την Έλεν Μπιάλιστοκ του πανεπιστημίου της Υόρκης στο Τορόντο. Τα οφέλη της διγλωσσίας αφορούν πρωτίστως όσους, αμέσως μετά τη γέννησή τους, μιλάνε δύο γλώσσες, αλλά φαίνεται πως και αυτοί ακόμα που εκ των υστέρων μαθαίνουν μια δεύτερη γλώσσα, επίσης, ωφελούνται από νευρολογικής πλευράς.

Η ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΙΜΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΗΕ


Το Σάββατο το τηλεοπτικό δίκτυο Al Arabia, μετέδωσε ότι η Σαουδική Αραβία έχει διατυπώσει την απαίτηση για μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, μετά την πρόσφατη άρνηση της προσωρινής της θέσης. Η απαίτηση αυτή ανακοινώθηκε από τον Πρέσβη της Σαουδικής Αραβίας στα Ηνωμένα Έθνη, Αμπντουλάχ αλ-Μουλάμι.

Ο ίδιος δήλωσε, ότι οι εκπρόσωποι του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα προβλήματα της Μέσης Ανατολής. Ο αξιωματούχος επέκρινε εξάλλου το σύστημα λήψης αποφάσεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας, που βασίζεται στο δικαίωμα αρνησικυρίας που έχουν οι 5 βασικές χώρες-μέλη του. Τον Οκτώβριο, η Σαουδική Αραβία εκλέχθηκε για πρώτη φορά ως χώρα-μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας για την περίοδο 2014-2015.