15 Οκτωβρίου, 2013

AΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΠΡΩΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 15 Οκτωβρίου 2013, σε πρώτη τακτική Συνεδρία η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Προ της Συνεδρίας ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, ιερουργήσαντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος.

Περί την 9η πρωινή, στη μεγάλη Αίθουσα των Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου, εψάλη η Ακολουθία για την έναρξη των εργασιών της Ιεράς Συνόδου.

Αναγνωσθέντος του Καταλόγου των συμμετεχόντων Ιεραρχών, διεπιστώθη η απουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Βαρθολομαίου, Ιωαννίνων κ. Θεοκλήτου, Περιστερίου κ. Χρυσοστόμου, Κίτρους και Κατερίνης κ. Αγαθονίκου, Κασσανδρείας κ. Νικοδήμου και Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, οι οποίοι απουσίασαν ητιολογημένα.

Ακολούθως, συνεκροτήθη η Επιτροπή Τυπου από τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωρόθεο και Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα.

Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος ως Πρόεδρος του Σώματος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας προσεφώνησε τα Μέλη Αυτής.

Στην εισηγητική του ομιλία ο Μακαριώτατος επικεντρώθηκε σε τρεις θεματικές ενότητες. Αρχικά αναφέρθηκε στην θεματολογία του Προγράμματος των Συνεδριών της Ιεραρχίας. Κατόπιν, επιγραμματικά κατέθεσε τις σκέψεις του ως προς τις εσωτερικές δομές της Εκκλησίας μας. Τέλος αναφέρθηκε στην κρίση που μαστίζει την κοινωνία μας. Διαβάστε ολόκληρη την Προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου εδώ

Κατόπιν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ, ως αντιπρόεδρος της Ιεραρχίας, αντεφώνησε εκ μέρους των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών. Στην συνέχεια άρχισε συζήτηση επί της Προσφωνήσεως – Εισηγήσεως του Μακαριωτάτου Προέδρου κατά την οποία ομίλησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: 

Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, Σταγών κ. Αλέξιος, Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, Ηλείας κ. Γερμανός, Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, Ύδρας κ. Εφραίμ, Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός, Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Φιλίππων κ. Προκόπιος, Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος, Φλωρίνης κ. Θεόκλητος, Σύρου κ. Δωρόθεος, Κυθήρων κ. Σεραφείμ, Καισαριανής κ. Δανιήλ, Φωκίδος κ. Αθηναγόρας, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, Λαγκαδά κ. Ιωάννης, Παροναξίας κ. Καλλίνικος, Μονεμβασίας κ. Ευστάθιος και Ιερισσού κ. Θεόκλητος.

Τέλος έγινε ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίας για τα πεπραγμένα των Συνοδικών Επιτροπών της παρελθούσης Συνοδικής Περιόδου (Αύγουστος 2012 έως Σεπτέμβριος 2013) και ακολούθησε συζήτηση.

Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας θα συνεχίσει τις εργασίες Της αύριο το πρωί.
 


ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

 

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ
Tο Μακαριωτάτου ρχιεπισκοπου θηνν
καί πάσης λλαδος  κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ στήν τακτική σύγκληση
τς ερς Συνόδου τς εραρχίας τς κκλησίας τς λλάδος
(15
κτωβρίου 2013)

Σεβασμιώτατοι γιοι ρχιερες καί

γαπητοί ν Χριστ δελφοί,

Θά θελα πρωτίστως νά κφράσω τήν εγνωμοσύνη μου πρός τόν Θεό γι’ ατή τήν εκαιρία συναντήσεως μεθ’ μν, τν δελφν το Σώματος τς ερς Συνόδου τς εραρχίας, σέ ατόν τόν χρο, που συγκροτεται ερός συνοδικός θεσμός. «Ο γάρ εσι δύο τρες συνηγμένοι ες τό μόν νομα, κε εμι ν μέσ ατν» (Ματθ. 18, 20).

Μόνοι μας, μεμονωμένα, δεν μπορομε νά πράξουμε τίποτε οσιαστικό, χωρίς τήν παρουσία καί τή βοήθεια το Θεο. Τό συνοδικό ργο ποτελε κριβς καρπό συνεργίας. Σέ ατή τήν προοπτική δέν χουμε τόσο νά κάνουμε μέ ριθμούς νά ξετάσουμε ναλυτικά πόσοι συνεισέφεραν καί πόσα προσέφερε καθένας. Ατό στό ποο προσβλέπουμε, σέ τέτοιους δύσκολους καιρούς, εναι τό περίσσευμα τς καρδις πού μπορε νά ρει τόν βαρύ ζυγό πού πιέζει τήν ψυχή.

ερά Σύνοδος τς εραρχίας συνέρχεται ν μέσ καί πάλι ποικίλων κοινωνικν προβλημάτων, σέ μίαν στορική καμπή κρισίμων νακατατάξεων, κατά τήν ποία καλούμαστε νά περβομε σύνθετα προσκόμματα καί σοβαρές παθογένειες καί στρεβλώσεις. Καταθέτουμε τήν κοινή μας γωνία γιά τό μέλλον καί ναλογιζόμαστε τίς εθύνες μας καί τίς δυνατότητες κπληρώσεως τς ποστολς μας σέ στιγμές φθορς καί ετελισμού το νθρωπίνου προσώπου, ποτιμήσεως το ερο καί παξιώσεως οσιωδν το κοινο μας βίου.

Μέσα στήν πολυμορφία τς κρίσεως, κοινωνία μας δοκιμάζεται πό τήν φτώχεια, τήν κοινωνική δικία, θνικές προκλήσεις, πειλές θνικο διχασμο καί κδηλώσεις μισαλλοδοξίας. Κυριαρχε ξυπηρέτηση το κέρδους καί το δίου φέλους, πού καθηλώνουν τόν νθρωπο σέ προκρούστεια «οκονομικά» σχήματα. Σήμερα περισσότερο πό ποτέ, νθρωπος λογίζεται ς μονάδα πρός κμετάλλευσιν. πως διεδε σοφά νας σημαντικός θεολόγος, Olivier Clément, « Δύση θέτει τήν νθρωπότητα μπροστά στά σχατα προβλήματα. νθρωπος, σήμερα, γίνεται λος να πρόβλημα».

τεχνολογικός εδαιμονισμός το πολιτισμο μας χει ποκοπε πό τήν πνευματική λοκλήρωση.

Ο πνευματικές φωνές στόν τόπο μας μοιάζουν νά χουν σιγήσει.

Ο νέοι μας μεταναστεύουν.

Ο πολίτες χουν κυριευθε πό πογοήτευση καί τυφλή ργή κατά πάντων, ν ο κπρόσωποι τν κομμάτων διαξιφίζονται περαμυνόμενοι τίς πόψεις τους μέ κύριο μέλημα τή διατήρηση τς ξουσίας

  οκογένεια διαλύεται, ν συγχρόνως αξάνει ριθμός τν ατοκτονιν.

λλειψη νθρωπις καί λληλεγγύης, πού χαρακτηρίζει τή σύγχρονη κοινωνία, ποδαυλίζει τήν εκολία μέ τήν ποία καταλήγει κάποιος στήν πόφαση νά φαιρέσει τή ζωή του. Δέν γίνεται μως νά μς διαφεύγει τό γεγονός τι θεσμός τς οκογενείας ποτελε διαχρονικά τό πιό γγυημένο καί σφαλέστερο κοινωνικό πλαίσιο γιά τήν ρθή διαπαιδαγώγηση καί τήν ν Χριστ γωγή τν νέων μελν τς κοινωνίας μας.

οκογένεια διαπλάθει τίς παιδικές ψυχές καί προετοιμάζει τούς πολιτικούς, τούς καθηγητές, τούς καλλιτέχνες, τούς κληρικούς, τούς γέτες το τόπου μας. χουμε χρέος νά τήν κρατήσουμε νωμένη καί σχυρή. χριστιανική οκογένεια διαφυλάσσει πό τό μίσος, διδάσκει τήν γάπη, διαμορφώνει λοκληρωμένους νθρώπους, νορθώνει τίς συνειδήσεις, νασταίνει πνευματικά τέκνα, συγκροτε πρόσωπα λεύθερα καί χι προσωπεα πάσης χρήσεως.

Ατοί εναι καί ο λόγοι γιά τούς ποίους πελέγη πό τήν παρελθοσα Διαρκ ερά Σύνοδο τό κύριο θέμα πού θά μς πασχολήσει τίς μέρες ατές, θεσμός τς οκογενείας.

Θά τό πραγματευθον διεξοδικς τέσσερις Σεβασμιώτατοι δελφοί, τούς ποίους καί εχαριστ γιά τόν κόπο στόν ποον πεβλήθησαν. Τό ντικείμενο διαιρέθηκε σέ τέσσερις θεματικές νότητες: Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. ερεμίας χει ναλάβει νά εσηγηθε μέ τίτλο: «Θεολογική καί νθρωπολογική θεώρησις το θεσμο τς οκογενείας».

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος θά ναπτύξει τό ζήτημα: « ρόλος τς οκογενείας ες τήν σύγχρονον ποχήν».

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης δέσσης, Πέλλης καί λμωπίας κ. ωήλ θά ναλύσει τήν παράμετρο: «Θεολογικαί καί κοινωνικαί λλοιώσεις ες τόν οκογενειακόν θεσμόν».

Καί τέλος, τόν κύκλο τ
ν εσηγήσεων θά λοκληρώσει Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, παρουσιάζοντας τό θέμα: «κτροπαί το οκογενειακο θεσμο ες τήν σημερινήν πραγματικότητα – νομικαί, θικαί καί κοινωνικαί προεκτάσεις». ποτελε κοινό τόπο διαπίστωση τι στίς μέρες μας οκογενειακός θεσμός δοκιμάζεται δεινς καί πλήττεται πό πολλές κπτώσεις καί στρεβλώσεις.

Κάθε κτροπή πό τήν γι πορεία τς οκογενείας δηγε σέ ποικίλες παρατηρούμενες λλοιώσεις. Βεβαίως, κίνδυνος νά κπέσει οκογενειακή συμβίωση σέ γυμνή σύμβαση πρχε καί σέ παλαιότερες ποχές. Σήμερα μως, λοι ναφέρονται στά δικαιώματά τους καί λησμονον τίς ποχρεώσεις τους. δια ννοια το φύλου δη θεωρεται μεταβλητή καί παμφοτερίζουσα. κανότητα νά διακρίνει κανείς τήν ερότητα τς νώσεως τν δύο φύλων στόν σύγχρονο κόσμο μοιάζει νά χάνεται βαθμηδόν.

Γιά τήν
κκλησία μας, βεβαίως, γάμος δέν γκαθιδρύει μόνο μιά κοινή πορεία πρός τήν θέωση· γγυται, μέ τήν πόκτηση τέκνων, καί τήν βιολογική καί πνευματική διαιώνιση το νθρωπίνου προσώπου. Καθιστ συνεπς τόν νθρωπο συνδημιουργό το Θεο καί τόν πιφορτίζει μέ τή μεγαλύτερη εθύνη π’ λες, πού εναι ατή ναντι τν παιδιν μας.

Κάθε οκογένεια διατηρε μίαν ερή, μοναδική καί νεπανάληπτη ξία, φ’ σον εκονίζει τό μυστήριο πού συνέχει τήν κκλησία το Χριστο, καί τοτο σημαίνει πώς δέν μπορε κανείς νά τήν ποβαθμίζει, νά τήν ξαντλε νά τήν ποκαθιστ. Θά χουμε τήν εκαιρία νά κούσουμε τίς θέσεις τν γίων δελφν καί σς παρακαλ νά προβομε, ταν λθει ρα, σέ διεξοδική συζήτηση πί κάστης εσηγήσεως.

κοινωνία περιμένει πό μς να σχυρό μήνυμα σον φορ στήν ναγκαιότητα προάσπισης το θεσμο τς οκογενείας. νώπιον ατς τς πιτακτικς γωνίας, χρειάζεται νά καταστε σαφές τι γιής χριστιανική οκογένεια μπορε νά ποτελέσει τό καλύτερο φάρμακο σέ ποιαδήποτε κοινωνική κρίση. Χρειάζεται μως ξίσου νά ξυψώσουμε καί νά παναδιατυπώσουμε τήν βαρύτατη, λλά σώζουσα, ζωοποιοσα καί λυτρωτική λήθεια, πού προκύπτει πό κάθε σωστά δομημένη οκογένεια, πό κάθε κατ’ οκον κκλησία.

Μετά τό πέρας τς συζητήσεως πί τν εσηγήσεων, τήν τελευταία μέρα θά προβομε στήν πλήρωση τς κενς ερς Μητροπόλεως ργολίδος. Προσευχόμαστε γιά τήν νάπαυση τς ψυχς το μακαριστο γέροντος, κυρο ακώβου, καί κφράζουμε τήν εχή τό Πανάγιον Πνεμα νά ναδείξει ξιο διάδοχο καί συνεχιστή του. Βεβαίως, δέν θά παραμείνουμε μόνο στά συζητηθησόμενα θέματα. φείλουμε νά προβληματιστομε γενικότερα. πως προεπα στήν εσαγωγή μου, σημερινή κατάσταση μς βρίσκει σέ να ταραγμένο καί συνεχς μεταβαλλόμενο κόσμο.

Χάρις στή σύγχρονη τεχνολογική πανάσταση, χρήση τν λεγομένων κοινωνικν δικτύων μπορε νά μεταφέρει κάθε πληροφορία σέ χρόνο κπληκτικά γρήγορο. ξέγερση τς Αγύπτου χρειάστηκε μόλις μίαν βδομάδα διαδικτυακς κινητοποιήσεως γιά νά συγκεντρωθον κατομμύρια νέοι στήν πλατεία Ταχρίρ. Τά ποτελέσματα τά βλέπουμε κόμη. Στή χώρα μας παρατηρεται μιά βίαιη ναδιανομή κεφαλαίων σέ νέα χέρια. Ετε ς θεατές, ετε ς μέρος τν λλαγν ατν, παρατηρομε τίς ξελίξεις.

λοι μας, καί προσωπικά λαχιστότης μου, χουμε μερίδιο εθύνης γιά σα βιώνουμε τά τελευταα τη. Πρτος γώ ναγνωρίζω τή δυσκολία παρακολούθησης τν παγκοσμίων λλαγν.  Εναι πρόδηλο μως τό βαθύ νδιαφέρον καί γωνία λων μας. Προσεύχομαι μέ λη μου τήν ψυχή νά φωτίσει Θεός ατούς πού σκον ξουσία, στε νά σκεφτον φιλανθρώπως.

παιτεται εδικά νά συνειδητοποιήσουμε πώς σα τραγικά διαδραματίζονται στήν κοντινή μας Συρία δέν μπορον νά μς φήνουν διάφορους. Πρέπει νά καταστε σαφές πρός κάθε κατεύθυνση τι δέν εναι δυνατόν ο θρησκεες νά χρησιμοποιονται ς δεολογικό πρόσχημα πρός ξυπηρέτηση πολεμικν συγκρούσεων καί τομικν πιδιώξεων.

Σέ ποχή πού σέ λα διενεργονται μεταρρυθμίσεις, πρέπει καί μες νά ναρωτηθομε τί χρειάζεται νά γίνει σον φορ στίς σωτερικές δομές μας, στε νά μπορέσουμε νά σταθομε στό ψος τν περιστάσεων καί νά παντήσουμε μπρακτα σέ κάθε πρόκληση πού μς πευθύνεται μέ μμεσο μεσο τρόπο.  Βεβαίως, καταστατικός μας χάρτης, δηλαδή νόμος 590/1977, μς ξυπηρέτησε καί μς ξυπηρετε κόμη. Φρον μως τι λειτουργία τν Συνοδικν πιτροπν χρήζει ναβαθμίσεως καί λλαγς τρόπου ργασίας.

πωσδήποτε, παιτεται γρήγορση καί παγρύπνηση λων μας. Καί εναι εκαιρία νά παναδιατυπώσω τήν νάγκη νά νεργομε καί νά σκεφτόμαστε συνοδικά. κρισιμότης τν καιρν ποδεικνύει τι χρειαζόμαστε πεπαιδευμένο καί πνευματικά καταξιωμένο κλρο. Πολλές φορές χουμε συζητήσει τό θέμα ατό καί πάρχει κάποια πρόοδος, λλά πολύ πέχει πό τό πιθυμητό. κκλησιαστική κπαίδευση δοκιμάζεται. Μεταξύ τν λλων, τό μεγάλο καί στορικό καθίδρυμα τς Ριζαρείου παξιώνεται καθημερινά. 

κόμη καί σκοπός τν εεργετν, δελφν Ριζάρη, βλέπουμε νά φθίνει, ταν τήν τελετή γιασμο το νέου καδημαϊκο τους κυκλώνουν σπουδάστριες, κατά πάντα μέν σες καί σότιμες μέ τούς ρρενες σπουδαστές, μή δυνάμενες μως νά νδυθον «τό ερόν σχμα τς ερωσύνης», πως ρίζει ρητά ν λόγ διαθήκη, κάτι πού μάλιστα ναγράφεται καί στήν ξωτερική πιφάνεια το κεντρικο κτιρίου το Ριζαρείου κκλησιαστικο δρύματος.

Ε
ναι γεγονός τι Συνοδική πιτροπή πί τς κκλησιαστικς κπαιδεύσεως χει προσπαθήσει καί προσπαθε πάρα πολύ. ναμένουμε τίς συζητήσεις πού θά χουν μέ τό πουργεο Παιδείας, πό τό ποο, πως καί πό λη τήν Κυβέρνηση, βρίσκουμε πνεμα συναντίληψης καί λληλοκατανόησης. Πρέπει νά μολογήσω τι συνεργασία μας μέ λα τά πουργεα εναι πρός τό συμφέρον τς κκλησίας μας. Ατό φάνηκε καί πό τήν κβαση τς συζητήσεώς μας γιά τό μάθημα τν Θρησκευτικν. Τό πουργεο Παιδείας εσάκουσε τό ατημα τς ερς Συνόδου.

Τό μάθημα διατήρησε τίς ρες διδασκαλίας του καί τό περιεχόμενό του δέν πώλεσε τόν θρησκευτικό χαρακτήρα.Χαίρομαι διαίτερα πού τό πουργεο ντιμετώπισε τό συγκεκριμένο θέμα μέ σοβαρότητα. Τοτο σημαίνει τι ετυχς δέν φτάσαμε κόμη στό σημεο νά κριζώσουμε τήν ρθόδοξη παράδοση πό τήν γκύκλιο παιδεία, παραβλέποντας τό γεγονός τι ρθοδοξία εναι συστατική τς θνικς μας διοπροσωπίας.

Μο δίνεται εκαιρία νά παραθέσω δ να πόσπασμα ναφερόμενο στά Θρησκευτικά το μακαριστο πουργο, ντώνη Τρίτση: « ρθοδοξία ποτελε τήν γόνιμη στιγμή τς συνάντησης – θά λεγα τς κατακλυσμικς συνάντησης – το Χριστιανισμο μέ τόν λληνισμό. πό τή διασταύρωση το πρωτοχριστιανικο μηνύματος μέ τό λληνικό πνεμα γεννήθηκε μιά τρίτη μοναδική σύνθεση, ρθοδοξία. νας λόκληρος πολιτισμός, πού δωσε πρώτη λοκληρωμένη κφραση τό Βυζάντιο, μέσα πό τό ποο π’ εθείας περνον καί ο δικές μας καταβολές, το σημερινο λληνισμο. Εμαστε δημιουργήματα ο λληνες μις μοναδικς πνευματικς δίνης πού διαρκε αἰῶνες. ξ ατο καί ασθηση τς κρίσης πού γνωρίζει συχνά στήν πορεία του λληνισμός. Μεταφερθετε σέ κάποιες στορικές στιγμές... Πιστεύω τι νάλογη εναι στορική στιγμή πού περνμε καί νάλογη ασθηση τς κρίσης πού νιώθουμε σήμερα. Περνμε κρίση μεταβολισμο πρός κάτι ψηλότερο, πρός μιάν λλη στροφή τς πνευματικς δίνης το λληνισμο.

Πρέπει νά παραμείνουμε ασιόδοξοι καί νά βοηθήσουμε τροχός νά πάρει γρήγορα στροφές καί στή γενιά μας. Μέ τόν νόμο 1566, πού ψηφίστηκε τόν περασμένο χρόνο καί ποος ναφέρεται στή «Δομή καί λειτουργία τς Α/θμιας καί Β/θμιας κπαίδευσης», καθορίζεται (γιά πρώτη φορά στήν στορία τς κπαίδευσής μας) συνταγματικά κατοχυρωμένη «νάπτυξη τς θρησκευτικς συνείδησης» (ρθρ. 16 παρ.2) νά γίνεται σύμφωνα μέ τήν Θεολογία τς ρθόδοξης νατολικς κκλησίας μας. Γι’ ατόν τό σκοπό γίνεται διαίτερη ναφορά στήν «ρθόδοξη χριστιανική παράδοση» (ρθρο 1 παρ. 1α) καί στό «ρθόδοξο χριστιανικό θος» (ρθρ. 6 παρ. 2β). Δηλαδή χριστιανική γωγή συμπνευματίζεται μέ τήν λη ατοσυνειδησία το λληνισμο καί κφράζει τούς πόθους καί τά ράματα το λαο μας, πού εναι πόθοι καί ράματα λευθερίας, σέ λες τίς διαστάσεις, τήν θνική, τήν θικοθρησκευτική, τήν πολιτική, τήν οκονομική, τήν κοινωνική,τήν πολιτισμική.

Μέ ατές τίς προϋποθέσεις ποσκοπομε νά προχωρήσουμε σέ μιά παιδεία το νθρώπου, ς τόμου καί ς μέλους τς κοινωνίας, πού φυπνίζει καί νεργοποιε τήν θνική μας συνείδηση, καταξιώνει στήν καθημερινή σχολική πράξη τίς πνευματικές ξίες τς ζως, δημιουργε νέες κοινωνικές ξίες, διαποτισμένες πό τήν πίστη καί τήν φοσίωση στό νθρώπινο πρόσωπο – μιά παιδεία πού θραύει τίς παγίδες γιά τομικό εδαιμονισμό καί πίσης δηγε μέ τήν καλλιέργεια τς συμμετοχικς δημοκρατίας στόν κοινοτικό τρόπο ζως, πού ποτελε τρόπο ζως καί κφρασης στήν ρθόδοξη κκλησία.»

ναμφίβολα, χρειάζεται πολλά νά γίνουν κόμη καί πρέπει λοι μας νά υοθετήσουμε μιά κοινή πρόταση, φικτή μέ βάση τίς πάρχουσες οκονομικές συγκυρίες, οτως στε νά προλάβουμε τίς ξελίξεις πού ρχονται μέ ραγδαο ρυθμό. Πιστεύω τι εναι ρα νά πανεξετάσουμε τό ζήτημα τς κλογς τν ρχιερέων. σως χρειάζεται νά αξήσουμε τά κριτήρια γγραφς στόν κατάλογο τν πρός ρχιερατείαν κλογίμων. σως πρέπει νά πικαιροποιήσουμε τόν δη πάρχοντα κατάλογο. Σέ κάθε περίπτωση μως, παιτεται νά ναθέσουμε σέ μίαν πιτροπή ρχιερέων τήν μελέτη καί εσήγηση πί το θέματος.

Σέ λίγα χρόνια,
γαπητοί μου δελφοί, Βουλή τν λλήνων θά λάβει ναθεωρητικό χαρακτήρα, χοντας τήν ντολή νά προβε στήν ναθεώρηση το Συντάγματος. Θ’ φήσουμε νά μς προλάβουν ο ξελίξεις; Προτείνω μεσα καί γιά τό θέμα ατό νά ρισθε Εδική Συνοδική πιτροπή πό ρχιερες καί λαϊκούς μπειρογνώμονες, οτως στε μεσα νά εσηγηθον πί το θέματος τς ναθεωρήσεως. Στό σημεο ατό προκύπτουν διάφορα ρωτήματα. Ποιά σχέση πιθυμομε; Τό μοντέλο τν διακριτν ρόλων μς ξυπηρετε κόμη;  

λα ατά πρέπει πρτα νά τά ξετάσουμε στό σωτερικό μας καί μετά νά διαλεχθομε μέ τήν λληνική πολιτεία. Μία ναθεώρηση τν σχέσεών μας μέ τήν Πολιτεία παιτε προηγουμένως νά χουμε νοικοκυρέψει τά οκονομικά μας. σημερινή κατάσταση εναι δεινή. Τά χρέη καί παροσα οκονομική κατάσταση μς χουν γονατίσει. Βλέπετε τί ντιμετωπίζουμε μέ τή στενότητα τν διορισμν νέων κληρικν. Γίνονται πολλές προσπάθειες καί πρέπει νά κφράσω καί δημοσίως τίς εχαριστίες μου στά μέλη τς παρελθούσης Διαρκος ερς Συνόδου, διότι χειρίστηκαν μέ διαίτερη πευθυνότητα τό θέμα ατό.

ποφασίσαμε νά προβομε στήν κατάρτιση τριετος προγράμματος, τό ποο θά παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις ξιοποίησης. Θά παρουσιάσει τήν εκόνα τν χρεν καί τν ποθεματικν μας καί θά μς νημερώσει μπεριστατωμένα γιά τό νέο νομοθετικό πλαίσιο πού δημιουργήθηκε σχετικά μέ τήν ξιοποίηση τς περιουσίας μας. Προχωρομε στήν λοκλήρωση το κκλησιαστικο κτηματολογίου, ν κατορθώσαμε νά πανασυστήσουμε τή Ναοδομία, τήν νομαζομένη πλέον «πηρεσία Δόμησης», μέ λες τίς ρμοδιότητες πού χουν ο τοπικές πολεοδομίες τν Δήμων τς χώρας μας.

δελφοί μου, 

χωρίς περιουσία, δηλαδή τήν μετατροπή τς λης σέ πνεμα, δέν θά καταφέρουμε ποτέ νά χουμε τήν ατονομία μας. Σς καλ – καί νομίζω τι ο καιροί τό πιβάλλουν – νά εμαστε πολύτως νωμένοι στό θέμα ατς τς ξιοποίησης. πιτέλους, ς ναλογιστομε τίς μεγάλες εθύνες μας στό θέμα τς χρηστς διαχείρισης. ποκτήσαμε τόν τηλεοπτικό δίαυλο 4Ε καί, μαζί μέ τό ραδιόφωνο τς κκλησίας μας, καταφέραμε νά προχωρήσουμε στήν πόκτηση πανελλαδικο σήματος καί γιά τούς δύο φορες. ποφασίσαμε νά ναλάβει τήν λη διαχείριση ποστολική Διακονία, ς κατ’ ξοχήν εραποστολικός ργανισμός τς κκλησίας μας, πιφορτισμένος μέ τήν προβολή το λόγου το Θεο πρός τούς γγύς καί τούς μακράν. χουμε κι δ πολλή δουλειά.

Πιστεύω σύντομα νά ε
μαστε τοιμοι νά παρουσιάσουμε λεπτομέρειες γιά τό πρόγραμμα καί τίς λοιπές παραμέτρους ατο το γχειρήματος, τό ποο πί τόσα χρόνια πολλοί προκάτοχοί μου προσπάθησαν νά ναλάβουν καί νά φέρουν ες πέρας. Δοξολογ τόν Θεό γι’ ατή τή δωρεά καί κφράζω κόμη μία φορά τίς θερμές μου εχαριστίες στούς τέσσερις γίους δελφούς μας, Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Σερρν κ. Θεολόγο, δέσσης κ. ωήλ, Νεαπόλεως κ. Βαρνάβα καί Πατρν κ. Χρυσόστομο, ο ποοι ργάσθηκαν μεθοδικά καί ποτελεσματικά γιά νά φτάσουμε σήμερα σέ ατό τό σημεο.

πόστολος Παλος προτρέπει τούς χριστιανούς τς Κορίνθου, φο εναι «ζηλωτές πνευματικν χαρισμάτων, νά πιζητον νά περέχουν σ’ κενα πού συντελον στήν οκοδομή τς κκλησίας» («Οτω καί μες, πεί ζηλωταί στε πνευμάτων, πρός τήν οκοδομήν τς κκλησίας ζητετε να περισσεύητε» – Α΄ Κορ. 14, 12). ταν λοιπόν κκλησία πευθύνεται στούς νθρώπους της, ατός εναι σκοπός της –νά στηρίξει καί νά οκοδομήσει. Κι ατό πολύ περισσότερο στόν καιρό μας, πού εναι πραγματικά καιρός πολύ κρίσιμος, μιά ποχή γενικά μεγάλης συγχύσεως ννοιν καί πραγμάτων.

σύγχρονη πραγματικότητα πιτάσσει νά διατηρήσουμε πάνω π’ λα τήν ν Χριστ νότητα, τόν σύνδεσμο τς ερήνης το Σώματος τς εραρχίας καί το κκλησιαστικο σώματος γενικότερα. πιτρέψτε μου π’ ατο νά προσθέσω κι ναν κόμη προβληματισμό. Πολλοί πιχειρον νά ταυτίσουν τήν κκλησία μέ μέρος το κοινωνικο καί πολιτικο συστήματος. Νά μς παρουσιάσουν σάν συνδιαχειριστές κοσμικς ξουσίας. Δέν πάρχει τίποτα πιό πικίνδυνο πό ατό. κκλησία, παρ’ τι συνιστ σάρκα πό τή σάρκα το τόπου μας καί χει συνδεθε διαχώριστα μέ τήν στορική του πορεία, οτε ταυτίζεται μέ κόμματα οτε ντλε τήν παρξή της πό τήν Πολιτεία.

ντάσσεται φυσιολογικά σέ να ενομούμενο κράτος, σεβομένη τούς νόμους πού διέπουν τό δημοκρατικό πολίτευμα. Κάθε λλη προσέγγιση παγορεύεται πό κοσμικά κριτήρια. ησος Χριστός εναι γιά μς «χθές καί σήμερον ατός, καί ες τούς αἰῶνας» (βρ. 13, 8). Οτε συναποτελομε μέρος το συστήματος, οτε ντιπροσωπεύουμε κάποιο συστημικό μόρφωμα. κκλησία χει πνευματική ποστολή νά δηγε τά μέλη της πρός τή σωτηρία καί νά εαγγελίζεται «Χριστόν, καί τοτον σταυρωμένον» (Α΄ Κορ. 2, 2). γαπ, συγχωρε, λέγχει, βοηθε, στηρίζει, καί πάνω π’ λα δίνει καί τή ζωή της κόμη γιά τήν στορική συνέχιση ατο το τόπου.

Ασθάνεται τό χρέος νά νισχύσει τήν συνοχή καί τήν νότητα το λαο, πού ποτελε γγύηση γιά τό μέλλον, καί στερα νά καλύψει, στό μέτρο τν δυνάμεών της, τίς νάγκες τς ποχς. Εναι λήθεια τι καλύπτονται πολλές νάγκες, λλά κύριο ργο της εναι νά στηρίξει τίς ψυχές τν νθρώπων καί νά νισχύσει τήν πίστη τι μέ τή βοήθεια το Θεο μπορομε νά περνικήσουμε κάθε δυσκολία καί κρίση.

δελφοί μου,

θέλω νά σς εχαριστήσω γιά τήν προσοχή σας, πογραμμίζοντας τι κκλησία εναι γάπη, καί γάπη σημαίνει πέρβαση το γώ. Εχομαι Θεός νά δηγήσει μέ «τό φς το προσώπου Του» τά νοητά μας βήματα καί τίς συνοδικές ργασίες πρός ατή τήν κατεύθυνση.