Ἀριθ. Πρωτ.
: 575
Ἐν Κυθήροις τῇ 20ῇ Αὐγούστου 2013
Ἐξοχώτατον
Κύριον Κωνσταντῖνον Ἀρβανιτόπουλον
Ὑπουργόν
Παιδείας καί Θρησκευμάτων
Ἀνδρέα
Παπανδρέου 37 - 151 80 ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΝ
Ὑπουργέ μου,
Σᾶς
ἔχει κοινοποιηθῆ
τό ὑπ' ἀριθ. πρωτ. 402/979/29-7-2013 τοῦ
Πολυμελοῦς Συμβουλίου τῆς
Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς
Σχολῆς, τό ὁποῖον
ἀποτελεῖ
ἀπάντησιν εἰς
τήν ὑπ' ἀριθ. 474/19-06-2013 ἐπιστολή
μου. Νομίζω ὅτι, κατόπιν τούτου, διά τήν
σφαιρικήν θεώρησιν τοῦ πράγματος, ἐπιβάλλεται
νά σᾶς ἀνακοινώσω τό κείμενο τῆς
ἐν θέματι ἐπιστολῆς
μου, τήν ὁποία καί ἐπισυνάπτω.
Ἔπειτα ἀπό
τήν ἐνέργειά μου αὐτή
ἐπιτρέψατέ μου νά κάμω ὡρισμένας
ἐπισημάνσεις ἐπί
τοῦ ἀπαντητικοῦ
κειμένου τοῦ Πολυμελοῦς
Συμβουλίου τῆς Ρ.Ε.Σ. διά νά ἐξαγάγετε
εὐκολώτερον τά συμπεράσματά σας.
1.Εἰς
τήν προμετωπίδα τοῦ ἐν λόγῳ
ἐγγράφου ἀναγράφεται
«Ριζάρειος Ἐκκλησιαστική Σχολή. Διοίκηση» (καί ἡ
Διεύθυνσις). Εἰς τήν ἀρχή
τοῦ κειμένου αὐτοῦ
γίνεται λόγος διά τήν κριτική μου «σέ
ἀπόφαση τοῦ
Πολυμελοῦς Συμβουλίου τοῦ
Ριζαρείου Ἱδρύματος».
Εἰς
τήν συνέχεια ἀναφέρεται εἰς
τήν «δυνατότητα φοίτησης στό Ἐκκλησιαστικό
Λύκειο τοῦ Ἱδρύματος
καί νεανίδων ἀπό τό σχολικό ἔτος
2013-2014».Καί ἀκολούθως χαρακτηρίζονται «οἱ
ἀπόψεις (μου) γιά τή λειτουργία τοῦ
Λυκείου ὡς σχολείου ἐκπαίδευσης
ἀποκλειστικά
μελλοντικῶν ἱερέων,
ἄν
καί ἀνοιχτές σέ κριτική, σεβαστές». Ἐδῶ, Ἐξοχώτατε, ὅπως
βλέπετε ἐπιχειρεῖται
μία ἐσκεμμένη σταδιακή ἀλλοίωσις
τῆς ταυτότητος καί τῆς
ἀποστολῆς
τῆς περιωνύμου Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς
Σχολῆς μέ τήν λαμπράν 170ετῆ
ἱστορία καί παράδοσίν της.
Ἡ Ριζάρειος Ἐκκλησιαστική
Σχολή μεταποιεῖται πλέον εἰς «Ριζάρειον Ἵδρυμα» καί«Ἐκκλησιαστικό
Λύκειο τοῦ Ἱδρύματος». Δέν εἶναι
τυχαῖο αὐτό, ἀλλά μία ἐνορχηστρωμένη
προσπάθεια ἀποβολῆς
τοῦ ἱερατικοῦ
χαρακτῆρος τῆς
φιλτάτης Σχολῆς μας. Δύνασθε
νά ἐνημερωθῆτε
ἀπό τούς εἰδήμονας
συνεργάτας τοῦ Ὑπουργείου σας περί τοῦ
ὅτι ὁ Πρόεδρος τοῦ
Πολυμελοῦς Συμβουλίου τῆς
Ρ.Ε.Σ. κ.Χρῆστος Μασσαλᾶς,
παρουσίᾳ καί τῶν
ἐκπροσώπων τῆς
Ἐκκλησίας μας, διεκήρυξε (ποίῳ
δικαίῳ;) ἐνώπιον τῆς
εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς
ὅτι ἔκλεισε πλέον ὁ
κύκλος τῆς 170ετοῦς
ἱστορίας καί προσφορᾶς
τῆς γεραρᾶς
Ριζαρείου Σχολῆς. Ἀπό τοῦδε
καί εἰς τό ἑξῆς
θά λειτουργῆ πλέον ὡς
Ἐκκλησιαστικό καί ὄχι
ὡς Ἱερατικό Σχολεῖο
(!!!).
2. Ὁ
κ.Πρόεδρος καί τά μέλη τοῦ Πολυμελοῦς
Συμβουλίου τῆς Ρ.Ε.Σ. ἀποφεύγουν
μέ ἕνα «φιλοσοφικό» - «σοφιστικό» τρόπο
νά ἀπαντήσουν ἐπί
τῆς οὐσίας, εἰς
τό ἐναγώνιο καί ἀδυσώπητο
ἐρώτημα ὄχι
μόνον ἐμοῦ, ἀλλά καί δεκάδων ἄλλων
παλαιῶν Ριζαρειτῶν
(Ἀρχιερέων, Ἱερέων,
Καθηγητῶν Πανεπιστημίου καί ἄλλων
ἐπιστημόνων): διατί καταφώρως καί ἀναλγήτως
παραβιάζεται ἡ βούλησις καί ἡ
Σεπτή Διαθήκη τοῦ ἀειμνήστου Ἱδρυτοῦ
τῆς Σχολῆς
(καί ὄχι ἁπλῶς «Εὐεργέτη», ὅπως
χαρακτηρίζεται εἰς τό κείμενο τοῦ
Πολυμελοῦς) Γεωργίου Ριζάρη;
Βεβαίως,
ὅταν ἔχωμε δωρεά ἀκινήτου
ἤ ἀκινήτων δι' ἕνα
συγκεκριμένο φιλανθρωπικό ἤ κοινωνικό σκοπό, ὁ
ὁποῖος ἐξέλιπε, εἶναι
δυνατόν καί ἐπιτρεπτόν νά ἀλλάξη
μέ δικαστικήν ἀπόφασιν ὁ
ἀρχικός σκοπός. Ἐδῶ,
ὅμως, εἶναι
ἐντελῶς διαφορετικά τά πράγματα. Ἐδῶ πρόκειται δία βούλησιν ἱεράν
καί ἀποκλειστικό ἅγιο
σκοπό καί στόχο: «Παρακαλῶ
εἰς
τήν Σχολήν ταύτην νά διδάσκωνται ὅσοι
σκοπεύουσι νά ἐνδυθῶσιν
τό τῆς
Ἱερωσύνης ἔνδυμα». Δέν πρόκειται διά τήν ἐκμετάλλευσιν
ἀκινήτων διά φιλανθρωπικούς καί
κοινωνικούς σκοπούς, ἀλλά διά τήν ὑψίστην
καί κορυφαίαν ἀποστολήν τῆς
Σχολῆς.
Καί
ἐάν παρήκμασε καί ἀπεδυναμώθη
ἡ ἐπίζηλος προσφορά τῆς
Σχολῆς μας ὀφείλεται,
κατά κοινήν ὁμολογίαν, εἰς
τό γεγονός ὅτι εἶναι ἡ μόνη Ἐκκλησιαστική
Σχολή ἡ ὁποία ὄχι
μόνον δέν λειτουργεῖ ὑπό τήν εὐθύνην
τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ'
οὔτε ἔχει, ὅπως
θά ἔπρεπε, ἀγαστή
συνεργασία μέ αὐτή, μέ ἀποκλειστική
εὐθύνη τοῦ
Πολυμελοῦς Συμβουλίου, τό ὁποῖο
«κόβει τίς γέφυρες», κατά τό κοινῶς λεγόμενο.
3. Ὁ
κ.Πρόεδρος καί τό Πολυμελές Συμβούλιον τῆς Ρ.Ε.Σ. ἐπιχειροῦν
νά μοῦ ἀποδώσουν «διγλωσσίαν» καί νά
πείσουν ὅτι φάσκω καί ἀντιφάσκω
εἰς τήν προμνημονευθεῖσαν
ἐπιστολήν μου πρός αὐτό.
Ἐνῷ δηλ. ψέγω τό Πολυμελές Συμβούλιο τῆς
Ρ.Ε.Σ. διά τό ἀνοσιούργημα τῆς
κατ' οὐσίαν καταργήσεως τῆς
Ριζαρείου Διαθήκης ἀπό τήν μία μεριά, τό μέμφομαι ἀπό
τήν ἄλλη διά τήν «τήρηση τῶν
ὅρων
τῆς
διαθήκης, ὅσον ἀφορᾶ
στήν ἐκλογή τῶν
μελῶν του».
Ὄχι, κ.Ὑπουργέ,
δέν συμβαίνει αὐτό. Ἔγραψα περί κλειστοῦ
κυκλώματος εἰς τόν τρόπον ἀντικαταστάσεως
τῶν μελῶν.
Δέν ἀντετάχθην εἰς
τούς ὅρους τῆς
διαθήκης νά ἐπιλέγωνται ὡς
μέλη τοῦ Πολυμελοῦς
Συμβουλίου ἀπό τά Ἰωάννινα
καί τήν Ἤπειρο, τήν Μυτιλήνη καί τήν Κρήτη,
τήν Θεσσαλία καί τήν Πελοπόννησο, ἤ ὅποια ἄλλη
περιοχή ὁρίζει ἡ
Διαθήκη. Τό δυσάρεστο εἶναι νά μεταδίδεται ἡ
σκυτάλη ἀπό τόν πατέρα εἰς
τόν υἱό καί ἔπειτα
εἰς τόν ἐγγονό
κ.ο.κ.
Ἀπό τά Ἰωάννινα,
φερ' εἰπεῖν, θά ἦτο
δυνατόν, ἐάν ὄντως ὑπῆρχε
ἡ ἀναζήτησις τῶν
καλλιτέρων καί καταλληλοτέρων προσώπων, νά κληθοῦν διά τήν στελέχωσιν τοῦ
Πολυμελοῦς Συμβουλίου οἱ
τρεῖς διακεκριμένοι Καθηγηταί τῶν
Πανεπιστημίων - παλαιοί Ριζαρεῖται:
Ο κ. Ἰωάννης Κογκούλης, τ. Κοσμήτωρ τῆς
Θεολογικῆς Σχολῆς
Θεσσαλονίκης, ὁ κ. Μιχαήλ Τρίτος, Κοσμήτωρ τῆς
Θεολογικῆς Σχολῆς
Θεσσαλονίκης καί ὁ κ.Δημήτριος Ράϊος, Καθηγητής τῆς
Φιλοσοφικῆς Σχολῆς
Ἰωαννίνων. Κατά
παρόμοιο τρόπο καί ἀπό τά ἄλλα
διαμερίσματα τῆς πατρίδος μας θά ἦτο
δυνατόν νά ἐπιλεγοῦν
καταξιωμένοι ἐπιστήμονες, κατά προτίμησιν παλαιοί
Ριζαρεῖται, καί τότε θά ἐκαμαρώναμε
ὅλοι τήν Σχολήν μας καί τήν σπουδαία
προσφορά της. Ἄς μή συγχέωμε τά πράγματα.
4. Ὁ
κ Πρόεδρος καί τά μέλη τοῦ Πολυμελοῦς
Συμβουλίου ἐπικαλοῦνται
δύο λόγους, ἐπί τῶν ὁποίων βασίζεται ἡ
κριτική των εἰς τήν προμνησθεῖσαν
ἐπιστολήν μου, οἱ
ὁποῖοι δέν εὐσταθοῦν.
Σήμερα, λόγῳ τῆς ὑφισταμένης κρίσεως, εἶναί
πως δυσχερής ἡ ἀπορρόφησις τῶν
ἀποφοίτων τοῦ
Ἐκκλησιαστικοῦ
Λυκείου, ἀλλά καί τό σήμερα καί τό αὔριο
εἶναι εἰς
τά χέρια τοῦ Παναγάθου Θεοῦ. Αὐτό δέν μᾶς
ἐμποδίζει νά προετοιμάσωμε ἐργάτες
τοῦ Εὐαγγελίου. Πρός τό παρόν χειροτονοῦμε
ἕνα ὑποψήφιο τόν χρόνο. Ἔχει
ὁ Παντοδύναμος Θεός διά τά περαιτέρω.
5.Ὁ
κ. Πρόεδρος καί τά μέλη τοῦ Πολυμελοῦς
Συμβουλίου ἐπικαλοῦνται
Ἐγκύκλιον τοῦ
Ὑπουργείου Παιδείας καί
Θρησκευμάτων, ἐκδοθεῖσαν
πρό 4ετίας, ἡ ὁποία ἀπευθύνονταν
εἰς τά Ἐκκλησιαστικά
Σχολεῖα καί ἀφοροῦσε
εἰς τήν λειτουργίαν τῶν
Ἐκκλησιαστικῶν
Ι.Ε.Κ. Καί ἐκεῖ τελικῶς
περιωρίσθη ἡ ἐφαρμογή της, μετά τήν ἔντονη
ἀντίδρασι τῆς
Ἱερᾶς Συνόδου.Καί
μόνον εἰς τά τμήματα ἐκμαθήσεως
τῆς Ἁγιογραφίας, συντηρήσεως τῶν
Ἐκκλησιαστικῶν
κειμηλίων καί οὐδέποτε εἰς
τό ἱερατικόν τμῆμα,
τό ὁποῖο παρέμεινε ἀμιγές.
Τώρα ἐπιχειρεῖται
ἡ μικτοποίησις τοῦ
Ἐκκλησιαστικοῦ
Λυκείου, δηλ.τοῦ καθαρῶς
Ἱερατικοῦ
Σχολείου.
6. Δέν
ἀνταπαντῶ
εἰς τό ἀπαντητικόν
κείμενον τοῦ Πολυμελοῦς
Συμβουλίου τῆς Ρ.Ε.Σ., διότι αἰσθάνομαι
ὅτι ἀπευθύνομαι εἰς
«ὦτα μή ἀκουόντων».
Δυστυχῶς οἱ ἄνθρωποι αὐτοί
δέν ἔχουν συναίσθησιν τῶν
βαρειῶν εὐθυνῶν των καί νομίζουν ὅτι
ἔχουν τό δικαίωμα νά ἀνατρέπουν
ἱερές Διαθῆκες,
ὅπως τοῦ
ἀειμνήστου Γ. Ριζάρη, οἱ
ὁποῖες ἔχουν μέγιστο εἰδικό
καί ἠθικο-πνευματικό βάρος.
Ὑπουργέ μου,
Ἔπειτα ἀπό
ὅλα ὅσα διαλαμβάνονται εἰς
τήν ἀνακοινουμένην καί εἰς
ὑμᾶς ἐπιστολήν μου καί τήν
διευκρινιστικήν παροῦσαν ἔχετε τήν εὐχέρειαν
ὡς ἁρμόδιος Ὑπουργός
νά παρέμβητε καταλυτικῶς.
Παρακαλῶ
πολύ νά προκαλέσετε τήν παρέμβασιν τοῦ ἁρμοδίου κ.Εἰσαγγελέως
διά τόν ἔλεγχον τῆς
σημαντικῆς αὐτῆς ὑποθέσεως καί τήν ἀπόδοσιν
- τόν καταλογισμόν εὐθυνῶν, ὅπου ἀναλογοῦν.
Ἀκόμη καί εἰς
τόν ὑπογράφοντα, ἐάν
θεωρηθῆ ὅτι ὑπερέβην τά ἐσκαμμένα. Ἐπ' οὐδενί λόγῳ
δέν πρέπει νά ἀφεθῆ ἡ λαμπρά καί γεραρά Ριζάρειος Ἐκκλησιαστική
Σχολή εἰς τά χέρια ἀκαταλλήλων
καί ἀδυνάμων νά τήν ἀνορθώσουν
προσώπων.
Ὑπό τήν μορφήν τήν σημερινήν, εἰς
τό σημερινό της κατάντημα, εἶναι μυριάκις προτιμώτερο νά κλείση.
Καί ἔπειτα, ἀφοῦ
ἀναπλασθῆ
καί ἀνασυγκροτηθῆ,
σύμφωνα μέ τό γράμμα καί τό πνεῦμα τῆς Ριζαρείου Διαθήκης, τήν ὑμετέραν
συγγνώμην διά τήν ἐκδαπάνησιν πολυτίμου χρόνου σας,
διατελῶ,
Μέ ἐξαίρετη
τιμή καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων
Σεραφείμ
Ἀνακοινοῦται τῇ
Ἱερᾷ Συνόδῳ
τῆς Ἐκκλησίας τῆς
Ἑλλάδος.
-----------------------------
«ΈΣΠΑΣΕ» ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ:ΔΟΓΜΑ
(16/9/2013)
Μέχρι τώρα η Ριζάρειος εκκλησιαστική
σχολή ήταν κυριολεκτικά ένα άβατο για τις γυναίκες. Το σχολείο που προοριζόταν
για την εκπαίδευση κατά βάση μελλοντικών κληρικών δεν είχε ποτέ μαθήτριες. Η
λογική ήταν απλή: «Αφού δεν μπορούν να γίνουν ιερείς, οι γυναίκες δεν έχουν
λόγο να φοιτήσουν σε εκκλησιαστικό σχολείο». Τα χρόνια πέρασαν και εφέτος, η
Ριζάρειος υποδέχθηκε τις πρώτες μαθήτριες. Φυσικά δεν πρόκειται κάποια από
αυτές να γίνει κληρικός. Τις πρώτες μαθήτριες στο άβατο της Ριζαρείου γνώρισε
και παρουσίασε, η εφημερίδα «Δημοκρατία» στο ρεπορτάζ του Αντώνη Μακατούνη που
ακολουθεί:
Αποτέλεσε μόνιμο θέμα συζήτησης στους
εκκλησιαστικούς κύκλους όλο το καλοκαίρι. Ο λόγος για την εισαγωγή μαθητριών
για πρώτη φορά, έπειτα από 170 χρόνια λειτουργίας, στο Γενικό Εκκλησιαστικό
Λύκειο της Ριζαρείου Σχολής, με μία απόφαση του υπουργείου Παιδείας κομβικής
σημασίας για το μέλλον του ιστορικού ιδρύματος.
Πρώτη η «δημοκρατία» στις 8
Ιουνίου αποκάλυψε στο ευρύ κοινό τη μεγάλη αλλαγή (η είδηση αναπαράχθηκε έπειτα
σε πολλά μέσα ενημέρωσης), προκαλώντας δημόσιες παρεμβάσεις από ορισμένους
αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι διατύπωσαν την αντίθεσή τους στη
φοίτηση των γυναικών. Ανάμεσά τους ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.
Νικόλαος, που έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για τη Ριζάρειο, αφού είναι απόφοιτός
της, ενώ έχει συγγράψει και βιβλίο για την ιστορία της σχολής.
Το θέμα έφτασε ως τον πρωθυπουργό,
έπειτα από σχετική επερώτηση που του απηύθυνε ο ανεξάρτητος βουλευτής και
γενικός γραμματέας του Χριστιανοδημοκρατικού Κινήματος Νίκος Νικολόπουλος.Τελικά,
η εισαγωγή μαθητριών είναι γεγονός, καθώς πολλές οικογένειες ανταποκρίθηκαν στο
άνοιγμα και έσπευσαν να γράψουν τα παιδιά τους. Να ξεκαθαρίσουμε πάντως ότι οι
μαθήτριες προορίζονται μόνο για τις σπουδές, αφού δεν παρέχεται η δυνατότητα
διαμονής τους στο οικοτροφείο του ιδρύματος.
Σήμερα η «δημοκρατία» παρουσιάζει τις
πρώτες φωτογραφίες των νέων σπουδαστριών. Στις αντιδράσεις των εκπροσώπων της
ελλαδικής Εκκλησίας αναφέρθηκε στη «δημοκρατία» ο πρόεδρος του Δ.Σ. του
ιδρύματος και τέως πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Χρήστος Μασσαλάς,
τονίζοντας παράλληλα τη μέριμνα (μέσω σχετικής εισήγησης) της διοίκησης για
συμπληρωματική εκπαίδευση των μελλοντικών κληρικών: «Τις ανησυχίες ορισμένων
ιεραρχών τις κατανοούμε και ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα είναι συμπαραστάτες
μας.
Ο τελικός στόχος είναι κοινός. Για να γίνω πιο σαφής, εδώ και χρόνια το
επίπεδο του λυκείου ήταν απαράδεκτο. Οι μαθητές δεν έδειχναν κανένα
ενδιαφέρον για την εκπαίδευση και η συμπεριφορά τους ήταν προβληματική. Οι νέοι
που θα ακολουθήσουν τον Κλήρο πρέπει να έχουν καλή λυκειακή εκπαίδευση γιατί
πάνω σ’ αυτή θα οικοδομήσουν το γνωσιακό τους οικοδόμημα. Επιπλέον πρέπει να
ζήσουν όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας τους για να γνωρίσουν τον άνθρωπο που θα
κληθούν να βοηθήσουν, ώστε να αντιμετωπίσει τις δοκιμασίες της ζωής.
Το λύκειο
που οραματιζόμαστε θα έχει στόχο την υψηλής στάθμης εκπαίδευση σ’ ένα
περιβάλλον που ενσωματώνει την παράδοση της ΡΕΣ και τις νουθεσίες των αδελφών
Ριζάρη. Άλλωστε, η διοίκηση του ιδρύματος έχει
εισηγηθεί στο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων τη λειτουργία μεταλυκειακής
δομής για αποκλειστική συμπληρωματική εκπαίδευση των μελλοντικών κληρικών και
την επανεκπαίδευση των ήδη υπηρετούντων. Η συνεργασία μας με την κεφαλή της
Εκκλησίας θα είναι συνεχής για τον εμπλουτισμό της Εκκλησίας με υψηλού επιπέδου
κληρικούς που έχει ανάγκη η δοκιμαζόμενη κοινωνία μας».
Για να επιτευχθεί,
όμως, η πολυπόθητη αναβάθμιση του λυκείου τέθηκαν ορισμένα κριτήρια, με
κυριότερο την επιλογή υποψηφίων με βαθμό απολυτηρίου γυμνασίου τουλάχιστον
15,5. Αξιοσημείωτο είναι ότι εισήχθησαν πολλοί
αριστούχοι και αριστούχες. «Η προτίμηση αριστούχων μαθητών και μαθητριών για
λυκειακή εκπαίδευση στη Ριζάρειο ήταν έκπληξη. Η επιλογή τους έχει ήδη γίνει
και η γενική εντύπωση που απεκόμισαν τα μέλη της επιτροπής επιλογής είναι εξαιρετική,
τόσο ως προς τις μαθησιακές τους ικανότητες όσο και ως προς την ωριμότητα και
το ήθος που εκπέμπουν.
Οι νέες και οι νέοι έκαναν σύμφωνα με
τις προσδοκίες μας την επιλογή τους, τώρα εναπόκειται στο διδακτικό προσωπικό
και στη διοίκηση του ιδρύματος να ανταποκριθούν στις δικές τους προσδοκίες»
συμπληρώνει ο κ. Μασσαλάς.