14 Αυγούστου, 2013

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑ ΣΠΗΛΑΙΟ


Στον Μέγα Εσπερινό στην Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ο οποίος επισκέπτεται από σήμερα το ιστορικό μοναστήρι για να παραστεί στις λατρευτικές εκδηλώσεις με αφορμή την εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου.  Ο Αρχιεπίσκοπος έφτασε νωρίς το απόγευμα στην Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου συνοδευόμενος από τον Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπο Διαυλείας κ. Γαβριήλ, τον Πρωτοσύγκελλο της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτη Μάξιμο Παπαγιάννη και τον Διευθυντή του ιδιαίτερου Γραφείου του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Παπαθανασίου. Τον Αρχιεπίσκοπο και τη συνοδεία του υποδέχθηκαν ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, ο Μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος, ο Μητροπολίτης Κοζάνης κ. Παύλος, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Κάρμας, ο Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων, εκπρόσωποι τοπικών αρχών, συλλόγων και φορέων, κληρικοί και λαϊκοί.

Ο Αρχιεπίσκοπος εγκαινίασε το κειμηλιαρχείο της Μονής, ενώ αμέσως μετά χοροστάτησε στον Μέγα Εσπερινό.  Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος καλωσόρισε τον Αρχιεπίσκοπο και αναφέρθηκε στην ιστορική σημασία της Μονής, ενώ επισήμανε πως "αυτό το χώμα που πατούμε, είναι δικό σας και δικό μας και ολόκληρου του πληρώματος της Εκκλησίας του Θεού, αλλά πάνω απ' όλα είναι δώρο της Παναγίας μας στην πνευματική αλυσίδα των αγαπησάντων "τον Μονήρην βίον" και οι οποίοι επότισαν με τα δάκρυα της μετάνοιας και του ασκητικού ιδεώδους, "οικεία βούλησει", αυτόν τον απόμακρο τόπο, "τον έρημο και αγεώργητο", το Μεγάλο Σπήλαιο και με την εδώ παρουσία τους κατάφεραν να ανθίσει πνευματικά και να υλοχαρίσει. Και πράγματι αναδείχθηκε Μεγάλο το Μοναστήρι αυτό, όχι τόσο για την κτηριακή του συγκρότηση και των πάλαι ποτέ πολλών Μοναχών του, αλλά κυρίως γιατί οι εδώ εραστές, όπως και αλλού, οι εφιέμενοι την Μοναχική Πολιτεία ενσάρκωσαν αληθινή χριστομίμητη πολιτεία και αγγελόμορφη παρθενική βιωτή". Στη συνέχεια ο π. Ιερώνυμος αναφέρθηκε στην ιστορία του μοναστηριού και της ιεράς εικόνας της Παναγίας, που φυλάσσεται εδώ.

Ο Αρχιεπίσκοπος με αφορμή όσα ακούστηκαν για την ιστορία της Μονής τόνισε πως ιδιαίτερα κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας κανένα μοναστήρι δε βοήθησε και δεν πρόσφερε στον τόπο όσο η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. "Τα μοναστήρια, άλλωστε, έχουν πάντοτε ως σκοπό να βοηθούν τον άνθρωπο". Αναφέρθηκε στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος στην ακολουθία της αρτοκλασίας και επισήμανε πως "πρόκειται για μια μεγάλη αλήθεια, που μας στηρίζει λειτουργικά και βιολογικά" και μίλησε για τα στάδια δημιουργίας και επεξεργασίας του άρτου προσθέτοντας πως "φέρνουμε τον άρτο στην Εκκλησία για να πολλαπλασιασθεί. Από το δικό μας κόπο δίνουμε και στον διπλανό μας, στον αδελφό μας. Εδώ δεν υπάρχει διάκριση, δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί. Είμαστε όλοι αδέλφια και οικογένεια. Πρέπει ο ένας να στηρίζει τον άλλο. Η μονάδα, εξάλλου, δε δημιουργεί σχέσεις, αλλά μοναξιά". Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Αρχιεπίσκοπος κάλεσε τους πιστούς να ζουν εκκλησιαστικά "αυτός που ζει εκκλησιαστικά δε σημαίνει ότι δεν αμαρτάνει ή δεν φταίει, αλλά ζει διαφορετικά" τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος, "ξέρει ότι ο διπλανός είναι αδελφός του. Δεν είμαστε όπως οι Ευρωπαίοι που θεωρούν ότι ο Θεός πέθανε, γιατί έτσι σκοτώνουμε και την ανθρωπιά".

Μιλώντας για τις δυσκολίες της εποχής ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός, η χώρα μας έχει καταφέρει και έχει ξεπεράσει πολλές κρίσεις, αρκεί να κρατάμε όσα μας στερέωσαν, όπως την ενότητα, την αλληλεγγύη, τα μνημεία που είναι οι πυλώνες της πατρίδας μας, της πίστεώς μας, και της πορείας μας". Υπογράμμισε, επίσης ότι "αλλάζοντας μυαλό και συμπεριφορά, θα ξεπεράσουμε την κρίση. Η μέριμνα της Εκκλησίας σε αυτές τις δύσκολες ώρες είναι να κρατήσει την ενότητα και τη συναίσθηση της ανάγκης για αλληλεγγύη".  Η Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων είναι ιστορικό μοναστήρι. Ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας στον Ελληνικό χώρο. Βρίσκεται δέκα χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Καλαβρύτων και είναι κτισμένη στο άνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου της οροσειράς του Χελμού. Το καθολικό της Μονής είναι ναός σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κύριος ναός έχει τοιχογραφίες του 1653, ενώ στο νάρθηκα οι τοιχογραφίες ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα.

Κατά το Κτιτορικό της Μονής, η ιστορία της αρχίζει με το θαυμαστό τρόπο της ανεύρεσης της Ιεράς Εικόνας. Δύο αδελφοί από τη Θεσσαλονίκη, Συμεών και Θεόδωρος, ενώ βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα είδαν ο καθένας ξεχωριστά την ίδια οπτασία και έλαβαν την εντολή να μεταβούν στην Αχαϊα και να βρουν την ιστορηθείσα από τον Ευαγγελιστή Λουκά ανάγλυφη Ιερή Εικόνα της Παναγίας. Ύστερα από πολλές περιπλανήσεις και αποκαλυπτικά όνειρα το 362 μ.Χ. συνάντησαν στην περιοχή της Ζαχλωρούς τη βοσκοπούλα Ευφροσύνη, η οποία όταν την πλησίασαν τους προσκυνά με σεβασμό και αναφέρει τα ονόματά τους, ενώ αμέσως μετά τους οδηγεί στο σπήλαιο, όπου ήταν η Ιερή Εικόνα, την οποία είχε ανακαλύψει η ίδια πριν λίγο με την οδηγία ενός τράγου που πήγαινε στο σπήλαιο για να πιει νερό. Η Ιερά Εικόνα φυλασσόταν από ένα δράκο, ο οποίος σκοτώθηκε από κεραυνό όταν επιτέθηκε στους δύο μοναχούς που προσπαθούσαν να καθαρίσουν τον ιερό χώρο από την πυκνή βλάστηση. Στη συνέχεια οι μοναχοί μέσα στο σπήλαιο έκτισαν μικρό ναό και μερικά κελιά με τη βοήθεια των πιστών που πήγαιναν για να προσκυνήσουν την ιερά εικόνα. 

Η Μονή γνώρισε ακμή και αίγλη. Υπήρξε δια μέσου των αιώνων φάρος της Ορθοδοξίας, έπαλξη του Ελληνισμού, εστία αντίστασης κατά των Τούρκων κατακτητών και άπαρτο φρούριο. Η Μονή καταστράφηκε τέσσερις φορές από πυρκαγιές, αλλά πάντοτε η ιερά εικόνα σωζόταν με τρόπο θαυμαστό.

ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΝΑΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ (ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ)

πόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανῆ τῷ χωρίῳ, κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα, καὶ σύ, Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα.

 γλυκασμὸς τῶν Ἀγγέλων, τῶν θλιβομένων ἡ χαρά, χριστιανῶν ἡ προστάτις, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου, ἀντιλαβοῦ μου καὶ ῥῦσαι, τῶν αἰωνίων βασάνων.
 Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω, πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τὰς πράξεις, ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων, παρακαλῶ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει.

Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε πόλις, ἡλιοστάλακτε θρόνε, καθέδρα τοῦ Βασιλέως, ἀκατανόητον θαῦμα, πῶς γαλουχεῖς τὸν Δεσπότην;
 Η τιμή και ο σεβασμός των Ορθοδόξων προς την Κυρία Θεοτόκο είναι τόσο μεγάλος ώστε κάναμε πανηγύρι και πάνδημη εορτή την ένδοξη Κοίμησή της. Η ιερή και ένδοξη μνήμη της Κοιμήσεώς της είναι κατά τον ιερό Κοσμά, τον ποιητή και υμνογράφο, στολισμένη και λάμπουσα με δόξα Θεού. Γι’ αυτό δεν είναι άξιο απορίας το ότι γύρω από την Κοίμηση της Πανάγνου κατά τον νουν και την ψυχή και το σώμα αειπαρθένου Μαρίας έχουν γραφτεί υπέροχα εγκώμια και λυρικότατοι θεοπρεπείς ύμνοι.

Οι ιεροί υμνογράφοι και εγκωμιασταί αναφέρονται συχνά σε ευσεβείς παραδόσεις γύρω από το πανάχραντο σώμα της «τιμιωτέρας των Χερουβίμ και ενδοξοτέρας ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Έτσι ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός  στους τρεις λόγους του «Εις τήν Κοίμησιν», ο θείος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο άγιος Μάρκος Εφέσου ο Ευγενικός, ο ιερός Κοσμάς, επίσκοπος Μαϊουμά, στον κανόνα του «Εις τήν Κοίμησιν της Θεοτόκου», ο θεσπέσιος Ανδρέας Κρήτης, ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης κ.ά. κάνουν λόγο περί αναλήψεως ή μεταστάσεως της Θεοτόκου τρεις ημέρες μετά την Κοίμησή της.

Είναι τόσο βαθύς ο σεβασμός τους προς το πρόσωπο Εκείνης, η οποία έγινε του παναγίου Θεού ο ναός ο πανάγιος και «εδάνεισε εις τόν Κύριον σάρκα εμψυχωμένην, ψυχή λογική τε καί νοερά καί θελητική», ώστε γράφουν,  Αυτής της οποίας η παρθενία έμεινε «αλώβητος» (=αβλαβής, ακέραιη), όταν γέννησε τον Υιόν και Λόγον του Θεού, αυτής της ιδίας όταν μετέστη προς τον ουρανόν, έχει φυλαχτεί το σώμα αδιάλυτον. Γι’ αυτό, γράφουν, δε θα ονομάσουμε «τήν ιεράν σου μετάστασιν θάνατον» «αλλά κοίμησιν, η εκδημίαν, η ενδημίαν, οικειότερον. Εκδημούσα γάρ των του σώματος, ενδημείς πρός τά κρείττονα».

Τούτο δε συνέβη, διότι αυτής της οποίας κατά τη γέννηση η παρθενία έμεινε αλώβητος έπρεπε να τηρηθεί αδιάφθορο το σώμα και μετά θάνατον. Διότι πώς ήταν δυνατόν να τολμήσει να αγγίξει η διαφθορά το Ζωοδόχο σώμα της; Αυτά είναι ολωσδιόλου ξένα της θεοφόρου ψυχής και του σώματός της. Αυτήν και μόνο που την ατένισε ο θάνατος τρομοκρατήθηκε!

Έτσι περίπου εκφράζονται και άλλοι εγκωμιασταί της Θεοτόκου που στηρίζονται σε παράδοση την οποίαν ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος, όταν ευρέθη στην Κωνσταντινούπολη για να λάβει μέρος στην αγία Δ’ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνος (451 μ.Χ.). Τις ημέρες εκείνες η ευσεβής αυτοκράτειρα Πουλχερία ζητούσε να μεταφερθεί ως ιερότατο θησαυρό στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών (στην Κωνσταντινούπολη), τον οποίο αυτή έκτισε, και το πανάγιον και θεοδόχον σώμα της Αειπαρθένου.

Γι’ αυτό κάλεσε τον αρχιεπίσκοπο Ιουβενάλιο και τους «από της Παλαιστίνης επισκόπους», που ευρίσκοντο τότε στην Κωνσταντινούπολη και τους είπε «Ακούομεν είναι εν Ιεροσολύμοις τήν πρώτην καί εξαίρετον της Παναγίας Θεοτόκου καί Αειπαρθένου Μαρίας εκκλησίαν», στο χωριό Γεσθημανή, όπου «τό ζωηφόρον αυτής σώμα κατετέθη έν σορώ (=σε λάρνακα, σε τάφο), θέλομεν λοιπόν «τούτο λείψανον» νά τό φέρωμεν εδώ «εις φυλακτήριον της βασιλευούσης ταύτης πόλεως». Στο αίτημα της βασιλίσσης ο αρχιεπίσκοπος Ιουβενάλιος απεκρίθη: εις μεν την αγίαν και θεόπνευστον Γραφήν δεν αναφέρονται τα σχετικά με την τελευτή της αγίας Θεοτόκου Μαρίας.

Όμως έχουμε παραλάβει από «αρχαίαν αληθεστάτην παράδοσιν» ότι κατά τον καιρόν της ενδόξου κοιμήσεως αυτής όλοι μεν οι άγιοι απόστολοι συγκεντρώθηκαν θαυματουργικά στα Ιεροσόλυμα και εκήδευσαν το θεόδοχον αυτής σώμα μετά αγγελικής και αποστολικής υμνωδίας και το κατέθεσαν εν σορώ τη εν Γεσθημανή (=σε λάρνακα που βρίσκεται στη Γεσθημανή). Τρεις μέρες μετά την ταφή και αφού σταμάτησε πια η αγγελική μελωδία έφθασε ο απόστολος Θωμάς ο οποίος έλειπε κατά την ημέρα της κοιμήσεώς της και ζήτησε να προσκυνήσει το θεοδόχον σώμα. Τότε άνοιξαν την σορόν αλλά το μεν σώμα αυτής το πανύμνητον «ουδαμώς ευρείν ηδυνήθησαν» βρήκαν μόνο τα εντάφια αυτής και αφού «εδοκίμασαν άφατον ευωδίαν», ασφάλισαν αμέσως τη λάρνακα.

Γεμάτοι έκπληξη σκέπτονταν τούτο μόνο: Όπως ο Θεός Λόγος και Κύριος της δόξης ευδόκησε «κατ’ ιδίαν υπόστασιν» να σαρκωθεί, να γίνει άνθρωπος εξ αυτής και να γεννηθεί με σάρκα και όπως μετά τον τόκο διεφύλαξε άφθορη την παρθενία της, έτσι πάλι ο Ίδιος ευδόκησε και μετά την εντεύθεν αποβίωσιν της Θεοτόκου να τιμήσει το άχραντο και αμίαντο σώμα της με την αφθαρσία και τη μετάθεσή του στην αιωνιότητα προ της κοινής και καθολικής αναστάσεως. Όταν η βασίλισσα άκουσε όσα της διηγήθηκε ο Ιεράρχης, ζήτησε από αυτόν να  της στείλει «τήν αγίαν εκείνην σορόν (=λάρνακα) βεβουλλωμένην ασφαλώς» μαζί με όσα είχαν απομείνει από τα ιμάτια της ενδόξου και Παναγίας Θεοτόκου Μαρίας.

Την σορόν δε εκείνην κατέθεσε η ευσεβής αυτοκράτειρα στο ναό της Θεοτόκου που έκτισε στις Βλαχέρνες. Ο άγιος Νικόδημος, ο οποίος ομιλεί περί αναστάσεως της Θεοτόκου την Τρίτη ημέρα από την Κοίμησή της παρατηρεί: Το να αναστηθεί εκ νεκρών η Παναγία και να αναληφθεί εν σώματι και να είναι ήδη ζώσα στους ουρανούς το δεχόμεθα διότι τούτο είναι «ασυγκρίτως θεοπρεπέστερον του νεκράν αυτήν είναι», δηλαδή από του να μένει το άχραντο σώμα της νεκρό στη γη, ως χωρισμένο της ζωοποιούσης αυτό αγιοτάτης ψυχής. Πράγματι η ευλαβής ψυχή του Ορθοδόξου θεοπρεπώς αγαπά, θεοπρεπώς πιστεύει, θεοπρεπώς υμνεί την πηγή της ζωής και σωτηρίας του, την μητροπάρθενον και φωτοφόρον Μητέρα του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού.

Παρ’ όλ’ αυτά, η αγία μας Εκκλησία δεν εδίδαξε ως δόγμα το ότι η Θεοτόκος ανελήφθη με το πανάσπιλο σώμα της στον ουρανό και ότι μετέστη με αυτό στην αΐδιο δόξα και μακαριότητα. Δεν εδίδαξε τούτο διότι ούτε η Γραφή ούτε η Αποστολική Παράδοση αναφέρουν το γεγονός αυτό. Άλλωστε και ο αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος αυτό υπεγράμμισε στην αυτοκράτειρα Πουλχερία το 451 μ.Χ..Τι σημαίνει όμως «μετάσταση της Θεοτόκου»; Όταν λέμε μετάσταση της Θεοτόκου εννοούμε ένα από τα δυο ακόλουθα πράγματα:

Α) Τη μετάσταση ή μετάθεση του πανακήρατου σώματός της στα πάμφωτα σκηνώματα του ουρανού όπου διατηρείται άφθαρτο μέχρι την ημέρα της καθολικής αναστάσεως των νεκρών.

Β) Την ανάσταση του σώματός της πανάγνου Κόρης από το μνημείο, την ένωσή του με την παναγία ψυχή της και την εν σώματι ανάληψή της στην αγήρω μακαριότητα, κοντά στον άφραστο Τόκο της, τον Κύριο Ιησού, τον οποίον γέννησε και γαλακτοτρόφησε ως άνθρωπο. 

Η εκδοχή αυτή φαίνεται πιθανότερη. Πέραν λοιπόν αυτών των ευσεβών παραδόσεων που ανάγονται στον Δ’ αιώνα μ.Χ., δεν έχουμε άλλη μαρτυρία από τους θεόπνευστους αποστόλους, οι οποίοι έζησαν μαζί με τον Κύριο και οι οποίοι είχαν συναθροιστεί θαυματουργικώς από τα πέρατα της οικουμένης στη Γεσθημανή για να κηδεύσουν το «ιερό και πανίερο και αξιόθεο σκήνωμα της Θεοτόκου».

Αλλά και η Ορθόδοξος αγιογραφία δεν προχωρεί πέραν αυτού το οποίον η Εκκλησία έχει καθορίσει μέχρι σήμερα ως επίσημο δόγμα. Δια τούτο εικονογραφεί την «Κοίμηση της Θεοτόκου» και όχι την «ανάληψη» της. «Η Θεομήτωρ ιστορείται νεκρά, εξηπλωμένη επί φερέτρου». Την ουσία της πίστεως και διδασκαλίας της αγίας μας Εκκλησίας για το γεγονός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου αποδίδει το Εξαποστειλάριον της εορτής, το οποίο λέγει «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σώμα, και συ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα».

Δηλαδή, ομιλεί η Παρθένος και λέγει: Απόστολοι, αφού συναθροισθείτε από τα πέρατα της Οικουμένης όπου βρίσκεστε σκορπισμένοι για να κηρύξετε το ευαγγέλιο εδώ στο χωριό Γεσθημανή, κηδεύσατε το σώμα μου. Και  Συ, Υιέ και Θεέ μου, παράλαβε το πνεύμα μου, την ψυχή μου.

Έτσι η συνείδηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας δέχεται με μεγάλη ευλάβεια την Κοίμηση - Μετάσταση της παναμώμου Δεσποίνης, του εμψύχου παλατίου του Θεού και Λόγου.

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ. ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!


ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ  ΟΝΟΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ


1 Αγγελόκτιστος 

2 Αγία Σκέπη

3 Αγιάσσου

4 Αγιοδεκτινή

5 Αγιοηλιώτισσα

 6 Αγιολούσαινα

7 Αγίου όρους

8 Αγνή

9 Αγριδιώτισσα

10 Αγριλιώτισσα

11 Αειμακάριστος

12 Αειμεσιτεύουσα

13 Αθηνιώτισσα

14 Αιγύπτια

15 Αιματούσα

16 Αιμίαλου

17 Αιρκώτισσα

18 Ακαθή

19 Ακατάβλητος

20 Ακατάφλεκτη

21 Ακήραση

22 Ακρωτηριανή

23 Αλανιώτισσα

24 Αλεξανδριανή

25 Αλεξίου Κομνηνού

26 Αλεπινή

27 Αληθινή

28 Αλλοιώτισσα

29 Αλόχη

30 Αματίτση

31 Άμεμπτος

32 Αμετάθετος

33 Αμολιανή

34 Αμόλυντος

35 Αμπελακίων

36 Αμπελοκήπισσα

37 Αμωμη

38 Ανασσα

39 Αναφωνήτρια

40 Αντινίτισσα

41 Αντιφωνήτρια

42 Ανωμερίτισσα 

43 Άξιον Εστί

44 Απείρανδρος

45 Απειρόγαμος

46 Απρόσιτος

47 Αρακιώτισσα

48 Αράπισσα

49 Αρβανίτισσα

50 Αρειας

51 Αρμενοκρατούσα

52 Αρσανά

53 Αρτάκης

54 Αρχαγγελιώτισσα

55 Αρχισπορίτισσα

56 Ασπραγγέλου

57 Ασπροβουνιώτισσα

58 Ασπροπαναγιά

59 Ασύγκριτη

60 Αυγουστιανή

61 Αφέντρικα

62 Άφθορος

63 Αφροδίτισσα

64 Αχειροποίητος

65 Άχραντος

66 Αψιδιώτισσα

67 Βαλουκλιώτισσα

68 Βανιώτισσα

69 Βαραγγιώτισσα

70 Βαρδιανιώτισσα

71 Βαρκού

72 Βασίλισσα

73 Βασιληγενέτειρα

74 Βατοπεδινή

75 Βατούσαινα

76 Βελανιδιά

77 Βελεστίνου

78 Βελλά

79 Βεργουπουλιανή

80 Βηματάρισσα

81 Βιγλιώτισσα

82 Βιδιανή

83 Βιργιωμένη

84 Βλασαρού

85 Βλαχέρνα

86 Βλέπουσα

87 Βλυχιόρικα

88 Βοήθεια

89 Βορεινή

90 Βούλιστα

91 Βουναρκώτισσα

92 Βουνογιάτρισσα

93 Βουνού

94 Βουρνιώτισσα

95 Βράχου

96 Βρεσθενίτισσα

97 Βρεφοκομούσα

 98 Βρεφοκρατούσα

99 Βρεφουργήσασα

100 Βρεχούσα

101 Βροντιανή

102 Βρόντου

103 Βροχής

104 Βρυσιανή

105 Γαλακτίνης

106 Γαλακτοτροφούσα

107 Γαλανή

108 Γαλανούσα

109 Γαλατιανή

110 Γαλατούσα

111 Γαλαχτοτροφία

112 Γαλαχτοφορούσα

113 Γαλουχιότισσα

114 Γενεσίου Θεοτόκου Σαβαθιανών

115 Γέννας

116 Γερόντισσα

117 Γεσθημανίτισσα

118 Γηνατού

119 Γηρομεριού

120 Γιαλούσα

121 Γιάτρισσα

122 Γκαβή

123 Γκιζιλκιζιώτισσα

124 Γκουβερνιώτισσα

125 Γλυκιώτισσα

126 Γλυκοκυματούσα

127 Γλυκοφιλούσα

128 Γλωσσά

129 Γοιρδελάκη

130 Γοργόνα

131 Γοργοεπήκοος

132 Γουμένισσα

133 Γουμερά

134 Γουνιώτισσα

135 Γούντα

136 Γουρλομάτα

137 Γραφιώτισσα

138 Γρηγορίτσα

139 Γρηγορούσα

140 Γύψενη

141 Γωνιά

142 Δαδιού

143 Δαδιώτισσα

144 Δακρυρροούσα

145 Δαμάστα

146 Δέηση

147 Δεκαπεντούσα

148 Δένδρου

149 Δεξιοκρατούσα

150 Δεόμενη

151 Δερμάτα

152 Δέσποινα

153 Δημοκράνια

154 Διακονούσα

155 Διασώζουσα

156 Δικαιόκριτος

157 Δικαιότατη

158 Διότισσα

159 Δόβρα

160 Δομνιανίτισσας

161 Δοξάρισσα

 162 Δουβέργαινα

163 Δακρύβρεχτος

164 Εγγυήτρια

165 Εκατονταπυλιανή

 166 Εκκλησιάρχουσα

167 Εικονίστρια 

168 Ελεημονήτρια 

169 Ελαία

170 Ελαιοβρύτισσα

 171 Ελειμονήτρια 

172 Ελεοβρύτης

173 Ελέους 

174 Ελεούσα 

175 Ελευθερώτρια 

176 Ελπιδοφόρα

177 Ελπίς Πιστών 

178 Ελωνα 

179 Ενθρονη 

180 Εξακουστή 

181 Εξοχική

182 Επακούουσα 

183 Επανωχωριανή 

184 Επισκοπιανή 

185 Επουράνιος

186 Επουράνιος Πύλη 

187 Επταβηματούσα 

188 Ερυπιανή 

189 Εσφαγμένη 

190 Ευαγγελίστρα 

191 Ευρετή

192 Εύσπλαχνος 

193 Ζαλακιώτισσα 

194 Ζεραχιώτισσα 

195 Ζεριχιώτισσα 

196 Ζερμπτίτσης 

197 Ζυλή 

198 Ζωάρκεια 

199 Ζωήρρυτος 

200 Ζωηφόρος 

201 Ζωοδότειρα 

202 Ζωοδότρα

203 Ζωοδόχος 

204 Ζωοπηγή

 205 Ζωοπόρος 

206 Ζωοτόκος 

207 Ηγήτρια 

208 Ηγουμένη 

209 Ηδύπνους 

210 Ηλιόκαλη 

211 Ηλιοτόκος 

212 θαλασσινή 

213 Θαλασσίτρα 

214 Θαλασσομάχισσα 

215 θαλασσομαχούσα 

216 Θαρεινή 

217 Θεάλεχτη 

218 Θεοδίδαχτη 

219 Θεοδόξαστη 

220 Θεόκλητη

221 Θεοκνήτωρ

222 Θεοκόσμητη 

223 Θεόληπτος 

224 Θεομάνα

225 Θεομητροπρεπεστέρα 

226 Θεοσκέπαστη

227 Θεοτίμητη

228 Θεοτόκος 

229 Θεουργία

230 Θεόφραστος 

231 Θεόφρων

232 Θερμιανή 

233 Θευαγέστατη 

234 Θρηνούσα

235 Θρηνωδούσα 

236 Θωμιανή 

237 Ίαμα 

238 Ίαση

239 Ιερόβλαστος 

240 Ιερομύτης 

241 Ιεροσολυμιτική

242 Ιεροσολυμίτισσα 

243 Ιλαρώτατη 

244 Ιμερόεσσα

245 Ισηγορία 

246 Καγιά 

247 Καθαριώτισσα 

248 Καθαρών

249 Καθρέπτης 

250 Κακαβιώτισσα 

251 Καλαθή

252 Καλαμιώτισσα 

253 Καλάμου 

254 Καλιγού 

255 Καλλίτοκος

256 Καλού Νερού 

257 Καλυβιανή

258 Καμακάρι 

259 Καματερός

260 Καμένη 

261 Καμπιώτισσα 

262 Κάμπου

263 Κανάλα

264 Κανδήξη 

265 Κανταριώτισσα 

266 Καπνικαραία

267 Καρδιοβαστάζουσα 

268 Καρδιώτισσα 

269 Καρποφορούσα

270 Καρύπη

271 Καστριανή

 272 Κάστρου 

273 Καστρουλέρου

274 Κατάκαρπος 

275 Καταλωνική 

276 Κατάπαυση

277 Καταπολιανή 

278 Καταφυγή 

279 Καψοδερματούσα

280 Κερά 

281 Κέρνιτσα 

282 Κεχαριτωμένη

283 Κεχρινιώτισσα

284 Κηπουραίων 

285 Κισσιώτισσα

286 Κιτιού

287 Κλειδί του Παραδείσου

288 Κλεισούρας 

289 Κλεφτοπαναγιά 

290 Κοιμητηρίων

291 Κόκκινη

292 Κολοκυθιώτισσα

 293 Κολυβιανή 

294 Κορκοδειλιά

295 Κορυφή 

296 Κορφιάτισσα 

297 Κοσμοπόθητος

298 Κοσμοσωτείρα 

299 Κοσυφοίνισσα 

300 Κότσικα

301 Κουκουζέλισσα 

302 Κουμπελίδικη 

303 Κουνοπιώτισσα

304 Κουρίου

305 Κουροτρόφος 

306 Κουτσουρώ 

307 Κουφή

308 Κουφή Πέτρας 

309 Κοφινή 

310 Κρεμαστή

311 Κρομμυδιώτισσα 

312 Κτιστή 

313 Κτιτόρισσα

314 Κυκκώτισσα 

315 Κυπαιότισσα 

316 Κυρά Ξένη και κυρία των Αγγέλων 

317 Κώμη

318 Λαγουδιανή 

319 Λαμπρότατη 

320 Λαμπροφορία

321 Λαοδηγήτρια 

322 Λαού 

323 Λαρνιώτισσα

324 Λαυριώτισσα 

325  Λάχνη 

326 Λεσινιώτισσα

327 Λεφένα 

328 Λεχούσα 

329 Λιβαδιώτισσα

330 Γηροκομήτισσα

331 Λιόσα 

332 Λογκοβάρδα

333 Λοιμιώτισσα 

334 Λουβαρά

335 Λυκοδήμου

336 Λυκούρεσι 

337 Μαγαζιώτισσα 

338 Μαγδαληνή

339 Μαδύτου 

340 Μακελάρια 

341 Μαλεβή 

342 Μανδαλάκη

343 Μανεδή 

344 Μαντιλούσα 

345 Μαραθούντα 

346 Μαρία

347 Μαστών 

348 Μαύρη 

349 Μαυριώτισσα 

350 Μαυρομμάτα

351 Μαχαιρωμένη 

352 Με τους κρίνους 

353 Μεγαλομάρτυρος

354 Μεγαλόχαρη 

355 Μεσοσπορίτισσα 

356 Μητέρα

357 Μητέρα Θεού επί τον θρόνο 

358 Μικρά 

359 Μογρονήσι

360 Μολυβδοσκέβαστη 

361 Μοναρκά 

362 Μυροβλύτισσα

363 Μυρτενή 

364 Μυρτιδιώτισσα 

365 Μυφελαιώτισσα

366 Νάπα 

367 Νάσσα 

368 Νέα 

369 Νέγρων 

370 Νεοφάνεισσα

371 Νεροφορούσα 

372 Νικητάτου 

373 Νικοποιός

374 Νταλλιανή 

375 Νυμφοτόκος 

376 Ξενοβλήτης 

377 Ξένων

378 Ξεσκλαβώτρα 

379 Ξεσπορίτισσα 

380 Ξηροκαμπίτισσα

381 Ξηρορείτισσα 

382 Ξυνήγορος 

383 Οδηγήτρια

384 Οικειώτατη 

385 Οικονόμισσα 

386 Ολβιόδωρος

387 Ολυμπιώτισσα 

388 Ομόθεος 

389 Ομονοούσα

390 Ορθοκωστά 

391 Οσιώτατη 

392 Ουρανού και Γης

393 Παγγαιότισσα 

394 Πάθους 

395 Παιδεύσασα

396 Παλαιοκαστρίτισσα

397 Παλαιολογίνα 

398 Παλατιανή

399 Παλίνου 

400 Παμμακάριστος

 401 Παναγιόχορτο

402 Πανάχραντος 

403 Πανάχραντος 

404 Παντάνασσα

405 Παντευλόγητη 

406 Πάντιμος 

407 Παντόχαρα

408 Πάντων χαρά 

409 Παραμυθία 

410 Παρηγορήτρα

411 Παρθένα 

412 Παμμακάριστος 

413 Παυσολύπη

414 Πειραιώτισσα 

415 Πελαγονίτισσα 

416 Πεπελινίτσης

 417 Περίβλεπττος 

418 Περλιγού 

419 Πετραϊδα 

420 Πλαγιά

421 Πλατανιώτισσα

422 Πλατυτέρα 

423 Πολίτισσα

424 Πολυσπορίτισσα 

425 Πονολύτρια 

426 Πόνου

427 Πορταϊτισσα 

428 Πορτιανή 

429 Πουλάτη 

430 Πρέσβειρα

431 Προαναγγελλομένη 

432 Προπύλη 

433 Προσηγορία

434 Προσίστισσα 

435 Προστάτρια 

436 Προσφυγιά

437 Προυσιώτισσα 

438 Πυριότισσα 

439 Πυροβολήθεισα

440 Ραγίου 

441 Ραχοπήδη 

442 Ρόδο το Αμάραντο 

443 Ρόμβη

444 Ρουμελιώτισσα 

445 Σαμακιώτισσα 

446 Σεπτεμβριανή

447 Σημάου 

448 Σκάλα του Ουρανού 

449 Σκαλωτή

450 Σκιαδενή 

451 Σκοπιότισσα 

452 Σοίριζα 

453 Σοτομβριανή

454 Σουμελά 

455 Σπηλιώτισσα 

456 Στεφάνα 

457 Σώματα

458 Σωτήρα 

459 Ταξιδιάρα 

460 Ταταρνώτισσα 

461 Τήνου

462 Tης Βάτου 

463 Τίμια Σκέπη 

464 Τιμιωτέρα 

465 Τοπλoύ

466 Του Χάρου 

467 Τουρλιανή 

468 Τριχερούσα 

469 Τροβάτου

470 Τρουλή 

471 Τρυπητή 

472 Τρυφερούσα 

473 Τσαμπίκα

474 Τσυκκώτισσα 

475 Υπέρμαχος 

476 Υψηλή

477 Φανερουλιώτισσα 

478 Φανερωμένη 

479 Φαρμακολύτρα

480 Φιδιότισσα 

481 Φιδοττοταμιανή 

482 Φιδούσα 

483 Φίδωσα

484 Φλεβαριανή 

485 Φοβερά Προστασία 

486 Χαιρετισμών

487 Χαλκοπρατειών 

488 Χελιδονού 

489 Χιλιονοματούσα

490 Χοζοβιώτισσα 

491 Χρυσαφίτισσα 

492 Χρυσοβαλάντη

493 Χρυσογαλούσα 

494 Χρυσοδαφνιώτισσα

495 Χρυσοκαστριώτισσα

 496 Χρυσοκελλαριά 

497 Χρυσοπηγή

498 Χρυσοσκαλίτισσα

499 Χρυσοσπιλιώτισσα

500 Ψυχοσώστα

501 Ψυχοσώτρια

502 Σκριπού

503 Γερόντισσα. κ.α.