12 Ιουνίου, 2013

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ.... ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ!

Το πράσινο φως για τη δυνατότητα αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας της με τη χρήση των Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ), δηλαδή την ταχύτερη εκμετάλλευσή τους με ειδικούς, ευνοϊκούς όρους, δίνει η κυβέρνηση στο νομοσχέδιο - σκούπα που κατετέθη χθες από το υπουργείο Οικονομικών περιλαμβάνεται ξεχωριστό άρθρο για την εκκλησιαστική περιουσία.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 71 προβλέπεται ότι τα ιδιόκτητα ακίνητα καθώς και τα ακίνητα που τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα έχουν δικαίωμα διακατοχής ή τη διαχείρισή τους, μπορούν να αξιοποιηθούν με χρήση του εργαλείου των ΕΣΧΑΔΑ. Η Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία ή εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα θα υποβάλλουν αίτηση και μελέτες για την αξιοποίηση των σχετικών ακινήτων τα οποία θα έχουν ουσιαστικά το ίδιο καθεστώς με τα δημόσια ακίνητα.

Δηλαδή ειδικούς όρους δόμησης, ειδικότερες χρήσεις γης που επιτρέπονται στην έκταση, ειδικές ζώνες προστασίας και ελέγχου. Με Π.Δ. θα μπορούν να γίνονται τροποποιήσεις σε εγκεκριμένα ρυμοτομικά σχέδια καθώς και να καθορίζονται ειδικές χρήσεις γης και όροι - περιορισμοί δόμησης, ακόμη και κατά παρέκκλιση από τους ισχύοντες όρους και τον ΓΟΚ για να επιτυγχάνεται ο βέλτιστος τρόπος αξιοποίησης.

Η ρύθμιση ουσιαστικά «φωτογραφίζει» ακίνητα - φιλέτα της Εκκλησίας με πρώτο το οικόπεδο 85 στρεμμάτων που διαθέτει στο Μικρό Καβούρι, το οποίο γειτνιάζει με την έκταση των 315 στρεμμάτων που ανήκουν σε Αστέρα Βουλιαγμένης και ΤΑΙΠΕΔ, τα οποία έχουν βγει σε διεθνή διαγωνισμό. Πλέον, ο επενδυτής που θα κερδίσει το διαγωνισμό για τον Αστέρα θα μπορέσει να διαπραγματευτεί και με την Εκκλησία για το ακίνητό της ώστε να δημιουργήσει ένα τεράστιο τουριστικό - ξενοδοχειακό συγκρότημα.

Ωστόσο, τα «ιερά» ακίνητα εκτιμώνται σε περισσότερα από 800 (χωρίς να υπολογίζεται η περιουσία μητροπόλεων, μοναστηριών κ.λπ.) με συνολική έκταση άνω του 1,3 εκατ. στρεμμάτων. Από αυτά τα 80 βρίσκονται από το Φάληρο μέχρι τη Βουλιαγμένη και η αξία τους ξεπερνά το 1,5 δισ.

Παράλληλα, η Εκκλησία διαθέτει 732.000 στρεμ. Βοσκότοπους, 367.000 στρεμ. Δασικές εκτάσεις, 189.00 στρεμ. Γεωργικές εκτάσεις, ενώ έχει νησιά και βραχονησίδες. Με τη χρήση ειδικών όρων αξιοποίησης η Εκκλησία αποκτά σημαντικό πλεονέκτημα και αυξάνει σημαντικά την αξία της περιουσίας της. Εν τω μεταξύ, στο ίδιο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί σήμερα, στο άρθρο 72, ξεκαθαρίζουν ορισμένα νομικά ζητήματα ώστε να προχωρήσει χωρίς πρόβλημα ο διαγωνισμός για τον Αστέρα Βουλιαγμένης.

Επιτρέπεται στην Εθνική Τράπεζα που διαθέτει το ακίνητο 190 στρμ., να μεταβιβάσει το σύνολο των μετοχών που κατέχει στην Αστήρ Βουλιαγμένης, να παύσουν οι υποχρεώσεις της Αστήρ και να επέλθει οποιαδήποτε τροποποίηση της σύμβασης κριθεί απαραίτητη ώστε να διευκολυνθεί η αξιοποίηση του ακινήτου, από κοινού με τα 115 στρμ. που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ.

Η ΕΤΕ παραιτείται από την επικαρπία της έκτασης, αλλά και από τις υπόλοιπες υποχρεώσεις της. Τέλος, εισάγεται η δυνατότητα εκπόνησης κοινού ΕΣΧΑΔΑ για τα δύο ακίνητα (της ΕΤΕ και του ΤΑΙΠΕΔ). Ετσι, ο ιδιώτης επενδυτής θα πάρει «καθαρή» την εταιρεία, χωρίς νομικές εμπλοκές δηλαδή και θα την αξιοποιήσει με τους ευνοϊκούς όρους που προβλέπουν τα ΕΣΧΑΔΑ.

 


ΝΕΡΙΤ ΑΕ: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΡΤ


Το Νέο νομοσχέδιο για τη “νέα ΕΡΤ”. 






 

ΣΤΕ: ΟΚΤΩ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΣΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΩΠΟ ΟΙΝΟΦΥΤΩΝ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

Υποχρεωμένη να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του Ασωπού ποταμού – ακόμη και αν χρειαστεί να διακόψει τη λειτουργία των οκτώ βιομηχανικών μονάδων που ρυπαίνουν τον πόταμο – είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας, μετά τις οκτώ αποφάσεις που εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάνοντας δεκτές τις προσφυγές που είχαν καταθέσει περιβαλλοντικές  οργανώσεις το ΣτΕ, έκρινε ότι «η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Βοιωτίας όφειλε να ερευνήσει ενδελεχώς τις συνθήκες λειτουργίας» των οκτώ βιομηχανικών μονάδων και «αναλόγως του πορίσματος να επιβάλει τις νόμιμες κυρώσεις προσωρινής ή οριστικής, μερικής ή ολικής διακοπής λειτουργίας τους».

Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣτΕ, η νομαρχία «παρέλειψε την οφειλόμενη νόμιμη ενέργειά της» και για το λόγο αυτό οι υποθέσεις που απασχόλησαν το ΣτΕ θα πρέπει να αναπεμφθούν στην νομαρχία «ώστε να λάβει τεκμηριωμένα μέτρα» για την προστασία του Ασωπού και την αποφυγή περαιτέρω ρύπανσής του. Το ΣτΕ επικαλείται στις αποφάσεις του, το Ν. 3325/2005 ο οποίος ορίζει ότι οι νομαρχίες έχουν αρμοδιότητα να επιβάλλουν την ολική ή μερική προσωρινή ή οριστική διακοπή λειτουργίας της βιομηχανίας ή βιοτεχνίας σε περίπτωση παράβασης του εν λόγω νόμου. 

Με άλλα λόγια – συνεχίζει η δικαστική απόφαση – η νομαρχία «έχει αρμοδιότητα να επιβάλλει την προσωρινή απαγόρευση ή οριστική διακοπή λειτουργίας επιχείρησης που προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος, χωρίς μάλιστα τη σύμπραξη άλλων συναρμοδίων υπηρεσιών.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΟΥ ΑΣΩΠΟΥ  ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Κατέβηκαν στον δρόμο, πήγαν στα υπουργεία, μετά στα κανάλια, φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν. Όλοι, κάθε φορά, τους έλεγαν ότι έχουν δίκιο. Πως το πρόβλημά τους θα αντιμετωπιστεί με αυστηρά μέτρα. Επιβλήθηκαν κάτι πρόστιμα και μετά τίποτε. Ξαναφώναξαν, έκλεισαν τις βρύσες τους, αποτάθηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο. Οι φωνές τους πέρασαν τον Ατλαντικό, βρήκαν σύμμαχο τη διάσημη ακτιβίστρια Έριν Μπρόκοβιτς έδωσε μάχη για να αποζημιωθούν εκατοντάδες κάτοικοι της μικρής αμερικανικής κοινότητας Χίνκλεϊ στην Καλιφόρνια για όσα προκάλεσε στην υγεία τους η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα με εξασθενές χρώμιο από το γειτονικό εργοστάσιο. Δεν ζητούν παρά να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, έστω και τώρα. Και καθώς η πολιτεία μένει μόνο σε υποσχέσεις, εκείνοι αναζητούν τη λύση στη Δικαιοσύνη.

Το «έγκλημα» του Ασωπού έφεραν στο Συμβούλιο της Επικρατείας 85 πολίτες, κάτοικοι των περιοχών Χαλκουτσίου, Σκάλας Ωρωπού, Νέων Παλατίων και Δηλεσίου, οι οποίοι κατοικούν στην ευρύτερη περιοχή απορροής των υδάτων του. Με την προσφυγή στρέφονται κατά της διοίκησης και ζητούν να αναλάβει άμεσα έργο για τη διάσωση του ποταμού και των γύρω περιοχών Στις 11 σελίδες της προσφυγής τους, περιγράφουν λεπτομερώς το βιομηχανικό τοπίο της περιοχής, δίνουν ενδεικτικές πληροφορίες για τις περιβαλλοντικά καταστροφικές μεθόδους των βιομηχανιών, αναφέρουν τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών που καταδεικνύουν την περιβαλλοντική επιβάρυνση και ανατρέχουν σε βάθος τεσσάρων δεκαετιών για να υποστηρίξουν τη συνεχή αδράνεια της πολιτείας.

Πέρυσι την άνοιξη, οι κάτοικοι απευθύνθηκαν αρχικά με αιτήσεις τους στο ΥΠΕΧΩΔΕ και σε τρία ακόμη συναρμόδια υπουργεία (Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όπως ονομάζονταν τότε). Κανένα από τα τέσσερα υπουργεία δεν ανταποκρίθηκε, αναφέρουν στην προσφυγή τους με την οποία ζητούν από τη διοίκηση να πράξει το καθήκον της. Δηλαδή να υλοποιήσει τις μελέτες για την κατασκευή Κεντρικής Μονάδας Επεξεργασίας Υγρών Βιομηχανικών Αποβλήτων στην περιοχή Ασωπού και τον χαρακτηρισμό της λεκάνης απορροής των υδάτων ως «Ζώνης Ειδικών Περιβαλλοντικών Ενισχύσεων».

«Ευελπιστούμε ότι η νέα ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος,πολύ πριν χρειαστεί να κριθεί η υπόθεση από τη Δικαιοσύνη, θα προχωρήσει στην κατασκευή της κεντρικής μονάδας βιολογικού και χημικού καθαρισμού» σημειώνει ο κ. Βασίλης Αναστασόπουλος, ένα από τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής για τον Ασωπό, που υπογράφει την προσφυγή. 

«Πρόσθετη ελπίδα μας αποτελεί και το γεγονός ότι στη θέση της ειδικής γραμματέως Περιβάλλοντος τοποθετήθηκε η κυρία Μαργαρίτα Καραβασίλη,γνωστή για τις πρωτοβουλίες της και τους αγώνες της για τον Ασωπό, για τις οποίες μάλιστα, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διοίκησης,είχε εξαναγκαστεί σε παραίτηση» συμπληρώνει. 

«Μία και μόνη είναι η λύση για την αντιμετώπιση της ρύπανσης που προέρχεται από τη βιομηχανική περιοχή Οινοφύτων- Σχηματαρίου. Η κατασκευή Κεντρικής Μονάδας Βιολογικού και Χημικού καθαρισμού» προσθέτει ο κ. Φιλοκτήτης Βεϊνόγλου , χημικός περιβαλλοντολόγος, και συνεχίζει: «Και αυτό δεν είναι δική μας άποψη μόνο.

Είναι η θέση που έχει εκφραστεί τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια από σειρά μελετητών και επιστημόνων, από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και επικαιροποιήθηκε πολύ πρόσφατα, μόλις στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας, με νέα έκθεση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, η οποία ήδη έχει εγχειριστεί στην υπουργό Περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρμπίλη». Η συνέχεια στο ακροατήριο του δικαστηρίου.

Βαρέα μέταλλα και... λίγο νερό

ΑΝ Η ΑΡΧΗ του νήματος της υπόθεσης «Ασωπός» χάνεται στις δεκαετίες, το πρόβλημα είναι πια τόσο οξύ ώστε δεν αντέχει άλλη αναβολή. Ευρήματα μελέτης του Τομέα Διαχείρισης Περιβάλλοντος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2008, αποδεικνύουν ότι σε μια εκτεταμένη περιοχή από τα Οινόφυτα ως τον Ωρωπό παρατηρούνται μεγάλες συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου αλλά και άλλων τοξικών μετάλλων.

Συγκεκριμένα, ανά λίτρο νερού εντοπίζεται εξασθενές χρώμιο σε συγκεντρώσεις των 100 mg, νικέλιο 31 mg, κοβάλτιο 30 mg, σίδηρος 420 mg, μαγγάνιο 157 mg και βάριο 18.000 mg. Η μελέτη προειδοποιεί ότι « τα νερά του ποταμού από το ύψος της βιομηχανικής περιοχής Οινοφύτων έως και τις εκβολές του στον Ωρωπό κρίνονται ακατάλληλα για άρδευση λόγω της ρύπανσής τους από βαρέα μέταλλα ». 

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία της «Αναγνωριστικής υδρογεωλογικής υδροχημικής έρευνας ποιοτικής επιβάρυνσης των υπόγειων νερών της ευρύτερης περιοχής της λεκάνης του Ασωπού», που εκπονήθηκε από τον Τομέα Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) και ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2008, στην Παραλία Αυλίδος, βορειανατολικά του Αγίου Θωμά, δυτικά από τα Οινόφυτα και νοτιανατολικά του Ασπροκάμπου, καταγράφονται συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου που ξεπερνούν τα 100 mg ανά λίτρο νερού. 

Συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου της τάξεως των 50 mg ανά λίτρο εμφανίζονται νοτίως των Οινοφύτων, πέριξ της κοίτης του Ασωπού, βορείως και στα ανατολικά του Ασπροκάμπου, ενώ στα 20-30 mg ανά λίτρο βρίσκονται τα υπόγεια ύδατα βορείως του Σχηματαρίου, ο Ωρωπός και το Χαλκούτσι.

Βόθροι και νερόλακκοι γεμάτοι τοξικά: ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ που πέφτουν στον Ασωπό παράγονται κυρίως από τα κλωστοϋφαντουργεία, βαφεία, φινιστήρια, τις βιομηχανίες τροφίμων, τις μεταλλουργικές, χημικές και κτηνοτροφικές μονάδες που λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή. Οι περισσότερες από αυτές διαθέτουν τα απόβλητά τους ανεπεξέργαστα. Αλλά και οι περισσότερες από τις μονάδες που διαθέτουν συστήματα επεξεργασίας δεν τα λειτουργούν ή τουλάχιστον δεν τα λειτουργούν πλήρως.

Οι κλασικοί τρόποι διάθεσης των παραγόμενων υγρών αποβλήτων - με το μικρότερο κόστος και την ευκολότερη διαδικασία- είναι η απευθείας απόρριψή τους στον χείμαρρο και στους παραποτάμους του, η επιφανειακή διάθεσή τους στο έδαφος ή έστω η συγκέντρωσή τους σε απορροφητικούς βόθρους- με καταστροφικές συνέπειες για τα υπόγεια ύδατα- και η αποχέτευσή τους σε επιφανειακούς αγωγούς ομβρίων υδάτων, οι οποίοι έχουν τελικό προορισμό τον Ασωπό.

Το βασικό κριτήριο εκ μέρους των βιομηχανιών για το είδος της διάθεσης που θα εφαρμόσουν συνήθως είναι απλώς η απόστασή τους από τον Ασωπό ή τους παραποτάμους του. Οι απορροφητικοί βόθροι λόγω του μεγάλου όγκου υγρών αποβλήτων που διοχετεύεται καθημερινά σε αυτούς αλλά και της ποιότητας των αποβλήτων (π.χ. αυξημένα λιπαρά με αποτέλεσμα την επιφανειακή επίστρωση των τοιχωμάτων) γεμίζουν σχετικά γρήγορα και εκκενώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα από βυτιοφόρα οχήματα με χώρο τελικής διάθεσης φυσικούς νερόλακκους στην ευρύτερη περιοχή.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Οχετός με υπουργική απόφαση: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων του Ασωπού και των υπόγειων υδάτων της ευρύτερης περιοχής δεν είναι καινούργιο. Η διάθεση των αποβλήτων και η μετατροπή του ποταμού σε ανοιχτό οχετό επετράπη επισήμως εν μέσω δικτατορίας, το 1969, με κοινή υπουργική απόφαση που χαρακτήριζε τον Ασωπό αποδέκτη βιομηχανικών αποβλήτων των βιομηχανιών της περιοχής Οινόης - Οινοφύτων.

Φυσικά, καμία περιβαλλοντική μελέτη δεν εκπονήθηκε, προκειμένου να προσδιοριστεί η φέρουσα ικανότητα του ποταμού σε υγρά απόβλητα, ούτε υπήρξε κανένας έλεγχος των νέων αδειών εγκατάστασης βιομηχανιών στην περιοχή. Το πρόβλημα είχε εντοπιστεί ήδη από τη δεκαετία του 1970.

Μία δεκαετία μετά την πρώτη απόφαση, το 1979, εκδόθηκε νέα υπουργική απόφαση με την οποία καθορίστηκαν για πρώτη φορά ειδικοί όροι διαθέσεως υγρών βιομηχανικών αποβλήτων και λυμάτων. Αλλά η κατάσταση ήταν πια αδύνατον να αναστραφεί με ημίμετρα.