28 Μαΐου, 2013

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ

Τους σπουδαστές της Σχολής Αξιωματικών Νοσηλευτικής υποδέχθηκε σήμερα το πρωί στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Οι 45 φοιτητές συνοδευόμενοι από τον Στρατιωτικό Ιερέα π. Καλλίνικο Μαρούλη, την υποδιοικήτρια της σχολής Καλλιόπη Θωμάκου - Ηλιοπούλου, την Διευθύντρια Σπουδών Αντισυνταγματάρχη Μαρία Παπαμιχαήλ και την Εκπαιδεύτρια Επισμηναγό Αγγελική Ζικολάρη, συνάντησαν τον Αρχιεπίσκοπο και συζήτησαν μαζί του για τη λειτουργία της σχολής και τα μελλοντικά τους σχέδια. Η κυρία Θωμάκου, ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο για την ιστορία της σχολής επισημαίνοντας πως ιδρύθηκε το 1946 από τη Βασίλισσα Φρειδερίκη, ενώ από το 2005 οι φοιτητές σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο, ωστόσο θα απασχοληθούν στα στρατιωτικά νοσοκομεία, του Στρατού Ξηράς, του Ναυτικού και της Αεροπορίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε καλή σταδιοδρομία και καλή πρόοδο στους φοιτητές και τους παρότρυνε να φροντίζουν, ώστε τα στρατιωτικά νοσοκομεία να συνεχίσουν να έχουν την καλή εικόνα που έχουν σήμερα. "Ο πολιτισμός, άλλωστε φαίνεται στην αρρώστια και στα γεράματα", υπογράμμισε ο Αρχιεπίσκοπος και πρόσθεσε "ανάλογα πως φερόμαστε στους αρρώστους και στους γέροντες, τέτοιος είναι και ο βαθμός της πολιτισμικής μας αξίας". Αξίζει να αναφερθεί, ότι οι σπουδαστές της σχολής προσφέρουν εθελοντική εργασία δύο φορές την εβδομάδα στην φιλανθρωπική οργάνωση της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών "Αποστολή".
 

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ

Είναι γεγονός, ότι στη χριστιανική αρχαιότητα υπήρξαν διάφορα μεγάλα μοναστικά κέντρα, στην Αίγυπτο, την Παλαιστίνη, τη Μικρασία, την Μεγάλη Ελλάδα. Με τον καιρό όμως παρήκμασαν. Από τον 10ο αιώνα το Άγιον Όρος αναζωογόνησε το μοναχικό βίο των άλλων παρηκμασμένων κέντρων και απέβη αυτό μοναστικός χώρος πανορθόδοξος και επισημότατος, που εφείλκυε το θαυμασμό όχι μόνο των Ρωμηών, αλλά και «των γύρωθεν εθνών», όπως παρατηρεί ο Αλέξιος A’ ο Κομνηνός, τα οποία «εσεμνύνοντο διά το μοναδικόν εις τα όρη της οικουμένης άγιον Όρος». Δίκαια, έτσι, σημειώνει ο π. Γεώργιος Καψάνης:

Είναι μεγάλη ευλογία, ότι εν μέσω της Εκκλησίας ο Παντελεήμων Κύριος εφύτευσε τον παράδεισο του περιβολιού της Παναγίας, το άγιον Όρος, για να ζωογονεί όλη την Εκκλησία με τη μυστική ακτινοβολία της Χάριτος του Θεού, που σκηνώνει στους παλαιούς και νέους αγίους του, στα ιερά θεομητοροβάδιστα σκηνώματά του, στην αδιάκοπο και ζώσα μέχρι σήμερα αγιοπατερική παράδοσή του». Έτσι συνδέθηκε στενότατα το Άγιον Όρος με τη ζωή και τους πνευματικούς αγώνες της Ελληνορθόδοξης Ρωμανίας (Βυζαντίου) και συνέχισε την πνευματική ακμή της. Γιατί ιδανικό της Ρωμηοσύνης δεν είναι η κατά κόσμον σοφία, αλλ’ η θεία.

Όχι ο κατά κόσμον σοφός, αλλά ο κατά Θεόν σοφός, δηλαδή ο Άγιος. Δείγμα δε ακμής της Ρωμηοσύνης είναι το επίπεδο της πνευματικότητός της, δηλαδή οι Άγιοί της. Το Άγιον Όρος έγινε το θερμόμετρο της πνευματικότητος του Γένους μας, που δεν κυριεύθηκε από το σκότος, ούτε και στους αιώνες της δουλείας, γιατί ποτέ δεν έλειψαν σ’ αυτό οι θεούμενοι και τα θαυματουργό λείψανα, δηλαδή οι φορείς της Χάριτος. Περαιτέρω ο κοινοβιακός μοναχισμός του Αγίου Όρους διέσωσε το υπαρκτικό πλαίσιο και πρότυπο (Modellο) της ελληνορθόδοξης κοινωνίας.

 Τόπος καταφυγής, ανανεώσεως και αναγεννήσεως αρχόντων και αρχομένων, κληρικών και λαϊκών, απέβη κανόνας στοιχήσεως των εν κόσμω κοινοτήτων – ενοριών και πνευματικός τροφοδότης της όλης ζωής τους. Κι αυτό σ’ όλη τη διάρκεια της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου. Ο τρόπος αυτός λειτουργίας του Αγίου Όρους κατέστη δυνατός, διότι το «Περιβόλι της Παναγίας» διασώζει την ενότητα και οργανική διασύνδεση πνευματικότητας και κοινωνικότητας.

Σ’ αυτό η πνευματικότητα δεν οδηγείται ποτέ σε άσαρκο σπιριτουαλιομό, ούτε η πράξη σε απνευμάτιστο ακτιβισμό. Μέσα στα μοναστικά κοινόβιά του συνειδητοποιείται απόλυτα το γεγονός, ότι ο Χριστός δεν καταργεί τη βιωτική μας διάσταση, αλλά την αγιάζει και την καταξιώνει σε ζωή του Σώματός Του. Η πνευματικότητα διαφοροποιείται, έτσι, από την εξαΰλωση, τον δυαλισμό (τη «δαιμονοποίηση» του σώματος), τη ρεμβώδη απραξία και κάθε είδος «νιρβάνα». Ο Χριστός μας ένωσε ολόκληρους στο Σώμα Του, για να μεταμορφωθεί σε «πνεύμα» — προσευχή και λατρεία όλη η ζωή μας.

Και αυτό γίνεται, όταν και τις θεωρούμενες ως υλικές – βιωτικές πλευρές της ζωής μας, εντάσσουμε μέσα στην αλήθειά Του, τις απελευθερώνουμε δηλαδή με τη Χάρη και ενίσχυσή Του από την αμαρτία. Η ησυχαστική παράδοση της Ορθοδοξίας, που είναι η χριστιανική πνευματικότητα στην αυθεντικότητά της, είναι αυτό που διέσωσε και διασώζει το Άγιον Όρος. Όπως γράψαμε κάπου παλαιότερα, «ο ησυχασμός δεν νοείται στην ορθοδοξία ως κατάσταση ανενεργού απραξίας. Οι ησυχαστές είναι κυριολεκτικά πνιγμένοι στη δράση.

Ο ησυχαστής αγωνίζεται να επιτύχει την υπέρβαση της αναγκαιότητας και του δαιμονικού και να φθάσει στην ελευθερία της Χάρης, με την απελευθέρωση από τα πάθη και με τον αγιοπνευματικό φωτισμό.Ο κεκαθαρμένος ησυχαστής δεν ζει πια για τον εαυτό του, αλλ’ είναι όλος αγάπη. Αυτό φαίνεται στη δομή του κοινοβιακού μοναστηριού. Μέσα σ’ αυτό δεν αποκλείονται οι καθαρά υλικοβιωτικές δραστηριότητες. Και εκεί θα βρούμε τον γιατρό, τον οικονόμο (το διαχειριστή των υλικών αγαθών), τον τσαγκάρη, τον φούρναρη, το ράφτη, τον μουλαρά.

Στη μοναστική όμως αδελφότητα όλ’ αυτά δεν είναι κερδοσκοπικό επαγγέλματα, αλλά προσφορά διακονίας αγάπης. Γι’ αυτό όλες αυτές οι «εργασίες» όχι μόνο δεν γίνονται εμπόδιο στην «αδιάλειπτη» προσευχή, αλλά μετουσιώνονται και αυτές σε προσευχή, αφού στοχεύουν στη λειτουργία του εκκλησιαστικού σώματος, λειτουργούν το μυστήριο της αγάπης. Προσευχή κάνει ο μοναχός και ως τσαγκάρης, φούρναρης ή μουλαράς. Η βιωτική απασχόληση αλλοιώνεται πνευματικά σε «λογική λατρεία», (Ρωμ. 12,1).

Το μοναστικό κοινόβιο δείχνει σε τελευταία ανάλυση, πως είναι δυνατόν η κοινωνικοπολιτική διακονία να αναχθεί σε εκκλησιαστική πράξη, λειτουργία».Τη μεγαλύτερη μάλιστα κοινωνική προσφορά, παρά τα αντιθέτως  πιστευόμενα, δεχόμαστε εμείς οι εν τω κόσμω από τους ερημίτες και ασκητές του Αγίου Όρους, που αγρυπνούν στην ερημιά τους, ενωμένοι πνευματικά με το κοινόβιό τους, και προσεύχονται αδιάλειπτα και γι’ αυτό, αλλά και για όλο τον κόσμο.

Η Ρωμηοσύνη στα χρόνια του Βυζαντίου και της δουλείας είχε το Άγιον Όρος ως πνευματική της κολυμβήθρα, στην οποία βαπτιζόταν αδιάκοπα όλη η ζωή της. Μόνο μετά την Επανάσταση του 1821 και κυρίως από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους (1828/ 1833) η πορεία του Ελληνισμού θα δένεται όλο και στενότερα με τη Δύση – Ευρώπη σε όλο το φάσμα της εθνικής ζωής. Στο σημείο δε αυτό ακριβώς αναδύεται η σημασία του Αγίου Όρους για την εποχή μας.

Το Άγιον Όρος και η σύγχρονη αλλοτρίωση.

Ο μέγιστος κίνδυνος του Νεωτέρου Ελληνισμού είναι η απώλεια της ταυτότητάς του, η αλλοίωση δηλαδή της ουσίας του, που επέρχεται με την αναίρεση της ιδιαιτερότητας του. Καμμιά δε απολύτως σημασία δεν μπορεί να έχει η ύπαρξη Ελληνικού Κράτους χωρίς Έλληνες… Η αλλοτρίωση πραγματοποιείται εθνικά με την αποσύνθεση του πολιτισμού μας και την απορρόφησή του από κάποιον άλλο. Σ’ όλη τη διάρκεια της Αραβοκρατίας και Τουρκοκρατίας ο ρωμαίικος πολιτισμός δεν αλλοτριώθηκε. Αντίθετα, ανανεώθηκε και ανασυντάχθηκε.

 Ο κίνδυνος παρουσιάσθηκε αδυσώπητος στη συνάντησή του με τον φράγκικο πολιτισμό της Ευρώπης. Η συνάντηση αυτή άρχισε ήδη τον 14ο αιώνα να λαμβάνει επικίνδυνο χαρακτήρα. Είναι δε γεγονός ότι ανάμεσα στους δύο αυτούς πολιτισμούς καμμιά σύμπτωση δεν είναι δυνατή, παρά τις γνωστές θεωρίες περί «μετακενώσεως» και «συγγενείας» ελληνικού και φράγκικου πολιτισμού. Ανάμεσά τους υπάρχει διαμετρική αντίθεση. Είναι «άλλο και άλλο», για να επαναλάβουμε μία προσφιλή διατύπωση του Μεγάλου Αγιορείτη Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Ο πρώτος είναι πολιτισμός θεοκεντρικός – θεόνομος, κοινοτικός, αρματοδρόμος, αφού στοχεύει στη θέωση.

Ο δεύτερος αντίθετα είναι ανθρωποκεντρικός, ατομοκρατικός και ρατσιστικός, εγκοσμιοκρατικός με στόχο την εγκόσμια επιτυχία ως ενδοκοσμικό ευδαιμονισμό.

Η ανάμειξη του ελληνορθοδόξου με τον φραγκικό πολιτισμό, που επί αιώνες τώρα συνεχίζεται, οδηγεί αλματωδώς στην αλλοίωση του πρώτου και την εκφράγκευσή του, κυρίως λόγω των αισθημάτων μειονεξίας εκείνων των Ελλήνων, που πρώτοι έρχονται σε επαφή με το δυτικό πολιτισμό, δηλαδή των διανοουμένων, των πολιτικών και εκπροσώπων των οικονομικά ευρωστοτέρων τάξεων.

Όσοι από αυτούς κατέχονται από αισθήματα κατωτερότητας λόγω άγνοιας της πολιτιστικής Κληρονομιάς του Γένους, οδηγούνται στην «ξενομανία» και «ξενοδουλεία», που τη μεταδίδουν σ’ όλους τους χώρους της εθνικής ζωής, γιατί αυτοί ως εθνική ηγεσία διαμορφώνουν την κοινωνική μας πραγματικότητα. Αποδεικνυόμεθα δε τελείως άοπλοι απέναντι στην εισβολή των ξένων πολιτισμικών στοιχείων, γιατί μάθαμε να δεχόμασθε αναντίρρητα τα κριτήρια των ξένων για την αξιολόγηση του δικού μας πολιτισμού. 

Η «γιββωνική» θεώρηση του Βυζαντίου συνεχίζεται από την εποχή του Κοραή μέχρι σήμερα και έπρεπε πρώτοι οι Ευρωπαίοι (Κ. Krurnbaeher κ.λπ.), να αποτιμήσουν θετικά το Βυζάντιο, για να αρχίσουμε και μείς να προσέχουμε τα δημιουργήματά του, μολονότι μέχρι σήμερα ο κοραϊκός αντιβυζαντινισμός επηρεάζει την λεγομένη «προοδευτική» παράταξη σε σημείο, που να μη μπορεί να δει το Βυζάντιο/Ρωμανία περισσότερο από ένα μουσείο, που έχει κάποια αξία, αφού το θαυμάζουν οι ξένοι και πληρώνουν, για να δουν τα εκθέματά του!

Η αποσύνθεση του πολιτισμού συντελείται με την υποκατάσταση των επί μέρους στοιχείων του (π.χ. εγκατάλειψη του παραδοσιακού αρχιτεκτονικού ρυθμού με τη λύση του τσιμέντου και της τσιμεντούπολης). Υπάρχει δε ένα αξίωμα στη διαπάλη των πολιτισμών: όταν ο έπηλυς πολιτισμός καταπίνει και αφομοιώνει τον εγχώριο, η απώλεια της ταυτότητος είναι πληρέστερη. Είναι δε γνωστή και η αποσυνθετική διαδικασία. Ο πολιτισμός, ως πλαίσιο ζωής, είναι συνισταμένη πολλών παραμέτρων. Όλα δε τα συστατικά στοιχεία του συνδέονται μεταξύ τους και συνιστούν μίαν αλυσίδα.

Αν λοιπόν χαθεί κάποιος κρίκος, διασπάται η αλυσίδα και χάνεται η καθολικότητα. Ένας δε νοθευμένος πολιτισμός είναι νεκρός, γιατί χάνει πια κάθε δυνατότητα αυτοσυνειδησίας. Υπάρχουν σημαντικά παραδείγματα μιας τέτοιας διασπάσεως της πολιτισμικής αλυσίδας στο δικό μας χώρο, που τα αναλύει ο Arnold Toynbee. Π.χ. η αλλαγή του αλφαβήτου σε λατινικό, που έκαμε ο Κεμάλ Ατατούρκ, ήταν το αποφασιστικό βήμα για τον εκδυτικισμό της γείτονος Τουρκίας. Ένα Νοσοκομείο για τους ξένους τεχνικούς στην Αίγυπτο του 19ου αιώνα έγινε η είσοδος της Δύσεως στην ανατολική αυτή Χώρα.

Κατά τον Toynbee «Ο θρίαμβος της δυτικοποιήσεως και όχι ο θρίαμβος του βαρβαρισμού και της θρησκείας ήτο εκείνος, που τελικώς επεξειργάσθη την κατάρρευσιν της Οθωμανικής αυτοκρατορίας» Ειδικότερα δε για τη δική μας κοινωνία θα δηλώσει·«Εις την ιστορίαν της ορθοδόξου χριστιανικής κοινωνίας η τελευταία πράξις υπήρξεν όχι ο θρίαμβος του βαρβαρισμού και της θρησκείας, όπως διατεινόταν ο Γίββων, αλλά ο θρίαμβος του ξένου πολιτισμού, ο οποίος κατέπιε την ετοιμοθάνατον κοινωνίαν ολόκληρον και ενεσωμάτωσε την υφήν της εις τους ιδικούς του κοινωνικούς ιστούς».

Αυτό που ιδιαίτερα ενδιαφέρει εδώ είναι η επισήμανση της αλλοτριωτικής διαδικασίας στο δικό μας χώρο από ένα ειδικό μελετητή των πολιτισμών και μάλιστα ευρωπαίο. Η τραγικότητά μας συνίσταται στο ότι αδυνατούμε σήμερα να κατανοήσουμε τις μεταβολές, γιατί ζούμε μέσα σ’ αυτές και συνυπάρχουμε με όλες τις αδυσώπητες συνέπειές τους. Αισθητότερα όμως κατανοούσαν και την μικρότερη μεταβολή οι σύγχρονοι, όπως άλλωστε και οι σημερινοί Αγιορείτες, όταν μετά από μακρά εγκαταβίωση στο Όρος τους αναγκάζονται να επισκεφθούν την Αθήνα ή άλλα αστικά κέντρα.

Οι πατέρες μας όμως του 19ου αιώνα ζούσαν την αλλοτρίωση σε κάθε της βήμα. Οπτικά, βλέποντας τη νέα ζωγραφική και «αγιογραφία» ή τη νέα Αρχιτεκτονική των πόλεών μας. Ακουστικά, ακούοντας τη νέα μουσική, που εισέδυε και σ’ αυτούς τους Ναούς ως «κανταδιστική τετραφωνία». (Ο Κ. Οικονόμος θα υπογραμμίσει εδώ το πρόβλημα των τραγουδιών των Μισσιοναρίων, που με τα κατηχητικά τους μεταδίδονταν στην ελληνική νεολαία). Υπαρξιακά, ζώντας καθημερινά την εντεινόμενη αλλαγή σ’ όλο το κλίμα της κοινωνίας.

Η εισβολή της Δύσεως στη Χώρα μας τον 19ο αιώνα ήταν καταλυτική, ώστε να μπορούμε να μιλούμε για την «κατ’ ανατολάς Δύσιν». Ορισμένοι κοινωνικοί χώροι λειτούργησαν ως κέντρα αυτής της αλλοτριώσεως, με πρώτο το βασιλικό παλάτι. Το οθωνικό παλάτι θα διαμορφώσει τη νέα ελληνική κοινωνία στα πλαίσια της αστικής τάξης. Οι θυγατέρες του βαυαρού πρωθυπουργού Άρμανσπεργκ εισάγουν το πρώτο πιάνο στη μικρή ναυπλιώτικη και αθηναϊκή κοινωνία και μεταδίδουν στη δική μας «αριστοκρατία» την εντύπωση, ότι λίγο πιάνο και λίγα γαλλικά στοιχειοθετούν τα προσόντα μιας κόρης καλής οικογενείας.

Η κ. Άρμανσπεργκ εξ άλλου πρωτοστατούσε στη δυτικοποίηση της υψηλής κοινωνίας, μεταδίδοντας την τάση για επίδειξη και πολυτέλεια. «Πάντα ταύτα συμβαίνουν εις μίαν κοινωνίαν με πλαίσιον δημοκρατικόν, ως είναι η ελληνική», γράφει ο Σπ. Μαρκεζίνης. Οι δεξιώσεις των Ανακτόρων μετέβαλλαν σε Ευρώπη τη μετεπαναστατική ελληνική κοινωνία, σε σημείο, που ο θρυλικός Γέρος του Μωριά να πει αγανακτισμένος, όταν είδε το πρώτο βαλς να χορεύεται στην καταφώτιστη αίθουσα: «Αυτό είναι μισή αμαρτία»… Έτσι άνοιξε η νεογέννητη Ελλάδα τις πύλες της στην Ευρώπη.

Το Άγιον Όρος όμως ανθίσταται ρωμαλέα στη διείσδυση κάθε ξένου στοιχείου. Υψώνει το τείχος της δικής του παραδόσεως και διασώζει τις προϋποθέσεις του ελληνορθόδοξου πολιτισμού. Ο αγώνας αυτός απέναντι στη Δύση  συνεχίζεται αδιάπτωτος απ’ τον 12ο αιώνα, για να μη εισέλθουν στην ορθόδοξη ανατολή οι φραγκικές διαφοροποιήσεις στο χώρο της θεολογίας και πνευματικότητας, οι ρίζες δηλαδή του νεωτέρου δυτικού πολιτισμού.

 Ο Αγώνας θα κορυφωθεί τον 14ο αιώνα, όταν ο Ησυχασμός με πρωταγωνιστή τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά θα αποκρούσει γενναία τη Φραγκιά και τα πνευματικά θεμέλια του πολιτισμού της. Αντίβαρο στο δυτικότροπο διαφωτισμό θα αναδειχθεί η νέα φιλοκαλική αναγέννηση των «Κολυβάδων», των Αγιορειτών δηλαδή Ησυχαστών Πατέρων του 18ου αιώνα σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας. Το Άγιον Όρος προβάλλει αδιάκοπα τη σθεναρότερη αντίσταση στην προσπάθεια της Δύσεως να υποτάξει την Ανατολή. Και δεν πρόκειται για κάποια αφελή επιχείρηση του δυτικού κόσμου χωρίς συγκεκριμένη στοχοθεσία, αλλά για άρτια οργανωμένη — κάθε φορά εκστρατεία στα πλαίσια του δυτικού πολιτικού επεκτατισμού.

Η μετάδοση του πολιτισμού ως τρόπου ζωής είναι άλλωστε η ουσιαστική προϋπόθεση της πολιτικής υποδουλώσεως – εξαρτήσεως. Θα επιτραπεί στο σημείο αυτό μια σύντομη παρενθετική διασάφηση.

Η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία επεδίωξε πάντα να μεταβάλει την αποικία σε πιοτή εικόνα – αντίγραφο της μητροπόλεως, για να μπορεί να εφαρμόζει καθολικά η αρχή «των συγκοινωνούντων δοχείων» ανάμεσά τους. Ο ιμπεριαλισμός, ως διάδοχος κατάσταση της αποικιοκρατίας, πάλι επιδιώκει να καταστήσει τις εξαρτώμενες χώρες περιφέρεια του κέντρου εξαρτήσεως, δηλαδή μεταπρατικό χώρο, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πνευματικό.

Η καθολική εξομοίωση διευκολύνει την επέκταση της μητροπόλεως στη μικρή χώρα και τη δυνατότητα απόλυτης επιρροής.

Η οικονομική άλωση είναι γι’ αυτό ανάγκη να συμπληρωθεί από την πνευματική. Έτσι εξηγείται, γιατί και στις ημέρες μας μια οικονομική ένωση κρατών απαιτεί προσαρμογή σύνολης της νομοθεσίας και ζωής των μικρότερων εταίρων στα πλαίσια των ισχυροτέρων μελών της. Το ερώτημα όμως είναι τί θα προσφέρουν τα μικρά έθνη σε μια τέτοια ένωση, αν αφομοιωθούν πολιτιστικά- πνευματικά, έκτος από την ολοτελή υποδούλωσή τους; Αλλά στο σημείο αυτό χρειάζεται μια άλλου είδους εξήγηση.

«Ο φαινομενικός αντιδυτικισμός του συγγραφέα δεν σημαίνει, ότι είναι και πραγματική αποστροφή απέναντι στην (οποιαδήποτε) Δύση. Δεν σημαίνει, περισσότερο, άρνηση και απόρριψη της Ευρώπης ‘άνευ ετέρου’, αφού πιστεύει, πως η συνάντηση λαών και πολιτισμών και η διασταύρωσή τους είναι ιστορική αναγκαιότητα. Το πρόβλημα δεν είναι η συνάντηση και συνεργασία με την Ευρώπη, αλλά το πώς, με ποιές δηλαδή εσωτερικές προϋποθέσεις και με ποιούς στόχους συναντόμασθε με την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο και τί περιμένουμε από τη συνάντηση αυτή.

Ποιά δυνατότητα κριτικής επιλογής έχουμε διασώσει μέσα μας, που σημαίνει πόσο είμαστε ενωμένοι με τις πνευματικές και πολιτιστικές μας ρίζες». Μετά τα παραπάνω μπορούμε να κατανοήσουμε και ενέργειες των Αγιορειτών, οι οποίες φαίνονται στους ανυποψίαστους ως πείσμα καλογήρων και σκοταδισμός. Π.χ. η αντίδραση στο ηλεκτρικό φως, που θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην τηλεόραση, στα αυτοκίνητα και τα άλλα παράγωγα της σύγχρονης τεχνολογίας, όπως και η εμμονή στη φυσική ζωή, που διασώζει τις δυνατότητες ορθόδοξης εμπειρίας, με την άμεση σχέση και ενότητα ανθρώπου και κτίσεως, ως φυσικού περιβάλλοντος.

Έτσι και μόνο μπορεί το Άγιον Όρος να κηρύττει προσφέροντας όχι λόγια, αλλά το Θείο Λόγο ως ζωή και εμπειρία. Να μη λέγει απλώς «μετανοείτε», αλλά να οδηγεί στην πράξη της μετανοίας με τον κατάλληλο οδηγό, τον Πνευματικό – Γέροντα. Η ίδια η πράξη του γίνεται διδασκαλία. Και πρέπει εδώ να τονισθεί, ότι στα τελευταία χρόνια πολλοί κληρικοί, που κατηχούν ετεροδόξους ή αλλοθρήσκους, που θέλουν να γίνουν ορθόδοξοι, τους στέλνουν για ένα διάστημα σε κάποιο μοναστήρι κατά προτίμηση αγιορείτικο για να γνωρίσουν τη ζώσα ορθοδοξία και όχι απλά σχολαστικά σκαριφήματα μιας διανοητικής κατηχήσεως – διδασκαλίας.

Στο Άγιον Όρος ζει κανείς την ενότητα της ζωής ως Χριστοζωής και Θεοκοινώντας. Καθολικά  τράπεζα – εργόχειρο – κανόνας στο κελλί γίνονται μια συνεχής προσευχή και ζωή, στην οποία «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Κολ. 3,11) Ο θεολογικός λόγος, που είναι και εκκλησιαστικός, διασώζει ακόμη στο Άγιον Όρος ακέραιο και αναλλοίωτο το αγιοπατερικό του φορτίο. Δεν έχει χάσει τη σωτηριολογική σημαντική του. Π.χ. φως σημαίνει εκεί «άκτιστο φώς» της Xάριτος και όχι τη γνώση ή την κοσμική παιδεία.

Γέροντας είναι ο Πνευματοφόρος (Πνευματικός) και όχι ο ηθικολογών εξομολόγος. Πνευματικός είναι ο έχων Πνεύμα Άγιον, «λαλούν και ενεργούν» εν εαυτώ και όχι ο ηθικός με την κοσμική έννοια του όρου. Κάθαρση είναι η διά της τηρήσεως των θείων εντολών χαρισματική θεραπεία της καρδίας και όχι η βελτίωση των τρόπων συμπεριφοράς Άσκηση, τέλος, είναι η εν ταπεινώσει άρση του σταυρού του εκουσίου πάθους και όχι η διανοητική ενασχόληση με την πίστη και η ευσεβιστική θεολόγηση.

Έτσι, σημαίνον και σημαινόμενον στην αγιορείτικη γλώσσα ταυτίζονται σε μια σημαντική, που σώζει ακέραια τα όρια του ορθοδόξου ήθους.

π. Γεώργιος Μεταλληνός


ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ελλάδα

Την πρόθεση του Βερολίνου να υποστηρίξει τη σύσταση ενός αναπτυξιακού ταμείου στην Ελλάδα για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, συμμετέχοντας ακόμη και στο μετοχικό του κεφάλαιο, μέσω της επενδυτικής τράπεζας KfW, διαμήνυσε πρόσφατα, σύμφωνα με πληροφορίες, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην ελληνική κυβέρνηση. «Η Ελλάδα σήμερα περνά μια σημαντική στιγμή. Πρέπει να ενημερώσει όλους για το μέγα επίτευγμα το οποίο έχει επιτύχει, να μπορέσει δηλαδή να σταθεί ξανά στα πόδια της και να δείξει ότι έχει δημιουργήσει ένα φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον που μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις, να οδηγήσει στην ανάπτυξη και να μειώσει την ανεργία» τόνισε ο πρόεδρος της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης από τον Καναδά.

Συνάντηση με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Νίκο Δένδια, θα έχουν στις 12 το μεσημέρι τα προεδρεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η συνάντηση γίνεται μετά από αίτημα του ίδιου του υπουργού και στο επίκεντρο θα τεθεί το θέμα των μικρών διαδηλώσεων. Ο υπουργός έχει τονίσει ότι οι ολιγομελείς συγκεντρώσεις των 100 ατόμων δεν θα πρέπει να κλείνουν κεντρικούς δρόμους. Μετά την ένταση που επικράτησε για το θέμα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, κατά τη σύσκεψη των τριών πολιτικών αρχηγών, η ΔΗΜΑΡ επιμένει στην ψήφιση του νομοσχεδίου Ρουπακιώτη. Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου Ανδρέας Παπαδόπουλος το πρωί της Τρίτης, πρόκειται για σοβαρή διαφωνία με τη ΝΔ, αλλά -όπως επισημανε- δεν τίθεται θέμα κυβερνητικής συνοχής.

Τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα έχει χαραγμένα στο σώμα του ο Αφγανός που τα ξημερώματα της Κυριακής επιτέθηκε σε 20χρονη φοιτήτρια στην Κέρκυρα και την πέταξε σε γκρεμό οκτώ μέτρων, αφού πρώτα της άρπαξε την τσάντα. Ο δράστης επέδειξε χαρτιά που τον παρουσίαζαν να έχει υποβάλει αίτημα για χορήγηση πολιτικού ασύλου, τα οποία εξετάζονται προκειμένου να διαπιστωθεί αν είναι γνήσια ή πλαστά.

Κόσμος

Πρόσβαση σε πάνω από είκοσι σχέδια αμερικανικών οπλικών συστημάτων απέκτησαν κινέζοι χάκερ, σύμφωνα με εμπιστευτική έκθεση για το Πεντάγωνο γνώση της οποίας επικαλείται η Washington Post. Πρόκειται για προγράμματα που αφορούν την αντιπυραυλική άμυνα, μαχητικά αεροσκάφη και πλοία και οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν πως η διαρροή έχει δώσει στο Πεκίνο τεχνογνωσία που αποδυναμώνει το αμερικανικό πλεονέκτημα. Στη γαλλική πρωτεύουσα θα συναντηθούν οι υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας της Γερμανίας με τους γάλλους ομολόγους τους, με στόχο την κατάρτιση σχεδίου για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων στην Ευρωζώνη. Την Πέμπτη, υπενθυμίζεται, και η γερμανίδα καγκελάριος θα βρεθεί στο Παρίσι και θα συναντηθεί με τον Φρανσουά Ολάντ.

Φέρι μπόουτ που μετέφερε πολύ περισσότερους επιβάτες από το όριο ανατράπηκε σε ποτάμι στο Βόρνεο, στο τμήμα της Μαλαισίας, όπως ανέφερε η αστυνομία της χώρας. Aριθμός επιβατών αγνοείται, ορισμένοι επιβάτες σώθηκαν κολυμπώντας στην όχθη του ποταμού. Ένοπλοι άνοιξαν πυρ κατά στρατιωτικού φυλακίου στον ανατολικό τομέα της κοιλάδας Μπεκάα στον Λίβανο, σκοτώνοντας τρεις στρατιώτες πριν διαφύγουν διασχίζοντας τα σύνορα προς τη Συρία, ανέφερε λιβανική στρατιωτική πηγή. Η απειλή του συριακού εμφυλίου για τις ισορροπίες στον «ευαίσθητο» Λίβανο έχει γίνει ξανά εμφανής τις τελευταίες ημέρες, με φόντο την συμμετοχή της Χεζμπολάχ στις μάχες στη Συρία με το πλευρό του καθεστωτικού στρατού. 

Σε άρση του εμπάργκο όπλων στη Συρία οδηγείται ουσιαστικά η ΕΕ, καθώς οι «27» ανανέωσαν μόνο τις οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Συρίας αλλά όχι την απαγόρευση για παράδοση οπλισμού και στρατιωτικού υλικού. Ο διχασμός των «27» κράτησε μέχρι το τέλος και δεν επέτρεψε στην ΕΕ να κρατήσει κοινή γραμμή, αφήνοντας σε κάθε ξεχωριστή κυβέρνηση το περιθώριο να εξοπλίσει τους αντικαθεστωτικούς -όπως ήθελαν Βρετανία και Γαλλία. Τα κράτη μέλη, πάντως, «δεν θα προχωρήσουν σε αυτό το στάδιο στην παράδοση» στρατιωτικού εξοπλισμού, σημειώνει το ανακοινωθέν.

Οικονομία

Το διορισμό του κ. Χρήστου Σορώτου ως Ενδιάμεσου Διευθύνοντα Συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου ανακοίνωσε σήμερα Τρίτη η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου. Ο διορισμός του κ. Σορώτου θα έχει ισχύει από αύριο, Τετάρτη 29 Μαΐου 2013. Επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο θα πραγματοποιήσει αύριο, Τετάρτη, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) Βέρνερ Χόϊερ. Θα έχει συνάντηση την Πέμπτη με τον Κύπριο υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη με τον οποίο θα υπογράψουν συμφωνία για πρόσθετο δάνειο προς την Κυπριακή Δημοκρατία ύψους 100 εκατ. ευρώ.Πρωτοβουλίες για την ανάσχεση της ανεργίας των νέων θα εξεταστούν σήμερα, Τρίτη, σε σύσκεψη των υπουργών Εργασίας Γ. Βρούτση, Εσωτερικών Ευρ. Στυλιανίδη, Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκη και Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη στο υπουργείο Εργασίας.

Αθλητισμός

Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς υποστήριξε σε συνεντευξή του ότι του χρεώθηκαν πολλές αποτυχημένες επιλογές άδικα, επειδή δεν είχε καλές δημόσιες σχέσεις, ιδιαίτερα με τα ΜΜΕ, ωστόσο τονίζει ότι αποχώρησε από τον Ολυμπιακό σαν φίλος. Ο παλαίμαχος άσος μίλησε για το έργο του την τριετία που βρέθηκε στους νταμπλούχους Ελλάδας μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας... Στην κορυφαία κατηγορία του γερμανικού πρωταθλήματος θα συμμετέχει και τη νέα σεζόν η Χοφενχάιμ. Μετά το εντός έδρας 3-1 της περασμένης εβδομάδας επί της Καϊζερσλάουτερν η ομάδα του Μάρκους Γκίσντολ επικράτησε με 2-1 και στο «Φριτζ-Βάλντερ Στάντιουμ», «τσεκάροντας» με πανηγυρικό τρόπο το εισιτήριο της παραμονής στη μπουντεσλίγκα.

Οι γηπεδούχοι, αντίθετα, θα συνεχίσουν να αγωνίζονται στη β' κατηγορία και την περίοδο 2013/2014. Στο Μόντε Κάρλο βρίσκονται ο Ρανταμέλ Φαλκάο και ο Βίκτορ Βαλντές, για να διαπραγματευθούν το ενδεχόμενο μεταγραφής τους στη Μονακό. Ο Ρώσος μεγιστάνας, Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ - που απέκτησε την ομάδα του πριγκιπάτου και την επανέφερε στην Α' κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος - έχει μπει γερά στο μετραγραφικό παιχνίδι αυτής της σεζόν.


ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΟΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ «ΠΑΡΕΛΑΣΗ» ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΘΑΛΑΣΣΟΛΥΚΟΥ

Το παιχνίδι των προκλήσεων παίζει και πάλι η Τουρκία, επιχειρώντας να δώσει μηνύματα σε ότι αφορά τα «δικαιώματα» που θεωρεί ότι διατηρεί στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με 5 φρεγάτες του τουρκικού ναυτικού, τέσσερα υποβρύχια, μία κορβέτα, και 7 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, αλωνίζει στα κυπριακά χωρικά ύδατα η Τουρκία, σε μία προσπάθεια επίδειξης ισχύος, έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με βάση το σενάριο που πραγματοποιείται, τα τουρκικά πολεμικά που συμμετέχουν στην άσκηση θαλασσόλυκος, θα εκτελέσουν ασκήσεις αποκλεισμού και κατάληψης μικρών νήσων, με ομάδες ειδικών δυνάμεων.  Εκείνο ωστόσο που ανησυχεί Λευκωσία και Αθήνα, οι οποίες συντονίζουν τις ενέργειες τους, είναι το ενδεχόμενο δημιουργίας νέων τετελεσμένων σε βάρος των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Δεν θεωρείται καθόλου τυχαία, η επιλογή για τη χρονική διεξαγωγή της άσκησης, αφού η επιβεβαιωτική γεώτρηση στο Οικόπεδο 12, έχει προγραμματιστεί αρχές Ιουνίου.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Το κυριότερο σημείο ώστε να περιγράψεις το φαινόμενο της Τρομοκρατίας είναι να αποδώσεις τι εστί τρομοκρατία με τα σημερινά δεδομένα. Σύμφωνα με τα διεθνή εγχειρίδια ασφαλείας, τρομοκρατία ορίζεται ως η «συστηματική» χρήση, ή την απειλή χρήσης, βίας που συμβαίνει πάντα ως αντίδραση, ή άσκηση πίεσης, από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα (ως υπόβαθρο/βάση) αλλά ακόμη και από ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς, εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών, με απώτερο στόχο τις κυβερνήσεις από τις οποίες προσδοκούν κάποια αντίστοιχα (των κινήτρων) οφέλη/κέρδη. Η κάθε πράξη σε φυσικό ή ηλεκτρονικό επίπεδο επ' αυτού χαρακτηρίζεται τρομοκρατική πράξη και οι επιχειρούντες αυτήν τρομοκράτες.

Η τρομοκρατία ως μέρος  του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος, σε μια ανθρωπότητα που έχει μπει στην διαδικασία να ζει σε μια αγέλη/ομάδα, αποτελεί το ισορροπημένο αντίθετο.  Κάποιοι θα το ονομάζουν «σκύλο/κέρβερο», κάποιοι θα το δουν ως απειλή των εν αγέλη ευρισκόμενων. Το μόνο σίγουρο είναι πως είναι ένα φαινόμενο από μόνο του που δεν ελέγχεται πλήρως, λειτουργεί και είναι δίαυλος συμφερόντων πιθανώς, αλλά δεν ελέγχεται, ούτε δημιουργείται από κέντρα προς τον κόσμο. Η βίαια εκδήλωση ατόμων/ομάδων στο όνομα ιδεολογίας και κινήτρου όπως περιγράφεται στον ορισμό, δεν γίνεται με κατά γράμμα οδηγίες όταν έρθει η ώρα της εκδήλωσης της πράξης. Σε αντίθεση με τα πιστεύω πολλών ακαδημαϊκών κύκλων, πως η χειραγώγηση μιας ιδεολογίας θα εκδηλώσει βία με περιορισμένη ισχύ και εμβέλεια, που θα αποδώσει αποτελέσματα για τα δικά τους συμφέροντα , σαφώς και δεν ισχύει.

Στο παραπάνω ως παράδειγμα μπορεί κάποιος  να αναφέρει την λεγόμενη Αραβική Άνοιξη που κάνει χρήση βίας για να επιβληθεί επί εδαφών και ανθρώπων με τρόπο τρομοκρατικό. Η Αραβική άνοιξη ενώ δημιουργήθηκε από κέντρα εξουσίας και συμφερόντων από ενα σημείο και ύστερα, απέκτησε δική της «ζωή» και λειτουργεί ανεξέλεγκτα σε χώρες που κανείς δεν θα περίμενε. Η δράση αυτή έχει πλέον δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε αυτά τα κέντρα και συμφέροντα, αφού έχει κατά κάποιον τρόπο, «γυρίσει και δαγκώνει το χέρι του αφεντικού.»

Από το περιστατικό στην επίθεση της Ολυμπιακής ομάδας του Ισραήλ το 1972 (ονομαζόμενο και ως σφαγή του Μονάχου) μέχρι και το προχθεσινό επεισόδιο με τους Νιγηριανούς δράστες στο Λονδίνο ενάντια σε ένστολο στρατιώτη που απεικόνιζε την δύναμη της Δύσης σαν συμβολισμό, η ουσία είναι πως τα μόνιμα θύματα είναι οι μέσοι άνθρωποι σε πρώτο επίπεδο και η ηρεμία/ειρήνη τους σε καθημερινό επίπεδο. Μέχρι ενός σημείου μάλιστα, για κάποιους αποτελεί και «αποδεχόμενη/ανεκτή» παράπλευρη απώλεια στο όνομα συμφερόντων , ενώ για κάποιους άλλους αποτελεί έκφραση στην «συστημική» απεικόνιση του κόσμου σήμερα.

Όμως πώς μπορεί κάποιος να πει ότι ελέγχει πλήρως ένα βίαιο φαινόμενο όταν αυτό εκφράζεται από μεμονωμένους ανθρώπους που αποτελούν τις ομάδες; Ο κάθε άνθρωπος όσο και αν είναι φανατικός εκφραστής μιας ιδεολογίας ή/και ενός κινήτρου, ενώ έχει μια σχετική ακολουθία σκέψεων ενισχυμένες από ένα ιδεολογικό υπόβαθρο, οι μεθόδοι εφαρμογής αλλάζουν!... Μαζί με αυτές τις αλλαγές, πολύ συχνά αλλάζει και το αποτέλεσμα. Ένα απτό παράδειγμα αυτής της κατάστασης είναι το φαινόμενο της Μ.Άνατολής όπου οργανώσεις και άνθρωποι από την δεκαετία του 1970 και ύστερα προσπάθησαν να επιβληθούν με βία όσον αφορά τα δικά τους συμφέροντα και το αποτέλεσμα ήταν ο ολοκληρωτικός αποκλεισμός και απαξίωση/χαρακτηρισμός διά των πράξεων τους.

Ο αντίλογος σ' αυτό είναι ότι εκείνοι που οργανώνουν πραγματικά την τρομοκρατία , κερδίζουν ακόμα και τότε. Παράδειγμα  αποτελεί η οργάνωση της Αλ Κάιντα και ο Μπίν Λάντεν που ενώ οργανώθηκαν και ξεκίνησαν με χρηματοδότηση απο τις ΗΠΑ--- (δήλωση 3/2013 – Χ.Κλίντον σε συνεδρίαση εξεταστικής του Κογκρέσσου για την πρεσβεία Βεγγάζης) ---, συνέχισαν μετά σε μια αυτόνομη οδό και χαρακτήριστηκαν τρομοκρατές , καθώς πλέον μόνο έτσι θα εξυπηρετούσαν διάφορες ενέργειες και καταστάσεις για την είσοδο και έλεγχο σε πηγές πλούτου στην Μ.Ανατολή.

Μέχρι εδώ σίγουρα δικαιώνονται όσοι λένε πως ο τρομοκρατικός όρος αποδίδεται για εξυπηρέτηση κάποιων. Όμως αυτό σήμερα γνωρίζουμε όλοι πως έχει έρθει σε ένα σημείο που επηρρεάζει άμεσα και την οικονομία –(σ.σ. το ιερό δισκοπότηρο συμφερόντων)  με μη ελεγχόμενες δράσεις όπως για παράδειγμα την περιοχή του Καυκάσου ή την περιοχή χωρών στην Μ.Ανατολή. Το όλο φαινόμενο μοιάζει με σκηνικό αυτοτροφοδοτούμενης πυρκαγιάς σε περιορισμένο χώρο δωματίου, που την άναψε κάποιος για να κάψει τρωκτικά που τον ενοχλούσαν.

Σε κάποιο σημείο όσο και αν προσπαθήσεις να ελέγχεις την φλόγα της κάθε φορά ,  θα φύγει και επειδή θα κάψει ότι βρει μπροστά της, θα κλιμακώνει την ένταση της.. θα τραβάει όλο το οξυγόνο και θα στραφεί και εναντίον σου. Και εκεί έρχεται το δίλημμα. .. ανοίγεις το παράθυρο με ρίσκο να θεριέψει ακόμα περισσότερο με την είσοδο του εισερχόμενου οξυγόνου και να καταστρέψει όλο το οίκημα.. ή παλεύεις με ρίσκο να χάσεις την ζωή σου; Το παράδειγμα αυτό δείχνει πως η τρομοκρατία είναι μια εκδήλωση βίας ανθρώπινης υπόστασης.  Ώς τέτοια κάθε θεωρία οτι αυτή ελέγχεται ή χειραγωγείται προς συμφέρον είναι απλά αφελής και επιφανειακή.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ!

Και στο θέμα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου η τρικομματική κυβέρνηση επιδεικνύει την... ιδιάζουσα αντίληψή της για τη δημοκρατία. Το χρυσαυγίτικο έκτρωμα γέννησε η παρατεταμένη απουσία ήθους, δημοκρατίας και εθνικής στρατηγικής για το βιώσιμο όφελος της κοινωνίας, ελλείψεις που τελικά έφεραν μοιραία την κατάρρευση. Είναι φανερό ότι στην αρχή η άνοδος της ΧΑ δεν ενόχλησε τις παραδοσιακές δυνάμεις. Η εμφάνιση ενός ακροδεξιού, δήθεν πατριωτικού, υπό πλήρη σύγχυση κομματικού φορέα, με πρακτικές, διαλεκτική και παρελθόν πολύ εκτός ορίων νομιμότητας, ήταν για το σύνολο του πολιτικού κατεστημένου... μια κάποια λύσις! 

Η πολιτική του φόβου που ήδη καλλιεργούσαν μπορούσε πλέον να επεκταθεί. Στους μετριοπαθείς κεντρώους / κεντροδεξιούς είχαν από καιρό να λένε για τους κινδύνους της επέλασης των δήθεν αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αποκωδικοποιούσαν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεσματικότερα από τους ίδιους τους εκπροσώπους του, που ακόμα και σήμερα δεν έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν μεταξύ τους σχετικά με το σχέδιό τους για τη χώρα. Συμφωνούν ομόφωνα, πάντως, στην απόλυτη ανάγκη να αναλάβουν τη διακυβέρνηση!

Η ΧΑ προσέφερε στο πολιτικό κατεστημένο την αναπάντεχη δυνατότητα να εκφοβίζει πλέον και τους κεντρώους / κεντροαριστερούς, διεκδικώντας την ψήφο τους, για να τους προστατέψει δήθεν από την απειλή της ενίσχυσης του αμασκάρευτου φασισμού. Πρόσφερε, επίσης, ευκαιρίες φθηνών επιδείξεων δημοκρατικότητας, λες και δημοκρατία δεν είναι η λαϊκή βάση να παίρνει τις αποφάσεις αλλά το να τσακώνεσαι δημόσια με τους τραμπούκους. Μπορούσαν οι επαγγελματίες πολιτικοί να κοιτάζουν ξανά τους βαθιά απογοητευμένους μετριοπαθείς πολίτες και να τους κλείνουν το μάτι λέγοντας ότι… υπάρχουν και χειρότερα! Σε αυτό το πλαίσιο άνοιξαν και τη συζήτηση για το αντιρατσιστικό. Κάθε κυβερνητική… συνιστώσα έχει τη δική της ατζέντα και σε αυτήν τη συζήτηση. Φυσικά, ξεχνούν και οι 3 να εξηγήσουν στους πολίτες τι ακριβώς τους εμποδίζει όλο αυτόν τον καιρό από το να πράξουν τα αυτονόητα μεταξύ των οποίων:

να κινούνται αυτόφωρες διαδικασίες κάθε φορά που η ΧΑ ή όποιος άλλος παρανομεί, συλλαμβάνοντας όλους τους συμμετέχοντες, βουλευτές και μη να προχωρήσουν στην κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας στις ύβρεις και τον φασισμό της ΧΑ να αντιτάσσουν - από το υστέρημά τους - ήθος και νομιμότητα αντί αριστεροδεξιές ύβρεις και νομιμοφανή φασίζουσα αντίληψη να δώσουν ρεαλιστικές λύσεις στα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα που εκμεταλλεύεται η ΧΑ προς άγρα ερεισμάτων στην κοινωνία (π.χ. μεταναστευτικό, παραεμπόριο, ασφάλεια, εξαθλίωση μεγάλων ομάδων των πολιτών κ.λπ.) να νομοθετήσουν την έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα όσων ρητά προσβάλλουν θεμελιώδεις αρχές του συντάγματος,  να προχωρήσουν σε γενναία μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα κόμματα, ουσιαστικούς οικονομικούς ελέγχους από ανεξάρτητους φορείς και αναστολή επιχορηγήσεων σε όποιο κόμμα παρανομεί ή αρνείται τον έλεγχο.

Να ενσωματώσουν στις δομές του πολιτεύματός μας τη λαϊκή κυριαρχία μέσα από τη θέσπιση δημοψηφισμάτων τοπικού και εθνικού χαρακτήρα,  να κυβερνούν με πλήρη διαφάνεια, παραθέτοντας σε πραγματικό χρόνο όλα τα στοιχεία στο Διαδίκτυο. (Σημειωτέον: το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο από ανεπίσημες διαρροές!) να θεσμοθετήσουν την πλήρη ανεξαρτησία κυβέρνησης και δικαιοσύνης, όπως το σύνταγμα επιτάσσει.Το αντιρατσιστικό θυμίζει τους διάφορους «αντιτρομοκρατικούς» νόμους, όταν η πολιτεία από τη μία θεσμοθετούσε απίστευτους μηχανισμούς προστασίας της ανομίας στο όνομα των προσωπικών δεδομένων και λίγο μετά νομοθετούσε κραυγαλέες αλά καρτ εφαρμοστέες εξαιρέσεις, με πρόσχημα τη μάχη κατά της τρομοκρατίας.

Η δημοκρατία όμως, για να είναι πραγματική, πρέπει να είναι απλή και καθολική. Οι νόμοι απαιτείται να εφαρμόζονται πάντα και παντού, χωρίς να έχουν τύχη κυβερνητικά τηλεφωνήματα, ούτε προτρεπτικά ούτε αποτρεπτικά. Αλήθεια, γιατί στο σπίτι του κ. Βενιζέλου δεν διενεργήθηκε ακόμα κρατικός έλεγχος μετά την από του βήματος της Βουλής αποκάλυψή του για αμυντικά στοιχεία που διατηρεί στο προσωπικό του αρχείο;

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Γεγονότα

1871: Συντρίβεται η «Κομούνα των Παρισίων».

1961: Ιδρύεται η Διεθνής Αμνηστία.

1979: Υπογράφεται η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ 
επί Κωνσταντίνου Καραμανλή.