24 Μαΐου, 2013

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΤΗΣ Ι.Α.Α ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟ

 
Σχετικά με δημοσιεύματα που αναφέρονται στα κρατικά αυτοκίνητα, τα οποία διατίθενται από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και περιλαμβάνουν στους χρήστες τους και το όνομα του Μακαριωτάτου, διευκρινίζονται τα ακόλουθα: «Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ουδέποτε χρησιμοποίησε, ούτε φυσικά χρησιμοποιεί κρατικό αυτοκίνητο. Κανένας, άλλωστε, Αρχιεπίσκοπος δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ κρατικό αυτοκίνητο.

Περαιτέρω παραπέμπουμε στην από 20-11-2012 επιστολή του Μακαριωτάτου προς τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντώνη Μανιτάκη, στην οποία, μεταξύ άλλων, ζητά την κατάργηση της δυνατότητας χρήσης κρατικού αυτοκινήτου από τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο, όπως προβλέπεται από σχετική Υπουργική Απόφαση του κ. Ι. Ραγκούση. Σε αυτή του την επιστολή ο Μακαριώτατος ουδέποτε μέχρι σήμερα έχει λάβει απάντηση».
  
Εκ του Γραφείου Τύπου
Ενημερώσεως και Επικοινωνίας της Ι.Α.Α.

Σχόλιο του blog
Υπενθυμίζουμε ότι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος  Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος είχε αποστείλει Επιστολή προς τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Αντώνιο Μανιτάκη δια της οποίας εξηγούσε γιατί δεν επιθυμεί κρατικό αυτοκίνητο.

Αυτή η κίνηση του Αρχιεπισκόπου είναι βέβαια αυτονόητη για έναν κληρικό της Εκκλησίας έφτασε όμως να αποτελεί είδηση αφού δυστυχώς υπάρχουν φαινόμενα ανώτερων και κατώτερων κληρικών  που επιβεβαιώνουν ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο ακόμα και γι' αυτούς που είναι "εις τύπον και τόπον Χριστού".

Πλούτος, ματαιοδοξία και εκκοσμίκευση έχουν εισχωρήσει στον κλήρο ακυρώνοντας  ουσιαστικά στην πράξη το κήρυγμα του Χριστού για το χρήμα, τη δόξα και την εξουσία.

Κάτω από αυτές λοιπόν τις συνθήκες η συγκεκριμένη πράξη του Αρχιεπισκόπου όπως και να 'χει εκπλήσσει ευχάριστα καθώς και άλλες τέτοιου είδους πράξεις του μέχρι τώρα. Είθε να βρεθούν και άλλοι μιμητές  του Χριστού - ακόμα περισσότεροι - μέσα στους κόλπους της Ιεραρχίας.

Διαβάστε αυτούσια την επιστολή που απέστειλε την 20ην Νοεμβρίου 2012 ο Μακαριώτατος στον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντώνη Μανιτάκη.

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ
*****************
Αριθμ. Πρωτ. 5182  
Αριθμ. Διεκπ. 2301
Αθήνησι  20η  Νοεμβρίου  2012

Θέμα:«Αίτηση μερικής ανακλήσεως της Κοινής Υπουργικής Αποφάσεως υπ’ αριθμ. 129/2534/20.1.2010 «Καθιέρωση ανωτάτου ορίου κυβισμού κρατικών αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Β  108)».

Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,

Επί της εν θέματι Κοινής Υπουργικής Αποφάσεως είχα απασχολήσει, με παλαιότερη επιστολή μου, τον προκάτοχό σας Υπουργό κ. Ιωάννη Ραγκούση επί τη ευκαιρία της αναρτήσεώς της στο διαδίκτυο με σκοπό τη δημόσια διαβούλευση. Καθ’ όσον οι παρατηρήσεις μου δεν εγένοντο τότε δεκτές και ο προκάτοχός σας προχώρησε, μετά του Υπουργού Οικονομικών, στην έκδοση της επίμαχης Κοινής Υπουργικής Αποφάσεως, επαναφέρω το ζήτημα και ενώπιόν σας υπό την εύλογη προσδοκία φρονιμότερης αντιμετωπίσεώς του.

Η εν λόγω Κοινή Υπουργική Απόφαση διαχωρίζει, στα άρθρα 2 και 3 αυτής, τα «Πρόσωπα που εξυπηρετούνται με αυτοκίνητα της Γ.Γ.Δ.Δ. και Η.Δ.»(Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοικήσεως και Ηλεκτρονικής Διακυβερνήσεως, άρθρο 2) από τα «Πρόσωπα που εξυπηρετούνται με αυτοκίνητα, χωρίς αποκλειστική χρήση» (άρθρο 3). τα πρόσωπα του άρθρου 2, τα οποία κατά την Υπουργική Απόφαση δύνανται να εξυπηρετούνται με αποκλειστική χρήση κρατικού οχήματος της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοικήσεως και Ηλεκτρονικής Διακυβερνήσεως του Υπουργείου σας, συγκαταριθμείται και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος (περίπτωση β  άρθρου 2).

Όπως είχα δηλώσει και στην προγενέστερη επιστολή μου, ουδέποτε χρησιμοποίησα ούτε επιθυμώ να χρησιμοποιώ κρατικό όχημα του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρυθμίσεως και Ηλ. Διακυβερνήσεως, προσέτι δε, ούτε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος κυρός Χριστόδουλος δέχθηκε ποτέ να τύχη αυτής της διακριτικής μεταχειρίσεως από το Κράτος βάσει της προηγούμενης, όμοιας, Υπουργικής Αποφάσεως, που ίσχυσε κατά τα έτη 2000-2010 (Κ.Υ.Α. 543/5543/2000, ΦΕΚ Β  376).

Εντεύθεν παρακαλώ να απαλειφθή η συγκεκριμένη διάταξη της ισχύουσας Κοινής Υπουργικής Αποφάσεως (άρθρο 2 περίπτωση β) περί της δυνατότητας αποκλειστικής εξυπηρετήσεως του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος με κρατικό όχημα, η οποία, παρότι ουδέποτε εφαρμόσθηκε στην πράξη, παρέχει οπωσδήποτε άδικες εντυπώσεις στον αναγνώστη της. 

Υπό άλλη διατύπωση, θεωρώ ότι το εν λόγω προσωπικό, και μάλιστα υλικό, κρατικό προνόμιο πρέπει να καταργηθή, όχι μόνον εν όψει της τρέχουσας, δύσκολης οικονομικής περιστάσεως της Πατρίδας, αλλά και επειδή προϋποθέτει μίαν αντίληψη για την αλλοίωση του ρόλου του Αρχιεπισκόπου από προσώπου εκκλησιαστικής διακονίας σε φορέα κρατικής εξουσίας, στεκόμενο απέναντι στην κοινωνία. Η υπονοούμενη αυτή παραδοχή του κρατικού νομοθέτη αντιλαμβάνεσθε ότι, εκ προϋποθέσεως, δεν δύναται και δεν πρέπει να βρίσκη συμφώνους τους ποιμένες της Εκκλησίας.

Καθ’ όσον οι διαστάσεις του παρόντος αιτήματος άπτονται ζητημάτων αρχής και όχι προσωπικής η συγκυριακής επιλογής, παρακαλώ κ. Υπουργέ να προχωρήσετε στις αναγκαίες ενέργειες για την κατάργηση της επίμαχης τιμής δημιουργώντας, με την ευκαιρία της θητείας σας στο υψηλό κρατικό αξίωμα, βάσιμες προϋποθέσεις για την έναρξη εξαλείψεως τέτοιων νομικών ρυθμίσεων, οι οποίες δεν συνιστούν ευπρόσδεκτη κρατική προστασία και αρωγή στο έργο της Εκκλησίας, αλλά αποτελούν, έστω και εξ αγαθής προαιρέσεως, νόθευση του ρόλου της Εκκλησίας απέναντι στον Άνθρωπο. Σας διατυπώνω, τέλος, και έναν ακόμη προβληματισμό : αναφέρει η εν λόγω Κ.Υ.Α. ότι «Με τα αυτοκίνητα των υπηρεσιών τους, χωρίς αποκλειστική χρήση, εξυπηρετούνται:…ι)

Οι Μητροπολίτες» (άρθρο 3 περ. ι). Αναρωτάται κανείς, εφ’ όσον πρόκειται για οχήματα, που αγοράζονται από πόρους των Ι. Μητροπόλεων και όχι του Δημοσίου, οι δε Ι. Μητροπόλεις είναι αυτοχρηματοδοτούμενα νομικά πρόσωπα, για ποιό λόγο ενδιαφέρεται η Διοίκηση για την ρύθμιση της χρήσεώς τους από τους Αρχιερείς. Υπάρχει ασφαλώς μία νομοθετική εξουσιοδότηση στον νόμο 2396/1953 (άρθρο 1), η οποία κάμει λόγο για τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

Παράλληλα όμως δεν δύναται ευκόλως πλέον να αγνοηθή όλη αυτή η θεωρητική και νομολογιακή πρόοδος στο θέμα του σεβασμού της αυτοδιοικήσεως των θρησκευτικών ν.π.δ.δ. από τα ευρωπαϊκά Κράτη, της οποίας είσθε ασφαλής γνώστης ως εκ της ακαδημαϊκής πορείας και μονογραφικής σας ενασχολήσεως με το ζήτημα. Πρόκειται λοιπόν για εσωτερικό ζήτημα διοικήσεως των θρησκευτικών αυτών νομικών προσώπων, για τα οποία ζητήματα φρόνιμο είναι η Πολιτεία να καταλείπη την σχετική ευχέρεια ρυθμίσεώς τους στα όργανα της Εκκλησίας. 

Παρακαλώ, συνεπώς, και για την απαλοιφή της ανωτέρω διατάξεως, όπως και των διαπνεόμενων από το αυτό πνεύμα συναφών ρυθμίσεων του άρθρου 5 παρ. 1.α.2 και 1.β.10 της Κ.Υ.Α. προς συνολική και συνεπή αντιμετώπιση του εν λόγω ζητήματος.

Πιστεύω ότι η πρωτοβουλία σας για τις ζητούμενες τροποποιήσεις επί της παραπάνω Υπουργικής Αποφάσεως θα θέση, με την αφορμή αυτή, σε ορθές διαστάσεις τις σχέσεις των δυό φορέων, Εκκλησίας και Πολιτείας, η αρμονική συνεργασία των οποίων μόνον οφέλη έχει να παράξη για την κοινωνία.

Επί δε τούτοις επικαλούμενος επί την υμετέρα Εξοχότητα πλούσια την χάρη του Θεού και το άπειρο Αυτού έλεος, διατελώ μετ' ευχών διαπύρων και τιμής

† Ο Αθηνών ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄
Ο Αρχιγραμματεύς
† Ο Διαυλείας Γ Α Β Ρ Ι Η Λ