04 Μαΐου, 2013

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΑΣΧΑ 2013


ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΩι ΑΓΙΩι ΠΑΣΧΑ

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩι ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ
ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ


Αδελφοί συλλειτουργοί και

τέκνα ευσεβή και φιλόθεα της Εκκλησίας,  Χριστός Ανέστη!

Η αναγγελία της Αναστάσεως υπό των Μυροφόρων προς τους Μαθητάς του Χριστού εθεωρήθη υπό αυτών παραλήρημα. Καί όμως η είδησις, η εκληφθείσα ως παραλήρημα, εβεβαιώθη ως Αλήθεια. Ο αναστημένος Ιησούς ενεφανίσθη εις τους Μαθητάς Του επανειλημμένως. Εις την εποχήν μας το κήρυγμα της Αναστάσεως ακούεται και πάλιν ως παραλήρημα διά τους ορθολογιστάς. Εν τούτοις, οι πιστοί όχι μόνον πιστεύομεν, αλλά και βιούμεν την Ανάστασιν  ως γεγονός αληθέστατον. Την μαρτυρίαν μας επισφραγίζομεν, εάν χρειασθή, διά της θυσίας της ζωής μας, διότι εν Χριστώ Αναστάντι υπερβαίνομεν  τον θάνατον και απαλλασσόμεθα από τον φόβον αυτού. Το στόμα μας είναι πλήρες χαράς εν τω λέγειν Ανέστη ο Κύριος! 

Οι Άγιοί μας, κατά κόσμον νεκροί, ζούν μεταξύ μας, απαντούν εις τα αιτήματά μας. Ο μεταθανάτιος κόσμος είναι αληθέστερος του προθανατίου. Ο Χριστός ανέστη και ζη μεταξύ ημών. Υπεσχέθη ότι θα είναι μαζί μας έως της συντελείας του αιώνος. Καί πράγματι είναι. Φίλος και αδελφός και θεραπευτής και χορηγός παντός αγαθού. Ευλογητός ο Θεός, ο Αναστάς εκ των νεκρών και χαριζόμενος εις πάντας ζωήν την αιώνιον. Πού σου θάνατε το νίκος; Ανέστη ο Χριστός, “και τον πάλαι άμετρα καυχώμενον, ως γελοίον παιζόμενον έδειξε” (πρβλ. Κανών Σταυροαναστάσιμος Δ΄ ήχου, Θ΄ Ωδή, ποίημα Ιωάννου Δαμασκηνού). Τα πάντα πεπλήρωται Φωτός και αι καρδίαι μας χαράς ανυπερβλήτου.

Καί όχι μόνον χαράς, αλλά και δυνάμεως. Ο πιστεύων εις την Ανάστασιν δεν φοβείται τον θάνατον· και ο μη φοβούμενος τον θάνατον είναι ψυχικώς άκαμπτος και αλύγιστος, διότι οτι διά τους πολλούς και απίστους είναι η φοβερωτέρα απειλή, διά τον πιστόν χριστιανόν είναι μικράς σημασίας γεγονός, διότι είναι η είσοδος εις την ζωήν. Ο πιστός χριστιανός ζη την ανάστασιν και προ του φυσικού θανάτου του. Η συνέπεια του βιώματος της Αναστάσεως είναι η μεταβολή του κόσμου. Ενθουσιάζει την ψυχήν. 

Καί η ενθουσιώδης ψυχή ελκύει εις τον δρόμον της τας άλλας ψυχάς, αι οποίαι συγκινούνται από τα αληθινά βιώματα της χαράς της αθανασίας. Η Ανάστασις του Χριστού και η ιδική μας ανάστασις δεν είναι μία θεωρητική αλήθεια. Είναι δόγμα της πίστεώς μας. Είναι μία χειροπιαστή πραγματικότης. Είναι η δύναμις η νικήσασα τον κόσμον, παρά τους εναντίον της σκληροτάτους διωγμούς. “Aύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών” (Α΄ Ιωάν. ε΄, 4) εις την Ανάστασιν. Διά της Αναστάσεως ο άνθρωπος γίνεται κατά χάριν Θεός. Διά της νίκης του αναστασίμου φωτός επί των ακαθάρτων παθών, ενιδρύεται εις την ψυχήν μας έρως θείος και αγάπη τις ξένη, τον ανθρώπινον όρον υπερβαίνουσα.

Χριστός Ανέστη, λοιπόν!

Αι καρδίαι μας είναι πλημμυρισμέναι από το Αναστάσιμον φως και την αναστάσιμον χαράν. Προσερχόμεθα με γνησιότητα και απλότητα εις τον Αναστάντα Χριστόν. Διότι, ως λέγει ο Προφητάναξ Δαυίδ, ο επόπτης των καρδιών μας άνωθεν Θεός “καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ουκ εξουδενώσει” (Ψαλμ. Ν΄, 19). Η Ανάστασις είναι η δύναμίς μας, η ελπίς μας, η χαρά μας, το αγαλλίαμά μας. Διά της Αναστάσεως υπερβαίνομεν τον πόνον και την θλίψιν δι’ όλα τα κακά της φυσικής επιγείου ζωής. Η Ανάστασις είναι η απάντησις του Θεού εις την απορίαν του πληγωμένου από τα δεινά του κόσμου ανθρώπου. Εις τας δυσκολίας και τα παθήματα, τα οποία διέρχεται σήμερον ο κόσμος, ημείς δεν αποκάμνομεν.

Η επί το αυτό σύναξις των φοβισμένων Μαθητών του Κυρίου εις το Υπερώον της Σιών μας ενδυναμώνει. Δεν φοβούμεθα, διότι αγαπώμεν τους πάντας, όπως ηγάπησεν ημάς Εκείνος και την ψυχήν Αυτού έθηκεν υπέρ ημών. Θεανδρικώς ο Αναστάς Κύριος αοράτως μας συνοδεύει. Αρκεί να έχωμεν - και έχομεν - αγάπην. Καί με την αγάπην επιγινώσκομεν του Μυστηρίου την δύναμιν. Τού Μυστηρίου!  Καί αν άλλοι διστάζουν ανθρωπίνως και “δράγματα στοιβάζουν πράξεων τας θημωνίας” (πρβλ. Στιχηρά Εσπερινού Κυριακής Ασώτου), ημείς καυχώμεθα. Καί εάν ημείς δεν “απολικμίζωμεν φιλευσπλαχνία το άχυρον των έργων της αδικίας και τα πάθη μας και δεν καταστρώνωμεν άλωνα μετανοίας”, ο Αναστάς Χριστός είναι Αγάπη και διαλύει το κάθε είδους σκότος και τον φόβον γύρω μας και εισέρχεται εντός ημών και εις τον κόσμον, των θυρών των καρδιών μας πολλάκις κεκλεισμένων. 

Καί “μένει μεθ’ ημών” μονίμως διά του σταυρού της αγάπης. Το κάλεσμά Του είναι η ειρήνη. Την Εαυτού ειρήνην χαρίζει εις ημάς. Οι ισχυροί του κόσμου τούτου επαγγέλλονται και υπόσχονται ειρήνην, μηδέποτε εμπειρικώς πραγματοποιουμένην.Η δύναμις της Θείας Αγάπης και Ειρήνης και Σοφίας μένει έξω από κάθε ανθρώπινον πανικόν. Δεν ευρίσκεται εις το περιθώριον της πραγματικότητος ούτε εις την περιφέρειαν κάποιων ατομικών δοξασιών. Είναι η καρδία και το κέντρον των γεγονότων. Είναι η καρδία της ανθρωπότητος. Είναι το κέντρον της ζωής. Είναι η κυριεύουσα ζώντων και νεκρών. Είναι η Αλήθεια.

Η αδιαφιλονίκητος υπεροχή της Δυνάμεως κρατεί αοράτως τα ηνία και κατευθύνει τα πάντα, καθ’ ην ώραν πολλοί επώνυμοι κατ’ άνθρωπον “σκότος εις τας φρένας έχουν”. Την περίοδον της σημερινής γενικής αποσυνθέσεως παγκοσμίως, η ελπίς πάντων των περάτων της γης, η Σοφία του Θεού, είναι η παρουσία της ουρανίας συνθέσεως και αρμονίας. Τον καιρόν της καταρρεύσεως και του προσδοκωμένου θανάτου υπάρχει το γεγονός της Αναστάσεως και η ενίσχυσις της πεποιθήσεως επί τον Κύριον.

Η ειρήνη του θανάτω τον θάνατον διά της κενώσεως Αυτού πατήσαντος και η χαρά της αγάπης διαχέονται και θεραπεύουν τον στενάζοντα και οδυνώμενον πάντοτε σύγχρονον  “άνθρωπον”  και την συνωδίνουσαν και συστενάζουσαν μετ΄ αυτού κτίσιν, την “απολύτρωσιν και την υιοθεσίαν απεκδεχομένους” (πρβλ. Ρωμ. η΄, 20-23) της “ελευθερίας της δόξης των τέκνων του Θεού”.

Αληθώς Ανέστη ο Κύριος, πατέρες και αδελφοί και τέκνα!

Άγιον Πάσχα 2013

διάπυρος προς Χριστόν Αναστάντα
ευχέτης πάντων υμών




ΠΑΣΧΑΛΙON ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ
ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ


Αγαπητοί μου αδελφοί,

Χριστός Ανέστη!
 
Ο  Υιός του Θεού σαρκώθηκε για να αποκατασταθεί ο άνθρωπος στην αρχική του πληρότητα. Ο Υιός του Θεού σταυρώθηκε για να μπορέσει ο άνθρωπος να μορφώσει λυτρωτική σχέση κοινωνίας με το Θεό. Ο Υιός του Θεού κατήργησε το θάνατο για να αποκτήσει ο άνθρωπος προοπτική σωτηρίας· μια προοπτική θεμελιωμένη στην άφθαρτη, άνευ όρων και ορίων αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο.

Σωτηρία, μέσα από το σταυρό και την ανάσταση του Χριστού, σημαίνει ότι αίρονται όλα τα εμπόδια που συσκοτίζουν την καρδιά του ανθρώπου. Σωτηρία σημαίνει ότι θεραπεύεται η ασθένεια εκείνη που κρύβει από τον άνθρωπο το Θεό. Σωτηρία σημαίνει καθημερινή καταξίωση του ανθρώπου μέσα από την υπαρξιακή του ευθυγράμμιση με τη ζωή του ίδιου του Χριστού.

Κατ΄ εξοχήν ύπαρξη ανοικτή στο Θεό είναι τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν εκείνη την τόσο χαρακτηριστική ικανότητα να θαυμάζουν, να αγαλλιούν, να είναι γνήσια στη χαρά και στη λύπη. Έχουν την ικανότητα να εμπιστεύονται, να αφήνονται στην αγάπη, να πιστεύουν με όλη τους την ύπαρξη. Έχουν την ικανότητα να βλέπουν, να ακούν, να νιώθουν όσα οι μεγάλοι έχουν πάψει να βλέπουν, να ακούν και να νιώθουν. Γι΄ αυτό και ο Χριστός μας είπε: "Γένησθε ως τά παιδία" (Ματθ. 18,3).

Ωστόσο σήμερα απειλείται το δικαίωμα των παιδιών να βιώνουν την ύπαρξη του Θεού. Απειλείται το δικαίωμά τους να αποδρούν από την σκληρή καθημερινή πραγματικότητα. Απειλείται το δικαίωμά τους να υπερβαίνουν την κυνική καχυποψία των μεγάλων. Απειλείται το δικαίωμά τους σε αυτό που συχνά λησμονεί ο κόσμος των μεγάλων: την κατά Χριστόν ζωή.

Παιδιά πέφτουν θύματα εμφύλιων σπαραγμών και θρησκευτικών φανατισμών. Παιδιά στρατεύονται από μικρή ηλικία για την εξυπηρέτηση συμφερόντων. Παιδιά γίνονται αντικείμενα εργασιακής εκμετάλλευσης. Παιδιά γνωρίζουν την οικογενειακή βία. Παιδιά υποσιτίζονται και δεν χαίρουν υγειονομικής περίθαλψης. Παιδιά ζουν με την προοπτική ενός περιβαλλοντικού ολοκαυτώματος εξαιτίας της κακοποίησης της κτίσης του Θεού.
 
Αγαπητοί μου αδελφοί,
 
Ο Χριστός είπε: "άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με και μη κωλύετε αυτά· των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού" (Μρκ. 10,13-14). Αυτή η εντολή πρέπει να μετατραπεί σε μια αγκαλιά για τα παιδιά που, χωρίς να φταίνε, σημαδεύονται από τις επιλογές των μεγάλων. Αυτή η εντολή είναι ανάγκη να μετουσιωθεί σε αναμόρφωση της παιδικής ταυτότητας, της διαταραγμένης από την αστάθεια των καιρών μας. Αυτή η εντολή είναι απαραίτητο να σημάνει την επάνοδο στο αρχικό κάλλος της παιδικής ψυχής προς εφαρμογή των λόγων του Κυρίου "ος εάν μη δέξηται την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν" (Μρκ. 10,15-16). 
   
Αυτή την ευαγγελική επιταγή κάνει πράξη η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αφρικής, εργαζόμενη σκληρά για να χτιστεί ένας κόσμος σεβασμού και αλληλεγγύης προς τα παιδιά. Με την μαρτυρία και τη δράση της, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αφρικής προσλαμβάνει, μεταμορφώνει και καινοποιεί την τραυματισμένη παιδική ψυχή. Αρθρώνει τη δική της πρόταση ζωής, τη δική της ιεράρχηση ζωής, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται το παιδί ως ο δυναμικός φορέας της ελπιδοφόρας προοπτικής για ένα κόσμο αληθεύοντα εν αγάπη.

† Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ  Β΄
Πάπας καί Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Εν τη Μεγάλη Πόλει της Αλεξανδρείας
Άγιον Πάσχα 2013


ΠΑΣΧΑΛΙON ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΜΑΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Γ΄


«Κυκλώσατε  λαοί Σιών, και περιλάβετε αυτήν, και δότε δόξαν εν αυτή,

τω αναστάντι εκ νεκρών, ότι αυτός εστιν
ο Θεός ημών, ο λυτρωσάμενος ημάς,
εκ των ανομιών ημών».
(Αναστάσιμον Στιχηρόν, Εσπερινού, ήχου α’).

Η χάρις του Αγίου Πνεύματος συνήγαγεν ημάς, ως τέκνα πιστά της ανά τον κόσμον Ορθοδόξου Εκκλησίας, εκ διαφόρων χωρών και εθνών, εκ δυσμών και βορρά, και θαλάσσης και εώας, εις την αθρόαν ταύτην, σεμνήν και σεπτήν ολονύκτιον λειτουργικήν, ευχαριστιακήν σύναξιν, εις εν σύστημα, μίαν κοινότητα, μίαν ενότητα, εν σώμα Χριστού, την Εκκλησίαν. Η σύναξις ημών πληροί τον τόπον τούτον τον άγιον, τον ευρισκόμενον εν μέσω της γης, εν ω ο Θεός την σωτηρίαν ημών απειργάσατο.

Την σωτηρίαν ταύτην ο Θεός Πατήρ απειργάσατο εν τω Υιώ Αυτού τω Μονογενεί, τω εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου ενανθρωπήσαντι, σταυρωθέντι και αναστάντι Κυρίω ημών Ιησού Χριστού.

Ούτος, ο Υιός του Θεού και Υιός του ανθρώπου, ο Θεάνθρωπος, Ιησούς Χριστός ο Ναζωραίος, σταυρωθείς σαρκί υπέρ ημών, θανών και ταφείς, εις τον τάφον ουκ έμεινεν. Ο θάνατος, ο ισχύων επί των ανθρώπων, Αυτόν ουκ εκράτησεν, αλλά εξέμεσεν. Ούτος ως εκ παστάδος βασιλικής του τάφου εξήλθεν, διαρρήξας τας σφραγίδας αυτού. Ανέστη, μετά του αχράντου Αυτού σώματος, το οποίον εν τη ενανθρωπήσει Αυτού προσέλαβε. Τούτο το σώμα, πληγέν και παθέν εν τω σταυρώ, εν τω τάφω διαφθοράν ουκ οίδε, αλλά δεδοξασμένον και λελαμπρυσμένον εξήλθε του τάφου εν ετέρα μορφή. Εν τη μορφή, ταύτη εθεάσαντο Αυτό αι τα μύρα συμπαθώς τοις δάκρυσι κιρνώσαι μυροφόροι γυναίκες, οι εις το μνημείον ταχέως δραμόντες απόστολοι, οι συνηγμένοι εις το υπερώον των θυρών κεκλεισμένων, οι πορευόμενοι εις Εμμαούς, και οι επί της γης της Τιβεριάδος θαλάσσης παρά των χειρών του Αναστάντος Χριστού λαβόντες και φαγόντες τον άρτον και το οψάριον ομοίως.

Συναναστήσας ημάς Εαυτώ ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, υπέδειξεν ημίν πολιτείαν επί γης αναστημένην και αναγεγενημένην, πολιτείαν θεανθρωπίνην, τελουμένην και τελειουμένην εν έργοις αγαθοίς, έργοις δημιουργίας, φιλανθρωπίας, κοινωνικής ευποιΐας, πολιτείαν μεταβάλλουσαν τον πλανήτην ημών, την οικουμένην όλην εις παράδεισον τρυφής και αναψυχής και ουχί εις πεδίον συμπλοκής δυνάμεων εχθρικών, πυρηνικών πειραματισμών και διαστημικών εξερευνήσεων.

Την υπό του Κυρίου εγκαινιασθείσαν πολιτείαν ταύτην βιοι και συνεχίζει η Εκκλησία, η οποία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας. Αύτη συνεχίζει το έργον Αυτού το αγιαστικόν επί της γης, διδάσκει και εξαγιάζει τους πιστούς αυτής δια των μυστηρίων, φροντίζει τους πτωχούς, εκτρέφει τους πεινώντας και παραμυθεί «τους αποψύχοντας ανθρώπους από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη» (Λουκ. 21, 26), τα θύματα της βίας και της τρομοκρατίας, της οικονομικής κρίσεως και ποικίλης εκμεταλλεύσεως.

Το έργον τούτο, το αγιαστικόν και φιλάνθρωπον, επιτελεί η του Χριστού Εκκλησία, όπου γης, η δε Εκκλησία των Ιεροσολύμων, η δεχθείσα πρώτη άφεσιν αμαρτιών δια της αναστάσεως, επιτελεί τούτο εις τους Αγίους Τόπους. Αύτη διακονεί τους Αγίους Τόπους και τους διαβιούντας εις αυτούς πιστούς, επιμελείται τούτων και διαφυλάττει την επ’ αυτών κληρονομίαν των Ρωμαίων Ορθοδόξων. Κηρύττει δια λόγων και έργων ότι Χριστός ανέστη. Επιτελεί έργον σωτηρίας των πιστών αυτής και έργον συμφιλιώσεως, συνδιαλλαγής και ειρήνης μεταξύ των λαών της Αγίας Γης και της Μέσης Ανατολής.

Η Σιωνίτις Μήτηρ των Εκκλησιών θεωρεί ως ποίμνιον αυτής κατά τας ημέρας της προσκυνήσεως υμών και υμάς τους ευλαβείς προσκυνητάς, τους εκ των περάτων της γης προσελθόντας εις τους κόλπους αυτής και δέεται υπέρ υγιείας υμών των προσκυνητών, επιτρόπων τε και συνδρομητών, σωτηρίας και ευημερίας πάντοτε μεν, ιδία δε εις την Θείαν Λειτουργίαν ταύτην, την τελουμένην επί του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου, εξ ου Χριστός ανέστη και ο άνθρωπος συνανέστη, ηλευθερώθη, ελυτρώθη και εσώθη.

Από του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου χαιρετίζομεν υμάς δια του πασχαλίου χαιρετισμού, Χριστός Ανέστη και επιδαψιλεύομεν υμάς δια των Πατριαρχικών Ημών ευχών και ευλογιών.

Εν τη Αγία  Πόλει  Ιερουσαλήμ, ΠΑΣΧΑ  2013.

Διάπυρος προς Κύριον Ευχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’
Πατριάρχης Ιεροσολύμων




ΠΑΣΧΑΛΙΟN ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΙΩΝ
κ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΙΕΡΕΙΣ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ ΜΟΝΑΖΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΙΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ



Τω δε Θεώ χάρις τω διδόντι ημίν
το νίκος δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!
(Α΄Κορ. 15,57)

Πεφιλημένοι εν Κυρίω Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς, Σεβαστοί  Πρεσβύτεροι και Διάκονοι, Θεοφιλείς Μοναχοί και Μοναχές, Αγαπητοί μου Αδελφοί!

Αυτή τη μεγάλη και λαμπροφόρα ημέρα συγχαίρω όλους εσάς διά το Πάσχα Κυρίου και προσαγορεύω τον έκαστο διά του αρχαίου και αγίου παιάνος:

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Αυτός ακριβώς ο χαιρετισμός, τον οποίον κατά τις λαμπρές ημέρες του Πάσχα επί αιώνες απευθύνουν οι άνθρωποι ο ένας στον άλλο και επιμαρτυρoύν το αληθές του προ δυο χιλιετιών γεγονότος, εμπεριέχει μια τεράστια εσωτερική δύναμη. Είναι και άγγελμα της νίκης, και έκκληση της χαράς, και ευχές ειρήνης, και ελπίδα, και παρηγοριά διά κάθε άνθρωπο.

Εκείνος, ο Οποίος εγεννήθη εκ της Αχράντου Παρθένου Μαρίας, αθώως υπέστη τα φοβερά πάθη, εσταυρώθη και απέθανε εν μέσω δυο ληστών επί του σταυρού, Αυτός πρώτος εκ των ανθρώπων ανέστη εκ νεκρών. «Ηγέρθη γαρ καθώς είπε» (Ματθ. 28,6). Κενός ο τάφος. Έμειναν μόνον τα οθόνια διά των οποίων ήταν τυλιγμένο το Σώμα Του. Οι μυροφόρες γυναίκες αφού προσήλθαν στον τάφο του Κυρίου «λίαν πρωΐ…ανατείλαντος του ηλίου» (Μκ. 16,2) δεν βρήκαν εκεί τον Ιησού, διότι ούτε ο λίθος, διά του οποίου κεκλεισμένο ήταν το μνήμα, ούτε η κουστωδία, αλλά ούτε ο ίδιος ο θάνατος ήταν δυνατόν να εναντιωθούν στη μεγάλη δύναμη του Θεού Ζώντος. «και επλάτυνεν ο άδης την ψυχήν αυτού και διήνοιξε το στόμα αυτού του μη διαλιπείν» (Ης.5,14), ο αλαλάζων άδης ήταν να καταπίει τον πλέον ισχυρότερο εχθρό του, αλλά αντί αυτού τρόμαξε, διότι ελαμπρύνθη από το φως της Θειότητος. Ο Χριστός αφάνισε τη φθορά και κατέστρεψε το θάνατο.

Διά του πρώτου ανθρώπου, ο οποίος παρήκουσε τον Πλάστη του και αποξενώθηκε από την Πηγή της αιωνίου ζωής, το κακό εισήλθε στον κόσμο και η αμαρτία επικράτησε ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο Χριστός δε ως «έσχατος Αδάμ» (Α΄ Κορ. 15, 45) νίκησε το θάνατο πνευματικό, ψυχικό και σωματικό. «Ώσπερ γαρ εν τω Αδάμ πάντες αποθνήσκουσιν, ούτω και εν τω Χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται», μαρτυρεί ο Απόστολος Παύλος (Α΄ Κορ. 15,22). Όλα όσα απωλέσαμε εν τω πρώτω Αδάμ ανακτήσαμε εν τω Χριστώ. Το Πάσχα Κυρίου είναι πράγματι «το μεγαλύτερο δώρο της Θείας οικονομίας» (Όσιος Θεόδωρος Στουδίτης).

Αφού υπερέβη την αποξένωση από το Θεό ο Σωτήρας μας δώρισε τη δυνατότητα να ενωθούμε μαζί Του. Καθώς λέγει o Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, διά του Σταυρού του Κυρίου «η ανάστασις δεδώρηται<…>πύλαι παραδείσου ηνοίγησαν, η φύσις ημών εκ δεξιών του Θεού κεκάθικε, τέκνα Θεού και κληρονόμοι γεγόναμεν» (Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως, Κεφ. 84). Όλοι καλούμεθα όπως αξιωθούμε αυτού του δώρου.

Ο Υιός του Θεού αφού προσέλαβε τη φύση μας, έγινε όμοιος με εμάς κατά πάντα, όμως χωρίς αμαρτία. Διά του επίγειου βίου και των σταυρικών παθών Του μας άφησε υπόδειγμα της άκρας ταπεινώσεως και υπακοής στον Ουράνιο Πατέρα, υπόδειγμα αγώνος κατά των πειρασμών και σκανδάλων, ενώ διά της Αναστάσεώς Του κατέλυσε τα δεσμά της αμαρτίας και μας εφοδίασε με δύναμη και μέσα να νικούμε το κακό. Ακριβώς μέσω του αγώνος αυτού ο άνθρωπος προοδεύει πνευματικά και αναδεικνύεται σε ηθικώς ελεύθερο πρόσωπο.

Ζούμε μια εποχή, όταν δεν είναι σπάνια η ελευθερία να ερμηνεύεται ως ασυδοσία. Αρκετοί πιστεύουν ειλικρινώς ότι μόνον η εξουσία και ο πλούτος, η υγεία και η φυσική δύναμη είναι σε θέση να προσφέρουν λύτρωση, και συναγωνιζόμενοι στη λατρεία των ειδώλων του αιώνος τούτου, πολύ συχνά αποτυγχάνουν στα βασικά, δηλαδή στην επίτευξη του όντως σκοπού της υπάρξεως. Ο Αναστάς από του τάφου Σωτήρ, αφού μας εδώρισε την ελευθερία, μας αποκάλυψε το σκοπό αυτό, ο οποίος είναι η επίγνωση της Αλήθειας (πρβλ. Ιω. 8, 32) και η εν Θεώ ζωή.

Με την καταστροφή του φυσικού θανάτου ο Χριστός υποσχέθηκε την αιώνια ζωή, όχι όμως ως απέραντη συνέχεια της επί της γης πορείας μας, αλλά ως μεταμόρφωση όλου του ανθρώπινου είναι, με το ίδιο το σώμα μας να αποκτήσει νέες ιδιότητες. Εν τη Αναστάσει του Κυρίου μυστηριωδώς προεικονίσθη και η μέλλουσα να γίνει ανάστασή μας. Στην ερχόμενη Βασιλεία των Ουρανών, όπου δεν θα υπάρχει ούτε ο θάνατος, ούτε οι αρρώστιες, ούτε ο χωρισμός, ούτε ακόμα ο χρόνος, «εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών» (Αποκ. 21,4) και η χαρά θα είναι ατελεύτητος ενώ η αγάπη αιώνιος. Η νίκη του Κυρίου κατά του θανάτου μας προσφέρει ακλόνητη ελπίδα, ότι ακολουθώντας Αυτόν θα αναστηθούμε κι εμείς κατά τη Δευτέρα και ένδοξη Παρουσία Του για μια νέα ζωή, μια ζωή σε αδιάκοπη κοινωνία με τον Θεό.

Ας καταστήσουμε μετόχους στη χαρά εν τω Αναστάντι Σωτήρι ημών όλους όσοι χρήζουν του ενδιαφέροντος και φροντίδος: τους αρρώστους, τους ηλικιωμένους, τους πάσχοντες, τους εν θλίψει, τους φυλακισμένους, τους απόρους και αστέγους. Ως μιμητές των μαρτύρων της Αναστάσεως Αγίων Αποστόλων, μετά πίστεως και παρρησίας να αναγγείλουμε στους εγγύς και τους μακράν το χαρμόσυνο άγγελμα ότι αληθώς ανέστη ο Κύριος! Αμήν

Μόσχα, Πάσχα 2013


ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. 
ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ 
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄


ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ 2013



Αριθ. Πρωτ./ΕΞ. 1175/2013                 

                                                                              Εν Αθήναις τη 1η Μαΐου 2013

Αδελφοί καί τέκνα εν κυρίω αγαπητά.

Χριστός Ανέστη.

«Θανάτου έορτάζομεν νέκρωσιν,
Άδου τήν καθαίρεσιν, άλλης βιοτής,
της αιωνίου άπαρχήν».

Τό χαρμόσυνο άγγελμα της Αναστάσεως βρίσκει τη Χώρα μας, άλλά καί την Οικουμένη σχεδόν ολόκληρη, υπό συνθήκες θλίψεως, αβεβαιότητας καί αγωνίας γιά τό αύριο. Ό τόπος μας υποφέρει. Μεγάλο  μέρος του λαού  μας δοκιμάζεται καί υπομένει καρτερικά, κάνοντας πράξη τη χριστιανική αγάπη καί τήν αλληλεγγύη στόν πόνο των συνανθρώπων μας καί προσδοκά ένα καλύτερο αύριο. Ή οικουμένη μοιάζει νά γεύεται κάτι άπό τήν πικρία της Μεγάλης Εβδομάδος των Παθών.

Σήμερα,   δοκιμάζουμε   όλοι  τίς   συνέπειες   των   αλαζονικών επιλογών τών αρχόντων του κόσμου τούτου, πού θεωρούν ότι τά «αργύρια» αξίζουν περισσότερο άπό τούς ανθρώπους. Ό σύγχρονος κόσμος διεμόρφωσε τή ζωή του, τίς αξίες του καί τίς προτεραιότητες  του  σάν  νά  μήν υπάρχει Θεός.  Καί τά αποτελέσματα δηλητηριάζουν τόν βίο μας καί ευτελίζουν τό ανθρώπινο πρόσωπο. Όμως, ή Όρθόδοξη Εκκλησία συνέχισε καί συνεχίζει νά διαλαλεί, μέ λόγια καί μέ έργα, ότι ή φθορά, ή παρακμή καί ό θάνατος δέν μπορούν νά νικήσουν τή ζωή. Ή ελπίδα των χριστιανών, όταν τά βάσανα πλημμυρίζουν τή ζωή μας, καί ή βεβαιότητα ότι ή ζωή στό τέλος νικά τόν θάνατο, βρίσκεται στό γεγονός της Αναστάσεως.

Ή ελπίδα μας είναι ό Αναστημένος Χριστός. Αυτός, που τον αναγνωρίζουμε ώς βασιλέα τής Δόξης όταν πεθαίνει επί του Σταυρού υπέρ πάντων ημών. Αυτός πού άπό αγάπη γιά εμάς έλαβε δούλου μορφή, μοιράστηκε τούς πόνους καί τίς θλίψεις μας, υπέστη τό μαρτύριο του σταυρικού θανάτου καί κατήλθε «εν τοις κατωτάτοις τής γής» - Αλλά συνέτριψε τίς πύλες του Άδη καί «τριήμερος εξανέστη τον τάφου». Ό Χριστός είναι ή ελπίδα καί τό αγαλλίαμά μας. Διότι νίκησε τόν θάνατο καί προσέφερε σέ όλους τή δυνατότητα τής αναστάσεως «πεπτωκότα τόν Αδάμ παγγενή αναστήσας, ώς Φιλάνθρωπος».

Ή Ανάσταση του Χριστού είναι τό μεγαλύτερο καί τό σημαντικότερο γεγονός τής παγκόσμιας Ιστορίας. Νυν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Χριστός Ανέστη αδελφοί μου καί καμιά θλίψη δέν μπορεί νά σκιάσει τή χαρά μας. Από άκρου εις άκρον τής Οικουμένης ή φύσις αγάλλεται καί χαίρει καί τό τραγούδι τής νίκης κατά του θανάτου ηχεί παντού. «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας». Ανέστη Χριστός καί τό ανέσπερο φως τής Αναστάσεως εξαφανίζει κάθε σκιά φωταγωγώντας τήν Οικουμένη. «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε καί γή καί τά καταχθόνια».

Οί θλίψεις καί οί δοκιμασίες θά συνεχίσουν τήν προσπάθεια νά επιβληθούν στή ζωή μας. Όμως μήν απελπίζεστε. «Ιδού γάρ ήλθε δια του Σταυρού χαρά έν όλω τω κόσμω». Ανέστη Χριστός καί τίποτα δέν είναι πιά όπως πρίν. Οί πύλες του Άδη έχουν συντριβεί καί ή απόσταση μεταξύ ουρανού καί γής έχει καταργηθεί. Καί όσοι ακόμα πιστεύουν, ότι τά «αργύρια» μπορούν νά εξαγοράσουν ή νά υποδουλώσουν τήν ελπίδα «πλανώνται πλάνην οικτράν».

Αδελφοί μου,

Χριστός ανέστη καί ζωή πολιτεύεται.

Στίς δύσκολες ήμερες πού περνά ό τόπος μας, μήν χάνετε τό κουράγιο σας. Οί κοσμικές εξουσίες θά προσπαθούν πάντοτε νά διαφεντεύουν τήν πίστη καί τήν ελευθερία τών ανθρώπων. Καί πάντοτε θά έχει παρήγορη καί λυτρωτική ή φωνή του νικητή του θανάτου καί αρχηγού τής ζωής ημών: Σέ αυτόν τόν κόσμο θά έχετε θλίψεις, άλλά μήν δειλιάζετε «θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τόν κόσμον».

Ας διατηρήσουμε λοιπόν τό κουράγιο καί τήν ελπίδα μας γνωρίζοντας ότι καί τώρα όπως καί πάντα ό Παντοδύναμος καί Ελεήμων Θεός είναι μαζί μας καί τηρεί τίς υποσχέσεις Του πρός τόν Λαό Του. Είμαστε βέβαιοι γι' αυτό, διότι «Αναστάς ό Ιησούς άπό τον τάφον καθώς προείπε, έδωκεν ήμιν τήν αιώνιον ζωήν και μέγα έλεος».

Χριστός Ανέστη
Αληθώς Ανέστη ό Κύριος.



ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ AΓΙΟ ΠΑΣΧΑ - 5 ΜΑΪΟΥ 2013


1 Μαΐου 2013
Αρ. Πρωτ. 44/13
                                           Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός,
ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια·

εορταζέτω γούν πάσα κτίσις την έγερσιν

Χριστού, εν η εστερέωται.
(Ύμνος του Κανόνος του Πάσχα) 



Προς τους Σεβασμιωτάτους και Θεοφιλεστάτους Αρχιερείς, τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους, τους Μοναχούς και Μοναχές, τους Προέδρους και Μέλη των Κοινοτικών Συμβουλίων, τα Ημερήσια και Απογευματινά Σχολεία, τις Φιλοπτώχους Αδελφότητες, την Νεολαία, τις Ελληνορθόδοξες Οργανώσεις και ολόκληρο το Χριστεπώνυμον πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής

Προσφιλείς Αδελφοί και Αδελφές εν Χριστώ,

Στην ένδοξη αυτή Εορτή Εορτών, γεμάτη από λαμπρό φως και ανείπωτη χαρά την οποία ανακαλύπτουμε στην παρουσία του Αναστάντος  Κυρίου μας, διακηρύσσω μαζί σας,

Χριστός Ανέστη!

Καθώς συγκεντρωνόμεθα να λατρεύσουμε και να ευχαριστήσουμε τον Θεό για την απέραντη χάρη Του και την εκδήλωση της δυνάμεώς Του στην κατανίκηση του θανάτου και την αποκατάστασή μας στην ζωή, επιβεβαιώνουμε με ύμνους και λόγους τον παγκόσμιο αντίκτυπο της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού. Με ύμνους από τον Κανόνα αυτής της Αγίας Εορτής του Πάσχα και τις ακολουθίες της Πασχαλινής περιόδου, διακηρύσσουμε, Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, διότι Χριστός, ο Σωτήρ του κόσμου επλήρωσε τα σύμπαντα ευωδίας. Όντως, τα σύμπαντα πεφώτισται τη αναστάσει σου, Κύριε.

Μέσα από την δύναμη της Αναστάσεως του Κυρίου μας και της αποκαλύψεώς Του ως Πηγής της αληθινής και αιώνιας ζωής, όλη η δημιουργία έχει γεμίσει με την παρουσία της χάριτος του Θεού. Το φως της Αναστάσεως πλημμυρίζει τα πάντα και εξαφανίζει πλήρως το σκοτάδι. Μέσα σ’ αυτό το φως, τίποτε δεν παραμένει κρυφό – οι συνέπειες της αμαρτίας γίνονται φανερές και ο θρίαμβος του Σταυρού αποκαλύπτεται παγκοσμίως. Σε ολόκληρο τον κόσμο προσφέρεται το γλυκύ άρωμα του Ευαγγελίου διά της Αναστάσεως του Ιησού. Είναι άρωμα ζωής. Είναι δροσερό και νέο και διαποτίζει την δημιουργία με ελπίδα. Είναι βάλσαμο το οποίο μετατρέπει την απόγνωση σε προσμονή, προσφέρει ειρήνη εν μέσω μεγάλης αναταραχής και τραγωδίας και υπόσχεται ανανεωμένη δύναμη και σωτηρία για το παρόν και για την αιωνιότητα.

Στο φως και το άρωμα της Αναστάσεως του Χριστού, όλα τα πράγματα γεμίζουν με φως. Αποκαλύπτεται η αλήθεια. Υποδεικνύεται η οδός της ζωής. Η Ανάσταση καλεί όλους τους ανθρώπους να δούν την δύναμη του Χριστού επί του θανάτου και να λάβουν εν πίστει την χάρη του Θεού. Ο Κύριος εξεπλήρωσε την υπόσχεσή Του να λυτρώση τα δημιουργήματά Του. Όλοι οι άνθρωποι καλούνται να ανοίξουν τα πνευματικά τους μάτια και να δούν την απόλυτη δύναμη του Σταυρού και της Αναστάσεως.

Την ευλογημένη αυτήν ημέρα μπορούμε να δούμε και να αναγνωρίσουμε καθαρά την επίδραση της Αναστάσεως και της Εορτής του Αγίου Πάσχα στις ζωές μας. Μέσα από τον εορτασμό και την πίστη μας στον Αναστάντα Κύριο, γεμίζουμε από το θείο φως Του και βλέπουμε την αλήθεια σχετικά με την ανάγκη μας για λύτρωση και σωτηρία. Το γλυκύ άρωμα του Ευαγγελίου μας γεμίζει με ελπίδα και προσφέρει ίαση. Στον ολοκληρωτικό και τέλειο θρίαμβο του Κυρίου μας πραγματοποιούνται οι υποσχέσεις του Θεού. Κάθε μέρος του είναι μας, κάθε πτυχή της ζωής μας, κάθε σχέση, κάθε σκέψη και λόγος συναντά τον Αναστάντα Κύριο.

Καθώς εορτάζουμε χαρμόσυνα την Εορτή αυτή, ας αγκαλιάσουμε τον Αναστάντα Κύριο και ας λουσθούμε στο φως της Αναστάσεως. Είθε να αντιληφθούμε ότι η δύναμη της Αναστάσεως έχει τεράστια επίδραση στο σύμπαν, στον κόσμο μας, και στις ζωές μας. Καί είθε να λάβουμε την χάρη και την ζωή που μας προσφέρει ο Χριστός έτσι ώστε να οδηγηθούμε μακριά από την αμαρτία και τον θάνατο και να εισέλθουμε στην ευλογημένη και αιώνια ζωή μέσα στην ένδοξη παρουσία Του. Σε σας, στις κοινότητές σας και στις οικογένειές σας εύχομαι μία υπέροχη και θαυμάσια Εορτή πλημμυρισμένη με το φως και την χαρά του Πάσχα.

Χριστός Ανέστη, προσφιλείς μου Χριστιανοί

Με πατρική αγάπη εν Κυρίω Αναστάντι,

† ο Αρχιεπίσκοπος
   Αμερικής Δημήτριος


ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ 
ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΕΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΗΣ 
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ



† ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ελέω Θεού, Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής
και πάσης Κύπρου, Παντί τω Χριστεπωνύμω Πληρώματι 
της Αγιωτάτης Αποστολικής Εκκλησίας της Κύπρου,

Χάριν, ειρήνην και  ευλογίαν παρά  του ενδόξως εκ νεκρών
Άναστάντος Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.




Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Χριστός Ανέστη!

Το ψαλμικό «τό εσπέρας αυλισθήσεται κλαυθμός καί εις τό πρωί αγαλλίασις» (Ψαλμ.29,6) βρήκε πλήρη εφαρμογή στήν Ανάσταση του Κυρίου. Χθές ακόμη, «τά πάντα συνέπασχον τω τά πάντα κτίσαντι» καί σήμερον «χαράς τά πάντα πεπλήρωται». Προχθές «ο ήλιος εσκοτίζετο» καί σήμερα, «λίαν πρωί», ανέτειλε ο «Ήλιος της δικαιοσύνης». Μεταξύ του απογεύματος της Παρασκευής καί της πρωίας της Κυριακής συντελείται ολόκληρη κοσμογονία. Επλανήθη, τότε, ο διάβολος όταν διά των οργάνων του εσταύρωσε τόν Υιόν της Παρθένου. Δέν μπόρεσε νά διακρίνει ότι ήταν καί Υιός Θεού, πώς δέν ήταν μόνο Υιός ανθρώπου. Ηπατήθη καί ο Άδης όταν εδέχετο τόν Χριστό. «Έλαβεν όπερ έβλεπε καί πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπεν». Έβλεπε τόν άνθρωπο. Δέν μπόρεσε νά διακρίνει τόν Θεό. Αλλ’ ο Κύριος έπαθεν ως άνθρωπος καί ανέστη ως φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό καί «Άδης στενάζει καί θάνατος οδύρεται καί κόσμος αγάλλεται καί πάντες συγχαίρουσι».

Η χαρά από τήν Ανάσταση του Κυρίου είναι τόσο μεγάλη πού δέν μπορεί νά επισκιασθεί από τήν κατήφεια καί τή θλίψη των ημερών, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας πού ενέσκηψε στήν πατρίδα μας. Ούτε οι  επαχθείς όροι των μνημονίων, πού σύγχρονοι Πιλάτοι καί Ηρώδες, επέβαλαν στόν λαό μας μπορούν νά τήν εξαλείψουν. Γιατί η χαρά τήν οποία εξαγγέλλει η «λαμπροφόρος ημέρα της εγέρσεως» δέν είναι η εξωτερική, η περιστασιακή καί αισθησιακή χαρά του κόσμου τούτου. Είναι η εσωτερική χαρά πού εκφράζεται ως ψυχική αταραξία καί ανδρεία λόγω της βεβαιότητας γιά τήν τελική έκβαση των πραγμάτων, κατά τό θέλημα του Θεού καί όχι κατά τίς επινοήσεις των ανθρώπων. Είναι η χαρά εκείνη τήν οποία «ουδείς αίρει αφ’ ημών» (Ιωάν. 16,22).Η Ανάσταση του Χριστού μας διαβεβαιώνει ότι έστω κι αν οι θλίψεις καί οι δοκιμασίες είναι συχνές στή ζωή μας, δέν αποτελούν τήν τελευταία λέξη του Θεού γιά τόν άνθρωπο• όπως ακριβώς καί ο Σταυρός δέν ήταν η τελευταία πράξη γιά τόν Χριστό. Ο Σταυρός του Χριστού δέν ήταν τραγωδία αλλά η λύση της τραγωδίας. Τό ίδιο καί οι θλίψεις• οδηγούν τούς ανθρώπους σέ μίαν υπέρβαση των δυσκολιών καί σέ μιά νέα αντίκρυση του σκοπού της ζωής τους. Όπως η τελική έκβαση του Θείου Πάθους υπήρξεν η νίκη καί ο θρίαμβος, τό ίδιο τέλος θά έχει καί κάθε υπόθεση των πιστών, διότι «ο εγείρας τόν Κύριον καί ημάς εξεγερεί διά της δυνάμεως αυτού» (Α΄ Κορ. 6,14 ).

Η Ανάσταση του Χριστού βεβαιώνει, ακόμη, ότι η επέμβαση του Θεού καταργεί κάθε ανθρώπινη προσπάθεια πού αντιβαίνει στό Θείο θέλημα καί εναντιούται στό πάνσοφο σχέδιό Του. Είναι η αιώνια διαβεβαίωση καί εγγύηση ότι «αι εναντίαι δυνάμεις» ουδέποτε κατισχύουν του Θεού. Φυσική συνέπεια του Σταυρού καί λογικό επακόλουθο του τάφου αναμενόταν νά ’ναι η φθορά καί ο αφανισμός. Κι όμως, πέραν από τά ανθρώπινα μέτρα καί τούς ανθρώπινους υπολογισμούς επήγασε η Ανάσταση. Από τήν απέλπιδα κατάσταση του θανάτου ανέτειλε η χαρά της αφθαρσίας καί η «ελπίς η μένουσα εις τόν αιώνα». Ο Χριστός μέ τήν Ανάστασή του κατέλυσε τό κράτος του κακού καί της αμαρτίας καί ενέκρωσε τόν θάνατο.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

«Άνάστασιν Χριστού θεασάμενοι» καί «ταύτης τήν πείραν είληφότες», δέν θά πρέπει νά αποθαρρυνόμαστε από σταυρούς καί δοκιμασίες, ούτε καί από τήν παράταση καί τήν πρόσκαιρη επικράτηση των δυνάμεων του κακού. Γεμάτοι από τή μοναδική χαρά της Αναστάσεως, ας «προσέλθωμεν λαμπαδηφόροι τω προϊόντι Χριστώ εκ του μνήματος ως νυμφίω καί συνεορτάσωμεν ταις φιλεόρτοις τάξεσι Πάσχα Θεού τό σωτήριον».

Οι οικονομικές δυσκολίες καί η κατήφεια πού προκαλούν, είμαστε σίγουροι ότι γρήγορα θά παρέλθουν. Δίδουν, μάλιστα, τήν ευκαιρία, σ’ όσους μπορούν, νά επιδείξουν τά φιλεύσπλαχνα αισθήματά τους πρός τούς έχοντες ανάγκη. Οι προτροπές της Εκκλησίας: «ελαίω ευποιΐας τάς κεφαλάς αλείψωμεν» καί «δώσωμεν πεινώσιν άρτον καί πτωχούς αστέγους εισαγάγωμεν εις οίκους» είναι πάντα καί ιδιαίτερα τώρα επίκαιρες. Η Εκκλησία θέτει, λοιπόν, στή διάθεση του λαού όλη τήν περιουσία της προκειμένου αυτός νά μή δυστυχήσει καί νά σωθεί η Οικονομία του τόπου• είναι δέ διατεθειμένη, όπως καί πολλές άλλες φορές έπραξε, κατά τή διάρκεια του εθνικού μας βίου, καί τά τιμαλφή των ναών καί αυτά ακόμα τά ιερά σκεύη νά διαθέσει γιά τή διάσωση της πατρίδας.  

Δέν θά πρέπει, όμως, μέ κανένα τρόπο, ούτε καί γιά μιά στιγμή νά ξεχαστούμε στά οικονομικά προβλήματα καί νά παραμελήσουμε τό εθνικό μας θέμα. Πρώτιστο μέλημά μας καί πρώτη προτεραιότητά μας πρέπει νά είναι πάντα η δίκαιη επίλυση του εθνικού μας προβλήματος. Η Τουρκία καί οι σύμμαχοί της καραδοκούν προκειμένου νά εκμεταλλευτούν τή χαλάρωση της προσοχής μας καί νά επιβάλουν τή λύση πού επιδιώκουν. Γι’ αυτό, εξάλλου, καί τά ξένα κέντρα επέβαλαν τόν οικονομικό στραγγαλισμό στόν τόπο μας καί επιχειρούν τήν οικονομική κατοχή της πατρίδας μας.

Η εθνική επιβίωση δέν μπορεί μέ κανένα τρόπο νά συγκριθεί ούτε μέ τήν οικονομική κρίση ούτε καί μέ αυτή τή φυσική επιβίωση. Είναι πράγματα ανόμοια. Οφείλουμε, πάση θυσία, νά κρατήσουμε υψηλό το φρόνημα. Νά μήν οδηγηθούμε κάτω από τήν πίεση των οικονομικών προβλημάτων καί σέ συνθήκες πανικού, σέ απαράδεκτους συμβιβασμούς. Οι δυσχέρειες κάποτε θά εκλείψουν. Αν όμως συγκατατεθούμε σέ ετεροβαρή λύση, πού θά ’ναι καί θνησιγενής, δέν θά έχουμε δυνατότητα επανόρθωσης. Θά κλάψουμε επί των ερειπίων καί θά αναζητήσουμε αλλού, άλλες, πατρίδες.

Αναγνωρίζαμε πάντα ότι μακροχρόνιος καί ανάντης θά ήταν ο αγώνας μας. Δέν θά πρέπει, λοιπόν, νά καμφθούμε από τίς αντιξοότητες. Μέ πίστη στόν Θεό καί στό δίκαιο του αγώνα μας, ας αντιμετωπίσουμε μέ θάρρος καί εγκαρτέρηση τίς παρούσες αντιξοότητες μένοντας αμετακίνητοι στή διεκδίκηση των αναφαίρετων δικαιωμάτων μας. Καί νά ’μαστε σίγουροι ότι σύντομα καί τόν δικό μας Γολγοθά θά ακολουθήσει η Ανάσταση.

Μ’ αυτές τίς σκέψεις καί μέ τή διαβεβαίωση ότι η Εκκλησία θά παραμείνει κοντά σ’ όλους τους εμπερίστατους, απονέμουμε τήν πατρική ευλογία μας σ’ όλο το λαό μας, επαναλαμβάνοντας τά λόγια του Άναστάντος Κυρίου «Θαρσείτε• εγώ νενίκηκα τόν κόσμον» (Ιωάν.16,33).

Αυτού το άπειρον έλεος καί η ευλογία είησαν μετά πάντων υμών.


Διάπυρος εν Χριστώ Άναστάντι Ευχέτης

†Ο Κύπρου Χρυσόστομος

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κπρου,
Άγιο Πάσχα 2013.




                                          ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ 
ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΙΡΑΝΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
  
 

«Δεύτε, αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω, τω συντρίψαντι θανάτου το κράτος και φωτίσαντι ανθρώπων το γένος».

1. Πρόσκληση σε μια ολόλαμπρη εορτή μας απευθύνει σήμερα η Εκκλησία μας. Αυτή η πρόταση φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι είναι παράδοξη, ότι αγνοεί την πραγματικότητα, καθώς γύρω μας πνίγει μια ατμόσφαιρα θολή, γεμάτη αβεβαιότητα, ανέχεια, αποκαρδίωση. Και όμως, αυτό ακριβώς το πασχαλινό κάλεσμα μας βοηθεί να διακρίνουμε και να αποδεχθούμε μια άλλη πραγματικότητα.

Όσο καταθλιπτικές και αν είναι οι σημερινές συνθήκες της ζωής, υπάρχει η πάντοτε επίκαιρη,  χαρμόσυνη είδηση, την οποία πανηγυρικά διακηρύσσει η Εκκλησία κατά την εορτή του Πάσχα. Ο Χριστός «συνέτριψε θανάτου το κράτος» και εφώτισε των ανθρώπων το γένος. Αυτό το γεγονός άλλαξε ριζικά την πορεία του κόσμου, την προοπτική και τη δυναμική της δικής μας ζωής.

Η πασχαλινή αυτή αγαλλίαση δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες. Ανθίζει ανεξάρτητα από τις κατά καιρούς αντιξοότητες και δοκιμασίες. Η Ανάσταση του Χριστού και αυτές τις καταυγάζει και τις μεταπλάθει. Πρόκειται για κάτι το μοναδικό που δίνει νέο νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη: Γιά τη συντριβή του θανάτου και τη συμμετοχή μας στον θρίαμβο του Νικητού Χριστού. «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας», ψάλλουμε θριαμβικά, «και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».

Όπως εξηγεί ο Απόστολος Παύλος, ο Θεός Πατήρ έθεσε τον Αναστάντα Κύριο «υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας και δυνάμεως και κυριότητος και παντός ονόματος ονομαζομένου, ου μόνον εν τω αιώνι τούτω, αλλά και εν τω μέλλοντι• και πάντα υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού»(Εφεσ. 1:21-22). Καί η Εκκλησία του Χριστού, ως ευχαριστιακή κοινότητα της Αναστάσεως, κηρύσσει το «μέγα μυστήριο της πίστεως» και προσφέρει τη σωτηρία, την τελική υπέρβαση του θανάτου και τη μετοχή μας στην ολοφώτεινη ζωή του Αναστάντος.

«Δεύτε», λοιπόν, «αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω»• διότι την έγερση του Χριστού ακολουθεί η συντριβή του πλέγματος που σχετίζεται με τον θάνατο, την αδικία, τον φόβο, το άγχος, το ψεύδος, τη βία.  Με την Ανάστασή Του, ο Χριστός ανέτρεψε όλα όσα καταπιέζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Χάρισε τη δύναμη για την ανατροπή τους. Γι αυτό, η Ανάσταση παραμένει η αστείρευτη δύναμη κατά πάσης μορφής απογνώσεως.

Δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι οι οσμές του θανάτου έχουν εξαλειφθεί από τον ανθρώπινο βίο. Όμως, είναι διαφορετικό να πνίγεται το βλέμμα μας στο σκοτάδι της απιστίας και της αγνοίας, στο έρεβος της απογνώσεως, θεωρώντας ότι αυτό είναι η μοιραία κατάληξη της ζωής. Και εντελώς άλλο να αντικρύζουμε τα προβλήματα της ζωής, τη θλίψη, την ασθένεια, τη συκοφαντία, την αδικία, τη φθορά και τον θάνατο, προσβλέποντας στον Αναστάντα Χριστό μέσα στην προοπτική της αιωνιότητος.

2. Ασφαλώς, μια τέτοια θεώρηση της πραγματικότητος προϋποθέτει πίστη στον Χριστό• όχι απλώς σε  κάποιον θρησκευτικό διδάσκαλο και μύστη.  Πίστη στον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο, όπως Τον κηρύσσει η Εκκλησία, τον Υιό του Θεού του Ζώντος, τον Κύριο του παντός. Προϋποθέτει βιωματική σχέση μαζί Του, συνεχή πνευματική ανανέωση.  Αλλά συγχρόνως, ενώ μετέχουμε ολόψυχα στην αγαλλίαση της Αναστάσεως του Χριστού, η πίστη  μας ανανεώνεται και ισχυροποιείται.

Είναι συγχρόνως μια ιδιαίτερη ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τις φανερές και αφανείς ευεργεσίες Του, τη σωτηρία από ποικίλους κινδύνους, τις θαυμαστές θεραπείες, την αντοχή, την υπομονή με την οποία μας θωρακίζει, για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Εμείς, μάλιστα, οι Ορθόδοξοι στην Αλβανία, ας δοξολογήσουμε τον Θεό, διότι εφέτος μας αξίωσε να γιορτάσουμε στον περικαλλή αυτό καθεδρικό ναό, που έχει το όνομα «Ανάστασις του Χριστού» και προσφέρει χώρο περισυλλογής, προσευχής, παρηγορίας, και αλληλεγγύης.

Το Πάσχα είναι ακόμη μια γιορτή που την αισθάνονται και τη χαίρονται όχι μόνον οι πιστοί, αλλά και άνθρωποι που αναζητούν, που μετεωρίζονται μεταξύ πίστεως και ολιγοπιστίας. Ο Αναστάς Κύριος στέκει, μυστικά, υπομονητικά, εμπρός σε πολλές κλειστές καρδιές, γεμάτος αγάπη και κατανόηση, για να επαναλάβει το  μη φοβείσθε, «...ιδού εγώ μεθ' υμών ειμι πάσας τας ημέρας της ζωής υμών…»(Ματθ. 28:20). 

Όσοι αγωνίζεστε να ζήσετε το Ευαγγέλιο στις σκληρές φάσεις της σύγχρονης ζωής, «δεύτε», ανανεώσετε το θάρρος, την ελπίδα σας. Όσοι διστακτικοί, με λάθη –και πτώσεις ακόμη-, προσπαθείτε να μένετε μέσα στην κοινωνία της Εκκλησίας, μη λιποψυχήσετε• «μηδείς oδυρέσθω πταίσματα• συγγνώμη γάρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον• ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος»  (Ιωάννης Χρυσόστομος). 

3.«Δεύτε», λοιπόν, «αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω...τω φωτίσαντι άνθρώπων τό γένος». Αυτή η αγαλλίαση δεν προορίζεται για χρήση  ατομική. Είναι από τη φύση της συλλογική. Πολλαπλασιάζεται με την παρουσία των πολλών χιλιάδων πιστών. Το φως της διαχέεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Έχει εμβέλεια πανανθρώπινη. Καί όσοι την αισθανόμαστε, καλούμεθα να μεταφέρουμε τη βεβαιότητα και αισιοδοξία  για την τελική νίκη της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της αγάπης -της ίδιας της ζωής. Το ανέσπερο φως της Αναστάσεως του Χριστού λάμπει μέσα στην κτιστή δημιουργία, σε όλη την οικουμένη. Ο κάθε, λοιπόν, πιστός καλείται να προσλάβει και να μεταλαμπαδεύσει το πασχαλινό φως στο περιβάλλον του και να βοηθήσει τον διπλανό του να ανάψει και αυτός τη λαμπάδα του. Πολλοί, βεβαίως, δεν υποπτεύονται την ύπαρξη αυτού του φωτός στη ζωή του κόσμου. Αλλά δεν σημαίνει ότι αυτό παύει να ενεργεί, να φωτίζει και να καθοδηγεί των «ανθρώπων το γένος».  

Αδελφοί μου, όσο κι αν η εποχή μας είναι συχνά σκοτεινή, γεμάτη αβεβαιότητα, θλίψη και ανησυχία, ας μην αφήσουμε τη μελαγχολία και την απόγνωση να κυριαρχούν στην ψυχή μας. Αντίθετα, ας ανταποκριθούμε με εμπιστοσύνη στην πασχαλινή πρόσκληση: «Δεύτε, αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω, τω συντρίψαντι θανάτου τό κράτος καί φωτίσαντι ανθρώπων τό γένος». Ο Αναστάς Χριστός συνέτριψε το κράτος του θανάτου, βεβαιώνει η σημερινή εορτή, και συνεχίζει να διαλύει κάθε θανατηφόρα πνοή φόβου, ασθένειας, αμαρτίας, αδικίας. Ας ενισχύσουμε αλλήλους με την αγάπη, την πίστη, την αισιοδοξία, την αλληλεγγύη.

Χριστός Ανέστη, αδελφοί μου. Πάνω από την οποιαδήποτε οδυνηρή κατάσταση, δεσπόζει το γεγονός ότι στον Αναστάντα Χριστό εδόθη «πάσα εξουσία εν τω ουρανώ και επί γης».  Την αστείρευτη, λοιπόν,  δύναμη κατά της απογνώσεως προσφέρει στους πιστούς διαχρονικά η Ανάσταση του Χριστού. «Δεύτε, αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω».

+ Αναστάσιος
Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας

ΠΑΣΧΑ  2013