02 Μαΐου, 2013

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ


«Τη Αγία και Μεγάλη Πέμπτη οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι θείοι Πατέρες, αλληλοδιαδόχως εκ τε των θείων Αποστόλων και των ιερών Ευαγγελίων παραδεδώκασιν ημίν τέσσερά τινα εορτάζειν τον ιερόν Νιπτήρα, τον Μυστικόν Δείπνον (δηλαδή την παράδοσιν των καθ’ ημάς  φρικτών Μυστηρίων), την υπερφυά Προσευχήν και την Προδοσίαν αυτήν».
 


Αυτό είναι το συναξάρι της Μεγάλης Πέμπτης. Η αγία μας Εκκλησία τιμά την αγία αυτή ημέρα όσα έλαβαν χώρα στο υπερώο της Ιερουσαλήμ και όσα ακολούθησαν μετά το Μυστικό Δείπνο.Το Θείο Δράμα οδεύει προς την ολοκλήρωσή του. Ο εκουσίως και αδίκως Παθών για τη δική μας σωτηρία Κύριος γνωρίζει ότι έφτασε το τέλος της επί γης παρουσίας Του. Η προδοσία του αγνώμονα μαθητή, η σύλληψη, οι εξευτελισμοί, η καταδίκη και ο σταυρικός θάνατος είναι θέμα ωρών. Ως άνθρωπος αισθανόταν το δια της θυσίας Του βαρύ φορτίο της απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους και γι’ αυτό αγωνιούσε υπερβαλλόντως. Δεν τον ενδιέφερε το δικό Του μαρτύριο και ο θάνατος, αλλά η συνέχιση του σωτηριώδους έργου Του. Γι’ αυτό λοιπόν αφιέρωσε το βράδυ της προπαραμονής του επικείμενου ιουδαϊκού Πάσχα και παραμονή της δικής Του σταυρικής θανής στους αγαπημένους Του μαθητές. «Επιθυμία επεθύμησα τούτο το πάσχα φαγείν μεθ΄ υμών προ του με παθείν» (Λουκ.22:15) τους είπε. Ήθελε να φάγει για τελευταία φορά μαζί τους. Μα το σπουδαιότερο να τους αφήσει τις τελευταίες παρακαταθήκες Του και πάνω απ’ όλα να τελέσει τον Μυστικό Δείπνο, να παραδώσει την υπερφυά Θεία Ευχαριστία, η οποία θα τελείται στο διηνεκές ως η αέναη παρουσία Του στην Εκκλησία. 

Στο υπερώο της Ιερουσαλήμ μέσα σε ατμόσφαιρα έντονης συγκινήσεως και σε ένδειξη πραγματικής και άδολης αγάπης, ως δούλος ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του. Με την πράξη Του αυτή ήθελε να αφήσει την ύψιστη εντολή της αλληλοδιακονίας των ανθρώπων. «ο μείζων εν υμίν γινέσθω ως ο νεώτερος, και ο ηγούμενος ως ο διακονών» (Λουκ.22:25). Κατόπιν κάθισαν στο τραπέζι του δείπνου. Ο Κύριος θέλησε κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσει την υπόθεση του προδότη μαθητή. Δεν ήταν δυνατόν να καθίσει ο άνομος εκείνος μαζί τους στην παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, πολλώ δε μάλλον να κοινωνήσει σε αυτό. Λέγει λοιπόν «Εις εξ’ υμών παραδώσει με, ο εσθίων μετ’ εμού» (Μάρκ.14:18, Ιωάν.13:22).Τα λόγια αυτά έφεραν αναστάτωση στους μαθητές. Δεν περίμεναν να ακούσουν τέτοια φοβερή αγγελία και άρχισαν να διερωτώνται ποιος είναι αυτός. Ο αγαπημένος μαθητής Ιωάννης πέφτοντας στον τράχηλο του Διδασκάλου ρώτησε εξ’ ονόματος όλων: «Κύριε τις εστιν»; και ο Κύριος απάντησε: «Εκείνος εστιν ω εγώ βάψας το ψωμίον επιδώσω» (Ιωάν.13:26). Και βουτώντας τεμάχιο άρτου στο φαγητό το έδωσε στον Ιούδα. Αυτός το έφαγε και μετά από αυτό «εισήλθεν εις εκείνον ο Σατανάς» (Ιωάν.13:27). Ο Ιησούς του είπε: «ό ποιείς, ποίησον τάχιον» (Ιωάν.13:27). Ο προδότης μαθητής έφυγε βιαστικά, απομακρυνθείς για πάντα από τη χορεία των μαθητών και από την κοινωνία του Θείου Διδασκάλου.«Ην δε νύξ» προσθέτει ο Ιωάννης.«Νυξ πραγματική, τονίζει σύγχρονος συγγραφέας, αλλά και νυξ πνευματική εν τη ψυχή του Ιούδα, εν η το φως του θείου Πνεύματος δια παντός εσβέσθη». Μετά από αυτό ο Κύριος προέβη στη σύσταση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Έλαβε άρτο και αφού ευχαρίστησε έκοψε αυτόν σε τεμάχια και έδωκε στους μαθητές του λέγοντας: «Λάβετε, φάγετε, τούτο εστι το σώμα μου», το αληθινό το πραγματικό, «το υπέρ υμών διδόμενον» (Λουκ.22:19). Ύστερα πήρε το ποτήριο της ευλογίας, που ήταν γεμάτο με οίνο και αφού ανέπεμψε ευχαριστήριο δέηση στο Θεό Πατέρα έδωκε στους μαθητές Του λέγοντας: «Πίετε εξ αυτού πάντες΄ τούτο γαρ εστι το αίμα μου, το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν  αμαρτιών» (Ματθ.26:28, Μάρκ.14:24). Αφού κοινώνησαν όλοι και έφαγαν, ο Κύριος μίλησε και απεύθυνε την τελευταία αποχαιρετιστήρια ομιλία Του στους μαθητές Του. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης διασώζει στο Ευαγγέλιό Του ολόκληρη αυτή την εκτενή ομιλία στα κεφάλαια 13-16. Ο τρόπος της ομιλίας προδίδει στον Κύριο δραματική έκφραση. Ως άνθρωπος μπροστά στο μαρτύριο, το οποίο γνωρίζει ως Θεός αγωνιά και λυπάται. Αρχίζει με το «Νυν εδοξάσθη ο υιός του ανθρώπου και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ» (Ιωάν.13:31). Τα παθήματα που θα ακολουθήσουν και η ταπείνωση θα είναι η δόξα του Υιού και συνάμα αυτή θα είναι η δόξα του Πατέρα. Οι αλήθειες και οι ηθικές ιδέες της ομιλίας την καθιστούν πραγματικά μοναδική. Η τρυφερότητα προς τους μαθητές Του είναι έκδηλη, τους αποκαλεί «τεκνία». Κύριο χαρακτηριστικό της ομιλίας είναι η προτροπή για ενότητα και αγάπη μεταξύ των μαθητών και κατ’ επέκταση όλων των ανθρώπων.«Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους» (Ιωάν.13:3) και «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν» (Ιωάν.14:27).

Μετά ακολούθησε η περίφημη αρχιερατική προσευχή του Κυρίου. Προσεύχεται στον Ουράνιο Πατέρα για την ενότητα των μαθητών Του. Δεν εύχεται να τους άρει από τον κόσμο, αλλά να τους διαφυλάξει από τον πονηρό και τα έργα του.Αφού περατώθηκε και η προσευχή η νύχτα είχε προχωρήσει αρκετά.Ο Ιησούς πήρε τους μαθητές Του και πήγε στο Όρος των Ελαιών. Εκεί υπήρχε κήπος στον οποίο μπήκε με τους μαθητές Του για να προσευχηθεί (Ιωάν.18:1). Ο τρόπος της προσευχής ήταν δραματικός. Ως άνθρωπος και πάλι αγωνιούσε για το επερχόμενο πάθος. «Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου» (Ματθ.26:38) είπε στους μαθητές Του.«Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο» (Ματθ.26:39) παρακαλούσε τον Πατέρα και «εγένετο δε ο ιδρώς αυτού ωσεί θρόμβοι αίματος καταβαίνοντος επί την γην» (Λουκ.22:45). Κάποια στιγμή ακούστηκαν φωνές και θόρυβος πολύς. Έφτασαν οι στρατιώτες με οδηγό τον Ιούδα για να συλλάβουν τον Ιησού. Χαρακτηριστικό σύνθημα ο ασπασμός του Διδασκάλου από τον Προδότη (Λουκ.22:48). Ο Πέτρος χρησιμοποιεί βία, κόβει το αφτί του στρατιώτη Μάλχου (Ιωάν.18:11). Παρ’ όλα αυτά η σύλληψη πραγματοποιείται. Ο Κύριος δέσμιος οδηγείται σε ολονύκτιες ψεύτικες δίκες για να καταδικαστεί και να σταυρωθεί.Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα τη Μεγάλη Πέμπτη έχουν τεράστια σωτηριολογική σημασία για μας. Πρώτ’ απ’ όλα η εκούσια πορεία του Κυρίου προς το Πάθος φανερώνει την άμετρη θεία ευσπλαχνία και αγάπη για τον πεσόντα άνθρωπο.Η ολοκληρωτική νίκη της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο με τον σταυρικό θάνατο του αναμάρτητου Χριστού. Μόνο το τίμιο αίμα του Μεγάλου Αθώου μπορούσε να καθαρίσει κάθε ρύπο αμαρτίας σε όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών. Μόνο αυτό μπορούσε να φέρει την καταλλαγή και την ισορροπία, που είχε διαταράξει σοβαρά το κακό και η αμαρτία. Αυτή η Μεγάλη Θυσία μπορεί να έχει πρακτικά αποτελέσματα στην Εκκλησία, μέσω της Θείας Ευχαριστίας, την οποία παρέδωσε ο Κύριος τη σημερινή ημέρα στους μαθητές Του και μέσω αυτών στην Εκκλησία. Η απολυτρωτική Θυσία του Σταυρού συνεχίζεται στο διηνεκές στις άγιες Τράπεζες των ναών, ως την κυριότερη αγιαστική πράξη της Εκκλησίας μας. Ο Κύριος είναι παρών στην Εκκλησία Του μέσω του ιερού Μυστηρίου τη Θείας Ευχαριστίας. Εμείς γινόμαστε οργανικά, πραγματικά, μέλη του μυστικού Του Σώματος με την Κοινωνία του αγίου Σώματός Του. Έτσι συντελείται η σωτηρία μας.








Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΣΤΙΣ ημέρες του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τιβέριου, έπαρχος της Ρώμης στην Ιουδαία ήταν ο Πόντιος Πιλάτος, και αρχιερέας στα Ιεροσόλυμα ο Καϊάφας. Τότε συνέβησαν στην ιερή αυτή πόλη τα συγκλονιστικά γεγονότα της θανατικής καταδίκης του Ιησού Χριστού, της Σταύρωσής Του, αλλά και το μέγιστο γεγονός της Ανάστασής Του, που άλλαξε τη ροή της ιστορίας του κόσμου. Τα κύρια πρόσωπα, που έχουν συνδεθεί με το στυγερό έγκλημα της θανατικής καταδίκης του Θεανθρώπου είναι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, μαθητής και προδότης του διδασκάλου του, ο μέγας αρχιερέας και πρόεδρος του Συνεδρίου Καϊάφας, ο πρώην αρχιερέας Άννας, που ασκούσε μεγάλη επιρροή στο ιερατείο και ήταν πεθερός του Καϊάφα και τέλος ο Ρωμαίος ηγεμόνας της Ιουδαίας Πόντιος Πιλάτος.Ας δούμε, όμως, συνοπτικά τα συγκεκριμένα αυτά πρόσωπα, στον ένοχο ρόλο τους, που μαζί με τους αρχιερείς και πρεσβύτερους, τους γραμματείς και φαρισαίους, επεδίωκαν επίμονα τη θανατική καταδίκη του Χριστού. Ιούδας ο Ισκαριώτης.Ήταν ο δωδέκατος μαθητής του Χριστού που εκλήθη στο αποστολικό αξίωμα και ανέλαβε τα καθήκοντα του διαχειριστή. Στους αποστολικούς καταλόγους μνημονεύεται πάντοτε τελευταίος και τον συνοδεύει ο ατιμωτικός χαρακτηρισμός του προδότη. Ο Κύριος, ως παντογνώστης, γνώριζε από την αρχή ότι αυτός θα τον κατέδιδε. Τον συμπεριελάμβανε εν τούτοις στους μαθητές Του, να ζήσει κοντά Του, να ακούσει τη διδασκαλία Του και να δει τα θαύματά Του. Δεν μπορούσε συνεπώς ο μελλοντικός προδότης Του να επικαλεσθεί άγνοια και να έχει ελαφρυντικά για την πράξη του. Με τους προσδιορισμούς, άλλωστε, «διάβολος» και «υιός της απωλείας» αναφερόταν ο Χριστός αόριστα στον Ιούδα. Άτομο με αυξημένη φιλαργυρία στρέφεται με δολιότητα κατά του διδασκάλου Του. Για λίγα αργύρια περιφρονεί την αγάπη και τη στοργή του Χριστού και γίνεται σύμμαχος εκείνων που θέλουν τον θάνατό Του. Διαπραγματεύεται με μικρό οικονομικό αντάλλαγμα την παράδοσή Του στους αρχιερείς και στους πρεσβύτερους. Ζει και κινείται ως κατάσκοπος στον όμιλο των «δώδεκα». Συμμετέχει τυπικά ως τις τελευταίες ώρες σε όλες τις εκδηλώσεις. Είναι παρών στον Μυστικό Δείπνο και ακούει ατάραχος τον συγκλονιστικό λόγο του Κυρίου προς τους μαθητές Του που τους λέει ότι ένας απ' αυτούς θα είναι ο προδότης. Κι αυτός, που από καιρό μεθοδεύει την προδοσία, ψυχρός και αμίλητος, τρέχει προς «το δεινόν βουλευτήριον των ανόμων» που έχει αποφασίσει να θανατώσει τον Αναμάρτητον, επειδή δεν γινόταν όργανό τους. Περιφρονεί τον νόμο της φιλίας που δεν επιτρέπει αγνωμοσύνη και έχθρα προς εκείνους που μας αγαπούν. Δόλια και πονηρά τρέχει να παραδώσει Εκείνον που πριν λίγο έπλυνε τα πόδια του! Η εκκλησιαστική υμνογραφία της Μ. Εβδομάδας καταγγέλλει τον Ιούδα με βαρύτατους χαρακτηρισμούς. Εικονίζει με μελανά χρώματα την κακοποιό δράση του, τη μιαρή συμπεριφορά του και σημειώνει ότι «κινείται, βουλεύεται, μελετά την παράδοσιν... συμφωνεί την πράσιν, πωλεί τον ατίμητον», αντί τριάκοντα αργυρίων! Και ενώ ο Χριστός με τους μαθητές Του βρίσκεται στον κήπο της Γεθσημανής και ζει στιγμές αγωνίας, ο προδότης καθοδηγεί τη σπείρα και τους υπηρέτες των αρχιερέων και φαρισαίων οι οποίοι «μετά φανών, λαμπάδων και όπλων», φτάνουν κοντά στον Χριστό. Εκεί ο Ιούδας υποδεικνύει με φίλημα τον διδάσκαλό του. «Ιούδας ο προδότης, δόλιος ων, δολίω φιλήματι παρέδωκε τον Σωτήρα Κύριον τον Δεσπότην των απάντων ως δούλον πέπρακε τοις παρανόμοις...», τονίζει ο υμνωδός της Εκκλησίας. Όταν όμως βλέπει τις τραγικές συνέπειες του αμαρτήματός του κλονίζεται και απογοητευμένος επιστρέφει τα αργύρια, αναγνωρίζοντας ότι έχει διαπράξει έγκλημα. Δεν τρέχει όμως να ζητήσει συγγνώμη από το διδάσκαλό Του, που Τον εμπαίζουν και Τον βασανίζουν αλλά «απελθών απήγξατο», πήγε και κρεμάστηκε από τύψεις. Και ο υμνογράφος σημειώνει ότι η αγχόνη είναι η αμοιβή των πράξεών του: «Όθεν αγχόνην, αμοιβήν ώνπερ έδρα, ευρίσκει ο άθλιος και επώδυνον θάνατον».Ο πρώην αρχιερέας Άννας. Ο Άννας, πρώην αρχιερέας των Ιουδαίων, ήταν το πρώτο πρόσωπο ενώπιον του οποίου οδηγήθηκε χειροδέσμιος ο Χριστός μετά τη σύλληψή Του στον κήπο της Γεθσημανής. Αυτός, εχθρός αμείλικτος του Χριστού, τον προανέκρινε προκειμένου να προετοιμάσει την καταδίκη Του. Άφησε μάλιστα έναν από τους υπηρέτες του να Τον χαστουκίσει. Είχε διατελέσει αρχιερέας το 6 ή 7 μ.Χ. αλλά απομακρύνθηκε από το αξίωμά του από τον Ρωμαίο επίτροπο Βαλέριο Γράτο, μολονότι ο Εβραϊκός νόμος τον ήθελε ισόβιο. Περιγράφεται από τους ιστορικούς ως «πλεονέκτης, θησαυριστής, δοξομανής, φίλαρχος, ραδιούργος και επιτήδειος». Κατάφερε να αναδείξει αρχιερείς και τα τέσσερα παιδιά του καθώς και τον γαμπρό του Καϊάφα. Ο ευαγγελιστής Λουκάς τον θεωρεί αρχιερέα, ίσως διότι είχε μεγάλη επιρροή και πρωτεύοντα ρόλο σε κάθε ζήτημα. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο Χριστός προσάγεται δεμένος πρώτα στον Άννα και έπειτα στον Καϊάφα. Διέθετε τρομερή δύναμη ως «νονός» του ιερατείου το οποίο εκμεταλλευόταν μονοπωλιακά τα πλούσια, αμύθητα έσοδα του Ναού των Ιεροσολύμων. Ο Ιώσηπος αναφέρει ότι είχε όχι τέσσερα, αλλά πέντε παιδιά «και τούτους πάντας συνέβη αρχιερατεύσαι τω Θεώ...».Ήταν πάντα δραστήριος σε δολοπλοκίες και πρωταγωνίστησε με πάθος, για να πετύχει την καταδίκη του Χριστού. Όταν μάλιστα βρέθηκε μπροστά στον Πιλάτο όπου το πλήθος ζήτησε την απελευθέρωση του Βαραββά, και εκείνος ρώτησε τι να κάνει με τον Χριστό, βροντοφώναξε: «Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν». Είχε όμως και αυτός τραγικό τέλος. Όταν με απόφαση του αυτοκράτορα Τιβέριου οι ένοχοι του εγκλήματος της Σταύρωσης του Χριστού οδηγήθηκαν στη Ρώμη, τότε τον αρχιερέα Άννα τον τύλιξαν γυμνό σε δέρμα βοδιού και τον άφησαν στον «καυτερόν ήλιον όπου, ξηρανθέντος του δέρματος, λόγω της συστολής αυτού εύρε οικτρόν θάνατον...».Ο μέγας αρχιερέας Καϊάφας. Ο Καϊάφας (ή Ιωσήφ), ήταν μέγας αρχιερέας των Ιουδαίων τον καιρό της Σταύρωσης του Χριστού και επεδίωξε με πείσμα να πετύχει την καταδίκη Του. Σαδδουκαίος στο δόγμα νυμφεύθηκε την κόρη του προκατόχου του Άννα. Προήδρευσε του παράνομου Συνεδρίου αρχιερέων και πρεσβυτέρων που συνεδρίασαν για να δικάσουν τον Χριστό και τελικά Τον έκριναν ένοχο θανάτου. Ήταν δουλοπρεπής, πιστό όργανο των Ρωμαίων, και γι' αυτό έμεινε πολλά χρόνια στο αξίωμά του. Όταν, όμως, μετά το έγκλημα κατά του Χριστού ενοχοποιήθηκε από τον αυτοκράτορα Τιβέριο ο Πιλάτος, τότε παύθηκε και αυτός. Σύμφωνα με κρητική παράδοση, ενώ ο Καϊάφας μεταφερόταν στη Ρώμη μαζί με άλλους κατηγορούμενους, προκειμένου να δικαστεί για τον άδικο θάνατο του Ιησού, το καράβι ναυάγησε κοντά στις ακτές του νησιού και ο μέγας αρχιερέας κατάφερε να σωθεί βγαίνοντας στη στεριά.Ασθένησε έπειτα και σε λίγες μέρες πέθανε και ενταφιάστηκε. Δεν τον δέχτηκε όμως η γη, όπως λέει η παράδοση. Λέγεται, μάλιστα, ότι αυτό έγινε επτά φορές. Τον έθαβαν και η γη τον απέρριπτε. Τελικά, οι Κρητικοί τον κατέχωσαν με πέτρες και χώματα, με κατάρες και βλαστήμιες. Ο τόπος της ταφής του, έξω από την Κνωσό ονομάστηκε από τότε «Μνήμα του Καϊάφα». Πρόκειται για παλιά παράδοση γραμμένη σε απόκρυφο βιβλίο που τιτλοφορείται «Τα πεπραγμένα τω Πιλάτω».Ο Πόντιος Πιλάτος. Από τα κορυφαία πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην καταδίκη του Χριστού είναι και ο Ρωμαίος επίτροπος της Ιουδαίας Πόντιος Πιλάτος. Εκείνος, με την υπογραφή του, επικύρωσε την απόφαση του σταυρικού θανάτου του Κυρίου. Το έπραξε μάλιστα αυτό μολονότι, όπως προκύπτει από τις διηγήσεις των ευαγγελιστών, είχε πεισθεί για την αθωότητά Του. Ο Πιλάτος, αποκαλούμενος «Πόντιος», πιθανόν λόγω του τόπου καταγωγής του, ήταν ο πέμπτος κατά σειράν επίτροπος μετά την καθαίρεση του προκατόχου του Αρχέλαου. Πληροφορίες σχετικές με αυτόν διέσωσαν, εκτός από την Κ. Διαθήκη, και οι ιστορικοί Ιώσηπος, Φίλων και Τάκιτος. Ο Ιώσηπος τον χαρακτηρίζει σκληρό ηγεμόνα, αλλά και αδιάφορο για την ηθική και το δίκαιο. Το όνομα του Πιλάτου συνδέεται άμεσα με τη δίκη του Χριστού στο Πραιτώριο και με την άδικη απόφασή του κατά του Χριστού που έχει καταγραφεί μάλιστα και στο Σύμβολο της Πίστεως, το «Πιστεύω» των Χριστιανών, που λέει:«Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου...». Ο Χριστός οδηγήθηκε στον Πιλάτο μετά τη νυχτερινή παράνομη δίκη του από τον Καϊάφα διότι το Συνέδριο των Ιουδαίων δεν είχε δικαίωμα να τον καταδικάσει σε θάνατο χωρίς την έγκρισή του. Οι Ρωμαίοι είχαν παραχωρήσει βέβαια τέτοιο δικαίωμα, «ίνα θανατώσωσι χωρίς αδείας ηγεμόνος», με βάση τον δικό τους νόμο, γεγονός που συνέβη και με τον πρωτομάρτυρα Στέφανο, αλλά αυτό δεν ίσχυε σε «πολιτικά» και «εγκληματικά» κακουργήματα.Το κατηγορητήριο κατά του Χριστού, όπως ιστορεί και ο μητροπολίτης Αθηνών Μελέτιος, ανήκε στα πολιτικά: αιτίαν δε του Ιησού επαράστησαν, ότι είπεν εαυτόν βασιλέα, μηδεμίαν άλλην αιτίαν ευρόντες, διά τούτο είπαν τω Πιλάτω «ημίν ουκ έξεστιν ουδένα αποκτείναι» (Ιω. ιη' 31). Σύμφωνα με τις διηγήσεις των Ευαγγελίων ο Πιλάτος παρουσιάζεται σαν να θέλει και να προσπαθεί να απαλλάξει τον Χριστό από τη θανατική καταδίκη. Ομολογεί, μάλιστα, μετά την ανάκρισή Του ότι δεν βρίσκει τίποτε επιλήψιμο εναντίον Του. Η επιμονή όμως των κατηγόρων του Ιησού Χριστού είναι ασφυκτική. Απορρίπτουν κάθε προσπάθειά του Πιλάτου να Τον απαλλάξει ακόμη και κατά τα καθιερωμένα με το δικαίωμα δηλαδή που είχε ως ηγεμόνας να ελευθερώνει, λόγω της γιορτής του Πάσχα, έναν κατάδικο. Γι' αυτό, όταν τους ρωτάει αν προτιμούν ν' αφήσει ελεύθερο τον Χριστό ή τον Βαραββά, εκείνοι επιλέγουν τον Βαραββά. Έπειτα, στο ερώτημά του τι να κάνει με τον Χριστό, κραυγάζουν: «Σταυρωθήτω!».Τον απειλούν μάλιστα ότι, αν δεν καταδικάσει εκείνον που παριστάνει τον βασιλέα, σημαίνει πως δεν είναι φίλος του καίσαρα!... Ο Ματθαίος διηγείται το όνειρο της γυναίκας του Πιλάτου, Πρόκουλας ή Πρόκλης, η οποία το ερμήνευσε ως μήνυμα για την αθωότητα του Χριστού και γι' αυτό τρέχει στο Πραιτώριο να αποτρέψει τον σύζυγό της από οποιαδήποτε ένοχη πράξη εναντίον Του. Σύμφωνα, μάλιστα, με παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας η σύζυγος του Πιλάτου έγινε χριστιανή και η μνήμη της γιορτάζεται στις 27 Οκτωβρίου. Τελικά ο Πιλάτος παίρνει νερό και πλένει επιδεικτικά τα χέρια του μπροστά στον όχλο δηλώνοντας: «αθώος ειμί από του αίματος του δικαίου τούτου». Συγχρόνως, όμως, υποκύπτει στις πιέσεις των εχθρών του Χριστού και Τον παραδίδει σ' αυτούς για να Τον σταυρώσουν.

Η καταδικαστική απόφαση του Πιλάτου κατά του Ιησού Χριστού. Σε χειρόγραφο της Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά, που μνημονεύει και ο Αθανάσιος Υψηλάντης στο περισπούδαστο έργο του «Τα μετά την Άλωσιν» (1453-1789), αναγράφεται ότι στην Ακυληία της Ιταλίας βρέθηκε γραπτό κείμενο της καταδικαστικής απόφασης του ηγεμόνα της Ιερουσαλήμ κατά του Ιησού. Σύμφωνα με την απόφαση, ο Χριστός, ύστερα από επίμονη απαίτηση του Ιουδαϊκού Συνεδρίου, καταδικάστηκε σε σταυρικό θάνατο. Στο κείμενο της απόφασης αναγράφονται στην αρχή στοιχεία που προσδιορίζουν τον χρόνο της έκδοσής της. Αναφέρεται έπειτα σε συγκεκριμένα ονόματα των κρατούντων τον καιρό εκείνο.  Το κείμενο της καταδικαστικής απόφασης εισέρχεται στο ουσιαστικό μέρος, που «κρίνει και καταψηφίζει» τον Χριστό «εις θάνατον». Τον χαρακτηρίζει ως επαναστάτη, ταραχοποιό, «άνθρωπον στασιώδη» εναντίον του μωσαϊκού νόμου και εναντίον του αυτοκράτορα Τιβέριου. Καθορίζει τη θανάτωσή Του διά σταυρώσεως με καρφιά. Δικαιολογεί την απόφαση αυτή με κατηγορίες κατά του Χριστού ότι τάχα προκαλούσε εξέγερση όχλου, πολλών πλουσίων και φτωχών στην Ιουδαία και κυρίως διότι εμφανιζόταν ως Υιός του Θεού και βασιλεύς του Ισραήλ. Επισημαίνει ακόμη, ως τόλμημα τη θριαμβευτική είσοδο και υποδοχή Του στα Ιεροσόλυμα, από πλήθος λαού, που τον επευφημεί ως άρχοντα νόμιμης εξουσίας. Δίνει επίσης εντολές για τη μαστίγωσή Του και τον εμπαιγμό Του, όπως να του φορέσουν πορφύρα, να τον στεφανώσουν με ακάνθινο στεφάνι και τέλος, να τον οδηγήσουν στον Γολγοθά προς τον οποίο θα πορεύεται κουβαλώντας ο ίδιος τον Σταυρό του μαρτυρικού θανάτου Του! Θα δούμε όμως πώς είναι διατυπωμένα όλα αυτά στην απόφαση του Ποντίου Πιλάτου: [...] εν μηνί Μαρτίω ΚΓ', στο τέλος του παρόντος κειμένου. «Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως...». Προτού αναγνωσθεί το 12ο Ευαγγέλιο τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης ψάλλεται ο ύμνος που αναφέρεται στην καταδικαστική απόφαση κατά του Ιησού και αξίζει να τον περιλάβουμε εδώ: Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως παρά κριτών αδίκων, και Ιησούς δικάζεται και κατακρίνεται Σταυρώ και πάσχει η κτίσις εν Σταυρώ καθορώσα τον Κύριον. Αλλ' ο φύσει σώματος δι' εμέ πάσχων, αγαθέ, Κύριε, δόξασοι. Δηλαδή: - Ήδη ο κονδυλοφόρος βουτιέται στο μελάνι και γράφεται η απόφαση από άδικους δικαστές με την οποία ο Χριστός, καταδικάζεται στον δια Σταυρού θάνατο. Και η Δημιουργία πάσχει καθώς αντικρίζει τον Κύριο και Δημιουργό της στον Σταυρό. Αλλά δόξα ανήκει σ' Εσένα, αγαθέ Κύριε, που κατά την ανθρώπινη φύση Σου υφίστασαι παθήματα για τη σωτηρία μου...Επιστολή του Πιλάτου στον αυτοκράτορα Τιβέριο. Ο Πόντιος Πιλάτος, μετά τα συγκλονιστικά γεγονότα που συνέβησαν στα Ιεροσόλυμα κατά τη δίκη του Χριστού και κυρίως όσα, θαυμαστά και τρομερά, επακολούθησαν μετά το «τετέλεσται» Εκείνου επί του Σταυρού, απευθύνει εμπεριστατωμένη επιστολή - αναφορά προς τον καίσαρα της Ρώμης Τιβέριο, στην οποία του εκθέτει όλα όσα είχαν συμβεί. Ομολογεί, μάλιστα, κυνικά ότι ο ίδιος διέταξε να σταυρωθεί ο Χριστός μολονότι ήταν βέβαιος για την αθωότητά Του! Αναφέρεται ακολούθως στις ψεύτικες κατηγορίες κατά του Ιησού εκείνων που Τον οδήγησαν ενώπιόν του και σημειώνει ότι καίτοι δε πολλά κατ' Αυτού λέγοντες, ουκ ηδυνήθησαν όμως ευρείν τι βέβαιον έγκλημα κατ' Αυτού....Εγώ διέταξα τη Σταύρωσή Του. Στην πραγματικότητα ο Ιησούς ήταν ευεργέτης του ιουδαϊκού λαού αφού αγαθοεργούσε, όπως βεβαιώνει και ο Πιλάτος, με «ιάσεις και θαύματα... των οποίων καγώ ειμί μάρτυς! τυφλούς, χωλούς, λεπρούς, παραλύτους και δαιμονιζομένους, εθεράπευε, μόνο τω λόγω νεκρούς ανίστα ως εξ ύπνου, και εν μιά τεταρταίον τινά, ονόματι Λάζαρον, ανέστησε, λόγω μόνω καλέσας αυτόν κατ' όνομα..».  Ομολογεί στη συνέχεια ο Πιλάτος ότι διαπίστωσε την αθωότητα του Χριστού αλλά υπέκυψε στις πιέσεις των κατηγόρων Του και διέταξε να σταυρωθεί. Δριμύτατο «κατηγορώ» του Τιβέριου κατά του Ποντίου Πιλάτου. Όταν ο Τιβέριος πληροφορείται όλα αυτά τα παράνομα που είχαν συμβεί στα Ιεροσόλυμα ελέγχει δριμύτατα τον Πιλάτο. Τον χαρακτηρίζει ανάξιο, βέβηλο και πορωμένο «επειδή άδικον εψήφισε θάνατον κατά του Ιησού» και τον κατηγορεί ότι συντάχθηκε με τους εχθρούς Του από τους οποίους, όπως τονίζει, «έλαβε δώρα». Για τους λόγους αυτούς, λοιπόν, διατάζει να προσαχθεί ενώπιόν του δέσμιος για ν' απολογηθεί. Γράφει ότι είναι αποφασισμένος να απονείμει γρήγορα δικαιοσύνη. Επισημαίνει ακόμη ο Τιβέριος, ότι ο Πιλάτος ενήργησε αυθαίρετα, χωρίς να ζητήσει τη γνώμη του σ' ένα τόσο σοβαρό θέμα, αλλά τον ενημέρωσε εκ των υστέρων για τα τετελεσμένα... Ο αυτοκράτορας, που είχε, όπως φαίνεται, και άλλες πληροφορίες για τις θαυματουργικές θεραπείες του Χριστού στην Ιουδαία, αγανακτεί για το έγκλημα της Σταύρωσής Του, διότι και αν ακόμη δεν τον πίστευαν ως Θεό θα μπορούσαν να Τον έχουν κρατήσει ζώντα ως γιατρό, θεραπευτή. Διατυπώνει τέλος ο Τιβέριος την κρίση του ότι Εκείνος δεν είναι μόνο Άνθρωπος αλλά και Θεός. Το τέλος του Πιλάτου. Σχετικά με το τέλος της ζωής του Πόντιου Πιλάτου αναφέρονται διάφορες εκδοχές, χωρίς σαφείς ιστορικές μαρτυρίες, όλες όμως συμφωνούν ότι είχε οικτρό θάνατο. Σε μια από αυτές καταγράφεται ότι αφού με διαταγή του Τιβέριου, του αυτοαποκαλούμενου Δεσπότη ανίκητου και φοβερού, οδηγήθηκε δέσμιος στη Ρώμη, εκτελέστηκε εκεί από τον ίδιο τον καίσαρα. Κατά τον Ευσέβιο («Εκκλησιαστική Ιστορία») εξορίστηκε στη Βιέννη της Γαλλίας όπου σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτοκτόνησε και έτσι τιμωρήθηκε από τη θεία δίκη για την ενοχή του. Αλλού αναφέρεται ότι αφού τον σκότωσαν στη Ρώμη πέταξαν το πτώμα του στον Τίβερι όπου προκάλεσε πλημμύρες... Ο μητροπολίτης Αθηνών Μελέτιος γράφει στην «Εκκλησιαστική Ιστορία» του (Τόμος Α' εν Βιέννη 1783) τα εξής: Ο δε Βιτέλλιος λαβών την ηγεμονίαν της Συρίας, διορίζει επίτροπον της Ιουδαίας τον Μάρκελλον, τον δε Πιλάτον πέμπει εις Ρώμην, και τότε ην αποθαμένος ο Τιβέριος, του οποίου ο διάδοχος Γάιος Καλλιγόλας εξωρίζει τον Πιλάτον εις Βιένναν της Γαλλίας, όπου, εις τοσαύτας συμφοράς, λέγουσι, περιέπεσεν όπου απελπισμένος μόνος του εθανατώθη. Σημειώνει επίσης ότι από τον Βιτέλλιο παύθηκε και ο Καϊάφας του αρχιερατικού αξιώματος και αυτοκτόνησε: μόνος του εθανατώθη... καθώς λέγει Κλήμης ο Ρωμαίος. Έτι δε και Άννας ο πενθερός αυτού κακώς απωλέσθη, και ηύρεν η Θεία Δίκη τους παρανόμους, κατά τον Ιώσηπον και Νικηφόρον Κάλλιστον.

Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΙΚΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. Η απόφασις του Πόντιου Πιλάτου κατά Ιησού Χριστού η κατακρίνασα αυτόν εις θάνατον σταυρικόν και εν μέσω δύο ληστών, έχει ως εξής: «Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου, Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Πλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Πρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου. Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων. Επείδη συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαΐων θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι. Ναόν.Και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουΐντον Κορνήλιον περιάξαι τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ' ού βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν Αντωνιανής. Αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί γλώσσας: Τον Ιήσους αλόν ο ίλης ιοδάμ (Εβραϊστί), Ιησούς ο Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων (Ελληνιστί), Ιέζους Ναζωραίους ρεξιουδαιόρουμ (Ρωμαϊστί). Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τομήσαι απερισκέπτως της τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ' εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων Βασιλείας. Μάρτυρες της ημετέρας αποφάσεως: - Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ. - Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος. - Από των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη. - Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας. - Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης. - Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν».





ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ελλάδα

Δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει τη διανομή τροφίμων «μόνο για Έλληνες» η Χρυσή Αυγή στο Σύνταγμα την Μ.Πέμπτη. Από νωρίς στην πλατεία είχαν συγκεντρωθεί χρυσαυγίτες, μεταξύ αυτών και οι βουλευτές Ηλ.Κασιδιάρης, Ηλ.Παναγιώταρος και Γ.Λαγός, ωστόσο όταν έφθασε το φορτηγό με τα τρόφιμα, η αστυνομία δεν επέτρεψε να γίνει η εκφόρτωση. Προκλήθηκε ένταση και οι δυνάμεις των ΜΑΤ έκαναν περιορισμένη χρήση χημικών. Τελικά, το φορτηγό έφυγε και οι χρυσαυγίτες αποχώρησαν από το Σύνταγμα. «Πετύχαμε νίκη της δημοκρατικής συντεταγμένης κοινωνίας» είπε ο κ. Καμίνης.

Με το βλέμμα στην Ιπποκράτους κινείται το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού αναγνωρίζουν ότι οι εύθραυστες ισορροπίες και πολύ περισσότερο ένα σκηνικό σύγκρουσης στο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις και στην κυβερνητική συνοχή.

Ορατός είναι πλέον ο κίνδυνος να μείνει χωρίς φάρμακα μέσα στον Μάιο ο Οργανισμός Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ). Ο νέος -βάσει διαγωνισμού- προμηθευτής φαρμάκων του ΟΚΑΝΑ, το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ), ενημέρωσε τη διοίκηση του Οργανισμού ότι μετά τις 20 Μαΐου θα είναι σε θέση να παραδώσει τις νέες παραγγελίες μεθαδόνης.

Νέος πόλεμος ανακοινώσεων ξέσπασε την Μ.Τετάρτη ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, γύρω από δηλώσεις στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή την πρόταση του ΑΚΕΛ της Κύπρου περί συντεταγμένης αποχώρησης από το ευρώ.

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) έκρινε, σύμφωνα με πληροφορίες, αντισυνταγματική την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, με «πάγωμα» της κατεδάφισής τους για 30 χρόνια αφού καταβληθεί το σχετικό πρόστιμο υπέρ του «Πράσινου Ταμείου», όπως επίσης έκρινε αντισυνταγματικό στο σύνολό του το σχετικό νόμο 4014/2011.

Κόσμος

Ένας αφγανός συνοριοφύλακας σκοτώθηκε και δύο πακιστανοί στρατιώτες τραυματίστηκαν σε ανταλλαγή πυρών στη μεθόριο των δύο χωρών. Το περιστατικό φαίνεται ότι ξεκίνησε με αφορμή ένα διαφιλονικούμενο φυλάκιο, γύρω από το οποίο η αφγανική πλευρά έστειλε αργότερα ενισχυμένες δυνάμεις.

Σε 15 χρόνια καταναγκαστικής εργασίας καταδικάστηκε αμερικανός υπήκοος κορεατικής καταγωγής από δικαστήριο της Βορείου Κορέας, για «εγκλήματατα κατά του κράτους». Πρόκειται για το 44χρονο Πάε Γιουν-Χο, ή Κένεθ Μπάε, που είχε συλληφθεί τον περασμένο Νοέμβριο.

Την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα μέτρα που προτίθεται να ακολουθήσει η νέα ιταλική κυβέρνηση για «επανεκκίνηση της ανάκαμψης, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και αντιμετώπιση της δύσκολης κατάστασης στην απασχόληση» εξέφρασε ο Χερμάν βαν Ρομπάι στον ιταλό πρωθυπουργό Ενρίκο Λέτα στη συνάντησή τους στις Βρυξέλλες -τονίζοντας ως κεντρικό στόχο τα «στέρεα δημοσιονομικά». Θερμό το κλίμα που είχε συναντήσει νωρίτερα στο Παρίσι ο ιταλός πρωθυπουργός.

Οι αμερικανικές αρχές έδωσαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες τριών ατόμων που ήταν παρόντα στην επίθεση εναντίον του αμερικανικού προξενείου στην Βεγγάζη της Λιβύης στις 11 Σεπτεμβρίου 2012, ζητώντας πληροφορίες για την ταυτότητά τους. Στην πυρπόληση του προξενείου, υπενθυμίζεται, είχαν χάσει τη ζωή τους ο πρέσβης Κρίστοφερ Στίβενς και τρεις διπλωματικοί υπάλληλοι.

Υπό κράτηση τέθηκαν από την αστυνομία της Βοστώνης άλλοι τρεις ύποπτοι, στο πλαίσιο της έρευνας για τις βομβιστικές επιθέσεις που αιματοκύλισαν το Μαραθώνιο της πόλης στις 15 Απριλίου. Πρόκειται για συμφοιτητές του Τζοχάρ Τσαρνάεφ, οι οποίοι κατηγορούνται ότι τρεις ημέρες μετά την επίθεση πέταξαν από το δωμάτιό του ένα σακίδιο πλάτης, γεμάτο με πυροτεχνήματα από τα οποία είχε αφαιρεθεί η πυρίτιδα, προκειμένου να μην ενοχοποιηθεί ο φίλος τους.

Οικονομία

Το ειδικό «Τέλος Παραμονής και Πλόων ιδιωτικών πλοίων αναψυχής», το οποίο προβλέπεται σε νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας, δεν θα επιβάλλεται σε επαγγελματικά πλοία αναψυχής, ανεξαρτήτως ολικού μήκους, σε μηχανοκίνητα ιδιωτικά πλοία αναψυχής ολικού μήκους έως 10 μέτρων, καθώς και σε ιστιοφόρα ιδιωτικά πλοία αναψυχής ολικού μήκους ως 12 μέτρων.

Το ενδεχόμενο μείωσης των επιτοκίων του ευρώ βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα του σημερινού Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αξιωματούχοι της ΕΚΤ αναγνωρίζουν πως υπάρχουν οι συνθήκες για μείωση των επιτοκίων και τονίζουν πως θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη στήριξη της πραγματικής οικονομίας της Ευρωζώνης.

Σε κυκλοφορία σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ έχει τεθεί σήμερα Μεγάλη Πέμπτη 2 Μαΐου το νέο χαρτονόμισμα των 5 ευρώ. Στο πρώτο τραπεζογραμμάτιο της σειράς «Ευρώπη», έχουν ενσωματωθεί καινούργια και ενισχυμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας. Στο υδατογράφημα και στο ολόγραμμα εμφανίζεται μια προσωπογραφία της Ευρώπης, της ελληνικής μυθολογίας, από την οποία προήλθε και η ονομασία της νέας σειράς τραπεζογραμματίων.

Αθλητισμός

Η Μπάγερν ήταν το απόλυτο «αφεντικό» στη ρεβάνς των ημιτελικών του Champions League, υποβάλλοντας σε δεύτερη βαριά ήττα τη Μπαρτσελόνα με 3-0 μέσα στο Καμπ Νου! Έτσι, οι Βαυαροί ρίχνοντας νέο «χαστούκι» στους Καταλανούς προκρίθηκαν με συνολικό σκορ 7-0 (!) στον τελικό της 25ης Μαΐου στο Γουέμπλεϊ και παράλληλα έστειλαν μήνυμα στους συμπατριώτες τους που την Μ.Τρίτη απέκλεισαν τη Ρεάλ Μαδρίτης, παρά την ήττα τους με 2-0 στο «Μπερναμπέου». Ταυτόχρονα, η Μπάγερν έσπασε και το αήττητο του θρυλικού γηπέδου των Μπλαουγκράνα που είχε γνωρίσει την προηγούμενη εντός έδρας ήττα το 2009 από τη Ρούμπιν Καζάν. Αυτή θα είναι η τέταρτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης που δύο ομάδες από την ίδια χώρα θα διεκδικήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο!

Την αντίθεσή τους στη διεξαγωγή του αγώνα μπαράζ της Ξάνθης με τον Παναθηναϊκό στη Νέα Σμύρνη εξέφρασαν, με ανακοίνωσή τους, οι οργανωμένοι οπαδοί του Πανιωνίου. Σε αυτήν, μάλιστα, οι «Πάνθηρες» τονίζουν ότι «την Πέμπτη 9 Μαϊου ο αγώνας μπαράζ δεν θα πραγματοποιηθεί στην έδρα του Πανιωνίου» και υπογραμμίζουν πως «έτσι και εμμείνει ο συνεταιρισμός της Λίγκας των ηλιθίων με τα κουστούμια στην απόφαση αυτή, θα υπάρξουν πολλές εστίες επεισοδίων, για πολλές ώρες μέσα, έξω και γύρω από το γήπεδο», ενώ αντιπροτείνουν τη διεξαγωγή του αγώνα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».

Με τους επαναληπτικούς ημιτελικούς συνεχίζεται την Πέμπτη το Europa League. Η Τσέλσι θα υποδεχθεί την Βασιλεία και είναι το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση στον τελικό του Αμστερνταμ, μετά την νίκη της με 2-1 στην Ελβετία, ενώ η Μπενφίκα που θα φιλοξενήσει την Φενερμπαχτσέ, καλείται να ανατρέψει την ήττα με 1-0, που γνώρισε στην Κωνσταντινούπολη.


ΑΛΛΟ ΕΝΑ «ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ» ΜΝΗΜΟΝΙΟ: ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ Η ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Νέα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την οικονομία και κοινωνία της Ισπανίας αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά την πλήρη αποτυχία των μνημονιακών λύσεων και των πολιτικών λιτότητας. Η οικονομία της Ισπανίας συρρικνώθηκε κατά 0,5 τοις εκατό στο πρώτο τρίμηνο του 2013, ενώ η χώρα συνεχίζει να πορεύεται σε καθεστώς οικονομικής ύφεσης.

Τα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της χώρας έδειξαν ότι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν είχε σημειώσει ακόμη μεγαλύτερη μείωση (σ.σ. pentapostagma.gr 0,8 τοις εκατό) κατά το προηγούμενο τρίμηνο. Η κοινωνία καταρρέει επίσης: σύμφωνα με νέα στατιστικά στοιχεία, ο δείκτης ανεργίας στην Ισπανία βρίσκεται πλέον στο 27,16 τοις εκατό – δείκτης που προφανώς δεν δείχνει όλη την έκταση του κοινωνικού προβλήματος της ανεργίας.. Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσία κατέδειξαν επίσης ότι η οικονομία της Μαδρίτης συρρικνώνεται συνεχώς από τα μέσα του 2011.

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Τράπεζα της Ισπανίας ανακοίνωσε ότι η Ισπανική οικονομία συρρικνώθηκε κατα 0,5 τοις εκατό κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013 ως αποτέλεσμα της εξασθένησης της εγχώριας ζήτησης. Αν και καθόλου «ευοίωνα» τα στοιχεία ήταν αναμενόμενα: τον Απρίλιο, ο υπουργός Οικονομικών Luis de Guindos δήλωσε ότι η Ισπανική κυβέρνηση αναμένει μία μείωση της τάξης του 0,5 έως 0,6 τοις εκατό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος στο πρώτο τρίμηνο του 2013.




DIE WELT - ΠΡΟ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Η ΕΛΛΑΔΑ

ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ -Το δημοσίευμα αναφέρεται καταρχάς στην πρόσφατη ψήφιση από το Ελληνικό κοινοβούλιο του πολυνομοσχεδίου, το οποίο προβλέπει και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.  Εν συνεχεία παρουσιάζει δηλώσεις του Χρήστου Τζιοβανόπουλου, ο οποίος δραστηριοποιείται στην Αθήνα με την οργάνωση “Solidarity for all“, ένα δίκτυο με δράση σε όλη τη χώρα που αποτελεί μία πρωτοβουλία για αυτοβοήθεια, διότι το κράτος δεν μπορεί πλέον να εγγυηθεί τη μέριμνα των ανθρώπων.

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα περίπου 250 τέτοιες οργανώσεις, οι οποίες παρέχουν ιατρική φροντίδα, εκπαίδευση, νομική βοήθεια ή ακόμα και είδη διατροφής και ο αριθμός τους διαρκώς αυξάνεται. «Το 31% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχιας», υποστηρίζει ο κ.Τζιοβανόπουλος και αναφερόμενος στα υψηλά ποσοστά ανεργίας δηλώνει ότι «Βρισκόμαστε στο όριο μιας ανθρωπιστικής κρίσης».

Εν συνεχεία αναφορά γίνεται στον Θεόδωρο Ζντούκο, ο οποίος είναι γιατρός και συμμετέχει σε μία τέτοια πρωτοβουλία εργαζόμενος σε κέντρο υγείας της Θεσσαλονίκης, όπου εκεί μαζί με τους συναδέλφους του παρέχουν ιατρική περίθαλψη σε ανθρώπους που δεν έχουν πλέον καμία ασφαλιστική κάλυψη και δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος μιας ιατρικής επίσκεψης. Το ρεπορτάζ επισημαίνει ότι οι προαναφερθέντες, μαζί με τον εκπρόσωπο των εργαζομένων Μάκη Αναγνώστου, ήρθαν στο Βερολίνο στο πλαίσιο μιας συνδικαλιστικής πρωτοβουλίας.

«Περιγράφουν μία χώρα στην οποία καταρρέει η δημόσια περίθαλψη», σημειώνει το δημοσίευμα και επισημαίνει ότι από τα νοσοκομεία λείπουν οι γιατροί και τα φάρμακα και κάποιος που πρέπει να εγχειρισθεί για καρκίνο στο Ιπποκράτειο, τη μεγαλύτερη κλινική των Βαλκανίων, θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον 18 μήνες. Τα παιδιά δεν εμβολιάζονται πλέον διότι οι γονείς δεν μπορούν να αγοράσουν το εμβόλιο. «Χρειαζόμαστε εμβόλια για τα παιδιά, βρεφικό γάλα και είδη διατροφής μακράς διαρκείας», δηλώνει ο κ.Τζιοβανόπουλος και ελπίζει να μπορέσει να πάρει μαζί στο ταξίδι της επιστροφής υποσχέσεις για βοήθεια από τη Γερμανία.

To δημοσίευμα ολοκληρώνεται με αναφορά στην περίπτωση της εταιρείας Βιομηχανική Μεταλλευτική, την οποία ανέλαβαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι από τον Ιούλιο του 2011, αφότου η εργοδοσία κήρυξε στάση πληρωμών και την εγκατέλειψε. Πρόκειται για ένα πείραμα με αβέβαιη έκβαση και ο σύμβουλος της εταιρείας Μάκης Αναγνώστου δηλώνει ότι «είμαστε η μοναδική εταιρεία στην Ελλάδα που έχει καταληφθεί (από τους εργαζόμενους), αλλά υπάρχουν πολλές προσπάθειες να υιοθετηθεί (το παράδειγμα)».




ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΧΡΥΣΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ;) ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΕ ΚΟΥΤΙΑ ΑΠΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ!

Νέα υπόθεση λαθρεμπορίας πολύτιμων μετάλλων αποκαλύφθηκε την περασμένη Παρασκευή. Εντοπίστηκαν και δεσμεύθηκαν στο τελωνείο του «Ελ. Βενιζέλος» 15,7 κιλά χρυσού κρυμμένα μέσα σε κουτιά με…πασχαλινές λαμπάδες. Προορισμός τους ήταν η Γερμανία, όπως και στην περίπτωση σύλληψης 32χρονου Γερμανού που τη 12η Απριλίου προσπάθησε να εξάγει στο Βερολίνο 7 κιλά χρυσό και 470 κιλά ασήμι για λογαριασμό εταιρείας με έδρα την πλατεία Συντάγματος.

Στην υπόθεση της Παρασκευής, ο άνδρας που εντοπίστηκε να μεταφέρει τα 15,7 κιλά χρυσού είχε στην κατοχή του δύο δελτία αποστολής, τα οποία και κατασχέθηκαν. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», από τον μέχρι τώρα έλεγχο προκύπτει ότι την εξαγωγή του χρυσού πραγματοποιούσε εταιρεία εμπορίας ευγενών μετάλλων με έδρα την Κάλυμνο, καθώς και ότι το εμπόρευμα παραλήφθηκε όχι από τα Δωδεκάνησα, αλλά από υποκατάστημα εταιρείας με έδρα την οδό Ερμού, στο κέντρο της Αθήνας.

Όπως ήταν αναμενόμενο, το χρυσάφι δεσμεύθηκε καθώς, εκτός του ότι ήταν κρυμμένο μέσα σε συσκευασίες με πασχαλινές λαμπάδες, προέκυψαν επιπλέον ενδείξεις για την εικονικότητα των τιμολογίων. Σύμφωνα με αξιωματούχους του ΣΔΟΕ που ερευνούν την υπόθεση, για την εξαγωγή των 15,7 κιλών χρυσού χρησιμοποιήθηκαν τιμολόγια εταιρείας με έδρα την Κάλυμνο προκειμένου να καταστεί πιο δύσκολος ο έλεγχος των τιμολογίων και η διασταύρωση των στοιχείων της εταιρείας. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι ο χρυσός αγοράστηκε από ενεχυροδανειστήρια δίχως νόμιμα παραστατικά και γι’ αυτό η εξαγωγή του στη Γερμανία επιχειρήθηκε να γίνει με εικονικά τιμολόγια.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση της 12ης Απριλίου, όταν κατασχέθηκαν στο «Ελ. Βενιζέλος» 470 κιλά ασήμι και 7 κιλά χρυσού που επιχείρησε να εξαγάγει στο Βερολίνο 32χρονος Γερμανός. Ο συλληφθείς είχε στην κατοχή του εικονικά τιμολόγια σύμφωνα με τα οποία την αποστολή των πολύτιμων μετάλλων έκανε η εταιρεία «Ελυρος Α.Ε.» με έδρα την οδό Καπνικαρέας 3. Η περαιτέρω έρευνα του ΣΔΟΕ είχε αποκαλύψει ότι πίσω από την υπόθεση βρισκόταν εταιρεία εμπορίας ευγενών μετάλλων με έδρα την οδό Οθωνος στο Σύνταγμα και παράρτημα στο Βερολίνο. Επιπλέον, σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της «Κ» (φύλλο 23ης Απριλίου), η «Ελυρος Α.Ε.» ήταν ουσιαστικά εταιρεία -φάντασμα, που το 2012 είχε εμπλακεί σε απάτη ύψους 1,2 εκατ. ευρώ με ακάλυπτες επιταγές.

Σύμφωνα με νεότερα στοιχεία της έρευνας, ο 32χρονος Γερμανός που συνελήφθη για την υπόθεση ήταν υπάλληλος εταιρείας security που αναλάμβανε τη μεταφορά του χρυσού από την Αθήνα στο Βερολίνο για λογαριασμό της εταιρείας εμπορίας ευγενών μετάλλων της πλ. Συντάγματος. Διαπιστώθηκε, μάλιστα, ότι το τελευταίο εξάμηνο είχε πραγματοποιήσει 8 ταξίδια από την Αθήνα στο Βερολίνο. Σημειώνεται ότι τον Σεπτέμβριο του 2011 στενό συγγενικό πρόσωπο του ιδιοκτήτη της εταιρείας είχε συλληφθεί στο λιμάνι της Πάτρας για απόπειρα εξαγωγής 500 κιλών χρυσού δίχως νόμιμα παραστατικά έγγραφα.




ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Γεγονότα

1919: Αρχή της Μικρασιατικής Καταστροφής.

1949: Ο Arthur Miller τιμάται με το βραβείο Pulitzer για το θεατρικό του έργο «Ο θάνατος του εμποράκου».

Θάνατοι

1519: Leonardo da Vinci, Ιταλός ζωγράφος και επιστήμονας που αποτελούσε την προσωποποίηση του αναγεννησιακού ανθρώπου.

1972: Edgar Hoover, o μακροβιότερος διευθυντής του FBI.