08 Σεπτεμβρίου, 2012

ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ.

Με την Χάρη του Θεού διανύουμε την πρώτη εβδομάδα του νέου εκκλησιαστικού έτους, προσευχόμενοι η κατακερματισμένη ανθρωπότητα να αποκαταστήσει την κοινωνία της με την ευσπλαχνία, την αγάπη και την συγχώρεση, με την ίδια την ύπαρξη του Θεού. Βεβαίως η Εκκλησία, ως φορέας και πολλαπλασιαστής του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο αγώνας της ανθρωπότητας να μετασχηματιστεί εν Χριστώ γέμει περισπασμών και εμποδίων συχνά δυσπερβλήτων.

Άλλωστε η Εκκλησία δεν υπάρχει για τον εαυτό της, αλλά για τον κόσμο. Αν δεν υπήρχε ο κόσμος, η Εκκλησία και η θεολογία της δεν θα είχαν κανέναν απολύτως λόγο υπάρξεως. Ωστόσο η κοινωνική και ηθική ευθύνη της Εκκλησίας βαρύνει ιδιαίτερα στις ημέρες μας που ο άνθρωπος, ως πρόσωπο αλλά και ως κοινωνία, βιώνει με ένταση μια άνευ προηγουμένου κρίση. Μια κρίση που κατέρριψε τον μύθο ότι ο άνθρωπος δύναται να φθάσει στην πληρότητα μέσα από την αλόγιστη απόκτηση αγαθών υλικών.

Μια κρίση που κατέρριψε τον μύθο ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει την ευδαιμονία μέσα από την απεριόριστη κατανάλωση. Και τώρα που η επίπλαστη ασφάλεια των υλικών αγαθών εξανεμίστηκε και τα καταναλωτικά όνειρα σωριάστηκαν, συντριπτική είναι η επίγνωση ότι ο άνθρωπος έχει μείνει ευάλωτος.

Ευάλωτος σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον κυνικό, μιά και βρίσκεται σε έναν κόσμο όπου υπάρχει παγκόσμια οικονομία, αλλά όχι και παγκόσμια κυβέρνηση δικαίου και προνοίας για τον αδύναμο. Ευάλωτος σε ένα εθνικό περιβάλλον ρευστό, μιά και υπάρχουν εθνικές κυβερνήσεις, αλλά συχνά χωρίς έλεγχο των εθνικών τους οικονομιών προς όφελος των οικονομικά ασθενών. Στην Μέση Ανατολή, στον τόπο όπου κατετέθη ο σπόρος της αναγέννησης του ανθρώπου στο Θεανδρικό πρόσωπο του Ιησού, δεν απογοητεύει μόνο η αδυναμία της πολιτικής να ελέγξει την αυτόνομη και ανεξέλεγκτη πορεία της οικονομίας.

Πολύ περισσότερο καταρρακώνει την ελπίδα και καταπτοεί το ηθικό η αδυναμία των ανθρώπων, πολιτών και πολιτικών, να οικοδομήσουν μια κουλτούρα συνύπαρξης, στηριγμένη στον αμοιβαίο σεβασμό ατομικών και συλλογικών πολιτιστικών και θρησκευτικών αναφορών. Κι ενώ στη Βόρεια Αφρική ιχνηλατείται το άγνωστο μονοπάτι της ισλαμικής εκδοχής της δημοκρατίας με θετικά προς ώρας δείγματα, στη Συρία γράφεται το πλέον αιματηρό κεφάλαιο της λεγομένης Αραβικής ανοίξεως.

Η χώρα, όπου για πρώτη φορά ακούστηκε το όνομα χριστιανός, μοιάζει με το κουτί της Πανδώρας. Οι αντιμαχόμενοι απειλούν να το ανοίξουν, πλειοδοτώντας σε μια ανηλεή σύγκρουση, η οποία κατά κύριο λόγο τροφοδοτείται από την αδυναμία ανοχής της διαφορετικής πολιτικής, φυλετικής, κοινοτικής ή και ομολογιακής ταυτότητας. Και αν τα Βαλκάνια αποκαλούνταν η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης κατά τον προηγούμενο αιώνα, ενδεχόμενη διάχυση της κρίσεως της Συρίας στην ευρύτερη περιοχή απειλεί να μετατρέψει τη Μέση Ανατολή σε πυριτιδαποθήκη του κόσμου.   

Ο Τριαδικός Θεός αξιώνει δύο χιλιετίες τώρα τους πιστούς που ζουν στην Μέση Ανατολή, στην κοιτίδα του χριστιανισμού, να μαρτυρούν ένα "άλλο σύστημα πατρίδος" (Ωριγένης, Κατά Κέλσου, 8,75), τη Βασιλεία του Θεού "ως εν ουρανώ καί επί της γης" (Ματθ. 6,10). Συνεχίζοντας με τη βοήθεια του Θεού την αδιατάρακτη διακήρυξη της καλής αγγελίας του Ιησού Χριστού στις ιστορικές επάλξεις της θρησκείας μας, δράττομαι της ευκαιρίας να εκφράσω τη βαθιά μου ανησυχία για τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία στη Συρία.

Διατρανώνω την πίστη μου στην αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι ο άνθρωπος, ως εικόνα Θεού, έχει ουράνιες ρίζες, ασυγκρίτως ανώτερες των ταπεινών ενστίκτων που πυροδοτούν την παράλογη βία. Προσεύχομαι να πρυτανεύσουν η αγάπη και η συγγνώμη, η λογική και η δικαιοσύνη, η ειρήνη και η αδελφοσύνη, "καί αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις τήν ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού" (Ρωμ. 8,21).

Παρακαλώ τον Παντοδύναμο Θεό σύντομα η σκληρή πραγματικότητα των παθών και των δοκιμασιών να δώσει τη θέση της στην ανάσταση της ανθρωπιάς, ώστε ουσιαστικά να εκφέρουμε το "Εν ειρήνη προέλθωμεν".

† Ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β’

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΕΔΕΣΣΑ ΚΑΙ ΚΙΛΚΙΣ Η Μ.Κ.Ο ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ.

Έξι χιλιάδες βιβλία και γραφική ύλη παραδόθηκαν από τον φιλανθρωπικό Οργανισμό «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στην Καστοριά, στην Έδεσσα και στο Κιλκίς σε συνεργασία με τους ακριτικούς Δήμους, συνεχίζοντας τον β΄κύκλο του προγράμματος «ΕΧΩ ΑΠΟΣΤΟΛΗ». Το πρόγραμμα αφορά δράσεις που περιλαμβάνουν αποστολές βιβλίων εκπαιδευτικού περιεχομένου με σκοπό την ενίσχυση βιβλιακού υλικού σε σχολικές βιβλιοθήκες ακριτικών περιοχών της Ελλάδος, αλλά και δωρεάν διάθεση βιβλίων & γραφικής ύλης σε μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Μέχρι σήμερα η «Αποστολή» έχει μοιράσει περισσότερα από 30.000 βιβλία και γραφική ύλη σε ακριτικές γωνιές της πατρίδας μας και συνεχίζει πιο δυναμικά για την κάλυψη και ικανοποίηση όλο και περισσότερων αναγκών.Ο Δήμαρχος Καστοριάς κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδης, ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, τον Γενικό Διευθυντή της «Αποστολής» κ. Κωνσταντίνο Δήμτσα υπογραμμίζοντας: «Θεωρώ χρέος μου να ευχαριστήσω θερμά τον Φιλανθρωπικό Οργανισμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, για την πρωτοβουλία που είχε σε αυτήν την δύσκολη περίοδο που διέρχεται η χώρα μας και οι κάτοικοι του ακριτικού Δήμου μας, να προσφέρει δύο χιλιάδες βιβλία παρέχοντας με αυτόν τον τρόπο πρόσβαση στην γνώση στην νεολαία και ιδιαίτερα σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, όπως άνεργοι, ανασφάλιστοι και άποροι της ορεινής Καστοριάς.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο οργανισμός είναι πάντα αρωγός σε ανάλογες κοινωνικές πρωτοβουλίες, σας διαβεβαιώνουμε ότι με την προσφορά σας αυτή συμβάλετε σημαντικά στην προσπάθεια που καταβάλλει ο Δήμος μας για την πολιτιστική και πολιτιστική ανάπτυξη των δημοτών του…».Ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Δημήτριος Γιάννου σε ευχαριστήρια επιστολή του τόνισε ότι: «Στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΧΩ ΑΠΟΣΤΟΛΗ» του Φιλανθρωπικού Οργανισμού ΑΠΟΣΤΟΛΗ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών για την ενίσχυση των σχολικών βιβλιοθηκών των ακριτικών περιοχών, ο Δήμος Έδεσσας δέχτηκε μεγάλη δωρεά 2.000 βιβλίων εκπαιδευτικού και εποικοδομητικού περιεχομένου και γραφικής ύλης. 

Η ιδιαίτερα σημαντική αυτή δωρεά κατέστη δυνατή μετά από συνεννόηση με τον Υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων του Οργανισμού σας, κ. Ιωάννη Πεταλά, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την άριστη συνεργασία. Θέλουμε να εκφράσουμε τις θερμότερες ευχαριστίες μας προς τον Φιλανθρωπικό Οργανισμό ΑΠΟΣΤΟΛΗ Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών εκ μέρους του συνόλου της τοπικής κοινωνίας του Δήμου Έδεσσας και ιδιαίτερα της μαθητικής κοινότητας και της νεολαίας…» Τέλος, ο Αναπληρωτής Δήμαρχος Κιλκισίου κ. Περικλής Κολότσιος εξήρε με ευχαριστήρια επιστολή την ευγενική προσφορά της «Αποστολής» και αναφέρει: 

«Εκφράζοντας το σύνολο των Δημοτών του Κιλκίς, καθώς και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κιλκίς, σας παρακαλώ να αποδεχθείτε τις θερμότερες ευχαριστίες μας για την ευγενική σας προσφορά να αποστείλετε στο Δήμο Κιλκίς, βιβλία εκπαιδευτικού περιεχομένου, καθώς και γραφική ύλη προκειμένου να διατεθούν σε σχολεία και μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η δωρεά σας, που θα ενισχύσει και θα εμπλουτίσει σημαντικά τις σχολικές βιβλιοθήκες της ακριτικής μας περιοχής, συμβάλλοντας στην πνευματική ανάπτυξη των νέων μας και στην ενίσχυση της φιλαναγνωσίας, καταδεικνύει περίτρανα την κοινωνική σας ευαισθησία, ιδίως σε θέματα παιδείας και εκπαίδευσης, καθώς και το υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης προς το συνάνθρωπο…»

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΞΩΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΑΙΑ ΦΩΚΙΔΟΣ (8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ).


Η εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας ανήκει στήν ομάδα της βρεφοκρατούσας, παρουσιάζει όμως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αφού πλέον στήν εικόνα φαίνεται μία αίσθηση στοργής και τρυφερότητας μεταξύ της Μητέρας καί τού Χριστού. Τά μάγουλα τού βρέφους, αγγίζουν τά μάγουλα της μητέρας καί αγκαλιάζονται. Ό ίδιος ό όρος Ελεούσα καθορίζει τήν στοργική συμπεριφορά της Μητέρας, πού θέλει νά προκαλέσει τό έλεος τού Γιού της πρός τούς πιστούς καί τήν αμοιβαία τρυφερότητα μεταξύ αυτής καί τού Χριστού. 

Ό τύπος αυτός της εικόνας υπογραμμίζει την ανθρώπινη φύση τού Χριστού, ενώ εκείνος της Όδηγήτριας τήν θεία φύση Εκείνου. Παραλλαγή της εικόνας της Έλεούσας είναι καί ή Παναγία τού Βλαντίμιρ, στήν οποία ό αγιογράφος ένωσε τήν τυπολογία της Όδηγήτριας μέ τά χαρακτηριστικά της Έλεούσας. Πράγματι, ενώ τά πρόσωπα τών δυό πρωταγωνιστών σφίγγονται μέ μία ορμή γεμάτη τρυφερότητα, τό χέρι της Μητέρας, πού είναι ελεύθερο, δείχνει τόν Υιό.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Πιθανόν άρχισε νά εορτάζεται πρώτα στά Ιεροσόλυμα γύρω στά τέλη του 5ου ή αρχές του 6ου αιώνα στίς 8 Σεπτεμβρίου, από τόν 7ο όμως αιώνα επιβλήθηκε σάν γενική εορτή καί εξυμνήθηκε μέ πανηγυρικούς λόγους από τόν Ιωάννη τόν Δαμασκηνό, τόν Ανδρέα Κρήτης, τόν Γεώργιο Νικομήδειας κ.ά. Σύμφωνα μέ παλιά παράδοση τό πατρικό σπίτι της Θεοτόκου στά Ιεροσόλυμα βρισκόταν κοντά στήν Προβατική Κολυμβήθρα της Βηθεσδά, όπου συντελέστηκε τό θαύμα θεραπείας τού παραλυτικού άπό τόν Χριστό. Στίς αρχές του 5ου αι. στόν τόπο της Κολυμβήθρας κτίστηκε ναός όχι πρός τιμή της Θεοτόκου.

Αργότερα όμως στό ναό αυτόν άρχισε νά τιμάται τό Γενέσιον της Θεοτόκου, λόγω της γειτνίασης μέ τήν πατρική οικία της Παναγίας, οπότε καί μαρτυρείται σάν ναός της Κυρίας Θεοτόκου. Οί Πατέρες της Εκκλησίας ερμηνεύοντας ότι τό «πλήρωμα του χρόνου» γιά τήν γέννηση του Εμμανουήλ, είναι ή Γέννηση της Παναγίας, τοποθέτησαν τήν εορτή του Γενεθλίου στήν άρχή του μήνα Σεπτεμβρίου, πού είναι ό πρώτος μήνας του εκκλησιαστικού έτους. 

"Ετσι, καθιερώνεται ή γιορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου σάν άρχή τών αγίων εορτών στό Εορτολόγιο καί Έορτοδρόμιο της Άγιωτάτης Εκκλησίας, άφου ή Παναγία μας έδωσε τόν Χριστό, ό Χριστός μας έδωσε τήν Εκκλησία καί ή Εκκλησία προσφέρει τους Αγίους στους ουρανούς.Απαρχή ή μήτρα της Θεοτόκου, όπου κατοίκησε ό Χριστός καί άπό τήν οποία έγινε άνθρωπος. Απαρχή τό Γενέθλιο της Θεοτόκου, πού γίνεται γι' αυτό ή Μήτρα της Εκκλησίας.

ΟΙ ΕΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟΝ ΕΝΙΑΥΤΟ

Ή κεντρική θέση πού κατέχει ή Παναγία στή ζωή, τή διδασκαλία καί πνευματικότητα της Εκκλησίας μας αντανακλάται καί στή δεσπόζουσα θέση πού κατέχει στόν ετήσιο έορτολογικό κύκλο καί στή λατρεία γενικότερα. Άπό τόν 40 μ.Χ αιώνα άρχισαν νά εμφανίζονται οί θεομητορικές εορτές. Μερικές τονίζουν τίς κύριες στιγμές τού ρόλου της Θεοτόκου στήν ιστορία της σωτηρίας, όπως ή Γέννηση, ό Ευαγγελισμός, ή Υπαπαντή.  

'Άλλες τιμούν τίς πιό σημαντικές στιγμές της επίγειας ζωής της, όπως τό Γενέσιο, τά Είσόδια καί ή Κοίμηση. 'Άλλες πάλι μνημονεύουν μερικές σημαντικές επεμβάσεις γιά χάρη της Εκκλησίας καί τών πιστών, ή μερικά ιερά κειμήλια της (Τιμία Ζώνη, 'Εσθήτα) καί ιερές εικόνες. Όλόκληρο τό εκκλησιαστικό έτος κοσμείται άπό τίς εορτές πού αναφέρονται στό σεπτό πρόσωπο Της.

Κατά τήν περίοδο της νηστείας τού δεκαπενταύγουστου ψάλλονται στους ναούς οί Παρακλητικοί Κανόνες (Μέγας καί Μικρός εναλλάξ) πρός τή Θεοτόκο. Τέλος, πρέπει νά αναφερθούμε καί στους Χαιρετισμούς, πού είναι αφιερωμένοι στήν Υπέρμαχο Στρατηγό καί ψάλλονται τίς Παρασκευές της Μ. Σαρακοστής.  

Ή ξεχωριστή θέση της Θεοτόκου στή λατρεία φαίνεται ακόμη: άπό τό γεγονός ότι ή Εκκλησία έχει αφιερώσει πρός τιμήν της μιά μέρα της εβδομάδας, τήν Τετάρτη, καί άπό τό ότι υπάρχουν ξεχωριστά τροπάρια, τά Θεοτόκια, πού ψάλλονται μέ τό εισαγωγικό «καί νύν καί αεί...» καί συνοδεύουν τούς Κανόνες, τά δοξαστικά, τά έξαποστειλάρια καί τά απολυτίκια, επίσης άπό τό γεγονός ότι στή Θ. Λειτουργία ό ιερέας μνημονεύει «έξαιρέτως της Παναγίας άχραντου...» καί ψάλλεται ό περίφημος αγγελικός ύμνος «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ».

Ακόμα άπό τό ότι στό τέλος κάθε αιτήσεως μνημονεύεται άπό τόν ιερέα τό όνομα της άειπαρθένου Μαρίας. Άπό τό ότι ή Θεοτόκος εικονογραφείται στήν κόγχη τού ιερού) τών ναών ώς ή «Πλατυτέρα των Ουρανών» καί άπό τό γεγονός ότι στό τέμπλο τών ναών ή εικόνα της κατέχει τή θέση της δεξιά της ωραίας Πύλης, ώστε νά βρίσκεται "έκ δεξιών" τού Χριστού καί νά πρεσβεύει γιά τούς ανθρώπους. Έξαλλου χιλιάδες είναι οι ναοί πού χτίστηκαν καί χτίζονται πρός τιμήν Της, άπειρα τά προσκυνητάρια καί τά αφιερώματα, ενώ δέν είναι τυχαίο ότι τά μεγαλύτερα προσκυνήματα είναι αυτά της Παναγίας. 

Ή Εκκλησία μας λοιπόν τιμά τήν Παναγία, όπως ταιριάζει στό άγιο πρόσωπο Της καί πανηγυρίζει γι’ Αυτήν πού βρίσκεται πιό ψηλά άπό κάθε άλλο λογικό όν μέσα στόν ορατό καί αόρατο κόσμο. Τήν τιμά καί τήν υμνεί ώς τό καύχημα τών ουρανών καί τού ανθρώπινου γένους, ώς τήν Κεχαριτωμένη, δηλαδή αυτήν πού είναι μέτοχος τής θείας χάριτος περισσότερο άπό κάθε κτίσμα, γιατί είναι Μητέρα τού Θεού. Ή Παναγία είναι αυτή γιά τήν όποια λέει ό - ψαλμωδός: "Παρέστη ή βασίλισσα έκ δεξιών Σου έν ιματισμό διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη". 

Άπό αυτή τή θέση μεσιτεύει πάντοτε υπέρ τών ανθρώπων.

image

ΤΟ ΞΩΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

OI ΚΑΤ’ ΕΤΟΣ  ΕΟΡΤΕΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ
ΣΤΟ ΣΕΠΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΤΩΘΙ

 image

Voiotosp.blogspot.gr