25 Ιουνίου, 2012

ΞΕΣΠΑΣΕ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΓΚΙΟΥΛΕΝ, ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ. ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΙΚΗΤΗΣ;


Όλοι, εχθροί και «φίλοι» δέχονται ότι ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχουν βάλλει τη σφραγίδα τους στη νέα Τουρκία, η οποία από επαίτης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της διεθνούς κοινότητος, έφθασε στο σημείο να συμμετέχει στη Λέσχη των Είκοσι Πλουσιότερων Χωρών του Κόσμου (G-20) αλλά και να συμβάλλει στα αποθεματικά του ΔΝΤ με το ποσό των πέντε δισεκατομμυρίων δολαρίων, την ώρα που η Ελλάδα εκλιπαρεί οικονομική βοήθεια από τους δανειστές της, με όρους που θίγουν βάναυσα την εθνική κυριαρχία αλλά και την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.

Το πώς έφθασε η Τουρκία από επαίτης να γίνει ένας οικονομικός γίγαντας στην περιοχή,  θα μας απασχολήσει μελλοντικά το πρόβλημα που έχει ενσκήψει στις σχέσεις Ερντογάν Γκιουλέν και Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και «Κοινότητας», όπως αποκαλούνται τα στελέχη, τα μέλη και το απίστευτο δίκτυο οικονομικών, εκπαιδευτικών και εκδοτικών μηχανισμών και δραστηριοτήτων του ισλαμικού τάγματος Νουρ, του οποίου ηγείται ο Γκιουλέν.

Η ιστορία των ισλαμικών ταγμάτων στην Ανατολή είναι μακρά και συνδέεται με το ιστορικό υπόβαθρο της περιοχής, αφού μέσα στα ισλαμικά τάγματα που ιδρύθηκαν με την εμφάνιση του Ισλάμ βρήκαν καταφύγιο και διατήρησαν τις φιλοσοφικές και πολιτισμικές τους παραδόσεις τοπικά φύλα και ρεύματα διαφόρων περιοχών της Ανατολής και της Μεσοποταμίας. Αυτή την πραγματικότητα εκμεταλλεύτηκαν οι Οθωμανοί και ενίσχυσαν σκόπιμα ορισμένα τάγματα που δραστηριοποιούνταν κυρίως ανάμεσα στους Κούρδους, για να ελέγχουν μέσω αυτών και της ισλαμικής πίστης τις εθνικές δυναμικές των Κούρδων, κυρίως τον αιώνα των εθνικισμών, όπως χαρακτηρίζεται ο δέκατος ένατος αιώνας. 

Αν ρωτάτε για την τύχη των ταγμάτων και των τεκέδων που διατηρούσαν δοξασίες της Ανατολής, διαλύθηκαν βίαια από τον Μουσταφά Κεμάλ με τον υπ’ αριθμόν 677 νόμο, που τέθηκε σε ισχύ στις 23 Δεκεμβρίου 1925, με το αιτιολογικό ότι ήταν εχθροί της ενότητας του τουρκικού έθνους κράτους Με άλλα λόγια, η οθωμανική-τουρκική εξουσία, αφού χρησιμοποίησε επί αιώνες την ισλαμική πίστη και τα τάγματα για να κρατά υπό έλεγχο των εθνικά και πολιτισμικά ρεύματα του μωσαϊκού της Ανατολής, όταν βρήκε την ευκαιρία, τα εξάλειψε, για να περάσει στην επόμενη φάση, που ήταν η βίαιη ομογενοποίηση του νέου τουρκικού μουσουλμανικού έθνους.

Στα τέλη του αιώνα των εθνικισμών, γεννήθηκε μια μορφή που έμελλε να παίξει, έστω και δια της τεθλασμένης, σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Τουρκίας. Ήταν ο Σαΐντ-ι Νουρσί (1878-1960), ένας πανέξυπνος και γενναίος Κούρδος, που σκέφθηκε να χρησιμοποιήσει το Ισλάμ με τον ίδιο τρόπο που το έκανε επί αιώνες η οθωμανική εξουσία, τη φορά αυτή, όμως, προς όφελος του κουρδικού έθνους. Δημιούργησε το ισλαμικό τάγμα Νούρ (Nur Cemaati), το οποίο δια της ισλαμικής πίστης επιχειρούσε την εθνική αφύπνιση των Κούρδων, ενώ ο ίδιος ανέλαβε ενεργό ρόλο στη δημιουργία του Κουρδιστάν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο

Ειδικά μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μουσταφά Κεμάλ, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του υπό την αυστηρή επιτήρηση του κράτους και εν εξορία. Πέθανε το 1960 και το μνήμα του παραμένει κρυφό, για να μην το επισκέπτονται οι πιστοί του. Το έλεγχο αυτού του «επικίνδυνου» τάγματος, που παρά την απαγόρευση συνέχισε να δρα υπογείως στην κοινωνία, ανέλαβε ο Φεττουλλάχ Γκιουλέν μετά την επιβολή της Χούντας του Εβρέν (12 Σεπτεμβρίου 1980), αφού προηγουμένως, σε νεαρή ηλικία, είχε περάσει και από τις τάξεις του Δεύτερο Παράρτημα του Συλλόγου Αντικομουνιστικού Αγώνα στο Ερζερούμ.

Ο κρυφο-υπερεθνικιστής Γκιουλέν, παρ’ ότι είναι γνωστές οι σχέσεις του με μέρος του βαθέος κράτους, ακριβώς επειδή είχε στα χέρια του ένα πολύ επικίνδυνο για τους στρατηγούς «εργαλείο», ήταν πάντα στο στόχαστρο των αρχών ασφαλείας και των διωκτικών αρχών, με αποτέλεσμα να καταφύγει στις ΗΠΑ, το 1999, για «θεραπεία». Από εκεί εξάπλωσε το τεράστιο και αξίας είκοσι δισεκατομμυρίων δολαρίων δίκτυό του, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να ενισχύει και να υποστηρίζει τον Ερντογάν και την στενή του ομάδα, μια υποστήριξη που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάληψη της εξουσίας από τον ίδιον και από το ΑΚΡ, το 2003.

Ο Γκιουλέν και η «Κοινότητα», όπως αποκαλείται το τεράστιο δικτύου ισχύος που διαθέτει στην Τουρκία και διεθνώς, αυτήν τη δεκαετία που το ΑΚΡ και ο Ερντογάν είναι στην εξουσία, πρόσφεραν κάθε είδους υποστήριξη για το σταδιακό έλεγχο του στρατού, της δικαιοσύνης και όλων των άλλων μηχανισμών που ήταν στρατολογημένες από το σκληρό πυρήνα των κεμαλιστών, που νέμονταν την εξουσία επί ογδόντα χρόνια, μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Στα πλαίσια αυτών των προσπαθειών ξεκίνησε το ξερίζωμα της ένοπλης τρομοκρατικής οργάνωσης «Εργενεκόν», για να ακολουθήσουν οι δίκες υψηλόβαθμων στρατιωτικών για εμπλοκή τους σε διάφορες υποθέσεις συνομωσιών εναντίον της κυβέρνησης Ερντογάν, με κυριότερη την υπόθεση του Σχεδίου Επιχειρήσεων «Βαριοπούλα», που δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα σχέδιο πραξικοπήματος εναντίον της κυβέρνησης, με κύριο αιτιολογικό την «ισλαμική απειλή». Να σημειώσουμε ότι όλο αυτό το διάστημα η «Κοινότητα» με το δίκτυο που διαθέτει και τις υπερατλαντικές διασυνδέσεις που έχει, πρόσφερε μεγάλη στήριξη στην κυβέρνηση του ΑΚΡ μέσω των ΜΜΕ που ελέγχει αλλά και της επιρροής που ασκεί στην κοινωνία.

Μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2011, οπότε ο Ερντογάν ένοιωσε ότι μπορεί να σταθεί αυτοδύναμα στα πόδια του, άρχισαν να εμφανίζονται σύννεφα στις σχέσεις Ερντογάν-Γκιουλέν και κυβέρνησης-«Κοινότητας», σύννεφα που τείνουν να λάβουν τη μορφή σφοδρής καταιγίδας, αφού ο σκληρός εθνικιστής Γκιουλέν νοιώθει ότι ο ευεργετηθείς Ερντογάν κάνει κινήσεις που μπορεί να ξαναφέρουν στο προσκήνιο το βαθύ κράτος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο και την «Κοινότητα».

Συγκεκριμένα, με αφορμή συνομιλία του πρώην στελέχους της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, Ομέρ Φαρούκ Γκιουρούζ, με τον πρώην διοικητή της Γενικής Διοίκησης Στρατοχωροφυλακής της Τουρκίας, Σενέρ Ερουϊγκούρ, έναν εκ των κατηγορουμένων για συμμετοχή στην Εργενεκόν, που διέρρευσε στο διαδίκτυο και τα ΜΜΕ, έρχεται στην επιφάνεια ενδεχόμενη συμφωνία που έχει κάνει «κάτω από το τραπέζι» ο Ερντογάν με τους κύκλους των κεμαλιστών και του βαθέος κράτους για απελευθέρωση των κατηγορουμένων για τις υποθέσεις Εργενεκόν, Βαριοπούλα κλπ, με αποτέλεσμα την αύξηση της καχυποψίας μεταξύ κυβέρνησης και «Κοινότητας».

Στην ουσία, πέρα από τις λεπτομέρειες, αυτό που παίζεται μεταξύ Ερντογάν και Γκιουλέν είναι ένα παιχνίδι εξουσίας, αφού οι πολιτικοί φέρονται ενοχλημένοι από την ισχύ που έχει αποκτήσει το δίκτυο της «Κοινότητας» στο κράτος, την Ασφάλεια, τη Δικαιοσύνη, την Παιδεία, τα ΜΜΕ, μια ισχύς που έφθασε στο σημείο να απειλεί και τον ίδιο τον Ερντογάν, αφού κάλεσε να καταθέσει ως ύποπτος ο διοικητής της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν, για πράξεις που έκανε ως σύμβουλός του, συνομιλώντας με ανώτατα στελέχη του ΡΚΚ, με στόχο την εξεύρεση πολιτικής λύσης στο Κουρδικό.

Για να δικαιολογήσουμε τον όρο σφοδρή καταιγίδα, που αναφέραμε πιο πάνω, σημειώνουμε ότι για την υπόθεση του Χακάν Φιντάν και του εντάλματος σύλληψης που εξέδωσε εις βάρος του ο Εισαγγελέας Ειδικών Αρμοδιοτήτων, ο Ερντογάν είπε: «Ας έλθει σε μένα, να με συλλάβει, αφού εγώ έδωσα την εντολή για τις συνομιλίες με το ΡΚΚ». Ο πόλεμος εξουσίας στην Τουρκία θα συνεχιστεί και η «τελική μάχη» θα δοθεί το 2014, όταν θα κριθεί η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Μέχρι τότε θα είμαστε εδώ να σας ενημερώνουμε για τις κυριότερες «μάχες».



ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΑ Η ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ, ΜΑ.ΘΡΑ. ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ Η ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΠΟΙΩΝ ΜΚΟ; ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ Η ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑ.ΘΡΑ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ! ΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΑ ΛΥΣΕΙ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΖΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΓΑΠ.

Ένα ολέθριο λάθος ολκής των προηγούμενων Κυβερνήσεων διόρθωσε ο Αντώνης Σαμαράς με τον σχηματισμό της νέας του Κυβέρνησης. Μπορεί να έχουμε ασκήσει σκληρή κριτική για την επιλογή του να ακολουθήσει την πολιτική του Μνημονίου και να συμπλεύσει με το ΠΑΣΟΚ που διέλυσε την οικονομία και καταρράκωσε τον Ελληνα επιχειρηματία, αλλά στη δημοσιογραφία, όταν δεν υπάρχουν εμπάθειες και αγκυλώσεις, είναι υποχρέωσή μας, να αναγνωρίζουμε τις ορθές επιλογές και να τις αναδεικνύουμε! Ο λόγος για την επανασύσταση του υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης καθώς και για του Ναυτιλίας!

Ουδείς κατάλαβε , για ποιο λόγο ο Γιωργάκης Παπανδρέου υποβάθμισε το ζωτικής σημασίας αυτό υπουργείο, σε μια περίοδο, που θα έπρεπε να αποτελεί ασπίδα στις επιβουλές των γειτόνων μας! Σύμφωνα με τις δηλώσεις της τότε κυβέρνησης, η κατάργηση του Μακεδονίας - Θράκης, αποτέλεσε μια αναπόφευκτη επιλογή, λόγω της μείωσης των εξόδων που επιχειρούσε τότε η Κυβέρνηση! Αυτό ήταν (επικοινωνιακά τουλάχιστον) η επίσημη δικαιολογία! Όμως αλήθεια, τα έξοδα λειτουργίας ενός τόσο σημαντικού υπουργείου σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή, αποτελούσαν το 0,000τρίχα, του συνολικού κρατικού προϋπολογισμού!

Αργότερα, αποδείχτηκε ότι επί της ουσίας, καμιά περικοπή δεν έγινε, καμία οικονομία στα έξοδα δεν επετεύχθη, μιας και όλο το προσωπικό, μετατάχτηκε σε άλλες υπηρεσίες ! Απλά, ο ΓΑΠ, κατέβασε την ταμπέλα από το Υπουργείο, και δεν φαινόταν πουθενά, ότι στην Ελλάδα, υπάρχει ένας διοικητικός οργανισμός, που να ελέγχει ή έστω να ασκεί ψυχολογική πίεση, στην Μακεδονία και στην Θράκη! Χαράς ευαγγέλια για τους Σκοπιανούς και τους Ιμάμηδες που οργώνουν την Β.Ελλάδα! Αν παρατηρήσετε τις εστίες προβλημάτων της Ελλάδος, βρίσκονται στην Μακεδονία, στην Θράκη, στο Αιγαίο ενώ οι έριδες με την Τουρκία αφορούν στους αεροδιάδρομους καθώς και στον έλεγχο που ασκούσε στο Αιγαίο το Λιμενικό Σώμα! Η κατάργηση αυτών των υπουργείων, δεν έγινε τυχαία!

Συζητήθηκε σε πολλούς κύκλους των επιτροπών των σοφών των δύο χωρών, από τότε που την Ελληνική πλευρά εκπροσωπούσε ο καθηγητής του Αριστοτελείου κ.Φατούρος και την Τουρκική το παρολίγον θύμα της 17Ν, σύμβουλος της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα, Ντενίζ Μπουλούκμπασι! Η Τουρκία, πίεζε μεθοδικά την Ελλάδα, στο πλαίσιο της … Ελληνοτουρκικής φιλίας, να αλλάξει τους αεροδιάδρομους και να της παραχωρηθεί η έρευνα και διάσωση στο μισό Αιγαίο! Τις επιδιώξεις της, εμπόδιζαν τα πρωτόκολλα λειτουργίας των υπουργείων Αιγαίου και Μακεδονίας-Θράκης! Και πάνω απ όλα, το καλα εκπαιδευμένο προσωπικό του Λιμενικού καθώς και οι ειδικές μονάδες του! Ειδικά η μονάδα Ερευνας και διάσωσης, και οι επιτυχίες της, οι καίριες αντιδράσεις της κάθε φορά που χρειαζόταν, αποτελούσε «αγκάθι» στις επιδιώξεις της Τουρκίας! ΜΕ την πάροδο των ετών, για να φανταστείτε, το Λιμενικό Σώμα παρ ολίγο να διαλυθεί στην κυριολεξία, αφού σε άλλο υπουργείο ανήκε το Σώμα, σε άλλο η Εκπαίδευση του, σε άλλο οι εργοδοτικές εισφορές του προσωπικού και σε άλλο οι Συντάξεις των απόστρατων! Πολύ περισσότερο, άλλος είχε την διεύθυνση των επιχειρήσεων που κανονικά εποπτεύει το Λιμενικό, ενώ ο άμεσα ελεγχόμενος από τους Λιμενικούς, δηλαδή οι Καραβοκυραίοι, δεν υπάγονταν σε κανένα υπουργείο!

Αντί λοιπόν να κάνουν οικονομία και να αποκτήσει το Λιμενικό ευελιξία, στην ουσία, «μαρμαρώθηκε» ως Σώμα και η δυνατότητες του σιγά - σιγά άρχισαν να μειώνονται δραστικά! Οσο για την ακτοπλοΐα που ελεγχόταν από το υπουργείο ναυτιλίας, πέρασε ένα διάστημα «ορφανή» χωρίς κανείς να καταλάβει, γιατί μια χώρα με ένα τέτοιο Αρχιπέλαγος κατήργησε το υπουργείο ναυτιλίας της! Με το πρόσχημα της διοικητικής διαίρεσης του «Καλλικράτη» κατήργησαν ιστορικής σημασίας υπουργεία, που οι Μακεδόνες , οι Θρακιώτες και οι Αιγαιοπελαγίτες, είχαν ως κορωνίδα στα προβλήματά τους, μιας και εκεί απευθύνονταν κάθε φορά που η Αθηνοκεντρική Εξουσία, δεν έβλεπε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζαν.

Λειτουργούσαν δηλαδή, ως ο σύνδεσμος των πολιτών, με την «κουφή» εξουσία των Αθηνών! Ο ομφάλιος λώρος αυτός κόπηκε και μαζί κόπηκε οποιαδήποτε περίπτωση επίλυσης προβλημάτων στις περιοχές αυτές! Τραγικό παράδειγμα, η κατάντια μεγάλων νησιών του Αιγαίου όπως η Λήμνος, να μένουν επί μήνες χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση με την χερσαία Ελλάδα! Ο Γιωργάκης Παπανδρέου, ποτέ δεν εξήγησε στην ουσία, γιατί κατήργησε αυτά τα υπουργεία, και πόσο κέρδος εξοικονόμησε από το κλείσιμο της ή καλύτερα την υποβάθμισή τους σε γραμματείες!

Μήπως τελικά, η κατάργηση των δύο «γεωγραφικών» υπουργείων και αυτό της Ναυτιλίας εξυπηρετούσε κάποιους άλλους εκτός Ελλάδος; Διότι εντός Ελλάδος, κανείς δεν συμφώνησε με την κατάργησή τους!

Μήπως, οι εντολές δόθηκαν από κάποιες γνωστές ΜΚΟ, που επί χρόνια τώρα τις χρηματοδοτούμε ως κράτος, κι αυτές μας διασύρουν σε όλα τα διεθνή φόρα;

Μήπως οι εντολές δόθηκαν από κάποια ΜΚΟ, γνωστού και ζάπλουτου επιστήθιου φίλου του ΓΑΠ, που όταν ακούει Μακεδονία-Θράκη και Αιγαίο, βγάζει σπυριά, μιας και χρόνια τώρα προωθεί όπου μπορεί την ιδέα του κράτους της Ιωνίας;

Όπως και να έχει, ο Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει στις δύσκολες αυτές μέρες, να ξανακάνει υπουργείο αυτόνομο, το Υπουργείο Αιγαίου, με σαφή προσανατολισμό την παρακολούθηση και επίλυση προβλημάτων των νησιών, όπως για παράδειγμα η θέσπιση των δρομολογίων, τα αποθέματα υδάτων των άνυδρων νησιών και γενικά προβλήματα που για μια υπογραφή, τώρα χρειάζεται να κινηθεί ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός για να επιλυθούν! Στην Θεσσαλονίκη, επικρατεί γενική ευφορία για την απόφαση αυτή Σαμαρά και όλοι οι κάτοικοι της Μακεδονίας, περιμένουν την μέρα που θα τοποθετηθεί ξανά η πινακίδα «ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ»!

Γιατί κάποιοι στα Σκόπια με την κατάργησή του πίστεψαν ότι ανοίγει ο δρόμος για την καπηλεία της ιστορίας μας! Ας πάψουν να κοροιδεύουν ορισμένοι τους πολίτες ότι όλα αυτά έγιναν για δήθεν εξοικονόμηση πόρων, γιατί στην ουσία, δεν κερδίσαμε ποτέ ένα ευρώ, μιας και όλο το στελεχιακό δυναμικό, συνεχίζει να υπάρχει, και οι λειτουργικές δαπάνες συνεχίσουν να υφίστανται αλλά με άλλο όνομα και κωδικό στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους! Γιατί λοιπόν, ο νέος Πρωθυπουργός, δεν επαναφέρει ΚΑΙ την πινακίδα «ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ» τώρα που οι Τούρκοι έχουν αρχίσει να αγοράζουν κοψοχρονιά, ότι βρουν στα νησιά μας; Από μαρίνες, λιμάνια μέχρι οικόπεδα με … παλιά τουρκικά λουτρά; Τώρα είναι που χρειάζεται περισσότερο από ποτέ αυτή η … ταμπέλα!!!

Την ίδια σύνθεση θα έχει η κυβέρνηση απλά ένας γενικός γραμματέας θα αναβαθμιστεί σε υπουργό! Και τα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, θα αναφέρονται και πάλι σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, ως η έδρα του «ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ»

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ.

 
Ελλάδα

Με εντατικούς ρυθμούς προετοιμάζεται η ελληνική αντιπροσωπία και ιδιαίτερα ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος, για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη και την Παρασκευή, αφού ξεκαθαρίστηκε ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν πρέπει να ταξιδέψει. Παράλληλα, το ενδεχόμενο να συνοδεύσουν τον κ. Αβραμόπουλο στις Βρυξέλλες εξετάζουν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ.Βενιζέλος και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ.Κουβέλης, καθώς κάτι τέτοιο ήταν στα σχέδιά τους το προηγούμενο διάστημα.
    
Καμιά πρόσληψη η οποία να «έριξε έξω» τους υπολογισμούς της τρόικας δεν έγινε από το υπουργείο Υγείας υποστηρίζει ο πρώην υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος, μέσω του επιστημονικού συνεργάτη του και πρώην υπευθύνου του γραφείου τύπου του υπουργείου, Ευθύμη Καρδαρά, με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής.
   
Δύο άτομα, ένας 30χρονος και ένα 37χρονος, συνελήφθησαν και ομολόγησαν την Κυριακή ότι σκότωσαν, έπειτα από λογομαχία, έναν 37χρονο υπάλληλο εταιρείας ασφαλείας στην περιοχή του Ρέντη.
   
Οι πολίτες τεσσάρων μεγάλων χωρών της Ευρωζώνης (Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία) αμφιβάλλουν για την δυνατότητα της Ελλάδας να παραμείνει σε αυτή, αλλά συνεχίζουν να υποστηρίζουν το ενιαίο νόμισμα, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της Ifop-Fiducial σε ευρωπαϊκό επίπεδο που δημοσιεύεται σε αρκετά ΜΜΕ.
   
Από την 1η Ιανουαρίου 2011, όταν περιήλθε στις αρμοδιότητες του υπουργού Εσωτερικών η έγκριση προσλήψεων στους ΟΤΑ, μέχρι τις 15 Ιουνίου 2011 που ασκούσα καθήκοντα υπουργού Εσωτερικών, εγκρίθηκαν μόνο 1.153 προσλήψεις, απαντά ο Γιάννης Ραγκούσης σε δημοσίευμα της εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής, σύμφωνα με το οποίο έκθεση της αντιπροσωπείας της τρόικας αποκαλύπτει πως σε τέσσερις τομείς του Δημοσίου -ΟΤΑ, ΥΠΠΟΤ, υγεία και αστυνομία- το προσωπικό, αντι να μειωθεί, αυξήθηκε.

Κόσμος

Πυρκαγιές έχουν κατακάψει τεράστιες εκτάσεις στο Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου απείλησαν δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, προκάλεσαν ζημιές σε περισσότερα από 200 σπίτια κοντά στο Εθνικό Πάρκο Rocky Mountain και ανάγκασαν χιλιάδες κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
   
Η κρίση στη Συρία, στη «σκιά» της κατάρριψης του τουρκικού αεροσκάφους F4 από τη Δαμασκό, θα απασχολήσει τους υπουργούς Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι θα έχουν στο Λουξεμβούργο συνομιλίες για το θέμα. Νέες κυρώσεις αναμένεται να επιβληθούν στη Δαμασκό. Την Τρίτη θα συναντηθούν αντιπρόσωποι των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ για να συζητήσουν για την κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους.
   
Τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν εξαιτίας ισχυρής σεισμικής δόνησης μεγέθους 5,7 βαθμών που έπληξε την Κυριακή τη νοτιοδυτική Κίνα. Τρεις από τους νεκρούς αναφέρθηκαν στην επαρχία Γιουνάν και ο τέταρτος στην γειτονική επαρχία Σιχουάν. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε σε περιοχή ανάμεσα στις δύο επαρχίες.
   
Ο εκλεγμένος πρόεδρος της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μούρσι, ο πρώτος ισλαμιστής που αναλαμβάνει την εξουσία στην πολυπληθέστερη χώρα του αραβικού κόσμου, απέτισε την Κυριακή, μετά την ανακοίνωση της εκλογής του, φόρο τιμής στους «μάρτυρες» -όπως είπε- της εξέγερσης που ανέτρεψε τον Χόσνι Μουμπάρακ και απηύθυνε κάλεσμα για εθνική ενότητα. Ολονύχτιοι εορτασμοί στην πλατεία Ταχρίρ.
   
Ο Tούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, δήλωσε πως το τουρκικό αεροσκάφος που κατέρριψε η Συρία βρισκόταν σε διεθνή εναέριο χώρο, δεν είχε καμιά σχέση με την κρίση στη χώρα και χτυπήθηκε χωρίς προειδοποίηση. Διπλωματική νότα κατά της Δαμασκού από την Τουρκία. Αντιπρόσωποι των κρατών μελών της Συμμαχίας θα συναντηθούν την Τρίτη για να συζητήσουν το θέμα κατόπιν τουρκικού αιτήματος. Σκληρή αντίδραση από τις ΗΠΑ με την Χίλαρι Κλίντον να κάνει λόγο για «ξεδιάντροπη» ενέργεια, υποσχόμενη ότι η Ουάσινγκτον θα συνεργαστεί με την Άγκυρα ώστε να δοθεί η αρμόζουσα απάντηση και να προωθηθεί η πολιτική μετάβαση στη Συρία.

Οικονομία

Κορυφώνονται οι πολιτικές διεργασίες ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στα τέλη Ιουνίου και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ υποδέχεται σήμερα, Δευτέρα, στο Παρίσι, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, ενώ την Τετάρτη θα συναντηθεί με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ.
   
Με ταχείς ρυθμούς εξαπλώνονται οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις στην αγορά εργασίας, με τις μειώσεις των μισθών να ξεκινούν από το 17% και να φθάνουν ακόμα και το 40%. Μόνο το τελευταίο δεκαπενθήμερο του Μαΐου υπεγράφησαν 20.571 ατομικές συμβάσεις, που προβλέπουν μειώσεις μισθών, ενώ 16.830 εργαζόμενοι είδαν τις αποδοχές τους να μειώνονται με επιχειρησιακές συμβάσεις.
   
Οι εκπρόσωποι των ομόσπονδων κρατιδίων στην Άνω Βουλή της Γερμανίας συμφώνησαν την Κυριακή να ψηφίσουν υπέρ του νόμου για την εφαρμογή του Δημοσιονομικού Συμφώνου και την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στις 29 Ιουνίου. Τα κρατίδια ανησυχούσαν ότι η ψήφιση του Δημοσιονομικού Συμφώνου θα είχε επιπτώσεις στην τοπική οικονομία, και ζητούσαν τη βοήθεια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Αθλητισμός

Σε ηλικία μόλις 23 ετών ο πρώην παίκτης της Λίβερπουλ, Μιγκέλ «Μίκι» Ρόκε Φαρέρο, έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Είχε διαγνωστεί ότι πάσχει από την επάρατη νόσο τον Μάρτιο του 2011 και στη συνέχεια υποβλήθηκε σε εγχείρηση. Το βράδυ της Κυριακής ο νεαρός Ισπανός άφησε την τελευταία του πνοή.
   
Η Ιταλία επικράτησε με 4-2 στη διαδικασία των πέναλτι της Αγγλίας μετά το 0-0 σε κανονική διάρκεια και παράταση και εξασφάλισε το 4ο εισιτήριο για την ημιτελική φάση του Euro 2012. Οι Ιταλοί, που θα βρουν μπροστά τους την Πέμπτη τη Γερμανία, είχαν 36 (!) τελικές προσπάθειες έναντι 9 των Άγγλων που είχαν παθητικό ρόλο σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.


ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ.

 
Ο Μοχάμεντ Μόρσι ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της Αιγύπτου.
 
Ο 60χρονος υποψήφιος των Αδελφών Μουσουλμάνων Μοχάμεντ Μόρσι έγινε σήμερα ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Αιγύπτου μετά την ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ. Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την εκλογική επιτροπή προκάλεσε ευφορία στο Κάιρο, όπου δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του Μόρσι συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν τη νίκη. Ο επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής Φαρούκ Σουλτάν δήλωσε ότι ο Μόρσι έλαβε ποσοστό ποσοστό 51,73% στις επαναληπτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 16 και 17 Ιουνίου, νικώντας τον αντίπαλό του, τον τελευταίο πρωθυπουργό του Μουμπάρακ, Άχμεντ Σαφίκ, ο οποίος συγκέντρωσε ποσοστό 48,27%

Η συμμετοχή στις εκλογές αυτές ανήλθε στο 51,58%. Ο επικεφαλής του Ανωτάτου Συμβουλίου Ενόπλων Δυνάμεων, στρατάρχης Χουσέιν Ταντάουι, που κυβερνά τη χώρα μετά την πτώση του Μουμπάρακ, συνεχάρη τον νέο πρόεδρο για την εκλογή του, όπως μετέδωσε η κρατική τηλεόραση. Υποστηρικτές της Αδελφότητας, κρατώντας αιγυπτιακές σημαίες, άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου για να γιορτάσουν, με συνθήματα, τραγούδια και πυροτεχνήματα, τη μεγάλη νίκη του κινήματός τους.

Από τη Λωρίδα της Γάζας, όπου η ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων έγινε δεκτή με έκρηξη χαράς, ο Μαχμούντ Ζαχάρ, υψηλόβαθμο στέλεχος της Χαμάς, χαρακτήρισε τη νίκη του Μόρσι "ιστορική στιγμή" για τη Μέση Ανατολή. "Ξεκινά μια νέα εποχή για την Αίγυπτο. Πρόκειται για μια αναστροφή στο πρόγραμμα εξομάλυνσης (των σχέσεων) και συνεργασίας με τον εχθρό (το Ισραήλ)", υποστήριξε ο Ζαχάρ.

Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ.


Ούτε λόγος, βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση. Και το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς από μια χώρα που μειονεκτεί είναι να αποκτήσει κάποιου είδους γόητρο καθώς συναλλάσσεται με τις άλλες. Αλλά ακριβώς επειδή κανείς δεν θα περίμενε κάτι τέτοιο, υπάρχει ένα πλεονέκτημα στην πλευρά του αδύναμου. Είναι ο αιφνιδιασμός. Ο κυρτωμένος μπορεί να περιβληθεί με το «γόητρο του μόλις ανορθωμένου».

Στο σημείο αυτό βρίσκεται σήμερα η χώρα μας: έχει στα χέρια της ένα γερό χαρτί που είναι η δυνατότητά της να δείξει στους άλλους ότι είναι πιο ικανή απ' αυτό που νομίζουν ότι είναι. Ικανή για ποιο πράγμα;

Θα πρέπει αμέσως να απαντήσουμε: ικανή για την ενότητα.

Πράγματι, αυτό που οι περισσότεροι -αν όχι σχεδόν όλοι- στην Ευρώπη θεωρούν ότι στην Ελλάδα είναι μάλλον αδύνατον να επιτευχθεί, είναι μια συμφωνία μεταξύ των κομμάτων που θα μπορούσε να προσδώσει στη μετεκλογική κυβέρνηση την ισχύ ενός ενιαίου σώματος. Δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτα μεταξύ τους, λένε οι παρατηρητές παρακολουθώντας μας προσεκτικά, όπως οι εντομολόγοι τα έντομα. Δείτε πώς πετάνε από δω και από κει, δείτε τις σπασμωδικές κινήσεις τους. Ο εγωισμός τους τους δίνει φτερά ίσα ίσα για να πετύχουν κάτι ατομικό και τους κόβει τα φτερά όταν είναι να μοιράσουν κάτι. Το δείχνει η ιστορία τους και όποιος έχει όρεξη να την μελετήσει θα βρει εκεί τις αποδείξεις για το ότι ακόμη και το ένστικτο επιβίωσης σ' αυτό τον λαό σταμάτησε να λειτουργεί μερικές φορές. Είναι αλήθεια αυτό; Εν μέρει ναι, εν μέρει όχι. Και αυτό το όχι μας ενδιαφέρει περισσότερο σήμερα.

Είναι αλήθεια ότι η πολιτική ενότητα στην Ελλάδα κατέστη δυνατή σε περιπτώσεις όπου χρειαζόταν να αντιμετωπιστεί ένας μεγάλος, εξωτερικός κίνδυνος. Το '40 ήταν το κορυφαίο παράδειγμα. Επρόκειτο για μια ακραία αρνητική συνθήκη: ο εχθρός ήταν εκεί, απέναντι, κι έπρεπε να αποκρουσθεί. Ολες οι δυνάμεις των αγωνιζομένων ήταν για να ανταπαντήσουν αποφασιστικά στην επίθεση. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν εκδηλώθηκε τόσο άμεσα και σε τέτοιο βαθμό συσπείρωσης η αντίδραση του λαού στον εισβολέα.

Τι γίνεται όμως όταν οι περιστάσεις απαιτούν όχι την άρνηση, αλλά τη θέση;

Το παράδειγμα του '22 βρίσκεται στο άλλο άκρο. Μας δείχνει ότι όταν οι εθνικές δυνάμεις κινήθηκαν για να επιτύχουν ένα στόχο που δεν ήταν αποτρεπτικός, διασπάστηκαν την πιο κρίσιμη στιγμή. Η Μεγάλη Ιδέα αποδείχτηκε καταστροφική. Οχι γιατί επρόκειτο για Ιδέα (ως τέτοια θα μπορούσε να δώσει ώθηση και εμπνεύσεις), ούτε γιατί επρόκειτο για Μεγάλη (το μεγαλείο είναι όρος της αυτοπεποίθησης). Η καταστροφή επήλθε γιατί παρόλο που υπήρχε σύγκλιση στο ξεκίνημα (μην ξεχνάμε ότι όλες οι πολιτικές παρατάξεις αλλά και το σύνολο σχεδόν του πνευματικού κόσμου είχαν συμφωνήσει στο εγχείρημα), στην πορεία η σύγκλιση μετατράπηκε σε διαλυτική απόκλιση. Είναι τραγικό να προσυπογράφουν οι πολιτικές παρατάξεις μια ιδέα και στη συνέχεια να αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να την επωμισθούν, και δεν μπορούν γιατί οι ώμοι τους είναι στενοί, και επειδή είναι στενοί πετάνε το βάρος της ευθύνης ο ένας κατακέφαλα εναντίον του άλλου.

Παλιές ιστορίες θα πείτε, και μάλιστα με έντονη τη μυρωδιά του μπαρουτιού που δεν την έχουμε σήμερα. Αλλά και μέσα στην ειρήνη υπάρχουν πόλεμοι και έναν τέτοιο ζούμε σήμερα. Κι αν είναι έτσι, θα πρέπει να γίνει καταμέτρηση των εφοδίων που διαθέτουν οι εμπόλεμοι. Τι έχουμε, λοιπόν, εμείς, οι πιο στριμωγμένοι, οι πιο χρεωμένοι, οι πιο δακτυλοδεικτούμενοι για τις ελλείψεις μας;

Σε καταστάσεις άμυνας οι μαχόμενοι βασίζονται, κυρίως, σε αυτά που έχουν. Εχουμε ίσως ακόμη μια κάποια ενεργητικότητα, μια ικανότητα να προσαρμοζόμαστε σε αυτό που υπάρχει έξω από μας και από τη θέλησή μας. Τα εφόδια αυτά δεν θα ήταν λίγα αν επρόκειτο για την αναχαίτιση ενός εχθρού (που ονομάζεται σήμερα πτώχευση). Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η ανάγκη να θεμελιωθεί κάτι που δεν θα είναι απλώς οχυρό αλλά και μια εστία πραγματική για τους Ελληνες. Απαιτείται οικοδόμηση, και μια οικοδόμηση προϋποθέτει συλλογή και επιλογή των κατάλληλων υλικών, τοποθέτηση των ανθρώπων στις θέσεις που θα αποδώσουν καλύτερα, ο καθένας ανάλογα με τη δεξιότητα ή τη μαστοριά του, ο καθένας σκεπάζοντας τα ελαττώματά του με τα προτερήματα που ανακαλύπτει ο ίδιος πως έχει μέσα στην πράξη, μέσα στην έξαψη της πράξης.

Είναι χίμαιρα να μιλάμε σήμερα για κοινή πράξη;

Οχι, δεν είναι. Και δεν είναι γιατί η άλλη πλευρά του ελληνικού εγωισμού, η άλλη πλευρά της αδυναμίας μας να φθάνουμε σε συνεννόηση, είναι ακριβώς η επιθυμία μας να δώσουμε σ' αυτό τον εγωισμό μια διέξοδο πιο φιλόδοξη, πιο επιβλητική. Εκεί γεννιέται και ο πόθος για γόητρο. Θα θέλαμε να εκπέμπεται μια ακτινοβολία από τον εαυτό μας, να κυκλοφορούσαμε στην Ευρώπη και το όνομά μας, από μόνο του να άνοιγε τις πόρτες. Το γεγονός ότι αυτό δεν συνέβη μας δυσαρέστησε. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτή τη δυσαρέσκεια εν συνεχεία τη στρέψαμε εναντίον του εαυτού μας. Η αδιαφορία των άλλων για το όνομά μας έγινε δικός μας ψόγος για τη δική μας υπόσταση. Ετσι συμβαίνει με τους εγωιστές. Οταν πληγώνονται, οξύνουν κατόπιν οι ίδιοι την πληγή με τα ίδια τα χέρια τους για να 'χουν την ευχαρίστηση ότι στο τελικό καταστροφικό αποτέλεσμα συνέβαλαν κι αυτοί.

Αυτή η αρρώστια μάς χαρακτηρίζει. Αλλά είναι αυτή που μας δίνει και το φάρμακο που θα μπορούσε να δράσει. Το φάρμακο, ας το επαναλάβουμε, δεν είναι άλλο από την ενότητα. Προσοχή όμως. Πάνω στο μπουκαλάκι είναι γραμμένη η προειδοποίηση: δεν πίνεται μονορούφι. Δεν κατεβάζουν οι άρρωστοι άσπρο πάτο το υγρό για να μεθύσουν από τη χαρά τους που τα κατάφεραν. Α, ναι, αυτό θα το θεωρούσαν μια λύτρωση. Να μπορούσαν οι καχύποπτοι ατομιστές να μεταμορφώνονταν ξαφνικά σε διαλλακτικούς συζητητές, σε τεχνίτες που ξέρουν να σταθμίζουν ψύχραιμα τα πλην και τα συν και να ετοιμάζουν κρυφά ένα σύμφωνο συμμαχίας μεταξύ τους, με την υπομονή και την ακρίβεια συμβολαιογράφων που την επόμενη ημέρα θα ήταν και οι πιο σκληροί διαπραγματευτές με τους δανειστές τους και με τον κάθε τυχόν επίβουλο.

Μην παρασύρεστε όμως, λέει η επιγραφή στο μπουκαλάκι. Μη βιάζεστε να μεταμορφωθείτε. Πιέστε λίγο λίγο το φάρμακο και στρωθείτε στη δουλειά. Ηδη θα ήταν μια μεταμόρφωση αν οι πολιτικοί αρχηγοί δοκίμαζαν μέσα τους μια ευχαρίστηση καινούργια στη σκέψη ότι με τη συμφωνία τους θα εξέπλητταν τους πικρόχολους εταίρους. Μόνο έτσι διατηρείται κάποια ελπίδα. Αν δεν πάρουν όλοι μαζί, «εγωιστικά», την εθνική υπόθεση οι εγωιστές, ούτε το έθνος θα σωθεί ούτε και το εγώ τους.