05 Μαρτίου, 2012

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ


Δύο χρόνια χρειάστηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος για να ολοκληρώσει το Βιβλίο του. Η συγγραφή γινόταν στον ελεύθερο χρόνο του αλλά και κατά τις ημέρες που βρισκόταν στο μοναστήρι για να ξεκουραστεί, σημαντικά «όπλα» στην έρευνα που πραγματοποίησε και στην αναζήτηση τεκμηρίων αποτέλεσαν οι σπουδές αρχαιολογίας που έχει κάνει, αλλά και η ενδελεχή μελέτη του στο παρελθόν για τα μοναστήρια της Βοιωτίας. Γνωρίζει το παραμικρό πετραδάκι των μονών στην περιοχή της Λιβαδειάς και της Θήβας.

Ως μητροπολίτης είχε ασχοληθεί προσωπικά με την αναστήλωση τους, για να τεκμηριώσει πως αποκτήθηκε η μοναστηριακή περιουσία ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος παραθέτει «χοτζέτια». Δηλαδή τουρκικά συμβόλαια που επικύρωναν την εποχή της Τουρκοκρατίας τις μεταβιβάσεις ακινήτων μεταξύ ιδιωτών και αναφέρει παραδείγματα από μονές της Bοιωτίας.

Μέσα από το βιβλίο που έγραψε  ο Μακαριώτατος με τίτλο «Εκκλησιαστική περιουσία και μισθοδοσία του κλήρου» και ολοκλήρωσε μόλις πριν από λίγες ημέρες  υποστηρίζει ότι σήμερα η Εκκλησία όχι μόνο δεν κατέχει τεράστια περιουσία, αλλά αδυνατεί να ανταποκριθεί στις άμεσες υποχρεώσεις της λόγω οικονομικών προβλημάτων.  Δεν διστάζει μάλιστα να αναφέρει ότι σε περίπτωση που η Πολιτεία διακόψει τη μισθοδοσία του κλήρου η Εκκλησία θα διεκδικήσει την επιστροφή όλης της περιουσίας της που έχει δημευθεί.

Στο 239 σελίδων βιβλίο του ο Αρχιεπίσκοπος χρησιμοποιεί σε αρκετές περιπτώσεις βαριές εκφράσεις κατά της Πολιτείας για τη στάση που τήρησαν – όπως λέει – στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Κάνει λόγο για «επιδρομή κατά της εκκλησιαστικής περιουσίας», σημειώνοντας ότι δυστυχώς η εκκλησιαστική περιουσία από την Παλιγγενεσία και έπειτα έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης της Πολιτείας επί περίπου δύο αιώνες». Μάλιστα, αφιερώνει μεγάλο μέρος του βιβλίου του στην τεκμηρίωση της άποψης ότι η Εκκλησία προσέφερε στην Πολιτεία δεκάδες εκτάσεις για να καλυφθούν οι ανάγκες του ελληνικού κράτους και ότι εισέπραξε ελάχιστα ως αντάλλαγμα.

«Οταν το Κράτος βρέθηκε σε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και αδιέξοδα, η Εκκλησία έσπευσε αυθόρμητα και κάλυψε τις ανάγκες αυτές. Αντιθέτως η Πολιτεία σε ώρες κρίσιμες για την Εκκλησία, κινούμενη από διάφορες σκοπιμότητες, συχνά έδρασε αυθαίρετα, αντικανονικά και παράνομα εις βάρος της, υπήρξε καθ’ ολοκληρίαν ασυνεπής», γράφει. Ο Αρχιεπίσκοπος εξηγεί στην εισαγωγή του βιβλίου του ότι πήρε την απόφαση να γράψει για το θέμα της περιουσίας διότι αυτή την περίοδο χρειαζόμαστε «περισσότερο φως σε θέματα μικρά ή μεγάλα που αφέθησαν από αδράνεια, από αμέλεια και περισσότερο από σκοπιμότητες να δηλητηριάζουν τις ψυχές, τις σχέσεις των ανθρώπων και να δημιουργούν επικίνδυνες κοινωνικές καταστάσεις.

Ενα τέτοιο θέμα είναι της εκκλησιαστικής περιουσίας και της δήθεν σημερινής οικονομικής ευμάρειας της Εκκλησίας μας, η οποία, σύμφωνα με κάποιους επικριτές της, συμπεριφέρεται με σκληροκαρδία προς τους συνανθρώπους μας». Και συνεχίζει λέγοντας ότι πολλοί δημοσιογράφοι και ΜΜΕ «επιδίδονται στο άθλημα της καχυποψίας και της ανειλικρίνειας και κάνουν λόγο για θησαυρούς και πακτωλούς χρημάτων που δήθεν κρύπτονται αυτάρεσκα και εγωιστικά σε εκκλησιαστικά θησαυροφυλάκια».

Ζητούσαν αγορές σε ΔΕΚΟ.

Την άγνοια των πολιτών για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, αλλά και τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Εκκλησία επιχειρεί να καταδείξει ο Αρχιεπίσκοπος περιγράφοντας στην εισαγωγή του βιβλίου τρία πρόσφατα περιστατικά:«Προ καιρού συναντήθηκα με εκπροσώπους των "αγανακτισμένων" συμπολιτών μας που συγκεντρώνονταν στην Πλατεία Συντάγματος. Η συζήτησή μας στράφηκε στα διάφορα σύγχρονα προβλήματα και, όπως ήταν φυσικό, στα οικονομικά της Εκκλησίας. Με εντυπωσίασε η ολοκληρωτική άγνοια των ανθρώπων. Προσπάθησαν να με πείσουν ότι η Εκκλησία έχει το καθήκον και την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει δημόσιες εταιρείες (ΔΕΚΟ) για να μην περιέλθουν αυτές στα χέρια ξένων». 

Παρόμοια πρόταση δέχθηκε και από πρόεδρο επιμελητηρίου μεγάλου νομού. Σε επιστολή που έστειλε στον Αρχιεπίσκοπο έγραφε μεταξύ άλλων «Στα πλαίσια αυτής της συμμετοχής και της συμπαράστασης στα προβλήματα της χώρας, η αγορά από την Εκκλησία του ποσοστού της ΔΕΗ 17% που προτίθεται να διαθέσει το Κράτος, θα είναι μια θετική ενέργεια επωφελής για τη χώρα και τους πολίτες. (...)

Θα είναι μία ακόμη απάντηση σε όσους κακόβουλα υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για τα του οίκου της, αλλά και θα επιβεβαίωνε την προαιώνια συνδρομή και ρεαλιστική συμμετοχή της στα δρώμενα της κοινωνίας και του έθνους πλέον από το πνευματικό έργο της, που είναι ειδικά στους καιρούς που ζούμε τεράστιο και απαραίτητο όσο ποτέ άλλοτε». Όπως αναφέρει ο Μακαριώτατος, «ομολογουμένως συγκινήθηκα από το ενδιαφέρον του αγαπητού προέδρου, αλλά λυπήθηκα για την ελλιπή ενημέρωσή του.

Πώς θα μπορούσα να τον πείσω αυτόν και τους άλλους καλοπροαίρετους ότι οι οικονομικοί συνεργάτες μου μόλις με είχαν ενημερώσει ότι τα σημερινά διαθέσιμα χρήματα του Κεντρικού Οργανισμού της Εκκλησίας επαρκούν μέχρι τον προσεχή Δεκέμβριο (2011) και το πρώτο πρόβλημα που αναφύεται είναι τι θα γίνει με τους διακόσιους περίπου υπαλλήλους οι οποίοι μισθοδοτούνται από τον Εκκλησιαστικό Οργανισμό». Το μέγεθος της σύγχυσης, γράφει, φαίνεται και από ένα άλλο γεγονός: «Με επεσκέφθη στο γραφείο της Αρχιεπισκοπής κλιμάκιο τηλεοπτικού καναλιού της Γαλλίας και μεταξύ άλλων μου επεσήμαναν:

"Ερχόμαστε από το υπουργείο... Εκεί μας είπαν ότι αν η Εκκλησία προσέφερε τα σημερινά διαθέσιμα χρήματά της, αρκούσαν και μόνον αυτά να καλύψουν το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας. Γιατί δεν το επιχειρείτε;". (...) Θεώρησα λοιπόν χρέος μου, έχων ενώπιόν μου αυτή την εικονική κατάσταση, αφενός του μύθου της εκκλησιαστικής περιουσίας και του δήθεν πακτωλού των χρημάτων της και αφετέρου της αδυναμίας του Κεντρικού Οργανισμού της Εκκλησίας να αντιμετωπίσει τις άμεσες οικονομικές υποχρεώσεις του, να ασχοληθώ με το θέμα, αποσκοπώντας προπάντων στη σωστή ενημέρωση του λαού μας».

Απαλλοτριώσεις χωρίς αποζημιώσεις

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ από τέσσερα μοναστήρια της Βοιωτίας όπου έγιναν απαλλοτριώσεις, αλλά τελικώς οι μονές δεν πήραν αποζημιώσεις παραθέτει στις σελίδες 82 και 83 ο κ. Ιερώνυμος. Στόχος του να δείξει και πάλι ότι η Πολιτεία ήταν ασυνεπής απέναντι στην Εκκλησία. Οπως γράφει «τη δεκαετία του 1930 γίνονται οι περισσότερες "απαλλοτριώσεις".

Παραθέτουμε μερικά παραδείγματα τέτοιων απαλλοτριώσεων πάλι από τα Μοναστήρια της Βοιωτίας και μάλιστα της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας ως δείγμα της τότε απαλλοτριωτικής επιχειρήσεως σε όλην την Ελλάδα». Για τη Μονή Σαγματά γράφει ότι το 1932 απηλλοτριώθη το κτήμα Βούλιαγμα (850 στρ. αγρών και 1.158 στρ. βοσκησίμων).

Το Πρωτοδικείο Λειβαδιάς επιδίκασε αποζημίωση 173.555 δρχ. στον ΟΔΕΠ «αλλά η αποζημίωσις δεν κατεβλήθη». Δημοσιεύει πίνακα 232 «απαλλοτριωθέντων εκκλησιαστικών αγροτικών κτημάτων άνευ καταβολής αποζημιώσεως μέχρι σήμερα» και έναν δεύτερο 30 «απαλλοτριωθέντων μοναστηριακών αγροτικών κτημάτων για τα οποία λέει κατεβλήθη αποζημίωση μερική σε χρήματα η πλείστη όμως σε ομόλογα χρεώγραφα».

Επιστροφή ακινήτων αν κοπούν οι μισθοί των κληρικών

ΑΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κυβέρνηση αποφασίσει να διακόψει τη μισθοδοσία των κληρικών, τότε θα πρέπει να επιστραφεί στην Εκκλησία όλη η δημευθείσα περιουσία της, τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος στο βιβλίο. «Δεν γνωρίζω αν θα υπάρξει κυβέρνησις που θα επιχειρούσε το τόλμημα αυτό, ωθώντας σε δεινή περιπέτεια δέκα περίπου χιλιάδες οικογένειες και προσθέτοντας  σωρεία προβλημάτων στα ήδη υπερπλεονάζοντα», λέει. Και συνεχίζει: «Αυτό ασφαλώς προϋποθέτει την επιστροφή στην Εκκλησία όλης της δημευθείσης περιουσίας της». Περισσότερες από 20 σελίδες αφιερώνει ο Αρχιεπίσκοπος στο θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών. 

Κάνει μια ιστορική αναδρομή αναφέροντας ότι η βάση του θέματος της μισθοδοσίας ξεκίνησε το 1829 στην Δ' Εθνοσυνέλευση στο Άργος. Τότε η Εθνοσυνέλευση είχε ψηφίσει, λέει, τη δημιουργία ενός ταμείου όπου θα έμπαιναν έσοδα από μοναστήρια και εκκλησίες με στόχο, μεταξύ άλλων, τη βελτίωση της κατάστασης της Εκκλησίας και του κλήρου. Δημιουργήθηκαν τρία εκκλησιαστικά ταμεία, αλλά δεν δόθηκε λύση στο θέμα της φροντίδας και της μισθοδοσίας του κλήρου, γράφει ο Αρχιεπίσκοπος. Εν τω μεταξύ, λέει, μεσολάβησε η διάλυση των 416 μοναστηριών.

Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος γράφει  ότι «μετά πάροδον πολλών δεκαετιών και εν μέσω πολλών ταλαιπωριών» λύση στο θέμα δόθηκε το 1968 με την ψήφιση του νόμου «Περί μισθολογικής διαβαθμίσεως του Εφημεριακού Κλήρου της Εκκλησίας  της  Ελλάδος», «σύμφωνα με τον οποίον οι κληρικοί θα μισθοδοτούνται εις βάρος του χρηματικού λογαριασμού "Κεφάλαια προς πληρωμήν μισθών εφημεριακού κλήρου"».

Είχε προηγηθεί η σύναψη σύμβασης της Πολιτείας με την Εκκλησία το 1952. Με αυτήν η Εκκλησία παρέδωσε στο Δημόσιο στο 1/3 της αξίας τους εκτάσεις 141.333 στρ. αγρών και 601.544 στρ. βοσκοτόπων.

Να αξιοποιηθεί για τις ευπαθείς ομάδες.
Η πρόταση για το  4%  της περιουσίας που απέμεινε.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ που καταθέτει ο Αρχιεπίσκοπος για την περιουσία της Εκκλησίας που έχει απομείνει - από τη στιγμή που δεν θα διακοπεί η μισθοδοσία του κλήρου - είναι να επιστρέφει στον λαό με έργα πρόνοιας και φιλανθρωπίας. «Οπως είδαμε μέχρι τώρα, το 96% αυτής της περιουσίας σχεδόν λεηλατήθηκε ή εξυπηρέτησε μερικούς "καταφερτζήδες" και "τσαρλατάνους" που δυστυχώς καπηλεύθηκαν τα ιερά. 

Διασώζεται μόνο το 4% αυτής της περιουσίας (...). Αυτό το υπόλοιπον της περιουσίας μας να αξιοποιηθεί καταλλήλως, ευπρεπώς και με διαφάνεια. Τα προϊόντα από αυτή την αξιοποίηση θα προορίζονται σε έργα διακονίας και φροντίδος των ευπαθών ομάδων της κοινωνίας μας και την εξυπηρέτηση του ανθρώπινου προσώπου. Ως Αρχιεπίσκοπος αυτής της χώρας, αυτήν την δεύτερη πρόταση έχω να παρουσιάσω».

Η ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ ΜΟΝΗ ΠΕΤΡΑΚΗ

Δώδεκα σελίδες αφιερώνει στο βιβλίο του ο κ. Ιερώνυμος με στόχο να δείξει ότι η Μονή Πετράκη στην Αθήνα έχει αδικηθεί από την Πολιτεία. «Το πλέον αδικημένο Μοναστήρι της Πατρίδας μας από την Πολιτεία και την Εκκλησία είναι αυτό της Ιεράς Μονής Πετράκη Αθηνών (...). Η Ιερά Μονή ανταποκρίθηκε μετά την Παλιγγενεσία στις τότε ανάγκες με αθρόες προσφορές, που συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανασυγκρότηση της πόλεως των Αθηνών και της ευρύτερης περιοχής με παροχές δωρεές και εξυπηρετήσεις». Επειτα παραθέτει κατάλογο μερικών από τις προσφορές της Μονής - 68 στον αριθμό - προς την Πολιτεία, ιδρύματα, δήμους. Σε άλλο σημείο ο Μακαριώτατος αναφέρει και μια δωρεά 319 στρεμμάτων που έκανε η Μονή Πετράκη το 1978 προς το Ιδρυμα Σωτηρία (νοσοκομείο Σωτηρία) για την ανέγερση νέας νοσηλευτικής μονάδας.

Οπως λέει, το 1980 το Δημόσιο με συμβόλαιο παραχώρησε υπό όρους στο Παν. Αθηνών την έκταση για την ανέγερση νέας νοσηλευτικής μονάδας που θα στέγαζε τα νοσοκομεία  Αρεταίειο,  Αιγινήτειο,  Ιπποκράτειο. Στο συμβόλαιο υπήρχαν οι όροι στη νοσηλευτική μονάδα να διατεθεί υπέρ της Εκκλησίας εις το διηνεκές ποσοστό 5% του συνόλου των κλινών για να νοσηλεύονται κληρικοί παντός βαθμού και μοναχοί. «Πέρασαν από τότε τριάντα ολόκληρα χρόνια χωρίς να γίνει κάτι. Δεν είναι υποχρέωση της Ιεράς Μονής Πετράκη να ζητήσει την επιστροφή της περιουσίας της;». 

Τέλος πρέπει να σημειωθεί πως πρέπει να διαβαστεί με μεγάλη προσοχή από το βιβλίο το Κεφάλαιο «Τι μπορούσε να κάνει η εκκλησία και δεν το έκανε και ποιοι την εμπόδισαν;», όπου μεταξύ άλλων γράφει ο Αρχιεπίσκοπος: Πολλά θά μπορούσε νά κάνει η Εκκλησία ακόμη, εάν είχε τά ανάλογα χρήματα καί τήν αμέριστη συμπαράσταση της Πολιτείας. Πολλές φορές μας καταλαμβάνει πικρία, εάν σκεφτούμε τί έχει δώσει η Εκκλησία στήν Πολιτεία γιά τό λαό μας καί ποιά ήταν η συμπεριφορά των κρατούντων απέναντι σ Αυτήν. 

Τέλος αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά στοιχεία από τό άρτι κυκλοφορήσαν βιβλίο του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου υπό τόν τίτλο «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ  ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ». Πρώτα πρώτα τονίζεται βαθιά άγνοια των κρατούντων καί άλλων πολλών Ελλήνων καί ξένων γύρω από  τά οικονομικά της Εκκλησίας. Νομίζουν πώς η Εκκλησία έχει αμύθητη περιουσία, ενώ πραγματικότητα είναι ότι τά σημερινά διαθέσιμα χρήματα του Κεντρικού Οργανισμού της Εκκλησίας επαρκούσαν μέχρι τόν περασμένο Δεκέμβριο του 2011. Καί τό πρώτο πρόβλημα πού αναφύεται είναι μέ τήν πληρωμή των διακοσίων περίπου υπαλλήλων, πού μισθοδοτούνται από τόν Εκκλησιαστικό Οργανισμό.  

Δέν είναι μόνο η ηθελημένη η μή άγνοια των κρατούντων, αλλά καί τό ότι «πολλοί δημοσιογράφοι καί διάφορα Μ.Μ.Ε., ενώ έχουν τίς δυνατότητες νά προσεγγίσουν τό θέμα μέ αντικειμενικότητα καί νά εκφράσουν τήν αλήθεια, προτιμούν τό δρόμο της ανεξέλεγκτης φαντασίας, επιδίδονται στό άθλημα της καχυποψίας καί της ανειλικρίνειας καί κάνουν λόγο γιά θησαυρούς καί πακτωλούς χρημάτων, πού δήθεν κρύπτονται αυτάρεσκα καί εγωιστικά σέ εκκλησιαστικά θησαυροφυλάκια». Ακόμη καί διακεκριμένοι επιστήμονες, αγνοώντας τήν σημερινή Εκκλησιαστική κατάσταση, προτείνουν δήμευση της Εκκλησιαστικής περιουσίας, παύση της μισθοδοσίας τού κλήρου καί πολλά άλλα. Ντόπιες καί ξένες εφημερίδες αναμασούν τά μυθεύματα γιά τεράστια περιουσία της Εκκλησίας. Από της συστάσεως του Ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα τό 96% της Εκκλησιαστικής περιουσίας έχει παραχωρηθεί, δημευθεί καί απαλλοτριωθεί από τό κράτος, χωρίς ουσιαστικές αποζημιώσεις. Στό βιβλίο του Μακαριωτάτου υπάρχουν λεπτομερείς πίνακες εκατοντάδων εκκλησιαστικών αγροτικών κτημάτων άνευ καταβολής αποζημιώσεων μέχρι σήμερα

 Όλες αυτές οι δημεύσεις, παραχωρήσεις και απαλλοτριώσεις υπόβαθρο είχαν τή μισθοδοσία του κλήρου. Θά μπορούσαμε νά πούμε πώς μισθοδοσία των κληρικών μας αγοράστηκε μέ βαρύτατο λύτρο καί τίμημα. Εδώ δέν πρέπει νά παραβλέψουμε καί τά δικά μας, δηλ. της Εκκλησιαστικής διοικήσεως λάθη. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές προσφορές της Ιεράς Μονής Πετράκη, όπου καί ευρισκόμεθα, ως δείγματα καλής θελήσεως της Εκκλησίας πρός τό κράτος. Παραχωρήθηκαν εκτάσεις γιά τό στρατωνισμό του Ελληνικού στρατού (όπου είναι σήμερα Εθνική Πινακοθήκη). Η έκταση όπου είναι σήμερα τό Ναυτικό νοσοκομείο, ο Ανδριάντας του Βενιζέλου, τό Μέγαρο μουσικής, η Αμερικανική πρεσβεία, η Πλατεία Στέγη Πατρίδος, τό Πολεμικό μουσείο, η Μαράσλειος Ακαδημία, τό Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, τό Πολυτεχνείο, η Ακαδημία Αθηνών, η Εθνική βιβλιοθήκη, τό Αρεταίειον Νοσοκομείο, τό Νοσοκομείο Παίδων, τό Νοσοκομείο Σωτηρία, έκταση 250 στρεμμάτων στό Γουδί πρός εξυπηρέτηση στρατιωτικών αναγκών, η Γεννάδιος Βιβλιοθήκη, τό Μετσόβειον Πολυτεχνείο κ.α.

Ας δούμε από τή μεγάλη περιουσία της Εκκλησίας τί έχει απομείνει. Γενικό Σύνολο Δασών καί Δασικών εκτάσεων 224.416,924 στρέμματα καί Γενικό Σύνολο χορτολιβαδικών εκτάσεων 7.552.628 στρέμματα. Χιλιάδες στρέμματα είναι δάση, πού δέν μπορούν να αξιοποιηθούν. Άξιον παρατηρήσεως είναι τά δεσμευμένα ακίνητα από τό κράτος, πού εάν απεγκλωβίζονταν, θά παρείχαν τή δυνατότητα νά τά  αξιοποιήσει η Εκκλησία καί νά διαθέσει τά προϊόντα χρήματα σέ έργα αγάπης καί φιλανθρωπίας. Έχουν δεσμευθεί  π.χ. στήν περιοχή Βουλιαγμένης συνολική επιφάνεια 603.263,68 τ.μ. μέ συνολική αντικειμενική αξία 347.739.914,40 ευρώ. 

Στήν περιοχή των Αθηνών συνολική επιφάνεια 16.314,52 τ.μ. μέ συνολική αντικειμενική αξία 32.234.881,25 ευρώ. Στήν περιοχή Θεσσαλονίκης συνολική επιφάνεια 3.861,46 τ.μ. μέ συνολική αντικειμενική αξία 7.381.946,53 ευρώ. Εάν απεδεσμεύοντο όλα αυτά, τότε η Εκκλησία θά είχε στά χέρια της μιά οικονομική άνεση γιά τά καλά της έργα. 

  Πάντοτε δίδονται υποσχέσεις πώς θά τακτοποιηθεί τό ζήτημα, αλλά παραμένουν μόνον υποσχέσεις, χωρίς νά υλοποιηθούν ποτέ. Επειδή κατά κανόνα ακούγεται πώς η Εκκλησία φοροδιαφεύγει η είναι ο μοναδικός στήν Ελλάδα θεσμός πού απαλλάσσεται σκανδαλωδώς, οι οικονομικές υπηρεσίες της Εκκλησίας μας, μας πληροφορούν πώς τό 2011 κατεβλήθησαν φόροι κ μέρους της Ε.Κ.Υ.Ο καί των ιερών Μητροπόλεων (Μονές, Εκκλησιαστικά Ιδρύματα, Ενορίες)  ύψους 12.584.139,92 ευρώ. Αναλυτικότερα πληρώνουμε τούς εξής φόρους: 

1/ Φόρο επί των κατ έτος μισθωμάτων, πού εισπράττει τό Κράτος από ακίνητα, μέ συντελεστή 20% επί της αξίας τους.

2/Συμπληρωματικό φόρο επί των εισοδημάτων από οικοδομές καί εκμισθώσεις γαιών, μέ συντελεστή 3,6%.

3/Προκαταβολή  του φόρου (γιά τό επόμενο έτος), μέ συντελεστή 55% επί της αξίας του παραπάνω συμπληρωματικού φόρου 3‰. 

4/Φόρο επί της ακίνητης περιουσίας, μέ συντελεστή 3% επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων (εκτός αν πρόκειται γιά οικοδομήματα λατρευτικής, θρησκευτικής η κοινωφελούς χρήσεως π.χ.  I. Ναοί, γηροκομεία, χώροι συσσιτίων). 

5/Φόρο επί των κληρονομιών καί δωρεών, μέ συντελεστή 0,5% επί της αξίας των δωρηθέντων.  

6/Χρέος χαρτοσήμου καί δικαιώματα ΟΓΑ συνολικού ποσοστού 2,40% επί χρηματικής παροχής πιστών πρός τούς  Ι. Ναούς λόγω ιεροπραξιών.  

Επίσης τά  νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας παρακρατούν καί αποδίδουν στίς Δ.Ο.Υ. τά  παρακάτω φορολογικά  έσοδα:  

1/Φόρο μισθωτών υπηρεσιών γιά τούς εκκλησιαστικούς ύπαλλήλους καί συνεργάτες τους, πού αμείβονται από τόν προϋπολογισμό τους.  

2/Φ.Π.Α. μέ τούς προβλεπόμενους συντελεστές γιά υπηρεσίες καί αγαθά.  

3/Φόρο εισοδήματος μέ συντελεστή 8% σέ όλα τά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών.  

4/Φόρο εισοδήματος μέ συντελεστή 4% σέ όλα τά δελτία αποστολής αγαθών καί μέ συντελεστή 1% γιά τά υγρά καύσιμα. 

Η Εκκλησία δέ ζήτησε ποτέ άνιση μεταχείριση εν σχέσει μέ τά άλλα θρησκεύματα καί δόγματα καί μέ τούς υπόλοιπους φορολογούμενους μή κερδοσκοπικούς οργανισμούς της χώρας. 

Για την Αντιγραφή
Voiotosp.blogspot.com



 





ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

H ΔΙΣ απεδέχθη την παραίτηση του Μεσσηνίας
Χρυσοστόμου από τους διαλόγους

Συνήλθε σήμερα Δευτέρα, 5 Μαρτίου 2012, στην πρώτη Συνεδρία Της για το μήνα Μάρτιο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

 Κατά την σημερινή Συνεδρία :

–  Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά
της Εξουσιοδοτήσεως.

– Απεδέχθη την παραίτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, ως Μέλους των Συνοδικών Επιτροπών Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων, Παρακολουθήσεως Ευρωπαϊκών Θεμάτων, και ως Εκπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Μικτή Επιτροπή Διαλόγου μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και στην Επισκοπική Συνέλευση των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της Ευρώπης.

Κατόπιν αυτού, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος όρισε:

α. Στην Συνοδική Επιτροπή Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, Μέλος τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Γρηγόριο Παπαθωμά, Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

β. Στην Συνοδική Επιτροπή Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων, Μέλος τον Ελλογιμώτατο κ. Χαράλαμπο Παπαστάθη, Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
 
γ. Στην Ειδική Συνοδική Επιτροπή Παρακολουθήσεως Ευρωπαϊκών Θεμάτων, Μέλος τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα.

 δ. Στην Μικτή Επιτροπή Διαλόγου μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και στη Επισκοπική Συνέλευση των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της Ευρώπης, ως εκπρόσωπο τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Περιστερίου κ. Χρυσόστομο.

– Όρισε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά την Τελετή παρασκευής και καθαγιάσεως του Αγίου Μύρου, κατά την Θεία Λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

–  Ενέκρινε τον κατάλογο των δικαιούχων του επιδόματος για το τρίτο τέκνο στη Θράκη, για το δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2012. Οι οικογένειες που θα λάβουν το επίδομα είναι 816 και το ποσό ανέρχεται στα 163.200,00 .

Τέλος η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου