01 Φεβρουαρίου, 2012

ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ: ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ;



Eνα από τα μεγαλύτερα ψυχικά νοσήματα κυρίως στην εποχή μας είναι η παιδεραστία, είναι από τα πιο άρρωστα και ταυτόχρονα, βίαια τραύματα για μία παιδική ψυχή, αφού μπορεί να προκαλέσει πολλά ψυχολογικά προβλήματα, εμμονές, φοβίες και να σταματήσει την ομαλή εξέλιξη ενός παιδιού και εξαιτίας αυτών να στιγματιστεί αρνητικά για το υπόλοιπο της ζωής του ή να νιώθει κυνηγημένο από σκιές και εφιάλτες ώσπου μεγαλώνοντας θα το οδηγήσουν σε ακραίες λύσεις και τακτικές. Τα κρούσματα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, είναι πάρα πολλά στην χώρα μας. Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει κανείς, παλαιότερα αλλά και πρόσφατα παραδείγματα. Από δασκάλους, καθηγητές, προπονητές σε ομάδες μικρών παιδιών, διασκεδαστές τηλεοπτικών εκπομπών (Φωτούλης) μέχρι και στην εκκλησία έχουμε πολλά περιστατικά.

Με λίγα λόγια η αρρώστια και η σήψη έχουν φτάσει παντού και οι γονείς χωρίς να γνωρίζουν εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε ανθρώπους που υποτίθεται ότι θα τα διδάξουν σωστά, θα τα μορφώσουν ώστε αύριο να γίνουν σωστοί άνθρωποι οι οποίοι θα στηρίζουν ο ένας τον άλλο για να χτιστεί μία εποικοδομητική κοινωνία. Αντί αυτού όμως, συμβαίνει το ανάποδο και τα παιδιά μεγαλώνουν πλέον σε έναν πολύ πιο σκληρό, βίαιο και αποτρόπαιο κόσμο όπου είναι αναγκασμένα να κοιτάνε πίσω τους κάθε φορά που περπατούν στον δρόμο η να φοβούνται την ίδια τους την σκιά, με τα άσχημα συναισθήματα και τα φαντάσματα του παρελθόντος να τους κυνηγούν! Το ζήτημα είναι πολύ μεγάλο σε όλες του τις διαστάσεις από όποια σκοπιά και αν το κοιτάξει κανείς, είτε αυτές είναι πολιτικές είτε είναι κοινωνικές, είτε θρησκευτικές. Από όποια πλευρά και να το κοιτάξουμε όμως η επίλυση του ζητήματος αυτού είναι μία! Μην περιμένουμε να βρούμε τις λύσεις μέσω κάποιας ιατρικής βοήθειας η κάποιου είδους ψυχανάλυσης, ΟΧΙ! 

Οι λύσεις είναι η καταδίκη, η πλήρης απαξίωση, η άμεση ισόβια φυλάκιση των άρρωστων σωματικά και ψυχικά αυτών ανθρώπων όπως φυσικά και ο ευνουχισμός, κοινωνικός ή κυριολεκτικός. Σε κάποιες χώρες (τριτοκοσμικές κυρίως) η παιδεραστία όχι μόνο είναι νόμιμη αλλά θεωρείται απολύτως φυσιολογική. Στην Ολλανδία για παράδειγμα όλοι γνωρίζουμε ότι υπήρχε και κόμμα που επιδίωκε να κατεβάσει τα όρια ηλικίας στην σεξουαλικότητα των παιδιών ώστε να μπορεί ο παιδεραστής να κάνει ήσυχα την δουλειά του. Από την άλλη μεριά έχουμε την μαστροπεία εκτός από την παιδεραστία. Στην Ταϊλάνδη για παράδειγμα την παιδική πορνεία όπου οι αρμόδιοι δηλώνουν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν το θέμα. Στις Ινδίες η εκμετάλλευση ανηλίκων είναι μεγάλη και  λόγω ανάγκης επιβίωσης οι γονείς κλείνουν τα μάτια σ’ αυτή τη ντροπή. Πολλές φορές οι ίδιοι προωθούν τα  παιδιά τους. Μέσα στα πλαίσια της μαστροπείας λοιπόν μπορεί ο κάθε ανώμαλος να εκμεταλλεύεται την κατάσταση! 

Στην χώρα μας όμως δεν θα επιτρέψουμε κάτι τέτοιο! Καμία ανοχή στους παιδεραστές! Από όποια κοινωνική τάξη και αν προέρχεται ο βιαστής μικρών παιδικών ψυχών η πρέπει να είναι η ίδια! Πρέπει να το πολεμήσουμε συθέμελα και να το αλλάξουμε. Οι παιδεραστές πρέπει να τιμωρούνται με την εσχάτη των ποινών να μην μπορέσουν ξανά να κάνουν το άρρωστο, βίαιο και ανώμαλο έργο τους!