21 Ιανουαρίου, 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ Romfea.gr

Αγαπητοί επισκέπται του Ιστολογίου μας,

Σας παραθέτουμε αυτούσιες τις δυο Επιστολές που είδαν το φως της δημοσιότητας των προαναγγελθέντων Μητροπολιτών σχετικά με την υπόθεση του π. Εφραίμ. Εμείς πάντως υπενθυμίζουμε στον Μητροπολίτη Μεσογαίας, ότι είναι πολύ ενωρίς να σκέπτεται την επόμενη μέρα, ώστε έτσι να λιβανίζει από τώρα το Φανάρι, γιατί το θυμίαμα Αγιορείτα π. Νικόλαε εξατμίζεται γρήγορα…… όπως και εσείς πιστεύω θα έπρεπε να γνωρίζετε !

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
________________________

ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ "ROMFEA.GR"
Κ. ΑΙΜΙΛΙΟ ΠΟΛΥΓΕΝΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ Κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ  Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΑΝΤΑ
ΜΕΣΩ ΑΥΤΗΣ ΣΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ
ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Κ. ΝΙΚΟΛΑΟ 21/1/2012.


Αγαπητέ μοι κ. Πολυγένη,

Με ιδιαίτερη προσοχή ανέγνωσα την απάντηση του πολυ-γαπητού μοι εν Χριστώ Αδελφού Σεβ. κ. Νικολάου – εκλεκτού Μέλους της Ιεραρχίας μας και ευρυμαθέστατου - σήμερα το βράδυ στα όσα διετύπωσα περί του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας και απαντώ αμέσως.

1)Προσωπικώς με ικανοποιεί το γεγονός, ότι μέχρι προ ολίγων στιγμών (ώρα 10:00 μ.μ.) τις πτωχές μα συγχρόνως και σκληρές - σκέψεις η δηλώσεις μου έχουν αναγνώσει 13.568 επισκέπτες της αντικειμενικής ηλεκτρονικής εφημερίδος σας.  Η περίπτωση του σεπτού Ιεράρχου μέχρι στιγμής είναι η μοναδική περίπτωση διατυπώσεως αντιρρήσεων. Άρα «οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα», θα απαντούσα στον επιστήμονα των θετικών Επιστημών Αδελφό μου με την ορολογία των μαθηματικών! Μία αντίρρηση = καμμία αντίρρηση!

2)Απορρίπτω απεριφράστως τους ορους «ασυμπάθεια και αυθορμητισμό», τους οποίους εκφέρει περί του προσώπου μου. Οσάκις λέμε τα πράγματα με το όνομά τους δεν φερόμεθα ασυμπαθώς! Αντιθέτως χρησιμοποιούμε τον προφητικό λόγο και εφαρμόζουμε τον λόγο του Κυρίου μας «ήτω δε υμών ο λόγος το ναι, ναι και το ου, ου». Δεν υβρίζουμε, αλλά ορθοτομούμε το λόγο της αληθείας, οταν διαμαρτυρόμεθα για πράξεις η παραλείψεις της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη.

3)Ευτυχώς δεν φιλοδοξούμε να είμεθα υποψήφιοι για τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο των Αθηνών, ώστε να επιζητούμε την εύνοια του Πατριάρχου μας. Άλλοι όμως το πρατ-τουν, για να έχουν την εύνοιά Του.

4)Δεν απεκάλεσα «Μητριά» την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, διότι όντως είναι η μεγάλη Μητέρα στον χώρο της Ορθοδοξίας! Είπα όμως ότι ενίοτε συμπεριφέρεται «ως Μητριά» και θα επιμείνω στον χαρακτηρισμό.

Ερωτώ ευθέως τον Σεβασμιώτατο κ. Νικόλαο να μου απαντήσει: Ήταν άραγε συμπεριφορά αδελφική, ήταν συμπεριφορά «μητρική», ολη εκείνη η προ τινων ετών μεσαιωνική και μακάβρια τελετή του Φαναρίου κατά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου; Δώστε μου, Σεβασμιώτατε, μια άλλη ορολογία και θα σας φιλήσω τα πόδια!

5)Το...... Φανάρι το έκανε υπογραμμίζοντας τα δικαιοδο-σιακά του δικαιώματα» γράφει ο Σεβασμιώτατος. Λησμονει όμως, η και ηθελημένως παραβλέπει, τον συλ-λογισμό μου ότι ο π. Εφραίμ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΙΚΕΙ ΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Άρα δεν σημειώθηκε επέμβαση των παραγόντων της Ρωσσικής Εκκλησίας στα εσωτερικά ζητήματα είτε του Αγίου Όρους, είτε του Οικουμενικού Πατριαρχείου! Η Δήλωση του Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου ήταν έκφραση συμπαθείας προς τον ΑΝΘΡΩΠΟ Εφραίμ και όχι προς τον Ηγούμενο!

6) Λυπούμαι, αλλά δεν θα συμφωνήσω ούτε και με τον ισχυρισμό του επιστολογράφου σας, ότι δηλ. «είναι αλήθεια ότι ο Γέροντας Εφραίμ........ αξίζει τη συμπαθειά μας και δόξα τω Θεώ δεν του την εστέρησε καμμία εκκλησία». Όντως μόνον η Προϊσταμένη του εκκλησιαστική Αρχή, δηλ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν είπε ένα λόγο συμπαθείας για τον π. Εφραίμ. Εμείς, λοιπόν, αυτό ακριβώς στιγματίσαμε.

7) Συμπερασματικά: Ο Σεβ. Αδελφός μου ΔΕΝ κατώρθωσε να με πείσει, ότι έσφαλα στους ισχυρισμούς μου! Δεν ανέγνωσα επιχειρήματα! Δεν προσκόμισε παραδείγματα! Αλλά ούτε επίσης και ένα ισχυρό λόγο της ιδικής του συμπαθείας ανέγνωσα στο κείμενό του για ένα αδελφό μας Κληρικό, που τον συνέλαβαν «ως ληστήν» και τον ωδήγησαν στον Κορυδαλλό κατά την παραμονή της Μεγάλης Εορτής της Χριστιανωσύνης! Εξ όσων γνωρίζω, επικειμένης της μεγάλης αυτής εορτής, συνήθως απο-νέμεται χάρις σε καταδίκους. Τέτοια μέρα δεν γίνονται εισαγωγές στης φυλακής τα σίδερα!

8) Δηλώνω προς κάθε κατεύθυνση, ότι με αγαθό κίνητρο της καρδίας μου γράφω και καυτηριάζω κατά καιρούς, όσα κατά την κρίση είναι στραβά και ανάποδα. Είμαι αμαρτωλός και τρισάθλιος! Αλλά προσπαθώ να διατηρώ καθαρή την όρασή μου και αδούλωτη την καρδιά μου. Προσκυνώ τον Ιησού Χριστό και μόνο! Προσκυνώ τον Κτίστη και όχι την κτίση και τα κτίσματα! Όσοι, λοιπόν, αγαπάμε τους υψηλά ισταμένους, πρέπει να τους λέμε την αλήθεια! Οι κολακείες και τα λιβανίσματα δεν αρμόζουν στον Ιεράρχη, ο οποίος πρέπει «να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας»! Γι αυτό η γνώμη του Σεβασμιωτάτου κ. Νικολάου «είναι σεβαστή μεν, αλλ ουχί ασπαστή»! 

Οφείλουμε, λοιπόν, σεβασμό στο Φανάρι και τους εκεί εκλεκτούς Παράγοντες, αλλά όχι κολακεία και «κουκούλωμα»! ΝΑΙ ! στο Άγιο Φανάριο ! ΟΧΙ στο Άγιο Κοράνιο !

Με περισσή αγάπη εν Χριστώ

  Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

________________________


ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ 
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ «ROMFEA.GR» 
Κ. ΑΙΜΙΛΙΟ ΠΟΛΥΓΕΝΗ ΤΟΥ  ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ 
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ  ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ 20/1/2012




Αγαπητέ κ. Πολυγένη,

Πριν από λίγες μέρες, πολύ συνετά φερόμενος, αρνηθήκατε να δημοσιεύσετε στην ιστοσελίδα σας επιστολή κάποιου σοβαρού ιεράρχου (σημείωση Romfea.gr - δεν λάβαμε κάποιο σχετικό κείμενο), γραμμένη με συναισθηματικό παρορμητισμό εναντίον του προφυλακισθέντος γέροντος Εφραίμ. Προς μεγάλη μας όμως έκπληξη, είδαμε στη Romfea.gr δημοσιευμένη επιστολή άλλου σεβαστού ιεράρχου έντονα κριτική για το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, γραμμένη και αυτή, ας μου επιτραπεί να πω, με ασυμπάθεια και παρορμητισμό. Έχω την εντύπωση ότι δεν βοηθεί η αναπαραγωγή στενόκαρδων κειμένων, γιατί δυστυχώς ούτε την αλήθεια εκφράζει ούτε την ενότητα υπηρετεί.   Είναι σκληρό και άδικο να αποκαλείται το Πατριαρχείο μας μητρια και μάλιστα σε αντιδιαστολή με την Εκκλησία της Ελλάδος. Είναι λάθος να συγκρίνονται οι δύο εκκλησίες και μάλιστα δίχως ψυχραιμία και έλεος. Τα δύο ανακοινωθέντα στα οποία αναφέρεται ο πολιός ιεράρχης δεν έχουν γραφεί για να αποδείξουν ανταγωνιστικά τη μητρότητα των εκκλησιών – ποιά είναι η καλύτερη μητέρα - αλλά για να καταδείξουν συμπληρωματικά την εκκλησιαστικότητά τους - ότι είναι αμφότερες ζωντανές εκκλησίες. Και το μεν Φανάρι το έκανε υπογραμμίζοντας τα δικαιοδοσιακά του δικαιώματα και έχοντας μπροστά του την ιστορική και οικουμενική αποστολή του, η δε Εκκλησία της Ελλάδος τονίζοντας την ποιμαντική ευθύνη της απέναντι στους σκανδαλιζόμενους πιστούς της. Όσο για την εκκλησιαστική μητρότητα, αυτή δεν αποτυπώνεται απόλυτα σε ένα ανακοινωθέν, αλλά διαφαίνεται μέσα από την πληρότητα μιας ζωής και μαρτυρίας. Η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως είναι και μητέρα που ιστορικά γεννά και μάνα που οικουμενικά αγκαλιάζει. Είναι ο,τι ιερότερο διαθέτουμε ως πνευματική παρακαταθήκη. Είναι αλήθεια ότι ο γέροντας Εφραίμ ευρισκόμενος στη φυλακή αξίζει τη συμπάθειά μας• και δόξα τω Θεώ δεν του την στέρησε καμμία εκκλησία. Αλλά και το Φανάρι που ιστορικά σηκώνει τον σταυρό του και διαχρονικά βιώνει το δεσμά του αξίζει λιγότερο τον σεβασμό και την κατανόησή μας; 

Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικόλαος

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ


Ελλάδα

Αυτοσχέδιο εμπρηστικό μηχανισμό, που αποτελείτο από τέσσερα γκαζάκια, τοποθέτησαν άγνωστοι τα ξημερώματα του Σαββάτου στην είσοδο του γραφείου Οικονομικής Διαχείρισης του υπουργείου Πολιτισμού, στην οδό Μετσόβου 33.

Αντιμέτωπη με την σκληρή στάση του ΔΝΤ ήρθε το απόγευμα της Παρασκευής η κυβέρνηση, κατά τη συνάντηση του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου με τους επικεφαλής της τρόικας, καθώς ο Πολ Τόμσεν διατύπωσε την άποψη ότι παρά το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, το 2020 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα φτάνει το 150% του ΑΕΠ, δηλαδή 60 δισ. ευρώ περισσότερο από τον εκτιμώμενο στόχο με βάση το σημερινό ΑΕΠ. Η εξέλιξη αυτή ίσως φέρει νέα εμπλοκή στο PSI.

Επτά από τους πρώτους 13 κατηγορούμενους για συμμετοχή σε τέσσερα κυκλώματα τοκογλυφίας, εκβίασης, απάτης και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες προφυλακίστηκαν, μετά την απολογία τους ενώπιον του γ' τακτικού ανακριτή Θεσσαλονίκης. Οι υπόλοιποι έξι, μεταξύ των οποίων δύο δικηγόροι και ένας εφοριακός, αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους και καταβολή εγγυήσεων έως 300.000 ευρώ. Η διαδικασία των απολογιών θα συνεχιστεί το Σαββατοκύριακο και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα.

Μετ' εμποδίων πραγματοποιούνται σήμερα, Σάββατο, οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν σε πολλές θαλάσσιες περιοχές και φτάνουν τοπικά έως και τα 9 μποφόρ. Από τον Πειραιά και τη Ραφήνα δεν θα εκτελεστούν τα πρωινά δρομολόγια των πλοίων για τις Κυκλάδες, ενώ δεν εκτελούνται τα δρομολόγια από τον Αργοσαρωνικό για τη Σαλαμίνα. Στην πορθμειακή γραμμή Ηγουμενίτσα-Κέρκυρα τα δρομολόγια γίνονται μόνο με πλοία κλειστού τύπου.

Στο Μέγαρο Μαξίμου βρέθηκαν οι επικεφαλής του κλιμακίου της τρόικας, πραγματοποιώντας την πρώτη τους συνάντηση με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων για το νέο πακέτο στήριξης. Μετά τη συνάντηση δεν έγιναν δηλώσεις. Εντούτοις, σύμφωνα με πληροφορίες, σκληρή στάση τήρησε στη διάρκεια της συνάντησης η πλευρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία ζητά άμεσες αλλαγές σε όλα, όπως στα θέματα των μειώσεων των μισθών και των επικουρικών συντάξεων.

Κόσμος

Την ώρα που ο Αραβικός Σύνδεσμος ξεκινά τις συζητήσεις για το αν θα συνεχιστεί η αποστολή του στη Συρία, εν μέσω της κλιμακούμενης βίας, ο Λευκός Οίκος εκτιμά ότι η κυβέρνηση Άσαντ χάνει τον έλεγχο της χώρας και η πτώση της είναι πλέον αναπόφευκτη. Οι υπουργοί Εξωτερικών του Αραβικού Συνδέσμου συνέρχονται την Κυριακή στο Κάιρο και εάν υπάρξει συμφωνία ενδέχεται να προστεθούν πολλοί περισσότεροι παρατηρητές.

Σε αναμέτρηση κυρίως μεταξύ δύο υποψηφίων για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων έχουν μετατραπεί οι προκριματικές εκλογές που διεξάγονται σήμερα, Σάββατο, στη Νότια Καρολίνα, με τον πρώην κυβερνήτη της Μασαχουσέτης Μιτ Ρόμνεϊ να έχει να αντιμετωπίσει κυρίως τον πρώην πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Νιούτ Γκίνγκριτς. Ο νικητής αυτών των εκλογών πιθανότατα θα κρίνει ποιος θα λάβει το χρίσμα και θα αναμετρηθεί με τον Μπαράκ Ομπάμα στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.

Πολλαπλές εκρήξεις στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον επτά άτομα και τραυμάτισαν δεκάδες στην πόλη Κάνο της βόρειας Νιγηρίας σε μία σειρά βομβιστικών επιθέσεων που οι Αρχές θεωρούν ότι ήταν συντονισμένες. Ανάμεσα στους στόχους ήταν τέσσερα αστυνομικά τμήματα, η έδρα της Υπηρεσίας Κρατικής Ασφάλειας, καθώς και τα γραφεία διαβατηρίου και μετανάστευσης. Οι Αρχές επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας στην πόλη, ενώ υπό το φόβο νέων επιθέσεων αναβλήθηκαν οι διαδηλώσεις που είχαν προγραμματιστεί για σήμερα, Σάββατο στο Λάγος. Την ευθύνη των επιθέσεων ανέλαβε η εξτρεμιστική ισλαμιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ με ανακοίνωσή της.

Ο χρόνος εξαντλείται για την αποφυγή μίας καταστροφικής στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράν που θα έσπερνε πόλεμο και χάος στη Μέση Ανατολή, δηλώνει ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και καλεί τη Ρωσία και την Κίνα να στηρίξουν την επιβολή νέων κυρώσεων για να αναγκαστεί η Τεχεράνη να διαπραγματευτεί επί του αμφιλεγόμενου πυρηνικού της προγράμματος. Η δήλωση-προειδοποίηση του Νικολά Σαρκοζί ήρθε λίγο πριν από την ανακοίνωση της «Ομάδας των Έξι», όπου γίνεται λόγος για την επανάληψη των «παγωμένων» διαπραγματεύσεων με το Ιράν.

Η μαζική διαμαρτυρία την εβδομάδα που πέρασε κατά των νόμων SOPA και PIPA οι οποίοι απειλούν την ακεραιότητα του Ίντερνετ φαίνεται ότι έφερε τελικά αποτέλεσμα με την απόσυρση του νόμου PIPA από την αμερικανική Γερουσία. Ωστόσο την ίδια ώρα το κλείσιμο της ιστοσελίδας ανταλλαγής αρχείων Megaupload έχει επισύρει την οργή εκατομμυρίων χρηστών και οδήγησε τους Anonymous σε κυβερνοπόλεμο κατά δεκάδων ιστοσελίδων.

Οικονομία

H συμφωνία για την ανταλλαγή ομολόγων, με στόχο την απομείωση της αξίας του ελληνικού χρέους που διακρατούν, πλησιάζει στην ολοκλήρωσή της, τονίζεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε τα ξημερώματα του Σαββάτου το IIF, το οποίο καλεί όλες τις πλευρές να δράσουν «αποφασιστικά» ώστε να οριστικοποιηθεί. Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και σήμερα, Σάββατο. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να δημιουργήσουν νέα εμπλοκή στη διαπραγμάτευση οι δυσοίωνες προβλέψεις που διατυπώθηκαν από το ΔΝΤ σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Κορυφώνονται οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων των ιδιωτών πιστωτών για το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, με τις πληροφορίες να συγκλίνουν πως οι δύο πλευρές βρίσκονται κοντά σε συμφωνία. Μαραθώνια συνάντηση είχε ο επικεφαλής του IIF με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών στο Μέγαρο Μαξίμου.

Με μικρές μεταβολές και μεικτά πρόσημα έκλεισαν την Παρασκευή οι χρηματιστηριακοί δείκτες στη Νέα Υόρκη, με τις τραπεζικές μετοχές να συνεχίσουν την άνοδο των προηγούμενων συνεδριάσεων και τις τεχνολογικές να καταγράφουν κέρδη μετά τις - ανάμεικτες - εταιρικές ειδήσεις της ημέρας. Υποχώρηση από τα υψηλά πενταμήνου για τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια.

Αθλητισμός

Στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα ανέβηκε η Γκλάντμπαχ, που επικράτησε της πρωτοπόρου Μπάγερν Μονάχου με 3-1 σε αναμέτρηση για την 18η ημέρα της bundesliga, που είναι και η πρώτη αγωνιστική μετά τη χειμερινή διακοπή.

Με γκολ του Σύρου από το πρώτο μόλις λεπτό της συνάντησης, ο Θρασύβουλος νίκησε στη Φυλή το Βύζαντα Μεγάρων με 1-0, στην αναμέτρηση που άνοιξε την αυλαία της 12ης αγωνιστικής στη Β΄ Εθνική κατηγορία.

Η premier league επανέρχεται δριμύτερη με δύο σούπερ ντέρμπι στην αγωνιστική του επόμενου τριημέρου. Αρσεναλ-Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μάντσεστερ Σίτι-Τότεναμ διασταυρώνουν τα ξίφη τους, την ώρα που Ρεάλ και Μπαρτσελόνα επιστρέφουν το βλέμμα τους στην primera division μέχρι τη μεταξύ τους ρεβάνς για το Κύπελλο.


ΓΕΡΜΑΝΙΑ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (Α΄ ΜΕΡΟΣ)



... οι βάρβαροι άνθρωποι, οι οποίοι κατέβασαν την όμορφη Ευρώπη από την «πλάτη» του Διός και την έβγαλαν στην «βίζιτα». Οι ανάξιοι Ευρωπαίοι, οι οποίοι το 1945 την «γκρέμισαν» από τον «Όλυμπο» και το 2012 την παρέδωσαν σαν «δουλικό» στους Φοίνικες τοκογλύφους.

Η ιστορία στη λειτουργία τής κατανόησής της μοιάζει πολύ με τη γεωγραφία. Η ευκολία στην αντίληψη της ουσίας τους εξαρτάται από την "απόσταση" που βλέπει κάποιος τα δεδομένα τους. Εξαιτίας αυτής της ιδιομορφίας προκύπτουν και τα διάφορα παράδοξα που τις αφορούν ...Τα κοινά παράδοξα. Μπορεί κάποιος με ελάχιστα δεδομένα να κατανοήσει τα πάντα και με άπειρα δεδομένα να μην μπορεί να κατανοήσει το παραμικρό. Αυτό, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, είναι κάτι που ισχύει. Μπορεί ένας απλός άνθρωπος με ελάχιστη γνώση να κατανοεί πλήρως την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας και ένας ιστορικός επιστήμων με άπειρη γνώση να βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση.

Εδώ ακριβώς έχει νόημα η σύγκριση της ιστορίας με τη γεωγραφία. Μπορεί, για παράδειγμα, ακόμα και ένας παντελώς άσχετος άνθρωπος να δει έναν παγκόσμιο χάρτη και να "κατανοήσει" τι σημαίνει γεωγραφικά μια τεράστια απόσταση, όπως αυτή μεταξύ Πεκίνου και Αθήνας και την ίδια ώρα μπορεί κάποιος με άπειρες γνώσεις να χαθεί μέσα σε ένα αστικό δάσος εντός του Πεκίνου ...Να μην το αντιλαμβάνεται στην ολότητά του, γιατί μπορεί να μην έχει το μέσον ν’ αλλάξει επίπεδο ...Το μέσον του χάρτη στην προκειμένη περίπτωση.

Απλά πράγματα. Αν κάποιος περιπατητής κοιτάζει τα πόδια του, γνωρίζει με απόλυτη "ακρίβεια" πού πατάει, αλλά δεν βλέπει πού πηγαίνει. Γνωρίζει τα "κύτταρα" της γεωγραφίας αλλά αγνοεί τον "οργανισμό" της. Γνωρίζει τα "δένδρα", αλλά δεν βλέπει το "δάσος". Όλοι οι υπερυπολογιστές του κόσμου δεν φτάνουν, για ν’ "αποθηκεύσουν" τα δεδομένα που υπάρχουν σε μία βήμα προς βήμα ανάλυση της διαδρομής μεταξύ της Αθήνας και του Πεκίνου και την ίδια ώρα και για τον ίδιο σκοπό αρκεί μία χαρτοπετσέτα, για ν’ αποτυπώσει κάποιος τα βασικά δεδομένα αυτής της διαδρομής. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση της ιστορίας. Με τις κατάλληλες πέντε κουβέντες μπορεί κάποιος να καταλάβει πράγματα, τα οποία δεν θα τα ανακαλύψει μόνος του ακόμα κι αν "καταπιεί" ολόκληρες βιβλιοθήκες.
_____________

Αύριο η συνέχεια

ΤΟΥΡΚΙΑ: To «οικονομικό θαύμα» - φούσκα σε οριακό σημείo -- Φανταστικούς εχθρούς (!) βλέπει ο Ερντογάν


O πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, επιτέθηκε σ’ ένα νέο εχθρό. Αποκάλυψε ότι το «λόμπι του επιτοκίου εργάζεται και μας επιτίθεται αυτή στιγμή», πιέζοντας την κυβέρνηση για υψηλότερα επιτόκια. «Δεν θα επιτρέψουμε, πρόσθεσε, να εργάζονται με άνεση, επειδή η επιτυχία τους σημαίνει περιορισμό της κατανάλωσης των πολιτών της χώρας».

Οι δηλώσεις αυτές δεν αιφνιδίασαν όποιους παρακολουθούν την οικονομία, ούτε όσους μελετούν τη ρητορική Ερντογάν. Επειτα από περίοδο ισχυρής ανάπτυξης, ο πληθωρισμός έκλεισε το έτος με ποσοστό-ρεκόρ τριετίας, στα 10,5%. Στα τέλη Νοεμβρίου, που είναι τα τελευταία στοιχεία που έχουμε, το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών αυξήθηκε κατά 77% και ξεπέρασε τα 70,2 δισ. δολ., δηλαδή πάνω από 10% του ΑΕΠ. Η εξέλιξη αυτή πραγματοποιήθηκε παρά την άνοδο εξαγωγών κατά 20% σε σχέση με το ενδεκάμηνο του 2010, που συνοδεύεται όμως από αύξηση των εισαγωγών κατά 35%. 

Η Τουρκία δεν είναι πια ελκυστικός προορισμός για εισαγωγή ξένων κεφαλαίων. Ισως και ως αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης, το ισοζύγιο κεφαλαίων από πλεόνασμα 9,1 δισ. δολ., μετατράπηκε σε έλλειμμα 6,5 δισ. δολ., το 11μηνο του 2011. Η φυγή ξένων κεφαλαίων οδήγησε σε πτώση της λίρας και η κυβέρνηση αποδίδει τον πληθωρισμό στην πτώση του νομίσματος, ενώ μάχεται φανταστικούς εχθρούς όπως το «λόμπι των επιτοκίων».

Η κυβέρνηση Ερντογάν επηρεάζεται από τις δοξασίες του Κορανίου, σύμφωνα με τις οποίες ο τόκος είναι τοκογλυφία (χρησιμοποιείται η ίδια λέξη, ρίμπα) και θεωρείται κατάρα. «Οσοι κερδίζουν από τον τόκο θα σηκωθούν (από τον τάφο τους) ζαλισμένοι σαν να τους κτύπησε ο διάβολος. Καταραμένος όποιος εισπράττει, πληρώνει ή είναι μάρτυρας σε συναλλαγές με τόκο» (Κοράνι. Αποσπάσματα από το δεύτερο βιβλίο El-Bakara).

Σε σύγχρονη οικονομική ορολογία, η πίστη αυτή εκφράστηκε από την τουρκική κυβέρνηση με αποφυγή των πραγματικών επιτοκίων, δηλαδή τα επιτόκια πάνω από τον πληθωρισμό. Η κεντρική τράπεζα της χώρας στήριζε το εθνικό νόμισμα με παρέμβαση, άρα πωλήσεις δολαρίων, με συνέπεια να μειωθούν τα συναλλαγματικά αποθέματα. Εφθασαν σε 6,3 δισ. δολ. τον Νοέμβριο του 2011, από 13,1 δισ. δολ. το 2010.

Παράλληλα, το επιτόκιο της κεντρικής τράπεζας διατηρήθηκε χαμηλά, περίπου στο 6%, με στόχο υποτίθεται να… μειωθεί ο πληθωρισμός. Στις περισσότερες κατηγορίες δανείων, τα επιτόκια συγκρατήθηκαν στο επίπεδο του πληθωρισμού, ώστε να μην υπάρχουν «καταραμένα» κέρδη και ο «λαός να κερδίζει από την εργασία του».

Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες η κατάσταση ξεφεύγει και τα επιτόκια χορηγήσεων των εμπορικών τραπεζών εκτινάχθηκαν απότομα πάνω από το 12%, ενώ ήταν 6% τον Οκτώβριο. Ο συνδυασμός πληθωρισμού και απότομης ανόδου επιτοκίων δημιουργεί πληθωριστική ψυχολογία που ενισχύει επικίνδυνα την κατανάλωση και παράλληλα με τη φούσκα της αγοράς, προκαλεί αναταράξεις στην αγορά κρατικών ομολόγων.

Το «οικονομικό θαύμα» της γειτονικής χώρας είναι σε οριακό σημείο…

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ


Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (1798-1870)

Εισαγωγή

Η Μακεδονία, η αρχαία ιστορική ελληνική χώρα όσο και η νεώτερη γεωγραφική περιοχή που είναι γνωστή με αυτήν την ονομασία, υπήρξε μια από τις πιο πολυσυζητημένες ίσως χώρες του κόσμου. Επί δύο και πλέον αιώνες από τότε που οι αντιπρόσωποι της επαναστατημένης Γαλλίας εισήγαγαν στη δυτική νησιωτική και ηπειρωτική Ελλάδα τις ιδέες και τα συνθήματα που τροφοδότησαν ενίοτε τον εθνικισμό, η αρχαία ελληνική χώρα υπήρξε αντικείμενο ερευνών αλλά και μυθοπλασίας από αρχαιολόγους, ιστορικούς, εθνολόγους, διεθνολόγους, κοινωνικούς ανθρωπολόγους, γεωγράφους και ανθρωπογεωγράφους, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Η μεταβαλλόμενη φυσιογνωμία της αρχαίας χώρας και της νεώτερης συνέχειάς της, όπως αυτή αποτυπώθηκε στις μαρτυρίες και στις μελέτες που άφησαν όσοι ασχολήθηκαν με αυτήν, είναι το αντικείμενο της παρούσας μελέτης.

Από τότε που προβλήθηκε στο διεθνές προσκήνιο, από την εποχή που προαναφέρθηκε, το μέλλον της αρχαίας ελληνικής χώρας, το «Μακεδονικό Ζήτημα» όπως ονομάσθηκε, προκάλεσε το ενδιαφέρον ή και την εμπλοκή επιστημόνων, δημοσιογράφων, διπλωματών και πολιτικών, οι οποίοι έπλασαν και ανέπλασαν τη φυσιογνωμία της. Οι κατά καιρούς κρίσεις, μάλιστα, του Μακεδονικού Ζητήματος ανέδειξαν σημαντικούς ερευνητές της χώρας και σπουδαία έργα, τα οποία, ωστόσο, με ελάχιστες εξαιρέσεις, επρόβαλλαν όψεις και χαρακτηριστικά της Μακεδονίας που δεν ανταποκρίνονταν πάντοτε στην πραγματικότητα και εξυπηρετούσαν διάφορες σκοπιμότητες. Ήταν αναπόφευκτη αυτή η στράτευση πολλών από όσους ασχολήθηκαν με την αρχαία χώρα και τη νεώτερη συνέχειά της, δεδομένου ότι τη χώρα η τμήμα της διεκδικούσαν εκτός των Ελλήνων και οι άλλοι λαοί της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Δεν είναι εύκολη η αναζήτηση της αληθινής κάθε φορά φυσιογνωμίας της Μακεδονίας, της πραγματικής Μακεδονίας. Η αναζήτηση των απαραίτητων τεκμηρίων και η αξιολόγηση της αξιοπιστίας τους απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, για το λόγο ότι τα στοιχεία τους είναι ενίοτε αβάσιμα και παραπλανητικά. Επίσης, η ίδια η «μακεδονολογία», η επιστήμη που έχει ως αντικείμενό της τη μελέτη της Μακεδονίας, αποτελεί αντικείμενο μελέτης για την αναζήτηση των διαφόρων τάσεων και επιδιώξεων στα έργα των μακεδονολόγων.

Στις πηγές των στοιχείων, λοιπόν και στα έργα των μακεδονολόγων ελλοχεύουν κίνδυνοι παραπλανήσεως του ερευνητή. Στις ίδιες πηγές και τα έργα υπάρχουν σιωπές και ασυνέχειες. Στην έλλειψη σχετικών προς το ζήτημα της εγκαταστάσεως των Σλάβων στην ευρύτερη περιοχή επαρκών γραπτών μαρτυριών οφείλεται εν πολλοίς η άγνοια πολλών και σημαντικών πτυχών του ζητήματος. Παρόλο δε που η αρχαιολογία και οι νέες μέθοδοι στη διάθεση των αρχαιολόγων έχουν φωτίσει αρκετές από τις πτυχές αυτές, ο Ζ΄ αιώνας παραμένει ακόμη πολύ σκοτεινός, σκοτεινότερος των προγενεστέρων αιώνων, ίσως επειδή οι εθνικές ιστοριογραφίες των λαών της περιοχής δεν έχουν ακόμη απελευθερωθεί από τις δουλείες που διαμόρφωσαν οι εθνικές μυθοπλασίες του ΙΘ΄ αιώνος.

Από τις δουλείες αυτές φιλοδοξεί να αποδεσμευτεί η παρούσα μελέτη, για να αναπαραστήσει το ιστορικό παρελθόν της Μακεδονίας σύμφωνα με τις οδηγίες του μεγάλου θεράποντος της Κλειούς, του Λουκιανού, χωρίς δηλαδή να επιδιώξει να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες ή εφήμερες και επιβεβλημένες βεβαιότητες ή εξίσου εφήμερες ορθότητες, παρά μόνο να υπηρετήσει τη διαπίστωση της πραγματικότητας, με την ακλόνητη πίστη ότι υπάρχει αυτή η πραγματικότητα όπως υπάρχει και η αντικειμενική αλήθεια. Βασική και κινητήρια επιδίωξη στην παρούσα μελέτη είναι η εξής: να ξεπερασθούν όχι μόνο τα κατάλοιπα των εθνικών μυθοπλασιών του παρελθόντος, αλλά και τα προσκόμματα που έχει δημιουργήσει ένας ανεξήγητος σχετικισμός και που υπονομεύουν την προσήλωση του ερευνητή στην αναζήτηση της πραγματικότητας και της αλήθειας χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς.

Μια τέτοια απομάκρυνση από τις καθιερωμένες βεβαιότητες που κληροδότησαν στη σύγχρονη ιστοριογραφία οι εθνικοί ανταγωνισμοί του παρελθόντος, είναι η αυτονόμηση της ιστορίας της Μακεδονίας από τις εθνικές ιστορίες των λαών της περιοχής. Δύο βασικά στοιχεία αυτής της αυτονομήσεως είναι: α) η μετατόπιση της αρχής της νεώτερης εποχής από τον ΙΕ΄ αιώνα στο τέλος του ΙΗ΄ αιώνος και β) η διεύρυνση των ορίων της χώρας από αυτά της αρχαιότητας σε αυτά της λεγόμενης «νεώτερης» ή «γεωγραφικής» Μακεδονίας.

Δεν είναι άσχετα ή ασύνδετα μεταξύ τους τα παραπάνω στοιχεία, ο ορισμός δηλαδή της αρχής της νεώτερης εποχής στη Μακεδονία στο τέλος του ΙΗ΄ αιώνος και η «γεωγραφική» Μακεδονία αντί της ιστορικής, προκειμένου για τους νεώτερους χρόνους. Η «γεωγραφική» Μακεδονία, η οποία είναι ταυτόσημη του Μακεδονικού Ζητήματος, πλάσθηκε στους νεώτερους χρόνους με αφετηρία αυτήν που προκρίθηκε στην παρούσα μελέτη. Η «γεωγραφική» Μακεδονία υπήρξε προϊόν δύο κυρίως παραγόντων: 

α) της ταυτίσεως τριών διοικητικών διαμερισμάτων της Ευρωπαϊκής Τουρκίας με την αρχαία Μακεδονία και 

β) της αναζητήσεως από τους Έλληνες των «βορείων» συνόρων του έθνους των στη νεώτερη εποχή. Η ταύτιση των τριών διαμερισμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την αρχαία ελληνική χώρα και την ονομασία της ήταν αναπόφευκτη, παρόλο που η αρχαία Μακεδονία δεν εκτεινόταν προς βορράν όσο τα τρία διοικητικά διαμερίσματα της εποχής, επειδή αυτή την ονομασία επέβαλαν εν τέλει οι προτιμήσεις των περιηγητών, των διπλωματών, των γεωγράφων και των ιστορικών της εποχής με την κλασσική παιδεία. Επρόκειτο για αυθαίρετη, φυσικά, ονοματοθεσία, η οποία ωστόσο δεν αμφισβητήθηκε τότε ούτε από τους Έλληνες, που προωθούσαν προς βορράν τα σύνορα του ελληνικού έθνους με οδηγό τον Στράβωνα. 

Προκρίθηκε ως αρχή της νεώτερης εποχής το τέλος του ΙΗ΄ αιώνος, επειδή τότε διακρίνει ο ερευνητής τα στοιχεία που θεωρήθηκαν χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής που προέκυψε από τον μεσαιωνικό κόσμο. Δεν ικανοποιεί το σύγχρονο ερευνητή η παλαιά περιοδολόγηση του ιστορικού παρελθόντος της περιοχής που ονομάστηκε Μακεδονία, κατά την οποία η νεώτερη εποχή στην ανατολική εσχατιά της Ευρώπης άρχισε , κατ' αναλογία προς την αρχή της εποχής αυτής στη Δυτική Ευρώπη, τον ΙΕ΄ αιώνα. 

Ο αιώνας αυτός, ο οποίος στη Δύση ταυτίστηκε με την Αναγέννηση, την απομάκρυνση από τη θεοκεντρική κοσμοθεωρία του μεσαιωνικού κόσμου, την προβολή της ουμανιστικής παιδείας και της ανθρωποκεντρικής κοσμοθεωρίας του σύγχρονου κόσμου, τη διαμόρφωση των πρώτων εθνικών κρατών και την επική έξοδο των Ευρωπαίων στον υπόλοιπο κόσμο καθώς και τη διαμόρφωσή του κατ' εικόνα και ομοίωση των ιδίων, ο αιώνας αυτός λοιπόν στην καθ' ημάς Ανατολή υπήρξε εποχή, κατά την οποία σημειώθηκε όχι πρόοδος αλλά οπισθοδρόμηση. Και οι τελευταίες ελεύθερες εστίες της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Ευρώπη και την Ασία, η Κωνσταντινούπολη, ο Πόντος, η Πελοπόννησος και η Ήπειρος υπέκυψαν στους κατακτητές Οθωμανούς Τούρκους. Οι Βενετοί κατείχαν ήδη τα Επτάνησα και την Κρήτη και οι Ιωαννίτες Ιππότες την Κύπρο.

Η καθ' ημάς Ανατολή και φυσικά και η Μακεδονία «εισήλθαν» στη νεώτερη εποχή με καθυστέρηση τριών τουλάχιστον αιώνων σε σχέση με τις προηγμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Ο ώριμος ελληνικός Διαφωτισμός, στον οποίο μετείχαν και πολλοί από τις ομόδομες αλλά ετερόφωνες σύνοικες των Ελλήνων κοινότητες, αποτελεί, από επιστημονική άποψη, σωστότερη αφετηρία της νεώτερης εποχής, αφού διακρίνει ο ερευνητής τα νεωτερικά στοιχεία που εμφανίσθηκαν στη Δύση νωρίτερα. Τότε, όπως προαναφέρθηκε, «διευρύνθηκε» και η αρχαία ελληνική χώρα για να καταστεί η γεωγραφική Μακεδονία των νεώτερων χρόνων.

Οι άλλες καθιερωμένες τομές στην ιστορία της Μακεδονίας δε συντρέχει λόγος να αναθεωρηθούν. είναι επαρκείς ως σταθμοί και αφετηρίες αλλαγών. Η κυριαρχία, καθοριστικός παράγων στην περιοδολόγηση, αποτέλεσε και στην παρούσα μελέτη αποφασιστικό στοιχείο στην αναζήτηση των απαραίτητων χρονικών περιόδων. Η προϊστορική Μακεδονία, η αρχαία ελληνική και ελληνιστική Μακεδονία, η ρωμαιοκρατούμενη Μακεδονία, η Μακεδονία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (στην οποία περιλαμβάνονται και οι βραχύβιες κυριαρχίες των τμημάτων της χώρας από τους Βουλγάρους και τους Σέρβους), η τουρκοκρατούμενη Μακεδονία (στον τελευταίο αιώνα της οποίας συντελέσθηκε η διαμόρφωση της «γεωγραφικής» Μακεδονίας) και η σύγχρονη Μακεδονία, την οποία απελευθέρωσαν και ενσωμάτωσαν στα εθνικά κράτη οι Έλληνες, οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι, αποτελούν διακριτές περιόδους τα ιστορίας της αρχαίας χώρας και της συνέχειάς της στους μέσους και τους νεώτερους χρόνους.

Η γεωγραφική Μακεδονία, αυτή η αυθαίρετη ιστορική οντότητα των νεώτερων χρόνων, δεν έχει προκαλέσει τόσα προβλήματα στους ερευνητές όσα οι κάτοικοί της διαχρονικά. Η Μακεδονία υπήρξε χώρα-σύνορο, ένας τόπος στον οποίο συναντήθηκαν και συμβίωσαν -ειρηνικά ως επί το πλείστον- πολλές διακριτές γλωσσικές και θρησκευτικές κοινότητες. Μετά την κατάκτηση της χώρας από τους Ρωμαίους, Έλληνες, Ρωμαίοι ή εκλατινισμένοι Έλληνες, Ούννοι, Γότθοι και Βησιγότθοι, Σλάβοι, Αλβανοί και Τούρκοι συμβίωσαν, επί μακρόν ή για μικρά διαστήματα, ειρηνικά ή εχθρικά μεταξύ τους, υπό ποικίλους κυριάρχους. Από την αρχαιότητα και έως τη σύγχρονη εποχή, η Μακεδονία υπήρξε τόπος διελεύσεως, εγκαταστάσεως και μεταναστεύσεως υπό ποικίλες συνθήκες. 

Πόλεμοι και διώξεις, οι ανάγκες των διαφόρων κυριάρχων αλλά και τα δεινά που συχνά έπλητταν τον κόσμο και ερμηνεύονταν ως οργή του Θεού, όπως σιτοδείες, λιμοί, επιδημίες θανατηφόρων νόσων, προκαλούσαν κύματα προσφύγων, μεταναστών, αλλά τη δημογραφική αποψίλωση αναπλήρωναν πρόσφυγες ή μετανάστες από άλλους γειτονικούς ή μακρινούς τόπους. Στους χρόνους της οθωμανικής κυριαρχίας παρατηρήθηκαν μαζικές μετακινήσεις και εγκαταστάσεις αλλοθρήσκων επήλυδων από μακρινούς τόπους καθώς και σημαντική μεταναστευτική διαρροή χριστιανικού δημογραφικού πλεονάσματος από τους ορεινούς όγκους της δυτικής χώρας ιδίως στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.

Από τότε που προβλήθηκε στο διεθνές προσκήνιο το Μακεδονικό Ζήτημα, οι λαοί που διεκδίκησαν τη Μακεδονία, επρόβαλαν τα λεγόμενα «εθνικά» τους δίκαια στη χώρα, στηρίζοντας τη νομιμότητα αυτών των δικαίων τους σε δύο κυρίως στοιχεία: α) στα «ιστορικά δικαιώματά» τους στη χώρα και β) στην «πλειονότητα» των ομοεθνών τους σε σχέση με τις άλλες εθνότητες της χώρας. Από διαθέσιμα στοιχεία δεν προκύπτει ότι τα αμέσως ενδιαφερόμενα μέρη απασχλούσε σοβαρά το αναπόδραστο και αναπάντητο έκτοτε ερώτημα: Ποιο στοιχείο είχε μεγαλύτερη σημασία, εν σχέσει προς την προβαλλόμενη νομιμότητα των διεκδικήσεων, τα ιστορικά δικαιώματα ή η αριθμητική δύναμη της κοινότητας των ομοεθνών; Με άλλα λόγια, τι εβάρυνε περισσότερο ο τόπος και η ιστορία του ή οι κάτοικοι του τόπου; Εν τέλει, στη λύση του Μακεδονικού Ζητήματος εβάρυνε η νομιμότητα της ισχύος των όπλων.

Η διαμάχη για την κατοχή της Μακεδονίας ανέδειξε πτυχές και πλευρές του διεκδικούμενου τόπου που δεν έχουν αναδειχθεί για άλλες ιστορικές χώρες. Επί δύο σχεδόν αιώνες η ιστορία και ο πολιτισμός της Μακεδονίας, η κοινωνία και η οικονομία της, ο πολύγλωσσος και πολύδοξος κόσμος της έγιναν αντικείμενο ερευνών που κατέστησαν τη χώρα «διαφανή». Η ίδια διαμάχη δοκίμασε σκληρά και το επιστημονικό κύρος των ερευνητών που ασχολήθηκαν με τη διεκδικούμενη χώρα και το μέλλον της, εδοκίμασε σκληρά και τους λαούς που τη διεκδικούσαν και την απελευθέρωσαν με την ισχή των όπλων. Οι Βούλγαροι πολέμησαν για τη Μακεδονία κυρίως και ηττήθηκαν σε τρεις πολέμους -στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913), στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο- στους ίδιους πολέμους, στους οποίους νίκησαν οι Έλληνες, αφού πρώτα κατέβαλαν σημαντικό τίμημα. Οι Σέρβοι, χωρίς ανάλογες θυσίες για τη Μακεδονία, είδαν στο τέλος το τμήμα της χώρας που απελευθέρωσαν, να προβάλλει ιδιαίτερη εθνική ταυτότητα και να αποκτά την ανεξαρτησία του.

Η Μακεδονία δοκίμασε και το σύστημα ασφαλείας που ήλεγχαν οι Μεγάλες Δυνάμεις. Πλήθος διεθνών Συνεδρίων και πολυμερών ή διμερών συμβάσεων είχαν ως κύριο αντικείμενο τη Μακεδονία. Η Ρωσοτουρκική Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1878, το Συνέδριο του Βερολίνου και η ομώνυμη συνθήκη του ιδίου έτους, η Πρεσβευτική Διάσκεψη του Λονδίνου το 1913, η Ελληνοβουλγαρική Σύμβαση του Νεϊγύ το 1919 για την αμοιβαία και εθελούσια μετανάστευση από και προς τις δύο χώρες, το θνησιγενές Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ το 1924 και η επίσης θνησιγενής Ελληνογιουγκοσλαβική Σύμβαση που παραχώρησε το 1926 υπό πίεση ο Θεόδωρος Πάγκαλος, αυτές και άλλες διεθνείς πράξεις της ίδιας εποχής και μεταγενεστέρων χρόνων είχαν ως κύριο ζητούμενο τη διευθέτηση διαφόρων πτυχών του Μακεδονικού Ζητήματος. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δοκίμασε σκληρά τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που μοίρασαν μεταξύ τους τη Μακεδονία, από δε τις ωδίνες της κατοχής της Μακεδονίας από τις δυνάμεις του Άξονος γεννήθηκε μια νέα χώρα στις παρυφές της ιστορικής Μακεδονίας.

Η ιστορική ελληνική χώρα, η οποία έλαβε την ονομασία της από τους κατοίκους της αρχαίους Μακεδόνες, η εν συνεχεία πολύφωνη και πολύδοξη χώρα που γνώρισε ισχυρούς κατακτητές και δυνάστες, μετατοπίσθηκε στο χάρτη προς νότον. Διευρύνθηκε σημαντικά και αποτέλεσε τμήμα γειτονικών διαμερισμάτων, στεγάζοντας προσωρινά ή μόνιμα διαφόρους λαούς, ώσπου εν τέλει λησμονήθηκε και επιβίωσε κυρίως στους θρύλους των λαών που συναντήθηκαν στο έδαφός της. Από τις βαρβαρικές επιδρομές του Δ΄ αιώνος και την κατάρρευση του ελληνορωμαϊκού κόσμου και για τους επόμενους αιώνες, η Μακεδονία παρέμεινε στα αζήτητα της ιστορίας ώσπου να την ανακαλύψουν οι περιηγητές, οι γεωγράφοι, οι ιστορικοί και οι εθνολόγοι, οι οποίοι, όπως προαναφέρθηκε, την διεύρυναν προς βορράν και επιδόθηκαν στην αναζήτηση των αρχαίων πολισμάτων και την ταύτισή τους με τους οικισμούς της εποχής, για να διαπιστωθεί η ζητούμενη συνέχεια. Προς τα μέσα του ΙΘ΄ αιώνος προστέθηκε η αναζήτηση και των μνημείων των μέσων χρόνων, των βυζαντινών μνημείων, τα οποία ήσαν εμφανέστερα και περισσότερα των αρχαίων, όταν υιοθετήθηκε η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως φορέας του ελληνικού έθνους στους μέσους χρόνους.

Η αναζήτηση τεκμηρίων για τη διαπίστωση της συνέχειας και τη στήριξη της νομιμότητας των ιστορικών δικαιωμάτων και των εθνικών δικαίων απαιτούσε μακρινές αφετηρίες: prior tempore, fortior iure- όσο παλαιότερα, τόσο ισχυρότερα τα δικαιώματα. Όλα τα αρχαία ελληνικά φύλα της Βορείου Ελλάδος ανακλήθηκαν από τη λήθη, όπως ανακλήθηκαν αργότερα και τα ιλλυρικά και τα θρακικά φύλα, έδωσαν δε την ονομασία τους στις αντίστοιχες περιοχές. Η αρχαία Μακεδονία αναβίωσε στα τοπωνύμια, όπως αυτά παρουσιάζονταν στους ιστορικούς χάρτες, αλλά αρκούσαν αυτές οι χαρτογραφικές ασκήσεις για να στηριχθεί η διαπίστωση της συνέχειας και η νομιμότητα των εθνικών δικαίων;

Οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι, οι Ρουμάνοι και οι Αλβανοί -και όλοι όσοι έδειχναν να υποστηρίζουν τις απόψεις τους στο Μακεδονικό Ζήτημα- δε συμφωνούσαν με τους Έλληνες ότι η Μακεδονία ήταν η «εν λίθοις και μνημείοις φθεγγομένη» χώρα, πρόβαλλαν δε το επιχείρημα ότι οι κάτοικοι της χώρας είχαν μεγαλύτερη σημασία από την ιστορία και τα λείψανα του παρελθόντος, χωρίς ωστόσο να παραιτούνται από την αναζήτηση αρχαίων προγόνων και αυτοί.

Ποιοι ήσαν, λοιπόν, οι κάτοικοι της Μακεδονίας; Αιώνες ξένης κυριαρχίας, βαρβαρικών επιδρομών, βίαιων μετακινήσεων, μεταναστεύσεων και εγκαταστάσεων είχαν διαμορφώσει ένα γλωσσικό και θρησκευτικό μωσαϊκό στη χώρα, στην οποία, σύμφωνα με τον ξένο επισκέπτη και καλό παρατηρητή του Κ΄ αιώνος H.N. Brailsford, οι αιώνες δε διαδέχονταν ο ένας τον άλλο, αλλά «συμβίωναν».1 Έλληνες, Σλάβοι, Βούλγαροι, Τούρκοι, Εβραίοι, Βλάχοι και Αλβανοί αλλά και διάφορες παραλλαγές τους, όπως ελληνόφωνοι Μουσουλμάνοι, βλαχόφωνοι Μουσουλμάνοι, αλβανόφωνοι Έλληνες κ.ά., συνιστούσαν το πολύχρωμο μωσαϊκό της Μακεδονίας. Οι εφήμερες πολιτικές ορθότητες ενός και πλέον αιώνος πρόσθεσαν νεολογισμούς και λεκτικές ακροβασίες όπως «Ελληνίζοντες», «Βουλγαρίζοντες», «Ρουμανίζοντες», «Βλαχόφωνοι», «Σλαβόφωνοι» και «Βουλγαρόφωνοι», για να καλύψουν με επιστημονικό φύλλο συκής την εθνική αμηχανία των Ελλήνων.

Στην παρούσα μελέτη θα αποφευχθούν τα επιστημονικά παιχνίδια με τις υποθέσεις που στηρίζονται σε λογικά άλματα σχετικά με την καταγωγή των διαφόρων ανθρωπίνων κοινοτήτων της Μακεδονίας. Με αφετηρία και βάση την ευρέως αποδεκτή σήμερα θέση ότι οι εθνικές κοινότητες σχηματίζονται με την υιοθεσία στοιχείων όπως η γλώσσα, το θρήσκευμα και επιλεγμένα ιστορικά στοιχεία, τα οποία υφίστανται με το πέρασμα του χρόνου διάφορες αλλαγές, η μελέτη θα παρακάμψει την άγονη πλέον αναζήτηση και διαπίστωση της καταγωγής, η οποία φαίνεται πως ακόμη θέλγει επιστήμονες που ερωτοτροπούν με τις επιβιώσεις του φυλετισμού. 

Εξάλλου και να διαπιστωθεί, διά των γονιδίων ίσως, η καταγωγή των σημερινών εθνοτήτων και αυτών παλαιοτέρων εποχών, δεν θα τεθεί μάλλον εν αμφιβόλω ο καθοριστικός ρόλος του πολιτισμού στη διαμόρφωση διακριτών ανθρωπίνων κοινοτήτων. Η διαπίστωση της εξ αίματος καταγωγής, ως στοιχείου καθοριστικού στη διαμόρφωση των εθνικών κοινοτήτων, θα ήταν αποδεκτή ως υπόθεση και επιστημονική άσκηση, αλλά θα προξενούσε ανυπολόγιστα δεινά εάν γινόταν αποδεκτή ως βάση για τη διαμόρφωση νέων εθνικών κοινοτήτων, όπως επιχειρήθηκε από επιστήμονες του γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι Έλληνες, οι Σλάβοι, οι Βούλγαροι, οι Εβραίοι, οι Τούρκοι, οι Βλάχοι και οι Αλβανοί καθώς και οι παραλλαγές τους, διαμόρφωσαν τη Μακεδονία των νεωτέρων χρόνων αλλά και διαμορφώθηκαν από αυτήν, από την ιστορία και το περιβάλλον της, από τις παραδόσεις και τους μύθους της που επέζησαν. Οι μαρτυρίες στη διάθεση των ερευνητών είναι περιορισμένες, προέρχονται δε από εκείνους κυρίως που ήσαν σε θέση να αφήσουν μαρτυρίες. Τα τεκμήρια που άφησαν οι «σιωπηρές» μάζες δεν αρκούν για να στοιχειοθετήσουν πολιτιστικές ταυτότητες άλλες από αυτές που άφησαν οι λάλοι μάρτυρες. 

Στις υπάρχουσες και διαθέσιμες μαρτυρίες θα στηριχθεί και η παρούσα ιστορία της Μακεδονίας, με την πεποίθηση των συντελεστών ότι αποτελεί καρπό πολυετών ερευνών πολλών επιστημόνων, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που θα συμβάλει στην αρτιότερη γνώση του ιστορικού παρελθόντος μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες, πολιτιστικά, περιοχές της Ευρώπης. Οι τυχόν ελλείψεις και αδυναμίες της μελέτης - όπως και οι αρετές της - δείχνουν τα όρια των δυνατοτήτων των συντελεστών της.
_____________________

Αύριο η συνέχεια

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 21/1/2012


Γεγονότα

1878: Ο ελληνικός στρατός, αποτελούμενος από 24.000 πεζούς, 300 ιππείς και 4 πυροβολαρχίες, υπό τον αντιστράτηγο Σκαρλάτο Σούτσο, εισβάλλει άνευ κηρύξεως πολέμου στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία, για να προστατεύσει τους επαναστάτες Θεσσαλούς. Μέσα σε δύο ημέρες θα απελευθερώσει τα χωριά μέχρι τον Δομοκό.

1898: Η Ελλάδα τίθεται υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, λόγω πτώχευσης.1927: Για πρώτη φορά μεταδίδεται απευθείας από το ραδιόφωνο αγώνας ποδοσφαίρου (Άρσεναλ - Σάντερλαντ 1-1).

1946: Το ΚΚΕ ζητά την αποχώρηση των Άγγλων από την Ελλάδα. Την ίδια μέρα, οι Σοβιετικοί καταγγέλλουν στον ΟΗΕ την παρατεταμένη παραμονή των αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα.

1984: Γεννιούνται τα πρώτα τρίδυμα του σωλήνα, σε μαιευτήριο του Λονδίνου.

2010: Δημοσιεύεται η απόφαση του Αρείου Πάγου για επανάληψη της «Δίκης των 6», που έγινε το 1922 και οδήγησε έξι στρατιωτικούς και πολιτικούς στο εκτελεστικό απόσπασμα ως υπαίτιους για τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Γεννήσεις

1855: Τζον Μπράουνινγκ, αμερικανός σχεδιαστής όπλων και πυρομαχικών. (Θαν. 26/11/1926)

1889: Πιτιρίμ Σορόκιν, ρωσοαμερικανός κοινωνιολόγος, που ανέπτυξε τη θεωρία της «κοινωνικής κινητικότητας». (Θαν. 11/2/1968)

1905: Κριστιάν Ντιορ, γάλλος σχεδιαστής μόδας. (Θαν. 24/10/1957)

Θάνατοι

1924: Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, γνωστότερος ως Λένιν, ρώσος επαναστάτης και θεωρητικός του κομμουνισμού, ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης και ιδρυτής της Σοβιετικής Ένωσης. (Γεν. 10/4/1870)

1938: Ζορζ Μελιές, γάλλος σκηνοθέτης, από τους πρωτοπόρους του κινηματογράφου. (Γεν. 8/12/1861)

1984: Γιάννης Σκαρίμπας, λογοτέχνης και ιστορικός. (Γεν. 28/9/1893)