10 Νοεμβρίου, 2012

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ


Ο Φρανσουά Ολάντ δίνει απεγνωσμένα εξηγήσεις. Μην ανησυχείτε, η επιστροφή της συνταξιοδότησης στα 60 αφορά λίγους μισθωτούς, η φορολόγηση των εισοδημάτων άνω του ενός εκατομμυρίου με 75% είναι προσωρινή, οι μεταρρυθμίσεις θα μπουν σύντομα σε τροχιά. Αλλά οι Γερμανοί δεν πείθονται. Φρανσουά, γιατί χαϊδεύεις τους συμπατριώτες σου; Πού είναι τα μέτρα για τη μείωση της ανεργίας; Μήπως η Γαλλία είναι η επόμενη Ελλάδα;

Οι επικρίσεις αυτές θα ήταν λογικές, αν όχι επιθυμητές, αν προέρχονταν μόνο από τους κυβερνητικούς κύκλους της Γερμανίας. Στο κάτω κάτω, η Μέρκελ είναι συντηρητική και ο Ολάντ προοδευτικός. Η πρώτη πιστεύει στη λιτότητα, ο δεύτερος στην ανάπτυξη. Το κακό είναι όμως ότι την πιο σκληρή, την πιο καίρια, την πιο επώδυνη κριτική στους γάλλους Σοσιαλιστές την άσκησε πρόσφατα ένας Σοσιαλδημοκράτης: ο Γκέρχαρντ Σρέντερ.

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται σήμερα στην Ισπανία, στην Ιταλία, αλλά, το λέω διακριτικά, και στη Γαλλία», υποστήριξε ο πρώην καγκελάριος σε ομιλία που εκφώνησε στις 29 Οκτωβρίου σε εκδήλωση του ινστιτούτου Berggruen στο Βερολίνο. Κατά την άποψή του, όταν οι οίκοι αξιολόγησης κρίνουν ότι οι αποφάσεις του Ολάντ θα τιμωρήσουν τη γαλλική οικονομία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της, η Γαλλία θα αντιμετωπίσει μεγάλο πρόβλημα χρηματοδότησης.

Είναι αλήθεια ότι ο Σρέντερ θέλει να εκδικηθεί τους γάλλους Σοσιαλιστές από τότε που αντιμετώπιζαν με σαρκασμό τις μεταρρυθμίσεις του, στις αρχές του 2000. Είναι επίσης αλήθεια ότι τις κυριότερες μεταρρυθμίσεις τις εφάρμοσε στη δεύτερη θητεία του, ενώ ο Ολάντ δεν έχει κλείσει ακόμη ούτε έξι μήνες. Επιπλέον, ένας άνθρωπος που μόλις άφησε την εξουσία έσπευσε να κάνει μπίζνες με τον Πούτιν δεν είναι και ο αρμοδιότερος να δίνει μαθήματα για το μέλλον της Ευρώπης.

Πέρα από όλες αυτές τις επιφυλάξεις, όμως, πολλοί είναι εκείνοι στην Ευρώπη που ανησυχούν με τους αργούς ρυθμούς της γαλλικής κυβέρνησης. Η Μέρκελ κατηγορείται για διστακτικότητα, αλλά κατεβάζει τη μια πρόταση μετά την άλλη. Η τελευταία προβλέπει την υπογραφή «συμβολαίων» με νομική ισχύ ανάμεσα στα κράτη και την Κομισιόν, με βάση τα οποία οι πρωτεύουσες θα δεσμεύονται για συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις: εκπαίδευση των νέων στην Ισπανία, αγορά της εργασίας στη Γαλλία, ηλιακή ενέργεια στην Ελλάδα. Για το Παρίσι, όμως, αυτά είναι απαράδεκτες παρεμβάσεις στην εθνική κυριαρχία.

Σύμφωνα με το «Σπίγκελ», ο γαλλογερμανικός άξονας διέρχεται σοβαρή κρίση. Ολάντ και Μέρκελ ζουν σε παράλληλους κόσμους. Ο πρώτος επενδύει ανοιχτά σε μια μελλοντική κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων και στέλνει σε λίγες ημέρες τον Πρωθυπουργό του να συναντήσει στο Βερολίνο τον Πέερ Στάινμπρουκ. Ενας «σοφός» του SPD ανησυχεί: κι αν η Μέρκελ απαντήσει γεμίζοντας τη Γερμανία με αφίσες που θα γράφουν «Nein, danke», το παλιό σύνθημα των Πρασίνων δηλαδή, όπου τη θέση της πυρηνικής ενέργειας θα έχει η Γαλλία του Ολάντ;

Δεν υπάρχουν σχόλια: