19 Νοεμβρίου, 2012

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΙΣΡΑΗΛΙΝΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΤΑΦΙΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ.

«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός
απ' τον ευεργετηθέντα αχάριστο...»
  
Ως γνωστόν η αποπομπή του κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου ήταν αποτέλεσμα μιας συσπείρωσης κληρικών της Σιωνίτιδας Εκκλησίας, με αιχμή κατηγορίες για οικονομικά σκάνδαλα εναντίον του ,που όμως μέχρι σήμερα δεν αποδείχτηκαν. Αντιθέτως εφτά (7) χρόνια μετά, οι διεργασίες αναγνωρίσεως του νυν επικεφαλής της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας από τον Υπουργό Ραφί Εϊτάν (της κυβέρνησης Εχούντ Ολμέρτ) φέρεται να έγινε με «αντίδωρο» 13 εκατ. δολάρια!

Το κουβάρι της δωροδοκίας πρόκειται να ξετυλιχτεί στα ισραηλινά δικαστήρια και ήδη σύμφωνα με τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ αξιολογείται από δύο σοβαρές διαφορετικές απόψεις. Ο κ. Θεόφιλος ισχυρίζεται ότι έχει καταθέσει αγωγή κατά της μεγάλης κεντροαριστερής εφημερίδας «Haaretz» που δημοσίευσε πρώτη τα περί «αγοράς» του πατριαρχικού θρόνου.

Ωστόσο, δικηγορικοί κύκλοι οι οποίοι παρακολουθούν την εξέλιξη της υπόθεσης δήλωσαν άγνοια στη ''ΣΑΜΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ'' για τη νομική πρωτοβουλία του και συμβούλευσαν να απευθυνθούμε για περαιτέρω διευκρινίσεις στον εκπρόσωπο τύπου του Πατριαρχείου. Επειδή όμως ο μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιος πολύ πρόσφατα τοποθετήθηκε πατριαρχικός επίτροπος επικοινωνήσαμε με τον έγκλειστο Πατριάρχη Ειρηναίο.

Ο μακαριώτατος ήταν λακωνικός και επιβεβαίωσε ότι όλα τα δεδομένα σταχυολογούνται, η έρευνα προχωρά, εμπιστεύεται τις δικαστικές αρχές του Ισραήλ και πως στο τέλος η αλήθεια θα λάμψει.

Κατόπιν συνεννόησης μαζί του μας γνωστοποίησε αργότερα με fax τετρασέλιδο υπόμνημά του αποκλειστικά προς την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», γιατί όπως διατείνεται σε άρθρο για το σκάνδαλο των 13 εκατ. δολαρίων στις 24 Δεκεμβρίου 2011 γράφτηκαν μεταξύ άλλων και ανακρίβειες. Κρίνουμε σκόπιμο εφόσον έκτοτε οι συνάδελφοι του "Ελεύθερου Τύπου" ουδέποτε δημοσιοποίησαν την μακροσκελή επιστολή του, να το πράξουμε εμείς.

Μέσα σε αυτή ο Πατριάρχης Ειρηναίος αποκαλύπτει ότι ο συγκεκριμένος υπουργός, αρμόδιος για θέματα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ζητούσε και από εκείνον παραχωρήσεις περιουσιακών στοιχείων, αλλά ποτέ δεν ενέδωσε έστω κι αυτό αν του κόστισε προσωπικά τον πατριαρχικό θρόνο. Επίσης, χαρακτηρίζει τα όσα υφίσταται «επαχθέστατο έγκλημα... εκτίοντας ποινή "καταδικασθέντος" ισοβίτου.. άνευ καν επισκεπτηρίου».

------------------------
Ολόκληρη η ανακοίνωση απάντηση
του Πατριάρχη κ.  Ειρηναίου έχει ως εξής:

''Προς την Εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» και
τους δημοσιογράφους Αθανάσιον Αργυράκην,
 Δέσποιναν Κονταράκη - Βάλια Νικολάου,

Χάριν και ειρήνη από Θεού Πατρός επί τη Θεία Γεννήσει του Κυρίου
και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Χρόνια Πολλά και

Καλή Χρονιά!

Αγαπητά μου παιδιά,

ευχαριστώντας υμάς διά το άρθρον ημών εις τον «Ελεύθερον Τύπον» της Κυριακής 24.12.2011, επιτρέψατε μου, όπως επισημάνωμεν υμίν ορισμένα εκ της εμπειρίας και της ζωής Ημών στοιχεία άτινα απαντούν εις ανακριβείς πληροφορίας περιεχόμενος εις το ημέτερον άρθρον προς δημοσίευσαν των, διά την αποκατάστασιν τής αληθείας.

Η πρώτη ανακρίβεια αναφέρεται εις το υφ' υμών γραφέν και δημοσιευθέν, ότι «Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι αυτές τις κατηγορίας, καθώς και εκείνη κατά την οποία ο Θεόφιλος «αγόρασε» το Θρόνο αντί 13 εκατ. δολαρίων, τις επικροτούν και κύκλοι του έκπτωτου Πατριάρχη κ. Ειρηναίον, ο οποίος ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να κατοικεί σε κτίσμα γειτονικό του Πατριαρχείου» ενώ το αληθές είναι, ότι, ως ο πρώτος εις την ιστορίαν του Ημετέρου Πατριαρχείου έγκλειστος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, κατοικούμεν εντός του Πατριαρχείου και συγκεκριμένως εις το Κεντρικόν Μοναστήριον Αυτού και ουχί είς γειτονικόν Του κτίσμα, αλλ' εις το οίκημα το όποιον μας επαραχωρήθη από του έτους 1972 υπό του Πατριαρχείου.

Η απόστασις δε του οικήματος μου από το οίκημα εις το όποιον διαμένει ο μόνος υφ' Ημών χειροτονηθείς εις Αρχιερέα, διά να εισπηδήση αμέσως, εντός των επομένων δύο μηνών, αντικανονικώς και παρανόμως, δι' ακύρου εκλογικής διαδικασίας, εις την πηδαλιουχίαν του θρόνου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, είναι μόλις εκατόν μέτρα, εντός του Κεντρικού Ημών Μοναστηρίου. Δεν γνωρίζομεν επακριβώς, τί επικροτούν άλλοι κύκλοι, άλλα μετά από τα δημοσιεύματα των Ισραηλινών εφημερίδων, εκινήθημεν προσωπικώς δικαστικώς προς αρμοδίαν εξερεύνηση και δικαστικήν απόδειξιν της αληθείας,

Δεν έχομεν όμως λόγον να αμφιβάλωμεν περί της αληθείας των δημοσιευθέντων, ουδέ ως προς το τελεσίγραφον εις εβραίον επιχειρηματίαν εις Λονδίνον, ότι ήνοιξεν ο δρόμος διά την «αναγνώρισαν», καθ’ όσον ο συγκεκριμένος Υπουργός, αρμόδιος τότε επί του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, είχε ζητήσει από Ημάς αντιστοίχους υποσχέσεις προς διατήρησιν της αναγνωρίσεως Ημών, αλλά δεν ενεδώσαμεν, έστω κι’ αν αυτό εκόστισεν προσωπικώς εις Ημάς τον Θρόνον του Πατριαρχείου, διότι έθέσαμεν τον Πανάγιον Τάφον το ύψιστον αγαθόν προστασίας, και ουχί την θέσιν Ημών, η οποία πιστεύομεν ότι, αν όχι και τότε, εκ των υστέρων, έχει καταξιωθεί εις τας συνειδήσεις των Αγιοταφιτών Πατέρων και των "Ορθοδόξων Χριστιανών.

Εστέρξαμεν και παρεμείναμεν, ωσάν να ερμώμεν εις μάχην, Ημείς Αυτός πρώτος εις το κελλίον Ημών, προ της, άνευ καν δικαστικής αποφάσεως, φυλακίσεως Ημών, εντός του οικήματος διαμονές Ημών, άνευ καν επισκεπτηρίου, των εξωτερικών θυρών αυτού κεκλεισμένων, υπό των χειρών του υφ' Ημών χειροτονηθέντος!, χωρίς ουδέ εν όμμα, ουδέ εν ους ανά την Υφήλιον, να τρομάξη και να εκπλαγή εξ αυτού του κατ' εξακολούθησαν τελουμένου επαχθέστατου εγκλήματος του αρξαμένου αιώνος.

Η δευτέρα ανακρίβεια έγκειται εις το δημοσιευθέν:

«Στην πραγματικότητα, το ένα από τα δύο ξενοδοχεία είχε πουληθεί το 1997 επί Πατριάρχη Διόδωρου και επί Ειρηναίου ολοκληρώθηκε το συμβόλαιο. Προς το παρόν το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα. Το Πατριαρχείο έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη γι' αυτή τη συναλλαγή, ενώ το Ισραήλ εξακολουθεί να πιέζει τόσο γι' αυτά τα ακίνητα όσο και για σειρά εδαφών που επιθυμεί».

Το αληθές είναι ότι δεν ολοκληρώσαμε κανένα συμβόλαιο, πιεσθήκαμε, δεν αναγνωριζόμασταν επί τρία έτη από το Ισραήλ προκειμένου να προβώμεν εις εκχωρήσεις εδαφών, ωστόσο όμως υπογραφή μας δεν ετέθη εις καμμίαν αθέμιτον συμφωνίαν. Υπάρχει δε και επισυναπτόμενη δήλωσις του τότε υπαλλήλου του Πατριαρχείου κ. Παπαδήμα σχετικά με τις επιχειρηθείσες υπ' αυτού συμφωνίες διά περιουσιακά στοιχεία του Πατριαρχείου εντός της παλαιάς πόλεως των Ιεροσολύμων, η οποία και διά πρώτην φοράν βλέπει το φως της δημοσιότητος, διά της παρούσης εφημερίδος.

Δεν προσέφυγεν ουδείς έτερος εις την Ισραηλινήν δικαιοσύνην διά την ακύρωσιν αυτών των συμφωνιών, παρά μόνον τη πρωτοβουλία Ημών και τη συγκαταθέσει της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου, προεχωρήσαμεν εις την ως ωφείλαμεν διαδικασίαν δικαστικής αναγνωρίσεως της ακυρότητος των συμφωνιών αυτών (την 31/08/2005 ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου των Ιεροσολύμων κατετέθη η υπ' αριθμ. 7328/05 αγωγή αναγνωρίσεως της ακυρότητας των, επ' ονόματι του Πατριαρχείου και Ημών), καθ' όσον ουδέποτε Ημείς ουδέ η Ιερά Σύνοδος απεφασίσαμεν παραχώρηση των επίμαχων εκτάσεων εις τρίτον πρόσωπον, αντιθέτως ανακτούσαμεν απολυμένος εκτάσεις.

Τούτο δε υπήρξε και ο λόγος, διά, τον όποιον ήρθη η αναγνώρισις Ημών μόλις ευρέθη εις την αρένα των διαπραγματεύσεων ενδοτικός παράγοντας αποσοβήσεως της δικαστικής διαμάχης, ο κ. Θεόφιλος, οπότε διά της άρσεως της αναγνωρίσεως Ημών, έπαυσεν και η ενεργητική Ημών νομιμοποίηση, προς ακύρωσιν των συμφωνιών, τας όποιας ηδυνάμεθα κάλλιστα πραγματικών και νομικώς να ακυρώσω μεν, διότι ήτο προϊόν άπατης και πλάνης περί των πραγματικών περιστατικών επιτεύξεως των, εις βάρος Ημών.

Ούτω, προσδραμών εις το Ισραηλινόν Δικαστήριον ο κ. Θεόφιλος, διά να υποστηρίξη, ότι εκείνος μόνον, επειδή είχε πλέον υφαρπάσει τον θρόνον, είχε το δικαίωμα να συνέχιση την αγωγήν, την οποίαν Ημείς είχομεν ασκήσει, και δια την οποίαν δεν έπαιρνε καμμίαν Οέσιν, όταν τον εκκαλούσε το δικαστήριον διά να παρέμβη, αλλ' έτηρουσε σιγήν ιχθύος, αιτούμενος προθεσμίαν επί προθεσμίας απαντήσεως του, εχάθη η ευκαιρία της διεκδικήσεώς των υφ' Ημών, του φυσικού μάρτυρος και θύματος, καθ’ όσον έγινε χρήσις της υπογραφής Ημών εις πληρεξούσιον έγγραφον, χορηγηθέν οι άλλον λόγον από αυτόν διά τον όποιον εχρησιμοποιήθη, πλαστώς και παρανόμως.

Πέρασαν επτά χρόνια από το 2005, και ακόμη το θέμα παραμένει ανοικτόν εις τα δικαστήρια του Ισραήλ, ως και το αναφέρετε εις το άρθρον σας, χωρίς ο συνεχιστής της εν λόγω αγωγής να έχει άποτελεσματικήν έως τώρα έκβασιν, σύροντας κυριολεκτικά το θέμα, ωσάν εις συμφωνίαν με τους αντιδίκους! Όχι μόνον αυτό, άλλα προεχώρησε και εις πληθώραν άλλων συμφορών μακροχρονίων μισθώσεων εκτάσεων του Πατριαρχείου εις το Ισραήλ. Υπάρχουν δε και τα αντίγραφα των συμφωνιών μετά της υπογραφής του.

Όπως δεν εδόθη εις Ημάς το δικαίωμα να συνεχίσωμεν την αγωγήν ακυρώσεως των συμφωνιών, διά τας οποίας βαναύσως κατηγορήθημεν, ούτω δεν εδόθη Ημίν και το δικαίωμα να κριθώμεν εις τα πλαίσια μίας δικαίας δίκης, δι' όσα κατεμαρτυρούντο εναντίον Ημών, αλλ' εν μέσω πανικού δημοσιευμάτων, τεχνηέντως δημιουργηθείσης αστάθειας και ανασφάλειας διοικήσεως, διά πολιτικών ετυμηγοριών, άνευ εκκλησιαστικής ή ποινικής δίκης, αν και Επικεφαλής Αυτοκέφαλου Εκκλησίας, ευρέθημεν εκτίοντες ποινήν «καταδικασθέντος» ισοβίτου!

Τούτο και υπομένομεν μαρτυρικώς διά τον Χριστόν, πλην το εκχέειν αίμα αθώων αδηφάγους νυχάς ου κοραίνει, ουδέ στερεοί λίθον επί τον Ακρογωνιαίον της Αγίας Σιών, Μητρός των Εκκλησιών, Ίδετε δε το πολιτικόν τέλος πάντων των πολεμίων Ημών πώς έξέπεσον.

Ή τρίτη ανακριβής δήλωσίς Εγκειται είς τό δημοσιευθέν:

«Τη στιγμή όμως που αυτές οι «ειδήσεις» βλέπουν κατ' επανάληψη το φως της δημοσιότητας, όχι μόνο στη «Haaretz», αλλά και σε άλλες ισραηλινές εφημερίδες, όπως την εθνικιστικού προσανατολισμού, «Makor Rishon», οι Παλαιστίνιοι, σε αντίθεση με άλλες περιόδους όπου είχαν εναντιωθεί σε κινήσεις τον Πατριαρχείου για εκχώρηση εκκλησιαστικής περιουσίας σε Ισραηλινούς, δεν διαμαρτύρονται. Γεγονός που, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους στο Ισμαήλ, δείχνει ότι το Πατριαρχείο δεν κινείται προς μια τέτοια κατεύθυνση

Να σημειωθεί ότι πριν από επτά χρόνια, όταν «έπεσε» ο τότε Πατριάρχης κ. Ειρηναίος και ξέσπασε το «σκάνδαλο Βαβύλη», οι Παλαιστίνιοι είχαν επιτεθεί με σφοδρότητα στον Πατριάρχη, κατηγορώντας τον ότι θα πουλούσε δύο ξενοδοχεία (ένα εντός της ιστορικής Ιερουσαλήμ και ένα δίπλα) σε οργάνωση σκληροπυρηνικών, υπερορθόδοξων ων Εβραίων, πίσω από τους οποίους ήταν ο Εβραϊκός Εθνικός Φορέας Γης (JNF)».

Ενώ, το αληθές είναι, ότι οι Παλαιστίνιοι, σε επίπεδο του Προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, πολλές φορές έστειλαν αντιπροσωπείαν τους προς τον κ. Θεόφιλο, δίδοντας του και διορίαν μάλιστα, διά να επανόρθωση τα κακώς κείμενα., και πάντοτε ελάμβαναν υποσχέσεις άνευ αντικρύσματος.Το ίδιον και οι Ιορδανοί, οι όποιοι, πολύ ενωρίτερον έφθασαν εις το σημείον, εννοήσαντες την άπώτην, να άρουν την αναγνώρισιν εις το πρόσωπόν του. Διπλωματική παρεμβολή, όμως, της ήδη διαγραφείσης υπό του κόμματος της άλλοτε Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος, ωδήγησεν την Ιορδανίαν εις αναδίπλωσιν ηττοπαθή της θέσεως της, λογιζομένου τούτου ως ελληνική εξωτερική διπλωματική επιτυχία!

Δύνασθε να ερωτήσετε τας αρμοδίας Υπηρεσίας Παλαιστίνης και Ιορδανίας διά να λάβητε τας απαντήσεις.Δεν αντέδρασαν περισσότερον τότε, διότι κατείχοντο υπό της πιέσεως της Ελληνικής Διπλωματικής Εξωτερικής Πολιτικής, που έφθανε μέχρι και την απειλήν παύσεως χρηματοδοτήσεως προγραμμάτων εκ μέρους της Ελλάδος και μη χορηγήσεως φοιτητικών άδειων παραμονής και υποτροφιών, εάν ήρχοντο εις αντίθεσιν με την πολιτικήν της περί της εκθρονίσεως Ημών.

Τώρα δε, διά ποιον λόγον να αντιταχθούν, ώστε να επιτύχουν τί; Ειδον, ότι ουχί μόνον δεν ήλλαξε κάτι από το 2005 και εντεύθεν, αλλά επί τα χείρω ώδευσε τα πράγματα ο «εκλεκτός» των Ελληνικών πολιτικών επιλογών. Δύνασθε να ερωτήσητε και Αρχιερείς του Πατριαρχείου, σεβόμενοι την τήρησιν τής ανωνυμίας των δηλώσεων των, δι’ ευνόητους λόγους, διά να μη πάθωσι, ως ο Πέτρας Κορνήλιος και ο Ιόππης Δαμασκηνός, οίτινες, τολμήσαντες να ελέγξωσιν εν Συνοδικών τας γενόμενος ατασθαλείας, εκτοπίσθηκαν παραχρήμα από τής θέσεως των ως Συνοδικών υπό του κ. Θεοφίλου, διά να Σας είπαν κατά πόσον είναι ευχαριστημένοι; από την σημερινήν κατάστασιν του Πατριαρχείου.

Ποιον είναι το περιβόητον τελικώς «σκάνδαλο Βαβύλη», το όποιον ακαίρως, αναιτίως και αλυσιτελώς καταγράφετε, ενώ αμετακλήτως απηλλάγη από όλας τας κατηγορίας, χρησιμοποιηθείς εξ’ αρχής από πρόσωπον και εικόνα Θεού εις όργανον γεωπολιτικών ανακατατάξεων εις την Ελλάδα και την Μέσην Ανατολήν, με αφορμήν τάχα εκκλησιαστικά σκάνδαλα, που συγκλόνισαν όμως τον κόσμον. Το μοναδικόν μετά από όλα αυτά τα χρόνια, οφειλόμενον και άξιον ομολογίας είναι η παραδοχή της σταυρώσεως αθώων ανθρώπων εις τον βωμόν αλλότριων συμφερόντων, μάλιστα ανθελληνικών.

Την ώραν, που η οργή όσων αγανακτισμένων συμπολιτών ή λαών κατηυθύνετο τεχνηέντως διά των ελληνικών και ξένων ΜΜΕ εναντίον του προσώπου Ημών και των μεθ’ Ημών «κατηγορουμένων», την ίδιαν αυτήν στιγμήν, «παιζόταν πάλι στα ζάρια» ο άραφος Χιτών του Κυρίου ημών, διά το ποίοι Πιλάτοι θα τον ενδυθούν, ώστε, ανθ' Ημών των ασυμβιβάστων, να δεχθούν εκείνοι, γεννήματα της νέας εποχής ανατροπής των θεσμών, να παραδώσουν την Γη μας, όπου γης και την Πατρίδα μας, όπου έθνος μας, σε απρόσκλητου: διπλωμάτες, πρεσβευτές, εταίρους, δανειστές και έμπορους!

Και ενώ, όπως πολύ καλώς αναγράφετε και αναλύετε, προχωρούν οι οικισμοί των εποίκων εις το Ισραήλ, ενώ υπάρχει έκκλησις της Διεθνούς Κοινότητος να παύση η οικοδόμησις οικισμών εποίκων εις τας επίμαχους συνοριακός περιοχάς, ο κ. Θεόφιλος παραχωρεί εκτάσεις του Πατριαρχείου προς οικοδομήν οικισμών εποίκων εις εδάφη, όπου προ του 1967 ανήκον εις την Ιορδανίαν, εις συνοριακήν περιοχήν με τα παραχωρηθέντα υπό του Ισραήλ παλαιστινιακά εδάφη προς Βηθλεέμ, με την δικαιολογίαν, ότι εχαρακτηρίσθησαν ζώνες πρασίνου υπό τον κράτους, το όποιον ούτω θα είχε δικαίωμα απαλλοτριώσεως των, άρα και το Πατριαρχείον θα τα έχανε αν δεν τα έδιδε, ενώ το ίδιο το κράτος, αποκτώντας επ' αυτών, διά συμβάσεως μακροχρονίου μισθώσεως που υπέγραψε ο κ. Θεόφιλος, την χρήσιν και την νομήν επ' αυτών διά πενήντα και πλέον έτη, ήδη τα αποχαρακτηρίζει από ζώνες πρασίνου και κτίζει οικισμούς εποίκων.

Παρά δε το γεγονός, ότι η σύμβασις μακροχρονίου μισθώσεως της περιοχής Ρεχάβια και Καταμόνας, της Δυτικής Ιερουσαλήμ, λήγει το 2051, ωστόσον μέρος της έχει ήδη παραταθεί διά νέας συμβάσεως υπό του κ. Θεοφίλου, έναντι ελαχίστου μάλιστα δηλωμένου ανταλλάγματος, θύται, όχι μόνον δεν εξεπλήρωσε τας έγγραφους υποσχέσεις του προς Παλαιστίνην και Ιορδανίαν δι' άνάκτησιν εδαφών, αλλά επιπλέον παρεχώρησεν και παραχωρεί εκτάσεις, ξένας ως προς εκείνον, συμβάλλοντας ο ίδιος προσωπικά εις την μετάλλαξιν του Πατριαρχείου από θεματοφύλακα της Παραδόσεως και των Πηγών της Πίστεως ημών και Αγγελιαφόρου της Αναστάσεως τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις πάντα τα Έθνη, εις δίαυλον επιτεύξεως γεωπολιτικών στρατηγικών σχεδίων πολιτικών δυνάμεων επί κυριαρχικών των συμφερόντων.


Δεν υπάρχουν σχόλια: