14 Απριλίου, 2012

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ.





ριθμ. Πρωτ. 212
                                                                                               ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2012
Πρός
τόν ερό  Κλρο
καί  τούς  Εσεβες  Χριστιανούς τς  καθ’ μς ερς Μητροπόλεως

 δελφοί μου,

 ορτή πού θά πρεπε νά βρίσκεται πάντοτε στήν καρδιά μας εναι τό Πάσχα. Εναι «ορτν ορτή καί πανήγυρις πανηγύρεων», γιατί τό Πάσχα εναι  διος  Χριστός, πού θυσιάσθηκε γιά λους μας πάνω στό Σταυρό καί μέ τήν νάστασή Του χάρισε σέ λους τήν λπίδα καί τήν προοπτική τς ντως ζως. Τό Πάσχα δέν εναι ξωτερική πόθεση. Δέν εναι μόνον ραες καί συγκινητικές τελετές καί πέροχοι μνοι. Δέν εναι πολύ περισσότερο διακοσμητικό στοιχεο μις πνευμάτιστης ζως, πως θέλει νά πιβάλει μέ τήν μπορευματοποίηση τν πάντων τό διάχυτο φρόνημα τς κκοσμίκευσης. Τό Πάσχα εναι ψιστο θέμα ζως καί θανάτου. Κατά τό Πάσχα ο ουδαοι όρταζαν τήν ξοδο καί πελευθέρωσή τους πό τή δουλεία τς Αγύπτου. Ο Χριστιανοί ορτάζουμε τήν πελευθέρωση μας πό τά δεσμά τς μαρτίας καί το θανάτου, νωνόμαστε μυστικά μέ τόν πέρ μν σταυρωθέντα καί ναστάντα Θεάνθρωπο γιά νά μοιραστομε μαζί Του τήν αώνιο ζωή καί νά προσανατολισθομε μέ προσδοκία πρός τήν σχατολογική πραγματικότητα τς Δευτέρας καί νδόξου Παρουσίας Του. Σ’ ατή τήν ναστάσιμη νύχτα, πού εναι πιό λαμπρή πό κάθε φυσική μέρα, πλησιάζουμε μέ δέος στά πλαίσια το Εχαριστιακο Μυστηρίου τόν μνό το Θεο, πού σηκώνει τίς μαρτίες το κόσμου καί σέ μυστική κοινωνία μαζί Του, παλλαγμένοι πό τά δεινά το παρόντος κόσμου, πορευόμαστε στή νέα γ τς παγγελίας, τήν ελογημένη βασιλεία το Πατρός.

σοι εχαμε τήν διακριτική σύνεση νά προετοιμασθομε πνευματικά, ζομε τώρα μαζί μέ τόν Χριστό τό ληθινό Πάσχα, πεθαίνοντας κατά τήν μαρτία καί ζώντας κατά Θεόν. Σήμερα, μως,  πνευματική χαρά καί τό φς τς λαμπροφόρου ορτς ρχεται κατά τρόπο τραγικό σέ ντίθεση μέ τήν γκρίζα πραγματικότητα πού διαμορφώνει  πολύπλευρη κρίση,  ποία προβληματίζει, πηρεάζει ρνητικά καί ταλαιπωρε λους μας. Παντο πλέον κυριαρχε  γωκεντρισμός,  ποος πομόνωσε καί πηρέασε λους μας, μς κανε νά χάσουμε τήν νθρωπιά μας, διότι χάσαμε τή ζωντανή σχέση μέ τόν Θεό.    παιδεία δέν μς δίνει νόημα καί περιεχόμενο ζως, εναι μονόπλευρα πηρεασμένη, γι’ ατό σήμερα διαπιστώνουμε  λλειμμα χι μόνον λικό καί οκονομικό λλά πρωτίστως πνευματικό καί θικό. Εμαστε φτωχοί σέ ξίες, ασθήματα καί ράματα. λοι διψάμε γιά λήθεια καί γάπη. Εναι πιό παραίτητα καί πό τό ψωμί. γάπη πού κφράζεται χι μέ πιπόλαιους συναισθηματισμούς, λλά μέ τή βαθύτερη της οσία, πού εναι  θυσία. Στήν ρθόδοξη παράδοση τό Πάσχα εναι δισήμαντο: σταυραναστάσιμο, δηλαδή συγχρόνως σταυρικό καί ναστάσιμο.  Σταυρός διδάσκει τήν κούσια θυσία. χουμε συνηθίσει λοι νά παιτομε τά δικαιωματά μας. 

φθασε, μως,  καιρός πού πιβάλλεται νά κάνουμε τό μεγάλο λμα: νά ποφασίσουμε νά θυσιάσουμε κάποτε καί ατό πού θεωρομε δίκαιο γιά μς χάριν τν λλων. Χωρίς θυσία, χωρίς παραίτηση δέν πάρχει γάπη, δέν πάρχει λληλεγγύη. Θέλουμε νά κατακτήσουμε τόν συνάνθρωπό μας κυριαρχικά. ς πιχειρήσουμε μιά φορά νά τόν κερδίσμουμε θυσιαστικά.  νέα σκληρή πραγματικότητα πιβάλλει ριζική λλαγή νοοτροπίας. ν θέλουμε νά διατηρήσουμε τήν  νθρωπιά μας καί τήν χριστιανική μας ταυτότητα, φείλουμε νά εμαστε σταθερά στό πλευρό τν δελφν μας τν λαχίστων. Να σηκώσουμε λοι μαζί τό Σταυρό της δοκιμασίας.  Σταυρός δηγε πάντοτε στήν νάσταση. φο  Χριστός νίκησε μέ τήν νάσταση τό θάνατο, μπορομε, ν μείνουμε νωμένοι μαζί Του, νά νικήσουμε κάθε θάνατο, κάθε φυσική καί κοινωνική ναντιότητα. κε πού τά νθρώπινα μέσα χρεωκοπον, πάρχει  γάπη το Θεο,  Θεία Χάρις καί τό μέγα Του λεος. ρκε νά ποδεχθομε ατή τήν γάπη στή ζωή μας καί πορευόμενοι μέ τό θος το σταυραναστάσιμου Πάσχα νά περβομε τά διέξοδα πού στησε  νθρώπινη κακία,  ποστασία καί  ρνηση.

Μέ ατές τίς σκέψεις προτρέπω καί παρακαλ λους νά σταθομε στό ψος τν περιστάσεων μέ ασιοδοξία καί πίστη, πλημμυρισμένοι στό ναστάσιμο Φως πού εναι  μοναδική μας λπίδα καί παντοχή.

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ναστημένη ζωή σέ λους μας….

 Νικητής το θανάτου,  σωτήρας Χριστός εναι μαζί μας!


Δεν υπάρχουν σχόλια: