13 Σεπτεμβρίου, 2011

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΗΓΕΤΩΝ.

 
Είπαν καί είναι αλήθεια, ότι οί έποχές αναδεικνύουν ηγέτες. Είναι όμως εξ ίσου αλήθεια ότι ό χαρισματούχος ηγέτης αφήνει εποχή, όποτε καί εάν ζήση.

Είς όλον τόν λεγόμενο δυτικό κόσμο, πού γνωρίζομε καλύτερα, οί πραγματικές ηγετικές φυσιογνωμίες γίνονται όλο καί πιό σπάνιες, εξαιρέσεις διά νά επιβεβαιώνουν τόν κανόνα πάντοτε υπάρχουν καί θά υπάρχουν.

Ή Π.Δ. αναφέρει, άλοίμονο εις τήν πόλιν (κράτος) πού τήν διοικούν παιδιά "ταις φρεσί" άφαλώς, πού σκέπτονται άπό τό πρωί τό φαγητό, δηλαδή τήν καλοπέρασι του ατόμου τους.

Παρακολουθούμε τόν βίο καί τήν πολιτεία των ηγετών, πού ενώ είναι γεμάτοι άπό κατώτερες αδυναμίες, δέν έχουν καμία τύψι συνειδήσεως καί όχι μόνον αυτό αλλά καί επαίρονται γι' αυτές! Οί παράνομες σαρκικές απολαύσεις, ό παράνομος πλουτισμός καί ή μεγαλύτερα δυνατή προβολή είναι ό στόχος τους.

Δυστυχώς έδωσαν τό παράδειγμα καί πολλοί άνθρωποι τούς έμιμήθησαν καί τούς μιμούνται καί γι' αυτό φθάσαμε εδώ πού φθάσαμε καί δέν ημπορούμε νά ύπολογίσωμε, πού είναι δυνατόν νά φθάση ή σημερινή οίκονομικοπολιτική κατάστασις καί τί δεινά είναι δυνατόν να συμβούν είς τήν παγκόσμια πλέον κοινότητα.

Οί σημερινοί ηγέτες διαισθάνονται τήν άντίδρασι τών λαών καί διά τούτο εμμέσως ή αμέσως τούς εκβιάζουν διά νά τούς ελέγχουν καί νά τούς εκμεταλλεύονται.

Χρησιμοποιούν ψεύτικες υποσχέσεις, κολακεύοντας αδυναμίες τών ανθρώπων καί κάποτε τήν ωμή βία γιά νά επιπλέουν καί εν τέλει αποδεικνύονται ότι δέν είναι πραγματικοί ηγέτες.
'
Ο πραγματικός ηγέτης έχει όραμα. Σπάζει τό φράγμα του χρόνου καί του χώρου καί βλέπει τήν ζωή μέ τό "πρίσμα της αίωνιότητος".

Είναι έντονη προσωπικότητα καί τήν ελευθερία του τήν διατηρεί κατά τό δυνατό ακεραία.  Δηλαδή έχει χαλιναγωγήσει τά πάθη της σαρκός καί του πνεύματος.

Διότι ένας αρχηγός πού είναι δούλος σέ κάποιο πάθος δέν ημπορεί νά σκέπτεται καί νά ενεργή ελεύθερα καί σωστά. Είναι αδιάψευστος ή Αγία Γραφή πού αναφέρει "ό ήττηνται τούτο καί δεδούλοται".

Μόνο "όποιος συλλογιέται ελεύθερα συλλογιέται σωστά", διακήρυξε ό Ρήγας Φεραίος. Όποιος θυσιάζει είς τόν Ερμή, είς τήν Αφροδίτη καί είς τόν Βάκχο, ό,τι καί νά έπιτύχη δέν είναι ηγέτης πραγματικός.

Ακόμη δέν ημπορεί νά άναδειχθή ηγέτης αυτός ό όποιος διά νά άνεβή είς μίαν αρχηγική θέσιν έχει "υπογράψει γραμμάτια" είς τό οίκονομικοπολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο, ντόπιο ή διεθνές. Διότι τότε δέν θά ηγείται, απλώς θά έκτελή εντολές.

Όταν ένας αρχηγός είναι αγωνιστικά άπηλλαγμένος άπό τά πάθη, τότε ημπορεί νά πάρη γενναίες καί ανώτερες αποφάσεις με μεγάλο ρίσκο. Τότε χρειάζεται ή όλη του πολιτεία νά έμπνέη τόν λαόν νά τόν ακολουθήσουν καί νά είναι έτοιμοι όλοι νά κάνουν θυσίες, προκειμένου τό ωραίο όραμα του νά γίνη πραγματικότης.

Ό ηγέτης έχει σταθερό στόχο καί δέν αντιφάσκει. Είναι σίγουρος ότι ευρίσκεται είς τόν σωστό δρόμο καί δέν είναι ανασφαλής.

Ή εξουσία δέν τοϋ δίδει αλαζονεία. Δέν μονοπωλεί τό "άλάθητον", διά τούτο είναι "ενεργός ακροατής" τών αξιοκρατικά επιλεγμένων συνεργατών του καί καλά οργανωμένων, οί οποίοι ελαχιστοποιούν τίς τυχόν αδυναμίες του καί μεγιστοποιούν τά ταλέντα του.

Γνωρίζει ότι μόνον οί έπαρμένοι άνθρωποι έχουν τήν έντύπωσι ότι τά γνωρίζουν όλα καί ημπορούν μόνοι τους νά τά κάνουν όλα.

Ό μεγάλος καί εμπνευσμένος ηγέτης έχει κατά κανόνα τύχει ανωτέρας παιδείας πού παρέχουν τά σχολεία καί τά Πανεπιστήμια, συγχρόνως όμως έχει παλέψει νά απόκτηση "τόν άρτον τόν έπιούσιον" ασκώντας κάποιο επάγγελμα τό οποίον του έδωσε πολύτιμη πείρα καί τόν έκανε ρεαλιστή. Ό ανεπάγγελτος δέν ημπορεί νά είναι σοβαρός καί ωφέλιμος ηγέτης.

Ή ιστορία λέγει ότι δέν υπήρξε ποτέ, άπ' αρχής του κόσμου μέχρι σήμερα ηγέτης πού άφησε εποχή καί ωφέλησε τό ανθρώπινο γένος, χωρίς νά έχει μεταφυσικά ενδιαφέροντα.

Τέλος ο ηγέτης πρέπει να μην είναι τα πάντα από τον λαό, ουδέν για τον λαό, αλλά τα πάντα για το λαό! Όχι βέβαια ότι και ο λαός είναι άμοιρος ευθυνών διότι την ευθύνη την φέρει και αυτός όταν πάει να ψηφίσει, γι’ αυτό προσοχή στις εκλογές που έρχονται οσονούπω.

Voiotosp.blogspot.com