31 Μαΐου, 2011

ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ.

image

O ΠΑΠΑΣ πολύ σπάνια αποφασίζει να κλείσει ένα μοναστήρι. Ομως η περίπτωση της μονής Τι­μίου Σταυρού στη Ρώμη, που σφραγίστηκε λό­γω «αμφισβητήσιμης συμπεριφοράς και απουσί­ας ηθικής πειθαρχίας», δεν είναι συνηθισμένη.

Το 2008 φιλοξένησε μουσικό σόου της Μαντόνα.

Το 2009, η Αννα Νόμπιλι, μία «καλλιτέχνις στρι­πτίζ» που έγινε μοναχή, παρουσίασε «θρησκευ­τικό» χορευτικό θέαμα μπροστά σε καρδιναλίους και επισκόπους γύρω από έναν ξύλινο σταυρό!

Η «μπαλαρίνα του Θεού», όπως αυτοαποκαλούνταν, εμπνεύστηκε τη χορογραφία από... τη Βίβλο. Και να σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για το μετόχι της Μονής Τιμίου Σταυρού των Ιεροσολύμων, που στεγάζει ιερά κειμήλια, όπως τμήματα του Τιμίου Σταυρού και αγκάθια από τον στέφανο του Ιησού.

ΤΟ ΕΚ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΦΡΟΥΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΕΤΟ!!!!

image

Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΣ ΕΚ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ

Ο Άνθρωπος πού ανήγαγε τήν

ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ

ΣΕ

ΕΠΙΣΤΗΜΗ.

Θεσσαλονίκη: Το κείμενο της θεματικής ομάδας ΑΜΕΑ των «Αγανακτισμένων»

image

«Είμαστε οι αγανακτισμένοι του Λευκού Πύργου. . .

Είμαστε αγανακτισμένοι απο μια Πολιτεία που μας πετά στο περιθώριο. Είμαστε αγανακτισμένοι απο την Πολιτική της χώρας μας στα άτομα με αναπηρία.  Έλλειψη Προσωπικού, έλλειψη Σχολείων, κόψιμο Επιδομάτων και Παροχών, Κοινωνικός Ρατσισμός. Μα πάνω απ’όλα έλλειψη ευαισθητοποίησης, συνειδητοποίησης των αναγκών και προώθηση βελτίωσης της ζωής των ατόμων με αναπηρία.

ΠΕΝΤΕ  μέρες στο Λευκό Πύργο μας έδειξαν πως η αμεσοδημοκρατία κρίνεται στην πράξη.

Απο αυτήν την συνέλευση δεν χρειάζεται να λείπει κανείς!  Η ομάδα αναπηρίας των αγανακτισμένων του Λευκού Πύργου ανέλαβε να φτιάξει έναν χώρο προσβάσιμο στα άτομα με αναπηρία και κάθε πολίτη με προβλήματα μετακίνησης( μητέρες με καρότσια, ηλικιωμένοι ).

Καλούμε τους συμπολίτες μας με αναπηρία , τις οικογένειές τους, τους συλλόγους και τα σωματεία ατόμων με αναπηρίες , τους εργαζομένους σε χώρους αναπηρίας και κάθε ευαισθητοποιημένο πολίτη να έρθει στην συνέλευση των αγανακτισμένων του Λευκού Πύργου για να συζητήσουμε, να συνδιαμορφώσουμε και να αποφασίσουμε την δράση μας αμεσοδημοκρατικά».

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!

image

Τελικά οι Ελληνες μπορούμε να σηκωθούμε από γραφεία, κρεβάτια, καναπέδες και πολυθρόνες όχι απλά και μόνο για να τρέξουμε να αγοράσουμε τα βιβλία του Δημοσθένη Λιακόπουλου περί Νεφελίμ, Ελλοχίμ και άλλων τινών. Ή για να διαμαρτυρηθούμε μέχρι τελικής πτώσεως για την παραμονή της αγαπημένης μας ομάδας στη Σούπερ Λίγκα ή την απαγόρευση συμμετοχής της στα πλέι οφ.

Αυτό τουλάχιστον άρχισε να γίνεται εμφανές από προχθές το απόγευμα, όταν χιλιάδες άνθρωποι της διπλανής πόρτας αποφάσισαν να φύγουν λίγο νωρίτερα από τη δουλειά - αν φυσικά ακόμη έχουν - ή να αλλάξουν το πρόγραμμα τους ή αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν αποχαυνωμένοι στις τηλεοράσεις τους «Τα μυστικά της Εδέμ», τη «Ζωή της άλλης», το «Πλάκα κάνεις» ή το «Botrini's project». Για να πάρουν μέρος σε κάτι αληθινά πρωτόγνωρο, από τη Μεταπολίτευση και ύστερα, για τα δεδομένα του τόπου, που, παρά το ότι γέννησε την έννοια της άμεσης Δημοκρατίας και ανέπτυξε το πνεύμα του κοινοτισμού, είχε πέσει σε βαθιά χειμερία νάρκη, χαμένος μέσα στα συννεφάκια της επίπλαστης ευμάρειας.

Και για να στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα, πρωτίστως προς την κυβέρνηση, αλλά και προς όλο το πολιτικό σύστημα, ότι ουδείς μπορεί να κάνει πλάκα με τις ζωές τους ή να φορτώνει στις πλάτες τους, για μία ακόμη φορά, ένα πρότζεκτ με κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα. Το κίνημα «25Μ», που οργανώθηκε εν ριπή οφθαλμού μέσω των ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης και κατάφερε να γεμίσει τις πλατείες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και τα περισσότερα αστικά κέντρα της χώρας, μύριζε έντονα ελευθερία και έλλειψη εξαρτήσεων. Δεν ήταν εκεί οι συνηθισμένοι κομματικοί διαδηλωτές που κρατούν κοινότοπα «επαναστατικά» πανό και φωνάζουν προσχεδιασμένα συνθήματα σαν ρομπότ.

Δεν ήταν εκεί οι επαγγελματίες συνδικαλιστές που «εξεγείρονται» όταν η εξουσία αποπειράται να σπάσει τις μυστικές συμφωνίες «προστασίας» της συντεχνίας τους. Δεν ήταν εκεί ούτε καν οι γνωστοί άγνωστοι, που καταστρέφουν, επ’ ωφελεία του συστήματος, οποιαδήποτε ειρηνική διαμαρτυρία και ανακαλούν στη μνήμι τούς αδικοχαμένους της Marfin, για τη δολοφονία των οποίων αναζητείται ακόμη υπαίτιος. Ηταν όμως εκεί οι δικοί μας indignados (αγανακτισμένοι), αυτοί που οι δημοσκόποι θα ονόμαζαν κυνικά «αδιευκρίνιστη ψήφος», ένας κόσμος ανομοιογενής στη σύνθεση του, αλλά ομοιογενής στη σιωπή (μέχρι την Τετάρτη) και στην απόγνωση (εδώ και καιρό).Που κλείνει πλέον ερμητικά τα αυτιά του στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα όσων συστηματικά λεηλάτησαν τη χώρα και περίτεχνα νομοθέτησαν την ατιμωρησία τους. Και αισθάνεται ότι δεν αντιπροσωπεύεται από κανέναν, γι' αυτό και στέλνει τα φάσκελά του σε όσους εξακολουθούν να τον περνούν για θύμα και ψώνιο και σύμβολο αιώνιο, που λέει και ο ποιητής.

Με αίτημα που αφορά τα αυτονόητα και που, έστω και τώρα, πρέπει να γίνει αντιληπτό από αυτούς που αδυνατούν να πιάσουν τον σφυγμό και τις αγωνίες του, γιατί ουσιαστικά, με την εξαίρεση ελαχίστων, ποτέ δεν αποτέλεσαν μέρος του. Διαφορετικά, η κοινωνία, που δείχνει να βρίσκεται πιο μπροστά από το πολιτικό προσωπικό, θα πάρει τον δικό της δρόμο χωρίς «καπέλα» και «ινστρούχτορες». Οσοι επιμείνουν να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου μάλλον δεν θα ξυπνήσουν. Οσοι παραμένουν άυπνοι, όπως και η κοινωνία, και μιλούν τη γλώσσα της αλήθειας θα βάλουν το δικό τους πετραδάκι για μία επανανοηματοδότηση του συλλογικού και ατομικού μας βίου

ΜΕΓΑΛΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΩΝ.

OI ELLHNES 001