12 Μαΐου, 2011

O ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ.

image

1/Ή πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε. άντί νά υπερασπίζεται τά δικαιώματα τών πολιτών, γίνονται τά Μ.Μ.Ε., ώς έπί τό πλείστον, οί στυλοβάται της εκάστοτε έν ενεργεία κυβερνώσης παρατάξεως ή «γαυγίζουν» υπέρ τής αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, διά νά έλθη αυτή είς τήν έξουσίαν καί νά καρπωθούν αυτά τά Μ.Μ.Ε. τά διάφορα προνόμια, πού επιδιώκουν, είς βάρος τού συνόλου.

Είναι τά έν λόγω Μ.Μ.Ε. τόσον δεσμευμένα καί καθοδηγούμενα ώστε, έάν ύπαρξη κάποιος ευσυνείδητος καί αντικειμενικός δημοσιογράφος, τον παραγκωνίζουν καί τον εξουθενώνουν, όπως εξουθένωσαν έδολοφόνησαν τον άείμνηστον Σ.Γ., επειδή έφοβούντο μήπως τούς «βγάλει» καί πολλά άλλα «άπλυτα» είς φως.. Έτέρα περίπτωσις, ό επίσης ευσυνείδητος καί αντικειμενικός δημοσιογράφος Νικόλαος Βαφειάδης, ό όποιος, όταν έκανε γνωστήν είς τό κοινόν την άλόγιστον σπατάλην της Βουλής καί τών «βολευτών», αμέσως τον έξεδίωξεν «ή δημοκρατική καί αντικειμενική» μεγάλη ημερησία έφημερίς «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»........

2/Λέγομεν, λοιπόν, μερικά πράγματα αντικειμενικώς μέ τό όνομα των, αποβλέποντες είς τήν σωστήν άφύπνισιν τών δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας, διά νά δύνανται νά άμύνωνται και νά πετύχωμεν μίαν είρηνικήν έπανάστασιν. Διότι άλλοίμονόν μας, εάν ό καθεύδων ύπό βαρούχειον ύπνον λαός «άγουροξυπνήση». Τότε ό έχων δύναμιν έλεφάντος λαός θά γίνη όδοστρωτήρ καί θά ισοπεδώση τά πάντα, πράγμα, τό όποίον πρέπει νά προλάβωμεν, δηλαδή τον θηριώδη έμφύλιον σπαραγμόν, προτού αύριον είναι πολύ άργά....

3/Επειδή τό κακόν καθημερινώς εκτραχύνεται, οί χιλιάδες κοινοί θνητοί στενάζουν ένεκεν τής αβελτηρίας καί της νωθρότητος τών ιθυνόντων της εκτελεστικής έξουσίας δημοσίας διοικήσεως, όμως οί δεινοπαθούντες κοινοί θνητοί διερωτώνται, έάν πρέπη νά λάβουν τον νόμον ίδίαις χερσί.

ΤΑ Μ.Μ.Ε. Η ΑΦΟΡΗΤΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

1/Ώς γνωστόν, πέραν τής νομοθετικής, τής δικαστικής καί τής εκτελεστικής εξουσίας, πού έχουν τά δημοκρατικά καί χρηστά κράτη δικαίου, σήμερον έχομεν καί τετάρτην έξουσίαν, τήν άφόρητον τοιαύτην τών Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως. Καί αυτή ή εξουσία κατελήφθη, ώς επί τό πλείστον, ύπό τών σκοτεινών δυνάμεων.

Ούτω, ή γραφίς καί ό λόγος μέσω τών Μ.Μ.Ε. δέν εκφράζει τάς καθημερινάς σκέψεις, τά συναισθήματα, τάς αγωνίας, τούς φόβους, τήν ελπίδα καί τήν έπιδίωξιν της πλειονότητος τού λαού καί δέν απηχεί τήν κοινήν γνώμην, άλλά δυστυχώς, τήν διαμορφώνει καί τήν κατευθύνει κατά τό δοκούν τών ισχυρών δυνάμεων, αί όποίαι, δια νά επιτύχουν τόν άποπροσανατολισμόν τού λαού καί τόν εύτελισμόν τών ανεκτίμητων πνευματικών άξιών, εφευρίσκουν ακόμη καί «Ανεξάρτητες Αρχές», εις τήν πραγματικότητα όμως εμμέσως έξηρτημένας άπό τήν εκάστοτε καθεστηκυίαν τάξιν καί τάς καταχθόνιους δυνάμεις τού ζόφου.

Ώς έκ τούτου εις τήν πράξιν καταντούν καί αύται ώς εν διακοσμητικόν «στολίδι», διά νά παρουσιάζουν τό άμαρτωλόν κατεστημένον ώς... χρηστόν κράτος δικαίου καί νά μή φαίνεται γυμνόν ώς «μπανανιά»... Κρίμα εις τήν κατασπατάλησιν τού ίδρώτος τού βαρύτατα φορολογουμένου πτωχού Ελληνικού Λαού, διά νά «βολεύεται» εσμός Ύμετέρων Προέδρων, Συμβούλων καί υπαλλήλων, διά νά είναι είς τήν ούσίαν πειθήνια όργανα τού κατεστημένου, ενεργούντες οί αρμόδιοι τών «Ανεξαρτήτων Αρχών» συμφώνως πρός τάς οδηγίας τών ιθυνόντων...

2/Τά Μ.Μ.Ε. δέν δρούν εποικοδομητικώς, παραπλεύρως πρός τάς άλλας τρείς εξουσίας, ώστε να τάς παροτρύνουν και συγκλίνουν διά τήν θεμελίωσιν μιάς ανθρωπίνως συντεταγμένης πολιτείας, πρός ένα εύνομον και χρηστόν Κράτος δικαίου, άλλά, δυστυχώς, έχει μετατραπή αύτη ή τετάρτη εξουσία εις μίαν καταλυτικώς δρώσαν (καταστρεπτικήν) ύπερεξουσίαν.

Αντί τά Μ.Μ.Ε. νά υπηρετούν, έπ' ωφελεία τού συνόλου, τάς άνθρωπίνας αξίας (έλευθερίαν, άλήθειαν, δημοκρατίαν, εύημερίαν, κοινωνικήν γαλήνην, παιδείαν, πρόοδον, εύπρέπειαν, εύποιΐαν, και λοιπάς άρετάς) και γενικώς αντί νά είναι υπέρμαχοι τών ανεκτίμητων αξιών τής Φυλής μας και τών αρετών τών προγόνων μας, χάριν τών οποίων έμεγαλουργήσαμε και έγενόμεθα φωτοδόται τής οικουμένης, αντιθέτως, καθίστανται διαστροφείς τής αληθείας, μυκτηρισταί τών ιερών και τών οσίων και δοθείσης εντολής εφαρμόζουν τά καταχθόνια σχέδια τών «προστατών» των, ναρκώνουν και αποπροσανατολίζουν τόν άνθρωπον, ιδίως τήν νεολαίαν, εις τήν οποίαν κάμνουν συστηματικήν «πλύσιν εγκεφάλου» και τής οποίας ισοπεδώνουν όλους τους ηθικούς κανόνας και έν γένει πασχίζουν νά εφαρμόζουν τάς λίαν καταστρεπτικάς οδηγίας τών καταχθόνιων σκοτεινών δυνάμεων, αί όποίαι αποσκοπούν είς τόν άφελληνισμόν καί τήν άποχριστιανοποίησιν τών Ελλήνων.

3/Διά τής γραφίδος των, τών μικροφώνων τών Ραδιοφωνικών Σταθμών και τών «τηλεδικείων» τά Μ.Μ.Ε. προαποφασίζουν και επιβάλλουν τεχνηέντως εις τάς άλλας τρείς εξουσίας, τι νά νομοθετούν, τί και πώς νά δικάζουν και νά εκτελούν και εφαρμόζουν...

Ή ύπερδύναμις τής τετάρτης εξουσίας καθίσταται καθημερινώς ίσχυροτέρα όχι μόνον εις όλα τά τυραννικά καθεστώτα, άλλά, φεύ, ακόμη και εις τά επονομαζόμενα δημοκρατικά καθεστώτα.

4/Πρός τούτο τά Μ.Μ.Ε. δέν επιμένουν διά τήν ούσιαστικήν έφαρμογήν τού Συντάγματος, ώς π.χ. τού άρθρου 4, τό όποίον ρητώς ορίζει, ότι όλοι οί Έλληνες είναι ίσοι, όπως συμβαίνει σχεδόν εις όλα τά πραγματικώς δημοκρατικά καθεστώτα, δηλαδή νά ύπάρχη ισονομία και νά μή μετατρέπεται τό θεωρητικώς δημοκρατικόν καθεστώς εις καθεστώς τριτοκοσμικής χώρας, όπου βασιλεύει ό νόμος τού ισχυρότερου...

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΣ ΤΩΝ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ

1/Τά Μ.Μ.Ε.δέν προβάλλουν και δέν επιμένουν διά τήν έφαρμογήν του άρθρου 44 παραγρ. 2 τού Συντάγματος, τό όποίον ρητώς ορίζει, ότι διά μεγάλα εθνικά και κοινωνικά θέματα επιβάλλεται νά λαμβάνουν χώραν δημοψηφίσματα. Από την άπελευθέρωσιν τού ελληνικού κράτους δυστυχώς δεν έχουν λάβει χώραν δημοψηφίσματα έκτος διά τό έάν θά έχωμεν βασιλευουμένην ή προεδρευομένην δημοκρατίαν. Όμως, πέραν αυτού, θά έπρεπε διά όλα τά ζωτικής σημασίας εθνικά και κοινωνικά θέματα νά αποφαίνεται μόνον ό κυρίαρχος λαός και όχι μία στενή ολιγαρχία τής εκάστοτε κυβερνώσης παρατάξεως.

2/Τά δημοκρατικά δημοψηφίσματα.

Δυστυχώς, άντεκατεστάθησαν ουσιαστικώς άπό κατευθυνομένας σκοπίμους δημοσκοπήσεις, τάς λεγομένας σφυγμομετρήσεις κοινής γνώμης, τά αποτελέσματα τών όποίων εξαρτώνται από τά «μαγειρεύματα»,πού προπαρασκευάζουν άργυρώνητοι δημοσκόποι. Αντεκατεστάθησαν επίσης άπό τά τηλεδικεία και τάς δήθεν διαβουλεύσεις τών κοινωνικών φορέων, όπου συνήθως καλούνται ύπό τών διαμορφωτών της κοινής γνώμης τά ιδικά των παραταξιακά στελέχη, τά όποία ανεδείχθησαν, ώς έπί τό πλείστον, «έρποντες, λείχοντες καί μέ τά "κερατάκια των...» καί είς τινάς συσκέψεις καλούνται καί μερικοί αντίθετοι, οί οποίοι άκούουν τί έχει ήδη προαποφασισθή, καί όσοι μέν έχουν εξασφαλίσει διάφορα «προσωπικά οφέλη» συμφωνούν, οί δε υπόλοιποι συμφωνούν ότι διαφωνούν... Ούτω ψηφίζονται καί εφαρμόζονται νομοθετικά καί προεδρικά διατάγματα διά σπουδαιότατα εθνικά καί κοινωνικά θέματα, εις τά όποια ή συντριπτική πλειοψηφία τού ελληνικού λαού είναι τελείως αντίθετος...

3/Απαιτούνται πραγματικώς ελεύθερα δημοψηφίσματα, όπου οί πάντες θά δύνανται έπί ίσοις όροις νά εκφράζουν τάς απόψεις των, διά νά διαφωτίζωνται οί πάντες ορθόδοξα καί όχι μετά άπό «πλύσιν εγκεφάλου», τήν οποίαν υφίστανται άπό τάς κομματικάς καί συνδικαλιστικάς οργανώσεις (αί όποίαι καί αύται συνήθως είναι παραταξιακαί). Τότε μόνον ό ορθώς ενημερωμένος διαφωτισμένος κυρίαρχος λαός θά έξέφραζεν αντικειμενικώς τήν γνώμην του, καί θά έγένετο φανερά καί ή έκ διαμέτρου άντίθεσίς του μέ τάς κομματικάς ίσχυράς παρατάξεις καί θά έδιδε μαθήματα είς τούς «έθνοπατέρας» νά μή κάμνουν κατάχρησιν τής ψήφου, τήν οποίαν έλαβον.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑ ΤΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ

1/Οί εκάστοτε κυβερνώντες καί τά ιδιοτελέστατα φερέφωνά των διατείνονται, ότι διαθέτουν τήν κοινοβουλευτικήν πλειοψηφίαν. Είς τήν πραγματικότητα, όμως, την πλειοψηφίαν αυτήν κατώρθωσαν νά τήν ύφαρπάσουν δημαγωγικώ τω τρόπω άπό τό εκκρεμές τών ανθρώπων, οι όποίοι ψηφίζουν τήν μίαν ή τήν άλλην παράταξιν, χωρίς όμως αύτη νά τούς ίκανοποιή πλήρως.

Τό πλέον όμως άνησυχητικόν είναι ότι οί ψηφοφόροι δέν ψηφίζουν, ώς έπί τό πλείστον, αυτούς, οί οποίοι τούς εκφράζουν, άλλά έκείνους, τούς όποίους εις τήν πραγματικότητα απεχθάνονται καί μάλιστα άπό μεγίστην άγανάκτησιν καί φόβον πρός τούς άλλους, οί όποίοι άλαζονικώς τούς κατεπρόδωσαν......

2/Αλλά μήπως καί αυτοί οί τοιουτοτρόπως εκλεγόμενοι «εθνοπατέρες» ουσιαστικώς ψηφίζουν κατά συνείδησιν; Συνήθως ψηφίζουν ό,τι έχει προαποφασίσει ή ολιγαρχία τού κόμματος καί προσέρχονται ωσάν τούς «ίνδιάνους - γάλους» (λόγω κομματικής πειθαρχίας) νά επικυρώσουν τυπικώς διά τής ψήφου των, ό,τι απεφάνθη τό «διευθυντήριον» της κυβερνώσης παρατάξεως. Έάν δέ συμβή κάποιος έθνοπατήρ νά έχη θάρρος καί παρρησίαν καί νά έκφράση άντίθετον άποψιν, παραγκωνίζεται καί ό πέλεκυς τής διαγραφής πειθαναγκάζει καί αυτούς τούς ελαχίστους μέ άκέραιον ήθος καί εύσυνειδησίαν νά ύποτάσσωνται εις την κομματικήν γραμμήν...

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΙΣ

ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

1/Είς τό σημείον αυτό θά ήθέλαμε νά άναφερθώμε καί εις τό έπίκαιρον καί έντονον πρόβλημα τής σημερινής οικονομικής κρίσεως, τό όποίον τό αίσθανόμεθα όλοι. Έπ' ούδενί λόγω επιτρέπεται νά μάς διαφεύγη, ότι αύτη είναι απόρροια τής ηθικής κρίσεως, τήν οποίαν καλλιεργούν συστηματικώς δεκαετίας ολοκλήρους μέσω ( έντυπου καί ηλεκτρονικού τύπου καί κέντρων διαμορφώσεως τής κοινής γνώμης ). Τοιουτοτρόπως, υποβόσκει έπί δεκαετίας ολόκληρους ή άπαξίωσις τών πνευματικών αξιών καί ύφέρπει ή άμβληνσις τών ηθικών κανόνων τής κοινωνίας, ώστε αύτη νά όζη καί νά άναδίδη πνευματικήν πτωμαΐνην, εις άρχοντας καί αρχόμενους. Αποτέλεσμα τού ηθικού ερέβους είναι καί ή οικονομική κρίσις, τήν οποίαν δημιουργούν οί «ίέρακες - άρπακτικά» τής διεθνούς οικονομίας, διά νά επωφελούνται εκείνοι, όλα όσα χάνομεν εμείς οί κοινοί θνητοί.

2/Ή ηθική κρίσις, όμως, εντός ημών έστί καί τό μέγεθος αυτής εξαρτάται άπό τά πόσα «Ναι» καί πόσα «Όχι» πότε καί πρός ποίον διετυπώσαμεν, πώς τά προεβάλαμε, αναλόγως μέ τήν «πλύσιν εγκεφάλου», τήν οποίαν έχουν κατορθώσει νά μάς δημιουργήσουν οί διαμορφωταί της κοινής γνώμης.

Από τήν απονέκρωσιν τών ηθικών καί πνευματικών άξιών, πού έχουν επιτύχει νά μάς δημιουργήσουν, εξαρτάται καί ή οικονομική κρίσις καί ή άποτελμάτωσις της αγοράς, τήν οποίαν επιτυγχάνουν οί διεθνείς «αετονύχηδες», Rotschild, George Soros καί ΣΙΑ, δημιουργούντες διεθνή επεισόδια», διά νά ευλογούνται καί αί ώμαί, αύταρχικαί καί ίδιοτελέσταται επεμβάσεις των μέ τόν μανδύαν της δημοκρατίας καί τής επιβολής δήθεν εύνόμου τάξεως, προκαλούντες ούτω άταξίαν καί άναστάτωσιν άνά τήν ύφήλιον.

3/Ούτοι κάνουν τήν «δουλειά των»... Διά νά έχουν θέσεις εργασίας διά τούς ιδικούς των εργαζομένους, καλλιεργούν αμέσως ή εμμέσως εντάσεις εις τάς διαφόρους χώρας επιτυγχάνοντες ούτω μεγάλας άγοράς εξαγωγής τών οπλικών των συστημάτων ή δημιουργούν κοινωνικάς αναστατώσεις καί στρατιάς αναρχικών ή οί ίδιοι μέ τούς δολιοφθορείς των δημιουργούν «προκλήσεις - υπονομεύσεις» καί διαφόρους άλλας άνησυχητικάς καταστάσεις, διά νά πωλούν τούς «σαρωτάς» διά ανιχνεύσεις μέχρι καί τών απόκρυφων μελών τού ανθρωπίνου σώματος, τα πανάκριβα συστήματα C 4 I (ΣΙ ΦΟΡ ΑΪ) καί λοιπάς αναφοράς τών πτωχών λαών... Ακόμη καί αί μεγάλαι πολυεθνικαί φαρμακευτικαί έταιρείαι φαίνεται ότι έλαβον τόν διακριτικόν τίτλον σήμα κατασκευής τού εμβολίου τής γρίππης τών χοίρων...

Έξ μήνας ένωρίτερον απ ό,τι ενεφανίσθη αύτη καί διά τής συστηματικής παραπληροφορήσεως καί «πλύσεως εγκεφάλου» ύπό τών Μ.Μ.Ε. κατώρθωσαν μέ τήν τρομολαγνείαν καί τρομοϋστερίαν νά λέγουν όλα τά κράτη: «σάς προσφέρομεν εκατομμύρια Εύρώ καί αποστείλατέ μας, έστω, έν μέρος τών εμβολίων, δια να εμβολιασθούν οί πάντες, ακόμη καί προτού έχουν εγκαίρως καί εύκαίρως δοκιμασθή τά εμβόλιά σας...

4/Είναι επίσης άπαράδεκτον νά εύνοώνται άπό τάς «καταστάσεις» άνθρωποι σπάταλοι καί επιπόλαιοι, οί όποίοι πωλούν ακόμη και τα τιμαλφή των (όταν εκποίηση τις μέχρι καί τά τιμαλφή του, δεν τού απομένει παρά νά πωλήση ακόμη καί το σώμα του...) καί ζούν άπό δάνεια έπί δανείων καί νά βραβεύωνται οί άσωτοι («σκορπίσας τήν ούσίαν αυτού έζη ασώτως»), ενώ τιμωρώνται τίμιοι καί εργατικοί άνθρωποι, οί οποίοι στερούνται ακόμη καί τό «τελευταίο κουλούρι» δια νά αποκτήσουν κάτι. Αυτοί λοιπόν οί ύστερημένοι καλούνται νά πληρώνουν διά τούς σπάταλους-άσώτους...

5/Ώς άτομα καί ώς Έθνος διερχόμεθα άσωτον ζωήν.

Τό πρός τήν Ελλάδα σχέδιον Μάρσαλ έσπαταλήθη και το έπωφελήθησαν «ημέτεροι», ένώ εις άλλας χώρας έγένετο χρηστή χρήσις, όπως παραδείγματος χάριν εις τήν Γερμανίαν, όπου, παρά τήν ολοσχερή της καταστροφήν, άνεδύθη μετά τόν Β' Παγκόσμιον Πόλεμον εις μίαν τεραστίαν οίκονομικήν δύναμιν (οίκονομικόν θαύμα) καί έγένετο ή «άτμομηχανή», πού σύρει τήν Οίκονομίαν τής Ευρώπης άλλά καί παγκοσμίως...Ομοίως γίγνεται τάς τελευταίας δεκαετίας κατασπατάλησις τών τεραστίων ποσών τών διαφόρων κονδυλίων-ενισχύσεων της ηνωμένης Ευρώπης...

6/ Εν ολίγοις, οί εκάστοτε ιθύνοντες αμέσως ή έμμέσως διά τών υποχειρίων Μ.Μ.Ε. καί λοιπών συνθηκών-μεθόδων τάς οποίας έχουν δημιουργήσει, προωθούν καί αναβιβάζουν εις τάς καιρίας θέσεις ανθρώπους, οί όποιοι δέν έχουν τό σθένος νά εναντιώνονται πρός τά εκάστοτε κρατούντα ρεύματα, άλλά τά ακολουθούν όπως οί φελλοί, τά πτώματα, τά περιττώματα καί έν γένει τά απορρίμματα...

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ

ΒΡΑΒΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

1/Μόνον ζωντανοί οργανισμοί έχουν τό σθένος νά πλέουν αντίθετα πρός τά ρεύματα μάλιστα δέ, οί ήρωες καρτερίας, πίστεως, ακεραίου χαρακτήρος, ευπρεπείας καί εύποϊίας, ωσάν πέστροφαι καί σολομοί, έχουν τήν δύναμιν νά άνυψώνωνται καί νά υπερκαλύπτουν ακόμη καί νοητούς καταρράκτας.

2/Αυτούς λοιπόν επιβάλλεται νά τιμώμεν καί νά ένισχύωμεν, νά μιμούμεθα καί νά θαυμάζωμεν καί όχι τούς «φελλούς», τούς άσώτους, τις «παλλακίδες», τούς «ανώμαλους», τούς «πατριάρχες τής διαπλοκής» καί τούς «άετονύχηδες».

3/Τά Μ.Μ.Ε., όμως, μή όντα αντικειμενικά, παραπληροφορούν τά λαϊκά στρώματα μέ τό νά υπερτιμούν ή νά υποτιμούν πρόσωπα, πράγματα καί καταστάσεις, κάμνοντα «πλύσιν εγκεφάλου», διά νά εκλαμβάνεται τό μαύρον ως άσπρον, τό άπρεπές ώς ευπρεπές, τήν άνηθικότητα ώς πρόοδον καί τά τοιαύτα καί κατατρομοκρατούν τούς πάντας, διά νά μή τολμήσουν νά εναντιωθούν εις τήν ίσοπέδωση τών πνευματικών άξιών καί τών ηθικών κανόνων.

4/Τοιουτοτρόπως έχομεν διακρίσεις εξουσιών τυπικώς και μόνον θεωρητικώς, ένώ είς τήν πράξιν κυριαρχούν συνήθως ή ασυδοσία καί ή ατιμωρησία. Δικαστικοποιούμεν υποθέσεις καί μάς διαφεύγει ή ουσία τών σκανδάλων. Εις τήν πράξιν κυριαρχεί τό δίκαιον τών ισχυρότερων, διότι μέ τήν βιομηχανίαν τών χιλιάδων μηνύσεων καί αγωγών διαιωνίζονται αί εκδικάσεις τών υποθέσεων καί μέ τάς συχνάς άναβολάς, τάς οποίας επιτυγχάνουν επιτήδειοι ακριβοπληρωμένοι δικηγόροι, έχομεν εμμέσως μίαν άρνησιδικίαν.

5/Έάν δέ τινές έχουν τόν ήρωϊσμόν, τό θάρρος καί τήν παρρησίαν νά υπερασπισθούν αύτάς τάς ήθικάς αξίας καί τούς σωτηρειώδεις κανόνας, διαβάλλονται καί διασύρονται ώς καθυστερημένοι, όπισθροδρομικοί, οπαδοί φυλετικών διακρίσεων, έθνικισταί, αιρετικοί έξωεκκλησιαστικοί, παραθρησκευτικοί, αυταρχικοί, μισαλόδοξοι καί λοιπά παρόμοια αισχρά διακοσμητικά επίθετα.

6/Όταν δέ έν Μ.Μ.Ε. άρχίση μίαν τοιαύτην λασπολογίαν, τότε ενορχηστρώνονται όλοι οί ψευδοδιανοούμενοι μαζί μέ τά λοιπά Μ.Μ.Ε. καί διά πασών τών δυνάμεων πολλαπλασιάζουν τήν λασπολογίαν καί τήν συστηματοποιούν, αποκαλούντα τάς ήρωικάς αύτάς αντιδράσεις «συνωμοσιολογία», και επιτυγχάνοντα τήν κοινωνικήν άπομόνωσιν τών ευυπόλήπτων αυτών προσώπων. Σχεδόν όλοι οί γνωστοί καί φίλοι των δέν έχουν τό ψυχικόν σθένος καί δέν τολμούν νά υπερασπισθούν τούς σκανδαλωδώς διασυρομένους έποικοδομητικώς δρώντας και ούτω όλοι αυτοί οί μάρτυρες συνειδήσεως αφίενται είς τό έλεος τού Θεού...

7/Οί ίδιοι αυτοί μάρτυρες συνειδήσεως, ώς μέντορες σώφρονες σύμβουλοι τού ακεραίου χαρακτήρος καί τής εύποϊίας, εγένοντο έρασταί σοφίας καί άπό άκραν ταπεινοφροσύνην, ανιδιοτελή πίστιν, εύσέβειαν καί συνεχή συγχωρητικότητα πρός τούς εχθρούς των κάμνουν «ιώβειον» ύπομονήν. Αυτό τό παρανοούν καί τό εκμεταλλεύονται οί «δικτατωρίσκοι» τής τετάρτης εξουσίας καί τών άλλων τριών εξουσιών καί όλοι όμού βάλλουν πανταχόθεν διά τήν όριστικήν όλοκληρωτικήν έξουθένωσιν όλων αυτών τών μαρτύρων τής συνειδήσεως καί διά τήν διαιώνισιν τών φαύλων, οί όποίοι έχουν λίαν εύκαμπτον τήν σπονδυλικήν στήλην τής ηθικής καί ελίσσονται 180 μοίρας ανά πάσαν στιγμήν, όπου φυσάει άνεμος ευνοϊκός...

8/Αύτοί οί μάρτυρες τής συνειδήσεως πιστεύουν εις τό Παύλειον: «εγώ γάρ ήδη σπένδομαι, καί ό καιρός τής έμής αναλύσεως έφέστηκε. Τόν αγώνα τόν καλόν ήγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα• λοιπόν απόκειταί μοι ό τής δικαιοσύνης στέφανος, όν αποδώσει μοι ό κύριος έν εκείνη τή ημέρα, ό δίκαιος κριτής, ού μόνον δέ έμοί άλλά καί πάσι τοίς ήγαπηκόσι τήν έπιφάνειαν αυτού» (Β' Τιμ 4, 6-8).

9/Διά τούς ανωτέρω λόγους ημείς, οί όποίοι διατεινόμεθα, ότι έμφορούμεθα άπό ακραιφνείς έθνικάς καί θρησκευτικάς αρχάς, έπ' ούδενί λόγω επιτρέπεται νά έγκαταλείπωμεν τούς ήρωας αυτούς εις τόν διασυρμόν των άπό τούς «δικτατωρίσκους», οί όποίοι λαμβάνουν έν μικρόφωνον εις τήν χείρα των καί καταρρακώνουν όλους τούς έντιμους καί ενάρετους έποικοδομητικώς δρώντας, ώστε νά άποθαρρύνωνται όλοι οί όμοϊδεάται των...Επιβάλλεται νά έναντιωνώμεθα, αγωνιζόμενοι παντοιοτρόπως, όχι μόνον διά τήν άποκατάστασιν τής τιμής καί ύπολήψεως τών βαναύσως αδικουμένων προσώπων, άλλά καί διά τήν προάσπισιν όλων τών ηθικών άξιών τήν άναστήλωσίν των καί τήν έπιστροφήν εις τάς ρίζας μας. Μόνον τοιουτοτρόπως θά δημιουργήσωμεν σωστά πρότυπα διά τάς έπερχομένας γενεάς, χωρίς νά έγκαταλείπωμεν τήν νεολαίαν εις αχρεία υποκείμενα, ενεργούντα ώς καταλύται τών ηθικών κανόνων καί επιτυγχάνοντα τήν καταξίωσιν όλων τών πνευματικών άξιών τής φυλής μας.