30 Απριλίου, 2011

ΒΑΤΙΚΑΝΟ: Διχάζει η οσιοποίηση του Βοϊτίλα

παπας

Σκάνδαλα και...θαύματα

στον δρόμο

προς την αγιοποίηση.

Οι αμφιλεγόμενες σχέσεις του πάπα Ιωάννη Παύλου του Β' με τους ναζί και αλλεπάλληλες περιπτώσεις σκανδάλων παιδεραστίας εγείρουν σφοδρές αντιδράσεις, την ώρα που η Αγία Έδρα ετοιμάζεται πυρετωδώς για την τελετή της Κυριακής και οι.. εθελοντές ευεργετημένοι από τα θαύματα του αείμνηστου πάπα πληθαίνουν.

Ειδική σελίδα στήθηκε στο Facebook. Βίντεο με α­ποσπάσματα από τη ζωή του παίζουν ανελλιπώς στο Youtube. Τα εισιτήρια σε τρένα και αεροπλάνα με προορισμό τη Ρώμη έχουν σχεδόν ξεπουλήσει, το ί­διο και οι κρατήσεις σε ξενοδοχεία -χωρίς να λείπουν κι εδώ, κατά το... una faccia, una razza, τα κρού­σματα κερδοσκοπίας.

Στο μετρό της ιταλικής πρωτεύουσας, οι υπάλ­ληλοι προετοιμάζονται για τρελές υπερωρίες. Περίπου 3.000 μέλη της δημοτικής αστυνομίας έχουν ήδη κληθεί να συνδράμουν στην ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας, σε μία επιχείρηση που θα στοιχίσει στον δήμο της Ρώμης περί τα 5 εκατ. ευρώ, εν μέσω οι­κονομικής κρίσης!

Και ναι, όλα είναι πλέον έτοιμα γι' αυτή την Κυ­ριακή, που η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θα ανακη­ρύξει, μετά βαΐων και κλάδων και με συνοπτικές διαδικασίες, τον νέο όσιό της: τον αείμνηστο πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β', ο οποίος, έξι χρόνια μετά τον θάνατο του, βάζει πια επίσημα «πλώρη» και για την αγιοσύνη!

Τρεις ημέρες θα διαρκέσουν συνολικά οι επίση­μοι εορτασμοί για το μεγάλο γεγονός, που θα απο­τελέσει μεγάλη ατραξιόν τόσο για την Αγία Έδρα, όσο και για τη Ρώμη, όπως συνέβη και στο παρελ­θόν - σχεδόν το ένα τέταρτο από όλους τους ποντίφικες, από την εποχή του Αγίου Πέτρου κι εντεύθεν, έχουν πάρει, με τη βοήθεια των διαδόχων τους, τον δρόμο για την ανακήρυξη τους σε αγίους.

Μόνον μέσα στον 20ό αιώνα, έχει αγιοποιηθεί ο πάπας Πίος Χ, το 1954, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά τον θάνατο του. Ο εξαιρετικά λαοφιλής πάπας Ιωάννης XXII οσιοποιήθηκε το 2000, μαζί με τον πά­πα Πίο IX, που μεσουράνησε τον 19ο αιώνα.

Αλλά πλέον αμφιλεγόμενη, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, ήταν η προσπάθεια οσιοποίησης του πά­πα Πίου XII, που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, κυ­ρίως από εβραϊκές οργανώσεις, εν μέσω «βροχής» καταγγελιών για τον ρόλο του προκαθημένου ένα­ντι της ναζιστικής Γερμανίας, τον καιρό της πρω­τοκαθεδρίας του, κατά τα χρόνια του Β' Παγκοσμί­ου Πολέμου.

Κατέχοντας το ρεκόρ σε ανακηρύξεις αγίων και οσίων επί της παπικής θητείας του, ο πάπας Ιωάν­νης Παύλος Β' μπαίνει τώρα στη σειρά. Κατά πολ­λούς, επειδή ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Κατά αρ­κετούς άλλους, με σκανδαλωδώς εξπρές διαδικασίες, και δη για... μυστηριώδεις λόγους. 

Οι επικριτές της Αγίας Έδρας διαβλέπουν πίσω από την τελετή της Πρωτομαγιάς μία προσπάθεια συ­γκάλυψης του σκανδάλου παιδεραστίας, που στιγ­μάτισε μετά θάνατον τη θητεία του πάπα Ιωάννη Παύλου Β' και συλλήβδην, έκτοτε, σύσσωμη τη Ρω­μαιοκαθολική Εκκλησία.

Ωστόσο, κατά την επίσημη εκδοχή του Βατικανού, όλα αυτά δεν είναι παρά α­βάσιμες κακοήθειες. Εδώ, εξάλλου, μιλάμε για ένα θαύμα!

Ειδικοί του Βατικανού, μεταξύ αυτών και ο προ­σωπικός γιατρός του τεθνεώτος πάπα, εξήτασαν επισταμένως την περίπτωση μίας 49χρονης καλό­γριας από τη Γαλλία, της αδελφής Μαρί Σιμόν-Πιερ Νορμάντ, που το 2005 θεραπεύτηκε, ως εκ θαύματος, από την ανίατη ασθένεια του Πάρκινσον - την ίδια, που ταλαιπώρησε στα τελευταία του τον αείμνηστο ποντίφικα...

Η αδελφή Μαρία ισχυρίζεται ότι η θεραπεία της ήλθε έπειτα από μία μακρά προσευχή, μαζί με άλ­λες καλόγριες της μονής της, για την επίκληση της βοήθειας του πάπα, που είχε ήδη αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο. Η ξαφνική αποθεραπεία της δεν έχει, ακόμη και μέχρι σήμερα, καμία λογική ιατρική εξήγηση - πέραν ίσως από τις φήμες ότι είχε γίνει εξαρχής κακή ιατρική διάγνωση, οι οποίες και ξαναφούντωσαν, όταν αναφέρθηκε ότι η Γαλλίδα καλόγρια α­σθένησε και πάλι βαριά, από άλλη αιτία.

Όμως, για τον πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ' φαίνεται ό­τι δεν υπήρχε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Ήταν, εξάλλου, προσωπική του απόφαση να παρα­κάμψει την τυπική διαδικασία, που προβλέπει την πάροδο τουλάχιστον μίας πενταετίας από τον θάνα­το του εκάστοτε υποψήφιου οσίου, μέχρι η Αγία Έδρα να δώσει τη συγκατάθεση της.

Αντιθέτως, ο Βενέδικτος έδωσε εντολή να ξεκι­νήσει έρευνα για το θαύμα της Γαλλίδας καλόγριας, όπως επίσης και για τον ενάρετο βίο του προκατόχου του, σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο του τελευταίου. Κι ήταν αυτός που υπέγραψε το διάταγμα πιστοποί­ησης των ηρωικών αρετών και του θαυματουργού έργου του Βοϊτίλα.

Οι έρευνες ήταν το ίδιο εξονυχιστικές, όσο και ό λες όσες έγιναν κατά τις προηγούμενες οσιοποιήσεις, διαβεβαίωνε - σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου - ο καρδινάλιος Αντζελο Αμάτο, επικεφαλής της υπηρεσίας αγιοποίησης του Βατικανού. «Η Αγία Έδρα γνώριζε εξαρχής ότι η απόφαση για την οσιοποίηση του πάπα Ιωάννη Παύλου Β' θα περνούσε από το "μι­κροσκόπιο" πολλών», έσπευσε να τονίσει.

Αν και προϋπήρχε μία ευνοιοκρατία στο πρόσωπο του, πα­ραδέχθηκε («δεν χρειάστηκε να περιμένει στην ου­ρά», επεσήμανε χαρακτηριστικά), δεν έγιναν παρα­βλέψεις στις έρευνες, από τις οποίες δημιουργή­θηκαν τεράστιοι τόμοι με αναλύσεις και μαρτυρίες: από υποστηρικτές, αλλά και από επικριτές του αεί­μνηστου πάπα...

Πολλοί καθολικοί, ωστόσο, δεν έχουν ακόμη πειστεί. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα -όπου οι απο­καλύψεις για το σκάνδαλο παιδεραστίας στους κόλ­πους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πήραν ε­φιαλτικές διαστάσεις-, περισσότερα από 1.500 ά­τομα έχουν προσυπογράψει αίτηση, εκφράζοντας σαφείς επιφυλάξεις για τη διαδικασία που ακο­λούθησε η Αγία Έδρα.

Μέχρι και ο βιογράφος του πάπα Ιωάννη Παύλου Β', ο Τζορτζ Βέιγκελ, λέει ότι το Βατικανό θα πρέ­πει να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία, βάσει των οποί­ων αποφάσισε να προχωρήσει στην οσιοποίηση του ποντίφικα, κυρίως όσον αφορά το σκάνδαλο παιδε­ραστίας με τη Λεγεώνα του Χριστού.

Πρόκειται για μία καθολική οργάνωση στο Μεξι­κό, ο ιδρυτής της οποίας, ιερέας Μαρσιέλ Μασιέλ, τύγχανε επί χρόνια της εύνοιας του πάπα Ιωάννη Παύλου Β', αλλά τελικά αποδοκιμάστηκε για τις ει­δεχθείς πράξεις του από την Αγία Έδρα, έναν χρό­νο αφότου ανέλαβε ο Βενέδικτος ΙΣΤ'.

Πλην όμως, η τιμωρία του ήλθε μία δεκαετία αφότου είχαν ήδη διατυπωθεί οι πρώτες καταγγελίες σε βάρος του για παιδεραστία - για τη διερεύνηση των οποίων, παρε­μπιπτόντως, ήταν αρμόδιος ο ίδιος ο Βενέδικτος, προ της ανάληψης των παπικών καθηκόντων του, ως ε­πικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής της Αγίας Έδρας...

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ό­τι το Βατικανό προτίθεται να δώσει στη δημοσιότη­τα τον ογκώδη φάκελο των ερευνών για την οσιο­ποίηση του πάπα Ιωάννη Παύλου Β'. Αντιθέτως, α­ναζητεί ένα ακόμη θαύμα, που θα του ανοίγει και τυ­πικά τον δρόμο για την αγιοσύνη.

Οι υποψήφιοι ευεργετηθέντες κάνουν ήδη... ου­ρά. Εκ των επικρατέστερων, ωστόσο, λέγεται ότι εί­ναι ένας Ιταλός μπαρμπέρης από τη Ρώμη, ονόμα­τι Τζιοβάνι Βέκιο. Δεν ήταν πολύ μετά αφότου ά­νοιξε ένα κουρείο κοντά στο Βατικανό, στα τέλη της δεκαετίας του '60, όταν -θυμάται- κούραρε για πρώ­τη φορά τον τότε άγνωστο ακόμη Βοϊτίλα. Έκτοτε, ο επόμενος ποντίφικας έγινε τακτικός πελάτης του, μέχρι που ασθένησε βαριά και πέθανε λίγο αργότε­ρα, το 2005.

Ο χρόνος κύλησε με την απουσία του, αφηγείται σήμερα ο 61χρονος Ιταλός. Μέχρι που τον Ιούλιο του 2009 -τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του πάπα-ο Βέκιο εισήχθη στο νοσοκομείο, με τρομερούς πό­νους στη μέση. Εκεί, λέει, είδε στην αίθουσα ανα­μονής μία παλιά φωτογραφία του Βοϊτίλα και προ­σευχήθηκε στον πρώην φίλο του, ζητώντας του να τον βοηθήσει.

Η πρώτη μαγνητική τομογραφία έδειξε ότι ο Τζιο­βάνι έπασχε από μετατόπιση σπονδύλου. Όταν, ό­μως, δύο μήνες αργότερα έκανε μία επαναληπτική, διαπιστώθηκε ότι το πρόβλημα στη μέση του είχε α­νεξήγητα θεραπευτεί. Χωρίς να χάσει καιρό, ο Βέ­κιο έσπευσε στο Βατικανό για να δηλώσει το θαύ­μα. Και στη συνέχεια, έκανε και τηλεοπτική εμφά­νιση σε ένα από τα δημοφιλέστερα talk shows της ιταλικής τηλεόρασης, το «Porta a Porta».

«Πιθανότατα είμαι το μοναδικό θαύμα του Βοϊτίλα στην Ιταλία», υποστήριξε. Αν και πολλά δημοσιεύμα­τα σχολίασαν, με... καυστική διάθεση, ότι εάν θέλει κανείς να μιλήσει για θαύματα στην Ιταλία, αρκεί να επισημάνει την περίπτωση του Βέκιο και μόνον για τον λόγο ότι κατάφερε να βγει ζωντανός από ένα εκ των πλέον κακόφημων νοσοκομείων της χώρας!

Βίος και πολιτεία του Πάπα.

Γιος ενός πρώην αξιωματικού του αυστριακού στρατού, ο Κάρολος Ιωσήφ Βοϊτίλα γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1920, στο Βαντοβίτσε της Πολωνίας. Στα νιάτα του, έζησε τη να­ζιστική κατοχή, διατηρώντας επαφές με την εβραϊκή κοι­νότητα και δουλεύοντας σε ένα χημικό εργοστάσιο κι ένα ναυπηγείο.

Στον ελεύθερο χρόνο του, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, το θέατρο, και την εκμάθηση γλωσσών (όταν έ­γινε πάπας, μιλούσε άπταιστα δέκα γλώσσες: πολωνικά, σλοβάκικα, ρωσικά, ιταλικά, γαλλικά, ισπανικά, πορτογα­λικά, γερμανικά, αγγλικά και φυσικά λατινικά).

Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1946. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Κρακοβίας και της Ρώμης και το 1948 έγινε διδάκτωρ θεολογίας. Στα τέλη του 1963 χειροτο­νήθηκε από τον πάπα Παύλο ΣΤ' αρχιεπίσκοπος Κρακο­βίας, θέση που κράτησε μέχρι το 1978, οπότε (μετά τον θάνατο του Παύλου ΣΤ' και τον ξαφνικό χαμό του διαδό­χου του, πάπα Ιωάννη Παύλου Α', μόλις 33 ημέρες από την επίσημη ανάληψη καθηκόντων) ο Βοϊτίλας εξελέγη, σε ηλικία 58 ετών, προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, περνώντας στην ιστορία, τιμής ένεκεν του προ­κατόχου του, ως πάπας Ιωάννης Παύλος Β'.

Έγινε έτσι ο νεότερος επικεφαλής της Αγίας Έδρας στον 20ό αιώνα, ο πρώτος μη Ιταλός ποντίφικας τα τε­λευταία 455 χρόνια και ο πρώτος σλαβικής καταγωγής στα χρονικά του Βατικανού εν γένει. Υπήρξε σφοδρός πο­λέμιος του κομμουνισμού και ένθερμος υποστηρικτής της πλέον συντηρητικής άποψης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλη­σίας για τη σεξουαλικότητα του ανθρώπου (αν και μετά τον θάνατο του απεκαλύφθη ότι επί της θητείας του υ­πήρξε ένα όργιο σκανδάλων παιδεραστίας, με θύτες ιερείς).

Πραγματοποίησε περισσότερα από 100 ταξίδια σε ολό­κληρο τον κόσμο, σε μία εκστρατεία διάδοσης του καθολι­κισμού και γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ των θρησκει­ών. Ήταν ο πάπας με τις περισσότερες αγιοποιήσεις. Ενώ τον Μάρτιο του 2004 έσπασε ένα ακόμη ρεκόρ: ξεπέρασε τον Λέοντα IΓ, στη μακροβιότερη θητεία, στην ιστορία του παπισμού. Έναν χρόνο αργότερα, ασθένησε βαριά και α­πεβίωσε, στις 2 Απριλίου του 2005, σε ηλικία 85 ετών.

__________________________

Το Ιστολόγιο πάντως αγαπητέ αναγνώστη δεν συμμερίζεται τέτοιες (Αγιοποιήσεις), διότι εμείς οι Ορθόδοξοι γνωρίζουμε ότι για να Αγιοποιηθεί κάποιος πρέπει να έχουν περάσει 300 χρόνια ή και να έχει δείξει νωρίτερα δείγματα Αγιότητος με θαύματα ή άλλα σημεία.

Voiotosp.blogspot.com

ΘΑ ΤΟΥΣ ΗΡΜΟΖΕ Η... ΠΟΙΝΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

no_blog

Αναλογιζόμενοι οι Απλοί Πολίτες (αθώα θύματα) τις απάτες, τις κλοπές, τις σπατάλες και την απίστευτη διαφθορά των Επαγγελματιών της Πολιτικής (και της πλειονότητος των Βουλευτών), διερωτώνται, εάν η αισχρή εκμετάλλευση της Εξουσίας, έγινε... μόνον από μία μερίδα... «πολυδιαφημισμένων» Πολιτικών απατεώνων, ή και από... άλλους κυρίως υπεύθυνους της χρεωκοπίας. Ένας Πολιτικός εκ των «σπουδαίων» που συνετέλεσαν εις αυτήν την χρεωκοπίαν, ασφαλώς είναι... και ο... Πέτρος Δούκας.

Είναι «εντυπωσιακό», ότι για τον Πέτρο Δούκα, ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., ο Γιώργος Καρατζαφέρης, είπε (στις 6 Μαρτίου του 2011 προς το «Πρώτο Θέμα») ότι: «Ο Δούκας ξέρει τα οικονομικά τόσο καλά», ώστε, «αν ο Δούκας ήταν στη θέση του Παπακωνσταντίνου, εγώ θα ήμουν πιο ήρεμος».

Πάλι καλά που δεν είπε ότι θα ήταν. ενθουσιασμένος. Πριν τα πει αυτά (και. εκτεθεί, ο προφανώς. εντυπωσιασμένος από την προσωπικότητα του Πέτρου Δούκα, Γιώργος Καρατζαφέρης), δεν έριχνε μια ματιά στην... «Κυβερνητική δράση» του Πέτρου Δούκα, κατά την μακρά περίοδο που κατείχε Κυβερνητικά Αξιώματα;

Ως Υφυπουργός Οικονομικών το 1992, στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε αρμοδιότητες μεταξύ άλλων και το. Δημόσιο χρέος και την. Δημόσια Περιουσία. Ως Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών το 2004 επί της ελεεινής Κυβερνήσεως του Κώστα Καραμανλή (του. νεοτέρου), ο Δούκας είχε αρμοδιότητες επί του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, την κατάρτηση και την παρακολούθηση της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, το Δημόσιο... χρέος, τον Οργανισμό.

Διαχείρισης του Δημόσιου χρέους, την κίνηση κεφαλαίων, την Δημόσια Επιχείρηση Κινητών Αξιών, την. Διαχείριση των Κρατικών. Διαθεσίμων, την Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου, τις Υπηρεσίες Δημοσιονομικών Ελέγχων στα Υπουργεία και τις. Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και τα Ν.Π.Δ.Δ., την Δημόσια Περιουσία κ.λπ. κ.λπ. Ήταν, με λίγα λόγια, «Άρχοντας» των Οικονομικών της Χώρας, την περίοδο της μεγάλης οικονομικής διαφθοράς της κραιπάλης και της σπατάλης του Δημόσιου πλούτου (του μόχθου των Πολιτών δηλαδή), επί Κυβερνήσεως. Καραμανλή.

Επί εποχής «οικονομικής κυριαρχίας»του Πέτρου Δούκα (που ετέλει εν πλήρη γνώσει ότι η Χώρα όδευε προς την χρεωκοπίαν), οι... Διευθυντές στην ΛΑΡΚΟ, από 14 που ήταν το 2004, έγιναν... 52, με μισθούς από 5.000 Ευρώ έως 10.000 Ευρώ μηνιαίως και επιπλέον, με. εταιρικά αυτοκίνητα και. πιστωτικές κάρτες, για τα... ψώνια τους.Αν ο Πέτρος Δούκας (...γαμβρός του... Έβερτ), με όλα αυτά τα Αξιώματα και τις επί των Οικονομικών αρμοδιότητες που είχε, δεν είναι συνυπεύθυνος για τις περί των Οικονομικών αθλιότητες και τα πα-λιανθρωπίστικα ψέματα της Εποχής Καραμανλή (με την παράλληλη κατασπατάληση του μόχθου των Πολιτών και την ελεεινή εκμετάλλευση της Εξουσίας) που οδήγησαν τη Χώρα στη διάλυση και την χρεωκοπία, τότε ποιος άλλος υπήρξεν επί των οικονομικών. αρμοδιότερος αυτού;;

Αυτά περί του. «κορυφαίου» επί των Οικονομικών Πέτρου Δούκα, με την ευκαιρία των «ευνοϊκών» υπέρ αυτού δηλώσεων Καρατζαφέρη. Αν μπήκε και ο Καρατζαφέρης στην. «λίστα» των. θαυμαστών των. «ημετέρων» του Μητσοτάκη και του Καραμανλή, που (μαζί με τους. αντίστοιχους Πασόκους) μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση. σωθήκαμε. Δικαίως λοιπόν οι Πολίτες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ.

Ως εκ τούτου, απαιτείται πλέον πλήρης ανανέωσις του Πολίτικου Κόσμου. Αυτό το. ευεργετικό για την Πατρίδα έργο, θα γινόταν αυτομάτως, εάν οι Πολιτικοί (διά Συνταγματικής Διατάξεως) στερούντο του δικαιώματος επανεκλογής των, διά πέραν των δύο, ή το πολύ τριών θητειών εν τω Κοινοβουλίω. Αυτή η. σωτήρια (ορθοτάτη και δικαία) επιθυμία των Απλών Πολιτών, ήταν και είναι αδύνατον να γίνει πράξη, από αυτούς τους ιδιοτελείς Επαγγελματίες Πολιτικούς, οι οποίοι εισήλθαν εις την Πολιτικήν ουχί εκ των ιδανικών, της ανιδιοτελούς προσφοράς προς το Κοινωνικόν Σύνολον, ως θα όφειλαν, αλλά διά την ιδιοτελή αισχρή εκμετάλλευση της Εξουσίας.

Σε πολλούς από αυτούς, θα ήρμοζε, πέραν της δημεύσεως των περιουσιών των, ακόμη και η ποινή του θανάτου, για την ελεεινή προδοσία τους προς τους Πολίτες και την Πατρίδα. Οι Πολίτες εύχονται να. «αναδυθούν» δυνάμεις, ικανές να γλιτώσουν τη Χώρα από την πληθώρα των εξαιρετικά επικινδύνων ιδιοτελών καταχραστών της Εξουσίας, ισόβιων Επαγγελματιών της Πολιτικής.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ (Γ΄ΜΕΡΟΣ).

image

ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ

Προηγουμένως είχαμε άναφερθή στήν θεολογική προοπτική μέσα άπό τήν όποια πρέπει νά εξετάζεται τό θέμα τών μεταμοσχεύσεων. Νομίζω στό σημείο αυτό πρέπει νά επεκτείνουμε τόν λόγο καί νά δούμε μερικές έκκλησιαστικές-πατερικές απόψεις πάνω στό πρόβλημα αυτό, τίς οποίες πρέπει νά έχουμε πάντα κατά νουν, όταν τό αντιμετωπίζουμε.

α) Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ ψυχής καί σώματος, άφού ό άνθρωπος δέν αποτελείται μόνο άπό ψυχή ή μόνο άπό σώμα, άλλά άπό τό συναμφότερο. Ή ψυχή λέγεται άνθρωπου ψυχή καί τό σώμα άνθρωπου σώμα. Τό σώμα ζωογονείται διά τής ψυχής και ή ψυχή ενεργεί διά τού σώματος. Θά μπορούσαμε γι' αυτό τό σημείο νά αναφέρουμε πολλά πατερικά χωρία, άλλά όμως θά αρκεσθούμε στήν διδασκαλία τού αγίου Γρηγορίου τού Νύσσης που νομίζω είναι πολύ εκφραστική.

Ό άγιος Γρηγόριος ό Νύσσης διδάσκει ότι μέ τόν όρο ψυχή μπορούμε νά εννοήσουμε τρία συγκεκριμένα πράγματα ή μάλλον καλύτερα ή ζωτική καί ψυχική δύναμη διαιρείται σέ τρεις λειτουργίες, ήτοι τήν αυξητική μόνο καί θρεπτική που προσφέρει τό κατάλληλο υλικό γιά τήν αύξηση τών τρεφομένων που παρατηρείται στά φυτά, τήν αισθητική ενέργεια καί αντίληψη, που μαζί με τήν προηγουμένη υπάρχει στή φύση τών άλογων ζώων καί στήν τελεία ψυχή που παρατηρείται στόν άνθρωπο, ή όποια εκτός τού ότι είναι τρεφομένη καί αίσθανομένη, ταυτοχρόνως είναι "και λόγου μετέχουσα και νώ διοικουμένη.

Ό άνθρωπος έχει νού καί λόγο, δηλαδή ή ψυχή του είναι νοερά καί λογική. Καί εξηγεί ό άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ότι πρόκειται γιά ενέργειες ψυχικές καί όχι γιά τρείς ιδιαίτερες ψυχές, άφού ό άνθρωπος έχει νού λόγο καί αίσθηση Έτσι, ή μόνη τελεία καί αληθινή ψυχή είναι μία, ή νοερή καί άυλη, ή όποια διά τών αισθήσεων αναμειγνύεται μέ τήν υλική φύση.

Τό υλικό μέρος τού οργανισμού, όταν βρίσκεται σέ τροπή καί αλλοίωση, κινείται αύξητικώς εάν μετέχη τής δυνάμεως που ψυχώνει, όταν όμως έκπέση άπό τήν ζωτική ενέργεια, τότε ή κίνηση θά μετατραπή σέ φθορά. Καί καταλήγει ό άγιος Γρηγόριος: "Ούτε ούν αίσθησις χωρίς υλικής ουσίας, ούτε τής νοεράς δυνάμεως χωρίς αίσθήσεως ενέργεια γίνεται". Σημαντική θέση στήν όλη ψυχοδυναμική συγκρότηση τού άνθρωπου έχει ό νους.

Ό άγιος Γρηγόριος ό Νύσσης φαίνεται σέ μερικά σημεία νά συνδέη τόν νού μέ τήν διάνοια καί συνδέεται άλλοτε μέ τόν όρο ψυχή καί άλλοτε μέ τήν νοερά ενέργεια τής ψυχής. Δέν είναι ευχερής ή διάκριση, γιατί ενιαία καί πολυδύναμη είναι ή ψυχή τού άνθρωπου. Ή προσπάθεια γιά μιά τέτοια διάκριση μπορεί νά θεωρηθή σχολαστική. Μιλώντας γιά τόν νού τού άνθρώπου εντοπίζει πολλές πραγματικότητες κυρίως όμως θά υπογραμμίσουμε δυο άπό αυτές.

Ή πρώτη είναι ότι ό νους ενεργεί διά τών αισθήσεων. Μιά ενιαία αντιληπτική δύναμις υπάρχει στόν άνθρωπο καί αυτός είναι ό νους που ευρίσκεται μέσα μας "ό δι' έκαστου τών αισθητηρίων δεξιών καί τών όντων έπιδρασσόμενος".

Ό νους βλέπει διά τών οφθαλμών τό φαινόμενο, αυτός συλλαμβάνει διά τής ακοής τό λεγόμενο, αγαπά τό ευχάριστο καί αποστρέφεται τό δυσάρεστο, χρησιμοποιεί τό χέρι σέ ό,τι θέλει κρατώντας καί απωθώντας ό,τι νομίζει ό,τι τόν ωφελεί. 'Έτσι ό νους ενεργεί καί κινείται μέ όλα τά όργανα τού σώματος.

Χρησιμοποιώντας τό παράδειγμα μιας πόλεως, μέσα στήν οποία εισέρχονται οί άνθρωποι άπό διάφορες πύλες, λέγει ότι ό νους μοιάζει μέ τό εσωτερικό τής πόλεως που δέχεται τόν κόσμο άπό τίς διάφορες πύλες, δηλαδή τίς αισθήσεις, ό νους είναι εκείνος πού εξετάζει καί ξεχωρίζει όλους τους εισερχόμενους καί τοποθετεί τόν καθένα στους κατάλληλους τόπους τής γνώσεως.

Ή δεύτερη πραγματικότητα είναι ότι ό νους δέν ευρίσκεται σέ ένα συγκεκριμένο όργανο τού σώματος, άλλά ενεργεί σέ ολόκληρο τό σώμα, σέ όλα τά όργανα τού σώματος, τά όποια όμως είναι δεκτικά αυτής τής ενεργείας. Στήν εποχή τού άγιου Γρηγορίου Νύσσης οί άνθρωποι επηρεασμένοι άπό διάφορες φιλοσοφικές καί θεολογικές αντιλήψεις ερωτούσαν πού κατοικεί ή ψυχή, ό νους, στήν καρδιά ή στόν εγκέφαλο;

Ό άγιος Γρηγόριος Νύσσης άπαντά ειδικά σέ αυτό τό θέμα μέ τέτοιο τρόπο πού άφ' ενός μέν εκφράζει τήν ορθόδοξη θεολογία, άφ' ετέρου δε μπορεί σέ μερικά σημεία νά ανταποκρίνεται σέ ιατρικά προβλήματα, όπως τό θέμα τών μεταμοσχεύσεων.

Γράφει ό άγιος Γρηγόριος Νύσσης ότι μερικοί θεωρούν ότι τό ηγεμονικό τού άνθρωπου βρίσκεται μέσα στήν καρδιά καί άλλοι ισχυρίζονται ότι ό νους διαμένει στόν εγκέφαλο. Όμως "σιγησάτω τοίνυν πάσα στοχαστική ματαιολογία τών μοριοις τισί σωματικοίς τήν νοητήν έναποκλειόντων ένέργειαν" .

Ό νους ενεργεί διά μέσου όλων τών αισθήσεων καί τών σωματικών οργάνων, άλλά δέν διαμένει καί δέν περικλείεται σέ μερικά σωματικά μόρια. Ένώ ό νους δέν περικλείεται στα σωματικά μόρια εν τούτοις ομοτίμως εκάστω τών μορίων κατά τό άφραστον τής άνακράσεως λόγον έφάπτεσθαι νομισθέον" .

Ό νους εφάπτεται τών μορίων καί τών σωματικών οργάνων καί ενεργεί διά τών νοητικών του ενεργειών, συμφωνά με τήν φύση τού καθενός οργάνου. Δηλαδή, σέ εκείνα τά όργανα πού λειτουργούν κατά φύση ενεργεί τά αρμόδια καί σέ εκείνα τά όργανα πού δέν μπορούν νά δεχθούν τήν κίνηση του μένει άπρακτος καί άνενέργητος. "Πέφυκε γάρ πως ό νους πρός μεν τόν κατά φύσιν διακείμενον οίκείως έχειν, πρός δε τό παρενεχθέν άπό ταύτης άλλοτριούσθαι.

Χωρίς ό νους νά είναι δεμένος σέ κάποιο μέρος τού σώματος εν τούτοις εφάπτεται όλου τού σώματος τού άνθρωπου "κατά τόν ίσον" τρόπον ενεργώντας τήν κίνηση κάθε μέρους τού σώματος, ανάλογα μέ τήν φύση του. Αυτό τό βλέπουμε ακόμη καί κατά τήν διάρκεια τού ύπνου. Όταν ή ανθρώπινη φύση χαλαρώση λόγω τού ύπνου, μένει καί αυτός ό νους ακίνητος, ενώ όταν ή ανθρώπινη φύση είναι ξυπνητή, τότε καί ό ανθρώπινος νους διοικεί τήν ανθρώπινη φύση συνεργώντας καί αυτός καί κινούμενος.

Τό συμπέρασμα τού άγίου Γρηγορίου Νύσσης είναι ότι ό νους τού άνθρωπου βρίσκεται σέ όλο τό σώμα, σέ όλα τά όργανα τού σώματος, άλλά δέν περιέχεται μέσα σέ ένα μόνο μέρος τού σωματικού όργανισμού "ούτε έξωθεν περιλαμβάνων ούτε ένδοθεν κρατούμενος. Ή κοινωνία τού νού μέ τό σωματικό έχει άφραστη και ακατανόητη συνάφεια, ούτε μέσα είναι, ούτε άπ' έξω περιέχει, "άλλά κατά τινα τρόπον άμήχανόν τε καί άκατανόητον έγγίζων ό νους τή φύσει καί προσαπτόμενος καί εν αυτή καί περί αυτήν θεωρείται, ούτε έγκαθήμενος ούτε περιπτυσσόμενος".

Συμπερασματικά λέμε ότι τά όργανα τού σωματικού οργανισμού τού άνθρωπου όταν είναι ζωντανά καί λειτουργούν κατά φύσιν σημαίνει ότι δέχονται τήν ενέργεια τού νού, όταν όμως έκφεύγουν τής φύσεως καί αρχίζει ή φθορά, ό νους παραμένει άνενέργητος ώς πρός αυτά. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιά τό θέμα μας, γιατί, όταν τά όργανα είναι ζωντανά, τότε ό νους εφάπτεται αυτών, χωρίς βέβαια νά συγκρατήται άπό αυτά καί χωρίς νά προσβάλλεται, όταν γίνη κάποια χειρουργική επέμβαση.

β) Ό άνθρωπος είναι πρόσωπο καί, βέβαια, τό προσωπικό στοιχείο συγκεκριμενοποιείται στήν νοερά καί λογική ενέργεια τής ψυχής, ή όποια, βέβαια, ψυχή εκφράζεται, όπως είδαμε προηγουμένως διά τών αισθήσεων καί τών οργάνων τού σώματος. Σχετικά μέ τό σώμα τού άνθρωπου μπορούμε νά πούμε ότι άλλα μέλη του έχουν δημιουργηθή καί έχουν διαρρυθμισθή άπό τόν Θεό γιά τήν κατάσταση τής βιολογικής ζωής του, προκειμένου νά δοκιμασθή και στήν συνέχεια νά ζήση τήν πνευματική ζωή, καί άλλα έχουν δημιουργηθή εν όψει τής πτωτικής ζωής του.

Πράγματι, ό άνθρωπος δημιουργήθηκε άπό τόν Θεό γιά νά δοκιμασθή, ώστε στήν συνέχεια νά φθάση στήν θέωση. Αυτό υποδηλώνει τήν ύπαρξη τού δένδρου τής γνώσεως τού καλού καί τού κακού καί τού δένδρου τής ζωής, όπως αναλύονται άπό τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν άγιο Ιωάννη τόν Δαμασκηνό. Στήν κατάσταση τής θεώσεως τό σώμα τού άνθρωπου δέν έχει ανάγκη τής τροφής, αφού άλλωστε καί στή ζωή μετά τήν Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού θά έχουμε σώμα άφθαρτο, πνευματικό (Α' Κορ. ιε' 42 -49).

Όποτε, όλα τά όργανα πού έχουν σχέση μέ τήν πέψη καί τήν διαδικασία τής τροφής τοϋ άνθρωπου δέν έχουν θέση στόν μέλλοντα αιώνα. Αυτό λέγεται γιά νά απάντηση σέ εκείνους πού ενδεχομένως έχουν αντιρρήσεις σχετικά μέ τίς μεταμοσχεύσεις, για τό ότι τό σώμα τού δότου θά είναι έλλείπον κατά τήν Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού. Άλλωστε, κατά τήν ανάσταση τών νεκρών θά γίνη οπωσδήποτε καί νέα δημιουργία, αφού θά συμπληρωθούν καί τά ελλείποντα μέρη τών ανθρωπίνων σωμάτων.

Ό άνθρωπος φέρει επάνω του τήν θεία εικόνα, καί αυτό είναι πού τόν καθιστά πρόσωπο. Τό πρόσωπο τού άνθρωπου δέν έχει σχέση ακόμη μέ τά ιδιώματα τής ανθρωπινής φύσεως τών φύλων. Όπως παρατηρεί ό άγιος Γρηγόριος Νύσσης, έρμηνεύοντας τά σχετικά χωρία τής Παλαιάς Διαθήκης, εκείνο πού πρωτεύει στόν άνθρωπο είναι τό νοερό, ενώ ή κοινωνία καί ή συγγένεια πρός τό άλογο είναι έπιγέννημα.

Ό Θεός πρώτα δημιούργησε τόν άνθρωπο κατ' εικόνα καί καθ' ομοίωση καί "είτα επάγει της ανθρωπίνης φύσεως τά ιδιώματα", δηλαδή, τόν έκανε άρσεν και θήλυ. Επειδή ό Θεός προείδε τήν πτώση τού άνθρωπου γι' αυτό καί κατεσκεύασε τό σώμα κατά τέτοιον τρόπο ώστε νά είναι προσοικειωμένο πρός τήν άλογη φύση. "Ετσι ή διαφορά τού γένους μεταξύ άρρένος καί θηλέος προστέθηκε τελευταία στό πλάσμα.

γ) Πρέπει όμως νά δούμε τό θέμα τών μεταμοσχεύσεων καί άπό τήν πλευρά τής άξίας τής βιολογικής ζωής. Κανείς δέν αντιλέγει ότι ή γέννηση καί ή παρουσία μας στόν κόσμο αυτόν έχει μεγάλη σημασία, άλλά τό πρόβλημα βρίσκεται στό εάν ή βιολογική καί αισθητική ζωή, ή ζωή μας κατά τά χρονικά πλαίσια αύτού τού βίου έχει απόλυτη σημασία. Φαίνεται ότι μερικοί άπό εκείνους πού επιδιώκουν τήν παράταση τής βιολογικής ζωής δίνουν μιά απόλυτη σημασία καί έννοια σέ αυτήν.