09 Απριλίου, 2011

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΔΟΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ;

image Νά γιατί δεν θα σας αφήσουμε

να μας κάνετε με το ζόρι

«αποθήκες ανθρωπίνων ανταλλακτικών»

Στήν παρούσα ανάρτηση  θα προσπαθήσουμε να ενημερώσουμε τους αναγνώστες του blog μας για το φασιστικής έμπνευσης προσχέδιο νόμου του υπουργείου υγείας, μέσω του οποίου καταπατάται η ελευθερία και το αυτεξούσιο του ανθρώπου. Μέσω της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» και της «Κάρτας του Πολίτη», έχουμε αποδείξει με επιχειρήματα, ότι οι εντολοδόχοι της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» και οπαδοί της «Νέας Εποχής», του «νέου πατριωτισμού» και της «επανίδρυσης του κράτους», θα αποκτήσουν τεράστια δύναμη και εξουσία πάνω στην δημόσια και ιδιωτική μας ζωή.

Θά γίνουν τελικά αυτό που ονειρεύονταν ανέκαθεν οι κάθε είδους δικτάτορες, δηλαδή απόλυτοι εξουσιαστές της ζωής και της βούλησης του κάθε εξουσιαζομένου «πολίτη». Οι «αντιεξουσιαστές της εξουσίας» τρέχουν, βιάζονται να τελειώσουν με το θεσμικό θωράκισμα του νέου και τελικού τυραννικού μετασχηματισμού τους. Κάθε μέρα και ένας νόμος, κάθε βδομάδα και μια «επικαιροποιημένη» μορφή του σύγχρονου φασισμού. Δέν προλαβαίνουμε πιά να διαβάσουμε τις φρικτές λεπτομέρειες των νέων «συμβολαίων θανάτου» που βγάζουν σε δημόσια «διαβούλευση».

Αυτή η υπερπαραγωγή νόμων, διαταγμάτων κ.α καταδεικνύει περίτρανα τον χαρακτηρισμό του «εντολοδόχου». Πρακτικά είναι αδύνατον ένας τέτοιος συρφετός πνευματικά και πολιτικά δυσκίνητων αποφοίτων της Μπίλντερμπεργκ και της Scientology να καταφέρνει να συγγράφει καθημερινά χιλιάδες σελίδες νομοσχεδίων, προεδρικών διαταγμάτων κ.α, στο περιεχόμενο των οποίων θα βρεί κανείς κάθε είδους διαστροφή του νομικού, πολιτικού, συνταγματικού, κοινωνικού αξιακού μας συστήματος. Μιά τέτοια καθώς φαίνεται «διατεταγμένη υπηρεσία», είναι και η παρουσίαση ενός προσχεδίου νόμου που θα ζήλευε ακόμα και ο αγαπημένος «γιατρός» του Χίμλερ ο περίφημος «Δόκτωρ» Μέγκελε.

Μέ αυτό λοιπόν το νομοσχέδιο, περνούν από την χαραμάδα της πίσω πόρτας, την καθιέρωση της «ευθανασίας» μεταμφιεσμένη με το ψευτοανθρωπιστικό κουρέλι της «δωρεάς σώματος». Γιά να χρυσώσουν δε το χάπι που έχουν ετοιμάσει, μας λένε ότι όποιος θέλει, μπορεί από τώρα να δηλώσει στην τάδε επιτροπή πώς αρνείται να γίνει δωρητής σώματος. Πόσοι άραγε από τους συμπολίτες μας θα αντιληφθούν τον φρικτό κίνδυνο που θα τους απειλεί αν τυχόν βρεθούν π.χ στην θέση του θύματος ενός τροχαίου δυστυχήματος, ή ενός αιφνιδίου εγκεφαλικού επεισοδίου ή κάποιου εμφράγματος; Θά έχουν άραγε την μεταχείριση που πρέπει ή θα πέσουν στα χέρια κάποιου επίορκου γιατρού ή μιάς ιδιωτικής εταιρείας παροχής υγειονομικής περίθαλψης που θα έχει κρεμασμένη στο χειρουργείο μιά λίστα με «παραγγελίες» οργάνων είτε από το εθνικό κέντρο μεταμοσχεύσεων, είτε από…  αλλού.

«Όποιος δεν θέλει μπορεί να δηλώσει από τώρα την άρνησή του να γίνει δωρητής σώματος» Δηλαδή μας λένε απροσχημάτιστα ότι στις γιγάντιες βάσεις δεδομένων που κατασκευάζουν, εκτός από κάθε τι που αφορά την δημόσια και ιδιωτική μας ζωή, θα καταγραφεί και το άν συναινούμε ή όχι σε μια πολιτική εντολή, όπως αυτή που μάς αναγκάζει να γίνουμε στόκ ανθρωπίνων ανταλλακτικών. Αύριο λοιπόν θα βγάλουν έναν άλλο νόμο ο οποίος π.χ θά λέει ότι όποιος δεν φρόντισε να κάνει διαθήκη η περιουσία του θα πηγαίνει αυτομάτως στο κράτος, ή όποιος Ορθόδοξος Χριστιανός δεν έχει δηλώσει γραπτώς ότι επιθυμεί να ενταφιαστεί σύμφωνα με τήν παράδοση της πίστης του, θα αποτεφρώνεται χωρίς να ερωτηθεί κανείς από τους συγγενείς του.

Μάς είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι προθέσεις του κ. Λοβέρδου και των υπολοίπων «αντιεξουσιαστών της εξουσίας» είναι ανθρωπιστικές, διότι άν είχαν έστω και ελάχιστο ανθρωπισμό μέσα τους δεν θα είχαν τολμήσει να κάνουν ούτε τα μισά από όσα έχουν κάνει εναντίον της Ελληνικής κοινωνίας μέχρι σήμερα. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι έχουν πάψει πλέον να δίνουν σημασία στα προσχήματα και προχωρούν ακάθεκτοι στον ακρωτηριασμό κάθε είδους πανανθρώπινης αξίας που ενυπάρχει μέσα την συνείδηση του λαού. Θεωρούν ότι ο ελληνικός λαός έχει γίνει ένας σωρός από τρομαγμένους πολίτες που μπορούν να τούς κάνουν ότι θέλουν. Στό χέρι μας είναι να τους δείξουμε ότι δεν είμαστε νεκροζώντανα τεμάχια, αλλά ανθρώπινα πρόσωπα πλασμένα κατ΄εικόνα του Θεού και μέχρι να σταματήσει να λειτουργεί η καρδιά μας δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας πάρει τα αναφαίρετα δώρα Του που δεν είναι άλλα από εκείνα της ελευθερίας και του αυτεξούσιου.

Ξέρουμε ότι τα μεγάλα κείμενα κουράζουν και συνήθως δεν ελκύουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών, όμως το ζήτημα είναι τόσο σοβαρό που απαιτεί αυτή την φορά να κάνουμε μια εξαίρεση. Θα επισυνάψουμε λοιπόν στην παρούσα ανάρτηση όσα επι του παρόντος κρίνουμε αναγκαία για την πληρέστερη ενημέρωσή σας γύρω από αυτό το ζήτημα που εξ αντικειμένου αποτελεί μια από τις σοβαρότερες απειλές της πνευματικής και βιολογικής ζωής μας. Οί εποχές που ζούμε είναι δύσκολες σε όλα τα επίπεδα. Το ρεύμα της «Νέας Εποχής», που ουσιαστικά μισεί τον άνθρωπο και φονεύει την αλήθεια, έχει διεισδύσει παντού. Κινδυνεύουν να πλανηθούν ακόμα και οι εκλεκτοί. Όσοι δεν πλανώνται κατηγορούνται συχνά σαν υπερβολικοί, γραφικοί, στερούμενοι αγάπης, φανατικοί, φονταμενταλιστές. Όσοι πλανώνται παθαίνουν μιά απίστευτη, ψυχαναγκαστική εμμονή με τη διάδοση της πλάνης.

Πράγματι, η πλάνη διαδίδεται με ταχύτητα φωτός· αντίθετα η αλήθεια κινείται με αργούς, μη καθηλωτικούς ρυθμούς ελευθερίας και σεβασμού του ανθρώπινου προσώπου. Οι… κακόδοξες διδασκαλίες επιβάλλονται με ωραία λόγια, κενά ωστόσο περιεχομένου, όπως και το παραμύθι περί του «εγκεφαλικώς νεκρού». Η «Νέα Εποχή» χαρακτηρίζεται κατεξοχήν από μια αντεστραμμένη ηθική, από την παρουσίαση του καλού ως κακού και του κακού ως καλού, από το αναποδογύρισμα των αξιών, από τη διγλωσσία. Τήν Κυριακή της Τυρινής με έκπληξη ακούσαμε στην εκπομπή «Αρχονταρίκι» ότι «η Εκκλησία πάντα έλεγε ναι και λέει ναι στις μεταμοσχεύσεις»! Πώς ξέφυγε αυτή η φράση; Πού βρέθηκε…. απόφαση της Εκκλησίας υπέρ των μεταμοσχεύσεων από εγκεφαλικά «νεκρούς»;

Ένας ή δύο Μητροπολίτες είναι από μόνοι τους η Εκκλησία και αποφασίζουν για ένα τόσο σοβαρό θέμα που μπορεί να αποφασισθεί μόνο σε πανορθόδοξη Σύνοδο; Γιατί αποσιωπήθηκε πάλι η παντελής έλλειψη συμφωνίας για το θέμα μεταξύ Εκκλησίας Ι.Σ.Ι. και ιατρών τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς; Πόσοι αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν ότι έχει καταδειχθεί πλέον επιστημονικώς ότι ο λεγόμενος εγκεφαλικός «θάνατος» δεν είναι θάνατος; Πέραν των παλαιοτέρων καταγεγραμμένων περιπτώσεων, χαρακτηριστική, πρόσφατη περίπτωση στην Ελλάδα έλαβε δημοσιότητα το 2011 όταν ασθενής η οποία είχε διαγνωσθεί ως «εγκεφαλικά νεκρή», ανένηψε μετά από μήνες κι αυτό χάρη στην επίμονη άρνηση των συγγενών της να υποκύψουν στις πιέσεις των γιατρών που ζητούσαν τα όργανά της.

Μέ έκπληξη ακούσαμε τον Μητροπολίτη Δημητριάδος να διαβεβαιώνει ότι «στην Ελλάδα δεν υπάρχει εμπορευματοποίηση». Από πού αντλεί αυτή τη βεβαιότητα ο συγκριμένος Μητροπολίτης; Ο συμπαθής ιεράρχης δήλωσε ακόμα ότι «έχουν δυσφημιστεί οι μεταμοσχεύσεις». Οι μεταμοσχεύσεις έχουν δυσφημιστεί ή η Εκκλησία της Ελλάδος έχει δυσφημιστεί με κάτι τέτοιες μεμονωμένες δηλώσεις; Ο νοών νοείτω. Στις αρχές Φεβρουαρίου ακούσαμε για πρώτη φορά και τον Οικουμενικό Πατριάρχη να προτρέπει στη δωρεά οργάνων χαρακτηρίζοντάς τη ως «το καλύτερο μνημόσυνο» που μπορούν να κάνουν οι συγγενείς τροχαίων ατυχημάτων στα θύματα. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ευτυχώς κανείς δεν διεκδικεί το αλάθητο, φυσικά και ο Πατριάρχης. Και ο καθένας μπορεί να καταθέσει τη γνώμη του.

Παρακολουθώ το θέμα των μεταμοσχεύσεων, στο βαθμό που μπορώ, τα τελευταία χρόνια. Στα χρόνια αυτά είδα μεγάλες αλλαγές στο σκηνικό των μεταμοσχεύσεων: πολλές νεότερες επιστημονικές εξελίξεις, γόνιμους θεολογικούς προβληματισμούς και θεολογικές μάχες. Είδα ανθρώπους να μελετούν το θέμα, να προσεύχονται και να διακρίνουν την πλάνη, είδα ανθρώπους να εμμένουν στις θέσεις τους και άλλους να κάνουν επιλεκτική παρουσίαση δεδομένων και να αποσιωπούν την αλήθεια. Όσοι προωθούν το θέμα της αφαίρεσης οργάνων από «εγκεφαλικά νεκρούς» συνήθως διατείνονται ότι όλες οι μεγάλες θρησκείες συμφωνούν με αυτήν.

Σχετική μελέτη που έγινε το 2008 στο Πανεπιστήμιο του Μichigan κατέδειξε ότι οι φορείς εξεύρεσης οργάνων, ενώ ισχυρίζονται ότι όλες οι μεγάλες θρησκείες επιδοκιμάζουν τη δωρεά οργάνων, αποσιωπούν την ηθικής τάξεως διαμάχη για τη δωρεά οργάνων στην περίπτωση του εγκεφαλικού θανάτου, η οποία είναι άμεσα προσβάσιμη στο Διαδίκτυο.

Ώς Ορθόδοξοι δεν μπορούμε παρά να είμαστε υπέρ της αιμοδοσίας, της μετάγγισης πλάσματος, της μετάγγισης αιμοπεταλίων και της δωρεάς μυελού των οστών.

Ώς Ορθόδοξοι δεν μπορούμε παρά να είμαστε υπέρ της δωρεάς οργάνων όταν η αφαίρεσή τους δεν οδηγεί στο θάνατο, για παράδειγμα δωρεά από υγιή άνθρωπο του ενός εκ των δύο νεφρών.

Οί ενστάσεις μας αφορούν στις μεταμοσχεύσεις από τους λεγόμενους «πτωματικούς δότες» ή «εγκεφαλικά νεκρούς», δηλαδή από ζωντανούς ανθρώπους που ασθενούν βαριά.  Οι ενστάσεις μας για τις εν λόγω μεταμοσχεύσεις θα μπορούσαν να συνοψιστούν ως εξής:

01. Αύτού του είδους η δωρεά ουσιαστικά δεν αποτελεί δωρεά. Η δωρεά κατά τη Χριστιανική θεώρηση προϋποθέτει θυσία, δηλαδή να στερηθώ κάτι εγώ, για χάρη του άλλου. Αν πάω και δωρίσω το ένα νεφρό μου τώρα, όντας υγιής και γνωρίζοντας ότι θα ζήσω χρόνια έτσι, με το ένα νεφρό, αυτό αποτελεί στέρηση και προσφορά. Αν λίγο πριν το θάνατό μου, δώσω αυτό που σε λίγο θα μου είναι άχρηστο, ποιο το μεγαλείο; Κατ’ αντιστοιχία, τι είναι φιλανθρωπία; Να δωρίσω την περιουσία μου τώρα στους φτωχούς και να ζήσω μια ολόκληρη ζωή με στερήσεις, από αγάπη για τον πλησίον; Ή να χαρίσω τα άχρηστα τότε για μένα υλικά αγαθά μου μετά το θάνατό μου; Η πρώτη ένσταση έχει να κάνει με τη νεοεποχίτικη έννοια της φιλανθρωπίας, τη ψευδοφιλανθρωπία.

02. Ή πραγματική αγάπη έχει ως κέντρο τον άλλον. «Όταν ο θάνατος φαίνεται να πλησιάζει, πολλοί πέφτουν στον πειρασμό να τον επιταχύνουν μέσω της ευθανασίας». Ασυνείδητα δεν αντέχω τη σκέψη να είμαι καλωδιωμένος, στην εντατική και προτιμώ να φύγω. Το κέντρο εδώ είναι η αγάπη στον εαυτό και κρυμμένη, αλλά παρούσα, η φιλαυτία. Αυτό είναι διαφορετικό από το να δω κάποιον να κινδυνεύει στο δρόμο και να τρέξω αυθόρμητα, υγιής ων, να τον προστατεύσω, διακινδυνεύοντας ή δίδοντας τη ζωή μου. Η διαφορά είναι το αυθόρμητα. Η δεύτερη ένσταση περιστρέφεται γύρω από τη νεοεποχίτικη έννοια του αλτρουισμού, τον ψευτοαλτρουισμό.

03. ΄Η αληθινή αγάπη ασκείται με ταπείνωση. Δηλώνω δωρητής για να σώσω τον άλλον, ξεχνώντας ότι η σωτηρία ανήκει μόνο στον κύριο της ζωής και του θανάτου, τον Θεό. Μια τέτοια αντίληψη διαβάζεται ως κρυμμένος εγωισμός. Ειδικά αν βγάζοντας κάρτα δωρητού, ασυνείδητα πιστεύω ότι είμαι καλός ή μυστικά μέσα μου αυτοθαυμάζομαι. Το σύνδρομο του σωτήρα, η ένσταση της νεοποχίτικης ψευτοταπείνωσης.

04. Ώς γνωστόν, το καλό είναι καλό μόνον όταν γίνεται με καλό τρόπο. Η αγάπη είναι αγάπη όταν ασκείται σωστά. Ό σκοπός ποτέ δεν αγιάζει τα μέσα. Δικαιολογείται ποτέ ο φόνος; Μπορώ να σκοτώσω κάποιον που έστω θα πεθάνει σε λίγο, για να σώσω κάποιον άλλο; Μπορεί η Εκκλησία ποτέ να ευλογήσει ένα φόνο, όσο καλός κι αν ήταν ο σκοπός;

Ποιός θα τολμήσει να τερματίσει τη ζωή ενός ανθρώπου, μιας εικόνας του Θεού, ακόμα και ένα λεπτό πριν το πει ο Θεός;

Ποιός θα τολμήσει να διακόψει την καρδιακή προσευχή μιας ψυχής που επικοινωνεί με τον Πλάστη της;

Ποιός θα τολμήσει να παρέμβει στην ιερή ώρα τού θανάτου; Ό άνθρωπος για την επιστήμη εξισώνεται με το μυαλό του, τον εγκέφαλό του. «Νεκρώθηκε ο εγκέφαλος, πέθανε ο άνθρωπος», λέει ο επιστήμονας που έχει απολυτοποιήσει ένα όργανο, τον εγκέφαλο και αγνοεί την ψυχή ή διέπεται από ακραίο ορθολογισμό. Όμως, η ψυχή, οι εκφράσεις της, η ώρα του θανάτου για τον ορθόδοξο χριστιανό δεν υπόκεινται σε βαρλααμικού τύπου διερευνήσεις. Η ένσταση της ψευτοαγάπης και της παρέμβασης στο μυστήριο του θανάτου.

05. Ό υποβιβασμός της ιερότητας της ανθρώπινης ζωής και η εκμετάλλευση του θνήσκοντος στην πιο ευάλωτη στιγμή του οδηγούν στην αποϊεροποίηση της ζωής και του θανάτου.

06. Ή υλιστική θεώρηση της ασθένειας και η στέρηση της βίωσης της ασθένειας ως πνευματικής ευκαιρίας τόσο για τον ασθενούντα, όσο και για το περιβάλλον του. Η νεοποχίτικη αποφυγή του πόνου και η συνακόλουθη απώλεια της ευλογίας.

07. Ένώ φυσικά ενδείκνυται η προσφυγή στο γιατρό και η χρησιμοποίηση της ιατρικής βοήθειας, με πρώτιστο πάντα όπλο την προσευχή, η επιθυμία για παράταση της ζωής πάση θυσία και μάλιστα εις βάρος κάποιου άλλου εμπίπτουν στην νεοποχίτικη στροφή στον εαυτό και την καταναλωτική μανία που επεκτείνεται και στην εφάμαρτη κατανάλωση του άλλου, εμβρύου, θνήσκοντος κτλ.

08. Όσοι, όχι από συμφέρον, αλλά για λόγους ορθόδοξης ανθρωπολογίας αντιτίθενται στις μεταμοσχεύσεις από ανθρώπους με βαριά ασθενή εγκέφαλο δέχονται διάφορες επιθέσεις: χαρακτηρίζονται σκληρόκαρδοι, στερούμενοι αγάπης κ.α. Ή όγδοη ένσταση συνίσταται στην ενοχοποίηση των μη δωρητών και των διαφωνούντων για λόγους θρησκευτικούς και ηθικούς καθώς και στην πίεση ή πλύση εγκεφάλου που ασκείται πολλές φορές.

09. Ό εγκεφαλικός θάνατος είναι, σε κάποιες χώρες, θάνατος από νομική σκοπιά. Δεν είναι θάνατος από επιστημονική σκοπιά -όπως ομολογεί μεγάλο μέρος της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, ούτε από ηθική σκοπιά. Είναι θάνατος από πλευράς σκοπιμότητας. Τό γεγονός ότι η μεταμοσχευτική δραστηριότητα ανάγεται σε τεράστια χρηματικά ποσά για κάθε επέμβαση με βάζει σε σκέψεις. Η ένσταση του συμφέροντος και του κέρδους και η συνακόλουθη έμπορευματοποίηση που καταγράφεται συχνά.

10. Ή τελευταία ένσταση έχει να κάνει με την πιθανότητα του θαύματος. Ποιός μπορεί να αποκλείσει το θαύμα της ανάνηψης, αλλά και το θαύμα της μετάνοιας το ύστατο λεπτό της ζωής που επιτρέπει ο Θεός να ζήσει ένας άνθρωπος; Τά λόγια δεν πείθουν κανέναν αν δεν θέλει να καταλάβει, αν και στήν Ελλάδα «η συντριπτική πλειονότητα των μεταμοσχεύσεων γίνεται με όργανα που προέρχονται από συγγενείς ζωντανούς δότες» και όχι από εγκεφαλικά «νεκρούς». Τό παράδειγμα πάντα μιλά καλύτερα. Η συγκλονιστική ιστορία του μακαριστού μοναχού Νικοδήμου Γρηγοριάτη πιστεύω ότι μίλησε και θα μιλήσει στην καρδιά πολλών. Παρότι διεγνώσθη με βαρειά καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου και παρά τις επανειλημμένες προτάσεις των ιατρών, δεν δέχθηκε να μεταμοσχευθεί. Έλεγε χαρακτηριστικά : «Θέλω να ζήσω. Βάλτε μου την τεχνητή καρδιά ή ό,τι άλλο τεχνικό μέσο διαθέτει η επιστήμη. Όμως ποτέ δεν πρόκειται να δεχθώ μια καρδιά που θα προέρχεται από έναν “εγκεφαλικά νεκρό”, ο οποίος για μένα δεν είναι νεκρός αλλά ζών και βαρύτατα πάσχων ασθενής».

______________________________

Θα επανέλθουμε για να εξηγήσουμε τεκμηριωμένα τον εγκεφαλικό θάνατο.

 

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ.

image

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Κυριακή 10 Απριλίου

«ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΠΑΘΗ»

Συναυλία

«ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ»

Την Κυριακή 10 Απριλίου 2011, ώρα 8.30 μμ, παρουσιάζονται στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών για πρώτη φορά στην Ελλάδα «Τα κατά Ματθαίον Πάθη», ένα εξαιρετικό έργο για σολίστ, χορωδία και ορχήστρα, του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, Προέδρου του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Στη συναυλία συμμετέχουν η Συνοδική Χορωδία του Πατριαρχείου Μόσχας σε διδασκαλία Αλεξέι Πουζακόφ και η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ. Μουσική διεύθυνση: Ανδρέας Πυλαρινός.

Η συναυλία συνδιοργανώνεται από το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα «Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος» του Πατριαρχείου Μόσχας και τις Εκδόσεις «Εν πλω», και τελεί υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμου και του Πρέσβεως της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ελλάδα κ. Vladimir Chkhikvishvili.

Πριν από την έναρξη της συναυλίας θα γίνει σύντομη παρουσίαση του μουσικού και συγγραφικού έργου του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα.

Εισιτήρια διατίθενται στα εκδοτήρια του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στην Αθήνα, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, και Ομήρου 8, στα τηλ. 210 7282333 και 210 7282367 (για ομαδικές κρατήσεις), και online στο www.megaron.gr.

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 5 € (φοιτητικά), 9 € (Ζώνη Γ), 15 € (Ζώνη Β), 22 € (Ζώνη Α) και 30 € (Διακεκριμένη Ζώνη).

Χορηγοί επικοινωνίας της συναυλίας είναι η ΕΡΤ, η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί ΝΕΤ 105,8, ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 90,9, FLASH 96, ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 89,5, ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 91,2, ο ιστότοπος tet-a-tet.gr, και η ΛΥΧΝΙΑ Γραφικές Τέχνες-Εκδόσεις.

Τη συναυλία οργανώνει το Μελωδικό Καράβι.

Πριν τη συναυλία, στις 6.30 μμ, στην αίθουσα MC 3 (επίπεδο Ν. Σκαλκώτα) του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, θα γίνει η επίσημη παρουσίαση του νέου βιβλίου του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, με τίτλο «Το μυστήριο της πίστης», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εν πλω.

Στην παρουσίαση θα απευθύνει χαιρετισμό ο Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος (Ware). Θα μιλήσουν ο Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κωνσταντίνος Κορναράκης και ο συγγραφέας του βιβλίου.

Στον ίδιο χώρο θα λειτουργεί από τις 5.00 μμ έκθεση βιβλίου και βυζαντινών εικόνων.

Βιογραφικό του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ. ΙΛΑΡΙΩΝΑ

Ο Μητροπολίτης Ιλαρίων γεννήθηκε το 1966 στη Μόσχα. Από το 1973 έως το 1984 σπούδασε βιολί και σύνθεση στο δευτεροβάθμιο ειδικό μουσικό σχολείο Γκνέσινυ της Μόσχας, ενώ το 1984 γράφτηκε στη Σχολή Σύνθεσης του Ωδείου της Μόσχας. Από το 1984 έως το 1986 υπηρέτησε στο ρωσικό στρατό.

Σπούδασε στην Ιερατική Σχολή και την Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας, όπου ολοκλήρωσε και τις μεταπτυχιακές σπουδές του. Είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και θεολογίας του Ορθόδοξου Θεολογικού Ινστιτούτου Αγίου Σεργίου Παρισίων. Επίσης, είναι μέλος της Ένωσης Συνθετών της Ρωσίας.

Διετέλεσε καθηγητής στις Θεολογικές Σχολές της Μόσχας, στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο Αγίου Τύχωνα και στο Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, καθώς και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Φράϊμπουργκ της Ελβετίας. Έχει δώσει σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο Καίμπριτζ της Μεγάλης Βρετανίας και σε θεολογικές σχολές των ΗΠΑ.

Το 1987 εκάρη μοναχός, χειροτονήθηκε διάκονος και ιερομόναχος, και το 2002 έγινε αρχιμανδρίτης. Κατόπιν, χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κερτς και Ποντόλσκ της Ρωσίας, και στη συνέχεια τοποθετήθηκε Επίσκοπος Βιέννης και υπεύθυνος της Αντιπροσωπείας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς. Το 2009 διορίσθηκε Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, με τον τίτλο του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ.

Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, που έχουν μεταφραστεί σε αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, σερβικά και ελληνικά, καθώς και 700 περίπου δημοσιευμάτων. Ο ίδιος ομιλεί αγγλικά, ελληνικά, γαλλικά και γερμανικά. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Εν πλω το βιβλίο του «Το μυστήριο της πίστεως».

Είναι συνθέτης σειράς μουσικών έργων: «Η Θεία Λειτουργία» για χορωδία (2006), «Η Αγρυπνία» για σόλο φωνές και χορωδία (2006), «Κατά Ματθαίον Πάθη» για ορχήστρα, σόλο φωνές και χορωδία (2006), «Ορατόριο των Χριστουγέννων» για ορχήστρα, σόλο φωνές και χορωδία (2007), «Μεμέντο» για ορχήστρα (2008), και «Ωδή των αναβαθμών», συμφωνία για ορχήστρα και χορωδία (2008).

Τα Θρησκευτικά στο "υποτιθέμενο" νέο Λύκειο... (4/4/2011)

image

Το (υποτιθέμενο) νέο Λύκειο της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας απευθύνεται και πάλι μόνο στο μυαλό και στις διανοητικές δεξιότητες του μαθητή. Αυθαίρετα και αυταρχικά, χωρίς ουσιαστικό διάλογο, το δίκαιο κοινωνικό αίτημα για γενική και ανθρωπιστική παιδεία πάει περίπατο. Μια ματιά να ρίξεις στο «νέο» πρόγραμμα σπουδών θα το καταλάβεις αμέσως.

Η υποτίμηση της ανθρωπιστικής παιδείας περιλάμβανε και την υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών, τουλάχιστον σε επίπεδο ωρών. Στην Α΄ Λυκείου έμεινε ως έχει, αλλά στη Β΄ Λυκείου μειώθηκε στη μία ώρα και στη Γ΄ Λυκείου έγινε δίωρο επιλεγόμενο. Σχετικά με τη Β΄ Λυκείου, το μονόωρο μάθημα των Θρησκευτικών έρχεται σε αντίθεση με τις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου πως δεν θα υπάρχει μονόωρη διδασκαλία στο νέο Λύκειο.

Αβλεψία; Υποκρισία; Κοροϊδία; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του, καθώς το μάθημα των Θρησκευτικών είναι το μόνο από όλα τα μαθήματα όλων των τάξεων και κατευθύνσεων που είχε αυτή τη μεταχείριση. Επίσης, αυτή η υποβάθμιση αντίκειται στις παιδαγωγικές και επιστημονικές αρχές περί διδακτικής γνωστικών αντικειμένων.

Στη Γ΄ Λυκείου καθίσταται ουσιαστικά ανύπαρκτο, καθώς και ο πλέον συνειδητοποιημένος μαθητής θα αναγκαστεί να το παρακάμψει, προκειμένου να επιλέξει άλλα μαθήματα που θα του είναι απαραίτητα για την εισαγωγή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επειδή η δήθεν αθώα απορία που εκτοξεύεται συχνά «τι θέση έχουν τα Θρησκευτικά σε ένα σύγχρονο σχολείο» έχει καταντήσει γελοία στράτευση, οφείλουν να μάθουν οι κομιστές της το περιεχόμενο του μαθήματος στις δύο τάξεις, ως έχει τώρα. Στην ύλη της Β΄ Λυκείου περιλαμβάνονται γενικά θέματα περί Χριστιανισμού, δικαιοσύνης, ελευθερίας και πολιτικής, καθώς και γνωριμία με άλλα θρησκεύματα του κόσμου.

Το μάθημα στη Γ΄ Λυκείου αναφέρεται στην ειρήνη, τη συνείδηση, την αγάπη, σε υπαρξιακά, ηθικά και βιοηθικά ζητήματα, καθώς και σε σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα (ναρκωτικά, φτώχεια, οικολογική καταστροφή). Αυτά δεν χρειάζονται στο σύγχρονο σχολείο; Πάρτε το είδηση ότι η φυσιογνωμία των Θρησκευτικών καλύπτει με τον καλύτερο τρόπο τις απαιτήσεις και παραμέτρους της ανθρωπιστικής παιδείας.

Αυτή η φαρσοκωμωδία με την καπήλευση της δημοκρατίας από αυτούς που θα έπρεπε να την υπηρετούν (κυρίως πολιτικούς και δημοσιογράφους) ήδη έχει αρχίσει να έχει τραγικά αποτελέσματα. Το θέμα με το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει συντεχνιακή λογική. Είναι η κορυφή του παγόβουνου που αναδεικνύει ζητήματα πολιτικά και ιδεολογικά.

Βάσει του Συντάγματος, η Πολιτεία έχει υποχρέωση να παρέχει θρησκευτική παιδεία στο σχολείο, καθώς και ηθική και πνευματική αγωγή. Το περιεχόμενό τους θα καθοριστεί από επιστημονικό και σοβαρό διάλογο. Πονηρά τερτίπια, άκομψες διαρροές για μέτρηση αντιδράσεων, αυταρχικοί μονόλογοι, αυθαίρετες μεθοδεύσεις, μισόλογα και κρυφτούλι, συνοδευόμενα από αμφιλεγόμενες δημοσκοπήσεις είναι καταδικαστέες, αντιδημοκρατικές και αντιδεοντολογικές ενέργειες από όποιον κι αν προέρχονται.

Επίσης, η ενίσχυση της ανθρωπιστικής παιδείας είναι κοινωνική επιταγή και αναγκαιότητα, γιατί «πρώτα ο μαθητής» δεν έχει μόνο μυαλό, αλλά και ψυχή, καρδιά, συνείδηση, χαρακτήρα, υπαρξιακά ερωτήματα. Και δεν είναι μόνο η υποτίμηση των Θρησκευτικών, αλλά και άλλα μαθήματα, όπως η Ψυχολογία, που βρήκαν την πόρτα πάλι κλειστή. Όσοι μιλάνε για ευρωπαϊκή προοπτική της παιδείας (με πρώτη την κυρία Υπουργό) ας κάνουν τον κόπο να μελετήσουν τι γίνεται με το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρώπη και πώς ακόμη και οι χώρες που το είχαν καταργήσει σταδιακά το επαναφέρουν.

Γι᾿ αυτό και για άλλα θέματα, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν δημοψήφισμα, που είναι η βάση της δημοκρατίας. Για να τελειώνουμε με τις αυθαιρεσίες του καθενός. Γιατί άραγε δεν τολμούν οι πολιτικοί ούτε να σκεφτούν την προοπτική του δημοψηφίσματος, αλλά ούτε και λένε σταράτες και ειλικρινείς κουβέντες για αυτά τα θέματα; Το ερώτημα ποιος θα είναι ο αυριανός πολίτης που θα ζήσει στην Ελλάδα και στον κόσμο είναι θεμελιώδες πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα και το σχολείο έχει πρωτεύοντα ρόλο σε αυτό.

Εκπαιδευτικοί, πνευματικοί φορείς και άνθρωποι, Εκκλησία και κόμματα οφείλουν να πάρουν θέση σχετικά με την ανθρωπιστική παιδεία, γιατί οι μαθητές θα συνεχίσουν (και στο «νέο»Λύκειο) να γράφουν πάνω σε θρανία και τοίχους (εκτός και πρόκειται για σκονάκι σε διαγώνισμα) στίχους από τραγούδια και φράσεις που αποκαλύπτουν έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο και υπαρξιακά ερωτήματα.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

image233

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος Ευψύχιος. Καταγόταν από τη χώρα των Καππαδόκων. Είχε υ-πέρμετρον ζήλον θεϊκόν και με πολλούς Χριστιανούς εκρήμνισε τον ειδωλολα-τρικόν ναόν της Τύχης, στον οποίο ο Ιουλιανός είχε συμπάθεια και αγάπη και πρόσφερε θυσία σ' αυτόν κάθε μέρα. Τότε ο Ιουλιανός τους μεν άλλους Χρι­στιανούς τους εβασάνισε και εξόρισε, τον δε άγιον Ευψύχιον τον αποκεφά­λισε.

2) Ο άγιος Βάδιμος. Καταγόταν από την Βηθλαπάτην από περιφανείς και έδοξους γονείς. Άφησε τα πλούτη του και έγινε Μοναχός και Αρχιμανδρίτης ενός Μοναστηρίου. Δια την πίστιν του εις τον Χριστόν συνελήφθη υπό των πυρσολατρών της Περσίας μετά των 7 μαθητών του και εφυλακίσθη. Μετά 4 μήνες αποκεφαλίσθη μαζί με τους μαθητές του.

3) Οι άγιοι μάρτυρες από Βιζάγδη.

4) Ο άγιος Αυδιησούς.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 στην Κωνσταντινούπολη αποκεφαλίζο­νται πολλοί Έλληνες σε αντίποινα της Επαναστάσεως των Ελλήνων.

Το 1825 γίνεται μάχη μεταξύ Ελλήνων υπό τον Γκούραν και Τούρκων εις Δαύλα Λεβαδείας. Επιτυγχάνεται νίκη των Ελλήνων.

Το 1826 ολόκληρος ο πληθυσμός του Μεσσολογγίου

μεταλαμβάνει των α­χράντων μυστηρίων καθότι την επομένη θα προβή στην έξοδον.

Το 1897 ο τουρκικός στρατός επιτίθεται εναντίον των Ελλήνων και κατα­λαμβάνει την Λυγαριά.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός της Μ. Ασίας δέχεται επιθέσεις άτακτων Τούρκων.

Το 1921 Σε ολόκληρο το μέτωπο των αντιμαχομένων γίνεται δράση πυρο­βολικού.

Το 1922 Η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία εδραιώνει τις θέσεις της.

Το 1941 οι Γερμανοί προελαύνοντες με ταχυκίνητες μεραρχίες εισέρχονται εις την Θεσσαλονίκη. Τα ελληνικά Οχυρά Ρούπελ και Περιθώρι κατόπιν ισχυ­ρός πιέσεως των Γερμανών συνάπτουν ανακωχήν και η φρουρά των αποχωρεί. Η Γερμανική αεροπορία εβομβάρδισε τον Πειραιά. Εις το Αλβανικό μέτωπο μεταξύ των εμπολέμων Ελληνοϊταλών συνάπτεται αγώνας πυροβολικού και πε­ριπόλων.

Ενισχυσε Και συ Το Εργο

Της Ιερας Αρχιεπισκοπης Αθηνων

Μεσω Της -Ate Bank -

clip_image00143333333333

Η ως άνω διαφήμιση της Ι.Α.Α.

αναρτάται δωρεάν από το Ιστολόγιό μας.