13 Μαρτίου, 2011

Α΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)

iconoclasm-02 Η Κυριακή της Ορθοδοξίας προβάλλει τη νίκη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Είναι ημέρα θριάμβου και δόξας. Ημέρα πνευματικής καύχησης αλλά και οδύνης και θλίψεως και καταλογισμού ευθυνών και αυτοκριτικής και αφύπνισης. Τη νίκη και το θρίαμβο και τη δόξα μάς την προσφέρουν οι Πατέρες, που διαφύλαξαν, μέσα στη ροή του καταλύτη χρόνου και τους αμέτρητους κινδύνους της επιβουλής, ακέραιη την πίστη, στο θεό και την αγία Του Εκκλησία. Διεφύλαξαν αυτό που λέμε Ορθόδοξη Πίστη, Ορθοδοξία.

Την οδύνη και τη θλίψη και την ανάγκη αφύπνισής μας την υπαγορεύουν πρώτα η αμέλειά μας και η άγνοια που έχουμε γι' αυτό το ανεξάντλητο πνευματικό μέγεθος της Ορθόδοξης Πίστης και δεύτερον οι περιστάσεις, η εποχή μας και — γιατί όχι — και η ίδια η «ώρα» της Ορθοδοξίας, που καλύπτει όλες τις φάσεις και τις μορφές της ελληνορθόδοξης πορείας μας μέσα στο χρόνο. Ζούμε σε μια εποχή κοσμογονική. Ζούμε σε χρόνους, που δοκιμάζεται η Αλήθεια και το Απόλυτο διώκεται. Οι Εκκλησίες της Δύσης δεν μπορούν να ανοίξουν το δρόμο στη σύγχυση των καιρών και να δώσουν στο ποίμνιό τους αυτό που ζητάει και δεν γνωρίζει που να το ζητήσει.

Αυτή η ανάγκη και η κρισιμότητα καιρός είναι να οδηγήσει στην ειλικρίνεια, γιατί η «ξηρασία» της θεολογικής σκέψης πάντοτε οδηγεί στις πηγές της Ορθοδοξίας. Η ίδια ανάγκη γεννά και την περίφημη στροφή προς την Ορθοδοξία, και ήδη, καθώς τουλάχιστον δείχνουν τα πράγματα από τις τελευταίες συναντήσεις των Αρχηγών των Εκκλησιών, σήμανε η «ώρα» της Ορθοδοξίας. Η «ώρα» αυτή μας φορτώνει ευθύνη. Γιατί ο κόσμος ολόκληρος σήμερα και πάλι από μας τους Νεοέλληνες περιμένει τη Διδαχή. Το Λόγο. Το θεό. Τη λύση στο πνευματικό του, γιατί όχι και στο κοινωνικό, πολιτιστικό αδιέξοδο. Και η Ορθοδοξία είναι πραγματικά εκείνη που μπορεί να χορτάσει την πείνα του ανθρώπου του σήμερα με το θεό και να ξεδιψάσει με το γάργαρο νερό της, τα νάματα της Θεολογίας της, το πνεύμα του. Ποιος, όμως, θα προσφέρει τα βιώματα της Ορθοδοξίας, στον σύγχρονο κόσμο; Οι Ορθόδοξοι. Εμείς δηλαδή. Αλλά έχουμε, όμως, εμείς χορτάσει την Ορθοδοξία; Γνωρίζουμε το νόημά της; Ξέρουμε, με άλλα λόγια, το περιεχόμενο της πίστης μας; Μπορεί βέβαια οι σύγχρονοι Ορθόδοξοι να γνωρίζουμε τόσα ζητήματα, εκτός από την πίστη. Μπορεί βεβαίως να κρατούμε, ευτυχώς, τους τύπους και τις παραδόσεις και τους θησαυρούς στα συγγράμματα και στην εκκλησιαστική ζωή. Αλλά αυτό δεν αρκεί, δεν φθάνει. Είναι ανάγκη και καιρός να μπούμε στο πνεύμα της Ορθοδοξίας. Να μελετήσουμε την πνευματική αξία και ακτινοβολία.

Να μάθουμε περισσότερα από τα όσα έχουμε κληρονομήσει, το τι είναι αυτή η κληρονομιά στην ουσία της και ύστερα να ζήσουμε αυτούς τους θησαυρούς και να τους μεταφέρουμε σ' όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μας. Η Ορθοδοξία δεν είναι προγονοπληξία. Ούτε βυζαντινές εικόνες μόνον και βυζαντινή μουσική ή γλώσσα. Ορθοδοξία είναι το δόγμα, που θεσπίστηκε από τας Οικουμενικός Συνόδους. Είναι η λατρεία, μέσα στην οποία τα Μυστήρια, το μέλος και η υμνογραφία αγιάζουν τον πιστό.Είναι το αίμα και η ζωή των αγίων μαρτύρων και ασκητών. Είναι η ιεραποστολή για την εξάπλωση της Βασιλείας του θεού. Είναι η Ορθοδοξία ορθοπραξία. Μόνον η Εκκλησία, που έχει αυτά τα στοιχεία, αποτελεί το φρούριο της Ορθοδοξίας. Η Κυριακή της Ορθοδοξίας δηλώνει πάντοτε τον θρίαμβο της Ορθοδόξου Πίστεως εναντίον πάσης αιρέσεως και ψευδοδιδασκαλίας, εναντίον όλων των εχθρών της Εκκλησίας.

Και σήμερα, και πάντοτε, είμεθα αντιμέτωποι μπροστά σε ποικίλους εχθρούς της Πίστεως, που είναι και εχθροί του Γένους μας. Και προσπαθούν οι εχθροί αυτοί και σήμερα και εις τον χώρον μας να εκμεταλλευθούν τα προβλήματα, που δημιουργούνται με τις ανακατατάξεις στις χώρες της Βαλκανικής και να εισβάλλουν εναντίον των Ορθοδόξων Εκκλησιών και των Ορθοδόξων λαών των χωρών αυτών, με σκοπό να αλλοιώσουν το ορθόδοξο φρόνημα των λαών. Και η εισβολή αυτή δημιουργεί τέτοιο φανατισμό, που καλύπτει ακόμη και στυγνά εγκλήματα. Έτσι, λοιπόν, σήμερα, μπροστά σε όλους τους κινδύνους, εθνικούς και εκκλησιαστικούς, μπροστά στις κοσμογονικές εξελίξεις της Ανατολικής Ευρώπης, μπροστά στους διαφαινόμενους κινδύνους, από την ανάμειξη εθνών και λαών, εθίμων και ηθών, μπροστά στο μεγάλο κίνδυνο της αναβιώσεως του ισλαμικού επεκτατισμού και άλλων αρχαίων ειδωλολατρικών θρησκειών και αιρέσεων και ποικίλων πλανών.

Kαλούμεθα όλοι ενωμένοι να συσπειρώσουμε όλες τις πνευματικές δυνάμεις του Γένους και της Ορθοδοξίας και να αναλάβουμε τον ιερό αγώνα της Ορθοδοξίας και του Γένους εναντίον πάσης επιβολής. Εν ονόματι της Αληθείας και της Ελευθερίας, το Γένος και η Ορθοδοξία έχουν την μαρτυρία των αιώνων να δώσουν και σήμερα, ως Μήνυμα ελπίδας και προσδοκίας, την προ-σφοράν εις τον κόσμον της ανόθευτης γνησίας και μαρτυρικής Ορθοδόξου Πίστεως, με το πλήθος των εκατομμυρίων Μαρτύρων και Αγίων της Εκκλησίας και των Ηρώων της Ελευθερίας και της Πατρίδος.

 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 13 ΜΑΡΤΙΟΥ

image233533

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Η ανακομιδή των λειψάνων Νικηφόρου Πατριάρχου Κωνσταντινουπό­λεως. Μετά την καθαίρεσιν από τον θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως του ψευ-δοπατριάρχου Ιωάννου Μάντεως του Παρανόμου, ανέβηκε στον θρόνο ο Με­θόδιος ο οποίος είχε πολλές αρετές. Ένα από τα έργα του ήταν να φέρη το λείψανον του Νικηφόρου, απέθανεν εις την εξορίαν. Το λείψανον αυτό ευρέθη άφθαρτον και το έφεραν εις την Κων/λιν με μεγάλες τιμές το ετοποθέτησαν δε, στον ναό των Αγ. Αποστόλων.

2) Ο άγιος Πούπλιος. Υπήρξε επίσκοπος στον επισκοπικό θρόνο Αθηνών διαδεχθείς τον Διονύσιον Αρεοπαγίτην, υπέστη δε μαρτυρικόν θάνατον.

3) Οι άγιοι μάρτυρες Αφρικανός, Πούπλιος, Τερέντιος όλοι ετελειώθησαν με ξίφος.

4) Ο άγιος Άβιβος από την Ερμούπολη, ο οποίος επνίγη εις τον ποταμόν.

5) Η αγία Χριστίνα. Εξεδήμησεν εις Κύριον εις την Περσίαν.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1826 οι Έλληνες υπό τον Φαβιέρον επιτίθε­νται σφοδρώς εναντίον των Τούρκων εις το Λυκόρρευμα Καρύστου και τους τρέπουν σε φυγή.

Το 1829 το φρούριον του Αντιρρίου καταλαμβάνεται υπό των Ελλήνων.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία εκδιώκει Τούρκους άτακτους εκ της περιοχής την οποίαν κατέλαβε.

Το 1921 η XI ελληνική μεραρχία της στρατιάς Μ. Ασίας μάχεται εναντίον των Τούρκων στο Αστά Παζάρ κατανικά αυτούς και καταλαμβάνει το Αστά-Παζάρ. Το Α' σώμα στρατού καταλαμβάνει κατόπιν σκληρός μάχης την περιο-χήν Αφιόν Καραχισάρ.

Το 1922 η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία μάχεται εναντίον των Τούρκων με πυροβολικό και περιπόλους.

Το 1941 οι ιταλικές δυνάμεις εις το μέτωπον της Αλβανίας συνεχίζουν τις σφοδρές επιθέσεις των εναντίον των Ελληνικών θέσεων Μπούμπεσι Τρεμπεσί-να αλλ' ουδέν επιτυγχάνουν. Η ιταλική αεροπορία εβομβάρδισε την Ζάκυνθον.

Ενισχυσε Και συ Το Εργο

Της Ιερας Αρχιεπισκοπης Αθηνων

Μεσω Της -Ate Bank -

clip_image00143333333333

Η ως άνω διαφήμιση της Ι.Α.Α.

αναρτάται δωρεάν από το Ιστολόγιό μας.