10 Φεβρουαρίου, 2011

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ;

image

Τά μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή τους μορφοποιούν νέα σχήματα και δομές σέ θεσμικά όργανα και θεσμούς κάθε κοινωνικού συστήματος, είναι δύσκολο, εάν όχι ακατόρθωτο, νά τά μελετήσει και νά τά αξιολογήσει κανείς μέ επιτυχία την ώρα πού βρίσκονται σέ εξέλιξη. Ίσως ακουστεί δυσάρεστο, αλλά φρονώ ότι τέτοια φαινόμενα βιώνουμε ήδη στήν Πατρίδα μας. Τό ερμηνευτικό έργο τών κοινωνικών επιστημόνων

τής συμπεριφοράς γίνεται ακόμη πιο δύσκολο καθώς ή γοητευτική εικόνα τής τηλεόρασης και τών ΜΜΕ γενικότερα, παρεμβάλλει πρόσθετες δυσκολίες και αδρανοποιεί πλήρως τον μέσο Έλληνα και Ελληνίδα, πού αποδεικνύουν περίτρανα τό αληθές τής Κινεζικής παροιμίας όπου «μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις». Και δυστυχώς οί εικόνες τής ελληνικής ΤιΒι μάς κατάντησαν άπό Λαό λεξιπλάστη και λεξιλάγνο σέ λαό πάσχοντα άπό... λεξιπενία.

Ή καθημερινή τηλεοπτική πραγματικότητα και μαζί ή κυρίαρχη θεματολογία της είναι γνωστή σέ όλους μας. Ξεκινά χαράματα, καθώς οί παρουσιαστές τών εκπομπών σέ σταθμούς τηλεοράσεων και ραδιοφώνων πανελλαδικής εμβέλειας βοηθούμενοι άπό «ειδικούς» περί την οικονομία και στελέχη τών κομμάτων τής συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, βομβαρδίζουν τά αυτιά μας μέ αριθμούς, επιχειρήματα, εικόνες και λεκτικές απεικονίσεις τής καθημερινής μας πραγματικότητας και τελειώνει τις μεταμεσονύκτιες μικρές ώρες μέ τις σχετικές πολιτικές οικονομικές-πολιτισμικές εκπομπές. Έάν δεχθούμε όσα οί παρουσιαστές τών εκπομπών και οί επισκέπτες τους μάς σερβίρουν, θά οδηγηθούμε ώς Έθνος μέ αδιαφιλονίκητη σιγουριά σέ βαθιά κατάθλιψη!

Αναφέρομαι, όπως καταλαβαίνετε, στήν περιώνυμη και συνάμα περιβόητη πλέον ραδιοτηλεοπτική «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ» τής σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, τήν όποια εκπροσωπούν παππούδες και γιαγιάδες πού συνθέτουν τήν ευπαθή ομάδα τών δεινοπαθούντων Ελλήνων συνταξιούχων. Αυτούς εγκλωβίζουν στο σπίτι ή υγεία και η ανέχεια και καθηλώνουν μπροστά στους δέκτες τής τηλεόρασης σέ καθημερινή βάση, μετουσιώνοντάς τους σέ φανατικούς θαυμαστές και «καταναλωτές» τών «πρωϊνάδικων» όπως τούς καταγράφουν τά μηχανάκια τής AGB στήν πυρίκαυστη ζώνη του τρίωρου έπτά μέ δέκα προμεσημβρίας.

Τις θέσεις «θαυμαστών στατιστικών στοιχείων τηλεθέασης» παίρνουν στή συνέχεια μέ τά πάθη και τις παλινωδίες τους οί συνομήλικοί μου μπαμπάδες και μαμάδες, πού εξέρχονται κατά χιλιάδες αναπάντεχα βίαια άπό τούς χώρους τής παραγωγικής διαδικασίας, καθώς εργοστάσια, βιοτεχνίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν μέ ρυθμούς απίστευτα γοργούς ακόμη και γιά τήν Ελληνική οικονομική πραγματικότητα, ή οποία τόλμησε νά περάσει άπό τήν προβιομηχανική στήν μεταβιομηχανική κοινωνία χωρίς νά γίνει ποτέ... βιομηχανική! Ακολουθούν μπροστά στις οθόνες τών τηλεοπτικών δεκτών τά παιδιά μας τά οποία κρατώντας πτυχία πολύ καλών σχολών και τμημάτων ελληνικών και ξένων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, παραμένουν συνωστισμένα στήν ουρά τής... ανεργίας, σέ απέλπιδες προσπάθειες, φορτισμένες και, ενίοτε σφαλερά φωτισμένες, άπό τήν ελπίδα ότι θά δούνε κάποια μέρα σύντομα τό ποθητό φώς στήν άλλη άκρη του τούνελ!

Έάν τήν παραπάνω ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ του τηλεόπληκτου λαού τών Ελλήνων, κάποιοι μάς τήν περιέγραφαν μερικά χρόνια πριν ώς πιθανό σενάριο του «εκσυγχρονισμού και τής παγκοσμιοποίησης», είμαι σίγουρος ότι μέ τήν κλασική ειρωνική διάθεση πού μάς διακρίνει ώς λαό θά τους λέγαμε «...νά μάς λείπει τό βύσσινο!...». Δυστυχώς, τό βύσσινο μάς τό σερβίρισαν και ήδη τό μασάμε χωρίς νά προβάλλουμε καμία αντίσταση! Δεν χρειάζεται νά παραθέσω στατιστικά στοιχεία πού αφορούν στά εκατομμύρια Ελλήνων πού ζούν κάτω άπό τό όριο τής φτώχειας, εκατοντάδων χιλιάδων πού είναι επίσημα γραμμένοι στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ και αμέτρητων άνεργων πού είναι άνεργοι χωρίς νά είναι... δηλωμένοι, ούτε στά ότι ΕΞΙ στους ΔΕΚΑ ΔΕΝ κάνουν έδώ κάι μερικά χρόνια διακοπές, καθώς έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητες «διακοποδανείων» και βρίσκονται σέ οικονομική., ανέχεια!

Δέν προτίθεμαι νά σάς κουράσω μέ επίσημα στοιχεία που αφορούν στήν διάλυση τής αγροτικής μας υποδομής, στο σβήσιμο τής ραχοκοκαλιάς τής οικονομίας μας που αποτελούσαν στη Θεσσαλονίκη και τον ευρύτερο Βόρειο-Ελλαδικό χώρο οί Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο μεσαίου μεγέθους βιομηχανικές μονάδες, πού ήδη μετανάστευσαν στά Βόρεια σύνορά μας. Δέν θά αναφερθώ στά δραματικά ελλείμματα του Εθνικού μας ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών, ούτε και στήν εύκολα παρεχόμενη ψευδαίσθηση τής εφήμερης οικονομικής επάρκειας, πού στηρίζεται στά περιώνυμα καταναλωτικά δάνεια πού πνίγουν μυριάδες ελληνικών οικογενειών.

Διαπιστώστε, παρακαλώ μόνοι σας, πόσες πινακίδες πού αναγράφουν «επιδιορθώνονται ρούχα» ή «παπούτσια» και πόσοι τσαγκάρηδες και ράφτες αρσενικού ή θηλυκού γένους έχουν ξεπροβάλλει στή δική σας γειτονιά, κάνοντας μιά βόλτα μέ τά πόδια, σέ όποια πόλη τής πατρίδας μας και άν ζείτε! Μετά μετρήστε πόσες καφετέριες και όρθάδικα ξεφυτρώνουν άπό τό πουθενά, εκεί όπου άπό τό πρωί μέχρι τό βράδυ οί νέοι μας, σκοτώνοντας τήν ανία και κουβεντιάζοντας τά πτυχία τους πίνουν... φραπέ, ένώ οί ενδεείς και άνεργοι γονείς, παππούδες και γιαγιάδες - όπως παραστατικά προσπάθησα νά γράψω παραπάνω - παρακολουθούν πρωΐ - βράδυ ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές στο σπίτι τους.

Βουλιάζουμε μέ γοργούς ρυθμούς σέ μεγέθη απίστευτα στήν ανέχεια, καλπάζει ή ανεργία - όσο και άν τήν ωραιοποιούν τήν εικόνα οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Εργασίας και τών διαφόρων θεσμικών του οργάνων και οργανισμών - στους νέους μέ πτυχία, στους νέους και τις νέες χωρίς πτυχία, στις δραματικές ηλικίες εκείνων πού δέν πρόλαβαν και δέν θά προλάβουν τήν συγκομιδή τών απαραίτητων γιά συνταξιοδότηση ένσημων. Μάς κύκλωσε ένα απίστευτο συμβολικό «νεκροσέντονο» τής οικονομικής ανασφάλειας και απραξίας πού γιγαντώνει τελικά τήν απελπισία και τήν απόγνωση!

Και σέ αυτό ακριβώς τό σημείο νοερής και πραγματικής αναφοράς, σέ σχέση ΕΥΘΕΩΣ ΑΝΑΛΟΓΗ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ, αυξάνουν σέ αριθμητικά μεγέθη οι τσαγκάρηδες, οί ράφτες και οί γαζώτριες τής γειτονιάς και μαζί ή προσέλευση σέ πανελλαδική κλίμακα στά δωρεάν συσσίτια Δήμων και Εκκλησιών! Τι να κάνη ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος και ο Δήμαρχος κ. Καμίνης Και δέν μπορεί τόσο εύκολα νά ξεχνάμε ότι προ ετών, παραμονές τότε τής Βρετανικής Προεδρίας, εκεί στις Βρυξέλλες, μέ τήν κόντρα ανάμεσα στους Άγγλους και τον Γαλλο-Γερμανικό άξονα εμείς και άλλοι «φτωχοί» τής Ευρώπης, ΔΕΝ πήραμε αυτά πού ελπίζαμε. Βρισκόμαστε, τελικά, ώς Έθνος, λαός και κοινωνία στο μάτι ενός κυκλώνα.

Στή δίνη προβληματισμών, μέ τον κλυδωνισμό θεσμών και δομών, μέ τήν ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς προβάλλει επιτακτική ή ανάγκη γιά μιά προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση τών δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς υστερικές αντιδράσεις. Δέν εννοώ μέ τά παραπάνω ότι θά έπρεπε νά μιλάμε γιά τό τέλος τής ελληνικής κοινωνίας όπως τήν ξέρουμε! Καλώ τήν προσοχή σας αγαπητέ αναγνώστη και αναγνώστρια στο γεγονός ότι, μέ όλα τά τεκταινόμενα ίσως θά πρέπει νά μιλάμε γιά τήν κατακρεούργηση τής ελληνοπρεπέστατης ΟΥΤΟΠΙΑΣ ενός λαού, ενός Έθνους και μιάς κοινωνίας πού αυτάρεσκα πιστεύει ότι μιά και τά καταφέρνει έπί τρεις χιλιετίες, ότι μπορεί και τώρα νά αντιμετωπίσει τους πάντες και τά πάντα, μπορεί νά αύτοθεραπεύεται και σάν τον μυθικό Φοίνικα νά αναγεννιέται άπό τις στάχτες του!

Μήπως όλα τά παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις υποκειμενικού τύπου πίσω άπό τις οποίες υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες; Κατηγορηματικά ΟΧΙ! Έχουμε τελματώσει σέ έναν απίστευτα βρώμικο και δύσοσμο βούρκο... Κολλήσαμε! Έάν περάσει στο συλλογικό, εθνικό μας υποσυνείδητο ή αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πιά στέρεο, υγιές, ηθικό κομμάτι γης γιά νά σταθούμε, τότε τό επόμενο βήμα είναι ό ΚΥΝΙΣΜΟΣ, ή απώλεια τής ιδεολογίας, ή προσφυγή στήν απάθεια και τήν άρνηση πού αποτελούν τό ικρίωμα θανάτωσης τής κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς τό δημιουργικό ΕΜΕΙΣ υποκαθιστά τό μικροπρεπές... ΕΓΩ!

Καιρός νά... ξυπνήσουμε. Αλλιώς, ό τελευταίος άς φροντίσει, παρακαλώ, νά ρίξει τήν αυλαία και νά σβήσει τά φώτα!..

Καληνύχτα... Ελλάδα!

† Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος ὁ Ἱερομάρτυρας (10 Φεβρουαρίου)

0210_xaralampos

Ο Άγιος Χαράλαμπος καταγόταν από την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα μ. Χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 ετών. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, κάποια πνευματικά τέκνα του αγίου Χαραλάμπους προσπάθησαν να τον πείσουν να φύγη, για να μη συλληφθή. Εκείνος, φυσικά, αρνήθηκε, γιατί είναι αδύνατο στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψη το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου και γιατί ήταν έτοιμος κάθε στιγμή για την ομολογία και το μαρτύριο.

Συνελήφθη και βασανίσθηκε απάνθρωπα, αλλά αντιμετώπισε τα φρικτά βασανιστήρια με θαυμαστή ανδρεία, αφού προηγουμένως ομολόγησε με παρρησία την πίστη του. Αρκετοί στρατιώτες, από αυτούς που διατάχθηκαν να βασανίσουν τον γέροντα Ιερέα, βλέποντάς τον να υπομένη τα απάνθρωπα βασανιστήρια με τόση γενναιότητα, αλλά και με απίστευτη ηρεμία, καθώς και τα θαύματα που έγιναν με την προσευχή του, πίστεψαν στον Χριστό και τον ομολόγησαν Κύριο και Θεό τους.

Ο έπαρχος θορυβήθηκε από την ομαδική μεταστροφή και διέταξε να τον αφήσουν ελεύθερο. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να αντέξη την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Λαμβάνοντας αφορμή από τον βίο και την πολιτεία του αγίου Χαραλάμπους, θα θέλαμε να τονίσουμε τα εξής:

Πρώτον. Το όνομα Χαράλαμπος είναι σύνθετο. Αποτελείται από το ουσιαστικό χαρά και το ρήμα λάμπω. Πραγματικά, ο άγιος Χαράλαμπος ήταν ένα φωτεινό πρόσωπο, στο οποίο ακτινοβολούσε η τέλεια χαρά. “Η τέλεια χαρά εδράζεται στην ταπεινοφροσύνη, ενώ η εισαγωγική χαρά δεν είναι απαλλαγμένη από την φαντασία” (άγιος Διάδοχος Φωτικής). Ήταν ειρηνικός, γαλήνιος και με χαρούμενη διάθεση, ακόμα και κατά την ώρα των φρικτών βασανιστηρίων.

Η χαρά δεν είναι απλό συναίσθημα, αλλά καρπός του Αγίου Πνεύματος, που δίδεται ως δωρεά σε εκείνους, οι οποίοι με την μυστηριακή ζωή και την άσκηση καθάρισαν τον νού και την καρδιά τους από τα πάθη και κατεσκήνωσε μέσα τους η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η χαρά συνδέεται στενά με την ταπεινοφροσύνη και την μετάνοια.

Όταν ένας άνθρωπος μετανοή και επιστρέφη στον Θεό, τότε χαίρεται και πανηγυρίζει όλος ο ουρανός, οι Άγιοι και οι Άγγελοι. “Χαρά γίνεται εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι”. Αλλά και ο ίδιος όταν μετανοή ειλικρινά λαμβάνει την άφεσιν των αμαρτιών του και γεύεται την χάρη του Αγίου Πνεύματος, ανάλογα με την δεκτικότητά του. Η χαρά συνδέεται και με την ανιδιοτελή αγάπη, που είναι και αυτή καρπός του Αγίου Πνεύματος. Στην παραβολή του Ασώτου υιού, που είπε ο Χριστός, βλέπουμε καθαρά το πόσο στενά συνδέεται η χαρά με την αληθινή αγάπη.

Όταν ο άσωτος υιός επιστρέφη στην πατρική οικία, την Εκκλησία, ο Πατέρας του, ο άγιος Τριαδικός Θεός, τρέχει να τον προϋπαντήση με ανοικτές αγκάλες. Τον ντύνει με την λαμπρή στολή της θεία Χάριτος, του δίδει το δακτυλίδι της υιοθεσίας, θυσιάζει το σιτευτό μοσχάρι, τον μονογενή Του Υιό, και χαίρουν και ευφραίνονται.

Όταν ο άνθρωπος κυριαρχείται από τα πάθη και κυρίως από το ολέθριο πάθος της υπερηφανίας, δεν μπορεί να χαρή πραγματικά την ζωή του. Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έλεγε ότι ο άνθρωπος θα υποφέρη στην ζωή του μέχρι να αποκτήση ταπείνωση. Ο μεγάλος αδελφός της παραβολής, στην οποία αναφερθήκαμε, δεν μπόρεσε να χαρή μαζί με τον Πατέρα του και τον αδελφό του, επειδή δεν αγαπούσε αληθινά. Η αγάπη του ήταν ψεύτικη και εμπαθής, αφού ήταν κυριευμένος από τα πάθη της υπερηφανείας και του φθόνου.

Δεύτερον. Ο άγιος Χαράλαμπος δεν εγκατέλειψε το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου. Έτσι συμβαίνει με τους γνήσιους μαθητές του Χριστού. Δεν θυσιάζουν τους άλλους για να ζήσουν αυτοί, αλλά θυσιάζονται υπέρ του ποιμνίου τους, για το οποίο, άλλωστε, κοπιούν καθημερινά με μεγάλη αυταπάρνηση και προθυμία.

Οι Άγιοι αντιμετωπίζουν στην ζωή τους πολλούς και μεγάλους πειρασμούς, αλλά και πενθούν για τα πάθη και τις αμαρτίες τους. Όμως δεν λυπούνται άμετρα χωρίς ελπίδα, ούτε και χαίρονται άμετρα, αλλά εγκρατεύονται και στην χαρά και στην λύπη, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι “η πολλή λύπη οδηγεί την ψυχή στην απελπισία, όπως και η πολλή χαρά την οδηγεί στην υπερηφάνεια.

Και ότι το ενδιάμεσο μεταξύ της λύπης και της χαράς είναι η ελπίδα” (Άγιος Διάδοχος Φωτικής). Έπειτα, η Χάρις του Θεού παρηγορεί και ευφραίνει την ψυχή που ταπεινώνεται και θρηνεί για τις αμαρτίες της. Πολλές φορές, “σκεπτόμενοι συνεχώς το μέλλον χάνουμε το παρόν και δεν χαιρόμαστε αληθινά την ζωή μας”. (Άγιος Νεκτάριος). Η εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού διώχνει την αγωνιώδη μέριμνα και το άγχος, που μας μαυρίζουν κυριολεκτικά την ζωή και δεν μας επιτρέπουν να χαιρόμαστε αληθινά.

Συνήθως παραπονούμαστε ότι η κοινωνία στην οποία ζούμε, δεν μας επιτρέπει να χαρούμε αληθινά την ζωή μας, λές και φταίνε οι άλλοι για τα πάθη, τα λάθη και τις αποτυχίες μας. Εάν η ζωή μας είναι παράδεισος ή κόλαση γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι άλλοι, αλλά εμείς οι ίδιοι, γιατί οι συνάνθρωποί μας δεν είναι η κόλασή μας, όπως υποστηρίζουν οι άθεοι υπαρξιστές, αλλά η χαρά μας.

Ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, όταν συναντούσε κάποιον άνθρωπο τον αποκαλούσε χαρά του. Αντί άλλου χαιρετισμού, του έλεγε: “Χριστός Ανέστη χαρά μου”. Τέλεια χαρά δεν είναι δυνατόν να υπάρξη χωρίς την ταπείνωση και την αγάπη. Άλλωστε, η σωτηρία μας περνάει μέσα από την ταπείνωση, την μετάνοια και την ανιδιοτελή αγάπη για τους συνανθρώπους μας, τους ελαχίστους αδελφούς του Χριστού.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

image_thumb1_thumb1_thumb1_thumb14_t[2]

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος Χαραλάμπης. Ήταν ιερεύς στην Μαγνησίαν της Μ. Ασίας. Έζη­σε τον τρίτον αιώνα μ.Χ. Κατά την εποχήν εκείνην ο αυτοκράτωρ Σεβήρος διέ­ταξε διωγμόν κατά των Χριστιανών συνέλαβον και τον ιερέα Χαράλαμπον και τον εφιιλάκισαν. Ο ηγεμόνας της Μ. Ασίας Λουκιανός διέταξε και έφεραν τον Χαράλαμπον ενώπιον του και του είπε: Χαράλαμπε αν αρνηθής τον Χριστόν και θυσιάσης εις τα είδωλα θ' αφεθής ελεύθερος. Ο άγιος Χαράλαμππος δεν εδέχθη και ο Λουκιανός διέταξε να τον γδάρουν ζωντανόν. Ο Χαράλαμπος υπέμενε το βασανιστήριον, χωρίς να βγάλη στεναγμόν. Οι δήμιοι του εθαύμα-σαν την καρτερίαν του και επίστευσαν εις τον Χριστόν, μαζί δε μ' αυτούς και τρεις γυναίκες αι οποίαι έβλεπον το βασανιστήριον. Όλοι αυτοί οι 5 οι οποίοι επίστευσαν απεκεφαλίσθησαν την ιδίαν στιγμήν.

2) Η αγία Ουαλεντίνη. Καταγόταν από την Καισάρειαν της Παλαιστίνης. Όταν έγινε ο διωγμός κατά των Χριστιανών διετάχθη να θυσιάση εις τα είδω­λα και επειδή αρνήθηκε της επέβαλον βασανιστήρια και απέθανε. Μαζί της εμαρτύρησαν η Παρθένος Ενναθά και ο Παύλος.

3) Ο άγιος Ζήνων. Καταγόταν από την Καισάρειαν της Καπαδοκίας, από γονείς πλούσιους και περιφανείς, ήταν κομιστής των γραμμάτων του βασιλέως Ουάλεντος. Μετά το θάνατο του Ουάλεντος έγινε ασκητής.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1822 συνάπτεται σφοδρή μάχη μεταξύ των Ελλήνων επαναστατών και των Τούρκων παρά τον ποταμόν Λιγιώτη της περι­φερείας Μυλοποτάμου Κρήτης. Οι Τούρκοι ορμηθέντες από το Ρέθυμνο επιτί­θενται κατά των Ελλήνων οι οποίοι είχον αρχηγούς τους Μελιδόνη, Βουρδου-μπά και Δαμβέργη. Οι Έλληνες ανθίστανται σθεναρά και στη συνέχεια επιτί­θενται και τρέπουν εις φυγήν τους Τούρκους φονεύσαντες περί τους 300. Από τους Έλληνες εφονεύθησαν 50 μεταξύ των οποίων ο Γ. Μουριώτης.

Το 1913 συνεχίζεται μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων ο αγώνας πυροβολικού στο Μπιζάνι.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία δρα δια περιπόλων εναντίον των Τούρκων.

Το 1921 σ' ολόκληρο το μέτωπον στην Μ. Ασία επικρατεί ηρεμία.

Το 1922 βάσει σχεδίου του ελληνικού επιτελείου η ελληνική στρατιά καθα­ρίζει τις περιοχές της.

Το 1941 στο Αλβανικό μέτωπο μεταξύ των εμπολέμων Ελλήνων και Ιταλών σημειούται δράσις πυροβολικού και περιπόλων. Η ιταλική αεροπορία εβομ-βάρδισε την Πρέβεζα, Βόλο και Κρήτη.

Το 1947 δια της συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων παραχωρούνται τα Δωδε­κάνησα στην μητέρα Ελλάδα.