07 Φεβρουαρίου, 2011

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄ ΤΡΙΑ ΕΤΗ ΣΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

clip_image002

Με την ευκαιρία της Τριετούς Επετείου, από την ημέρα της εκλογής του ( 7ην Φεβρουαρίου 2008 ), ο Μακαριώτατος απέδειξε λόγο και έργο, πως είναι μοναδικός και καταλυτικός, δια τούτο αυτά τα τρία χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του, είναι για εμάς μια φωτεινή ιστορία δια την οποία είμεθα υπερήφανοι.

Στον καιρό της άκρατης και στυγνής πληροφοριολαγνείας και της εκούσιας ενασχόλησης με το ανωφελές και μάταιο, ξεπροβάλλει περίλαμπρη και συνάμα ταπεινή η μνήμη, ενός σπουδαίου εκκλησιαστικού και ιστορικού γεγονότος, της Εκλογής εις τον Αρχιεπισκοπικόν Θρόνον της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ του Β΄.

Στις 7 Φεβρουαρίου του 2008 η Τιμία ψήφος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ομόθυμα κατέδειξε ως 20ο Αρχιεπίσκοπον της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον από Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ.

Η Ενθρόνιση έλαβε χώρα τότε με την δέουσα τάξη και σεμνή μεγαλοπρέπεια στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, παρουσία αντιπροσώπων της εκκλησιαστικής, πολιτειακής και πολιτικής ζωής ως και πλειάδος κόσμου. Από εκείνης της ώρας, ένας καινούργιος κόσμος ανοιγόταν για το μέλλον της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ένας κόσμος χτισμένος από τις αγωνίες, τους αγώνες, τα βήματα, τους οραματισμούς, τα όνειρα, την αγάπη, τις προσευχές και τις ελπίδες του Προκαθημένου Της στη βάση της κατά Χριστόν Πολιτείας. Ο Μακαριώτατος δεν έπαυσε ούτε στιγμή να μερ

ιμνά, για την πρόοδο και την ευημερία της Εκκλησίας αναλώνοντας τις στιγμές της ζωής Του, προαγωγικά και ωφέλιμα. Εμφορούμενος από ζήλο Αποστολικό, περιέρχεται «πάσαν την Δεσποτείαν Κυρίου», ευαγγελιζόμενος την Αναστάσιμην Χαρά σκορπώντας πλούσια την εξ΄ Αυτής ευλογία και μαρτυρώντας με τους λόγους και τις πράξεις Του την διαχρονική Αλήθεια της Εκκλησίας. Ζώντας και ο Ίδιος την αγωνία, για τις δύσκολες

στιγμές που περνά ο Λαός μας, μεταγγίζει Ανάσταση και αγωνιζόμενος στο σκοτάδι των δυσχερειών, εξάγει Φως. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο προορισμένος από την Πρόνοια του Θεού να οδηγήσει το Άρμα της Εκκλησίας στην 3η Χιλιετία, απολαμβάνει τον αμείωτο, θερμότατο και ειλικρινή σεβασμό, αλλά και την άδολη και υιϊκή αγάπη τόσο του πληρώματος της Εκκλησίας, τόσο και της Κοινής Γνώμης.

Αυτό συμβαίνει, διότι η ευγένεια, η απλότητα, η λογιότητα, η λειτουργική μεγαλοπρέπεια και η Ιεροπρεπή αρχοντιά, τον συνοδεύουν στην επικοινωνία Του, διαπροσωπική και δημόσια όταν γνωρίζει και τιμά και φέρεται εξ’ ίσου στον οποιονδήποτε άνθρωπο. Με την κάθε Του κίνηση, παραδίδει στην Θεολογία, στην Εκκλησιολογία και στην Ιστορία σημαντικότατα μνημόνια. Αυτά προϋποθέτουν ικανή των παλαιών, ευφυΐα νοός, βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, πνεύμα απαλλαγμένο από Καισαροπαπισμό, χωρίς να ευνοεί τον διχασμό από τα κηρύγματά του ώστε να προκαλεί τριβές στην κοινωνία. Διαθέτει κυρίως καρδιά που γέμει Πνεύματος Αγίου.

Και όλα ταύτα τα διαθέτει σε καταπληκτικό βαθμό ο Αρχιεπίσκοπος και τα χρησιμοποιεί με προσοχή και διάκριση στην Ποιμαντορία Του. Μεριμνά καθημερινώς, για τον εμπερίστατο άνθρωπο, δίνοντάς του τροφή και ένδυση. Με αγάπη πατρική, αγκαλιάζει τους νέους τα Ιδρύματα, τις Στέγες κατακοίτων, τις Ενοριακές στέγες Γερόντων, τους Βρεφονηπιακούς Σταθμούς, μεριμνά για την στήριξη των φυλακισμένων και οραματίζεται για το εγγύς μέλλον την δημιουργία νέων Ιδρυμάτων, για αυτιστικά παιδιά και εξαρτημένους νέους, χωρίς ωστόσο τα οράματα να σταματούν εκεί.

Και όλα αυτά διότι ο Μακαριώτατος γνωρίζει πως η Εκκλησία, ως φιλόστοργη από την φύση της Μητέρα του λαού, αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, χωρίς να ενδιαφέρεται, για την κομματική τους ταυτότητα και δεν υπηρετεί παρά μόνο τον άνθρωπο και τις πνευματικές και υλικές του ανάγκες. Ούτε χρησιμοποιεί, προς εκπλήρωσιν της αποστολής Της πρόσωπα με ενεργό κομματικό ρόλο, μόνο και μόνο για να κατηγορηθεί ότι τελεί υπό την επιρροή κομματικών παραγόντων.

Όλους τους τιμά, και για όλους αδιακρίτως μεριμνά. Δια τούτο και η έντεχνη απόπειρα, ορισμένων να προσδώσουν στην Εκκλησία και τον Ηγέτη Της, κομματικά φρονήματα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Μακαριώτατε,

Ημείς ταπεινώς προσευχόμεθα να Σας χαρίζη ο Θεός Έτη πολλά με υγεία και δύναμη και να Σας αναδεικνύει και μαζί Σας, όλους εκείνους που Σας ακολουθούν, αφόβους υπερασπιστάς της αληθείας και νικητάς των πνευματικών σας αγώνων και οραμάτων Σας.

Δόξα τω εν Τριάδι Θεώ

ότι οίον ημίν Αρχιεπίσκοπον εδωρήσατο.

Ιερωνύμου του Μακαριωτάτου και Θεοπροβλήτου

Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος.

Πολλά τα έτη !

Αποσπάσματα

Από τόν Ενθρονιστήριο λόγο

του Αρχιεπισκόπου 16/2/2008

Δεν έχω να σας καταθέσω προγραμματικές δηλώσεις. Άλλωστε αυτές είναι ήδη διατυπωμένες άπαξ και μέ περισσή σαφήνεια επί του Σταυρού.

H Εκκλησία πορεύεται μέσα στήν Ιστορία καί τόν κόσμο. Αλλά δέν είναι εκ του κόσμου τούτου...

H Εκκλησία καλείται νά προσλάβει τόν κόσμο καί νά τόν μεταμορφώσει...

H Εκκλησία είναι ένας εκρηκτικός μηχανισμός πού ανατινάζει τόν κόσμο καί τόν κάνει Εκκλησία....

_____________________

Καλώ λοιπόν τό λαό του Θεού, τό ποίμνιο πού μου εμπιστεύθηκε ό Κύριος νά συναντηθούμε γύρω άπό τήν Αγία Τράπεζα, εκεί πού τελείται τό μέγιστο των μυστηρίων, καί νά ενώσουμε τίς δυνάμεις μας γιά νά κάνουμε τήν αγάπη καί τήν ενότητα τρόπο ζωής, ώστε ή Θεία Λειτουργία νά συνεχίζεται στήν καθημερινότητα τής βιοτής μας καί νά γίνεται πηγή παρηγοριάς μέσω ημών καί τής προσφοράς μας γιά κάθε πονεμένο αδελφό μας.

_____________________

Τούτη τήν οριακή στιγμή τής ζωής μου, όπου καλούμαι περισσότερο άπό ποτέ νά αναλωθώ ώστε νά "ζώ ούκέτι έγώ" άλλά νά "ζή έν έμοί Χριστός" έπιθυμώ να καταθέσω ένώπιόν σας τίς προσωπικές μου ανησυχίες καί νά άπευθύνω πρόσκληση καί παράκληση πρός όλους καί πρός τόν καθένα προσωπικά, νά συναντηθούμε σέ κοινούς στόχους και οραματισμούς... Εμείς έχουμε χρέος νά μαρτυρούμε, μέ τόση αγωνία ώστε νά γίνεται ό ίδρωτας μας "ώσεί θρόμβοι αίματος" ότι ή Εκκλησία υπάρχει γιά νά ενώνονται οΐ άνθρωποι: "ίνα ώσιν εν". Καί αυτό δέν επιτυγχάνεται μέ διακηρύξεις καί μεγαλοστομίες άλλά μέ θυσίες σταυρικού ήθους, φωταγωγημένες άπό τήν άναστάσιμη ελπίδα...

_____________________

Αυτό πού κυρίως επιθυμώ είναι νά σας ακούσω, (ομιλεί γιά τούς νέους), παρά νά μέ ακούσετε. Κι εσείς νά κάνετε έντονη τήν παρουσία καί φανερό τόν λόγο σας στή ζωή της Εκκλησίας μας. Εγώ θά προσπαθήσω νά είμαι ανοιχτός απέναντί σας καί διάφανος γιά νά φαίνεται πίσω μου ό Σταυρωμένος Αρχηγός της ζωης. Ο μόνος πού αγαπάει τόσο ώστε νά μήν μπορεί κανείς ν' αντισταθεί στήν αγάπη Του...

_____________________

...Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, πρέπει νά γίνει κατανοητή ή σημασία καί ό ρόλος του σεπτού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου γιά τήν πορεία της σύνολης Ορθοδοξίας....

_____________________

Απευθύνω θερμή παράκληση καί ικεσία πρός τόν ιερό κλήρο καί τά στελέχη του εκκλησιαστικού έργου: Σταθείτε στό πλευρό μου. Υιοθετείστε τίς αγωνίες μου, αφουγκραστείτε τίς προσδοκίες τού λαού μας... Χωρίς εσάς ό Αρχιεπίσκοπος δέν θά είναι παρά ένας μοναχικός άνθρωπος... Έγώ υπόσχομαι νά σταθώ κοντά σας...

_____________________

Προσεύχομαι καί παρακαλώ τόν Θεό, όταν περάσει ό καιρός καί πλησιάζω στό τέλος τού κύκλου τής επίγειας διακονίας μου νά είμαι έτοιμος νά απολογηθώ μέ παρρησία ενώπιον Θεού καί ανθρώπων γι αύτόν τόν θρόνο πού μού έμπιστεύθηκε ό Κύριος. Θά ήθελα μέχρι τότε να έχω κατακτήσει τό δικαίωμα νά μιλήσω γιά αύτόν τόν θρόνο, κοιτώντας σας στά μάτια και εκφραζόμενος μέ τόν ϊδιο τρόπο πού ό άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός μιλούσε για τό σκαμνί του, λέγοντας:

_____________________

"Εγώ μέ τήν Χάρη τού Θεού, μήτε σακούλα έχω, μήτε κασέλα, μήτε σπίτι, μήτε άλλο ράσο άπό αύτό πού φορώ. Καί τό σκαμνί, όπου έχω, δέν είναι έδικό μου, διά λόγου σας τό έχω. "Αλλοι έχει τήν έξουσίαν νά διδάσκει βασιλείς και τό λένε σκαμνί καί άλλοι θρόνον. Δέν είναι καθώς τό λέγετε. Αμή θέλετε νά μάθετε τί είναι; Είναι ό τάφος μου καί έγώ είμαι μέσα νεκρός όπού σάς όμιλώ. Ετούτος ό τάφος πατριάρχας, αρχιερείς, ιερείς, άνδρας και γυναίκας, παιδιά καί κορίτσια, νέους καί γέρους καί όλον τόν κόσμον"...

_____________________

...Ή χάραξη της πορείας της Ελλαδικής Εκκλησίας, ή λήψη τών αποφάσεων, ή αντιμετώπιση τών προβλημάτων πού κατά καιρούς προκύπτουν καί ή αντιμετώπιση όλων τών άλλων ζητημάτων, γιά τά οποία έχει αρμοδιότητα ή Ιεραρχία, οφείλουν νά είναι καρπός συνεργασίας τών μελών της, οι οποίοι συναποφασίζουν εν Αγίω Πνεύματι μέ ήθος συνοδικό. Ο Αρχιεπίσκοπος ώς Πρόεδρος έχει καθήκον νά διασφαλίζει τή λειτουργία του συνοδικού συστήματος καί ώς πρώτος μεταξύ ίσων, νά είναι ό εγγυητής της εύρυθμης λειτουργίας του..."Έχω επίγνωση του χρέους μου νά είμαι υπεύθυνος, εμψυχωτής καί εγγυητής του συνοδικού μας συστήματος. Ομως αυτό, εκ της φύσεώς του, διασώζεται μόνο μέ κοινή προσπάθεια καί συναντίληψη. Παρακαλώ λοιπόν εκ μέσης καρδίας ό καθένας μας νά συμβάλλει υπεύθυνα καί μέ συναίσθηση της πνευματικής ευθύνης στήν ουσιαστική και έμπρακτη λειτουργία του συνοδικού μας συστήματος...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

image_thumb1_thumb1_thumb1_thumb14_t[3]

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος Παρθένιος επίσκ. Λαμψάκου. Ο άγιος Παρθένιος καταγόταν α­πό την Μελιτούπολιν Ελλησπόντου, που ήταν διάκονος ο πατέρας του Χριστό-δουλος. Μικρός δεν έμαθε πολλά γράμματα, αλλά ήταν ακροατής των Αγ. Γρα­φών. Ήταν συμπαθής προς τους αναξιοπαθούντος και φιλάνθρωπος. Εχειρο-τονήθηκε πρεσβύτερος και δια της θείας Χάριτος έκαμνε πολλά θαύματα και έγινε περιβόητος. Ένεκα τούτου εχειροτονήθη Επίσκοπος Λαμψάκου και κα-τώρθωσε να κάμη χριστιανούς δια του παραδείγματος του, όλους τους κατοί­κους Λαμψάκου οι οποίοι ήσαν ειδωλολάτρες. Εις το έργον είχε την βοήθειαν του Βασιλέως Κωνσταντίνου.

2) Ο Άγιος Λουκάς. Γεννήθηκε το 896 στο χωρίον Καστόριον Φωκίδος από γονείς καταγόμενους από την νήσον Αίγιναν (τον Στέφανον και την Ευφροσύ-νην). Από μικρό παιδίο ενήστευε και την επί πλέον τροφή του έδινε στους πτω­χούς, τα ενδύματα του εχάριζε στους γυμνούς και είχε σαν επάγγελμα το του ποιμένος. Έκαμε αμέτρητα θαύματα. Στο μέρος, όπου ετελείωσε ανεγέρθηκε η περιώνυμος Μονή του οσίου Λουκά, εις τους πρόποδας του Ελικώνος. Απεδή-μησεν εις Κύριον εις ηλικίαν 57 ετών.

3) Οι Άγιοι Χίλιοι Τρεις Μάρτυρες. Εφονεύθησαν επί Διοκλιτιανού δια ξί­φους, διότι επίστευαν εις τον Χριστόν.

4) Ο Νεομάρτυς Γεώργιος καταγόταν από την Κρήτη, έλαβε μέρος στην Ε-πανάστασιν του 1866, συνελήφθη δε από τους Τούρκους και ομολόγησε με παρρησίαν τον Χριστόν. Δια τούτο απεκεφαλίσθη.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 οι Τούρκοι επετέθησαν εναντίον της Δη­μητσάνας και κατέστρεψαν τους μπαρουτομύλους.

Το 1897 εισέρχονται από την Ελλάδα ανταρτικοί δυνάμεις εις Ήπειρο και Θεσσαλία.

Το 1913 ο ελληνικός στρατός μάχεται εναντίον των Τούρκων παρά το Μέ-τσοβον Ηπείρου και σφυροκοπεί το Μπιζάνι με το πυροβολικόν.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός εις Μ. Ασίας δέχεται επιδρομάς άτακτων Τούρκων.

Το 1921 σ' ολόκληρο το μέτωπο γίνεται δράσις περιπόλων. Το 1922 η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία εκδιώκει αιφνιδιασμόν τούρκικων προφυλακών.

Το 1941 στο μέτωπο της Αλβανίας οι Ιταλοί επιτίθενται σφοδρά εναντίον των ελληνικών δυνάμεων της Β' Μεραρχίας άνευ αποτελέσματος. Η ιταλική αεροπορία εβομβάρδισε την Πρέβεζαν.