Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

 

2.2. Περδίκκας ο Β΄ (452-413 π.Χ.) Τα εσωτερικά προβλήματα που προέκυψαν από την μεγάλη εδαφική επέκταση του μακεδονικού βασιλείου την εποχή του Αλεξάνδρου του Α΄, φάνηκαν λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του (ο οποίος συνέβη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες), όταν την Μακεδονία κυβερνούσε ο γιος του Περδίκκας (452-413 π.Χ.): δυναστικές συγκρούσεις, αποσχιστικές κινήσεις των ηγεμόνων της Άνω Μακεδονίας, επεμβάσεις των δυνάμεων της Νότιας Ελλάδος, δηλαδή της Αθήνας και της Σπάρτης, στο πλαίσιο του Πελοποννησιακού Πολέμου αλλά και η εισβολή των Οδρυσών Θρακών συνθέτουν την πολιτική ιστορία του μακεδονικού βασιλείου στο διάστημα των σαράντα περίπου ετών που κυβέρνησε την χώρα ο Περδίκκας.

Μολονότι και στην περίπτωση του Περδίκκα του Β΄ οι πηγές που διαθέτουμε είναι σχετικά πολύ λίγες, μπορούμε να πούμε ―και αυτό αποτελεί μία γενικά αποδεκτή στην ιστορική έρευνα άποψη― ότι όλες αυτές οι δύσκολες καταστάσεις αντιμετωπίσθηκαν από τον Περδίκκα με μία αναμφισβήτητη πολιτική ευστροφία. Έτσι, κατόρθωσε να επιβληθεί έναντι των δύο ανταπαιτητών του θρόνου και αδελφών του, στους οποίους ο πατέρας του είχε παραχωρήσει τμήματα της επικρατείας του και πέτυχε με μία επαμφοτερίζουσα πολιτική απέναντι στην Αθήνα και τη Σπάρτη, συμμαχώντας πότε με τη μία και πότε με την άλλη, να διαφυλάξει την ανεξαρτησία του κράτους. Αυτό φυσικά ισχύει πολύ περισσότερο για την Αθήνα, η οποία ήθελε μία εξαρτημένη από αυτήν Μακεδονία, επειδή από εκεί εξασφάλιζε την ξυλεία, την βασική πρώτη ύλη στην οποία στηριζόταν η δύναμή της.

Από μία ορισμένη άποψη, αξίζει να παρακολουθήσει κανείς τις διάφορες μεταπτώσεις του Περδίκκα στις σχέσεις του με τους Αθηναίους κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, για να διαπιστώσει αυτή την πολιτική ευστροφία του Μακεδόνος βασιλέως, η οποία βέβαια -σε ορισμένες περιπτώσεις- δεν αρκούσε για να αντιμετωπισθούν οι εύλογες αδυναμίες της Μακεδονίας, ως ανερχομένης δυνάμεως: το 429 π.Χ. ο Βασιλιάς των Οδρυσών Θρακών Σιτάλκης εισβάλλει στη Μακεδονία, λεηλατεί αρκετές περιοχές και φθάνει έως τον Ανθεμούντα (Θουκ. ΙΙ 100), διότι προφανώς η Μακεδονία δεν έχει ακόμη αρκετές στρατιωτικές δυνάμεις. 

Αυτό φάνηκε και στην εκστρατεία που πραγματοποίησε ο Περδίκκας, σε συνεργασία με τον Σπαρτιάτη Βασιλέα Βρασίδα, το 423 π.Χ. εναντίον των Λυγκηστών, κατά την οποία ο Περδίκκας είχε προσλάβει Ιλλυριούς μισθοφόρους. Η εκστρατεία απέτυχε εξαιτίας της προδοσίας των Ιλλυριών μισθοφόρων (Θουκ. IV 124-125). Πάντως, ο τρόπος με τον οποίο ο Περδίκκας ο Β΄ προσεταιρίσθηκε τον ανεψιό του Θράκα Ηγεμόνα Σεύθη, στον οποίο έδωσε ως σύζυγο την αδελφή του Στρατονίκη (Θουκ. ΙΙ 101. 6) επιτυγχάνοντας έτσι την αποχώρησή του από την Μακεδονία, αποτελεί δείγμα της πολιτικής του ευστροφίας.

___________________________

Αύριο η συνέχεια