04 Απριλίου, 2011

Οι "τρομοκράτες" της Κερατέας

image

Εργάτες, μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι, αλβανοί μετανάστες, καταστηματάρχες, άνεργοι, νοικοκυρές βρίσκονται τρεις μήνες τώρα σε πόλεμο με την αστυνομία για να σώσουν τον τόπο τους

Στις 3 περίπου το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης οι σειρήνες στην Κερατέα ήχησαν. Ταυτόχρονα άρχισαν να χτυπούν και οι καμπάνες των εκκλησιών. Για κάποιον που βρισκόταν ως επισκέπτης στην Κερατέα, η κατάσταση θύμιζε πόλεμο. Για όσους όμως κατοίκους -και είναι οι περισσότεροι- βρίσκονται επί ποδός από τις 11 Δεκεμβρίου του 2010, το τι θα επακολουθούσε ήταν αναμενόμενο. Σαν να παίρνουν μέρος σε οργανωμένο σχέδιο δράσης, οι κάτοικοι πήραν θέση μπροστά από τα οδοφράγματα.

"Αυτό συμβαίνει συνέχεια. Δεν υπάρχουν ούτε περίεργοι ούτε ύποπτοι ανάμεσά μας. Όσοι φοράνε κουκούλες είναι για να προστατευθούν από τα χημικά που ρίχνουν τα ΜΑΤ. Οι άνθρωποι που παίρνουν μέρος σε αυτές τις αντιπαραθέσεις είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι γείτονές μας. Και πολλοί από αυτούς είναι πλέον άνεργοι και βρίσκουν έναν λόγο για να υπάρξουν. Θεωρούν ότι αυτός είναι ο τόπος τους. Και δεν θέλουν να τον χάσουν. Έχασαν ήδη τις δουλειές τους", λέει ο Γ. Ιατρού.

Την ίδια περίπου ώρα κυβερνητικό στέλεχος δήλωνε ότι "η περίπτωση της Κερατέας" μπορεί να δημιουργήσει ένα "ντόμινο" αγανακτισμένων πολιτών σε όλη την Ελλάδα", ενώ ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπουτσής συμπλήρωνε ότι "ορισμένοι επιχειρούν με συστηματικό τρόπο να μετατρέψουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να δημιουργήσει έναν οργανωμένο χώρο για τη διαχείριση των απορριμμάτων σε αστυνομική υπόθεση. Κάποιοι είναι οχυρωμένοι πίσω από την κατάσταση, κάποιοι ωφελούνται".

Το τελευταίο διάστημα δημοσιεύονται κυρίως στον χώρο του διαδικτύου κείμενα που κάνουν λόγο για "τρομοκράτες", οι οποίοι έχουν αναμειχθεί με τους κατοίκους της περιοχής, για Αλβανούς οι οποίοι χρησιμοποιούνται από ορισμένους και για ειδικές βόμβες μολότοφ, οι οποίες κατασκευάζονται από επαγγελματίες, προκειμένου να προξενήσουν ζημιές. Άλλοι πάλι αποδίδουν τα επεισόδια που τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν σε "κυνηγούς, απόστρατους αστυνομικούς, αλλά και άνδρες των ειδικών δυνάμεων του στρατού".

"Εμείς ξεκινήσαμε την περιφρούρηση του Οβριοκάστρου, μιας πανέμορφης περιοχής που έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος από πέρυσι. Δημιουργήθηκαν καλαίσθητα φυλάκια από ξύλο και ανεβαίναμε όλοι μαζί οι κάτοικοι όχι μόνο της Κερατέας αλλά και των γύρω περιοχών για να χαρούμε το τοπίο, να κάνουμε πικνίκ, όμως στη συνέχεια εξοπλιστήκαμε για να περιφρουρήσουμε τον χώρο.

Σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε ομάδες φύλαξης. Προμηθευτήκαμε κιάλια και ασύρματους, και φυλούσαμε σκοπιά. Εάν δούμε μπουλντόζα να έρχεται, ειδοποιούμε ο ένας τον άλλον. Το κεντρικό σήμα φθάνει στο δημαρχείο. Σε διάστημα όχι μεγαλύτερο των πέντε λεπτών, αγροτικά και Ι.Χ. αυτοκίνητα ανεβαίνουν στον λόφο. Το λέω αυτό γιατί το έχουμε κάνει και είναι αποτελεσματικό". Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε κάτοικο της περιοχής, ο οποίος πρόσφατα, όπως εξομολογήθηκε, μετακόμισε στην Κερατέα και είναι 69 χρόνων!

Από το φροντιστήριο στα μπλόκα

κι από τα παραθεριστικά στην κινητοποίηση

Αλβανοί που εγκαταστάθηκαν πριν από 20 χρόνια στην περιοχή και έχουν πλέον τα δικά τους σπίτια εδώ, εργάτες άνεργοι, καταστηματάρχες που έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους εδώ και ένα μήνα σχεδόν, παραθεριστές που έχουν αυθαίρετα εξοχικά στα λιμανάκια της Κερατέας, φοιτητές από τις γειτονικές περιοχές όπως τα Καλύβια, την Ανάβυσσο, μαθητές, όλοι παίρνουν μέρος στα μπλόκα.

"Στην αρχή έμεινα άφωνος. Ο συγκεκριμένος μαθητής έκανε πριν από λίγη ώρα μάθημα στο φροντιστήριο που διδάσκω. Τώρα τον βλέπω να φτιάχνει μια αυτοσχέδια μολότοφ και να την εκτοξεύει. Πού τα έμαθε αυτά; Πού βρίσκεται όλη αυτή η οργή;" λέει ένας εκπαιδευτικός.

"Κρατήστε αυτήν την τελευταία φράση. Οργή. Απελπισία. Ανεργία. Κρίση. Όλα αυτά είναι το μείγμα της πιο εκρηκτικής μολότοφ. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πραγματικά βρει έναν σκοπό. Τους ενώνει κάτι. Αυτή η συσπειρωμένη οργή είναι ο μεγαλύτερος φόβος της κάθε εξουσίας", λέει η Ρούλα Ιακώβου, κοινωνιολόγος.

Αρχαιολογικός χώρος

μέχρι το 2007, χωματερή το 2010

Η θέα από το οχυρό του Οβριοκάστρου είναι ένα εκτενές πανόραμα. Στα ανατολικά διακρίνεται μια ευρεία έκταση του Αιγαίου Πελάγους και του Νότιου Ευβοϊκού, με το όρος Όχη και την Άνδρο στον ορίζοντα. Τη θέα προς το νότο κλείνουν τα νησιά Μακρόνησος, Κέα και Γυάρος. Στη βόρεια και βορειοδυτική πλευρά βρίσκεται το Μαυροβούνι και η Μερέντα, με το Πεντελικό και την Πάρνηθα στο βάθος. Δυτικά, σε μια ευρεία ανοικτή κοιλάδα, βρίσκεται το χωριό Κερατέα με το όρος Πάνειο πίσω της και τον Υμηττό στο βάθος. Η θέα προς το νότο κλείνεται από τους λόφους της Λαυρεωτικής, αλλά στα νοτιοδυτικά μπορούμε να διακρίνουμε την πεδιάδα της Αναβύσσου και τον Σαρωνικό κόλπο.

Εκεί ψηλά, σε έναν χώρο που το 1995 κρίθηκε αρχαιολογικός και μέχρι το 2007 συμπεριλαμβανόταν στον χάρτη με τα αρχαιολογικά μνημεία στην Ελλάδα, θα δημιουργηθεί ένας ΧΥΤΥ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) όπως υποστηρίζουν τα αρμόδια υπουργεία, ή ΧΥΤΑ όπως υποστηρίζουν οι κάτοικοι.

Κι όμως, με υπογραφή του τότε υπουργού Πολιτισμού Θάνου Μικρούτσικου, ο αρχαιολογικός χώρος του Οβριοκάστρου στον δήμο Κερατέας κηρύχθηκε ως Α Ζώνη απολύτου προστασίας λόγω αρχαιολογικού ενδιαφέροντος (ΦΕΚ/170/29-12-1995). Την ίδια ακριβώς ημέρα 29/12/1995 με έγγραφό του ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής υποδεικνύεται ως χώρος για ίδρυση ΧΥΤΑ, μέθοδος διάθεσης απορριμμάτων που θεωρείται ξεπερασμένη στην Ευρώπη. Με δύο διαδοχικά έγγραφα του υπουργείου Πολιτισμού απαγορεύεται η ίδρυση ΧΥΤΑ σε αυτόν τον χώρο (2676/6-6-1996, 1876/17-3-1997), ενώ με νέο έγγραφό το οποίο υπογράφει ο ίδιος προϊστάμενος (7095/3-10-2003) επιτρέπεται!

Το φρούριο του Οβριοκάστρου, που ορισμένοι ισχυρίζονται ότι είναι προϊστορικό, δεν έχει ακόμη ανασκαφεί. Το Εβραιόκαστρο (Κάστρο των Εβραίων), Οβριόκαστρο ή Παλαιόκαστρο μπορεί να παραμείνει ανεξερεύνητο για πάντα, αφού αντί για αρχαιολογική εκσκαφή, η περιοχή αναμένεται να ισοπεδωθεί από μπουλντόζες. Κι ας βρίσκουν ακόμη και σήμερα όσοι ανεβαίνουν πήλινα θραύσματα ή θραύσματα λεπίδων οψιανού, που μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες χρόνια πριν. Κι ας ήρθε στο φως από την ίδια περιοχή ο Κούρος της Κερατέας (6ος π.Χ.), ο οποίος βρίσκεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

"Ποια τύχη αξίζει σε μια χώρα που αντί να προβάλει τις αρχαιότητές της και να τις συντηρεί τις θάβει κάτω από τα σκουπίδια; Μήπως η εταιρεία ‘Μεσόγειος’, που δραστηριοποιείται στο σχεδιασμό και εκτέλεση έργων ΧΥΤΑ-ΧΥΤΥ έχει δυνατότερη φωνή από αυτήν των κατοίκων των Μεσογείων", ρωτά ένας κάτοικος της περιοχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: